Relaties
alle pijlers
Het Verlatingsangst-topic
vrijdag 6 juli 2007 om 12:12
Heb je verlatingsangst?
Denk je dat je verlatingsangst hebt?
Heeft je partner verlatingsangst?
Wil je je ei kwijt?
WIl je weten of je de enige in de wereld bent die zich zo voelt?
WELKOM!!!
Hoe normaal is het dat ik me ongerust maak dat mijn vriend of vriendin mij niet meer leuk vindt of misschien zelfs geen interesse meer heeft om nog met mij om te gaan? Zowel kinderen, adolescenten en volwassen worstelen hier wel eens met de angst om door de ander verlaten of verstoten te worden. Vaak is die ander iemand waar men liefde en afhankelijkheid bij voelt. Dit kunnen je ouders zijn, je partner, iemand waar je verliefd of trots op bent, of juist iemand die negatief over je zou kunnen oordelen waardoor je erg verdrietig en gekrenkt raakt. Als je leven erg gestuurd of beïnvloed wordt door de angst om door iemand verlaten te worden heeft dit grote invloed op je emoties, je gedachten, je gedragingen en vertrouwen in jezelf en anderen. Als de angst en onrustgevoelens je in de greep krijgen en je jezelf in de loop van weken en maanden kwellen zonder dat je hier goed de baas over kunt worden, ben je gevangen in een gevoel wat vaak wordt aangeduid met verlatingsangst. Deze angst wordt door diegene die daar aan leidt en/of door de omgeving als buitensporig beschouwd. Kortom er lijkt een maat te zijn voor normale en abnormale verlatingsangst. Abnormale verlatingsangst wordt bepaald door de lengte van de tijd dat men geplaagd wordt door de angst, de intensiteit van deze angst, de mate waarin je je gedachten en gedrag beïnvloed worden.
Iemand met verlatingsangst kan bijvoorbeeld bang zijn om zijn geliefde te verliezen. Om deze angst te neutraliseren ontstaan controlerende gedragingen om geruststelling te krijgen. Is de geliefde niet stiekem verliefd op een ander? Door iemand uit angst of jaloersie te controleren, door overdreven te ''vissen'' wat de geliefde heeft gedaan of denkt, door juist heel vaak bij je geliefde in de buurt te willen zijn, je zo gedragen dat je geliefde je moeilijk kan verwerpen krijgt verlatingsangst een extra complexiteit.
Vaak zijn mensen met buitensporige verlatingsangst zo gevangen in hun angst en verwarde gevoelens, negatieve gedachtegangen en neutraliserende gedragingen, dat ze er alleen niet uitkomen. Al onderkent men zijn/haar eigen verlatingsangst, de zuigende werking van de angst maakt dat men te weinig weerstand hieraan kan bieden. Wat dan? Praten over je angst en controlerende gedragingen met de partner kan in bepaalde gevallen het patroon doorbreken. Is dit niet mogelijk dan zijn wijze en goede vrienden diegene die een klankbord kunnen vormen en goede raad kunnen geven. Lukt ook dit niet ga dan naar je huisarts of een relatiedeskundige of psycholoog om het door te praten.
Denk je dat je verlatingsangst hebt?
Heeft je partner verlatingsangst?
Wil je je ei kwijt?
WIl je weten of je de enige in de wereld bent die zich zo voelt?
WELKOM!!!
Hoe normaal is het dat ik me ongerust maak dat mijn vriend of vriendin mij niet meer leuk vindt of misschien zelfs geen interesse meer heeft om nog met mij om te gaan? Zowel kinderen, adolescenten en volwassen worstelen hier wel eens met de angst om door de ander verlaten of verstoten te worden. Vaak is die ander iemand waar men liefde en afhankelijkheid bij voelt. Dit kunnen je ouders zijn, je partner, iemand waar je verliefd of trots op bent, of juist iemand die negatief over je zou kunnen oordelen waardoor je erg verdrietig en gekrenkt raakt. Als je leven erg gestuurd of beïnvloed wordt door de angst om door iemand verlaten te worden heeft dit grote invloed op je emoties, je gedachten, je gedragingen en vertrouwen in jezelf en anderen. Als de angst en onrustgevoelens je in de greep krijgen en je jezelf in de loop van weken en maanden kwellen zonder dat je hier goed de baas over kunt worden, ben je gevangen in een gevoel wat vaak wordt aangeduid met verlatingsangst. Deze angst wordt door diegene die daar aan leidt en/of door de omgeving als buitensporig beschouwd. Kortom er lijkt een maat te zijn voor normale en abnormale verlatingsangst. Abnormale verlatingsangst wordt bepaald door de lengte van de tijd dat men geplaagd wordt door de angst, de intensiteit van deze angst, de mate waarin je je gedachten en gedrag beïnvloed worden.
Iemand met verlatingsangst kan bijvoorbeeld bang zijn om zijn geliefde te verliezen. Om deze angst te neutraliseren ontstaan controlerende gedragingen om geruststelling te krijgen. Is de geliefde niet stiekem verliefd op een ander? Door iemand uit angst of jaloersie te controleren, door overdreven te ''vissen'' wat de geliefde heeft gedaan of denkt, door juist heel vaak bij je geliefde in de buurt te willen zijn, je zo gedragen dat je geliefde je moeilijk kan verwerpen krijgt verlatingsangst een extra complexiteit.
Vaak zijn mensen met buitensporige verlatingsangst zo gevangen in hun angst en verwarde gevoelens, negatieve gedachtegangen en neutraliserende gedragingen, dat ze er alleen niet uitkomen. Al onderkent men zijn/haar eigen verlatingsangst, de zuigende werking van de angst maakt dat men te weinig weerstand hieraan kan bieden. Wat dan? Praten over je angst en controlerende gedragingen met de partner kan in bepaalde gevallen het patroon doorbreken. Is dit niet mogelijk dan zijn wijze en goede vrienden diegene die een klankbord kunnen vormen en goede raad kunnen geven. Lukt ook dit niet ga dan naar je huisarts of een relatiedeskundige of psycholoog om het door te praten.
dinsdag 20 januari 2009 om 11:27
Ik weet het! ik weet dat ze om me geeft en dat ze me niet zo maar zal laten gaan.. ik weet alles ik weet dat ik het contact moet zoeken met anderen, maar ik DURF het gewoon niet... het beheerst me nu gewoon zo ontzettend erg. Gisteren heeft ze dr pa verteld over haar plannen om te gaan samen wonen. idd alles wijst er op dat het wel goed gaat komen. En toch blijf ik dat gevoel van onbehagen houden. ik zou nu met huiswerk bezig moeten zijn, maar ik heb mn kop er niet bij! ik moet me hieruit los slaan! ik weet het, maar ik heb er de moed niet voor!
maar goed genoeg geklaagd:
hoe is het nu met jou meid? voel je je al wat beter?
hoop het echt voor je meid! geloof me jij gaat er zowiso weer boven op komen, je lijkt me een sterk en veerkrachtig gevalletje. dus dat gaat zeker goed komen.
liefs
maar goed genoeg geklaagd:
hoe is het nu met jou meid? voel je je al wat beter?
hoop het echt voor je meid! geloof me jij gaat er zowiso weer boven op komen, je lijkt me een sterk en veerkrachtig gevalletje. dus dat gaat zeker goed komen.
liefs
dinsdag 20 januari 2009 om 11:40
Nou ja, dan hou ik er maar over op. Maar ik hoop voor je dat je op een gegeven moment de moed hebt om die angst aan te durven gaan. Dat je jezelf een schop onder je kont geeft.
Met mij... ik weet niet, ik geloof dat het nog steeds niet goed gaat. Maar omdat ik ziek ben probeer ik de luddevudduh even opzij te schuiven, hele dag huilen als je ook al hardstikke verkouden bent is niet fijn! Maar ik denk wel steeds aan hem en wil hem toch binnenkort nog even spreken. Als ik me iets beter voel. Om nog wat dingen te zeggen en vragen. Ik wil niet dat hij denkt: oh daar hoor ik niks meer van, dan zal het wel goed met d'r gaan. Want hij mag best weten dat het niet goed gaat, hoop dat ie zich heeeel schuldig voelt en spijt krijgt!
Met mij... ik weet niet, ik geloof dat het nog steeds niet goed gaat. Maar omdat ik ziek ben probeer ik de luddevudduh even opzij te schuiven, hele dag huilen als je ook al hardstikke verkouden bent is niet fijn! Maar ik denk wel steeds aan hem en wil hem toch binnenkort nog even spreken. Als ik me iets beter voel. Om nog wat dingen te zeggen en vragen. Ik wil niet dat hij denkt: oh daar hoor ik niks meer van, dan zal het wel goed met d'r gaan. Want hij mag best weten dat het niet goed gaat, hoop dat ie zich heeeel schuldig voelt en spijt krijgt!
dinsdag 20 januari 2009 om 15:49
Nou zonet even twee van mn beste vrienden gesproken, idd vonden ze dat ik ze wel verwaarlooste, gelukkig kennen ze mn probleem (omdat ik in een vorige relatie het zelfde deed) en ze begrijpen het wel (een beetje). op dit moment voel ik me redelijk oke, niet top maar zeker minder slecht als gisteren.
hopen dat dat even zo blijft.
liefs
hopen dat dat even zo blijft.
liefs
dinsdag 20 januari 2009 om 18:54
dinsdag 20 januari 2009 om 20:50
Djap, er zal vast niks aan de hand zijn. Waarschijnlijk is ze gewoon bezig met allerlei dingen doen, heel normaal hoor. Misschien wel gewoon zoiets stoms als de afwas doen, of bellen met iemand of...nou ja, gewoon haar leven.
Wel goed dat je er met 2 vrienden over gesproken hebt. Hopelijk kunnen zij jou een beetje helpen en voor afleiding zorgen als dat nodig is.
Ik zelf heb heel erg zitten dubben maar móést gewoon mn vriendje (o nee, ex, zucht, dat krijg ik echt mn mond nog niet uit...) smsen. Al is het maar dat ie niet denkt dat ik zomaar weer verderga alsof er niets gebeurd is. Hij mag best weten hoe rot ik me door hèm voel! En ook gezegd dat ik hem binnenkort even wil spreken.
Het voelt gewoon zo raar om zo abrupt geen contact meer te hebben. Ik mis hem ook zo! Gewoon bij het eten, dat soort dingen...
Wel goed dat je er met 2 vrienden over gesproken hebt. Hopelijk kunnen zij jou een beetje helpen en voor afleiding zorgen als dat nodig is.
Ik zelf heb heel erg zitten dubben maar móést gewoon mn vriendje (o nee, ex, zucht, dat krijg ik echt mn mond nog niet uit...) smsen. Al is het maar dat ie niet denkt dat ik zomaar weer verderga alsof er niets gebeurd is. Hij mag best weten hoe rot ik me door hèm voel! En ook gezegd dat ik hem binnenkort even wil spreken.
Het voelt gewoon zo raar om zo abrupt geen contact meer te hebben. Ik mis hem ook zo! Gewoon bij het eten, dat soort dingen...
woensdag 21 januari 2009 om 09:47
Gisterenavond mn vriendin gesproken (wanneer niet)
ze vertelde me dat ze zich te veel geclaimd voelde, tja dat was ook wel te verwachten. We hebben een hele tijd aan de telefoon gezeten en het er over gehad. Eigenlijk heeft het mn ogen wel geopend. Hoe moeilijk ik het er de komende tijd ook mee ga krijgen feitelijk gezien heb ik twee keuzes: 1) door de week soms zonder haar zijn (dus zonder foon, msn) maar wel het weekend gelukkig bij elkaar. 2)op deze manier doorgaan, weer lekker alleen op de bank zitten door de week en in het weekend ALS VRIJGEZEL.... ik moet mezelf dus echt in bedang gaan houden. Is wel moeilijk hoor! gisteren middag ging het ook redelijk goed... tot het einde van de middag: Klop klop klop BONK BONK BONK, tja en dan weet je al weer genoeg! Wanneer mn hartslag verhoogd weet ik eigenlijk al dat het moeilijk gaat worden. dat is namelijk het begin van alles met die hartslag komen ook de meest rare fantasiën naar boven: Stel je voor dat ze nu met iemand anders aan het bellen/msnne is (iemand die leuker is als ik). Stel je voor dat....
ik moet daar dus echt een manier voor gaan vinden omdat te gaan beheersen, dan pas kan ik verder met de volgende stap.
Vanmiddag heb ik weer EMDR (eerste echte sessie) hopelijk kan ik hierdoor een gat slaan in die angst. en een beetje meer controle opwekken. lukt dat niet dan zal ik toch gaan proberen om met behulp van medicijnen eea onder controle te krijgen.
liefs
ze vertelde me dat ze zich te veel geclaimd voelde, tja dat was ook wel te verwachten. We hebben een hele tijd aan de telefoon gezeten en het er over gehad. Eigenlijk heeft het mn ogen wel geopend. Hoe moeilijk ik het er de komende tijd ook mee ga krijgen feitelijk gezien heb ik twee keuzes: 1) door de week soms zonder haar zijn (dus zonder foon, msn) maar wel het weekend gelukkig bij elkaar. 2)op deze manier doorgaan, weer lekker alleen op de bank zitten door de week en in het weekend ALS VRIJGEZEL.... ik moet mezelf dus echt in bedang gaan houden. Is wel moeilijk hoor! gisteren middag ging het ook redelijk goed... tot het einde van de middag: Klop klop klop BONK BONK BONK, tja en dan weet je al weer genoeg! Wanneer mn hartslag verhoogd weet ik eigenlijk al dat het moeilijk gaat worden. dat is namelijk het begin van alles met die hartslag komen ook de meest rare fantasiën naar boven: Stel je voor dat ze nu met iemand anders aan het bellen/msnne is (iemand die leuker is als ik). Stel je voor dat....
ik moet daar dus echt een manier voor gaan vinden omdat te gaan beheersen, dan pas kan ik verder met de volgende stap.
Vanmiddag heb ik weer EMDR (eerste echte sessie) hopelijk kan ik hierdoor een gat slaan in die angst. en een beetje meer controle opwekken. lukt dat niet dan zal ik toch gaan proberen om met behulp van medicijnen eea onder controle te krijgen.
liefs
woensdag 21 januari 2009 om 11:59
Pff... gister dus gesmst met m'n ex. Maar het lijkt wel alsof hij er zo ontzettend makkelijk over denkt! Zo van: het is uit, probleem opgelost, klaar, en we gaan weer door! Hij zei namelijk dat ie het wel gezellig vond om af te spreken. Wat nou gezellig???!!! Ik heb echt geen redenen om gezellig te gaan doen nu. En toen vroeg hij wat er dan was, of er wat ergs was ofzo? Nou ja! Hij heeft het uitgemaakt, kan het nog erger?! Maar toen snapte hij me wel weer, en zei dat we snel gaan afspreken. Nou ja, we zullen wel zien hoe dat gaat verlopen.
Het voelde iig toch als een soort van opgelucht, na die smsjes. Hij weet iig hoe het nu met me is (slecht en ziek) en hij weet ook dat ik er nog zeker niet klaar mee ben.
En Djap, heel goed dat je dat nu beseft! Hoop echt dat het je gaat lukken, ook dmv die EMDR. Alleen dat van die medicijnen, hmmm, ik weet niet hoor, maar lijkt me niet echt de oplossing voor het probleem... Maar goed, ga eerst maar eens kijken of het op deze manier gaat lukken.
Het voelde iig toch als een soort van opgelucht, na die smsjes. Hij weet iig hoe het nu met me is (slecht en ziek) en hij weet ook dat ik er nog zeker niet klaar mee ben.
En Djap, heel goed dat je dat nu beseft! Hoop echt dat het je gaat lukken, ook dmv die EMDR. Alleen dat van die medicijnen, hmmm, ik weet niet hoor, maar lijkt me niet echt de oplossing voor het probleem... Maar goed, ga eerst maar eens kijken of het op deze manier gaat lukken.
woensdag 21 januari 2009 om 18:16
vandaag op zich een hele goede dag gehad, niet heel veel problemen gehad, eigenlijk best wel lastig want daardoor kon ik me ook niet echt richten op de EMDR. alleen toe kwam ik vanavond thuis en hoor ik heel kort dat mn vriendin ruzie heeft met dr pa, maar omdat ze eerst nog zou gaan eten zou ik later wel meer horen. best wel klote om er nu niet even naar toe te kunnen gaan. daarbij begonnen ook direct de hartkloppingen weer. en begon ik me wat angstig en paniekerig te voelen. heb daarop gerageerd door toch maar direct een ALPRAZOLAM in te nemen (deze medicijnen had ik nog uit het verleden) dat is nu ongeveer een uurtje geleden (dat ik ze innam) het zorgt ervoor dat de reactie van het lichaam op het doom denken getemperd word en dat je je wat rustiger gaan voelen. gelukkig voel ik nu ook dat het begint te werken. Tja het is niet de meest ideale oplossing maar wel de minst destructieve...
overgens voel ik nog steeds een verhoogte hartslag en spanning, dus je kunt je voorstellen hoe het zou zijn hals ik ze niet had ingenomen....
nu maar even afwachten wat er precies aan de hand is.
liefs
overgens voel ik nog steeds een verhoogte hartslag en spanning, dus je kunt je voorstellen hoe het zou zijn hals ik ze niet had ingenomen....
nu maar even afwachten wat er precies aan de hand is.
liefs
woensdag 21 januari 2009 om 18:41
Ben ik weer, ondanks dat ik nog steeds geen reactie heb begin ik mezelf steeds rustiger te voelen. de hartkloppingen zijn vrijwel weg, en daardoor krijg ik nu ook de gedachten onder controle. Bloemenmeisje: ik weet het Alprazolam is een paardenmiddel maar ik heb nu gewoon even controle nodig.. anders ga ik vanuit mn angst dingen doen waar ik later zeker veel spijt van zal gaan krijgen, en dat kan ik mezelf niet aandoen. mn relatie is belangrijker als mn ego (om het feit dat ik die krengen nu inneem).
liefs
liefs
woensdag 21 januari 2009 om 19:20
Hey DJAP,
Hoe is je sessie gegaan?
Die hartkloppingen heb ik ook weleens last van, akelig gevoel is dat!Ik heb daar van de huisarts Propranolol voor gekregen, werkt prima en voordeel daarvan is dat het niet verslavend werkt en je er niet suffig van kunt worden.
Hoe is het met Bloemenmeisje?
Hopelijk spreek je hem snel en kun je je vragen stellen!
Ik ben er zelf pas sinds een paar maanden achter waar ik elke keer tegen aan loop en waardoor ik me soms zo rot kan voelen.Ik loop er tegenaan in relaties maar ook bij vrienden die heel veel voor me betekenen.
Tot later.........
Hoe is je sessie gegaan?
Die hartkloppingen heb ik ook weleens last van, akelig gevoel is dat!Ik heb daar van de huisarts Propranolol voor gekregen, werkt prima en voordeel daarvan is dat het niet verslavend werkt en je er niet suffig van kunt worden.
Hoe is het met Bloemenmeisje?
Hopelijk spreek je hem snel en kun je je vragen stellen!
Ik ben er zelf pas sinds een paar maanden achter waar ik elke keer tegen aan loop en waardoor ik me soms zo rot kan voelen.Ik loop er tegenaan in relaties maar ook bij vrienden die heel veel voor me betekenen.
Tot later.........
woensdag 21 januari 2009 om 22:02
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met verlatingsangst. Het is echt een rot-emotie, het kan je leven zo negatief beinvloeden!
Ik heb zelf moeite met geven om mensen. Of nouja, ik geef dus heel veel om iemand, en dan weet ik niet meer wat ik ermee aan moet. Dan raak ik zo verlamd van angst dat diegene me laat stikken voor het minste geringste dat ik niet meer mezelf ben en die ander er ook af en toe mee lastigval.
Ik ben onlangs een vriendin hierdoor kwijt geraakt, omdat ze het gewoon niet begreep, en ik het niet uit kon zetten. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, want ik weet heel goed dat als het anders was geweest, die vriendschap er nog wel was geweest. Maar je wordt echt een ander persoon, alsof je ratio geheel uitgeschakeld wordt. Als ik zo 'flip' denk ik ook vaak; ik ben toch slimmer dan dit?
Maar gevoel is baas over gedachten.
Dit heeft ook als reden dat ik niet zo makkelijk mensen toe laat, ik wil wel graag maar ik zal mijn echte ik niet laten zien voor ik weet dat het geen eikels zijn die me makkelijk verlaten. En als ik dan die deur open heb gezet, raak ik alsnog in paniek want wat heb ik in vredesnaam gedaan, ik heb mezelf kwetsbaar opgesteld!
Het heeft effect op alle gebieden, liefde, maar ook vriendschappen op het werk en echte vriendschappen in het leven.
Gelukkig heb ik een goede vriendin die geduld heeft met me en niet snel boos wordt of dingen persoonlijk opvat. Aan haar heb ik veel steun en een echte vriendin
Maar ik zou wel graag een normaal sociaal leven willen, en een leuk liefdesleven.
Ik heb zelf moeite met geven om mensen. Of nouja, ik geef dus heel veel om iemand, en dan weet ik niet meer wat ik ermee aan moet. Dan raak ik zo verlamd van angst dat diegene me laat stikken voor het minste geringste dat ik niet meer mezelf ben en die ander er ook af en toe mee lastigval.
Ik ben onlangs een vriendin hierdoor kwijt geraakt, omdat ze het gewoon niet begreep, en ik het niet uit kon zetten. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, want ik weet heel goed dat als het anders was geweest, die vriendschap er nog wel was geweest. Maar je wordt echt een ander persoon, alsof je ratio geheel uitgeschakeld wordt. Als ik zo 'flip' denk ik ook vaak; ik ben toch slimmer dan dit?
Maar gevoel is baas over gedachten.
Dit heeft ook als reden dat ik niet zo makkelijk mensen toe laat, ik wil wel graag maar ik zal mijn echte ik niet laten zien voor ik weet dat het geen eikels zijn die me makkelijk verlaten. En als ik dan die deur open heb gezet, raak ik alsnog in paniek want wat heb ik in vredesnaam gedaan, ik heb mezelf kwetsbaar opgesteld!
Het heeft effect op alle gebieden, liefde, maar ook vriendschappen op het werk en echte vriendschappen in het leven.
Gelukkig heb ik een goede vriendin die geduld heeft met me en niet snel boos wordt of dingen persoonlijk opvat. Aan haar heb ik veel steun en een echte vriendin
Maar ik zou wel graag een normaal sociaal leven willen, en een leuk liefdesleven.
donderdag 22 januari 2009 om 12:14
Hoi Puccini,
Jouw hele verhaal is van voor tot achter en andersom helemaal herkenbaar!
Als er een situatie is geweest waarbij mijn gedachtes met me op de loop zijn gegaan (ben nu aan het leren om deze gedachtes anders aan te pakken) dan voel ik me achteraf vaak zo stom, dan denk ik terug en vraag me af wat ik in godsnaam aan het doen en denken ben geweest!
Jouw hele verhaal is van voor tot achter en andersom helemaal herkenbaar!
Als er een situatie is geweest waarbij mijn gedachtes met me op de loop zijn gegaan (ben nu aan het leren om deze gedachtes anders aan te pakken) dan voel ik me achteraf vaak zo stom, dan denk ik terug en vraag me af wat ik in godsnaam aan het doen en denken ben geweest!
maandag 26 januari 2009 om 18:14
Hoi Hoi,
Hier gaat alles redelijk goed...
Vanmiddag heb ik mn vriendin terug gebracht naar huis, ze zou eigenlijk tot gisteren blijven maar door pech met mn auto is ze nog een nachtje gebleven (he wat vervelend nou
)
net haar nog even gesproken aan de tel en op msn, op zich voel ik me redelijk! niet angstig of bang maar wel licht gespannen, vooralsnog denk ik er dan ook niet aan om mn medicijnen te gebruiken.
De EMDR vorige week, ja ik weet het niet! ik kon me niet goed concentreren en voelde me voor de sessie ook al redelijk ontspannen, dus voor mn gevoel heeft het totaal niet gewerkt.. ik ben me er in elk geval niet sterker door gaan voelen.
Deze week wordt zowiso even weer een test ivm morgenavond (de avond dat mn vriendin uitgaat met een vriend die helemaal weg van dr is) Al probeer ik me daar nu niet extra druk om te maken... hoe raar het ook klinkt uit mijn mond: when it happends shit happends.
Mischien komt het ook wel door het gesprek dat ik zaterdag had met mn vriendin. ik heb haar wat meer uitleg gegeven over mn angst, ze nam het goed op en gaf nogmaals aan dat ik alles ben wat ze wenst. ook dat heeft me wat meer kracht gegeven.
liefs
Hier gaat alles redelijk goed...
Vanmiddag heb ik mn vriendin terug gebracht naar huis, ze zou eigenlijk tot gisteren blijven maar door pech met mn auto is ze nog een nachtje gebleven (he wat vervelend nou
)net haar nog even gesproken aan de tel en op msn, op zich voel ik me redelijk! niet angstig of bang maar wel licht gespannen, vooralsnog denk ik er dan ook niet aan om mn medicijnen te gebruiken.
De EMDR vorige week, ja ik weet het niet! ik kon me niet goed concentreren en voelde me voor de sessie ook al redelijk ontspannen, dus voor mn gevoel heeft het totaal niet gewerkt.. ik ben me er in elk geval niet sterker door gaan voelen.
Deze week wordt zowiso even weer een test ivm morgenavond (de avond dat mn vriendin uitgaat met een vriend die helemaal weg van dr is) Al probeer ik me daar nu niet extra druk om te maken... hoe raar het ook klinkt uit mijn mond: when it happends shit happends.
Mischien komt het ook wel door het gesprek dat ik zaterdag had met mn vriendin. ik heb haar wat meer uitleg gegeven over mn angst, ze nam het goed op en gaf nogmaals aan dat ik alles ben wat ze wenst. ook dat heeft me wat meer kracht gegeven.
liefs
maandag 26 januari 2009 om 22:12
Fijn Djap, dat het redelijk goed met je gaat. En ook goed om er met je vriendin over te praten. Dat lijkt me een heleboel rust geven.
Ik zit nu thuis op de bank en mis mn ex-vriendje zo! Nog niet eens dat ik hier zit te huilen ofzo, maar gewoon de gezelligheid, het is zo saai en ongezellig! En nog steeds onwerkelijk. Ik denk steeds: het komt weer goed. En daarom kan ik ook niet huilen nu misschien, omdat ik het niet wíl geloven!
Morgen zie ik hem even. Ben zo benieuwd hoe ik me daar doorheen ga slaan! Aan de ene kant wil ik boos op hem zijn, maar ook wil ik bij hem uithuilen en nog meer wil ik dat we het gewoon heel gezellig samen hebben. Alleen als we daarna dan weer uit elkaar gaan, zal het ook weer zó moeilijk zijn... Zucht... Wat is dit toch allemaal moeilijk.
Ik zit nu thuis op de bank en mis mn ex-vriendje zo! Nog niet eens dat ik hier zit te huilen ofzo, maar gewoon de gezelligheid, het is zo saai en ongezellig! En nog steeds onwerkelijk. Ik denk steeds: het komt weer goed. En daarom kan ik ook niet huilen nu misschien, omdat ik het niet wíl geloven!
Morgen zie ik hem even. Ben zo benieuwd hoe ik me daar doorheen ga slaan! Aan de ene kant wil ik boos op hem zijn, maar ook wil ik bij hem uithuilen en nog meer wil ik dat we het gewoon heel gezellig samen hebben. Alleen als we daarna dan weer uit elkaar gaan, zal het ook weer zó moeilijk zijn... Zucht... Wat is dit toch allemaal moeilijk.
woensdag 28 januari 2009 om 08:49
hoi bloemenmeisje,
hoe is het gisteren gegaan?! hoop dat je je er een beetje doorheen hebt kunnen slaan.
Naja de afspraak tussen mn vriendin en die vriend van haar is gisteren niet doorgegaan, aan de ene kant ben ik daar blij om. maar aan de andere kant was het denk ik ook wel even goed geweest voor me.
Vandaag begin ik mn eerste stagedag bij mn toekomstige werkgever. heb er zin in en hoop dat de angst een beetje weg blijft.
de afgelopen dagen zijn redelijk goed gegaan. ondanks dat ik me soms wat onrustig voel, zijn de echte angst aanvallen sinds vorige week dinsdag uitgebleven. het zegt nog helemaal niks want ik weet dat alles binnen 3 seconden volledig veranderd kan zijn.
liefs
hoe is het gisteren gegaan?! hoop dat je je er een beetje doorheen hebt kunnen slaan.
Naja de afspraak tussen mn vriendin en die vriend van haar is gisteren niet doorgegaan, aan de ene kant ben ik daar blij om. maar aan de andere kant was het denk ik ook wel even goed geweest voor me.
Vandaag begin ik mn eerste stagedag bij mn toekomstige werkgever. heb er zin in en hoop dat de angst een beetje weg blijft.
de afgelopen dagen zijn redelijk goed gegaan. ondanks dat ik me soms wat onrustig voel, zijn de echte angst aanvallen sinds vorige week dinsdag uitgebleven. het zegt nog helemaal niks want ik weet dat alles binnen 3 seconden volledig veranderd kan zijn.
liefs
woensdag 28 januari 2009 om 18:02
Hoi hoi
nou vandaag voor de eerste dag weer gewerkt (bij mn toekomstig werkgever) ondanks dat het weer even wennen was ging het allemaal wel redelijk goed. Mede doordat ik denk ik de hele dag nog niks gegeten had en me daardoor wat zwakker ging voelen, heb ik helaas vanmiddag weer een aanval gehad. Dit begon aan het begin van de middag al toen ik me wat waziger ging voelen en me wat minder goed kon concentreren. toen ik vanmiddag thuis kwam voelde ik me zwaar kloten en zag ik het allemaal even niet meer zitten. mn hart ging als een bezetene tekeer en ik voelde me ontzettend verward. uiteindelijk heb ik besloten om toch weer een angst remmer te nemen. Dit heeft er nu voor gezorgt dat ik weer wat rustiger ben geworden. nu ik net mn vriendin even gesproken heb, voel ik me in elkgeval weer stukken beter. Tja het was te verwachten die terugval. alleen begint het er nu wel langzamerhand een beetje op te lijken dat ik weer wat opkrabbel. al zal ik wel moeten acepteren dat dit met hele kleine stapjes zal gaan.
liefs
nou vandaag voor de eerste dag weer gewerkt (bij mn toekomstig werkgever) ondanks dat het weer even wennen was ging het allemaal wel redelijk goed. Mede doordat ik denk ik de hele dag nog niks gegeten had en me daardoor wat zwakker ging voelen, heb ik helaas vanmiddag weer een aanval gehad. Dit begon aan het begin van de middag al toen ik me wat waziger ging voelen en me wat minder goed kon concentreren. toen ik vanmiddag thuis kwam voelde ik me zwaar kloten en zag ik het allemaal even niet meer zitten. mn hart ging als een bezetene tekeer en ik voelde me ontzettend verward. uiteindelijk heb ik besloten om toch weer een angst remmer te nemen. Dit heeft er nu voor gezorgt dat ik weer wat rustiger ben geworden. nu ik net mn vriendin even gesproken heb, voel ik me in elkgeval weer stukken beter. Tja het was te verwachten die terugval. alleen begint het er nu wel langzamerhand een beetje op te lijken dat ik weer wat opkrabbel. al zal ik wel moeten acepteren dat dit met hele kleine stapjes zal gaan.
liefs
donderdag 29 januari 2009 om 18:00
hi, ja ik heb hem dus gezien van de week. Ging op zich wel. Was wel heel raar hoor. Omdat de verhoudingen ineens heel anders zijn. Aan de ene kant was het goed om met hem te praten, hij legde het allemaal wéér uit aan me, omdat ik het gewoon niet snap, maar ook weer wel. Nou ja, iig geeft het me toch rust als ie met me praat en ik merk ook dat ik hem ineens steeds stommer ga vinden! Dus misschien moet ik hem gewoon maar af en toe blijven zien, dan genees ik vanzelf!
Vond het wel moeilijk dat het met hem gewoon goed gaat. Hij heeft gewoon een knop omgezet en gaat weer door. Bij mij duurt het gewoon langer voor ik het verwerkt heb. Hoewel het nu sinds 2 dagen eigenlijk ineens een heel stuk beter met me gaat!
groetjes!
Vond het wel moeilijk dat het met hem gewoon goed gaat. Hij heeft gewoon een knop omgezet en gaat weer door. Bij mij duurt het gewoon langer voor ik het verwerkt heb. Hoewel het nu sinds 2 dagen eigenlijk ineens een heel stuk beter met me gaat!
groetjes!
zondag 1 februari 2009 om 10:45
hoi allemaal,
pffff wat een weekend! veel ruzie over van alles en nog wat.
Eigenlijk had ik me het weekend wel anders voorgesteld, maja helaas heb je niet alles in de hand. Gisteren avond hadden we weer een ruzie en deze ruzie ging eigenlijk ook hoe ik me soms opstel tegen andere mensen, het feit dat ik soms totaal geen rekening houd met anderen, en eigenlijk in mn eigen wereldje leef. op de één of andere manier wist ze doorte dringen tot..... tot wat... ik weet het eigenlijk niet... Het punt is nu alleen dat ik me dus al sinds gisteren voel en gedraag als een zombie, en me ontzettend leeg voel... mn vriendin voelt zich nu behoorlijk lullig omdat ze het gevoel heeft dat ze dit heeft veroorzaakt en ik zo blijf reageren, maar eigenlijk voel ik nu ook niks anders dan leegte.
mischien is dit een beetje off topic, maar weet iemand van jullie wat de oorzaak hiervan is en wat er nu precies is gebeurd, voel me eigenlijk alleen maar heel verward en wazig nu.
liefs
pffff wat een weekend! veel ruzie over van alles en nog wat.
Eigenlijk had ik me het weekend wel anders voorgesteld, maja helaas heb je niet alles in de hand. Gisteren avond hadden we weer een ruzie en deze ruzie ging eigenlijk ook hoe ik me soms opstel tegen andere mensen, het feit dat ik soms totaal geen rekening houd met anderen, en eigenlijk in mn eigen wereldje leef. op de één of andere manier wist ze doorte dringen tot..... tot wat... ik weet het eigenlijk niet... Het punt is nu alleen dat ik me dus al sinds gisteren voel en gedraag als een zombie, en me ontzettend leeg voel... mn vriendin voelt zich nu behoorlijk lullig omdat ze het gevoel heeft dat ze dit heeft veroorzaakt en ik zo blijf reageren, maar eigenlijk voel ik nu ook niks anders dan leegte.
mischien is dit een beetje off topic, maar weet iemand van jullie wat de oorzaak hiervan is en wat er nu precies is gebeurd, voel me eigenlijk alleen maar heel verward en wazig nu.
liefs
zondag 1 februari 2009 om 15:09
hey Djap,
Oeh, ruzie. Niet zo leuk. Maar ik snap niet zo goed wat je vraag nu is. Bedoel je dat je niet weet waarom jullie ruzie hadden? Dat weet ik natuurlijk ook niet. Maar hebben jullie het alweer goed kunnen maken? Want je moet er niet in blijven hangen natuurlijk. En misschien, klinkt gek, maar is het soms wel goed om even ruzie te maken. Dat je gewoon eerlijk naar elkaar bent, en iig de dingen gewoon uitspreekt. Weet je, eerlijk gezegd zou ik willen dat ik eens ruzie had gehad met mijn vriendje, uh ex bedoel ik. Volgens mij kom je dan toch dichter bij elkaar, of iig leer je mekaar wel goed kennen. Klinkt raar, weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Nou, ik hoop wel dat jullie inmiddels weer lief tegen mekaar doen .
Oeh, ruzie. Niet zo leuk. Maar ik snap niet zo goed wat je vraag nu is. Bedoel je dat je niet weet waarom jullie ruzie hadden? Dat weet ik natuurlijk ook niet. Maar hebben jullie het alweer goed kunnen maken? Want je moet er niet in blijven hangen natuurlijk. En misschien, klinkt gek, maar is het soms wel goed om even ruzie te maken. Dat je gewoon eerlijk naar elkaar bent, en iig de dingen gewoon uitspreekt. Weet je, eerlijk gezegd zou ik willen dat ik eens ruzie had gehad met mijn vriendje, uh ex bedoel ik. Volgens mij kom je dan toch dichter bij elkaar, of iig leer je mekaar wel goed kennen. Klinkt raar, weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Nou, ik hoop wel dat jullie inmiddels weer lief tegen mekaar doen
.
zondag 1 februari 2009 om 15:22
Hey DJAP,
Ik snap de vraag geloof ik ook niet helemaal, wil je graag weten waar dat rottige gevoel vandaan komt?
Misschien door de ruzie op zich of omdat zij iets heeft gezegd wat je echt raakte?
Ik denk ook dat als je verlatings-angst hebt zoiets als een ruzie nogal indruk kan maken.
Hopelijk voel je jezelf snel wat prettiger!
Ik ga even film kijken, slecht geslapen vannacht (beetje teveel gepiekerd) en heb mijn dag niet zo.
Misschien tot straks................
Ik snap de vraag geloof ik ook niet helemaal, wil je graag weten waar dat rottige gevoel vandaan komt?
Misschien door de ruzie op zich of omdat zij iets heeft gezegd wat je echt raakte?
Ik denk ook dat als je verlatings-angst hebt zoiets als een ruzie nogal indruk kan maken.
Hopelijk voel je jezelf snel wat prettiger!
Ik ga even film kijken, slecht geslapen vannacht (beetje teveel gepiekerd) en heb mijn dag niet zo.
Misschien tot straks................
maandag 2 februari 2009 om 22:27
Woehoe! Ik vind het zo raar maar het gaat gewoon goed met mij! Af en toe natuurlijk wel een huilmomentje, maar ik voel me sterk! Niet echt on-topic, maar wou het toch even kwijt.
Djap, hoe is het met jou nu? Hebben jullie de ruzie uitgepraat?
En Szara, hoe is het met jou? Hoop niet meer teveel gepiekerd? Waarover piekerde je als ik vragen mag?
liefs
Djap, hoe is het met jou nu? Hebben jullie de ruzie uitgepraat?
En Szara, hoe is het met jou? Hoop niet meer teveel gepiekerd? Waarover piekerde je als ik vragen mag?
liefs
dinsdag 3 februari 2009 om 07:28
hoi bloemenmeisje,
Super dat het goed gaat met je meid! ben echt blij voor je!
de ruzie hadden we zaterdag avond al uitgepraat. teminste min of meer. alleen voelde ik me toen zo wazig en leeg, en met leeg bedoelde ik dat je eigenlijk helemaal nergens aan denkt. er gaan wel dingen voorbij, maar het voelde alsof ik naar de tv keek en ondertussen ergens anders meebezig was. heel raar! pas zondag in de loop van de dag begon dat een beetje weg te vloeien. mn vriendin stelde dus wel vragen, maar ik was er gewoon even niet. daardoor voelde ze zich heel lullig. uiteindelijk hebben we het er nog wel even over gehad. Eerlijk gezegt denk ik dat ze mogelijk iets (weet niet precies wat) een bepaalde angst reactie uit mn jeugt heeft opgeroepen waardoor ik finaal dicht klapte.
gisteren ging alles wel redelijk goed, nu een beetje zenuwachtig omdat ik strx weer een belangrijk examen heb.
wat de verlatings angst betreft: deze sluimerd, ik heb niet echt last van die erge paniek aanvallen van een aantal weken terug. maar ik voel me ook zeker niet toppie! het onrustige gevoel blijft. de uitwerking heb ik (OP DIT MOMENT!) redelijk onder controle
liefs
Super dat het goed gaat met je meid! ben echt blij voor je!
de ruzie hadden we zaterdag avond al uitgepraat. teminste min of meer. alleen voelde ik me toen zo wazig en leeg, en met leeg bedoelde ik dat je eigenlijk helemaal nergens aan denkt. er gaan wel dingen voorbij, maar het voelde alsof ik naar de tv keek en ondertussen ergens anders meebezig was. heel raar! pas zondag in de loop van de dag begon dat een beetje weg te vloeien. mn vriendin stelde dus wel vragen, maar ik was er gewoon even niet. daardoor voelde ze zich heel lullig. uiteindelijk hebben we het er nog wel even over gehad. Eerlijk gezegt denk ik dat ze mogelijk iets (weet niet precies wat) een bepaalde angst reactie uit mn jeugt heeft opgeroepen waardoor ik finaal dicht klapte.
gisteren ging alles wel redelijk goed, nu een beetje zenuwachtig omdat ik strx weer een belangrijk examen heb.
wat de verlatings angst betreft: deze sluimerd, ik heb niet echt last van die erge paniek aanvallen van een aantal weken terug. maar ik voel me ook zeker niet toppie! het onrustige gevoel blijft. de uitwerking heb ik (OP DIT MOMENT!) redelijk onder controle
liefs
zondag 8 februari 2009 om 23:44
