Kinderen
alle pijlers
Dreumes topic
zondag 4 februari 2018 om 14:35
Je kind is 1 jaar oud geworden en sinds enige tijd gebeuren er allemaal zaken waarvan je van de ene verbazing in de andere valt. Brabbelen, kruipen, slopen.. 
Hier kan je je verhalen en vragen kwijt. Bijvoorbeeld over:
- Eten
- Kleding
- Speelgoed
- Slapen
- Vervoer
- Uitstapjes
Laten we wel onthouden dat elke dreumes zich anders ontwikkeld. Van alle zaken die ze zich eigen maken kunnen ze er maar één per keer afhandelen
Dus als jou kleine nog niet loopt maak je dan niet druk 
Hier kan je je verhalen en vragen kwijt. Bijvoorbeeld over:
- Eten
- Kleding
- Speelgoed
- Slapen
- Vervoer
- Uitstapjes
Laten we wel onthouden dat elke dreumes zich anders ontwikkeld. Van alle zaken die ze zich eigen maken kunnen ze er maar één per keer afhandelen
Dus als jou kleine nog niet loopt maak je dan niet druk
dinsdag 20 februari 2018 om 15:51
Ik weet het niet, of ik krijg weinig commentaar of ik hoor het gewoon niet. Ik heb in elk geval nog nooit gehad dat iemand mij iets zei in de trant van dat ik geen goede moeder ben omdat ze 3 dagen naar het kdv gaat. Wel krijg ik soms de vraag of er geen opa's of oma's zijn die ook soms kunnen oppassen, dat had ik idd graag gewild (ook financieel) maar die wonen te ver weg helaas.
Iedereen moet het doen op de manier die bij hem/haar past. Misschien komt het omdat we in de stad wonen maar mensen lijken het ook niet raar te vinden dat man ook één dag voor kind thuis is. Sterker nog, hij zou graag minder willen werken maar dat kan niet met zijn huidige functie. Zodra ik weer energie heb om echt te werken wil ik verder met mijn eigen bedrijf en zodra dat goed gaat lopen ga ik meer werken en hij minder.
Iedereen moet het doen op de manier die bij hem/haar past. Misschien komt het omdat we in de stad wonen maar mensen lijken het ook niet raar te vinden dat man ook één dag voor kind thuis is. Sterker nog, hij zou graag minder willen werken maar dat kan niet met zijn huidige functie. Zodra ik weer energie heb om echt te werken wil ik verder met mijn eigen bedrijf en zodra dat goed gaat lopen ga ik meer werken en hij minder.
dinsdag 20 februari 2018 om 17:17
Ik werk er 32 en man werkt fulltime. Financieel moeten we beiden werken, maar minder uren zou kunnen. Maar omdat we beiden geen vast contract hebben en een huis willen kopen is dit nu nodig.
Als we een tweede krijgen wil ik naar 28 en 3 om 4 werken. Parttime bij mans baan is lastig, en durven we zonder vast contract ook niet echt aan. Gelukkig gaat hij hoogstwaarschijnlijk in juli naar vast. Bij mijn baan is 28 minimum.
Als we een tweede krijgen wil ik naar 28 en 3 om 4 werken. Parttime bij mans baan is lastig, en durven we zonder vast contract ook niet echt aan. Gelukkig gaat hij hoogstwaarschijnlijk in juli naar vast. Bij mijn baan is 28 minimum.
dinsdag 20 februari 2018 om 19:04
Ik werk 36 u, mijn man 32, maar ik krijg eigenlijk nooit commentaar over dat het veel is. Dreumes zit ook wel maar 2 dagen op het kdv, en daarnaast beide opa’s en oma’s een dag. (Dus misschien vinden mensen vooral veel op het kdv raar ofzo?) Ik zou het ook echt niet anders willen eigenlijk, haal heel veel energie uit mijn werk en vind dagen thuis met dochter ook echt zwaarder (hoe leuk ook).
Tweede is wel onderweg en dan ga ik wel naar 32 uur. Ben nog wel aan het twijfelen over het volgende, trouwens. Met dochter ben ik met 7 weken na de bevalling alweer 1,5 dag aan het werk gegaan, werd gillend gek van alleen maar met een baby thuis zijn. En zo kon ik juist langer nog 3 dagen werken omdat ik mijn verlof kon uitsmeren. Zou een tweede pasgeboren baby ook weer zo benauwend zijn? Of zou de afleiding van een dan tweejarige dat anders maken?
Tweede is wel onderweg en dan ga ik wel naar 32 uur. Ben nog wel aan het twijfelen over het volgende, trouwens. Met dochter ben ik met 7 weken na de bevalling alweer 1,5 dag aan het werk gegaan, werd gillend gek van alleen maar met een baby thuis zijn. En zo kon ik juist langer nog 3 dagen werken omdat ik mijn verlof kon uitsmeren. Zou een tweede pasgeboren baby ook weer zo benauwend zijn? Of zou de afleiding van een dan tweejarige dat anders maken?
dinsdag 20 februari 2018 om 19:08
reendje schreef: ↑20-02-2018 19:04Ik werk 36 u, mijn man 32, maar ik krijg eigenlijk nooit commentaar over dat het veel is. Dreumes zit ook wel maar 2 dagen op het kdv, en daarnaast beide opa’s en oma’s een dag. (Dus misschien vinden mensen vooral veel op het kdv raar ofzo?) Ik zou het ook echt niet anders willen eigenlijk, haal heel veel energie uit mijn werk en vind dagen thuis met dochter ook echt zwaarder (hoe leuk ook).
Tweede is wel onderweg en dan ga ik wel naar 32 uur. Ben nog wel aan het twijfelen over het volgende, trouwens. Met dochter ben ik met 7 weken na de bevalling alweer 1,5 dag aan het werk gegaan, werd gillend gek van alleen maar met een baby thuis zijn. En zo kon ik juist langer nog 3 dagen werken omdat ik mijn verlof kon uitsmeren. Zou een tweede pasgeboren baby ook weer zo benauwend zijn? Of zou de afleiding van een dan tweejarige dat anders maken?
Mijn ervaring is het laatste. Maar goed, het hielp niet dat baby 2 hier heel slecht sliep. Als in 3 keer per nacht wakker en elke ochtend voor 05.00 wakker. Had er de tweede keer niet aan moeten denken om na 12 weken weer aan t werk te moeten, terwijl ik bij de eerste na 8 weken gek werd thuis.
dinsdag 20 februari 2018 om 19:40
Het viel mij ook al op dat er veel thuisblijfmoeders zijn. Mooi om te zien! Ik vind het fijn dat iedereen dat doet wat het beste bij hem past. Ik werk 3 dagen en man werkt 4 dagen, hij heeft ouderschapsverlof. Zoon gaat normaal gesproken 2 dagen naar de opvang. Op het moment gaat hij nog een halve dag extra zodat ik een ochtend ontspanning heb, omdat ik nogal aan mijn taks zit door allerlei omstandigheden. Mijn ouders hadden graag willen oppassen, maar dat kan niet vanwege hun gezondheid. Mijn schoonouders zijn structureel oppas geweest voor een ander kleinkind en willen het niet weer.
Eigenlijk vind ik het zo prima. We kunnen opa’s en oma’s nu vragen voor de leuk of als ik even weg moet. Dat zou ik niet zo snel doen als ze structureel zouden oppassen. En ze vinden het heel leuk. Mijn schoonvader zei: bij kleinkind 1 had ik het gevoel dat ik moest oppassen (is al 13) en nu heb ik het gevoel dat ik mag oppassen. Er was alleen een overgrootoma die zei dat we onze eigen kinderen dan niet opvoedden. Daar kan ik vrij slecht tegen.
Ik heb trouwens heel veel moeders om me heen die niet werken. Het is voor mij best wel normaal. Ik zou het zelf niet willen, ik kan niet tegen thuiszitten en vind mezelf leuker als ik werk. We hebben wel eens zitten rekenen en ik zou kunnen stoppen met werken. Dus als het nodig is, dan zou ik het wel doen. Kunnen we alleen niet meer 2 keer per jaar op vakantie.
Eigenlijk vind ik het zo prima. We kunnen opa’s en oma’s nu vragen voor de leuk of als ik even weg moet. Dat zou ik niet zo snel doen als ze structureel zouden oppassen. En ze vinden het heel leuk. Mijn schoonvader zei: bij kleinkind 1 had ik het gevoel dat ik moest oppassen (is al 13) en nu heb ik het gevoel dat ik mag oppassen. Er was alleen een overgrootoma die zei dat we onze eigen kinderen dan niet opvoedden. Daar kan ik vrij slecht tegen.
Ik heb trouwens heel veel moeders om me heen die niet werken. Het is voor mij best wel normaal. Ik zou het zelf niet willen, ik kan niet tegen thuiszitten en vind mezelf leuker als ik werk. We hebben wel eens zitten rekenen en ik zou kunnen stoppen met werken. Dus als het nodig is, dan zou ik het wel doen. Kunnen we alleen niet meer 2 keer per jaar op vakantie.
dinsdag 20 februari 2018 om 20:03
dinsdag 20 februari 2018 om 20:12
Een heel ander onderwerp, maar mijn moeder is ongeneeslijk ziek en zal waarschijnlijk dit jaar komen te overlijden. Man en ik zouden eigenlijk nog even wachten met kinderen, maar hebben de keuze toch eerder gemaakt zodat mijn moeder nog oma kon worden. En dat ik een zwangerschap met haar zou kunnen delen. Niet alleen daarom natuurlijk, maar het speelde wel mee.
Als ik aan haar overlijden denk, dan vind ik het altijd het meest verdrietig dat ze mijn zoon niet ziet opgroeien. Ik ben al volwassen en ‘af’, dus voor mij vind ik het minder erg. En ik vind het zo bizar om dan de onschuld en de onwetendheid van mijn zoon te zien, die er allemaal nog niks van begrijpt. Het is zo een groot contrast.
Als ik aan haar overlijden denk, dan vind ik het altijd het meest verdrietig dat ze mijn zoon niet ziet opgroeien. Ik ben al volwassen en ‘af’, dus voor mij vind ik het minder erg. En ik vind het zo bizar om dan de onschuld en de onwetendheid van mijn zoon te zien, die er allemaal nog niks van begrijpt. Het is zo een groot contrast.
dinsdag 20 februari 2018 om 20:27
Hier ook 4 dagen KDV. We zijn beiden zelfstandige en werken alle dagen. Wel kunnen we redelijk flexibel de uren indelen, dus vaak halen we de kinderen wel eerder van KDV/BSO bijvoorbeeld. Ik heb niet het gevoel iets te missen; de kinderen hebben het ook echt heel erg naar hun zin bij KDV/BSO, dat scheelt ook.
Mijn ouders wonen dichtbij, maar oppassen is altijd moeilijk. Niet dat ze niet willen, maar ze zijn er gewoon niet zo handig in. En als ik dan in schriftelijk drievoud vier weken tevoren een aanvraag moet indienen bij wijze van spreken, hoeft het al niet meer. Het is een wonder dat ik nog best aardig ben opgegroeid en opgevoed, zeg ik wel eens. Mijn schoonouders echter.... wauw! Die vraag ik graag!
Tinkeltje, wat verdrietig om te lezen. Ik begrijp dat het heel moeilijk is en dat "niet-zien-opgroeien-gevoel".
Hoewel mijn oma al 23 jaar geleden overleden is, heeft mijn moeder eenzelfde gevoel dat zij het mist dat haar moeder mij en mijn dochter niet kon zien opgroeien. Helaas is dat gevoel er na al die jaren dus nog steeds. Sorry, dat maakt je verdriet niet minder, maar ik moest hier aan denken toen ik je post las. Ik denk dat dat gevoel heel normaal is; het is je moeder!
Mijn ouders wonen dichtbij, maar oppassen is altijd moeilijk. Niet dat ze niet willen, maar ze zijn er gewoon niet zo handig in. En als ik dan in schriftelijk drievoud vier weken tevoren een aanvraag moet indienen bij wijze van spreken, hoeft het al niet meer. Het is een wonder dat ik nog best aardig ben opgegroeid en opgevoed, zeg ik wel eens. Mijn schoonouders echter.... wauw! Die vraag ik graag!
Tinkeltje, wat verdrietig om te lezen. Ik begrijp dat het heel moeilijk is en dat "niet-zien-opgroeien-gevoel".
Hoewel mijn oma al 23 jaar geleden overleden is, heeft mijn moeder eenzelfde gevoel dat zij het mist dat haar moeder mij en mijn dochter niet kon zien opgroeien. Helaas is dat gevoel er na al die jaren dus nog steeds. Sorry, dat maakt je verdriet niet minder, maar ik moest hier aan denken toen ik je post las. Ik denk dat dat gevoel heel normaal is; het is je moeder!
dinsdag 20 februari 2018 om 20:37
Man en ik werken beide vier dagen, kinderen gaan 3 dagen naar kdv. Woensdag en vrijdag zijn ze thuis bij papa of mama.
Kdv vinden ze leuk en daar leren ze veel merk ik.
We gaan overstappen op 2 dagen gastouder aan huis en 1 dag kdv, maar dat is omdat de kinderen nu te laat eten. Straks eten ze met de gastouder. Verheug me er nu al op. Lijkt me heel veel rust brengen.
Ik krijg wel es commentaar, man nooit.
Kdv vinden ze leuk en daar leren ze veel merk ik.
We gaan overstappen op 2 dagen gastouder aan huis en 1 dag kdv, maar dat is omdat de kinderen nu te laat eten. Straks eten ze met de gastouder. Verheug me er nu al op. Lijkt me heel veel rust brengen.
Ik krijg wel es commentaar, man nooit.
dinsdag 20 februari 2018 om 20:39
Mijn moeder is niet ongeneeslijk ziek, maar wel chronisch ziek waardoor ik ook verwacht dat ze niet oud gaat worden. Ik herken je gevoel want ze is de trotste oma ever.Tinkeltje34 schreef: ↑20-02-2018 20:12Een heel ander onderwerp, maar mijn moeder is ongeneeslijk ziek en zal waarschijnlijk dit jaar komen te overlijden. Man en ik zouden eigenlijk nog even wachten met kinderen, maar hebben de keuze toch eerder gemaakt zodat mijn moeder nog oma kon worden. En dat ik een zwangerschap met haar zou kunnen delen. Niet alleen daarom natuurlijk, maar het speelde wel mee.
Als ik aan haar overlijden denk, dan vind ik het altijd het meest verdrietig dat ze mijn zoon niet ziet opgroeien. Ik ben al volwassen en ‘af’, dus voor mij vind ik het minder erg. En ik vind het zo bizar om dan de onschuld en de onwetendheid van mijn zoon te zien, die er allemaal nog niks van begrijpt. Het is zo een groot contrast.
dinsdag 20 februari 2018 om 20:40
Nee ik niet maar schoonouders zijn gepensioneerd en mijn ouders werken nog en wonen verder weg.1Aapje schreef: ↑20-02-2018 20:03Onze zoon gaat 4 dagen naar kdv. Opa's en oma's structureel laten oppassen wilde ik niet om diverse redenen. Ik merk wel dat ik voor tussendoor meestal mijn eigen moeder vraag, hebben jullie dat ook? Schoonouders werken beiden gewoon nog wel meer en wonen dorp verderop maar toch.
dinsdag 20 februari 2018 om 20:42
Gastouder aan huis lijkt me bij meerdere kinderen heerlijk, vooral als ze de basisschoolleeftijd hebben. Met 1 kind gewoon te duur vaak.Captain_Obvious schreef: ↑20-02-2018 20:37We gaan overstappen op 2 dagen gastouder aan huis en 1 dag kdv, maar dat is omdat de kinderen nu te laat eten. Straks eten ze met de gastouder. Verheug me er nu al op. Lijkt me heel veel rust brengen.
dinsdag 20 februari 2018 om 20:52
Ik vraag hier het liefst mijn broertje voor de incidentele oppas, gelukkig werkt hij onregelmatig dus maken we best vaak een kans dat die op een gek tijdstip (lees: overdag) kan 
. We hebben hem wel een snelcursus luier vervangen gegeven, maar meestal gaat het om maar een paar uurtjes maximaal.
Mijn ouders hebben in totaal nu 1x opgepast. Ze komen wel bijna elke week even op bezoek, maar ik verbaas me erover hoe mijn moeder met kinderen is. Óf ze is alles vergeten, óf je hebt als kind echt een gekleurde bril op over hoe je ouders het doen... (geeft wel weer hoop voor de toekomst). Mijn vader heeft me daarentegen weer positief verrast, maar ja, die zit weer met zijn gezondheid. Die ene keer oppassen was dus ook maar een paar uurtjes terwijl Puk op bed lag, we hadden ook een buurmeisje kunnen vragen...
Met mijn schoonmoeder hebben we helemaal geen contact meer, ik heb d'r wel gebeld dat ik zwanger was van nummer 2, maar twijfel nu zelfs of ik d'r überhaupt wil gaan inlichten als nummer 2 daadwerkelijk geboren is. Wat manlief betreft is het helemaal klaar en hangt het van mijn gratie af.
. We hebben hem wel een snelcursus luier vervangen gegeven, maar meestal gaat het om maar een paar uurtjes maximaal.Mijn ouders hebben in totaal nu 1x opgepast. Ze komen wel bijna elke week even op bezoek, maar ik verbaas me erover hoe mijn moeder met kinderen is. Óf ze is alles vergeten, óf je hebt als kind echt een gekleurde bril op over hoe je ouders het doen... (geeft wel weer hoop voor de toekomst). Mijn vader heeft me daarentegen weer positief verrast, maar ja, die zit weer met zijn gezondheid. Die ene keer oppassen was dus ook maar een paar uurtjes terwijl Puk op bed lag, we hadden ook een buurmeisje kunnen vragen...
Met mijn schoonmoeder hebben we helemaal geen contact meer, ik heb d'r wel gebeld dat ik zwanger was van nummer 2, maar twijfel nu zelfs of ik d'r überhaupt wil gaan inlichten als nummer 2 daadwerkelijk geboren is. Wat manlief betreft is het helemaal klaar en hangt het van mijn gratie af.
dinsdag 20 februari 2018 om 21:28
Wat lijkt me dat enorm heftig zeg Tinkeltje. Een hele dikke 
voor jou! Ik hoop dat jullie de komende tijd toch nog zoveel mogelijk mooie herinneringen kunnen maken. Maak je veel foto's van je moeder met je zoon?
Mijn schoonouders willen geen vaste oppasverplichtingen, maar vinden het erg leuk als onze dochter (of een ander kleinkind) komt logeren of als ze een keer een dag op mogen komen passen.
Mijn moeder past regelmatig (zo'n 1.5 dag gemiddeld in de maand) in de weekenden op wanneer we beiden moeten werken. Mijn vader komt mee wanneer hij zin heeft. Ook bij mijn ouders gaat onze dochter met regelmaat logeren.
Onze dochter vindt het leuk om naar beide opa's en oma's te gaan al heeft ze sinds baby af aan wel een voorkeur voor beide opa's tot teleurstelling van beide oma's. Het is over het algemeen ook echt een papakindje. Hebben jullie kinderen een voorkeur?
voor jou! Ik hoop dat jullie de komende tijd toch nog zoveel mogelijk mooie herinneringen kunnen maken. Maak je veel foto's van je moeder met je zoon?Mijn schoonouders willen geen vaste oppasverplichtingen, maar vinden het erg leuk als onze dochter (of een ander kleinkind) komt logeren of als ze een keer een dag op mogen komen passen.
Mijn moeder past regelmatig (zo'n 1.5 dag gemiddeld in de maand) in de weekenden op wanneer we beiden moeten werken. Mijn vader komt mee wanneer hij zin heeft. Ook bij mijn ouders gaat onze dochter met regelmaat logeren.
Onze dochter vindt het leuk om naar beide opa's en oma's te gaan al heeft ze sinds baby af aan wel een voorkeur voor beide opa's tot teleurstelling van beide oma's. Het is over het algemeen ook echt een papakindje. Hebben jullie kinderen een voorkeur?
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
dinsdag 20 februari 2018 om 21:36
Wat verdrietig Tinkeltje dat je je moeder zal verliezen terwijl je zo veel om haar geeft 
Ik snap wat je zegt dat je het jammer vindt dat ze je kleine niet zal zien opgroeien. Mijn vader is helaas sinds een paar jaar dood en ik word elke keer verdrietig als ik denk dat onze dreumes zijn enige kleinkind is die hij nooit heeft leren kennen
Mijn vader was echt een Uber opa en deed alle leuke dingen met de kleinkinderen.
We hebben onze dreumes maar vernoemd naar hem zodat mijn vader er toch nog een beetje is..
Mijn schoonouders passen een dag per twee weken op. Van mij hoeft het niet. Ze willen dreumes pas rond 09.00 uur en daarna pas opgehaald hebben rond 17.30 uur. Dat die tijden voor ons totaal niet handig zijn boeit hun niks, ze willen uitslapen en op tijd eten, zonder dreumes. Ook luisteren ze niet naar wat handig is met dreumes en doen ze steevast alleen wat hun het beste lijkt. Heel irritant maar manlief vindt het belangrijk dat dreumes gaat. Schoonouders vinden dat we dankbaar moeten zijn omdat het ons geld scheelt.. Nou ik zou er van ganse harte voor willen betalen als het dan goed gebeurt.
Mijn moeder is niet helemaal normaal
Je hebt mensen die pas inzien dat hun eigen ouders hun best hebben gedaan als ze zelf ouders worden. Nou ik zie nu ik ouder ben pas in hoe bizar slecht mijn moeder als opvoeder was. Het irritante is alleen dat ze heel normaal oogt maar eigenlijk goed gek is. Echt waar die vrouw allemaal mee wegkomt 
Ze zegt ook telkens dingen als 'agh jullie leven toch ook nog steeds?' en 'vroeger deden we niet zo moeilijk'. Dat geeft ook geen vertrouwen om dreumes eens aan uit te lenen
Ik snap wat je zegt dat je het jammer vindt dat ze je kleine niet zal zien opgroeien. Mijn vader is helaas sinds een paar jaar dood en ik word elke keer verdrietig als ik denk dat onze dreumes zijn enige kleinkind is die hij nooit heeft leren kennen
Mijn vader was echt een Uber opa en deed alle leuke dingen met de kleinkinderen. We hebben onze dreumes maar vernoemd naar hem zodat mijn vader er toch nog een beetje is..
Mijn schoonouders passen een dag per twee weken op. Van mij hoeft het niet. Ze willen dreumes pas rond 09.00 uur en daarna pas opgehaald hebben rond 17.30 uur. Dat die tijden voor ons totaal niet handig zijn boeit hun niks, ze willen uitslapen en op tijd eten, zonder dreumes. Ook luisteren ze niet naar wat handig is met dreumes en doen ze steevast alleen wat hun het beste lijkt. Heel irritant maar manlief vindt het belangrijk dat dreumes gaat. Schoonouders vinden dat we dankbaar moeten zijn omdat het ons geld scheelt.. Nou ik zou er van ganse harte voor willen betalen als het dan goed gebeurt.
Mijn moeder is niet helemaal normaal
Je hebt mensen die pas inzien dat hun eigen ouders hun best hebben gedaan als ze zelf ouders worden. Nou ik zie nu ik ouder ben pas in hoe bizar slecht mijn moeder als opvoeder was. Het irritante is alleen dat ze heel normaal oogt maar eigenlijk goed gek is. Echt waar die vrouw allemaal mee wegkomt Ze zegt ook telkens dingen als 'agh jullie leven toch ook nog steeds?' en 'vroeger deden we niet zo moeilijk'. Dat geeft ook geen vertrouwen om dreumes eens aan uit te lenen
dinsdag 20 februari 2018 om 22:18
Heftig zeg tinkeltje. Veel sterkte.
Hier passen ouders en schoonouders beiden structureel 1 dag op per week.
Dit bevalt van alle kanten erg goed.
Gelukkig zijn het zeer lieve en normale mensen, dus geen gekkigheden.
Verder passen ze zo nog redelijk regelmatig op. Als wij wat hebben.
Maar als zij wat hebben, staan we ook altijd meteen klaar. Ze wonen allemaal zeer dicht in de buurt.
Hier passen ouders en schoonouders beiden structureel 1 dag op per week.
Dit bevalt van alle kanten erg goed.
Gelukkig zijn het zeer lieve en normale mensen, dus geen gekkigheden.
Verder passen ze zo nog redelijk regelmatig op. Als wij wat hebben.
Maar als zij wat hebben, staan we ook altijd meteen klaar. Ze wonen allemaal zeer dicht in de buurt.
woensdag 21 februari 2018 om 06:06
Bahco dat is precies de reden dat schoonouders hier niet vast oppassen. Ook passen ze wekelijks op hun andere kleinzoon en ik zie dat mijn schoonzus daar in mijn ogen flink misbruik van maakt met weinig waardering.
Zoon heeft nog niet echt een voorkeur tussen opa of oma, zolang ze maar gek met hem doen. Maar zie bij zijn zus wn neefje wel echte voorkeur naar opa's.
Gaan jullie kinderen vaak logeren? Hier tot nu toe pas 1 keer en omdat hij niet doorslaapt verder nog niet.
Zoon heeft nog niet echt een voorkeur tussen opa of oma, zolang ze maar gek met hem doen. Maar zie bij zijn zus wn neefje wel echte voorkeur naar opa's.
Gaan jullie kinderen vaak logeren? Hier tot nu toe pas 1 keer en omdat hij niet doorslaapt verder nog niet.
woensdag 21 februari 2018 om 06:43
Wat moeilijk zeg.. Veel sterkte ! Mijn vader is een paar jaar geleden overleden en heeft geen een kleinkind meegemaakt, dat vind ik ook erg verdrietig. Vraag me vaak af hoe hij als opa zou zijn.Tinkeltje34 schreef: ↑20-02-2018 20:12Een heel ander onderwerp, maar mijn moeder is ongeneeslijk ziek en zal waarschijnlijk dit jaar komen te overlijden. Man en ik zouden eigenlijk nog even wachten met kinderen, maar hebben de keuze toch eerder gemaakt zodat mijn moeder nog oma kon worden. En dat ik een zwangerschap met haar zou kunnen delen. Niet alleen daarom natuurlijk, maar het speelde wel mee.
Als ik aan haar overlijden denk, dan vind ik het altijd het meest verdrietig dat ze mijn zoon niet ziet opgroeien. Ik ben al volwassen en ‘af’, dus voor mij vind ik het minder erg. En ik vind het zo bizar om dan de onschuld en de onwetendheid van mijn zoon te zien, die er allemaal nog niks van begrijpt. Het is zo een groot contrast.
woensdag 21 februari 2018 om 06:48
