Relaties
alle pijlers
Normale verwachtingen of niet?
zondag 15 maart 2009 om 17:05
Hallo allemaal,
Om te checken of ik nou van die abnormale verwachtingen heb, wil ik jullie het volgende voor leggen:
Ik heb drie jaar een vriend. We wonen samen en hebben allebei een drukke baan. Zijn baan nog wat drukker dan de mijne, maar hij stort zich er dan ook helemaal in. We zijn beide 29 jaar. Dit is even een klein beetje achtergrondinformatie.
Nu ben ik iemand die er binnen een relatie van houdt om je eigen ding te doen, maar anderzijds vind ik het ook erg leuk om met vrienden/stelletjes wat te eten, bij familie op visite te gaan etc. In balans dus, ik ben geen claimer. Nu wil het geval dat hij in het weekend graag het hele weekend op bed ligt, niets doen behalve voetbal kijken (hele dag!), om vervolgens maandag weer uitgerust naar het werk te kunnen. Ik denk dat hij in die drie jaar misschien 4 keer mee naar familie is geweest en naar mijn vrienden nog nooit. Ook wil hij nooit iets samen met anderen doen, alleen maar met z'n 2en. Ik heb al vaak aangegeven dat ik dat heel erg mis, maar hij doet er niets aan. Hij ligt nu weer op bed en na een hele dag voetbal kijken slaapt hij nu zelfs! Pfff...ik kan me er zo aan ergeren. Het is zo saai!
Ik wil gewoon niet meer overal alleen naar toe (verjaardagen, feestjes, borrels, etentjes). Ik wil ook iemand aan mijn zij, maar hij zegt dat hij gewoon niet zo is.
Is het reeel wat ik hem verwacht of vinden jullie van niet? Hij kent mijn vriendinnen en familie niet eens. Ja, van horen zeggen en 1 keer zien, meer niet. Hij zegt dat het niet belangrijk is. Dat wij 2 een relatie hebben en dat het daar om draait.
Is mijn enige optie er een punt achter zetten? Verder gaat het hartstikke leuk allemaal, maar ik merk dat ik hier erg ongelukkig van wordt. Vooral omdat ik zelf een ontzettend sociaal en gezelligheidsmens ben.
Tot zover, sorry voor het lange verhaal en alvast bedankt voor jullie reacties.
Om te checken of ik nou van die abnormale verwachtingen heb, wil ik jullie het volgende voor leggen:
Ik heb drie jaar een vriend. We wonen samen en hebben allebei een drukke baan. Zijn baan nog wat drukker dan de mijne, maar hij stort zich er dan ook helemaal in. We zijn beide 29 jaar. Dit is even een klein beetje achtergrondinformatie.
Nu ben ik iemand die er binnen een relatie van houdt om je eigen ding te doen, maar anderzijds vind ik het ook erg leuk om met vrienden/stelletjes wat te eten, bij familie op visite te gaan etc. In balans dus, ik ben geen claimer. Nu wil het geval dat hij in het weekend graag het hele weekend op bed ligt, niets doen behalve voetbal kijken (hele dag!), om vervolgens maandag weer uitgerust naar het werk te kunnen. Ik denk dat hij in die drie jaar misschien 4 keer mee naar familie is geweest en naar mijn vrienden nog nooit. Ook wil hij nooit iets samen met anderen doen, alleen maar met z'n 2en. Ik heb al vaak aangegeven dat ik dat heel erg mis, maar hij doet er niets aan. Hij ligt nu weer op bed en na een hele dag voetbal kijken slaapt hij nu zelfs! Pfff...ik kan me er zo aan ergeren. Het is zo saai!
Ik wil gewoon niet meer overal alleen naar toe (verjaardagen, feestjes, borrels, etentjes). Ik wil ook iemand aan mijn zij, maar hij zegt dat hij gewoon niet zo is.
Is het reeel wat ik hem verwacht of vinden jullie van niet? Hij kent mijn vriendinnen en familie niet eens. Ja, van horen zeggen en 1 keer zien, meer niet. Hij zegt dat het niet belangrijk is. Dat wij 2 een relatie hebben en dat het daar om draait.
Is mijn enige optie er een punt achter zetten? Verder gaat het hartstikke leuk allemaal, maar ik merk dat ik hier erg ongelukkig van wordt. Vooral omdat ik zelf een ontzettend sociaal en gezelligheidsmens ben.
Tot zover, sorry voor het lange verhaal en alvast bedankt voor jullie reacties.
zondag 15 maart 2009 om 18:32
Maak hem anders wakker door de uitslagen alvast op te noemen. Hoeft hij niet meer te kijken
Nee hoor meid, ik vind het echt rot voor je. Is toch niet leuk om er na 3 jaar achter te komen dat hij het misschien toch niet voor je is. Gelukkig heb je vriendinnen, een huis en je eigen inkomen en komt het absoluut wel goed met je.
Sterkte straks met het voetbal (voor welke club is hij?)
Nee hoor meid, ik vind het echt rot voor je. Is toch niet leuk om er na 3 jaar achter te komen dat hij het misschien toch niet voor je is. Gelukkig heb je vriendinnen, een huis en je eigen inkomen en komt het absoluut wel goed met je.
Sterkte straks met het voetbal (voor welke club is hij?)
zondag 15 maart 2009 om 18:38
Nee op internet speelt hij een spel. Hattrick.org
Dan heb je je eigen team en speel je virtueel wedstrijden...pfff...lekker boeiend dus.
Maar om nog even op wat dingen terug te komen. Dat hij het niet voor me blijkt te zijn is natuurlijk geen verassing op zich. Heb het altijd ergens wel gevoeld, maar denk er nu pas echt eens goed over na. Moet alleen even gaan bedenken wat nu..
Jullie zijn lief...
Dan heb je je eigen team en speel je virtueel wedstrijden...pfff...lekker boeiend dus.
Maar om nog even op wat dingen terug te komen. Dat hij het niet voor me blijkt te zijn is natuurlijk geen verassing op zich. Heb het altijd ergens wel gevoeld, maar denk er nu pas echt eens goed over na. Moet alleen even gaan bedenken wat nu..
Jullie zijn lief...
zondag 15 maart 2009 om 18:44
quote:Wiebenik81 schreef op 15 maart 2009 @ 18:15:
[...]
Het zal toch niet over dezelfde gaan? Hihi.. maar ik ben het met je eens, diep van binnen weet ik dat samen heel erg belangrijk is.
Hoop dat jij nu een relatie hebt waarin het wel in balans is..
Nee, 't gaat zeker niet over dezelfde (weet toevallig dat hij zich in een ver-weg-land bevindt) .
Ik heb nu inderdaad een relatie waar dat bovenstaande allemaal wél in balans is. En weet je... in het begin van deze relatie ben ik nog met regelmaat best wel eens heel verdrietig of boos geweest omdat ik me dan, op een moment dat mijn vriend er als vanzelfsprekend voor me was, des te meer realiseerde hoezeer ik mezelf in een vorige relatie tekort heb gedaan....
[...]
Het zal toch niet over dezelfde gaan? Hihi.. maar ik ben het met je eens, diep van binnen weet ik dat samen heel erg belangrijk is.
Hoop dat jij nu een relatie hebt waarin het wel in balans is..
Nee, 't gaat zeker niet over dezelfde (weet toevallig dat hij zich in een ver-weg-land bevindt) .
Ik heb nu inderdaad een relatie waar dat bovenstaande allemaal wél in balans is. En weet je... in het begin van deze relatie ben ik nog met regelmaat best wel eens heel verdrietig of boos geweest omdat ik me dan, op een moment dat mijn vriend er als vanzelfsprekend voor me was, des te meer realiseerde hoezeer ik mezelf in een vorige relatie tekort heb gedaan....
Peas on earth!
zondag 15 maart 2009 om 18:47
Wat inderdaad zo is (even te lui om terug te zoeken wie dat al eerder opmerkte), is dat je in ieder geval wél je eigen leven hebt behouden. Méér dan je lief is eigenlijk, maar hóe je ook verder gaat (met of zonder deze relatie), dat is wel goed om je te realiseren. Je hebt een eigen leven, vriendinnen, familie, je eigen hobbies, etc.
Misschien heel naar, maar bedenk je eens: stel dat je niet doorgaat met deze relatie, wat zou je dan missen?
Misschien heel naar, maar bedenk je eens: stel dat je niet doorgaat met deze relatie, wat zou je dan missen?
Peas on earth!
zondag 15 maart 2009 om 18:57
Ik vind het helemaal niet raar dat je nog van je vriend houdt. Er is iets wat jullie bindt, al is dat bijvoorbeeld het feit dat jullie de afgelopen drie jaar jullie leven delen (niet zoals jij wilt, maar toch: eten, slapen, etc).
Nog steeds ben ik af en toe verbaasd dat mijn vriend er eigenlijk áltijd voor me is, dat hij met me meeleeft, dat hij de namen van mijn collega's onthouden heeft, of nog weet welke vriendin er ook alweer ruzie met haar vriend had, of... etc... Dat ik me daar nog steeds wel eens over verbaas (waarop hij dan zegt: 'dat is toch normaal... ik ben je vriend!'), doet me dan ook weer realiseren hoezeer ik mijn grenzen en verwachtingen heb laten varen in een vorige relatie. Als ik jouw topic en jouw reacties lees, denk ik dat jij je dat nu ook aan het realiseren bent.
Nog steeds ben ik af en toe verbaasd dat mijn vriend er eigenlijk áltijd voor me is, dat hij met me meeleeft, dat hij de namen van mijn collega's onthouden heeft, of nog weet welke vriendin er ook alweer ruzie met haar vriend had, of... etc... Dat ik me daar nog steeds wel eens over verbaas (waarop hij dan zegt: 'dat is toch normaal... ik ben je vriend!'), doet me dan ook weer realiseren hoezeer ik mijn grenzen en verwachtingen heb laten varen in een vorige relatie. Als ik jouw topic en jouw reacties lees, denk ik dat jij je dat nu ook aan het realiseren bent.
Peas on earth!
zondag 15 maart 2009 om 18:58
quote:yoyo2 schreef op 15 maart 2009 @ 18:55:
Nee hoor dat klinkt niet raar..
Alleen is houden van soms gewoon niet genoeg..
Dat is waar..
Gek hè eigenlijk, dat je van iemand kunt houden waarvan je weet dat het niet goed is.
Ik heb wel 1 ding geleerd: Als het vanaf moment 1 al niet helemaal ok voelt (scheve verhoudingen), dan ga ik niet verder met iemand..
Ik ga nu van het forum af, want hij is wakker en hoeft dit uiteraard niet te zien. Voor nu bedankt allemaal voor jullie advies en steun..
Tot snel..
X
Nee hoor dat klinkt niet raar..
Alleen is houden van soms gewoon niet genoeg..
Dat is waar..
Gek hè eigenlijk, dat je van iemand kunt houden waarvan je weet dat het niet goed is.
Ik heb wel 1 ding geleerd: Als het vanaf moment 1 al niet helemaal ok voelt (scheve verhoudingen), dan ga ik niet verder met iemand..
Ik ga nu van het forum af, want hij is wakker en hoeft dit uiteraard niet te zien. Voor nu bedankt allemaal voor jullie advies en steun..
Tot snel..
X
zondag 15 maart 2009 om 18:59
quote:Wiebenik81 schreef op 15 maart 2009 @ 17:05:
Is mijn enige optie er een punt achter zetten? Verder gaat het hartstikke leuk allemaal, maar ik merk dat ik hier erg ongelukkig van wordt. Vooral omdat ik zelf een ontzettend sociaal en gezelligheidsmens ben.
Overheerst bij jou de 'ongelukkige periode' ten opzichte van de 'hartstikke leuke pepriode' ?
Is mijn enige optie er een punt achter zetten? Verder gaat het hartstikke leuk allemaal, maar ik merk dat ik hier erg ongelukkig van wordt. Vooral omdat ik zelf een ontzettend sociaal en gezelligheidsmens ben.
Overheerst bij jou de 'ongelukkige periode' ten opzichte van de 'hartstikke leuke pepriode' ?
zondag 15 maart 2009 om 19:42
Heeft hij een buitendienst baan? Veel contacten met anderen, lunches, diners, oftewel erg sociaal verwachtend?
Kan het zo zijn dat hij zijn portie sociaal doen wel heeft gehad na een werkweek en als hij vrij is lekker wil luieren, doen waar hij zin in heeft zonder weer sociaal te 'moeten' zijn?
Niet dat het dan goed is wat hij doet, maar daar kan wel een oorzaak zitten. Ik herken het wel namelijk, maar dan bij mezelf.
Kan het zo zijn dat hij zijn portie sociaal doen wel heeft gehad na een werkweek en als hij vrij is lekker wil luieren, doen waar hij zin in heeft zonder weer sociaal te 'moeten' zijn?
Niet dat het dan goed is wat hij doet, maar daar kan wel een oorzaak zitten. Ik herken het wel namelijk, maar dan bij mezelf.
zondag 15 maart 2009 om 19:59
Ik heb alleen de openingspost gelezen.
Of je verwachtingen normaal zijn (voor een ander) of niet, dat doet er niet toe eigenlijk. Hij is het liefst thuis en kijkt het liefst voetbal. Dat moet natuurlijk kunnen. Hij werkt hard en rust zo uit. Je kunt niet van hem verwachten om zijn weekend anders in te vullen dan hij wil. Hij vraagt dat neem ik aan ook niet van jou?
Het is echt een kwestie van accepteren of niet accepteren.
Of je verwachtingen normaal zijn (voor een ander) of niet, dat doet er niet toe eigenlijk. Hij is het liefst thuis en kijkt het liefst voetbal. Dat moet natuurlijk kunnen. Hij werkt hard en rust zo uit. Je kunt niet van hem verwachten om zijn weekend anders in te vullen dan hij wil. Hij vraagt dat neem ik aan ook niet van jou?
Het is echt een kwestie van accepteren of niet accepteren.
