Relaties
alle pijlers
Plotseling einde relatie
dinsdag 2 mei 2017 om 11:20
Goedemorgen.
Ik merk dat het mij helpt om het te delen en op te schrijven.
Begin april is, voor mij zeer plotseling, mijn relatie na ruim 12,5 jaar verbroken. Eind januari hebben wel ons samenlevingscontract ondertekend en een nieuwbouwwoning gekocht. Ik was intens gelukkig het afgelopen jaar. We gingen eindelijk een volgende stap zetten. Ik zag een toekomst voor me. Ons droomhuis, kindjes. Helaas bleek hij al bijna een jaar te twijfelen. Hij was tevreden, niet gelukkig. Hij heeft nooit aangegeven te twijfelen. Enkel dat hij het eng vond. Maar ik vond het ook eng. Maar leuk eng.
Al maanden had hij veel contact met een dame. Ik had aangegeven dat ik het niet vertrouwde en dat als ik ooit zo met iemand contact had hij zich wel zorgen mocht maken. Maar hij beweerde dat er niets was. Hij bleek toch gevoelens voor haar te hebben en ook te hebben gezoend.
Ik heb verdriet om het feit dat de liefste niet meer de liefste is. Dat mijn dromen een illusie bleken. Dat hij nu met een ander is. En ik elke avond alleen ben.
Ik ben boos dat hij nooit wat heeft gezegd. Hij mij als grofvuil aan de kant heeft gezet. Hij nu niets regelt. Dat we de rest van het jaar contact moeten houden vanwege het huis. Dat hij, ogenschijnlijk, gewoon doorgaat met zijn leven.
Ik weet ondertussen dat mijn dalen diep, maar niet oneindig zijn. En zolang ik hooguit een week vooruit kijk ik nog kan ademen. Maar ik zie niet in hoe ik hier op de lange termijn uit kan komen. Iemand nog kan vertrouwen. Gelukkig kan worden. Ooit een nieuwe liefde kan vinden.
Mijn hart is gebroken.
Ik merk dat het mij helpt om het te delen en op te schrijven.
Begin april is, voor mij zeer plotseling, mijn relatie na ruim 12,5 jaar verbroken. Eind januari hebben wel ons samenlevingscontract ondertekend en een nieuwbouwwoning gekocht. Ik was intens gelukkig het afgelopen jaar. We gingen eindelijk een volgende stap zetten. Ik zag een toekomst voor me. Ons droomhuis, kindjes. Helaas bleek hij al bijna een jaar te twijfelen. Hij was tevreden, niet gelukkig. Hij heeft nooit aangegeven te twijfelen. Enkel dat hij het eng vond. Maar ik vond het ook eng. Maar leuk eng.
Al maanden had hij veel contact met een dame. Ik had aangegeven dat ik het niet vertrouwde en dat als ik ooit zo met iemand contact had hij zich wel zorgen mocht maken. Maar hij beweerde dat er niets was. Hij bleek toch gevoelens voor haar te hebben en ook te hebben gezoend.
Ik heb verdriet om het feit dat de liefste niet meer de liefste is. Dat mijn dromen een illusie bleken. Dat hij nu met een ander is. En ik elke avond alleen ben.
Ik ben boos dat hij nooit wat heeft gezegd. Hij mij als grofvuil aan de kant heeft gezet. Hij nu niets regelt. Dat we de rest van het jaar contact moeten houden vanwege het huis. Dat hij, ogenschijnlijk, gewoon doorgaat met zijn leven.
Ik weet ondertussen dat mijn dalen diep, maar niet oneindig zijn. En zolang ik hooguit een week vooruit kijk ik nog kan ademen. Maar ik zie niet in hoe ik hier op de lange termijn uit kan komen. Iemand nog kan vertrouwen. Gelukkig kan worden. Ooit een nieuwe liefde kan vinden.
Mijn hart is gebroken.
anoniem_100485 wijzigde dit bericht op 18-06-2017 13:01
5.28% gewijzigd
dinsdag 2 mei 2017 om 11:29
Natuurlijk is je hart gebroken Jij hebt immers nooit een kans gehad. Hij was duidelijk al veel verder..
Heel naar voor jou. Je bent een man kwijtgeraakt die loog en te onvolwassen was om jou tekst en uitleg te geven over waarom hij niet verder met jou kon. Dat karakter is nu haar probleem. Laat dat een schrale troost zijn
Heel naar voor jou. Je bent een man kwijtgeraakt die loog en te onvolwassen was om jou tekst en uitleg te geven over waarom hij niet verder met jou kon. Dat karakter is nu haar probleem. Laat dat een schrale troost zijn
dinsdag 2 mei 2017 om 11:39
Ook van mij een knuffel.
Wat slap en laf dat hij zijn twijfels niet eerder had gedeeld. Waarschijnlijk om jou geen pijn te willen doen. En wat is het effect? Juist door dat zwijgen doet het extra pijn.
Straf jezelf niet voor het vertrouwen dat je hebt gehad. En ontloop het verdriet nu niet, je moet er toch doorheen, beter nu dan later. Goed dat je het deelt. Hopelijk kun je het ook delen met een goede vriend/vriendin.
Ja dat is super pijnlijk als iemand weer verder gaat met z'n leven. Maar reken maar dat ook bij hem verdriet zit of dat die klap nog komt.
Ooit weer iemand vertrouwen kan voor jou lastiger worden, je vertrouwen heeft toch een deuk opgelopen. Dat is pas van veel later zorg, maar probeer altijd goed te bedenken dat ieder persoon weer een ANDERE persoon is dan jouw ex. Dat die echt een frisse kans verdient.
Verder: eigenlijk had je wel de signalen gezien en die bleken te kloppen. Dus zo slecht zit het ook weer niet met je mensenkennis. Dus vertrouw ook op jezelf, dat je wel aanvoelt wanneer iets goed zit en wanneer er iets niet klopt.
Maar voor nu, tijd om vol het verdriet in te duiken, en ook fijne dingen te doen met fijne mensen, dingen die je misschien voor je uit had geschoven. En misschien een uitlaatklep zoeken, bijvoorbeeld zelf vind ik sporten heel fijn, vooral een klasje waarin we veel kickboksbewegingen oefenen (zonder daadwerkelijk te vechten). Daarin kan je echt even wat agressie kwijt.
Veel sterkte.
Wat slap en laf dat hij zijn twijfels niet eerder had gedeeld. Waarschijnlijk om jou geen pijn te willen doen. En wat is het effect? Juist door dat zwijgen doet het extra pijn.
Straf jezelf niet voor het vertrouwen dat je hebt gehad. En ontloop het verdriet nu niet, je moet er toch doorheen, beter nu dan later. Goed dat je het deelt. Hopelijk kun je het ook delen met een goede vriend/vriendin.
Ja dat is super pijnlijk als iemand weer verder gaat met z'n leven. Maar reken maar dat ook bij hem verdriet zit of dat die klap nog komt.
Ooit weer iemand vertrouwen kan voor jou lastiger worden, je vertrouwen heeft toch een deuk opgelopen. Dat is pas van veel later zorg, maar probeer altijd goed te bedenken dat ieder persoon weer een ANDERE persoon is dan jouw ex. Dat die echt een frisse kans verdient.
Verder: eigenlijk had je wel de signalen gezien en die bleken te kloppen. Dus zo slecht zit het ook weer niet met je mensenkennis. Dus vertrouw ook op jezelf, dat je wel aanvoelt wanneer iets goed zit en wanneer er iets niet klopt.
Maar voor nu, tijd om vol het verdriet in te duiken, en ook fijne dingen te doen met fijne mensen, dingen die je misschien voor je uit had geschoven. En misschien een uitlaatklep zoeken, bijvoorbeeld zelf vind ik sporten heel fijn, vooral een klasje waarin we veel kickboksbewegingen oefenen (zonder daadwerkelijk te vechten). Daarin kan je echt even wat agressie kwijt.
Veel sterkte.
You can never have too many hats, gloves and shoes
dinsdag 2 mei 2017 om 11:40
dinsdag 2 mei 2017 om 11:52
quote:Elmervrouw schreef op 02 mei 2017 @ 11:40:
Daar snap ik dan dus niks van: waarom ondertekent hij dan een samenlevingscontract en koopt samen een huis, waarom gaat hij zulke dingen dan aan, als hij al zolang twijfelt?
Sterkte met de verwerking en afhandeling van zaken.Tja, niet tekenenen betekend openheid van zaken geven terwijl i"iedereen" weet dat je gaat samenwonen. De lafaard laat liever de bom ontploffen als er echt niet aan te ontkomen is.
Daar snap ik dan dus niks van: waarom ondertekent hij dan een samenlevingscontract en koopt samen een huis, waarom gaat hij zulke dingen dan aan, als hij al zolang twijfelt?
Sterkte met de verwerking en afhandeling van zaken.Tja, niet tekenenen betekend openheid van zaken geven terwijl i"iedereen" weet dat je gaat samenwonen. De lafaard laat liever de bom ontploffen als er echt niet aan te ontkomen is.
dinsdag 2 mei 2017 om 11:53
quote:Elmervrouw schreef op 02 mei 2017 @ 11:40:
Daar snap ik dan dus niks van: waarom ondertekent hij dan een samenlevingscontract en koopt samen een huis, waarom gaat hij zulke dingen dan aan, als hij al zolang twijfelt?
Ja daar begrijp ik ook niks van. Ik heb ook wel eens een relatie gehad waarover ik begon te twijfelen. We woonden samen in een huurhuis. Die ander begon telkens vaker over een huis kopen. Ik heb dat toen juist expres afgehouden.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn twijfels wel wat meer/duidelijker had mogen delen. Al hadden we allebei al vaak tegen elkaar gezegd dat we eens moesten praten over de relatie, maar waren we allebei blijkbaar te bang over wat er dan naar boven zou komen.... dus hebben we dat gesprek ook maanden voor ons uit geschoven. Totdat al mijn twijfels er opeens 'als donderslag bij heldere hemel' uit kwamen. Maar hallo toen was ik nog maar een gup van begin 20, en niet al meer dan 12 jaar samen. En die ander had ook zelf de kop in het zand gestoken want er was duidelijk wel al 'iets' mis maar dat gesprek vermeden we allebei.
Maar goed, ik heb het wel vaak om me heen gezien... jaren samen, trouwen en dan vlak daarna opeens uit elkaar. Jaren samen, huis kopen en vlak daarna opeens uit elkaar. Alsof het besef dan pas komt hoe serieus iets is? Of alsof de twijfelaar dan hoopt dat zo'n grote bevestiging zorgt dat het gevoel opeens beter wordt / terugkomt?
Daar snap ik dan dus niks van: waarom ondertekent hij dan een samenlevingscontract en koopt samen een huis, waarom gaat hij zulke dingen dan aan, als hij al zolang twijfelt?
Ja daar begrijp ik ook niks van. Ik heb ook wel eens een relatie gehad waarover ik begon te twijfelen. We woonden samen in een huurhuis. Die ander begon telkens vaker over een huis kopen. Ik heb dat toen juist expres afgehouden.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn twijfels wel wat meer/duidelijker had mogen delen. Al hadden we allebei al vaak tegen elkaar gezegd dat we eens moesten praten over de relatie, maar waren we allebei blijkbaar te bang over wat er dan naar boven zou komen.... dus hebben we dat gesprek ook maanden voor ons uit geschoven. Totdat al mijn twijfels er opeens 'als donderslag bij heldere hemel' uit kwamen. Maar hallo toen was ik nog maar een gup van begin 20, en niet al meer dan 12 jaar samen. En die ander had ook zelf de kop in het zand gestoken want er was duidelijk wel al 'iets' mis maar dat gesprek vermeden we allebei.
Maar goed, ik heb het wel vaak om me heen gezien... jaren samen, trouwen en dan vlak daarna opeens uit elkaar. Jaren samen, huis kopen en vlak daarna opeens uit elkaar. Alsof het besef dan pas komt hoe serieus iets is? Of alsof de twijfelaar dan hoopt dat zo'n grote bevestiging zorgt dat het gevoel opeens beter wordt / terugkomt?
You can never have too many hats, gloves and shoes
dinsdag 2 mei 2017 om 12:00
Eens met de anderen.....Wat een slappe hap van een vent heb je dan als je een jaar twijfelt, hier nooit over praat (uit eigen ervaring ondervonden hoeveel pijn zwijgen pijn doet), maar wel een huis samen koopt. Je voelt het nu misschien niet zo, maar het is maar goed dat je uit elkaar bent. Je verdient beter!
dinsdag 2 mei 2017 om 12:28
Je verhaal is zo herkenbaar.
Poeh, wat word je dan ijskoud als je hoort dat het over is he?
Scheiden is vreselijk vond ik.
Het waren de moeilijkste jaren uit mijn leven nadat we uit elkaar gingen.
Nu, na drie jaar, gaat het beter.
Ik heb geen verdriet meer over de verloren liefde en ik mis mijn ex niet meer, al mis ik het gezin nog steeds wel.
Ik hoop dat je veel kunt praten met mensen in je omgeving, al is het honderd keer hetzelfde verhaal.
Terwijl je het vertelt ga je op een gegeven moment merken dat je er minder bij voelt, dat het niet meer zo'n zeer doet en zelfs dat je het zat wordt om er over te praten. En dán ga je de goede kant op.
Die nieuwe liefde, ach, die heeft een rot fundament. Als hij tenminste met die vrouw verdergaat. Het kan ook een reboundje zijn. Een manier om makkelijker weg te gaan.
Mijn ex is nog wel met zijn voormalige maîtresse samen trouwens en daar heb ik volkomen vrede mee. Dat was al vrij snel zo trouwens.
Een relatie die voortkomt uit bedrog, ik zou als nieuwe liefde persoonlijk nooit echt vertrouwen hebben in iemand die een ander voor je laat vallen.
Hou het contact zakelijk en beleefd. Huilen en boos worden doe je bij je familie en vrienden, echt, als is het een kwestie van op je tanden bijten, doen. Hou het rustig en beschaafd zolang er contact nodig is.
Je komt er overheen maar nu voelt dat nog niet zo. Begrijp ik en met mij vele anderen heel goed.
Poeh, wat word je dan ijskoud als je hoort dat het over is he?
Scheiden is vreselijk vond ik.
Het waren de moeilijkste jaren uit mijn leven nadat we uit elkaar gingen.
Nu, na drie jaar, gaat het beter.
Ik heb geen verdriet meer over de verloren liefde en ik mis mijn ex niet meer, al mis ik het gezin nog steeds wel.
Ik hoop dat je veel kunt praten met mensen in je omgeving, al is het honderd keer hetzelfde verhaal.
Terwijl je het vertelt ga je op een gegeven moment merken dat je er minder bij voelt, dat het niet meer zo'n zeer doet en zelfs dat je het zat wordt om er over te praten. En dán ga je de goede kant op.
Die nieuwe liefde, ach, die heeft een rot fundament. Als hij tenminste met die vrouw verdergaat. Het kan ook een reboundje zijn. Een manier om makkelijker weg te gaan.
Mijn ex is nog wel met zijn voormalige maîtresse samen trouwens en daar heb ik volkomen vrede mee. Dat was al vrij snel zo trouwens.
Een relatie die voortkomt uit bedrog, ik zou als nieuwe liefde persoonlijk nooit echt vertrouwen hebben in iemand die een ander voor je laat vallen.
Hou het contact zakelijk en beleefd. Huilen en boos worden doe je bij je familie en vrienden, echt, als is het een kwestie van op je tanden bijten, doen. Hou het rustig en beschaafd zolang er contact nodig is.
Je komt er overheen maar nu voelt dat nog niet zo. Begrijp ik en met mij vele anderen heel goed.
dinsdag 2 mei 2017 om 15:57
dinsdag 2 mei 2017 om 17:17
Bedankt voor jullie lieve reacties. Alle steun helpt me. Gelukkig heb ik lieve vriendinnen. En maar 1 heeft een band met hem, via haar vriend.
Ik veel steun aan hen, familie en collega's.
Als ik denk aan de persoon die hij nu naar mij is, ben ik blij dat het voorbij is. Maar zodra ik hem zie of spreek mis ik hem. Wil ik hem zelfs weer terug. Al weet ik dat dat niet kan.
Het bedrog en leugens kwetsen mij op dit moment het meest.
Op goede momenten ben ik sterk en ga ik er uit komen. Maar ik ben nu nog zo zwak... Ik ga me nu concentreren op wat ik wil. Heb te lang op hem gewacht. En hopelijk komt dan het moment dat ik weer blij ben met wat ik wel heb. En misschien zelfs een nieuwe liefde. Maar het komende jaar heb ik helaas nog met deze ellende te maken.
Dank jullie!
Ik veel steun aan hen, familie en collega's.
Als ik denk aan de persoon die hij nu naar mij is, ben ik blij dat het voorbij is. Maar zodra ik hem zie of spreek mis ik hem. Wil ik hem zelfs weer terug. Al weet ik dat dat niet kan.
Het bedrog en leugens kwetsen mij op dit moment het meest.
Op goede momenten ben ik sterk en ga ik er uit komen. Maar ik ben nu nog zo zwak... Ik ga me nu concentreren op wat ik wil. Heb te lang op hem gewacht. En hopelijk komt dan het moment dat ik weer blij ben met wat ik wel heb. En misschien zelfs een nieuwe liefde. Maar het komende jaar heb ik helaas nog met deze ellende te maken.
Dank jullie!
