
Man en zijn zus, wat te denken?
zondag 30 juli 2017 om 15:47
Hoi allemaal. Na lang aan mezelf twijfelen, heb ik toch besloten om hier een topic te openen. Misschien dat een andere kijk op de situatie mij ook wat helderheid kan brengen.
Om met de deur in huis te vallen: mijn man is naar mijn idee veel te close/intiem met zijn zusje.
Dit is echt al jaren zo, en in het begin dacht ik dat het wel minder zou worden naarmate onze relatie serieuzer werd, na de komst van kinderen enz. Maar nee.
Ik heb al zo vaak een opmerking gemaakt en ben zelfs ronduit kwaad geworden, maar het wordt door iedereen gewoon wat weggewuifd of er wordt een grapje van gemaakt.
Wat voorbeelden:
-begroeten. Als ik mijn broer en zus lang niet gezien heb, krijgen ze hooguit een knuffel. Wij zijn niet zo klef. Mijn man en zijn zusje vliegen elkaar om de hals en zoenen elkaar gewoon op de mond!
Dat is toch niet normaal?!
-contact. Ik bel, app of mail mijn broer en zus zo af en toe en lees op facebook wat ze zoal beleven. Af en toe met verjaardagen zien we elkaar live.
Mijn man en zijn zusje zien elkaar wekelijks, appen dagelijks en zijn op verjaardagen niet bij elkaar weg te slaan.
-algemene omgang. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven, maar ze zijn gewoon niet nornaal met zn tweetjes! Er zijn bij mijn schoonouders 5 kinderen. 4 zoons, waarvan mijn man de jongste is, en dan het zusje. De overige broers hebben minder contact met zowel mijn man als het zusje. Volgens hen zijn (en ik citeer mijn oudste zwager:) "die twee al van kleins af aan zo klef als wat. Dat ze ooit nog allebei getrouwd zijn, mag een wonder heten."
Dit was bedoeld als grapje, maar is eigenlijk gewoon waar! Ook mijn schoonouders zeggen er niks van. Niemand kijkt raar op als ze weer zo'n klef-moment hebben, behalve ik en de man van mijn schoonzus. Hij vindt het ook niet normaal, maar weet ook jiet wat hij er mee moet.
Ben ik nou zo paranoïde, of is dit echt niet normaal?
Om met de deur in huis te vallen: mijn man is naar mijn idee veel te close/intiem met zijn zusje.
Dit is echt al jaren zo, en in het begin dacht ik dat het wel minder zou worden naarmate onze relatie serieuzer werd, na de komst van kinderen enz. Maar nee.
Ik heb al zo vaak een opmerking gemaakt en ben zelfs ronduit kwaad geworden, maar het wordt door iedereen gewoon wat weggewuifd of er wordt een grapje van gemaakt.
Wat voorbeelden:
-begroeten. Als ik mijn broer en zus lang niet gezien heb, krijgen ze hooguit een knuffel. Wij zijn niet zo klef. Mijn man en zijn zusje vliegen elkaar om de hals en zoenen elkaar gewoon op de mond!
Dat is toch niet normaal?!
-contact. Ik bel, app of mail mijn broer en zus zo af en toe en lees op facebook wat ze zoal beleven. Af en toe met verjaardagen zien we elkaar live.
Mijn man en zijn zusje zien elkaar wekelijks, appen dagelijks en zijn op verjaardagen niet bij elkaar weg te slaan.
-algemene omgang. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven, maar ze zijn gewoon niet nornaal met zn tweetjes! Er zijn bij mijn schoonouders 5 kinderen. 4 zoons, waarvan mijn man de jongste is, en dan het zusje. De overige broers hebben minder contact met zowel mijn man als het zusje. Volgens hen zijn (en ik citeer mijn oudste zwager:) "die twee al van kleins af aan zo klef als wat. Dat ze ooit nog allebei getrouwd zijn, mag een wonder heten."
Dit was bedoeld als grapje, maar is eigenlijk gewoon waar! Ook mijn schoonouders zeggen er niks van. Niemand kijkt raar op als ze weer zo'n klef-moment hebben, behalve ik en de man van mijn schoonzus. Hij vindt het ook niet normaal, maar weet ook jiet wat hij er mee moet.
Ben ik nou zo paranoïde, of is dit echt niet normaal?
dinsdag 1 augustus 2017 om 14:29
Ik vrees dat het zo 'op papier' sterker overkomt dan ik me werkelijk voel... Maar ik loop de hele dag rond met pen en notitieblok en zodra me iets te binnen schiet, schrijf ik het op. Mijn ouders nemen morgen de kinderen mee naar een kinderboerderij/speeltuin, dus ik kan even mijn gedachten op een rijtje zetten.
Misschien komt het omdat ik gevoelsmatig al wel wist hoe het zat, maar ik schrik vandaag een beetje van mijn gebrek aan (heftige) emoties.
Altijd gedacht dat als hij ooit zou vreemdgaan of een ander zou hebben, dat ik dan zou flippen en hysterisch zou worden. Maar wat ik al eerder schreef: ik voel het gewoon niet.
Alleen wel stress over alles wat ik nu moet regelen. Qua geldzaken, papierwerk, en dan nog alimentatiegedoe enz.
Misschien komt het omdat ik gevoelsmatig al wel wist hoe het zat, maar ik schrik vandaag een beetje van mijn gebrek aan (heftige) emoties.
Altijd gedacht dat als hij ooit zou vreemdgaan of een ander zou hebben, dat ik dan zou flippen en hysterisch zou worden. Maar wat ik al eerder schreef: ik voel het gewoon niet.

Alleen wel stress over alles wat ik nu moet regelen. Qua geldzaken, papierwerk, en dan nog alimentatiegedoe enz.


dinsdag 1 augustus 2017 om 14:32
De tip van Hamer vind ik ijzersterk: meld man dat hij 24 uur heeft om met zijn ouders te praten. Daarna doe jij dat.
Scheelt je ook weer een stress puntje.
En ik denk dat je nu in overlevingsmodus bent geschoten. Dat je daarom nu even geen heftige emoties hebt. En dat die later, als er ruimte is, boven komen borrelen.
Wat heb jij fantastische ouders!
Scheelt je ook weer een stress puntje.
En ik denk dat je nu in overlevingsmodus bent geschoten. Dat je daarom nu even geen heftige emoties hebt. En dat die later, als er ruimte is, boven komen borrelen.
Wat heb jij fantastische ouders!

dinsdag 1 augustus 2017 om 14:33
badmeester schreef: ↑01-08-2017 14:23Nou dat siert je dan want ik zou die bom niet droppen maar een hele oorlog beginnen. Netjes dat je je zo kan houden.

Maar ik vind dat je het superknap doet, TO! Echt m'n complimenten. Ik denk dat je al heel lang het gevoel hebt gehad dat het mis zat en je, nu je bevestiging hebt, het allemaal zo helder en duidelijk op een rijtje hebt en zo goed en direct handelt.
Heel veel sterkte, er zal nog van alles over je heen komen, maar je komt er wel!

dinsdag 1 augustus 2017 om 14:36
Blijkbaar vallen voor jou alle puzzelstukjes in 1 keer op hun plaats.
Onbewust heb je misschien al die tijd al lijstjes in je hoofd gemaakt wat er allemaal moest gebeuren als de bom zou barsten. Daarom kun je nu alles zo efficient regelen.
Die emoties komen vast nog wel. Dat mag, laat ze toe. Of het nu spijt is om verloren jaren, boosheid om het verraad, verdriet dat dit jouw kinderen moet overkomen. Ik hoop dat je kinderen de ware toedracht nog niet hoeven horen. Dat komt te zijner tijd vanzelf wel als ze zelf vermoedens gaan krijgen.
Onbewust heb je misschien al die tijd al lijstjes in je hoofd gemaakt wat er allemaal moest gebeuren als de bom zou barsten. Daarom kun je nu alles zo efficient regelen.
Die emoties komen vast nog wel. Dat mag, laat ze toe. Of het nu spijt is om verloren jaren, boosheid om het verraad, verdriet dat dit jouw kinderen moet overkomen. Ik hoop dat je kinderen de ware toedracht nog niet hoeven horen. Dat komt te zijner tijd vanzelf wel als ze zelf vermoedens gaan krijgen.

dinsdag 1 augustus 2017 om 14:36
Die rouw komt nog wel hoor, geen zorgen over maken. Je bent nu (heel vakkundig dat wel) aan het overleven.Maxisas87 schreef: ↑01-08-2017 14:29Ik vrees dat het zo 'op papier' sterker overkomt dan ik me werkelijk voel... Maar ik loop de hele dag rond met pen en notitieblok en zodra me iets te binnen schiet, schrijf ik het op. Mijn ouders nemen morgen de kinderen mee naar een kinderboerderij/speeltuin, dus ik kan even mijn gedachten op een rijtje zetten.
Misschien komt het omdat ik gevoelsmatig al wel wist hoe het zat, maar ik schrik vandaag een beetje van mijn gebrek aan (heftige) emoties.
Altijd gedacht dat als hij ooit zou vreemdgaan of een ander zou hebben, dat ik dan zou flippen en hysterisch zou worden. Maar wat ik al eerder schreef: ik voel het gewoon niet.![]()
Alleen wel stress over alles wat ik nu moet regelen. Qua geldzaken, papierwerk, en dan nog alimentatiegedoe enz.![]()
dinsdag 1 augustus 2017 om 14:37
Wellicht Maxisas en is het zelfs in zekere zin een ''opluchting'' - in de zin dat je gevoelens van al die tijd bevestigd zijn: het is duidelijk dat die verhouding veel verder ging dat het normaal geaccepteerde en jij niet zonder enige grondslag achterdocht had. Neemt niet weg dat het enorm verdrietig is wanneer het zo loopt. En dat je gevoelens voor je ex-man ook niet 1,2,3 veranderd zijn is ook logisch, want je zal hoe dan ook moeten wennen aan een nieuwe situatie. Een waarin hij altijd de vader van jouw kinderen zal zijn en waarin je, ik vermoed, ook geen of minder contact zal hebben met de schoonfamilie en dan met name de schoonzus. Dat zijn nogal veel klappen die je op je bordje krijgt. Een dikke en welgemeende knuffel.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 1 augustus 2017 om 14:38
Hier een meelezer. Ik had nog niet eerder gereageerd omdat ik eigenlijk niet wist wat ik moest zeggen. Zo bizar is het. Maar het laatste, dat je schrikt van je gebrek aan emoties, daar moet je je echt niet druk om maken. Dat is gewoon een overlevingstechniek die wel meer mensen gebruiken (heb hem zelf ook gebruikt). Soms schakel je gewoon over op de praktische zaken omdat dat iets is waar je wat mee kunt en aan kunt doen. Aan de situatie zelf kan je namelijk toch niets veranderen. Die emoties komen later vanzelf wel, als jij daar klaar voor bent.

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken


dinsdag 1 augustus 2017 om 14:49
Lieve TO, ik las je topic zondag en dacht toen dat je dingen wel verkeerd zou zien en uitvergroten (sorry daarvoor!), maar jeetje, wat zat jij bizar goed met je niet pluis gevoel en ik wil je even heel veel sterkte wensen. Er zijn al veel zinvolle reacties gegeven, daar kan ik weinig aan toevoegen. Je bent aan je weg naar geluk begonnen voor jou en je kinderen, praktisch komt het allemaal wel.

dinsdag 1 augustus 2017 om 14:49
Doreia schreef: ↑01-08-2017 14:32De tip van Hamer vind ik ijzersterk: meld man dat hij 24 uur heeft om met zijn ouders te praten. Daarna doe jij dat.
Scheelt je ook weer een stress puntje.
En ik denk dat je nu in overlevingsmodus bent geschoten. Dat je daarom nu even geen heftige emoties hebt. En dat die later, als er ruimte is, boven komen borrelen.
Wat heb jij fantastische ouders!
Gurly was de eerste die met dit idee kwam. Ere wie ere toekomt.

Verder geheel met jou eens.
dinsdag 1 augustus 2017 om 15:25
Je kunt dit misschien een beetje vergelijken met het verlies / overlijden van een dierbare. Als zoiets (onverwacht) gebeurd wordt je ook meegenomen in een rollercoaster.. een week tot de uitvaart waarin je geacht wordt alles te regelen en het verdriet erover in de ijskast parkeert. Je komt heus wel weer bij je gevoel, voor nu geeft het regelen misschien de nodige "afleiding" om door te kunnen gaan. SterkteMaxisas87 schreef: ↑01-08-2017 14:29Ik vrees dat het zo 'op papier' sterker overkomt dan ik me werkelijk voel... Maar ik loop de hele dag rond met pen en notitieblok en zodra me iets te binnen schiet, schrijf ik het op. Mijn ouders nemen morgen de kinderen mee naar een kinderboerderij/speeltuin, dus ik kan even mijn gedachten op een rijtje zetten.
Misschien komt het omdat ik gevoelsmatig al wel wist hoe het zat, maar ik schrik vandaag een beetje van mijn gebrek aan (heftige) emoties.
Altijd gedacht dat als hij ooit zou vreemdgaan of een ander zou hebben, dat ik dan zou flippen en hysterisch zou worden. Maar wat ik al eerder schreef: ik voel het gewoon niet.![]()
Alleen wel stress over alles wat ik nu moet regelen. Qua geldzaken, papierwerk, en dan nog alimentatiegedoe enz.![]()

dinsdag 1 augustus 2017 om 15:42
Dat is vrij gewoon in deze situatie, als het "te heftig" is kan een afweermechanisme tot stand komen waarin het gevoel uitgeschakeld wordt. Zodoende kun jij met een goed verstand de situatie handelen. Nu is dat een prettige bijeenkomst en maak daar gebruik van, maar niet te lang dat is niet goed. Heel goed ook dat je meteen een psych in de arm hebt genomen, vertel haar dit ook want als het te lang aanwezig is dan kan het je gaan belemmeren om dit allemaal te verwerken. Je bent echt heel erg goed bezig en ik zal vooral je ex voor het gemak op de laagste prioriteit zetten voorlopig. Jij en je kinderen zijn nu het belangrijkst. Ik snap heel goed dat je kan gaan neigen naar contact met hem voor je kinderen, maar ik denk dat jij je kinderen beter kunt vertellen dat ze hun vader wel weer gaan zien, maar dat het nu niet kan. Denk dat het nog veel slechter is voor de kinderen als ze geconfronteerd worden met de situatie. Voor jou is dat al enorm lastig te vatten, voor kinderen is dat helemaal niet te doen.Maxisas87 schreef: ↑01-08-2017 14:29Ik vrees dat het zo 'op papier' sterker overkomt dan ik me werkelijk voel... Maar ik loop de hele dag rond met pen en notitieblok en zodra me iets te binnen schiet, schrijf ik het op. Mijn ouders nemen morgen de kinderen mee naar een kinderboerderij/speeltuin, dus ik kan even mijn gedachten op een rijtje zetten.
Misschien komt het omdat ik gevoelsmatig al wel wist hoe het zat, maar ik schrik vandaag een beetje van mijn gebrek aan (heftige) emoties.
Altijd gedacht dat als hij ooit zou vreemdgaan of een ander zou hebben, dat ik dan zou flippen en hysterisch zou worden. Maar wat ik al eerder schreef: ik voel het gewoon niet.![]()
Alleen wel stress over alles wat ik nu moet regelen. Qua geldzaken, papierwerk, en dan nog alimentatiegedoe enz.![]()
dinsdag 1 augustus 2017 om 15:47
dinsdag 1 augustus 2017 om 15:58
Oké dan, so much for de rustige emotieloze sas. Ik ben zó ontzettend pissig nu!
Ik zou dus even snel met de kindjes wat spullen gaan halen. Man geappt of hij thuis was, maar geen reactie.
Komen we daar, loopt nichtje (kind van schoonzus) in de achtertuin. Kut. Ik had geen zin in die confrontatie, maar mijn kinders hadden dr al gespot, dus te laat.
Kindjes maar laten spelen en gevraagd of oom *man* binnen was. "Ja met mama."
Ugh.
Nouja, grote hap lucht en gaan dan maar.
Kom ik binnen, hoor water stromen... waren ze samen in de badkamer! Ik heb gepakt wat ik wilde pakken, alles in een boodschappentas gegooid. Toen voor de kindjes de gewenste dingen meegenomen, plus extra kleren-schoenen. En terwijl ik daar mee bezig was, komt duo Lannister (ja sorry, die hou ik erin) gezellig in handdoeken de badkamer uit.
Bah bah bah! Toen kwamen de tranen verdomme wél, juist terwijl ik het toen niet kon gebruiken! Ik heb nog kort iets gesnauwd over geweldig ouderschap als je je kind van net 4 alleen in de tuin dumpt om even lekker te gaan ***. En toen ook gezegd dat ex het fijn aan zijn ouders mocht gaan uitleggen vandaag. En zo niet, dat ik morgen wel met ze ga praten.
Best wel bluf, want ik weet nog steeds niet goed hoe ik dat ga aanpakken, maar godverdegodver
dit was echt even weer fijn mijn neus erin geduwd krijgen.

Ik zou dus even snel met de kindjes wat spullen gaan halen. Man geappt of hij thuis was, maar geen reactie.
Komen we daar, loopt nichtje (kind van schoonzus) in de achtertuin. Kut. Ik had geen zin in die confrontatie, maar mijn kinders hadden dr al gespot, dus te laat.
Kindjes maar laten spelen en gevraagd of oom *man* binnen was. "Ja met mama."
Ugh.
Nouja, grote hap lucht en gaan dan maar.
Kom ik binnen, hoor water stromen... waren ze samen in de badkamer! Ik heb gepakt wat ik wilde pakken, alles in een boodschappentas gegooid. Toen voor de kindjes de gewenste dingen meegenomen, plus extra kleren-schoenen. En terwijl ik daar mee bezig was, komt duo Lannister (ja sorry, die hou ik erin) gezellig in handdoeken de badkamer uit.

Bah bah bah! Toen kwamen de tranen verdomme wél, juist terwijl ik het toen niet kon gebruiken! Ik heb nog kort iets gesnauwd over geweldig ouderschap als je je kind van net 4 alleen in de tuin dumpt om even lekker te gaan ***. En toen ook gezegd dat ex het fijn aan zijn ouders mocht gaan uitleggen vandaag. En zo niet, dat ik morgen wel met ze ga praten.
Best wel bluf, want ik weet nog steeds niet goed hoe ik dat ga aanpakken, maar godverdegodver


dinsdag 1 augustus 2017 om 16:02
Dit meen je toch werkelijk waar niet...?! Hier open mond, nekvlekken en jeuk op nare plaatsen. Compleet respectloos en alsof ze het erom doen. Dan nog gaan badderen in JOUW huis nadat de bom net gebarsten is...?! Te bizar dit.
Ik probeer altijd weloverwogen te werk te gaan, maar ik geloof dat ik nu even sprakeloos ben...
Ik probeer altijd weloverwogen te werk te gaan, maar ik geloof dat ik nu even sprakeloos ben...

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

dinsdag 1 augustus 2017 om 16:04
Jeeeeeesus, Max!!!!
Wat zijn dat voor idioten, wat is dit erg!!!
Niet erg dat ze je tranen zagen hoor! Niemand had het droog kunnen houden, ik zou volledig uit mijn plaat zijn gegaan vrees ik.
Maar wat verschrikkelijk ook dat ze dat nichtje er gewoon mee confronteren, en je eigen kinderen ook.
Zo dacht ik eerst niet, maar ik neig er nu ook naar me af te vragen of voorlopig volledig breken met pa toch niet beter is. Dit is ronduit kinderverwaarlozing...
Hoe is hij als vader voor de kinderen?
Wat zijn dat voor idioten, wat is dit erg!!!
Niet erg dat ze je tranen zagen hoor! Niemand had het droog kunnen houden, ik zou volledig uit mijn plaat zijn gegaan vrees ik.
Maar wat verschrikkelijk ook dat ze dat nichtje er gewoon mee confronteren, en je eigen kinderen ook.
Zo dacht ik eerst niet, maar ik neig er nu ook naar me af te vragen of voorlopig volledig breken met pa toch niet beter is. Dit is ronduit kinderverwaarlozing...
Hoe is hij als vader voor de kinderen?
anoniem_181204 wijzigde dit bericht op 01-08-2017 16:05
0.61% gewijzigd

dinsdag 1 augustus 2017 om 16:04
dinsdag 1 augustus 2017 om 16:05
Oh bah! Wat verschrikkelijk om zo de confrontatie te moeten aangaan. Ik had stiekem gehoopt dat hij, nu je hem zou verlaten, eindelijk een wake-up call zou krijgen maar blijkbaar niet. Integendeel.
Hoe halen ze het trouwens in hun hoofd om even lekker samen te gaan 'douchen' terwijl hun dochter/nichtje onwetend in de tuin zit te spelen? Vies!

Hoe halen ze het trouwens in hun hoofd om even lekker samen te gaan 'douchen' terwijl hun dochter/nichtje onwetend in de tuin zit te spelen? Vies!
dinsdag 1 augustus 2017 om 16:06
Gatverdamme. In jouw huis aan het rotzooien, terwijl een vierjarige op zichzelf is aangewezen.
Ik zou het melden bij jouw zwager want het is wel zijn dochter die zonder toezicht buiten speelt.
Wat heb je je kranig gedragen Max!
Ik zou het melden bij jouw zwager want het is wel zijn dochter die zonder toezicht buiten speelt.
Wat heb je je kranig gedragen Max!
hamer wijzigde dit bericht op 01-08-2017 16:11
Reden: Tikfout
Reden: Tikfout
0.22% gewijzigd