Relaties
alle pijlers
Verdeling huishouden en ‘derde shift’
donderdag 31 januari 2019 om 17:51
De titel doet het al vermoeden: ik worstel met de verdeling huishouden en de zogeheten derde shift, een term die ik hier op het forum heb geleerd. Onze kinderen gaan naar school en wij werken allebei 36 uur. Twee keer bso en verder vangen we samen halen, brengen, vrije dagen etc op. Daar geen klagen over. Alleen, nagenoeg alles qua planning etc komt op mij neer.
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
frettie wijzigde dit bericht op 01-02-2019 10:21
17.38% gewijzigd
maandag 4 februari 2019 om 18:57
Het is mijn ervaring dat mensen het op een gegeven moment ofwel accepteren ofwel achter je rug om erover praten, maar niet meer in je gezicht.
Ik heb er bijvoorbeeld voor gekozen een familielid niet te helpen met huishoudelijke taken omdat haar man die ook uit kon voeren. Dat werd raar gevonden: ik heb immers een vagina, dus ik kon wel even komen stofzuigen of boodschappen doen uit mijn werk, dat deed ik immers voor andere mensen ook. Daar betrof het echter alleenstaande mensen, dus dat is heel iets anders. Als jij een gezonde kerel in huis hebt, vind ik het niet meer dan logisch dat hij ook iets doet in de huishouding. Ik word nu ook niet meer gevraagd en ik kan daar niet mee zitten.
Ik heb er bijvoorbeeld voor gekozen een familielid niet te helpen met huishoudelijke taken omdat haar man die ook uit kon voeren. Dat werd raar gevonden: ik heb immers een vagina, dus ik kon wel even komen stofzuigen of boodschappen doen uit mijn werk, dat deed ik immers voor andere mensen ook. Daar betrof het echter alleenstaande mensen, dus dat is heel iets anders. Als jij een gezonde kerel in huis hebt, vind ik het niet meer dan logisch dat hij ook iets doet in de huishouding. Ik word nu ook niet meer gevraagd en ik kan daar niet mee zitten.
maandag 4 februari 2019 om 19:24
Volgens mij is het bij Pandax ook zo dat het ze het samen doen. En hier ook.frettie schreef: ↑04-02-2019 18:54Ik denk dat @watdachtjehiervan uitgaat van een ideale situatie. En dan help je elkaar over en weer en ligt het niet op een weegschaal. Maar in tig van de gezinnen is er niet sprake van een ideale situatie (of een bewuste keuze voor een verdeling) maar wordt het van de vrouw verwacht.
maandag 4 februari 2019 om 19:25
maandag 4 februari 2019 om 19:33
Hier net zo: een verjaardagskalender op de wc en een familyplanner in de keuken. Op zaterdag of zondag - als we ook een boodschappenlijst maken - kijken we meteen even samen op de planner of er bijzonderheden zijn en spreken af wie wat regelt. En soms vergeten we inderdaad beiden iets. Dat is dan zo.Betty_Slocombe schreef: ↑04-02-2019 18:43Wij hebben zo'n kalender op de wc. Daar komen we allebei nog wel eens. En we hebben een ouderwetse omslagkalender die mijn man aan het begin van het jaar vol schrijft met alle werkafspraken (ouderavonden, vergaderingen), zorgafspraken, schoolafspraken en hobbydingen. Die houden we samen bij.
Dat werkt voor ons prima. We herinneren elkaar wederzijds aan afspraken. En als we het allebeide vergeten, dan zijn we allebei onnozel. Kan gebeuren.
maandag 4 februari 2019 om 19:37
Zo ongeveer doen wij dat ook.-Nienke- schreef: ↑04-02-2019 19:33Hier net zo: een verjaardagskalender op de wc en een familyplanner in de keuken. Op zaterdag of zondag - als we ook een boodschappenlijst maken - kijken we meteen even samen op de planner of er bijzonderheden zijn en spreken af wie wat regelt. En soms vergeten we inderdaad beiden iets. Dat is dan zo.
maandag 4 februari 2019 om 19:54
Dat doen wij ookCOtweepuntnul schreef: ↑04-02-2019 19:47Bij ons is onze google calendar heilig. We hebben allebei een account en nodigen elkaar uit voor afspraken. En als die dan geaccepteerd is dan weten we dat de anderen het gaat doen.
Beetje zoals het op ons werk ook gaat zeg maar.
En de afspraken van de kinderen staan er met een aparte kleur in.
Een zebra is geen paard met strepen
maandag 4 februari 2019 om 20:00
watdachtjehiervan schreef: ↑04-02-2019 18:49Okè, dan noemen we het wel overnemen. Ik vind dat dus niet erg als dat een keer gebeurt. Bijvoorbeeld als de ander het tijdelijk druk heeft op zijn werk. En ik vind het star als je dan blijft zeggen dat het zijn taak is. Onmenselijk is dan weer een groot woord.
Voor de rest ben ik het eens met je post. Maar er zijn ook heel veel gezinnen waar de man wel aan die dingen denkt. En zo zou het overal moeten gaan.
Overnemen?
Als ik ergens niet tegen kan is het overnemen. Het initiatief ligt bij degene die overneemt. Man hoeft hier niks over te nemen, want wat hij dan in feite zegt: 'Kom maar ik doe het wel want
* Jij kan het niet
* Vergeet het misschien/zeker
* Ik kan het beter.
Als iets door de ander gedaan gaat worden moet in mijn ogen het initiatief hiervoor bij de gene liggen die de taak niet gaat doen. Overdragen dus, niet overnemen. Dan laat je de ander veel meer in zijn waarde.
maandag 4 februari 2019 om 20:02
Ik heb eigenlijk zelden overdag ons afsprakenoverzicht nodig, merk ik. En anders is m’n reactie gewoon dat ik eerst thuis even moet kijken of man thuis is / ik opvang kan regelen.COtweepuntnul schreef: ↑04-02-2019 19:49Groot nadeel van een papieren agenda vind ik dat die dus thuis ligt. En dat ik die niet altijd bij me heb (of man).
Ik gebruik overigens voor m’n werk een Outlook-agenda die ik heel gedetailleerd bijhoud, maar ik vind het wel lekker om daar s avonds of in het weekend niet in te hoeven kijken. Alle privé—afspraken laat ik er dus uit. Hooguit zetten ik ‘blokken’ of ‘thuiswerken’ in m’n agenda als ik een afspraak thuis heb.
maandag 4 februari 2019 om 22:19
Ik heb ook al heel lang geen papieren agenda meer dus ben het ook niet meer gewend, dat is het ook denk ik.-Nienke- schreef: ↑04-02-2019 20:02Ik heb eigenlijk zelden overdag ons afsprakenoverzicht nodig, merk ik. En anders is m’n reactie gewoon dat ik eerst thuis even moet kijken of man thuis is / ik opvang kan regelen.
Ik gebruik overigens voor m’n werk een Outlook-agenda die ik heel gedetailleerd bijhoud, maar ik vind het wel lekker om daar s avonds of in het weekend niet in te hoeven kijken. Alle privé—afspraken laat ik er dus uit. Hooguit zetten ik ‘blokken’ of ‘thuiswerken’ in m’n agenda als ik een afspraak thuis heb.
dinsdag 5 februari 2019 om 10:37
Daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Zijn de meeste mannen waar we het hier over hebben, uit de tijd dat hun moeders niet hoefden te werken? Hooguit 3 dagen per week 2 uur poetsen bij die oudere dame op de hoek?
Toen was het heel normaal dat de vrouw alle overige zaken deed. (behalve de geldzaken natuurlijk).
Hebben onze mannen dit zo aangeleerd gekregen? Ze zijn gewend dat iemand anders overal aan denkt. En eigenlijk kun je ze het niet kwalijk nemen dat ze het niet kunnen. Toch probeer ook ik het de mijne telkens te leren.
En heel belangrijk: leer het je kinderen! Want anders worden zij net zo!
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 5 februari 2019 om 10:46
dinsdag 5 februari 2019 om 11:00
Mama deed alles, meisjes hebben dat overgenomen?NYC schreef: ↑05-02-2019 10:46Maar vrouwen hebben in hun jeugd toch ook de ervaring gehad dat hun ouders altijd aan van alles dachten? Of hebben meisjes de ervaring zelf als tienjarige de tandarts te bellen én aan de afspraak te denken terwijl voor tienjarige jongens dit door hun ouders werd geregeld?
jongens hadden papa als voorbeeld?
we (ik ben van 1970) de eerste generatie die beiden fulltime werken volstrekt normaal is gana vinden, het wringt nog een beetje op sommige plekken
dinsdag 5 februari 2019 om 11:05
Maar hoezo deed mama alles? Gingen/gaan kinderen dan vaker met hun moeder naar afspraken dan met hun vader? En hoe wist je dan wie de afspraak met de dokter had gemaakt? Of dat je moeder of je vader aan je gymtas had gedacht of dat het wc papier op voorraad was? Het was altijd geregeld maar hadden/hebben kinderen denk je enig idee door wie het werd geregeld? Ik vind het raar ervan uit te gaan dat ze automatisch zouden denken: "mijn moeder heeft eraan gedacht" ipv "mijn ouders hebben eraan gedacht".
dinsdag 5 februari 2019 om 11:05
Ik weet het niet stampertje. Je doet je naam eer aan. Overal tegen stampen. Heb je zelf een gezin? Ben je man of vrouw?Stampertje12 schreef: ↑31-01-2019 22:03Hoeveel uur ben je er 's avonds mee bezig dat je kinderen de volgende dag laarzen mee naar school moeten? Precies 0.
Je kunt alles maandelijks vooruit regelen en dan vang je dit soort dingen soepel op zonder dat het je tijd kosten. Het huis stofzuigen kost toch echt meer tijd dan het "regelen" dat je kinderen op maandag de fiets mee naar school nemen of hun kaplaarzen.
Ik regel ook heel veel. Ik word er soms gek van. Krijg er hoofdpijn van.
Iemand moet toch overal aan denken?
Stel dat niemand denkt aan die laarzen die mee moeten? De verjaardag van mijn schoonmoeder? Dat de belasting betaald moet worden? Dat er een parkeerplek gereserveerd moet worden bij het vluegveld? Dat er oppas geregeld moet worden als ik werken ben en hij een last-minute etentje heeft?
Dat zijn dus dingen die ik probeer ( ja, probeer, lukt niet altijd) niet te regelen als hij heeft gezegd dat hij het doet.
Helaas doet hij ze dan ook niet....
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 5 februari 2019 om 11:12
Tot nu toe in de meeleesstand, maar hier móet ik op reageren. Mijn moeder heeft letterlijk tegen mij gezegd: Ja maar Martje, het is voor een man ook veel moeilijker om alles in een gezin te regelen.NYC schreef: ↑04-02-2019 14:29Precies. En er geen juf, geen meester, geen schoonmoeder, geen schoonvader, geen andere ouder op het plein die hier een moeder meer op aankijkt dan een vader. Of die vindt dat het erger is dat een moeder een kind in zomershirt en in pyjamabroek naar school stuurt dan als een vader dat zou doen.
Sommige mensen denken misschien van wel of willen het voor zijn dat er misschien achter hun rug om wordt gelachen en daarom denken mensen misschien dat zij aan álles moeten denken maar ik denk dat het in werkelijkheid heel erg meevalt met hoe vrouwen er op aangekeken zouden worden als ze dingen nalaten.
En 2 voorbeelden ter illustratie.
Het ging met mij niet goed, man ziet dat wel 6 broeken gaten hebben en vraagt mijn moeder of die de gaten wil maken. Waarna mijn moeder bij mij komt of ik dat wil doen...
Man en ik latten nu, ik heb dus naald en draad meegenomen uit het 'ouderlijk'huis. Mijn moeder merkt dit op en zegt: "Martje, moet je wel even nieuwe kopen, manlief heeft ook naald en draad nodig"
dinsdag 5 februari 2019 om 11:16
Ik kom uit een zeer progressief milieu (ban de Bom, Opzij etc), maar papa deed niks wat met school/huishouden etc te maken had hoor.NYC schreef: ↑05-02-2019 11:05Maar hoezo deed mama alles? Gingen/gaan kinderen dan vaker met hun moeder naar afspraken dan met hun vader? En hoe wist je dan wie de afspraak met de dokter had gemaakt? Of dat je moeder of je vader aan je gymtas had gedacht of dat het wc papier op voorraad was? Het was altijd geregeld maar hadden/hebben kinderen denk je enig idee door wie het werd geregeld? Ik vind het raar ervan uit te gaan dat ze automatisch zouden denken: "mijn moeder heeft eraan gedacht" ipv "mijn ouders hebben eraan gedacht".
Hij kookte eens in de week
dinsdag 5 februari 2019 om 11:18
Beide ouders werkten fulltime.... en zie: kinderen zijn qua derde shift niet afhankelijk van partner! Je beaamd wat ik al dacht.Stampertje12 schreef: ↑31-01-2019 22:35De grap is natuurlijk dat je ervoor zorgt dat je alles wat je kunt plannen gepland hebt zodat je dit soort dingen makkelijk kunt opvangen. Het is nogal kortzichtig om te denken dat je een maand vooruit alle onverwachte dingen kunt voorzien. Maar als ik jou zo hoor dan heb je behoorlijk helder hoe het op school er aan toe gaat en dat je dus dit soort gedoe allemaal kunt verwachten.
Tsja, misschien had ik dan superouders hoor die het gewoon redden met twee fulltime banen en geen stress om dit soort dingen... Overigens werden wij zsm zelf verantwoordelijk gemaakt voor dit soort dingen. Als wij dag vooraf aankwamen met iets dat we al twee weken eerder gehoord hadden, dan mochten we zelf uit gaan leggen op school waarom we het huiswerk niet klaar hadden. Waarbij mijn ouders er dan wel weer voor zorgden dat zo'n leermoment niet de dag van de leerkracht verziekte.
Het plannen is nu wel anders dan vroeger.
Vroeger maakte je een afspraak en die stond.
Tegenwoordig komt er een belletje, mailtje of appje met aanpassingen og veranderingen.
Dat ging vroeger alleen per brief, dus was dat minder vaak op het laatste moment.
De huidige techniek kan het ons gemakkelijker maken, maar ook oh zo hektisch.
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 5 februari 2019 om 11:19
Gaat het specifiek over kindgerelateerde dingen die geregeld moeten worden? Zou het komen doordat een vrouw voor de geboorte en tijdens verlof al tig dingen/afspraken mbt baby heeft geregeld. Verloskundige, kraamzorg, CB en dat vaak zodoende onbewust al als taak op zich heeft genomen en dat mannen daardoor daar meer afstand van hebben genomen? Niet eens omdat het ze niet interesseert maar omdat de eerste afspraken bij de baby beginnen bij het lijf van de vrouw? Hoe wil je bevallen, waar wil je bevallen, pijnstilling, zwangerschapsyoga waar partners niet altijd mee naartoe gaan, ga je borstvoeding geven, begeleiding bij borstvoeding, wat wil je dat de kraamzorg wel of niet doet, de eerste afspraken bij het CB heeft een vrouw vaak verlof, partners gaan ook niet altijd mee etc.
Dus ik vermoed dat er onbewust al een dusdanige "afstand" tot babygerelateerde zaken is dat dat een beetje wordt voortgezet tijdens de crèche en basisschool. Niet eens omdat mannen niet meer betrokken zouden willen zijn maar omdat elke afspraak bij de yoga, verloskundige en CB niet voor alle stellen haalbaar is om altijd samen te doen.
Daarnaast zie ik bij sommige vrouwen dat ze uitgesprokener zijn in wat ze willen dan mannen voor hun baby. Of het nou gaat over voeding, kleding of kapsels. Er zijn uitzonderingen natuurlijk. Maar er zijn denk ik weinig vrouwen die het helemaal niks interesseert wat voor kapsel er wordt geknipt en dus regelen velen liever zelf die afspraak.
Ik heb echter geen verklaring waarom een man niet zou denken aan de belastingaangifte en de APK keuring.
Dus ik vermoed dat er onbewust al een dusdanige "afstand" tot babygerelateerde zaken is dat dat een beetje wordt voortgezet tijdens de crèche en basisschool. Niet eens omdat mannen niet meer betrokken zouden willen zijn maar omdat elke afspraak bij de yoga, verloskundige en CB niet voor alle stellen haalbaar is om altijd samen te doen.
Daarnaast zie ik bij sommige vrouwen dat ze uitgesprokener zijn in wat ze willen dan mannen voor hun baby. Of het nou gaat over voeding, kleding of kapsels. Er zijn uitzonderingen natuurlijk. Maar er zijn denk ik weinig vrouwen die het helemaal niks interesseert wat voor kapsel er wordt geknipt en dus regelen velen liever zelf die afspraak.
Ik heb echter geen verklaring waarom een man niet zou denken aan de belastingaangifte en de APK keuring.
dinsdag 5 februari 2019 om 11:20
NYC schreef: ↑05-02-2019 10:46Maar vrouwen hebben in hun jeugd toch ook de ervaring gehad dat hun ouders altijd aan van alles dachten? Of hebben meisjes de ervaring zelf als tienjarige de tandarts te bellen én aan de afspraak te denken terwijl voor tienjarige jongens dit door hun ouders werd geregeld?
De meeste kinderen, ongeacht geslacht, zijn opgegroeid in een gezin waarin de moeder alle sociale zaken regelde, van traktaties en nieuwe kleren tot afspraken bij de tandarts. Die taakverdeling is een onbewuste norm die kinderen zich eigen maken. Een norm over wat hoort en wat goed is en wat past bij 'moeder' en wat past bij 'vader'. En een norm die ze vervolgens, grotendeels onbewust, vertalen naar gedrag wanneer ze menen dat dit passend is bij hun eigen sociale rol. Zolang jonge mensen nog geen kinderen hebben zijn de verschillen tussen geslachten nog niet zo groot, maar zodra ze kinderen krijgen en ze een nieuwe rol in de maatschappij krijgen, leggen mensen zichzelf de normen op uit hun jeugd. En die normen veranderen uiteraard wel, maar dat gaat niet zo snel. Vooral normen die slecht zichtbaar en grotendeels onbewust zijn, zoals wie er aan de tandarts dénkt, veranderen tergend traag. Als je je er niet van bewust bent dat er een verschil is tussen wie wat doet in huis, omdat het een onzichtbaar verschil is, kun je er niet samen over praten en kun je er dus geen verandering in aanbrengen. En zelfs als je het samen wéét is het nog lastig, want die onbewuste norm he
die norm houdt ook in wat 'goed' is en niemand wil 'niet goed' zijn. Dat maakt het allemaal ingewikkeld.
dinsdag 5 februari 2019 om 11:26
Al mijn exen hadden moeders die dat niet aan hun zonen geleerd hebben. Maar wel aan hun dochters.NYC schreef: ↑05-02-2019 10:46Maar vrouwen hebben in hun jeugd toch ook de ervaring gehad dat hun ouders altijd aan van alles dachten? Of hebben meisjes de ervaring zelf als tienjarige de tandarts te bellen én aan de afspraak te denken terwijl voor tienjarige jongens dit door hun ouders werd geregeld?
Mijn huidige schoonmoeder zegt heel vaak: Wij als vrouwen.... Jeuk. Gillende gekmakende jeuk.
Ze maakte de tandartsafspraken tot een aantal jaar nog voor haar middelbare leeftijd zoon.
Hij presteerde om mij eens te bellen in het begin en dan te zeggen dat ik de huisarts moest bellen voor hem want hij wilde heen voor een pijnklacht. Ahum? Zolang je handen er nog aan hangen en je kan praten bel jezelf maar.
Na 13 jaar samen kan hij dat prima zelf. En hij kon nooit zelf bedenken dat als dochterlief een kinderfeestje heeft dat er een kadootje moet komen. Dat de gymkleding gewassen moet zijn voor dinsdag ect.
Ik weiger gewoon dingen en laat hem het uitzoeken, dan maar op zijn bek en wijs naar hem. Na 13 jaar samen heeft hij door dat bepaalde zaken in huis en rond de zorg van de kinderen niet door een kabouter gedaan worden als hij het niet zelf doet.
Ik zie dit nog steeds heel erg veel om mij heen vooral bij 40plussers. De generatie eronder zie ik al verschil.
dinsdag 5 februari 2019 om 11:28
Nee, ook financiele dingen, tandartsbezoeken, sport, koken, boodschappen die niet vanzelf aankomen waaien. Verjaardagen en kadootjes.
dinsdag 5 februari 2019 om 11:29
Hier ook een redelijk progressief gezin maar er werd veel gedaan door mijn vader, ook met ons. Ook mbt school, opvoeding, afspraken. Huishouden werd uitbesteed. Ik heb mijn ouders altijd 100% gelijkwaardig beschouwd in de dingen die moesten gebeuren, zéker mbt ons. Ik hoefde nooit ergens aan te denken maar denk dat dat voor heel veel kinderen geldt. Maar misschien werkt het anders als je gewend bent altijd door dezelfde ouder naar school te worden gebracht of dat het altijd dezelfde ouder is die met je naar de tandarts gaat.
dinsdag 5 februari 2019 om 11:31
Ik denk dat maar weinig kinderen bewust mee krijgen wie van de ouders alles regelt. Maar ik denk wel dat het merendeel van de regelzaken door de moeder gedaan werd, dus mee naar dokter, tandarts, etc.NYC schreef: ↑05-02-2019 11:05Maar hoezo deed mama alles? Gingen/gaan kinderen dan vaker met hun moeder naar afspraken dan met hun vader? En hoe wist je dan wie de afspraak met de dokter had gemaakt? Of dat je moeder of je vader aan je gymtas had gedacht of dat het wc papier op voorraad was? Het was altijd geregeld maar hadden/hebben kinderen denk je enig idee door wie het werd geregeld? Ik vind het raar ervan uit te gaan dat ze automatisch zouden denken: "mijn moeder heeft eraan gedacht" ipv "mijn ouders hebben eraan gedacht".
Mijn moeder is vanaf mijn elfde gaan werken (3 dagen in de week?). Ik kan mij nog goed de sfeer herinneren dat mijn vader nu wel meer deed, maar de manier van mijn moeder was toch beter....
martje55 wijzigde dit bericht op 05-02-2019 11:34
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
1.90% gewijzigd
