Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 5)

Even snel. Het zit er weer op. Was weer een pijnloze punctie.
Voer ik inmiddels al een lijstje aan met 5 pijnloze puncties?
Zijn 4 eicellen gevonden en het zaad was goed. Ik had veel liever wat meer gehad natuurlijk, maar hier doen we het mee. Nu begint het lange wachten. Hopelijk maandag terugplaatsing. Kom maar op met die goede vibes.

Even snel voor Duufje. Wat fijn een pijnloze punctie! Ik had er ook weinig last van en dat met overstimulatie toen... Kon iedereen dat maar zeggen dat zou het af en toe een stukje makkelijker maken.

Ik duim voor je mee dat alle 4 mee kunnen en dat we gezellig samen op het wachtbankje mogen zitten Maandag. Wanneer mag jij altijd testen? Ik namelijk pas na 14 dagen maar als ik een terugplaatsing krijg test ik het weekend ervoor dus 12 dagen na terugplaatsing.

Fijn Duufje!

Duuf, de goede vibes komen jouw kant op hoor!

Selin, ik zou echt thuis blijven, hoe rot het ook is voor je bedrijf. Maar als jullie kindje iets overkomt dan vergeef je het jezelf nooit weer als je er niet alles aan gedaan hebt.

mssfiddler schreef: ↑

01-12-2017 11:37

Duuf, de goede vibes komen jouw kant op hoor!

Selin, ik zou echt thuis blijven, hoe rot het ook is voor je bedrijf. Maar als jullie kindje iets overkomt dan vergeef je het jezelf nooit weer als je er niet alles aan gedaan hebt.

Ik ben het op beide punten geheel met je eens, MssF!

Selin, jij bent verantwoordelijk voor het welzijn van je erwtje, je baas is verantwoordelijk voor het welzijn van het bedrijf. Ik wil er NIETS meer over lezen, de gynacoloog geeft je niet voor niets zo'n advies.

Hier ook even een snel berichtje tussendoor voor Duufje! Heb vandaag aan je gedacht, fijn dat het pijnloos was. Ik duim héél hard voor je, je bent een sterke dame

duufje fijn dat het weer achter de rug is. en hopelijk een tp van een heel mooi embryo a.s maandag

Indy: Welkom hier! Ik snap je wens voor een tweede goed hoor. Ik heb hem ook - en sinds de bevalling alleen maar meer (al denk ik niet dat we nog een keer de medische molen in gaan - mijn man wordt dan nog ouder, de kost implicaties en de pijn van het traject zelf). Ik ben natuurlijk gezegend met – natuurlijk – de mooiste en liefste dochter die er is, dus klagen mag ik niet...

Gingerspice: PUPO - fijn dat het ontdooien goed is gegaan en nu de spannende wachtbank! Succes - hopelijk kom je de tijd een beetje goed door. Ik ben inderdaad weer aan het werk en deze week 7 van de 7 dagen (zondag nog niet helemaal zeker). We hebben een belangrijke deadline dus het is deze week een beetje alle hens aan dek! Ik ben nog steeds bezig met alles in balans te krijgen (en te houden). Gezin, baby, Man, werk, etc. Maar als het goed is heb ik na de deadline een paar weken vrij en ik verheug me daar nu al op.

Mssfiddler: De twijfel snap ik maar die heeft iedereen en zegt niet zo gek veel. Ik heb de utro ook wel eens iets later in gebracht en die twee uur heeft echt niet zulke schadelijke gevolgen. Je progesterone levels zijn wss hoog doordat je al een tijd utro gebruikt! Ik duim voor je.

MwStippel: Ik hoop dat je je goed voelt, of iig iets beter dan de dag na de operatie. Nu aftellen naar 27/12.

Selin: Fijn dat jouw Pea het goed doet! Maarre...niet te snel aan het werk gaan hoor. Je bent eindelijk zwanger en dat gaat even boven alles! Ik snap je betrokkenheid bij je baan -ik ben ook gedreven met werk- maar first things first.

Boulu: Ik herken heel veel in wat je schrijft. Ik zie ook echt je verdriet en angst. Onthou dat de race niet gelopen is en je mag wel hoop hebben. Het is, en dat heb ik al wel eens eerder gezegd, dat dunne lijntje tussen enerzijds hoop en anderzijds realisme. En verder gewoon een dikke knuffel.

Twin: Wat vervelend dat je je zo in de steek gelaten voelt. Of je daadwerkelijk in de steek gelaten bent kan ik niet beoordelen, maar feit is dat jij je er K*t onder voelt en dus lijkt het mij voor jou handig als je de elementen die de pijn veroorzaken even uit je leven krijgt. Waarom niet emotioneel wat afstand nemen van je familie? Je kan ook gewoon zeggen zonder ruzie te maken dat je even ruimte voor jezelf nodig hebt. Op die manier heb jij ook minder verwachtingen van ze. Ik heb dit in 2016 gedaan met de dochter van mijn man die niet echt heel aardig reageerde op mij en dat deed mij veel pijn. Daarvan heb ik toen ook gezegd dat ik even geen behoefte had aan contact. Inmiddels is dat wel wat hersteld overigens.

Taart: Toi-Toi-Toi!! Ik was vergeten je succes te wensen vanmorgen!

Doces: Boston Place was 16 dagen maar ik had natuurlijk eerder kunnen testen.

Windmolen: Fijn dat je een beetje gerustgesteld bent.

Diamond: Ik hoop dat jij in 2018 hebt/krijgt wat ik in 2017 had! Een nieuw jaar met nieuwe kansen!

Zizo: Ga je vandaag beginnen op je nieuwe afdeling? Blij voor je. De LG klonkt als een enorm naar mens zonder inlevingsvermogen. Bah!

Duufje: 4 eicellen is in jouw geval niet slecht. Maar dat had je de vorige keer ook dus ik snap je twijfel. Nu gaat het spannend worden, maar ik duim, hoop en wens je een knaller van een TP toe met een topper van een embryo!!

Goede Vibes voor Duufje: !!

Ff egovraag... ben steeds beetje misselijk.weeïg...kan dat van ovitrelle komen?
Anders wel heel kort op tp lijkt me...

Miekje-5 schreef: ↑

01-12-2017 14:44

Ff egovraag... ben steeds beetje misselijk.weeïg...kan dat van ovitrelle komen?
Anders wel heel kort op tp lijkt me...

Volgens mij niet (ik zit te kolven dus kan ff je vraag beantwoorden )! Misseljikheid kan wel door iets anders komen en sommige mensen hebben al heel snel verschijnselen. Ik hoop dat het duidt op goed nieuws hier!

@MssF: Vervelend dat je vandaag niet zo'n goede dag hebt. Ik herken het op de symptomen letten wel hoor (die ik 0,0 heb), maar moet zeggen dat het deze keer, tot nu toe, nog mee valt. Ik heb geen zin om me ermee bezig te houden nu. Baal er wel van dat ik niks voel...
Wat betreft die utrogestan: volgens mij maken die tijden echt niet zoveel uit hoor!! Ik ben daar helemaal niet precies in eerlijk gezegd, ik doe het een keer als ik wakker ben, een keer als ik thuis kom van werk, een keer als ik ga slapen... En dat kan dus per dag nogal verschillen. Kan me niet voorstellen dat dat invloed heeft want die medicijnen zijn alleen maar voor de zekerheid!
Vond het eigenlijk niks voor jou om je daar zorgen over te maken, omdat je normaal zo nuchter bent . Maar met deze wachtweken gaan je gedachten ook met je aan de haal...
Weet jij al wanneer je wil gaan testen?

@Baggal: Heeel veel succes met de drukte deze weken!! Doen jullie nog aan de nederlandse traditie van sinterklaas of niet ? Kan me niet voorstellen dat je er nog tijd voor hebt haha. Hoe is het nu met SA en de nachten?

@Duufje: Voor jou is 4 eicellen een mooie score toch? Maar ik snap dat het er allemaal vanaf hangt hoeveel (goede) embryo's eruit gaan komen... Oh ik kan me voorstellen dat deze dagen killing zijn voor jou. Word je zondag gebeld over de bevruchting? Ik denk veel aan je!!

Hier vannacht slecht geslapen, zat heel erg aan het testen te denken. Ik wil denken dat het mislukt is maar dat lukt niet altijd. Ik baal er dus wel van dat ik niks voel, de andere keren had ik nu al wel gevoelige borsten ofzo (behalve met ons meisje, maar dat was een cryo). Eigenlijk moet ik maar onder ogen zien dat dit niks wordt en we naar Duitsland moeten . En dan maar weer afwachten of dat wat gaat opleveren.
Gelukkig vol en leuk weekend voor de boeg! Denk pas volgend weekend testen (dan al 16 dpo, maar wil niet tijdens de werkweek).

Wow, wat is er een hoop gebeurd de afgelopen dagen! Ik heb even geen tijd om uitgebreid te reageren, en probeer het even kort te houden.

Duufje, snap helemaal dat je het liefst meer eicellen had willen hebben, maar 4 is toch een hele mooie score. Ik ga keihard duimen dat je maandag een terugplaatsing hebt en het liefst ook nog wat in de vriezer. Heb je een beetje afleiding dit weekend? Sterkte met de spanning.

Selin, fijn dat het goed gaat met jullie erwtje, maar ook ik wil je op het hart drukken geen risico's te nemen wbt te snel weer aan de gang gaan. Jammer voor je baas, maar kies alsjeblieft voor jezelf (en je erwtje) in deze. Ik kan me ook zomaar voorstellen dat je baas helemaal niet zou willen dat je komt werken als-ie van de situatie afwist.

Taart en Tinkerbell, ik hoop dat jullie punctie goed is verlopen en ik duim voor mooie embryo's voor jullie!

Twin, hier (gelukkig) geen ervaring met overstimulatie, maar ik wil je een dikke knuffel geven. Ik schrik ervan dat je nog steeds zoveel last hebt en dat je het gevoel hebt niet serieus genomen te worden door je IVF centrum. Ik hoop heel erg dat je huisarts je verder kan helpen. Kan me voorstellen dat je het even helemaal gehad hebt met alles, ook ivm je familie. Veel sterkte, meis, en ik ben het helemaal met je eens, weg met 2017, op naar een beter 2018!

Lilly, hoe gaat het nu met jou? Heb je nog meer tests gedaan? Ben je nu eigenlijk al verder dan de vorige 2x?

En verder heel veel succes aan alle nieuwe wachtbankers! Met zo'n mooi vol bankje moeten er toch weer wat postieve tests gaan komen!

Ik ben gisteren idd nog gebeld, maar niet veel wijzer geworden. De 'hoofdarts' raadde aan om eerst de terugplaatsing af te wachten en daarna eventueel weer langs te komen en een operatie te bespreken als dat nodig is vanwege de pijn. Wbt cyclus tijdelijk stilleggen voor de terugplaatsing kon/wilde ze me niet adviseren, omdat ik dat met m'n huidige kliniek moet bespreken. Dat snap ik ergens ook wel. Iig concludeer ik dat de situatie niet zo slecht is wbt m'n endo en dat als ik het uit kan houden qua pijn (met pijnstillers ed), er geen verdere actie nodig is. Ik moet nog met m'n man bespreken of we dat cyclus stilleggen nog eens met m'n gyn willen bespreken. Dan zouden we het min of meer moeten afdwingen, want ze is er zelf geen fan van. Ik vermoed dus dat we het dan toch niet doen en dan in januari/februari de terugplaatsing gaan doen. Eventueel met nog een scratch voorafgaand.

Baggal ik hoop mee maar lijkt me wat vroeg... 7 dagen werken sjee succes!

Over utrogestan dat komt niet zo nauw hoor vertelde ze mij in zkh vorige ronde

Even snel...

Duuf, 4 eicellen is prima, maar ik snap helemaal dat je er liever 2 x zo veel had gehad. Ik ga keihard duimen voor je dat jullie een topscore gaan halen!

Selin, ik sluit me aan bij de rest... Jouw baas heeft lekker pech! Als je eigen baas bent, vind ik het iets anders, maar dan doe je het voor je zelf. Nu moet je jouw baas niet voortrekken op jullie kindje...

Windmolen, ik weet ook niet anders dan dat je met endo prima zwanger kunt raken (mits de eileiders open en goed functioneel zijn natuurlijk) en dat een zwangerschap zelfs goed kan zijn voor de endometriose. Daarom snap ik niet zo goed waarom je de endo zou willen onderdrukken voor een terugplaatsing. Ik weet niet zo veel over endometriose (gelukkig...), dus het kan ook best zijn dat ik onzin praat...

Voor de rest: volhouden meiden! Ik duim voor jullie allemaal!

Ff een kort berichtje.

Punctie viel opzich mee. Lang leven de dormicum. Ik weet niet alles meer. Was niet pijnloos, maar was te doen.
Ze hebben 9 eicellen gevonden. En maandag word ik gebeld hoeveel er bevrucht zijn en Hoelaat de tp is.

Fijn dat alles goed is gegaan duufje en taart!
Ik hoop met jullie mee op een mooi aantal bevruchtingen, heel veel zonnestraaltjes jullie kant op!!

Wij zijn helaas niet ingeloot voor het scratchen... superstom! Als ik het zo lees zouden ze dat toch allang allemaal moeten aanbieden als optie ipv als studie?

Langzaamaan begin ik er weer een beetje zin in te krijgen. Vandaag aangemeld om in januari weer te starten. Spannend!!!

Windmolen, vorige keren kreeg ik met 5 weken dat ik ging bloeden. Dat zou vandaag weer zijn...Woensdag was ik best heel erg misselijk, afgelopen 2 dagen helemaal niks. Werd toch ineens heel onzeker en ben naar Kruidvat gereden. We zijn het hele weekend super druk, dus maar gelijk getest ondanks dat ik al super veel gedronken had. In ieder geval om te zien of er überhaupt nog een streep kwam. Hij spatte direct van het scherm en de teststreep is zelfs veel donkerder dan de controlestreep!! Voor nu gaat het dus een stuk beter dan de twee vorige keren. Nog 12 dagen tot de echo. Ik duim dat er nog veel meer mooi nieuws mag komen komende tijd, zeker ook vanuit jou!

Duufje, trek je het nog meis?

Een week geleden brak ik in op jullie topic omdat ik in paniek was nadat ik ontdekte dat ik een spuit Bemfola en decapeptyl had vergeten te zetten.
Een week later kan ik jullie melden dat ik vandaag een terugplaatsing heb gehad van een mooi score 2 embryo.
Zowel mijn opbrengst als die van mijn man is sinds eind 2010 niet meer zo goed geweest, we doen het niet slecht voor veertigers. Blijf het bijzonder vinden hoe de opbrengst steeds zo enorm kan wisselen.

Goed nieuws, Suzy! Ik hoop op een mooie plakker voor je geeft weer hoop voor mij als mede veertiger...

Good Vibes vanuit hier voor Duufje en taart !!!

Hier voel ik denk ik weer een naderende ms opkomen.. maak wel de bolletjes utro nog op voor de zekerheid die ik nog had van de ivf behandeling. we hebben het natuurlijkerwijs geprobeerd deze ronde maar denk niet dat het mocht baten...
Vannacht voor het allereerst ever gedroomd dat ik een kind ter wereld zette.
Heel duidelijk het gevoel dat ik daarna had beleefd in de droom.. zo vervuld en zo mooi.. het laat me de hele dag niet los.. de wens wordt alleen maar sterker .. ben er een beetje emo van.. en/ of het is de pms...


Iedereen een fijne avond!

Interessant artikel gisteren in de volkskrant: (MENSJE MELCHIOR)

Wie een onvervulde kinderwens heeft, is in Nederland slecht af
De fertiliteitszorg in Nederland moet beter, vindt scheidend hoogleraar voortplantingsgeneeskunde Bart Fauser. 'We jagen mensen de grens over.'

'In de toekomst heb je misschien helemaal geen zaadcellen en eicellen meer nodig om kinderen te verwekken. Als we straks uit stamcellen geslachtscellen kunnen creëren, kunnen homostellen en lesbische stellen een honderd procent genetisch eigen kind krijgen. Mannen en vrouwen kunnen dan ook helemaal alleen kinderen krijgen, zonder dat er een zaad- of eiceldonor aan te pas komt, als een soort hermafrodiet. Moet je je voorstellen wat een ethische dilemma's dat weer gaat opleveren.'
Zijn ogen gaan er een beetje van glimmen. 'Fascinerend, toch?'
Maandag neemt Bart Fauser afscheid als hoogleraar voortplantingsgeneeskunde bij het UMC Utrecht. Na 36 jaar zet hij zijn carrière in Nederland op een laag pitje. Hij blijft nog wel internationaal actief als onderzoeker, bestuurder en consultant en als gasthoogleraar aan verschillende instellingen. Maar hij hoeft niet meer elke ochtend om 6 uur op te staan om patiënten te zien - patiënten die de laatste jaren veelal bij hem kwamen voor een second of zelfs third opinion.
Nederland moet echt eens goed gaan kijken hoe we onze patiënten hier houden, in plaats van allerlei regeltjes in te stellen waardoor ze hun heil elders zoeken.

In zijn afscheidsrede heeft hij het over hoe het vakgebied van fertiliteitsbehandelingen de laatste decennia een enorme vlucht heeft genomen, over wat er volgens hem anders en beter moet. En dus ook over de onvruchtbaarheidsbehandelingen van de toekomst.
Stamcelbaby's: dat klinkt als verre toekomstmuziek.
'Het lijkt nu nog sciencefiction, maar let op mijn woorden: in de toekomst wordt het mogelijk. Niet over tien jaar, maar wel binnen vijftig jaar. Onvruchtbaarheid bestaat dan niet meer en een leeftijdsgrens aan zwanger worden ook niet. Vrouwen kunnen, zonder dat ze eicellen van een ander nodig hebben, tot op zeer hoge leeftijd nog kinderen krijgen.'
Geslachtsloze voortplanting tot we 100 zijn: veel mensen zullen huiveren bij het idee.
'Vooruitgang doet altijd huiveren. Verandering roept nu eenmaal weerstand op. Ik heb het al zo vaak zien gebeuren; zodra er op het gebied van fertiliteitsbehandelingen nieuwe mogelijkheden zijn - eicellen invriezen voor later, embryoselectie om ziektes in het toekomstige kind uit te sluiten - voelen mensen zich zeer ongemakkelijk. Bij alle nieuwe technieken kun je je het allerzwartste scenario voorstellen.
'Ook nu weer: als een kind straks uit één moeder of één vader voortkomt, wat doet dat dan met zijn identiteit? Hoe groeit het op? Je kunt je voorstellen dat baby's die verwekt zijn met stamceltechniek het later misschien heel moeilijk krijgen. Maar ja, dat dachten we ook over kinderen van single moeders en over kinderen van vrouwen die op latere leeftijd zwanger worden. En die vrees was ook onterecht, zo heeft uitgebreid onderzoek inmiddels aangetoond.'
Fauser laat zich in de media graag uit over medisch-ethische dilemma's. Hij geldt als vooruitstrevend: de laatste jaren was Fauser een van de grootste voorstanders van het verhogen van de maximale leeftijd waarop vrouwen nog een vruchtbaarheidsbehandeling kunnen krijgen. En in de discussie rond het invriezen van eicellen om sociale redenen, bepleitte hij als een van de eersten in Nederland dat dit mogelijk moest worden.
'Op de vraag 'moeten we dat wel willen, met z'n allen, die oude moeders?', zeg ik volmondig: ja. De oudere vrouwen met een kinderwens die ik in mijn spreekkamer tegenover me heb gehad zijn, zoals bijna al mijn patiënten, heel weldenkende mensen. Vaak hebben ze zich verzekerd van hulp van hun omgeving, mochten ze ziek worden of vroeg overlijden. Bovendien hebben ze vaak meer rust - de carrière is al gemaakt - en financiële zekerheid.'
Ruim achttien jaar geleden wilde u single vrouwen helemaal niet helpen om zwanger te worden - stellen moesten een goede relatie hebben om door u en uw team behandeld te worden. In 2002 zei u zelfs nog te 'huiveren' bij het idee dat vrouwen eicellen zouden kunnen invriezen om later een kind te krijgen. Dat is nogal een radicale omslag.
'Toen ik zelf nog maar een kind was, wist ik al dat ik later vader wilde worden. Ik zag mezelf voor me, later, wandelend over straat met een kind aan de hand. Zo is dat ook voor veel stellen die bij mij komen; als zoiets wezenlijks niet mogelijk lijkt, schopt dat het fundament weg onder je bestaan. Natuurlijk wil je er dan alles aan doen om toch een kind te kunnen krijgen. Daar heb ik altijd veel begrip voor gehad.
'Toch was ik inderdaad terughoudend over veel zaken - ik stelde me al snel op het standpunt: 'Ho, ho, tot hier en niet verder.' Ik voelde me medeverantwoordelijk voor het welzijn van ieder kind dat ik hielp geboren te worden. Nog steeds, trouwens. Maar van een behoudende dokter ben ik veranderd in een arts die zich erg inleeft in de patiënt die tegenover hem zit en die vooral denkt: wie ben ik om te zeggen dat iemand die niet aan het ideale plaatje voldoet geen kinderen mag krijgen?'
Waar komt die omslag vandaan?
'Ik ging niet plotseling radicaal anders denken; het was een geleidelijke verandering. Ik kom uit een traditioneel milieu, een katholiek nest, en leefde lang een traditioneel leven. Ik trouwde met iemand die ik sinds mijn studententijd kende, kreeg jong kinderen en zij was bereid haar loopbaan ondergeschikt te maken aan de mijne en mij te volgen in mijn avonturen naar het buitenland. Dat katholieke milieu, waarin huisje-boompje-beestje belangrijk was, was mijn morele kompas. Maar door wat ik meemaakte in mijn leven is mijn idee veranderd over wat hoort en wat niet hoort.'
Wat maakte u mee, waardoor uw morele kompas verschoof?
'De moeder van mijn kinderen is achttien jaar geleden overleden. Ik stond er daarna als vader van twee jonge kinderen alleen voor. Mijn jongste zoon heeft een spierziekte en is ernstig gehandicapt. Het klinkt misschien cynisch, maar ik ben door de tegenslagen en het verlies een empathischer dokter geworden. Doordat ik aan de patiëntenkant van het bureau heb gezeten, wil ik mensen niet in de kou laten staan, vooral met ze praten, ze ondersteunen en samen met hen beslissingen nemen over hun behandeling. Ik heb meer oog gekregen voor de menselijke kant van hun verhaal.'
Door naar hen te luisteren ging u ook anders denken over zaken als single ouderschap?
'Dat heeft er meer mee te maken dat in mijn omgeving stellen die aan het standaardplaatje voldeden, gingen scheiden. Soms op een manier die schadelijk was voor de kinderen. Tegelijkertijd kwam er grootschalig onderzoek over hoe kinderen van homoseksuele stellen, oudere moeders en later ook bewust alleenstaande moeders het doen. Ze ontwikkelen zich prima op sociaal en cognitief vlak. Dat hielp me het ouderwetse huisje-boompje-beestje-idee te relativeren. Ik had er al die jaren eigenlijk veel te bekrompen over gedacht. Wie was ik om, met al die kennis in het achterhoofd, mijn weg nog steeds aan te wijzen als de enige en de beste weg?'
Heeft Guusje ter Horst, PvdA-politica en sinds acht jaar de nieuwe liefde in uw leven, nog een rol gespeeld bij het verwerven van al die nieuwe inzichten?
'Het is niet zo dat ik door haar heel anders ben gaan denken, maar zij heeft mijn blikveld wel verruimd. Ze is maatschappelijk zeer betrokken en altijd aan het discussiëren over wat er speelt. We praten veel over wat er in mijn vak aan de hand is, zij kijkt ernaar met een blik van: mogen vrouwen alsjeblieft zélf beslissen? Dat had ze bijvoorbeeld heel sterk bij de leeftijdsgrens - vrouwen werden in Nederland na hun 45ste niet meer behandeld. Vorig jaar is de grens omhoog gegaan naar 50.
Het was ook zo bekrompen: Nederland was het enige land met die strenge leeftijdsgrens en sommige ziekenhuizen stopten met 43 jaar al met ivf-trajecten. Zo jaag je mensen de grens over. Nederland moet echt eens goed gaan kijken hoe we onze patiënten hier houden, in plaats van allerlei regeltjes in te stellen waardoor ze hun heil elders zoeken.'
Volgens de schattingen wijken er elk jaar een paar honderd patiënten uit naar het buitenland voor fertiliteitsbehandelingen. Moet je voor zo'n relatief kleine groep het beleid hier omgooien?
'O, maar die schattingen kloppen niet: dat zijn er zeker duizenden per jaar. Ik heb zo vaak van patiënten gehoord dat ze op het punt stonden om naar het buitenland te vertrekken. Van collega's uit het buitenland hoor ik hoeveel Nederlandse paren zij behandelen. En ik zie het ook met de eicelbank die we hier in Utrecht hebben opgezet. Tot nu toe hebben we zo'n veertig matches gemaakt, maar het is ook al regelmatig gebeurd dat, wanneer we belden dat er eicellen beschikbaar waren, een patiënt aangaf dat ze al in een traject in het buitenland zaten. Omdat ze hier te lang moeten wachten.
'Het komt niet alleen door de beperkende regelgeving en het schreeuwende tekort aan eicellen dat mensen de grens overgaan. In het buitenland wordt meer uit de kast getrokken. De vergoeding voor een ivf-traject ligt in Nederland zo laag dat je een aantal dingen niet kunt uitvoeren, omdat het anders te kostbaar is. In de rest van de wereld wordt bij ivf bijvoorbeeld standaard een embryoscoop gebruikt om de ontwikkeling van het embryo vast te leggen. Daarbij maak je regelmatig een foto van het embryo, zonder het te verplaatsen en kun je het ideale moment van terugplaatsing te bepalen. Hier is die techniek geen regel, maar hoge uitzondering. Omdat het te duur is.'
Hebben mensen die hun heil in het buitenland zoeken dan ook een grotere kans om zwanger te worden?
'Het gaat om kleine verschillen, maar dat kan voor het individu wel net het verschil maken tussen wel of geen succesvolle zwangerschap. Dat van die kosten is niet het enige probleem; we werken hier ook te versnipperd, daardoor kunnen ziekenhuizen niet genoeg uitblinken. Als ik het voor het zeggen had, zou ik de fertiliteitszorg in Nederland heel anders inrichten.'
Wat moet er veranderen?
'Ik pleit er al jaren voor: laten we een paar centers of excellence opzetten. Als drie UMC's nou eens zeggen: hier gaan wij ons op richten, en vervolgens hun krachten bundelen. Dan kun je in uitgebreide onderzoekssetting bekijken welke behandelingen werken, behandelresultaten verbeteren en in overleg gaan met de zorgverzekeraars over de vergoedingen.
'Die centra doen in mijn ideaalbeeld de hele women's health, dus ook onderzoek naar anticonceptie en de menopauze. Vrouwen zijn echt slechter af in de gezondheidszorg in Nederland. Hoe vreemd is het bijvoorbeeld dat anticonceptie aan de industrie wordt overgelaten - die trouwens al een tijd niks nieuws meer ontwikkelt - en dat we de overgang maar gewoon negeren? Alsof dit alles niet de helft van onze bevolking aangaat. Wij als samenleving moeten hier onze verantwoordelijkheid in nemen. Maar zoals gezegd roep ik dit al een tijd en ik vrees dat het niet snel zal gebeuren.'
Nu we het toch over frustraties hebben: de eicelbank heeft veel minder donoren dan gehoopt. Is dat een flinke tegenvaller in uw carrière?
'Het is het dilemma van de valse hoop geworden. Toen ik de eicelbank aankondigde, stond iedereen op de achterste benen. Betalen voor een eicel! (donoren krijgen een vergoeding van 900 euro, red.). Ik kreeg telefoontjes van het ministerie van Volksgezondheid dat ze me goed in de gaten hielden en dat ik me vooral aan de regels diende te houden. En we mogen vooral niet te wervend zijn, want dan zouden we arme vrouwen maar verleiden te doneren. Terwijl wij weten dat de vrouwen die hun eicellen afstaan, dat vaak doen om altruïstische redenen - omdat ze iemand in hun omgeving hebben die kampte met vruchtbaarheidsproblemen. Die paar honderd eicellen die we hebben, zijn er dus gekomen zonder abricampagne of tv-spotjes.'
Fauser maakt de vergelijking met het doneren van een nier aan een onbekende. 'Ziekenhuisbestuurder Marcel Levy had in de Volkskrant een mooi interview over waarom hij zijn nier afstond. Hij trad ermee naar buiten om anderen ook te laten nadenken over nierdonatie. Kun je je voorstellen dat wij eiceldonoren aanraden om in de publiciteit te treden, zodat andere vrouwen wellicht ook de stap zetten? De wereld zou te klein zijn: de glijdendeschaalargumenten en het 'moeten we dit wel willen met z'n allen' zouden niet van de lucht zijn.'
Een nier doneren is toch ook heel wat anders? Daarmee red je een leven.
'Dat is zo en als je een nierziekte hebt, lijd je uiteraard ernstig. Maar dat geeft nog niet het recht om te zeggen: als je geen kinderen kunt krijgen, jammer dan, pech gehad. Dat is bij een groot publiek wel impliciet het idee - alsof vruchtbaarheidsproblemen iets triviaals zijn. Ik heb mensen zien lijden hoor, omdat het niet lukt: zij torsen een groot verdriet met zich mee. Het is heel erg dat onvruchtbaarheid niet de aandacht krijgt die het verdient.'
Blijft u zich straks nog even fel roeren in het publieke debat?
'Ik wil niet zo'n grumpy old man zijn die vanaf de zijlijn staat te roepen. Maar als er weer ongefundeerde meningen worden verkondigd over mijn vakgebied, vrees ik dat ik het toch niet kan laten.'
Bert Fauser
1979 Diploma geneeskunde Radboud Universiteit Nijmegen. Daarna opleiding tot gynaecoloog.
1986 Universitair hoofddocent en vanaf 1996 Hoogleraar reproductieve endocrinologie aan het Erasmus Medisch Centrum Rotterdam
2004 Hoogleraar voortplantingsgeneeskunde en gynaecologie aan de Universiteit Utrecht, afdelingshoofd en voorzitter van de divisie Vrouw en Baby in het UMC Utrecht.
2012 Oprichting eicelbank in UMC Utrecht.
Fauser zat (en zit) in de raden van bestuur van de gezondheidsraad, ZonMw, de European Society of Human Reproduction and Embryology en de WHO. Auteur en co-auteur van ruim vierhonderd wetenschappelijke artikelen en auteur van Baby making, what the new reproductive treatments mean for families and society.

Even snel. Ik durf het nog niet helemaal te geloven, maar morgen terugplaatsing! Heb een half uur gejankt en ik geloof het pas echt als er een embryo aan boord is. Maar het ziet er toch echt naar uit dat dat gaat gebeuren.

Oh Duufje wat een fantastisch nieuws!!!!
Weer zo’n belangrijke stap verder. Ik duim zo hard voor julle dat de terugplaatsing doorgaat en dat dat het begin is van een doorgaande zwangerschap.

o lieve duufje! ben heel blij voor je heel veel suc6 morgen!

Yes Duufje, hier zat ik op te wachten...