Kinderen
alle pijlers
Studeren: wel of geen kind?
zondag 15 februari 2009 om 16:47
Hoi allemaal,
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
zondag 15 februari 2009 om 16:50
Eerst je studie afmaken. Kind kost veel tijd en energie, je bent er alleen al een tijd uit door de zwangerschap en bevalling. Veel handiger om dus aan kinderen te beginnen als je al je energie daar aan kunt besteden en veel lekkerder als je dan je diploma op zak hebt, dan hoef je je daar geen zorgen om te maken.
Hoeveelste jaar zit je/hoeveel jaar moet je nog?
Hoeveelste jaar zit je/hoeveel jaar moet je nog?
zondag 15 februari 2009 om 16:53
Ik denk dat je je moet afvragen wat voor waarde je aan je studie hecht. Hecht je daar totaal geen waarde aan, dan kun je wel nadenken over een kind nu.
Hecht je er echter wel waarde aan (toekomst en degelijke) dan zou ik eerst lekker mijn studie afmaken. Stel je wordt nu zwanger, en het is een zwangerschap die niet soepel verloopt (lees: van studeren komt niets) en je hebt een ziekelijk kind. Dan komt er van studeren ook niets. Aangezien je vriend een baan heeft zal de zorg op jou neerkomen, en van je studie zal weinig terecht komen.
Hoe lang moet je nog? Als je 22 bent kan dat toch nooit lang meer zijn (als je op je 18e begonnen bent zou je bijna klaar kunnen zijn toch?)?
Hecht je er echter wel waarde aan (toekomst en degelijke) dan zou ik eerst lekker mijn studie afmaken. Stel je wordt nu zwanger, en het is een zwangerschap die niet soepel verloopt (lees: van studeren komt niets) en je hebt een ziekelijk kind. Dan komt er van studeren ook niets. Aangezien je vriend een baan heeft zal de zorg op jou neerkomen, en van je studie zal weinig terecht komen.
Hoe lang moet je nog? Als je 22 bent kan dat toch nooit lang meer zijn (als je op je 18e begonnen bent zou je bijna klaar kunnen zijn toch?)?
zondag 15 februari 2009 om 16:56
Ik studeer ook nog en heb een kind. Ze is nu 2 en zeker het eerste jaar was het voor mij eigenlijk onbegonnen werk.
Ken je deze site al?
http://www.studerendemoeders.nl/
Ken je deze site al?
http://www.studerendemoeders.nl/
zondag 15 februari 2009 om 16:56
Nog iets, heb je nagedacht over het feit dat je met een kind ook voor altijd verbonden blijft met je huidige vriend? Dat is op zich het mooie van een kind, maar kan ook vervelende dingen met zich meebrengen.
Bovendien is het over het algemeen verstandig dan ook jurdisch het een en ander vast te leggen wat betreft de relatie met je vriend, bv geregistreerd partnerschap, hoe sta je daar tegenover?
Bovendien is het over het algemeen verstandig dan ook jurdisch het een en ander vast te leggen wat betreft de relatie met je vriend, bv geregistreerd partnerschap, hoe sta je daar tegenover?
zondag 15 februari 2009 om 16:58
Oud-studiegenootje van mij heeft ergens halverwege haar studie (van 5 jaar) een kind gekregen.
Toen ze zwanger was dacht ik nog dat het ongepland was, maar het was wel degelijk een bewuste keuze van haar en haar vriend.
Laatst zag ik haar weer. Ze heeft inmiddels ook een tweede. Haar vriend werkt en zij is nog bezig met haar studie, parttime.
Ik moet zeggen dat ze het heel leuk voor elkaar hebben. Ze wonen leuk, het is er erg gezellig en ze voeden de kinderen goed op. Het viel me ook mee dat ze nog steeds gedisciplineerd aan haar studie bezig is.
Maargoed, dit is geen poging om jou over de streep te trekken. Want stel dat je zwangerschap niet zo goed verloopt (bekkeninstabiliteit bijv) of er met het kindje iets aan de hand is. Dan wordt het erg moeilijk om naast de zorg voor kind je studie te blijven volgen.
Bovendien hangt het ook van je studie af: in hoeverre kun je parttime studeren en/of zelf je tijd indelen?
Hoe mijn kennisje het financieel redt weet ik ook niet, misschien springen ouders bij of had ze een flinke spaarrekening... i don't know.
Toen ze zwanger was dacht ik nog dat het ongepland was, maar het was wel degelijk een bewuste keuze van haar en haar vriend.
Laatst zag ik haar weer. Ze heeft inmiddels ook een tweede. Haar vriend werkt en zij is nog bezig met haar studie, parttime.
Ik moet zeggen dat ze het heel leuk voor elkaar hebben. Ze wonen leuk, het is er erg gezellig en ze voeden de kinderen goed op. Het viel me ook mee dat ze nog steeds gedisciplineerd aan haar studie bezig is.
Maargoed, dit is geen poging om jou over de streep te trekken. Want stel dat je zwangerschap niet zo goed verloopt (bekkeninstabiliteit bijv) of er met het kindje iets aan de hand is. Dan wordt het erg moeilijk om naast de zorg voor kind je studie te blijven volgen.
Bovendien hangt het ook van je studie af: in hoeverre kun je parttime studeren en/of zelf je tijd indelen?
Hoe mijn kennisje het financieel redt weet ik ook niet, misschien springen ouders bij of had ze een flinke spaarrekening... i don't know.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 15 februari 2009 om 16:58
Dank jullie wel voor je snelle reacties.
Ik zit pas in de 2e...Moet dus nog bijna 2,5 jaar. Dat maakt het voor mij juist extra lastig. Als ik het namelijk echt zou willen doen zoals het hoort zou ik natuurlijk eerst ook nog voor een vaste been moeten zorgen. Mijn studie is wel belangrijk. Ik wil het echt afmaken, maar er een half jaartje langer over doen is geen probleem. Al die bezwaren bedenk ik dus ook steeds, maar steeds komt de wens weer terug.
Ik zit pas in de 2e...Moet dus nog bijna 2,5 jaar. Dat maakt het voor mij juist extra lastig. Als ik het namelijk echt zou willen doen zoals het hoort zou ik natuurlijk eerst ook nog voor een vaste been moeten zorgen. Mijn studie is wel belangrijk. Ik wil het echt afmaken, maar er een half jaartje langer over doen is geen probleem. Al die bezwaren bedenk ik dus ook steeds, maar steeds komt de wens weer terug.
zondag 15 februari 2009 om 17:00
zondag 15 februari 2009 om 17:07
Ik ben ook 22, studeer ook nog, zit nu wel in het derde jaar, zou ook graag een kindje willen, maar: Ik wil mijn studie eerst afmaken, ik wil een huis hebben met genoeg ruimte, ik wil genoeg middelen hebben om het kind alles te geven wat het nodig heeft, ik wil graag werkervaring opdoen na mijn studie en wat reizen zou ook niet verkeerd zijn. Als je een kindje krijgt is dat niet alleen een leuke baby, dat is gewoon iets waarvoor je vanaf dat moment 24 uur per dag mee bezig bent/verantwoordelijk voor bent. Ik zou er niet voor kiezen om dat te combineren met mijn studie tenzij het een ongelukje is, maar ik doe alles om dat te voorkomen. Ook al krijg ik de kriebels als ik een baby vasthou
Ik woon overigens ook samen en mijn vriend heeft een vaste baan, maar toch.
Ik woon overigens ook samen en mijn vriend heeft een vaste baan, maar toch.
zondag 15 februari 2009 om 17:12
Aan jullie reacties te zien moet ik me er toch maar weer even overheen zetten.
Financieel gezien is er niet echt een probleem.
Dat ik dan verbonden zal zijn aan mijn vriend dat is natuurlijk alleen maar leuk. Anders zou ik er al helemaal niet over nadenken.
Helaas is het niet mogelijk om eerder af te studeren.
Als ik straks klaar ben met studeren en geen baan heb dan heb ik helemaal geen inkomen meer. Nu heb ik stufi.
Ik heb nu best veel tijd over. Misschien als ik straks werk wel helemaal niet. Het blijft een lastige keuze.
Financieel gezien is er niet echt een probleem.
Dat ik dan verbonden zal zijn aan mijn vriend dat is natuurlijk alleen maar leuk. Anders zou ik er al helemaal niet over nadenken.
Helaas is het niet mogelijk om eerder af te studeren.
Als ik straks klaar ben met studeren en geen baan heb dan heb ik helemaal geen inkomen meer. Nu heb ik stufi.
Ik heb nu best veel tijd over. Misschien als ik straks werk wel helemaal niet. Het blijft een lastige keuze.
zondag 15 februari 2009 om 17:14
als je wel voor een kindje kiest, zou je daarna je studie fulltime af willen maken? wie past er dan op de kleine? (ik ga ervanuit dat je vriend ma-vr werkt tijdens kantooruren???) Want als jij wilt studeren en je moet oppas betalen, dan lijkt mij dat erg krap op één salaris....de kosten voor een kindje kun je zo duur en goedkoop maken als je wilt (je kunt veel tweedehands via marktplaats/kringloop/vrienden/familile etc.) en als je babyvoeding zelf pureert, kost dat ook weinig....
zondag 15 februari 2009 om 17:15
quote:bibi_kiwi schreef op 15 februari 2009 @ 17:12:
Aan jullie reacties te zien moet ik me er toch maar weer even overheen zetten.
Financieel gezien is er niet echt een probleem.
Dat ik dan verbonden zal zijn aan mijn vriend dat is natuurlijk alleen maar leuk. Anders zou ik er al helemaal niet over nadenken.
Helaas is het niet mogelijk om eerder af te studeren.
Als ik straks klaar ben met studeren en geen baan heb dan heb ik helemaal geen inkomen meer. Nu heb ik stufi.
Ik heb nu best veel tijd over. Misschien als ik straks werk wel helemaal niet. Het blijft een lastige keuze.Je moet je wel beseffen dat het ook een enorme impact heeft op je leven en je relatie niet te vergeten. Nu heb je veel tijd over, dan dus niet meer, maar dan kan je ook niet even weg, even dit doen etc. En een baby vraagt niet alleen aandacht op de momenten dat jij tijd hebt, 's nachts ook als jij de volgende dag een tentamen hebt of vroeg op moet. En idd, wat zijn je toekomstplannen? Wil je niet liever afgestudeerd zijn, een baan hebben en wat vastigheid?
Aan jullie reacties te zien moet ik me er toch maar weer even overheen zetten.
Financieel gezien is er niet echt een probleem.
Dat ik dan verbonden zal zijn aan mijn vriend dat is natuurlijk alleen maar leuk. Anders zou ik er al helemaal niet over nadenken.
Helaas is het niet mogelijk om eerder af te studeren.
Als ik straks klaar ben met studeren en geen baan heb dan heb ik helemaal geen inkomen meer. Nu heb ik stufi.
Ik heb nu best veel tijd over. Misschien als ik straks werk wel helemaal niet. Het blijft een lastige keuze.Je moet je wel beseffen dat het ook een enorme impact heeft op je leven en je relatie niet te vergeten. Nu heb je veel tijd over, dan dus niet meer, maar dan kan je ook niet even weg, even dit doen etc. En een baby vraagt niet alleen aandacht op de momenten dat jij tijd hebt, 's nachts ook als jij de volgende dag een tentamen hebt of vroeg op moet. En idd, wat zijn je toekomstplannen? Wil je niet liever afgestudeerd zijn, een baan hebben en wat vastigheid?
zondag 15 februari 2009 om 17:17
Heb het argument -levenservaring opdoen- nog niet gehoord trouwens. Ook belangrijk. Als je nog een aantal jaren wacht heb je je kind wellicht ook meer te bieden. Niks tegen jongere moeders overigens, maar aangezien je nu nog kunt kiezen, is het misschien een belangrijk argument om nog even te wachten.
Aangezien je 22 bent, valt er nog een boel te ontdekken/ontwikkelen aan jezelf namelijk.
Aangezien je 22 bent, valt er nog een boel te ontdekken/ontwikkelen aan jezelf namelijk.
