Relaties
alle pijlers
Zwanger, man komt afspraken over taakverdeling niet na.
donderdag 22 augustus 2019 om 11:50
Ik ben op zoek naar ervaringen van andere vrouwen, niet perse naar oordelen van anderen.
Inmiddels ben ik 11 weken zwanger van mijn 1e kind. Mijn man en ik hebben ongeveer hetzelfde inkomen. Voordat ik zwanger werd hebben uitgebreid gesproken over hoe we de taken zouden verdelen etc. Een van de afspraken was dat man vanaf dat ik zwanger was niet meer in het buitenland zou werken en binnen NL max 2 uur reisafstand zou accepteren. Andere afspraak was ook dat we beiden 4 dagen zouden gaan werken.
Inmiddels heeft man aangegeven dat hij 5 dagen blijft werken. In de omgeving waar ik woon moet je helaas nu al de dagen aan de kinderopvang doorgeven. Hierdoor gaat ons kind straks 3 dagen naar de opvang ipv 2 dagen. Daar heb ik mijn inmiddels bij neergelegd. De andere dag komen mijn ouders oppassen bij ons thuis.
Nu heeft man een opdracht via werk op 1,5 uur enkele reis t/m februari vanaf september. Ik kan hem eigenlijk wel vermoorden, hoe bedenkt hij het! En als er files staan kan het nog meer worden dus 4 uur reistijd per dag, dus iedere dag minimaal 12 uur van huis of overnachten. Heb het gegeven voor kennisgeving aangenomen en gedacht kom er later wel op erug.
Na afspraken dat opdracht max 2 uur reistijd per dag zouden zijn en 4 dagen werken
schijnbaar niet meer geldig zijn,realiseer ik mij dat ik er straks waarschijnlijk veelal voorsta mijn kind. Ik ga mij heus wel redden, maar gewoon het idee dat we geen afspraken over zijn werk kunnen maken, maakt mij verdrietig.
Ik baal zo! Heb dit bij vriendinnen zien gebeuren en gezworen dat het mij niet zou overkomen, maar het gebeurd schijnbaar toch.
Ik zou graag in contact komen met andere vrouwen 32-36 uur werken en thuis (bijna) alles zelf moeten doen:
Hoe doen jullie dat?
Wat zijn goede tips?
Of hoe maak ik met mijn afspraken waar hij zich aan houdt?
PS hopelijk draait man nog bij of zie ik door hormonen alles negatief in, maar ben liever voorbereid.
Inmiddels ben ik 11 weken zwanger van mijn 1e kind. Mijn man en ik hebben ongeveer hetzelfde inkomen. Voordat ik zwanger werd hebben uitgebreid gesproken over hoe we de taken zouden verdelen etc. Een van de afspraken was dat man vanaf dat ik zwanger was niet meer in het buitenland zou werken en binnen NL max 2 uur reisafstand zou accepteren. Andere afspraak was ook dat we beiden 4 dagen zouden gaan werken.
Inmiddels heeft man aangegeven dat hij 5 dagen blijft werken. In de omgeving waar ik woon moet je helaas nu al de dagen aan de kinderopvang doorgeven. Hierdoor gaat ons kind straks 3 dagen naar de opvang ipv 2 dagen. Daar heb ik mijn inmiddels bij neergelegd. De andere dag komen mijn ouders oppassen bij ons thuis.
Nu heeft man een opdracht via werk op 1,5 uur enkele reis t/m februari vanaf september. Ik kan hem eigenlijk wel vermoorden, hoe bedenkt hij het! En als er files staan kan het nog meer worden dus 4 uur reistijd per dag, dus iedere dag minimaal 12 uur van huis of overnachten. Heb het gegeven voor kennisgeving aangenomen en gedacht kom er later wel op erug.
Na afspraken dat opdracht max 2 uur reistijd per dag zouden zijn en 4 dagen werken
schijnbaar niet meer geldig zijn,realiseer ik mij dat ik er straks waarschijnlijk veelal voorsta mijn kind. Ik ga mij heus wel redden, maar gewoon het idee dat we geen afspraken over zijn werk kunnen maken, maakt mij verdrietig. Ik baal zo! Heb dit bij vriendinnen zien gebeuren en gezworen dat het mij niet zou overkomen, maar het gebeurd schijnbaar toch.
Ik zou graag in contact komen met andere vrouwen 32-36 uur werken en thuis (bijna) alles zelf moeten doen:
Hoe doen jullie dat?
Wat zijn goede tips?
Of hoe maak ik met mijn afspraken waar hij zich aan houdt?
PS hopelijk draait man nog bij of zie ik door hormonen alles negatief in, maar ben liever voorbereid.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:51
Ik had het sarcasme niet door.Pandax schreef: ↑23-08-2019 14:45Dat is ook wat alle ‘het komt vanzelf goed’-mensen hier bedoelen. Ze bedoelen: het komt vanzelf goed omdat jij, de vrouw, het oplost. Ze bedoelen niet dat het vanzelf goed komt door goddelijk voorzienigheid, of omdat man vanzelf tot inkeer komt en de helft van zijn zorgtaak op zich neemt, want beide zijn niet realistisch. Ze bedoelen: jij gaat het oplossen.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:52
oudebaas schreef: ↑23-08-2019 14:29Maar wat is het verschil tussen een keiharde afspraak en de afspraken die TO eerder heeft gemaakt en die duidelijk niet nagekomen worden? Wat nou als manlief ook de keiharde afspraken niet na blijkt te komen?
En eerlijk gezegd zal het me niet veel verbazen als de afspraken niet nagekomen worden. Het overgrote deel van de gezinnen vervalt namelijk vroeg of laat toch in het traditionele rolpatroon, afspraak of geen afspraak, keihard of boterzacht.
Hier ben ik ook bang voor.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:55
Helemaal goed dat je van tevoren afspraken maakt en je man eraan houdt.
Maar stel nou hè? Dat jouw kindje het qua prikkels helemaal niet aankan om 3 hele dagen naar de opvang te gaan? Of straks hele schooldagen inclusief voorschoolse en naschoolse opvang? Je gaat er nu vanuit dat je kindje gezond is en ‘gewoon’ opgroeit en jullie beide je carrière kunnen volhouden.
Mijn vraag is niet gemeen bedoeld, maar iets wat mij overkomen is en waarvan ik om me heen genoeg voorbeelden heb gezien. Wil één van beide dan wel concessies doen?
Ben zelf bewust gestopt met werken om kind de rust en gelegenheid te geven zich te ontwikkelen. Na een aantal jaar thuis dus weer opnieuw beginnen met werken en nu nog steeds parttime maar gelukkig wel inhoudelijk weer leuk en uitdagend werk.
Maar stel nou hè? Dat jouw kindje het qua prikkels helemaal niet aankan om 3 hele dagen naar de opvang te gaan? Of straks hele schooldagen inclusief voorschoolse en naschoolse opvang? Je gaat er nu vanuit dat je kindje gezond is en ‘gewoon’ opgroeit en jullie beide je carrière kunnen volhouden.
Mijn vraag is niet gemeen bedoeld, maar iets wat mij overkomen is en waarvan ik om me heen genoeg voorbeelden heb gezien. Wil één van beide dan wel concessies doen?
Ben zelf bewust gestopt met werken om kind de rust en gelegenheid te geven zich te ontwikkelen. Na een aantal jaar thuis dus weer opnieuw beginnen met werken en nu nog steeds parttime maar gelukkig wel inhoudelijk weer leuk en uitdagend werk.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:55
Mannen hebben er toch helemaal geen zin in om 24/7 een baby te verzorgen? Zeker niet als ze een goeie baan hebben waar ze op een werkdag 3 keer zoveel binnenharken dan dat ze aan een nanny kwijt zijn die alleen maar luiers verschoont en voert en wast.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:55
Heeft niks hoor, het was ook wel verwarrend met al die mensen die zoiets daadwerkelijk menen.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:56
Beiden "het komt wel goed"-mensen hierPandax schreef: ↑23-08-2019 14:45Dat is ook wat alle ‘het komt vanzelf goed’-mensen hier bedoelen. Ze bedoelen: het komt vanzelf goed omdat jij, de vrouw, het oplost. Ze bedoelen niet dat het vanzelf goed komt door goddelijk voorzienigheid, of omdat man vanzelf tot inkeer komt en de helft van zijn zorgtaak op zich neemt, want beide zijn niet realistisch. Ze bedoelen: jij gaat het oplossen.
. En nee, dat was niet wat wij bedoelen.Hier nooit dergelijke afspraken moeten maken of willen maken, maar desondanks worden de kids er niet slechter van, en vallen de zorgtaken niet per definitie op 1 van beiden (op bevallen en borstvoeding geven na dan; die dingen kon echt wel zij alleen doen, natuur en zo...).
Verversen, in bed leggen, spelen en noem maar op, doen we beiden, afhankelijk van voor wie het op dat moment beter uitkwam. Naar de opvang brengen/ophalen idem; zorg wanneer één van beiden op reis is voor het werk neemt de andere gewoon over; zorg wanneer beiden op reis moesten, neemt de babysit over. En voor huis-, tuin- en keukentoestanden heb je anderen die daarvoor kunnen zorgen. Dus jazeker, dat loopt wel los. Zelfs als dan niet in het standaard verwachtingspatroon valt.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:56
Die rust is er toch ook met één vaste betaalde verzorger in eigen huis?zonnetjeinhuis79 schreef: ↑23-08-2019 14:55Helemaal goed dat je van tevoren afspraken maakt en je man eraan houdt.
Maar stel nou hè? Dat jouw kindje het qua prikkels helemaal niet aankan om 3 hele dagen naar de opvang te gaan? Of straks hele schooldagen inclusief voorschoolse en naschoolse opvang? Je gaat er nu vanuit dat je kindje gezond is en ‘gewoon’ opgroeit en jullie beide je carrière kunnen volhouden.
Mijn vraag is niet gemeen bedoeld, maar iets wat mij overkomen is en waarvan ik om me heen genoeg voorbeelden heb gezien. Wil één van beide dan wel concessies doen?
Ben zelf bewust gestopt met werken om kind de rust en gelegenheid te geven zich te ontwikkelen. Na een aantal jaar thuis dus weer opnieuw beginnen met werken en nu nog steeds parttime maar gelukkig wel inhoudelijk weer leuk en uitdagend werk.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:57
Goed lezen is ook een kunst: langdurig in het buitenland met 3 weken op 1 week af doen we niet meer. In die situatie wil ik geen kinderen.Sinjoren schreef: ↑23-08-2019 14:36Niet alleen tricky, maar ook ietwat inspiratieloos.
Wij willen niet eens weten waar onze levens zich gaan afspelen binnen hier en 5 jaar, laat staan dat één van beide er nog maar aan zou moeten denken de andere te verbieden om voor de komende 12 jaar alle reizen voor het werk uit de agenda te schrappen.
Drammerig dekt in deze de lading niet eens; dwangmatig controle willen houden en opleggen komt al aardig in de buurt.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:59
Na dat heb ik in eerdere post al aangegeven, dan stop ik met werken.zonnetjeinhuis79 schreef: ↑23-08-2019 14:55Helemaal goed dat je van tevoren afspraken maakt en je man eraan houdt.
Maar stel nou hè? Dat jouw kindje het qua prikkels helemaal niet aankan om 3 hele dagen naar de opvang te gaan? Of straks hele schooldagen inclusief voorschoolse en naschoolse opvang? Je gaat er nu vanuit dat je kindje gezond is en ‘gewoon’ opgroeit en jullie beide je carrière kunnen volhouden.
Mijn vraag is niet gemeen bedoeld, maar iets wat mij overkomen is en waarvan ik om me heen genoeg voorbeelden heb gezien. Wil één van beide dan wel concessies doen?
Ben zelf bewust gestopt met werken om kind de rust en gelegenheid te geven zich te ontwikkelen. Na een aantal jaar thuis dus weer opnieuw beginnen met werken en nu nog steeds parttime maar gelukkig wel inhoudelijk weer leuk en uitdagend werk.
vrijdag 23 augustus 2019 om 14:59
Omdat ‘de man’ stopt met communiceren als het gaat over meer zorg- en huishoudtaken krijgen, lijken vrouwen te drammen en te zeuren. Ik zie het vaak, ook bij mezelf helaas, en in álle gevallen reageert de man al maanden niet op een normale aankaarting van het probleem. Kunnen die vrouwen als zeur weggezet worden (ik ook door mijn eigen moeder bijv), maar eigenlijk is zo’n man een vreselijke egoïst dat hij gewoon weigert te communiceren. Vind ik dan.
Interessant topic, ik zit nu met 2 kinderen er ook middenin. Met 1 waren de taken beter verdeeld, dat zegt dus ook niet alles. Goed dat je dit tijdig signaleert TO en er wat aan probeert te doen!
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:03
Sinjoren schreef: ↑23-08-2019 14:56Beiden "het komt wel goed"-mensen hier
Hier nooit dergelijke afspraken moeten maken of willen maken, maar desondanks worden de kids er niet slechter van, en vallen de zorgtaken niet per definitie op 1 van beiden (op bevallen en borstvoeding geven na dan; die dingen kon echt wel zij alleen doen, natuur en zo...).
Verversen, in bed leggen, spelen en noem maar op, doen we beiden, afhankelijk van voor wie het op dat moment beter uitkwam. Naar de opvang brengen/ophalen idem; zorg wanneer één van beiden op reis is voor het werk neemt de andere gewoon over; zorg wanneer beiden op reis moesten, neemt de babysit over. En voor huis-, tuin- en keukentoestanden heb je anderen die daarvoor kunnen zorgen. Dus jazeker, dat loopt wel los. Zelfs als dan niet in het standaard verwachtingspatroon valt.
En jij denkt dat omdat jij geen afspraken maakte en jouw relatie blijkbaar in de onwaarschijnlijk kleine groep van mensen valt die het daadwerkelijk gelijk verdelen, het logisch is dat geen-afspraken-maken leidt tot die gelijkwaardigheid? En dat die andere 98% van de gezinnen in Nederland die ongelijke verdeling over zich afgeroepen hebben door afspraken te willen maken? Erger nog, dat het komt doordat die vrouwen afspraken wilden maken? Eigen schuld dikke bult dat je man vijf dagen blijft werken, had je maar geen vier dagen moeten afspreken, nu doet hij het niet meer? Dat hij het doet uit een kinderachtig soort afstraffen van het opleggen van de wrede verantwoordelijkheid ook een dag voor zijn kind te zorgen?
Ik denk het niet.
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:04
Pandax schreef: ↑23-08-2019 14:45Dat is ook wat alle ‘het komt vanzelf goed’-mensen hier bedoelen. Ze bedoelen: het komt vanzelf goed omdat jij, de vrouw, het oplost. Ze bedoelen niet dat het vanzelf goed komt door goddelijk voorzienigheid, of omdat man vanzelf tot inkeer komt en de helft van zijn zorgtaak op zich neemt, want beide zijn niet realistisch. Ze bedoelen: jij gaat het oplossen.
Dat bedoel ik iig niet. Ik vind het ook heel goed dat je afspreekt dat zorg gelijk te verdelen. Super goed dat ze daar van te voren goed over praat!
Ik denk wel dat je pas echt weet wat voor jullie werkt (dus de precieze uitvoering van jullie ritme) als je het ervaart. En dan moet je blijven praten. En mocht er dan iets tussendoor komen wat je niet had gepland, dan kom je samen met oplossingen. Bij ons komt er altijd wel een oplossing. En als man bv iets heeft op zijn ouderschapsdag (gebeurt wel eens) dan regelt hij de oplossing. Pas als hij daar niet uit komt ga ik meedenken
Simpel voorbeeld van aanpassingen. En totaal geen big issue zoals de echte werkafspraken (ouderschapsdagen en zakenreizen). Wij hadden bijvoorbeeld afgesproken dat ik altijd naar de opvang breng en dat vriend altijd haalt. Kantoor van vriend begint namelijk collectief erg vroeg (cultuur dingetje) en is dan ook vroeg klaar. Bij mij is het flexibele inloop. Het leek zo dus praktischer. Het is nog steeds onze standaard afspraak. Alleen, inmiddels is kind bijna 2 en ben ik veel tijd met zoon kwijt in de ochtend (ik ben makkelijk 45/60 min extra kwijt, dat is druk, gehaast en geen quality time), het is elke dag een race om nog enigszins optijd op werk te komen. Ik vind halen fijner. Het leek dus een prima afspraak, maar inmiddels wisselen nu wel af en toe af.
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:05
Ik vind het toch wel zeer bijzonder van je man TO. Zeker omdat jij in het topic of de Nederlandse vrouw geëmancipeerd is zelfs schreef dat je man het eerste jaar drie dagen ging werken en jij 4. daar zijn dus in korte tijd toch weer twee werkdagen per week bijgekomen... Bepaalde afspraken kun je evalueren en wijzigen. Maar om zo'n belangrijke afspraak compleet te veranderen terwijl de afspraak nog niet eens is uitgevoerd zal mij teleurstellen.
Wat zijn afspraken dan nog waard.
Wat zijn afspraken dan nog waard.
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:08
@wollentrui de afspraken waren
*geen langdurige buitenland opdrachten
*beiden 4 dagen werken
*max 2 uur reistijd zonder files
*als ik ga werken 2 - 4 weken man thuis zodat ik rustig kan wennen.
Verder niks, geen details afgesproken....die reistijd is alleen zodat ik niet altijd hoef te halen en brengen.
Over prive tijd geen afspraken dat zien we wel. Maar zelfs door die 4 dingen ben ik een control-freak?
*geen langdurige buitenland opdrachten
*beiden 4 dagen werken
*max 2 uur reistijd zonder files
*als ik ga werken 2 - 4 weken man thuis zodat ik rustig kan wennen.
Verder niks, geen details afgesproken....die reistijd is alleen zodat ik niet altijd hoef te halen en brengen.
Over prive tijd geen afspraken dat zien we wel. Maar zelfs door die 4 dingen ben ik een control-freak?
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:10
Klopt, daar is ie snel op teruggekomen toen baas zei dat het ook voor een jaar niet mocht. Hij wilde voor een jaar geen andere baan zoeken.elkedagiseencadeautje schreef: ↑23-08-2019 15:05Ik vind het toch wel zeer bijzonder van je man TO. Zeker omdat jij in het topic of de Nederlandse vrouw geëmancipeerd is zelfs schreef dat je man het eerste jaar drie dagen ging werken en jij 4. daar zijn dus in korte tijd toch weer twee werkdagen per week bijgekomen... Bepaalde afspraken kun je evalueren en wijzigen. Maar om zo'n belangrijke afspraak compleet te veranderen terwijl de afspraak nog niet eens is uitgevoerd zal mij teleurstellen.
Wat zijn afspraken dan nog waard.
Dit is ook allemaal naar aanleiding van dat gesprek gok ik. Ik moest dagen voor opvang al doorgeven vanwege die debiele wachtlijsten.
leeuw32 wijzigde dit bericht op 23-08-2019 15:11
8.66% gewijzigd
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:11
Leuk dat we onderling iets anders denken, maar echt boeiend is dat verder niet. Tenzij je per se wil aantonen dat enkel wat jij denkt automatisch zo is, maar ook dat is weinig interessant.Pandax schreef: ↑23-08-2019 15:03En jij denkt dat omdat jij geen afspraken maakte en jouw relatie blijkbaar in de onwaarschijnlijk kleine groep van mensen valt die het daadwerkelijk gelijk verdelen, het logisch is dat geen-afspraken-maken leidt tot die gelijkwaardigheid? En dat die andere 98% van de gezinnen in Nederland die ongelijke verdeling over zich afgeroepen hebben door afspraken te willen maken? Erger nog, dat het komt doordat die vrouwen afspraken wilden maken? Eigen schuld dikke bult dat je man vijf dagen blijft werken, had je maar geen vier dagen moeten afspreken, nu doet hij het niet meer? Dat hij het doet uit een kinderachtig soort afstraffen van het opleggen van de wrede verantwoordelijkheid ook een dag voor zijn kind te zorgen?
Ik denk het niet.
Maar misschien doordenkertje: gelijkwaardigheid is absoluut geen synoniem voor gelijk verdelen. Het is de blinde focus op het tweede en de aanname dat het eerste dan ook per definitie wel in orde zal zijn, die tot topics als deze leiden... Of noch, koppels waar beiden zich gelijkwaardig voelen, verdoen geen tijd aan geneuzel over gelijke verdelingen.
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:11
Nee hoor. Ik ben niet degene die dat zegt! Die woorden komen niet van mij. Ik snap je.Leeuw32 schreef: ↑23-08-2019 15:08@wollentrui de afspraken waren
*geen langdurige buitenland opdrachten
*beiden 4 dagen werken
*max 2 uur reistijd zonder files
*als ik ga werken 2 - 4 weken man thuis zodat ik rustig kan wennen.
Verder niks, geen details afgesproken....die reistijd is alleen zodat ik niet altijd hoef te halen en brengen.
Over prive tijd geen afspraken dat zien we wel. Maar zelfs door die 4 dingen ben ik een control-freak?
Enige nuance van mijn kant dat kinderen en leven lastig te plannen valt. Dus dat soms de uitwerking anders uit pakt en dan moet je dus blijven praten. Maar allebei 4 dgn en reistijd beperken lijkt me heel redelijk!
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:12
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:18
Sinjoren schreef: ↑23-08-2019 15:11Leuk dat we onderling iets anders denken, maar echt boeiend is dat verder niet. Tenzij je per se wil aantonen dat enkel wat jij denkt automatisch zo is, maar ook dat is weinig interessant.
Maar misschien doordenkertje: gelijkwaardigheid is absoluut geen synoniem voor gelijk verdelen. Het is de blinde focus op het tweede en de aanname dat het eerste dan ook per definitie wel in orde zal zijn, die tot topics als deze leiden... Of noch, koppels waar beiden zich gelijkwaardig voelen, verdoen geen tijd aan geneuzel over gelijke verdelingen.
Nog een doordenkertje: een enkelvoudige correlatie is geen causaal verband. Ook niet als je de discussie probeert te vervuilen door een ongelijke verdeling te verkopen onder de vlag van gelijkwaardigheid. Dat doet vooral het vermoeden postvatten dat ook jouw vrouw jouw kastanjes uit het vuur haalt, terwijl jij je op je semi-geëmancipeerde genderwolk superieur zit te voelen.
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:33
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:36
Mocht er geen causaal verband zijn, dan was er ook geen sprake van een enkelvoudige correlatie; je gebruikt dus de verkeerde termenPandax schreef: ↑23-08-2019 15:18Nog een doordenkertje: een enkelvoudige correlatie is geen causaal verband. Ook niet als je de discussie probeert te vervuilen door een ongelijke verdeling te verkopen onder de vlag van gelijkwaardigheid. Dat doet vooral het vermoeden postvatten dat ook jouw vrouw jouw kastanjes uit het vuur haalt, terwijl jij je op je semi-geëmancipeerde genderwolk superieur zit te voelen.
. En ook daar is dat verder weinig relevant, aangezien er geen correlatie (niet enkelvoudig en niet meervoudig en al zeker geen wederkerige) is tussen gelijkwaardigheid en gelijke verdeling (of tussen gelijkwaardigheid en gelijkheid zo je wil).En verder is ietwat minder vooringenomenheid een mooie eigenschap; zeker als je daarmee Neanderthaler-argumentaties à la "jij bent man, jij slecht" kan vermijden. Je hebt in deze immers de vrouwelijke kant van het koppel hier aan de lijn.
vrijdag 23 augustus 2019 om 15:39
Ik vind het drammen als je je leven als gezin als contract ziet waar schijnbaar niet van afgeweken mag worden. Of dat nu van de man of vrouw uit gaat: hoe kun je in vredesnaam nu al beslissen wat je over 10 jaar qua werk gaat beslissen als je kinderen hebt/krijgt?
To en man komen er vanzelf wel achter dat kinderen continue de boel in de war schoppen, dan heb je niets aan je harde afspraken.
Ja, je kunt terugkomen op eerdere afspraken, zo zijn er ook mensen die nadat baby er is het helemaal niet zien zitten om x aantal dagen te werken, ga je dan ook zeggen: afspraak is afspraak? Ik mag het hopen van niet, ik mag hopen dat je dan in gesprek gaat met elkaar om een zo goed mogelijke oplossing te vinden.
Ik mag hopen dat je man en jij open en eerlijk met elkaar kunnen praten, ik neem aan dat je niet aan kinderen bent begonnen met een vent die totaal zijn eigen weg gaat en enkel en alleen aan zichzelf denkt.
To en man komen er vanzelf wel achter dat kinderen continue de boel in de war schoppen, dan heb je niets aan je harde afspraken.
Ja, je kunt terugkomen op eerdere afspraken, zo zijn er ook mensen die nadat baby er is het helemaal niet zien zitten om x aantal dagen te werken, ga je dan ook zeggen: afspraak is afspraak? Ik mag het hopen van niet, ik mag hopen dat je dan in gesprek gaat met elkaar om een zo goed mogelijke oplossing te vinden.
Ik mag hopen dat je man en jij open en eerlijk met elkaar kunnen praten, ik neem aan dat je niet aan kinderen bent begonnen met een vent die totaal zijn eigen weg gaat en enkel en alleen aan zichzelf denkt.
