Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 om 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
woensdag 17 juli 2019 om 13:12
Ik ga toch nog even een confronterende vraag stellen; nu jullie weten dat het einde veel te rap dichterbij komt, wil je dat hij thuis sterft of in het ziekenhuis? Als je hem thuis wil hebben, is het nu zaak om daarvoor in actie te komen. Er zijn speciale terminale teams die ook thuis kunnen helpen. Dat hoeft dus geen belemmering te zijn.
Over de muziek van de crematie, je kan hem ook stukken laten horen. Het kan heel fijn zijn om samen nog naar 'jullie' muziek te luisteren. Zeker als het de nummers zijn met herinneringen, dan zijn dat ook voor hem vast nog mooie momenten samen. In alle rust nog samen liggen met 'jullie' liedje.
Over de muziek van de crematie, je kan hem ook stukken laten horen. Het kan heel fijn zijn om samen nog naar 'jullie' muziek te luisteren. Zeker als het de nummers zijn met herinneringen, dan zijn dat ook voor hem vast nog mooie momenten samen. In alle rust nog samen liggen met 'jullie' liedje.
woensdag 17 juli 2019 om 14:50
Door omstandigheden jouw laatste bericht niet eerder kunnen lezen. Terwijl het nu best warm is, zit ik hier met kippenvel en met glazige ogen.
Wat moet je lijden.
Als het teveel wordt, moet je niet schrijven, Pink. Daar hebben wij alle begrip voor en ook dan sturen we nog sterkte-wensen naar je toe hoor!
Ik buig respectvol mijn hoofd en wens dat al er enkel nog lijden is, het onomkeerbare snel mag gebeuren.
Je bent in ons aller gedachten, Pink om het leed dat jullie niet gespaard wordt en het verdriet waar jullie door moeten.
On-ein-dig veel sterkte in de eerste plaats aan jou, Pink, maar ook voor allen die door het sterven van je man zullen geraakt worden.
Wat moet je lijden.
Als het teveel wordt, moet je niet schrijven, Pink. Daar hebben wij alle begrip voor en ook dan sturen we nog sterkte-wensen naar je toe hoor!
Ik buig respectvol mijn hoofd en wens dat al er enkel nog lijden is, het onomkeerbare snel mag gebeuren.
Je bent in ons aller gedachten, Pink om het leed dat jullie niet gespaard wordt en het verdriet waar jullie door moeten.
On-ein-dig veel sterkte in de eerste plaats aan jou, Pink, maar ook voor allen die door het sterven van je man zullen geraakt worden.
woensdag 17 juli 2019 om 15:13
Zo te lezen zijn jullie de laatste periode ingegaan van jullie heftige tijd samen. Wat verdrietig.
De vraag of hij/jij wil dat hij nu naar huis komt is een terechte vraag. Bij mijn man moest er een onafhankelijke arts komen die ondersteunde dat hij naar huis mocht. Ik heb in totaal 2 dagen moeten wachten nadat ik de vraag stelde of hij naar huis mocht.
Alles werd geregeld, een bed, medicatie, thuiszorg enz uiteraard in overleg met mij.
Als het goed is gaan ze richten op zoveel mogelijk comfort voor je man. Niet meer dagelijks wassen bv maar alleen het hoog nodige.
Mijn man kon op een bepaald moment niet mee drinken ik kreeg als advies om een plantenspuit te koppen en zo zijn lippen te bevochtigen. Dat vond mijn man zo fijn dat hij vaak zijn mond al open deed als ik die spuit alleen maar even pakte.
Geen tshirts meer aan maar een hempje met knoopjes dat is makkelijker uittrekken indien nodig.
Er zijn nog een paar laatste foto's gemaakt van ons samen terwijl hij daar op bed lag. Mijn man vond die papagaai zeg maar aan zijn bed heel fijn om te zien bewegen. Soms tikte hij hem expres aan. Omdat het bijna kerst was en ik dacht dat hij het ook leuk zal vinden als er een kerstman aan hing had ik dat gedaan, een kleintje. Helaas hij schrok zich een hoedje en raakte het ding niet meer aan. oeps geen goed idee. Het is ook echt een kwestie van uitproberen.
Nog iets, toen mijn man naar huis kwam kreeg ik als tip om de dela alvast te bellen om te melden dat hij spoedig zou overlijden. Toen kreeg ik (nou ja mijn zus had deze taak op zich genomen) als vraag of het fijn was als iemand zijn laatste wensen nog kon doornemen met ons. Helaas was mijn man daar niet meer toe in staat maar ze vroegen het dus wel.
Ik hoop dat het jullie gegund is om nog een paar fijne momenten mee te maken. Heel veel sterkte, weet dat je niet alleen staat.
De vraag of hij/jij wil dat hij nu naar huis komt is een terechte vraag. Bij mijn man moest er een onafhankelijke arts komen die ondersteunde dat hij naar huis mocht. Ik heb in totaal 2 dagen moeten wachten nadat ik de vraag stelde of hij naar huis mocht.
Alles werd geregeld, een bed, medicatie, thuiszorg enz uiteraard in overleg met mij.
Als het goed is gaan ze richten op zoveel mogelijk comfort voor je man. Niet meer dagelijks wassen bv maar alleen het hoog nodige.
Mijn man kon op een bepaald moment niet mee drinken ik kreeg als advies om een plantenspuit te koppen en zo zijn lippen te bevochtigen. Dat vond mijn man zo fijn dat hij vaak zijn mond al open deed als ik die spuit alleen maar even pakte.
Geen tshirts meer aan maar een hempje met knoopjes dat is makkelijker uittrekken indien nodig.
Er zijn nog een paar laatste foto's gemaakt van ons samen terwijl hij daar op bed lag. Mijn man vond die papagaai zeg maar aan zijn bed heel fijn om te zien bewegen. Soms tikte hij hem expres aan. Omdat het bijna kerst was en ik dacht dat hij het ook leuk zal vinden als er een kerstman aan hing had ik dat gedaan, een kleintje. Helaas hij schrok zich een hoedje en raakte het ding niet meer aan. oeps geen goed idee. Het is ook echt een kwestie van uitproberen.
Nog iets, toen mijn man naar huis kwam kreeg ik als tip om de dela alvast te bellen om te melden dat hij spoedig zou overlijden. Toen kreeg ik (nou ja mijn zus had deze taak op zich genomen) als vraag of het fijn was als iemand zijn laatste wensen nog kon doornemen met ons. Helaas was mijn man daar niet meer toe in staat maar ze vroegen het dus wel.
Ik hoop dat het jullie gegund is om nog een paar fijne momenten mee te maken. Heel veel sterkte, weet dat je niet alleen staat.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 17 juli 2019 om 15:20
Goede tip! Bij mijn familielid hebben we een washandje natgemaakt om op te zuigen. Dat was ook erg prettig! (althans, er werd regelmatig aan gezogen)
woensdag 17 juli 2019 om 16:49
Bij de apotheek kun je toch vochtihpge staafjes kopen .die je bij n ernstig ziek persoon,door de mond kunt halen.
volgens mij zit er n lichte frisse smaak aan.
Zijn er speciaal voor.
volgens mij zit er n lichte frisse smaak aan.
Zijn er speciaal voor.
chrisjoh wijzigde dit bericht op 17-07-2019 17:12
0.81% gewijzigd
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
woensdag 17 juli 2019 om 16:52
Mijn familielid weigerde die, die vond die smaak vies (zag ik aan de gezichtsuitdrukking)
woensdag 17 juli 2019 om 18:06
Citroenstokjes van watten. Citroen maakt speeksel aan. In het ziekenhuis hebben zie die wel neem ik aan.
woensdag 17 juli 2019 om 19:28
Lemon swaps, hier zit glycerine in die de mondholte van glibberig maakt zodat het niet uitdroogt. Eventueel kan de swap wat uitgespoeld worden in een glas water.
Dikke knuff Pink
woensdag 17 juli 2019 om 21:14
Wat een verschrikkelijk verdrietige update. Je schrijft zo mooi, maar het komt zo hard aan. Wat is het leven soms oneerlijk.
Ik hoop met alle anderen hier dat je nog mooie momenten met je man kan meepakken. Ik moest toen ik je update las, ook denken aan het maken van foto's. Hoe je samen met hem op bed ligt. Elkaars handen vasthouden.
En zeg alles wat er in je opkomt. Ik was verrast door wat je man nog allemaal deed en zei tegen je. Hij hoort je vast. In ieder geval zal hij je aanwezigheid voelen.
Veel sterkte deze laatste dagen. Hopelijk put je kracht uit de mensen om je heen en je topic hier.
Ik hoop met alle anderen hier dat je nog mooie momenten met je man kan meepakken. Ik moest toen ik je update las, ook denken aan het maken van foto's. Hoe je samen met hem op bed ligt. Elkaars handen vasthouden.
En zeg alles wat er in je opkomt. Ik was verrast door wat je man nog allemaal deed en zei tegen je. Hij hoort je vast. In ieder geval zal hij je aanwezigheid voelen.
Veel sterkte deze laatste dagen. Hopelijk put je kracht uit de mensen om je heen en je topic hier.
