Kinderen
alle pijlers
Beginnende puber, hoe streng moet je zijn?
woensdag 15 mei 2019 10:52
Mijn dochter is 13. Zit in de eerste van het gymnasium. Dat wilde ze dolgraag. Met havo/vwo advies toegelaten, met twijfel van mij en man. Wij hadden haar net zo lief op een havo/vwo brugklas gezien, maar ze had haar zinnen op deze school gezet. Het is ook een fijne school met enkel gymnasium, fijn team en een leuke klas. Volgens deze school en basisschool kon ze het makkelijk aan.
Maar ze haalt slechte cijfers. Leren leren was en is een issue. Plannen kon ze niet. Ze is jaren één van de slimste kinderen van de klas geweest en heeft nooit iets hoeven doen. Extra werk gehad, ging allemaal vanzelf.
Nu loopt ze vast. School helpt, wij helpen, maar het gaat niet goed. Ze is meer bezig met haar telefoon dan met school, al zit ze ook uren ‘huiswerk te maken’ in haar beleving. Ze wordt dan enorm afgeleid door álles. We mogen maar beperkt helpen, pas nadat de mentor ingreep en zei dat ze echt meer hulp moest toestaan mogen we af en toe overhoren. Dan lijkt ze de stof te kennen (woordjes), en dan haalt ze een 1,5. Samen een planning maken of nakijken is lastig, want vaak ‘weet ze niet’ welke stof er in een toets komt bijvoorbeeld. Als we dan vragen naar het toetsrooster dan staat het daar niet in volgens haar. Ik stel dan wat vragen, zij wordt boos. Na een paar dagen komt ze er op terug en zegt ze dat ze het verkeerde toetsrooster had en dat ze nu wél weet welke stof gevraagd wordt. En dat dus allemaal ruim over de helft van het schooljaar, dat ze daar achter komt.
Ik hoor van andere ouders dat ze exact weten welke opdracht wanneer ingeleverd moeten worden, welke stof er behandeld wordt, enz. Ik twijfel er dan aan of ik er niet véél meer bovenop moet zitten. Nu overhoor ik, check ik planningen, kijk eens mee hoe ze lange lappen stof verwerkt enz, cijfers geeft ze me zelf door, ik kijk niet op magister. Andere ouders hoor ik véél meer doen dan dat. Maar ik ben ergens ook van mening dat zo op microniveau er bovenop zitten niet goed is.
Dochter brengt veel tijd door met haar telefoon. Instagram is een tijdvreter en whats app ook. Mentor benoemt dat ze ook in de klas hier meer mee bezig lijkt dan met opletten. Telefoon mag niet mee naar boven als ze slaapt. Ze ligt om 20:45/21:00 in bed (belachelijk vroeg volgens haar en idd hoor ik ook ouders zeggen dat die van hen im 22:00 nog huiswerk maakt)
Ze doet een teamsport waar ze eens in de week voor traint en een wedstrijd of 15 heeft per jaar.
Ze heeft het naar haar zin op school, leuke vriendinnen, maar de cultuur is érg streberig. Veel meisjes die fanatiek op hockey zitten en 3/4x per week trainen, negens halen en weinig sociale dingen doen naast huiswerk of sport.
Ik zou haar zo graag wat anders gunnen. Meer ontspannen een beetje door school heen rollen. Natuurlijk moet je er iets voor doen, maar nu is het sinds kerst alleen maar stress rondom school. Gemopper over dat ze aan dr huiswerk moet en dan YouTube moet uitzetten, zij die boos wordt omdat we vragen hoe het met de woordjes Frans gaat, onenigheid tussen man en mij omdat we van aanpak verschillen. Hij is van het preken en 100x zeggen ‘doe die telefoon weg, en kritisch zijn bij een onvoldoende, ik ben meer van het opvangen bij onvoldoendes, uitleg geven over het waarom en hoe van dingen en haar zelf laten ondervinden, hij vindt mij laks, ik hem slecht voor haar eigenwaarde. Gechargeerd, want we zien elkaars goede bedoelingen. Dingen die zij wil maar wij nog niet goed vinden zijn ook onderwerp van discussie, maar iederéén mag het en dus twijfel over hoe streng je moet zijn. Ik vind het zó lastig dit.
Deze week hebben we weer een gesprek op school, ik denk dat ze blijft zitten en dus van school moet. Maar ik worstel ontzettend met hoe je dat nu doet, zo’n puber. Vriendinnen zijn kinderloos of hebben baby’s, en vinden mij héél streng . Waar man me veel te makkelijk vindt. Ik weet het gewoon even niet. Dus ik gooi het hier neer. In de hoop op ervaringen en meedenken.
Maar ze haalt slechte cijfers. Leren leren was en is een issue. Plannen kon ze niet. Ze is jaren één van de slimste kinderen van de klas geweest en heeft nooit iets hoeven doen. Extra werk gehad, ging allemaal vanzelf.
Nu loopt ze vast. School helpt, wij helpen, maar het gaat niet goed. Ze is meer bezig met haar telefoon dan met school, al zit ze ook uren ‘huiswerk te maken’ in haar beleving. Ze wordt dan enorm afgeleid door álles. We mogen maar beperkt helpen, pas nadat de mentor ingreep en zei dat ze echt meer hulp moest toestaan mogen we af en toe overhoren. Dan lijkt ze de stof te kennen (woordjes), en dan haalt ze een 1,5. Samen een planning maken of nakijken is lastig, want vaak ‘weet ze niet’ welke stof er in een toets komt bijvoorbeeld. Als we dan vragen naar het toetsrooster dan staat het daar niet in volgens haar. Ik stel dan wat vragen, zij wordt boos. Na een paar dagen komt ze er op terug en zegt ze dat ze het verkeerde toetsrooster had en dat ze nu wél weet welke stof gevraagd wordt. En dat dus allemaal ruim over de helft van het schooljaar, dat ze daar achter komt.
Ik hoor van andere ouders dat ze exact weten welke opdracht wanneer ingeleverd moeten worden, welke stof er behandeld wordt, enz. Ik twijfel er dan aan of ik er niet véél meer bovenop moet zitten. Nu overhoor ik, check ik planningen, kijk eens mee hoe ze lange lappen stof verwerkt enz, cijfers geeft ze me zelf door, ik kijk niet op magister. Andere ouders hoor ik véél meer doen dan dat. Maar ik ben ergens ook van mening dat zo op microniveau er bovenop zitten niet goed is.
Dochter brengt veel tijd door met haar telefoon. Instagram is een tijdvreter en whats app ook. Mentor benoemt dat ze ook in de klas hier meer mee bezig lijkt dan met opletten. Telefoon mag niet mee naar boven als ze slaapt. Ze ligt om 20:45/21:00 in bed (belachelijk vroeg volgens haar en idd hoor ik ook ouders zeggen dat die van hen im 22:00 nog huiswerk maakt)
Ze doet een teamsport waar ze eens in de week voor traint en een wedstrijd of 15 heeft per jaar.
Ze heeft het naar haar zin op school, leuke vriendinnen, maar de cultuur is érg streberig. Veel meisjes die fanatiek op hockey zitten en 3/4x per week trainen, negens halen en weinig sociale dingen doen naast huiswerk of sport.
Ik zou haar zo graag wat anders gunnen. Meer ontspannen een beetje door school heen rollen. Natuurlijk moet je er iets voor doen, maar nu is het sinds kerst alleen maar stress rondom school. Gemopper over dat ze aan dr huiswerk moet en dan YouTube moet uitzetten, zij die boos wordt omdat we vragen hoe het met de woordjes Frans gaat, onenigheid tussen man en mij omdat we van aanpak verschillen. Hij is van het preken en 100x zeggen ‘doe die telefoon weg, en kritisch zijn bij een onvoldoende, ik ben meer van het opvangen bij onvoldoendes, uitleg geven over het waarom en hoe van dingen en haar zelf laten ondervinden, hij vindt mij laks, ik hem slecht voor haar eigenwaarde. Gechargeerd, want we zien elkaars goede bedoelingen. Dingen die zij wil maar wij nog niet goed vinden zijn ook onderwerp van discussie, maar iederéén mag het en dus twijfel over hoe streng je moet zijn. Ik vind het zó lastig dit.
Deze week hebben we weer een gesprek op school, ik denk dat ze blijft zitten en dus van school moet. Maar ik worstel ontzettend met hoe je dat nu doet, zo’n puber. Vriendinnen zijn kinderloos of hebben baby’s, en vinden mij héél streng . Waar man me veel te makkelijk vindt. Ik weet het gewoon even niet. Dus ik gooi het hier neer. In de hoop op ervaringen en meedenken.
woensdag 15 mei 2019 12:56
Hebben we niet naar haar uitgesproken. En ik twijfelde omdat ik haar ken: gevoelig voor druk, gevoelig voor sfeer en beïnvloedbaar. Ze wil niet opvallen, is gesloten en neigt naar faalangst. De sfeer op deze school is fijn, de docenten betrokken en er wordt niet gepest, maar er is ook een neiging tot streberigheid. En veel gericht op hoofd, weinig op gevoel en lijf. Met een meisje wat daar toch al neiging toe heeft en juist wel wat meer mag ontspannen maakte ik me daar wel zorgen over.*TanteSjaan* schreef: ↑15-05-2019 12:48Reageert ze dan niet gewoon op het feit dat jij van te voren dacht dat dit te hoog gegrepen zou kunnen zijn?
Blijkbaar vond de school haar bij toelating geschikt. Tenminste, op 'ons' categorale gymnasium is het advies van de basisschool leidend en kregen de kinderen daarnaast een interview over het hoe en waarom ze naar het gymnasium wilden.
Als de school haar bij toelating geschikt vonden, waarom had jij dan je twijfels?
Qua intelligentie kan ze het aan. Maar school is meer dan hersens
woensdag 15 mei 2019 13:00
Ik weet alleen dat mijn kinderen het heel fijn vinden als we alles bespreekbaar maken met hun eigen input erbij. Ze geven dan ook aan welke "straf" ze "redelijk" vinden.
Tja, misschien gewoon geluk hoor.
Ik weet het anders ook niet.
woensdag 15 mei 2019 13:00
Ik denk dan weer helemaal niet aan onderpresteren. Zoveel mensen, zoveel meningen.*TanteSjaan* schreef: ↑15-05-2019 12:58Youk, zoals ik eerder schreef: ik denk aan onderpresteren. Jouw post sluit daar op aan.
woensdag 15 mei 2019 13:01
Waarom niet?Betty_Slocombe schreef: ↑15-05-2019 13:00Ik denk dan weer helemaal niet aan onderpresteren. Zoveel mensen, zoveel meningen.
woensdag 15 mei 2019 13:01
Ranveig schreef: ↑15-05-2019 11:46Jawel. Maar ik weet niet zo goed hoe. De afspraak was dat ze hem weglegt als ze huiswerk maakt. Dat doet ze dan even. Maar dan moet er weer iets in de groepsapp over het huiswerk, dus pakt ze hem weer. En ze heeft whats app op haar laptop, dus na verloop van tijd sluipt dat er weer in.
Instagram heeft ze ook al een tijd van haar telefoon gehad. Net als een app met tijdrestrictie die ik kon instellen. Niets werkt echt tot nu toe.
Wij zijn niet altijd thuis als zij thuis is. Ik kan soms thuis werken als ik wil, en twee middagen is er sowieso iemand maar vaak kom ik om 16:00 ofzo thuis, en is zij om 14:00 thuis gekomen. Of zij is er om 16:00 en ik om 17:30. Er is ook veel lesuitval waardoor ze soms hele dagen thuis is, met een uur of 2 school. Ik en man moeten gewoon werken dan.
Mobiel moet hier gewoon tijdens huiswerk maken niet bij haar in de ruimte zijn, want ze doet gewoon rustig ergens uren over terwijl het in een half uur klaar kan zijn. Dus ook geen gelul 'ja maar ik kan alleen met Spotify mijn huiswerk maken'. Werkt gewoon niet.
O en welkom terug!
woensdag 15 mei 2019 13:02
Ik zou niet voor huiswerkbegeleiding kiezen. Als ik het zo lees heeft je dochter een probleem met effeciënt leren/huiswerk en wellicht een vorm van faalangst en een oplossing daarvoor gaat ze bij huiswerkbegeleiding niet leren.
Uiteindelijk ligt de oplossing bij haarzelf en is je invloed als ouder maar beperkt. Het is een beetje schoolafhankelijk, maar in principe zou je aan een uur per dag voldoende moeten hebben, als je effectief leert en werkt. Dat was voor mij vroeger een openbaring: ik dacht dat er veel meer tijd nodig was en dus begon ik maar helemaal niet meer. Een uur (en vaak minder) daarentegen was wel te overzien.
Ik vind het ook lastig: ik zie dat mijn zoon in de brugklas ook moeite heeft. Ik probeer hem een beetje aan de zijlijn te begeleiden, maar daar blijft het ook een beetje bij. Ik wil niet te veel van hem gaan overnemen, want dan verliest hij helemaal de regie. Een beetje op weg helpen en soms een klein duwtje, maar uiteindelijk moet hij het toch zelf doen en kunnen (en dat kunnen dan niet, omdat hij slim is, maar omdat hij zijn werk goed gedaan heeft).
Sterkte, ik weet hoe lastig het is.
Uiteindelijk ligt de oplossing bij haarzelf en is je invloed als ouder maar beperkt. Het is een beetje schoolafhankelijk, maar in principe zou je aan een uur per dag voldoende moeten hebben, als je effectief leert en werkt. Dat was voor mij vroeger een openbaring: ik dacht dat er veel meer tijd nodig was en dus begon ik maar helemaal niet meer. Een uur (en vaak minder) daarentegen was wel te overzien.
Ik vind het ook lastig: ik zie dat mijn zoon in de brugklas ook moeite heeft. Ik probeer hem een beetje aan de zijlijn te begeleiden, maar daar blijft het ook een beetje bij. Ik wil niet te veel van hem gaan overnemen, want dan verliest hij helemaal de regie. Een beetje op weg helpen en soms een klein duwtje, maar uiteindelijk moet hij het toch zelf doen en kunnen (en dat kunnen dan niet, omdat hij slim is, maar omdat hij zijn werk goed gedaan heeft).
Sterkte, ik weet hoe lastig het is.
woensdag 15 mei 2019 13:03
Hier is het gewoon in de kast tijdens huiswerk, uit het oog iets minder in het hart. Op de huiswerkbegeleiding moet het in zijn tas blijven.Star² schreef: ↑15-05-2019 13:01Mobiel moet hier gewoon tijdens huiswerk maken niet bij haar in de ruimte zijn, want ze doet gewoon rustig ergens uren over terwijl het in een half uur klaar kan zijn. Dus ook geen gelul 'ja maar ik kan alleen met Spotify mijn huiswerk maken'. Werkt gewoon niet.
O en welkom terug!
woensdag 15 mei 2019 13:03
Dat denk ik ook.Youk79 schreef: ↑15-05-2019 12:56Dat ondergewicht triggert mij een beetje. Samen met de erg lage cijfers als ze het thuis wel wist. Is ze niet veel te steng en hard voor zichzelf? Ik vind het allemaal klinken als niet durven te leren omdat ze dan echt zou kunnen falen. Nu faalt ze ‘omdat ze niet echt geleerd heeft en niet wist wat de stof was’
Bovendien lijkt zij vooral zelf zichzelf door het gymnasium te willen dwingen, terwijl daar geen goede reden voor lijkt te zijn. Vwo op scholengemeenschap zou voor jullie en haar toekomst ook prima zijn, maar toch ‘doet ze zichzelf dit aan’. Waarom?
Ik denk dat er meer dwars zit dan niet kunnen plannen.
Geen eetproblematiek overigens hoor. Huisarts ging daar ook al op los bij dit verhaal
Sinds de huisarts haar het verband tussen goed eten en hoe je je voelt heeft uitgelegd eet ze stukken beter. Ze at nooit niet, maar ze at de verkeerde dingen. Ondergewicht hoort ook een beetje bij haar, had vader ook tot half in de 20, en ons andere kind ook. En die eet als een bootwerker.
woensdag 15 mei 2019 13:03
Hou dat doel voor ogen en probeer heel helder te krijgen wat de echte problemen nu zijn.
Gebruik de tijd die dit schooljaar nog rest om te experimenteren met wat werkt, zodat je daar volgend schooljaar geen tijd en strijd aan kwijt bent (nou ja, minder tijd dan)
Maak gebruik van de dingen die ze nu zelf wil en aangeeft, maar zorg ook dat ze (aangezien jij niet verwacht dat ze volgend jaar op deze school zal zitten) niet gedemotiveerd wordt door haar inzet nu.
En als je het kunt betalen: huiswerkbegeleiding.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 15 mei 2019 13:06
Ik ben altijd voor 2. Zo probeer ik het ook te doen, maar blijkbaar nog niet genoeg. 1 en 3 daar heb ik niets mee. Maar 2 is voor mij heel lastig want zelf slecht in plannen, jaren en jaren over studies gedaan. Maar ik moet er toch een weg in vinden.Betty_Slocombe schreef: ↑15-05-2019 12:50Prépuber hier, maar wel jarenlang werkzaam met deze doelgroep.
Ik zie hier drie houdingen van ouders in dezelfde situatie.
1. De ouders die zeggen: jij wilde dit, dit is wat je moet doen. Veel succes en ik overhoor je wel een keertje en als jij op je muil wilt gaan dan veel plezier ermee. Ik ben zelf zo opgevoed en heb mijn diploma alleen op mijn eigen intrinsieke motivatie gehaald. Ik heb altijd gedacht dat ik mijn kind ook zo zou opvoeden, maar daar ben ik niet meer zo zeker van.
2. De ouders die hun kind begeleiden. Ze hebben een wachtwoord voor de huiswerksite van de school (Magister, SOM, zoiets) en weten precies wanneer hun kind welke toets heeft. Ze overhoren, structureren en huren eventueel externe begeleiding in.
3. De ouders die uiteindelijk zélf het diploma in ontvangst zouden moeten nemen. Schrijven boekverslagen, profielwerkstukken en klagen ook over de beoordeling (letterlijk: "maar ik was er heel lang mee bezig!").
Alhoewel ik altijd dacht dat 1 de beste houding was, zie ik thans meer in 2.
In jullie situatie: jullie dochter is een intelligent meisje, dus vraag haar of ze echt naar gym2 wil. Leg uit dat ze ook best mag zeggen dat het te moeilijk is, dat niemand dat dom of slecht vindt. Maar als ze zegt dat ze dit wil, dan ga je los. Maak lijsten, planningen. Spreek af hoe ze haar telefoon en laptop gebruikt en hoe lang. Verbind consequenties aan het overtreden van de regels die ze zelf goedgekeurd heeft. Controleer of ze de zaken op orde heeft (eventueel bij de docenten). Geef aan de mentor door dat jullie het zo gaan aanpakken, vraag om tips. Kijk of de school huiswerkbegeleiding aanbiedt. Bouw ruimte in voor ontspanning, om het leuk te hebben. Evalueer toetsen (laat haar ze meenemen als dat mag of vraag haar de docent te vragen wat ze beter had kunnen doen, waar ze de punten heeft laten liggen) en maak oefentoetsen. Vraag daar gerust om bij de docent. Besteed extra tijd aan opdrachten (boekverslagen, praktische opdrachten, presentaties): daar kan je kind makkelijker haar cijfer mee ophogen. Benadruk haar eigenheid: welke talenten heeft zij, waar is ze van nature heel goed in, hoe kan ze dat gebruiken voor andere taken op school.
Zoiets. Sorry voor de lange post.
woensdag 15 mei 2019 13:06
Zo eenvoudig is het niet. Het zijn echt ontbrekende vaardigheden doordat ze het op andere vaardigheden altijd makkelijk gered hebben. De andere vaardigheden zijn dus gewoon niet ontwikkeld. Het nadeel is dat het vaak in de eerste twee jaar nog wel een soort van bij te benen is, maar er in het derde jaar ineens andere verwachtingen zijn en het dan pas echt moeilijk wordt.Alecta schreef: ↑15-05-2019 13:02Ik zou niet voor huiswerkbegeleiding kiezen. Als ik het zo lees heeft je dochter een probleem met effeciënt leren/huiswerk en wellicht een vorm van faalangst en een oplossing daarvoor gaat ze bij huiswerkbegeleiding niet leren.
Uiteindelijk ligt de oplossing bij haarzelf en is je invloed als ouder maar beperkt. Het is een beetje schoolafhankelijk, maar in principe zou je aan een uur per dag voldoende moeten hebben, als je effectief leert en werkt. Dat was voor mij vroeger een openbaring: ik dacht dat er veel meer tijd nodig was en dus begon ik maar helemaal niet meer. Een uur (en vaak minder) daarentegen was wel te overzien.
Ik vind het ook lastig: ik zie dat mijn zoon in de brugklas ook moeite heeft. Ik probeer hem een beetje aan de zijlijn te begeleiden, maar daar blijft het ook een beetje bij. Ik wil niet te veel van hem gaan overnemen, want dan verliest hij helemaal de regie. Een beetje op weg helpen en soms een klein duwtje, maar uiteindelijk moet hij het toch zelf doen en kunnen (en dat kunnen dan niet, omdat hij slim is, maar omdat hij zijn werk goed gedaan heeft).
Sterkte, ik weet hoe lastig het is.
Er bestaan cursussen die een aantal weken duren waarin ze leren plannen etc. Stapsgewijs en methodes, maar dat zal voor dit schooljaar geen nut meer hebben.
woensdag 15 mei 2019 13:07
Gewoon omdat het zo lekker is om het eens zwart op wit te kunnen zetten:Betty_Slocombe schreef: ↑15-05-2019 12:50
Ik zie hier drie houdingen van ouders in dezelfde situatie.
Ik ben volgens de BSindeling een type1-ouder
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 15 mei 2019 13:11
Ik denk daar ook helemaal niet aan.Betty_Slocombe schreef: ↑15-05-2019 13:00Ik denk dan weer helemaal niet aan onderpresteren. Zoveel mensen, zoveel meningen.
Ik denk eerlijk gezegd dat het een meisje is dat op een niveau zit wat boven haar macht ligt.
Als je vwo niveau doet en het in de brugklas al zo zwaar is en er zoveel op ingezet zou moeten worden om haar aan het werk te krijgen en de stof te kunnen begrijpen en toe te passen , dan denk ik dat ze gewoon niet op de juiste plek zit.
Vwo vraagt ook een bepaalde werkhouding of , als je die niet bezit, de stof dan zo makkelijk aan kunnen dat je ermee wegkomt om met minimale inspanning er doorheen te fietsen.
Al zal je vroeg of laat evenal tegen de lamp lopen als je werkhouding niet goed is. Is het niet op het vwo, dan krijgen ze de klap wel op het WO.
woensdag 15 mei 2019 13:12
Omdat ik TO's dochter niet ken. Als ik haar toetsen in zou zien, dan zou ik veel meer kunnen zeggen. Sommige kinderen leren gewoon helemaal per ongeluk alles net niet goed. Sommige kinderen lijken veel slimmer dan ze daadwerkelijk zijn. Sommige kinderen zijn onderpresteerders. Sommige kinderen zijn echt in de war van de overgang naar het VO. Het kan allemaal en soms ook nog eens tegelijk.
woensdag 15 mei 2019 13:13
Met mijn oudste kan ik dat ook doen. Met mijn jongste wordt het lastig, maar dan vooral voor mezelf. Zij heeft er vast geen probleem mee niets voor school te doen, maar ik heb een sterk eergevoel.
woensdag 15 mei 2019 13:14
Ik vermoed een combinatie van deze dingen.Betty_Slocombe schreef: ↑15-05-2019 13:12Omdat ik TO's dochter niet ken. Als ik haar toetsen in zou zien, dan zou ik veel meer kunnen zeggen. Sommige kinderen leren gewoon helemaal per ongeluk alles net niet goed. Sommige kinderen lijken veel slimmer dan ze daadwerkelijk zijn. Sommige kinderen zijn onderpresteerders. Sommige kinderen zijn echt in de war van de overgang naar het VO. Het kan allemaal en soms ook nog eens tegelijk.
woensdag 15 mei 2019 13:14
Orișa schreef: ↑15-05-2019 13:06Zo eenvoudig is het niet. Het zijn echt ontbrekende vaardigheden doordat ze het op andere vaardigheden altijd makkelijk gered hebben. De andere vaardigheden zijn dus gewoon niet ontwikkeld. Het nadeel is dat het vaak in de eerste twee jaar nog wel een soort van bij te benen is, maar er in het derde jaar ineens andere verwachtingen zijn en het dan pas echt moeilijk wordt.
Er bestaan cursussen die een aantal weken duren waarin ze leren plannen etc. Stapsgewijs en methodes, maar dat zal voor dit schooljaar geen nut meer hebben.
Precies, heeft geen bal met echt willen en zelf doen te maken. Plannen kan je leren
woensdag 15 mei 2019 13:14
Maar dat is het ook. Het is steeds meer loslaten en de regie in eigen handen geven. Je invloed wordt gewoon minder en de hulp die je kunt bieden en dat is soms eng.
anoniem_385862 wijzigde dit bericht op 15-05-2019 13:16
3.80% gewijzigd
woensdag 15 mei 2019 13:16
Op de school van mijn kinderen wordt echt heel veel tijd besteed aan leren leren, plannen en organiseren. Indien nodig zijn er ook nog aparte cursussen. Ik denk dat de meeste kinderen echt prima de theorie kennen, maar het ook echt dóen is een stap verder. En dat doen de meeste kinderen pas als ze er zelf een noodzaak van inzien. En dat ligt echt bij henzelf.Orișa schreef: ↑15-05-2019 13:06Zo eenvoudig is het niet. Het zijn echt ontbrekende vaardigheden doordat ze het op andere vaardigheden altijd makkelijk gered hebben. De andere vaardigheden zijn dus gewoon niet ontwikkeld. Het nadeel is dat het vaak in de eerste twee jaar nog wel een soort van bij te benen is, maar er in het derde jaar ineens andere verwachtingen zijn en het dan pas echt moeilijk wordt.
Er bestaan cursussen die een aantal weken duren waarin ze leren plannen etc. Stapsgewijs en methodes, maar dat zal voor dit schooljaar geen nut meer hebben.
