Kinderen
alle pijlers
Hoeveel kinderen en waarom?
zaterdag 31 januari 2009 om 13:26
ik heb altijd al gedroomd van een heel groot gezin...en dan als moederkloek de hele dag met de kinderen bezig te zijn....maar ja, ben nu nog niet eens bezig met de eerste en ben al 27...een heel groot gezin zal het wel niet meer worden....vriendlief wil er niet zo veel.....wij komen allebei uit een gezin van 3....dus misschien wij ook 2-3 kinderen als het ons gegund is...
zaterdag 31 januari 2009 om 13:44
Voordat ik mijn eerste kreeg keek ik niet in de toekomst Had geen visie van mijzelf aan de keukentafel met x-aantal kroost. Nu hebben wij inmiddels twee schatten van kinderen. Een jongen en een meid. Ja ik zou er nog wel 2 willen. Het is het mooiste wat er is, vind ik. Zo'n hummeltje wat je samen hebt gemaakt te zien groter worden en om te zien hoe zo'n kleintje zelf de wereld gaat ontdekken. Maar ik denk dan weer de onzekerheid tijdens die zwangerschap en dan het eerste jaar nachtbraken, als ze eenmaal op school zitten alle clubs in de omgeving af om iedereen weer op te halen en te doen. En dan drie keer sportclubs, kleding, studies etc. Met zijn drieen op de achterbank elkaars hersens inslaan tijdens de vakantie. (hoe doen die gezinnen dat met 5 in totaal, je kunt nooit een 4 pers.kamer boeken met zijn vijven?) Neeeuuhh laten wij eerst maar eens kijken hoe wij deze twee groot krijgen.
zaterdag 31 januari 2009 om 15:02
quote:misschicken schreef op 31 januari 2009 @ 11:24:
[...]
Zelden zo'n stierenstront gelezen....en wat als jullie nummer 1 onder een tram loopt? Of nummer 2 verzuipt?
Wat een absurde reactie. Sorrie hoor, maar misschien zijn er hier wel moeders waar een kindje van is verdronken of verongelukt.
Doe effe normaal.
Iedereen kan toch een angst hebben. Mijn dochter was vier toen ze leukemie kreeg en mijn schoonzus moest daar ook steeds aan denken toen haar dochter vier werd.
[...]
Zelden zo'n stierenstront gelezen....en wat als jullie nummer 1 onder een tram loopt? Of nummer 2 verzuipt?
Wat een absurde reactie. Sorrie hoor, maar misschien zijn er hier wel moeders waar een kindje van is verdronken of verongelukt.
Doe effe normaal.
Iedereen kan toch een angst hebben. Mijn dochter was vier toen ze leukemie kreeg en mijn schoonzus moest daar ook steeds aan denken toen haar dochter vier werd.
zaterdag 31 januari 2009 om 16:15
quote:misschicken schreef op 31 januari 2009 @ 15:07:
Net zo absurd als het is om elk voorbeeld wat ik geef letterlijk te nemen.
Jouw reaktie even letterlijk bezien: er zit een wereld van verschil tussen "aan denken" en een reeële angst hebben.Misschicken, angst is sowieso vaak irrationeel, waarom de beleving van een ander "koeienstront" noemen?
Net zo absurd als het is om elk voorbeeld wat ik geef letterlijk te nemen.
Jouw reaktie even letterlijk bezien: er zit een wereld van verschil tussen "aan denken" en een reeële angst hebben.Misschicken, angst is sowieso vaak irrationeel, waarom de beleving van een ander "koeienstront" noemen?
zaterdag 31 januari 2009 om 18:43
zaterdag 31 januari 2009 om 18:55
zaterdag 31 januari 2009 om 20:31
Wij hebben er nu 1 die net 6 weken is. Uiteindelijk lijkt 2 me leuk en vriend is het daar mee eens. Ik kan me er nu nog helemaal niks bij voorstellen, eerst dit meisje maar eens wat groter zien worden. Misschien over een jaar of 3 weer eens gaan proberen, vriend ziet dat liever over een jaar of 2, dus we zullen het gaan zien.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:32
Ik was mijn hele leven zeker:
1 is zielig
2 is burgerlijk
3 is niet leuk (ik ben er zelf één van 3) omdat je altijd 2 tegen 1 krijgt
dus dan worden het er vier!
Ik heb er eentje zelf gekregen, twee cadeau gekregen van mijn man en als het aan mij zou liggen, maakt een liefdesbaby ( :puke: ) de vier compleet. Helaas ligt die beslissing niet alleen bij mij...
1 is zielig
2 is burgerlijk
3 is niet leuk (ik ben er zelf één van 3) omdat je altijd 2 tegen 1 krijgt
dus dan worden het er vier!
Ik heb er eentje zelf gekregen, twee cadeau gekregen van mijn man en als het aan mij zou liggen, maakt een liefdesbaby ( :puke: ) de vier compleet. Helaas ligt die beslissing niet alleen bij mij...
zondag 1 februari 2009 om 18:29
quote:hekate schreef op 30 januari 2009 @ 22:30:
2 te weinig als er eentje onverhoopt komt te overlijden
Ben ik de enige die dit een heel rare gedachtengang vindt? Ik las het ook van iemand anders.
Maar goed, "vroeger" wilde ik er altijd graag zes. We hebben nu een dochter en we zullen wel zien hoeveel kinderen er nog volgen, dit kun je niet altijd plannen. Zes zullen het er in elk geval wel niet meer worden...
2 te weinig als er eentje onverhoopt komt te overlijden
Ben ik de enige die dit een heel rare gedachtengang vindt? Ik las het ook van iemand anders.
Maar goed, "vroeger" wilde ik er altijd graag zes. We hebben nu een dochter en we zullen wel zien hoeveel kinderen er nog volgen, dit kun je niet altijd plannen. Zes zullen het er in elk geval wel niet meer worden...
zondag 1 februari 2009 om 20:13
quote:misschicken schreef op 31 januari 2009 @ 15:07:
Net zo absurd als het is om elk voorbeeld wat ik geef letterlijk te nemen.
Jouw reaktie even letterlijk bezien: er zit een wereld van verschil tussen "aan denken" en een reeële angst hebben.
Als er hier al iets op stierenstront lijkt, dan is het jouw (gebrek aan) inlevingsvermogen wel. Zelden zo'n botte, ongenuanceerde reactie gezien.
Wij willen graag één kindje. Zoals wij het nu zien is ons gezinnetje dan compleet. Misschien dat we er in de toekomst anders over denken, maar voor nu hopen we één prachtkind te mogen krijgen. Eerst maar eens kijken wat de natuur voor ons in petto heeft
Net zo absurd als het is om elk voorbeeld wat ik geef letterlijk te nemen.
Jouw reaktie even letterlijk bezien: er zit een wereld van verschil tussen "aan denken" en een reeële angst hebben.
Als er hier al iets op stierenstront lijkt, dan is het jouw (gebrek aan) inlevingsvermogen wel. Zelden zo'n botte, ongenuanceerde reactie gezien.
Wij willen graag één kindje. Zoals wij het nu zien is ons gezinnetje dan compleet. Misschien dat we er in de toekomst anders over denken, maar voor nu hopen we één prachtkind te mogen krijgen. Eerst maar eens kijken wat de natuur voor ons in petto heeft
maandag 2 februari 2009 om 15:31
maandag 2 februari 2009 om 16:57
maandag 2 februari 2009 om 17:13
Ik roep al jaaaren 4, vriendlief vindt twee wel genoeg denkt ie, maar we zijn bezig voor de eerste en eerst maar eens kijken of dat gaat lukken. Ik kom uit een grote, gezellige familie (en dan bedoel ik ooms en tantes, + kinders + aanhang en daar weer de kinders van) en vriendlief heeft een kleinere wat minder close familie. Verschil moet er zijn en ik denk dat daar wel vandaan komt.
maandag 2 februari 2009 om 20:51
donderdag 26 februari 2009 om 14:46
Oh Zoebie wat vreselijk..
natuurlijk hebben jullie 4 kinderen!
Het liefste zou ik drie of vier kinderen willen, maar ik zou me ook al een heel gezegend mens voelen als ik er een zou krijgen, alhoewel dat niet mijn eerste voorkeur zou hebben. Manlief en zijn beide ouders zijn alledrie enig kind en dus heeft hij helemaal geen familie behalve zijn ouders. Zij hebben het hier soms best moeilijk mee (gehad). Vooralsnog zijn wij nu 7 maanden bezig voor nummer 1.
natuurlijk hebben jullie 4 kinderen!Het liefste zou ik drie of vier kinderen willen, maar ik zou me ook al een heel gezegend mens voelen als ik er een zou krijgen, alhoewel dat niet mijn eerste voorkeur zou hebben. Manlief en zijn beide ouders zijn alledrie enig kind en dus heeft hij helemaal geen familie behalve zijn ouders. Zij hebben het hier soms best moeilijk mee (gehad). Vooralsnog zijn wij nu 7 maanden bezig voor nummer 1.
donderdag 26 februari 2009 om 14:57
Hier (bijna) 3 kinderen.
Ik wilde er altijd twee, kom ook uit gezin van twee, man wil(de) een elftal.
Dus nu met nr 3 bijna op de wereld zijn we al heel ver he!
Ik grapte van de week dat nr 4 dan ook maar moest komen, en schrok daarna van zijn reactie: 'is goed', oeps ik wil eigenlijk liever dat hij langs de knopendokter gaat!
3 is genoeg (denk ik nu). maar wie weet...
Ik wilde er altijd twee, kom ook uit gezin van twee, man wil(de) een elftal.
Dus nu met nr 3 bijna op de wereld zijn we al heel ver he!
Ik grapte van de week dat nr 4 dan ook maar moest komen, en schrok daarna van zijn reactie: 'is goed', oeps ik wil eigenlijk liever dat hij langs de knopendokter gaat!
3 is genoeg (denk ik nu). maar wie weet...
