Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
@vlamtosti. Met seroquel heb ik geen ervaring. Wel ik mensen om mij heen het zien gebruiken. En voor sommigen hielp het heel goed.

Ik ben heel angstig door mijn achterdocht. Ik had mijn psychiater een mail gestuurd met positieve conclusies. Sindsdien ben ik angstig. Ik ben bang voor de macht die ik haar geef.
Een vriendin was komen eten en dat hielp wel. Maar nu ze weg is komt de achterdocht weer opzetten.
Ik neem vanavond maar slaapmedicatie. Ik ben ook druk en onrustig. En mega gespannen.

Hopelijk vind ik snel wat rust.
Geen ervaring met seroquel. Psychiater heeft het er wel over gehad maar twijfelt omdat ik de lithium al heb als stabilisator.

Choco, goed dat je de deur uit kon. Zouden de gedachtes (paranoia) niet gewoon een symptoom zijn, dat ze daarom herkent worden? Hoop dat het gezellig is met je vriendin.

De bijwerkingen worden nog niet minder, de depressie ook niet trouwens. Voel me ellendig, vandaag was echt teveel. Gelukkig heeft oudste het grotendeels fijn gehad.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit weer slecht in mijn vel de afgelopen dagen. Gister mijn bed niet uit geweest. Vandaag wel weer aangekleed en ga straks de deur uit. Morgen krijg ik hopelijk telefoon over een nieuwe therapie plek.
@freya. Ik denk weer een stuk rustiger, dus zie dat nu ook zo.

Nou zeg, nog niet beter zeg. Wat een nare bedoeling. Wat ga je doen qua bijwerkingen? Snap dat het teveel was. Nou sterkte hoor!

@maktub. Vervelend dat je je zo voelt. Goed dat je weer je bed uit bent gekomen! Ik weet niet precies of je dat al had verteld, maar wat is dat voor therapie plek?
Vannacht met behulp van temazepam goed geslapen. Was nodig want was gisteravond tot aan slapen flink aan het flippen.

Vandaag ging beter, ook wezen werken. Dit was erg gezellig.
Ik voel nog lichte angst en weet dat ik op moet passen met te diep denken. Maar ik geloof dat het wel weer de goede kant op gaat.
Ga morgen ook de hele dag naar mijn ouders. Dus dat is goed. En uitrusten en afleiding.

Ik moest wel echt even alle zeilen bijzetten maar een echte terugval is het niet geworden. Wel echt even risico gebied. Ik ben ook wel sterker dan een paar maanden terug, nu kan ik zoiets beter opvangen.

Nu moet ik echt uitrusten van mijn werk. Wat ik juist lastig vind omdat ik nu druk ben van alle prikkels.

Hopelijk is jullie avond goed of tenminste oké (en anders een knuffel)
Hoi, even kort, want ik zit voornamelijk in de meeleesmodus.
Gewoon even een welgemeend weltrusten voor iedereen. Met of zonder slaappillen. En een knuffel.
@ maktub, balen zeg! Wel goed dat je toch weer je bed uit bent gekomen. Succes met je telefoontje vandaag.

@ choco, fijn dat je je weer wat rustiger voelt. Goed slapen doet ook een hoop hé? Hoe was het bij je ouders?

@ fade, hoe is het verder met jou dan?

Over de medicatie, ik bijt nog een week door, er is wel kans dat de bijwerkingen nog verdwijnen. Alternatief was stoppen of minderen, geen van beide aantrekkelijk omdat ik het wel een kans wil geven (zit nu op bijna vier weken). Extra medicatie tegen de bijwerkingen mocht ook (akineton). Maar dat voelt ook niet goed. Dus dan maar ff door.

Twijfel nu alleen over wat als het niet werkt. Eigenlijk zou ik gewoon het liefst helemaal stoppen met medicatie en therapie, ben het spuugzat. Opbouwen, hoop, afbouwen, teleurstelling, moed verzamelen voor een nieuwe poging, ik wil niet meer.
Alle reacties Link kopieren
En weer een nieuwe dag 😴
Slaap zo slecht de laatste tijd, kom gewoon niet in slaap. Blijf maar nadenken over van alles en nog wat en kan die gedachtes gewoon niet stoppen.. heeel erg vervelend.
Zal ik dit ook aan moeten geven bij de dokter ofzo? Hebben jullie hier ook zo'n last van en wat doen jullie eraan?
@ettolrahc Dit zou ik zeker aangeven, ik had dit ook heel erg en heb iets gekregen om minder te "malen" en denken. Slapen an sich gaat nog regelmatig slecht maar met de medicijnen voor het denken is in slapen in ieder geval makkelijker.
Ik heb hiervoor truxal. Weet niet of er ook andere middelen zijn.
Alle reacties Link kopieren
@dewereld ah super ik zal het even navragen thnx
@fade. Als het even beter voelt om mee te lezen is dat ook goed. Hopelijk betekent dit niet dat het beroerd gaat. Sowieso veel sterkte!

@freya. Snap dat je zo onderhand wanhopig word en dan maar helemaal wil stoppen. Een ding, neem geen beslissingen als de emoties hoog zijn opgelopen, ze zullen meer zwart wit zijn. Maar dat gevoel mag je zeker hebben. En het is ook nooit uitgesloten dat zoiets een goede keuze is. Alleen altijd onderzoeken waar je keuze vandaan komt. Of misschien zijn er tussenoplossingen mogelijk.
Snap dat je het nog door zet als je al zo ver bent. Ik hoop van harte voor je dat het aanslaat. Vind dat je nu wel even wat lucht verdient.

@ett. Ik heb heel veel slaapproblemen gehad en soms nog steeds wel (in mindere mate). Ik slik temazepam, maar let dan wel op dat ik het niet teveel slik. Verder een slaap routine. Niet overdag in bed (soms breek ik die regel maar af en toe). Koele slaapkamer. Zelfde tijd naar bed. Dat soort dingen.
Maak ook fouten hoor. Heb ook een blauwlicht filter op mijn mobiel na tien uur. (Zie ik gelijk dat het tien uur is en ik met mijn routine ga beginne).

Verder hielp er bij mij ook vaak niets helaas.
Ik weet hoe vervelend het is. Sterkte! En geef het goed aan inderdaad (heb ik niet altijd gedaan, dom achteraf).
Vandaag voel ik mij weer alsof ik er weer ben en definitief een terugval heb ontweken.
Ik moet er alleen rekening mee houden dat mijn buffer wel wat kleiner is geworden en dat het een teken is dat ik het wel een beetje rustig moet houden.
Alle reacties Link kopieren
Fijn chocoladeballetjes! Hoop dat er zo blijft. Duimen :-]
Hoe is het verder met jullie?

Ik heb nu twee redelijk goede dagen. Gister ochtend stond ik erg depressief op maar na het sporten is het beter gegaan. Vanmorgen ben ik naar de psycholoog geweest en heb mijn medicijnen opgehaald. Ga er vanavond mee starten. Ik heb ook oxazepam voor de onrustige momenten.
Verder ben ik erg moe.
Alle reacties Link kopieren
@choco, dit is antroposofische zorg! Klinkt een beetje vaag, maar lijkt me wel interessant. Zal net een andere insteek hebben dan reguliere GGZ. Maar geen idee nog wat voor type therapie. Op de site staan allerlei dingen die ze aanbieden.

Telefoongesprek gehad. Was nog een hele algemene intake. Nu wordt het doorgespeeld naar de afdeling van de regio hier en krijg ik over 2 a 3 weken bericht. Maar vervolgens is er nog wachttijd, minstens een maand. Dus het schiet niet helemaal op... Ben er weer een beetje van uit mijn doen. Het voelt als alleen maar tegenslagen. En dat het zo lang duurt terwijl de POH aangaf dat ik hier al in begin april terecht zou kunnen.. Heel naar. Dus ik moet maar weer doorsukkelen zoals het nu gaat.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het ook allemaal een beetje somber in. De toekomst. Hoe ik nou moet leven en voorzien voor mezelf. Ik studeer nu (poging tot parttime mijn studie volgen). Maar hierna.. Ik ga zo nooit een "echte" baan kunnen volhouden. En wat moet ik dan.
chocoladeballetjes schreef:
12-04-2019 11:45

@freya. Snap dat je zo onderhand wanhopig word en dan maar helemaal wil stoppen. Een ding, neem geen beslissingen als de emoties hoog zijn opgelopen, ze zullen meer zwart wit zijn. Maar dat gevoel mag je zeker hebben. En het is ook nooit uitgesloten dat zoiets een goede keuze is. Alleen altijd onderzoeken waar je keuze vandaan komt. Of misschien zijn er tussenoplossingen mogelijk.
Snap dat je het nog door zet als je al zo ver bent. Ik hoop van harte voor je dat het aanslaat. Vind dat je nu wel even wat lucht verdient.
Dank je voor je woorden.
Hoog in de emotie zit ik niet eens, het is meer dat ik op ben. Het is ook niet alleen het gekloot van de afgelopen twee jaar maar heb er daarvoor ook al meerdere gehad, maar echt geen een die genoeg deed om me uit mijn depressie te trekken. In de periodes zonder medicijnen heb ik tenminste ook nog redelijke en goede periodes.

Hoe meer ik over de mao nadenk hoe minder ik dat ook zie zitten. Voedselhygiene is niet heel goed hier thuis, en ik moet er niet aan denken dat ik door een hersenbloeding als kasplantje eindig.

Een tussenweg of alternatief zie ik ook niet, en merk dat het plan dat ik geparkeerd had weer serieus tevoorschijn komt.
Net als bijna iedereen hier, ben ik moe. Ik zou dankbaar moeten zijn omdat het zo goed gaat dat ik binnenkort ga re-integreren, maar ik ben zo bang dat het misgaat. Dat ik alleen rotklusjes krijg of dat mijn collega's geen aandacht voor me hebben. En dat ik het niet durf aan te geven als ik een mindere dag heb. Dat ik me, net als altijd, weer beter voordoe dan ik me voel. Gelukkig ziet de bedrijfsarts dit ook, en er komt extra aandacht voor.
Maar ik ben zo moe en verdrietig en zwart vanbinnen. De deeltijd is afgelopen, ik ga het missen.
Morgen gaan we voor het eerst naar de voedselbank. Alles lijkt me uit de vingers te glippen.
Buiten hoor ik jongeren lachend voorbijfietsen, op weg naar een stapavondje. Het leven lijkt andere mensen zo makkelijk af te gaan. Wat is hun geheim? Waarom lukt het mij niet, een enigzins normaal leven zonder al te veel problemen. Hoeveel shit kan een mens hebben voordat het echt niet meer gaat?
Alle reacties Link kopieren
Ik lees al een tijdje mee, ik heb afgelopen week ook de diagnose dystamie, angststoornis en trauma’s gekregen, voornamelijk door mn jeugd. Hoewel ik het wel had verwacht komt het best hard binnen en ren ik het liefst weg van dit alles. Ben er veel mee bezig maar heb goede hulp gelukkig.
Hoi Lucky, welkom! Altijd leuk als een meelezer besluit om mee te schrijven.
Heftig he, als je de diagnoses eenmaal hebt gekregen. Het zet je wereld op z'n kop.
Werk/studeer je of niet? En weet je al welke therapie je gaat krijgen?
Alle reacties Link kopieren
FadeToBlack schreef:
13-04-2019 00:36
Hoi Lucky, welkom! Altijd leuk als een meelezer besluit om mee te schrijven.
Heftig he, als je de diagnoses eenmaal hebt gekregen. Het zet je wereld op z'n kop.
Werk/studeer je of niet? En weet je al welke therapie je gaat krijgen?
Ja best heftig, ben er veel mee bezig in mijn hoofd merk ik. Ik werk 34 uur pw. De therapie gaat een combinatie worden van EMDR en Schematherapie. EMDR heb ik een paar jaar geleden al eens gehad dus daar ben ik bekend mee en ook wel positief over.
Nog even een treffend stukje tekst van mijn vrienden van Metallica.

The Unnamed Feeling - Metallica

Get the fuck out of here
I just want to get the fuck away from me
I rage, I glaze, I hurt, I hate
I hate it all, Why? Why? Why me?
I cannot sleep with a head like this
I want to cry, I want to scream
I rage, I glaze, I hurt, I hate
I want to hate it all away
Alle reacties Link kopieren
.
Een paar vragen voor jullie als ervaringsdeskundigen:
  • Wat verwacht jij van jouw partner met betrekking tot jouw depressie?
  • Wat voor hulp vindt je prettig van je naasten?
  • Wat vindt je juist niet prettig van de persoon om je heen?
  • Hoe communiceren jullie met je partner en wat vindt je wel / niet prettig hierin?
Ik wil graag helpen maar sla soms volledig de plank mis, met ruzie tot gevolg helaas. Dit wil ik in de toekomst verminderen / voorkomen. Misschien kunnen jullie mij (als partner van ...) wat tips geven?
@Beau, wat goed van je dat je je hierin verdiept. Omdat ik niet alleen zelf een bipolaire stoornis heb (en nu dus een depressie), maar mijn man ook, weet ik ook hoe het is als je partner "ontregeld" is. Ik kan je dus vanuit beide situaties antwoorden.

Wat verwacht jij van jouw partner met betrekking tot jouw depressie?

Ik vind het prettig als man me helpt bij de dagelijkse structuur. Bijvoorbeeld dat hij me meeneemt voor een wandeling, het eten maakt, zorgt dat ik douche en me aankleed. En me knuffelt, me laat weten dat ik ertoe doe.

Wat voor hulp vindt je prettig van je naasten?
Bovenstaande. Ook hulp in de huishouding is welkom.

Wat vindt je juist niet prettig van de persoon om je heen?
Als hij vraagt "hoe is het". Het doet mij pijn omdat ik die vraag niet goed kan beantwoorden. Liever hoor ik "hoe voel je je".

Hoe communiceren jullie met je partner en wat vindt je wel / niet prettig hierin?
Wij hebben dus het "geluk" dat we hetzelfde hebben, en elkaar dus begrijpen. Maar als ik me megaslecht voel, dan wil ik niet communiceren. Het liefst zie/spreek ik dan helemaal niemand.
Ik vind het prettig als er begrip is voor het feit dat ik niet zo goed uit mijn woorden kom. Dat mensen dus de tijd voor me nemen.

Daarbij wil zeggen dat je jezelf niet mag vergeten! Een depressieve partner vreet energie. Zorg dat je leuke dingen blijft doen, zorg goed voor jezelf en zoek eventueel hulp voor jezelf. En lees je in. Een aanrader is het boek "help, mijn partner heeft een depressie" van Stef Linssen.

En blijf hier schrijven!
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,
Was een meelezer, maar heb nu toch besloten mijn verhaal ook te delen. Half december in een flinke depressie geraakt. Mijn partner heeft aangegeven niet te weten of hij nog verder wil met de relatie. Dit heb ik oprecht niet aan zien komen, en daarna dus diep weggezakt. Hij zegt van me te houden maar zit met zichzelf in de knoop en kan er niet over praten. Nu ben ik alleen en wacht en hoop. Vind het zo moeilijk maar hou nog steeds van hem. De afgelopen maand merkte ik dat ik af en toe weer plezier had om iets te ondernemen. Dat is sinds afgelopen week helemaal weg. Ben gespannen, huil veel en alles kost zoveel moeite.

Ben vooral bang weer helemaal terug te vallen. Ook vind ik het erg moeilijk alleen te zijn. Ik hoop op wat tips van misschien ervaringsdeskundigen.
Ik heb hulp van een poh. Maar tussen de afspraken zit meestal zoveel tijd.

Bedankt voor het lezen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven