Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Ik had vandaag een heerlijke dag. Met een vriendin aan het strand geweest. Gewandeld. Ook tot mijn middel in de zee geweest (koud).
En natuurlijk vette vis gegeten voor de vitamine d.

Morgen zie ik mijn casemanager en bevestig ik definitief dat hij mijn vaste casemanager word.
Verder ga ik een keer extra werken.

Ik denk echt dat het nu een tijd beter kan (als in week of zes).

Welterusten alvast aan iedereen.
Choco, misschien wel langer dan zes weken....
Hier gaat het ook goed.

Ben verliefd (denk ik) en ik reageer uiteindelijk toch ook wel goed op de merkloze medicijnen.

Dat de dagen weer langer worden werkt ook heel erg goed bij mij.
Ben ik de enige daarin?
@Dewereld, wat heerlijk dat je (misschien) verliefd bent. En dat je goed reageert op de medicijnen! Dat lijkt de goede kant op te gaan...

Ik heb juist last van het vele licht en de warmte. En ook dat je haast verplicht vrolijk moet zijn nu, want het is immers lente.
Goed dat het voor jou wel werkt!
@fade ik ben over het algemeen wel positief maar inderdaad veel mensen verwachten vrolijkheid als de zon schijnt. Nu heb ik het wel makkelijker in de zomermaanden maar down blijft down.

En ja ik hoop dat deze verliefdheid eens verder komt dan 3 dates en dan over.
Alle reacties Link kopieren
@dewereld wat fijn dat jij verliefd bent!

Ik merk inderdaad ook bij mezelf dat zonlicht en de langere dagen wel goed doen. Vrijdag had ik een gesprek op mijn werk en ze reageerden wel begripvol. Wel verlangen ze van me dat ik minstens 1x per week even langs kom op het werk om mail te checken, met collega’s kletsen enz. Zodat er geen groot gat ontstaat. Ik voelde me vrijdag zeer ongemakkelijk tussen mijn collega’s die natuurlijk gewoon aan het werk zijn. Ik voelde me toch een uitzondering ofzo.
@de wereld. Leuk een verliefdheid met dit mooie weer nog wel! Spannend!

@vlamtosti. Fijn dat het mooie weer je goed doet. Ik kan me voorstellen dat naar je werk gaan erg spannend en ongemakkelijk is. Knap dat je ben geweest!

@fade. Als het slechter met mij gaat kan ik 'mooi' weer ook vervelend vinden. Omdat het inderdaad extra duidelijk is dat je er niet in mee kan gaan. Ik merk dat ik dan de zon ook een beetje vermijd (vandaar misschien mijn vit d tekort?). Erg vervelend is dat.
Een vriendin van mij heeft dat nog sterker. Die heeft ook veel last van de prikkels die het geeft, net als jij omschrijft. Fijn als het anders werkt bij je dan bij de massa hè...
Maar je bent nergens toe verplicht. Als jij de vreugde niet kan voelen bij die zo'n kan jij daar niet veel aan doen. Het is de depressie of je prikkelgevoeligheid. Gelukkig duur dit in Nederland nooit lang 😉.
Hier gaat het heel goed maar ik schoot net ineens in de achterdocht. Ik kon het nog relativeren en het ging weer over. Maar het was wel even intens.

Dit doet mij vermoeden dat ik vandaag een iets rustigere planning aan moet houden. Want ik heb dit weekend ook ineens veel meer gedaan dan in tijden.

Meer dan zes weken? Ik durf er niet op te hopen, of tenminste een beetje, maar ga er nog niet vanuit. Omdat het de afgelopen vijf jaar niet is voorgekomen (nou weleens 8 weken). Zodra ik verder kom qua weken ga ik altijd hopen op verlenging daarvan.
Maar heus, wie weet. Want mijn hulpverlening is ook eindelijk beter op orde.

Van belang daarbij is genoeg de rem vinden. Daarmee heb ik de meeste invloed.

Ga straks met mijn casemanager praten en dat zal gaan over de rem.

Maar denk sowieso niet werken vandaag (extra dienst waarop ik had gezegd heel misschien te kunnen). Dit hoewel ik hier wel zin in heb. Maar voel wel dat ik veel prikkels heb gehad.
Oke, ik voel me depressief, en ik heb al zoveel opzoek werk gedaan..
Ik wil zo graag kunnen opschrijven hoe ik me voel en dat kunnen delen met iemand die mij niet kent, maar weet absoluut niet hoe.
Heb al zeker 5x, verspreid over 3 weken een volledige tekst hier getypt maar nooit voldoende om te posten, ik denk steeds, "waar ben ik toch mee bezig" of "wat gaan mensen toch over mij denken" of "mensen gaan me commentaar geven"
En ik denk door dit te delen dat ik steeds een stapje korter bij kom om er over te praten! ik heb hulp nodig!
en nog steeds durf ik niet.. oké ik ga het doen..
Woodenheart, wat goed dat je er bent. Het is zo'n rotgevoel, depressie...
Heb je wel hulp, bijvoorbeeld van een psycholoog?
Even een :hug: voor jou.
Alle reacties Link kopieren
WoodenHeart, dit is een depressie topic. Met mensen die je begrijpen en weten wat je mee maakt. Voel je ajb niet bezwaard om te vertellen wat je voelt. Digitale knuffel voor jou :there:
Zo is het Vlamtosti! Depressievelingen onder elkaar, hier schrijf je over wat jou bezighoudt en waar jij tegenaan loopt.

Ben blij met jullie en dit topic. :redrose:
Weer een dag voorbij. Weltrusten allemaal.
Ik begin in achterdocht naar psychiatrie te raken.

Ik heb het gevoel dat ze mij mentaal gaan breken en hersenspoelen. En dat ze andere mensen op mijn afdeling psychisch afbreken.
Kan het nu nog deels relativeren. En dan vraag ik mij wel af of dat beïnvloeding is.
Dat de weg naar de waarheid te pijnlijk is. Dat ik er doorheen moet.
Ik voel me angstig. Omdat ik eindelijk weet hoe alles zit.
Of oorzaak en gevolg omdraaien? Weekend te druk?
Choco, hoe ging het gesprek met je casemanager gisteren? Hebben jullie het gehad over wat je moet doen als je weer rusteloos/achterdochtig wordt?
Wellicht was je weekend inderdaad te druk. Wat ga je vandaag doen, heb je gedouched en heb je wat te eten in huis?
Gatver choco, wat vervelend. Ik ken het wel dat de gedachtes om te draaien zijn, maar toch doen ze wat met je. Is er iets wat je kan helpen, contact met je casemanager of psychiater bijvoorbeeld? Of je realiseren dat je zelf de regie hebt, en niets hoeft laten te gebeuren wat je niet wil? Het weekend te druk voelde je gisteren ook al, misschien toch te laat op de rem gegaan? Of misschien de druk van de hulpverlening nu op orde hebben en weten dat er dingen moeten/ gaan veranderen? Wel echt balen, ik gunde je zo dat je voor langere tijd stabiel zou zijn. Maar dat kan natuurlijk nog steeds.

@fade, ook blij met jullie! Gaat het weer wat beter dan zondag? Ik vind het weer op zich wel lekker, maar wordt ook niet zo blij van alle drukte en gezelligheid buiten.
Psychiater zie ik volgende week donderdag weer, maar ik lijk nu ook (spier) pijn te krijgen. Als dat doorzet dan mail ik haar donderdag nog even denk ik.

@woodenheart, welkom. Knap dat je het toch aangedurfd hebt om te reageren. Juist de depressie maakt dat je zo denkt, niets geks aan. Het kan echt heel erg opluchten om voor jezelf te accepteren dat het niet lukt en hulp te zoeken. Doen hoor! En daarnaast gewoon lekker meeschrijven hier.

@vlamtosti, fijn dat ze begripvol reageerden. Langs blijven gaan is akward, maar wel goed om te zorgen dat het gat niet onoverkoombaar wordt. Misschien is het fijner om toch een kleine taak te hebben?

@de wereld, fijn dat de merkloze medicijnen meevallen, scheelt een hoop geld. Lekker verliefd, gewoon laten gebeuren en proberen ervan te genieten!

@meiroosje, dat is wel lastig ja, dat je niets mag initieren. Maar hints geven kan natuurlijk altijd.
Dag iedereen! bedankt dat jullie me welkom heten!

Ik heb momenteel nog geen hulp en er zijn momenten dat ik me heel goed voel, maar ook momenten dat ik mezelf niet begrijp, en niet weet hoe ik me moet gedragen of houden. Ik heb dan ook het gevoel dat ik mijn omgeving ten onrechte doe door te reageren zoals ik helemaal niet ben..
Ookal praat ik wel veel over mijn gevoelens, het voelt alsof ik aan het zagen en klagen ben, is dat normaal?
Ik heb een redelijk weekend gehad. Inderdaad rustig aan gedaan, mijn hoofd rustig kunnen houden en een heel lief cadeau van man gehad (alleen jammer dat ik met de beste wil van de wereld niet oprecht enthousiast kan reageren, terwijl ik zowel het cadeau als het gebaar echt heel lief vind).

Gisteren ging al niet helemaal lekker, krijg ik een telefoontje van de tandarts dat ik mijn afspraak vergeten ben (voor de zoveelste keer, dus daar gingen de depressieve gedachtes los) maar dat ze 's middags nog wel een plekje hadden. Ja op gezegd en eigenlijk direct al spijt. Ik ben namelijk doodsbang voor de tandarts en het vreet energie (die ik dus eigenlijk niet heb). Gelukkig kennen ze me daar langer en kijken ze er niet vanop dat ik lig te trillen in de stoel en na de behandeling zo ongeveer weg ren.

Maar ik had ook nog een afspraak met mijn leidinggevende staan (stelde geen ruk voor verder, ik was zo weer weg) en ik moest nog werken. Al met al teveel.

En vandaag gaat het dus eigenlijk gewoon weer niet. Mijn lijf is stijf, doet pijn en mijn hoofd is of ontzettend onrustig of lijkt compleet ergens anders te zijn. Hopelijk is het alleen een reactie op gisteren en is het morgen weer wat beter.
@wooden Heart, herkenbaar hoor. Ik denk zelf ook vaak waar zeur ik nou over. Is ook wel een stukje acceptatie bij jezelf. Voor mij helpt daar hulpverlening juist voor, omdat ik daar van mezelf ongegeneerd van me af kan zeuren en begrip vind.
@freya25 ja precies, dat "waar zeur ik nou over"
Ik weet niet of ik het echt durf, zo naar een psycholoog stappen, precies alsof ik wacht tot het overgaat, als dat kan..
Woodenheart, wellicht is het goed om naar de huisarts te gaan. Wees daar eerlijk. De HA kan je doorverwijzen naar een psycholoog, en je eventueel al medicijnen voorschrijven.
Doen hoor!

Freya, klote dat je je ellendig voelt. Ik zou de psych grwoon ff mailen toch?

Choco, laat je ons weten hoe je dag verloopt?
Eerste stap is huisarts, en dan waarschijnlijk eerst naar de POH die met je gaat kijken wat je nodig hebt. Misschien maakt dat de drempel wat minder hoog voor je?
@freya en fade.
Gesprek met casemanager niet gehad over wat ik kan doen.
Nee lig in bed (durf er niet goed uit) heb wel boodschappen in huis ook om te koken.
Op zich was van het weekend misschien even iets te snel.

Heb wel inmiddels mail gestuurd naar psychiater en heb daar ook veel spijt van. Laat mij nogal in de kaarten kijken. Ook is ze om half twee bereikbaar (telefonisch spreekuur).

Dat ik controle heb voel ik helemaal niet. Ik heb meer het gevoel dat stukje bij beetje mijn vrije wil word overgenomen. Dat ze op tv uitzenden wat ik moet denken.

Elke stap die ik buiten bed zet voel ik die beïnvloeding meer.

Toch voel ik dat het ook goed gaat. Ook heb ik het gevoel dat de beïnvloeding in het buitenland opgeheven word.

Maar ik blijf nu in bed. Ben ook behoorlijk moe dus dat scheelt.

Het gaat nog goed. Ik heb geen controle over de beïnvloeding maar wel over mezelf er veilig voor houden. Volgens mij nu mijn bed.
@ fade, ik kijk eerst nog ff of vandaag niet vooral een reactie op gister is, van het weekend ging het echt wel redelijk.

Ik wil ook niet al stoppen met deze medicatie. Zie best wel op tegen een mao remmer ( vooral het dieet) en om het feit dat dat dan de laatste stap zou zijn voor ect, waar ik eigenlijk nog niet eens over na durf te denken. Dus wil het wel echt een kans geven, ondanks de bijwerkingen.
@ choco, klinkt niet heel goed lieverd. Je zet jezelf klem zo hé! Fijn dat je de psychiater hebt gemaild. Ga je om half twee ook even bellen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven