Kinderen
alle pijlers
Corrigerende tik
woensdag 13 november 2019 om 22:21
Och, de meeste mishandelingen gebeuren nog altijd door bekenden, dus je kind bang maken voor 'demonen' zet weinig zoden aan de dijk.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 14 november 2019 om 19:28
Wie zegt nou weer dat dit zo aan kinderen uitgelegd moet worden?????
Ik zeg alleen maar hoe ik iets benoem en er over denk. Stond even los van hoe je kinderen bijbrengt over de gevaren in de maatschappij.
donderdag 14 november 2019 om 19:29
Godsdienst is vaak gebruikt tegen mensen. En het werd duidelijk tegen jou gebruikt. Triest. Wat jouw ouders deden vind ik nou weer erger dan een enkele corrigerende tik.Kohaku schreef: ↑13-11-2019 21:43Dit deden mijn ouders ook wel ja.. zeggen dat ik vast een duivel in me had en maar met de dominee moest gaan praten. Was ik een jaar of 11, en blijkt na jaren aan autisme te hebben gelegen dat ik allemaal klachten had die ik niet kon verklaren.
Kan je ook wel vertellen dat godsdienst niet meer iets is waar ik me bezig wil houden. Ben door zulke uitspraken zo bang geworden dat ik serieus suïcidaal eerst op jonge leeftijd.
donderdag 14 november 2019 om 22:41
En stel nou hè, corrigerende- tik- minner, dat de ouders van Sjulia dit deden met de allerallerbeste bedoelingen. Dat ze daadwerkelijk dachten dat ze dit moesten doen om hun dochter op het rechte pad te houden. Dat ze daadwerkelijk geen andere methode hadden dan hun kindje aan haar enkels boven het trapgat laten zwengelen. Dat ze werkelijk dachten dat dit de methode was om hun kindje te helpen! Op te voeden!
Ik hoop dat je mijn punt snapt.
Niet elke mepper is daadwerkelijk een slimme mepper. Dus hou op met het rechtpraten van iets dat krommer dan krom is.
@Sjulia, wat een traumatische kinderervaringen heb je achter de rug meis. Ik hoop dat je hier hulp bij hebt. En ik hoop heel hard dat het nu of ooit heel goed met je gaat!
.
donderdag 14 november 2019 om 23:02
Ehm nou hierdoor kom ik erop om dat te denken:
schreef: Hoe kun je aan een kind, dat naief is bijvoorbeeld uitleggen dat het niet in een bepaald gebied mag komen waar het alleen is? Omdat er kwade demonen rondlopen in de wereld die het kunnen schaden, in de vorm van vriendelijk uitziende mensen?
vrijdag 15 november 2019 om 15:37
Ik ben het gewoon niet met je eens. De beweegredenen moeten natuurlijk ook kloppen. Een kind niet iets af willen leren wat oke is, zoals schrijven met de linker hand en nog meer van dat soort onzin.Rooss4.0 schreef: ↑14-11-2019 22:41En stel nou hè, corrigerende- tik- minner, dat de ouders van Sjulia dit deden met de allerallerbeste bedoelingen. Dat ze daadwerkelijk dachten dat ze dit moesten doen om hun dochter op het rechte pad te houden. Dat ze daadwerkelijk geen andere methode hadden dan hun kindje aan haar enkels boven het trapgat laten zwengelen. Dat ze werkelijk dachten dat dit de methode was om hun kindje te helpen! Op te voeden!
Ik hoop dat je mijn punt snapt.
Niet elke mepper is daadwerkelijk een slimme mepper. Dus hou op met het rechtpraten van iets dat krommer dan krom is.
@Sjulia, wat een traumatische kinderervaringen heb je achter de rug meis. Ik hoop dat je hier hulp bij hebt. En ik hoop heel hard dat het nu of ooit heel goed met je gaat!
Dus nee, ik snap jouw punt niet. Denk eerder dat je ook mijn punt niet snapt.
vrijdag 15 november 2019 om 15:39
Dan nog snap ik niet dat je dat denkt. Sorry.
Je wilt je kind beschermen, maar sommige dingen vallen niet uit te leggen. Dat is alles wat ik er mee wilde aangeven. Namelijk dat er mensen zijn die heel aardig doen maar van binnen heel slecht zijn. Dat kan een kind niet bevatten. Dat krijg je niet aan het verstand van een kind.
vrijdag 15 november 2019 om 15:42
Ik probeer het nog te verduidelijken.iones schreef: ↑15-11-2019 15:39Dan nog snap ik niet dat je dat denkt. Sorry.
Je wilt je kind beschermen, maar sommige dingen vallen niet uit te leggen. Dat is alles wat ik er mee wilde aangeven. Namelijk dat er mensen zijn die heel aardig doen maar van binnen heel slecht zijn. Dat kan een kind niet bevatten. Dat krijg je niet aan het verstand van een kind.
Je kind beschermen houdt ook in dat je het niet meer verantwoordelijkheid geeft dan hij aankan. Dat je je kind niet nodeloos bang maakt. Dat je niet zélf degene bent die je kind beschadigt, emotioneel of anderszins.
vrijdag 15 november 2019 om 16:40
Ik vind dat wat ik donker heb gemaakt een hele gevaarlijke! En waarom?Mermedina schreef: ↑13-11-2019 06:56Wow ik vind hier wel wat van.
Ik vind het vooral van weinig creativiteit getuigen als je écht niets anders weet te verzinnen dan een ‘corrigerende tik’ om je grenzen aan te geven. Onwetendheid vind ik er ook uit spreken. En onmacht.
Mijn moeder is serieus geslagen door haar moeder en ze heeft gezworen dat zelf nooit te doen. Dat is haar gelukt en mij later ook. Ze zei altijd: “angst is niet hetzelfde als respect”. Ze gedroeg zich netjes uit angst en ze herkent het nog steeds feilloos bij ‘brave’ kinderen. “Die wordt mishandeld”, kon ze dan zo ineens zeggen, “die durft geen weerwoord te geven”.
Het is goed om als kind te leren voor je behoeften op te komen. Daar heb je je hele leven profijt van. Leren van je emoties omdat je ouders deze benoemen en daarover praten in plaats van er overheen walsen.
Dat wil niet zeggen dat ik altijd mijn zin kreeg want sommige dingen zijn nu eenmaal gevaarlijk of ongezond. Er waren meer gezinsleden en ook daarom moest iedereen zich gedragen om samen te kunnen leven onder één dak.
Later in je leven kun je toch ook je collega, buurman of partner geen corrigerende tik geven? Je kunt die vaardigheden maar beter jong aangeleerd krijgen. Jong geleerd is oud gedaan.
Ik was vroeger altijd erg stil en onzeker in de klas. Toen ik in 3 HAVO zat zei een van onze leraren eens: "Kinderen die heel stil zijn, worden thuis misbruikt".
Nou zullen mijn ouders vast het nodige mis hebben gedaan, zeker gezien het huidige besef, maar ik werd niet misbruikt.
Maar leg dat je klas maar uit die als één man naar mij omdraaide.
vrijdag 15 november 2019 om 16:40
Als het kind nog te klein is om het te bevatten is het dus zaak dat je als ouder in de buurt blijft.iones schreef: ↑15-11-2019 15:39Dan nog snap ik niet dat je dat denkt. Sorry.
Je wilt je kind beschermen, maar sommige dingen vallen niet uit te leggen. Dat is alles wat ik er mee wilde aangeven. Namelijk dat er mensen zijn die heel aardig doen maar van binnen heel slecht zijn. Dat kan een kind niet bevatten. Dat krijg je niet aan het verstand van een kind.
Zie ik nog steeds niet in waarom je een kind zou moeten slaan.
En ik denk dat je kinderen onderschat, die kun je al heel jong heel veel uitleggen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 15 november 2019 om 16:57
My two cents:
Ik ben niet tegen en niet voor. Ik heb er niet echt een mening over. Ik heb het dan over een tik als in "je hebt een kind al voor de 300e keer verteld dat hij ergens niet aan mag komen en hij doet het nog steeds en je geeft hem dan een tik over de vingers".
Ik weet dat ik wat dat betreft makkelijk praten heb, want ik heb zelf geen kinderen. Ik weet dus ook niet hoe ik zou reageren als ik ze wel zou hebben. Misschien ben ik dan wel erg anti corrigerende tik of juist heel erg pro. Geen idee.
Maar dit is hoe ik er nu over denk.
Ik heb vroeger ook wel eens een tik gehad. Voor zover als ik me kan herinneren nooit onverdiend. De enige keer die ik me kan herinneren trouwens was een situatie waarin ik als een of andere hysterica te keer ging. Mijn vader heeft me toen over de knie gelegd en me een paar tikken op de billen gegeven. Dat hysterische was daarna wel over.
Mijn ouders waren meer van de andere "straffen". Als ze ons het een en ander hadden gezegd, zo van: "Dat en dat mag niet" en we gingen er wel mee door, dan werd er een consequentie aan verbonden. "Als je dat nog één keer doet dan mag je dat en dat niet". En dan deden we dat nog een keer en dan mochten we dat inderdaad niet.
Ik heb er niks aan overgehouden. Ik was ook niet bang voor mijn ouders en nog steeds niet. Ik kijk met een warm gevoel terug naar mijn jeugd.
De huidige maatschappij is natuurlijk anders, is niet te vergelijken met vroegah. Er zijn andere inzichten waarvan sommige erg goed zijn en waarvan ik sommige zelf niet zo goed vind.
Om een reactie te geven op TO.
Je dochter heeft je verteld dat ze is geslagen door haar vader. Je hebt hem aangegeven dat je dat niet accepteert en dat je dat niet de manier vindt. Ik zou ook willen weten wat voor hem de reden was om haar te slaan. En ik zou ook willen weten wat de reden is waarom jouw dochter enerzijds naast hem huppelt en anderzijds bang is voor hem. Is dat "alleen" (begrijp me goed, ik bagatelliseer het niet, daarom staat het tussen aanhalingstekens) het feit dat ze een paar keer is geslagen of speelt er meer? Dat zou ik graag willen weten.
Ik ben niet tegen en niet voor. Ik heb er niet echt een mening over. Ik heb het dan over een tik als in "je hebt een kind al voor de 300e keer verteld dat hij ergens niet aan mag komen en hij doet het nog steeds en je geeft hem dan een tik over de vingers".
Ik weet dat ik wat dat betreft makkelijk praten heb, want ik heb zelf geen kinderen. Ik weet dus ook niet hoe ik zou reageren als ik ze wel zou hebben. Misschien ben ik dan wel erg anti corrigerende tik of juist heel erg pro. Geen idee.
Maar dit is hoe ik er nu over denk.
Ik heb vroeger ook wel eens een tik gehad. Voor zover als ik me kan herinneren nooit onverdiend. De enige keer die ik me kan herinneren trouwens was een situatie waarin ik als een of andere hysterica te keer ging. Mijn vader heeft me toen over de knie gelegd en me een paar tikken op de billen gegeven. Dat hysterische was daarna wel over.
Mijn ouders waren meer van de andere "straffen". Als ze ons het een en ander hadden gezegd, zo van: "Dat en dat mag niet" en we gingen er wel mee door, dan werd er een consequentie aan verbonden. "Als je dat nog één keer doet dan mag je dat en dat niet". En dan deden we dat nog een keer en dan mochten we dat inderdaad niet.
Ik heb er niks aan overgehouden. Ik was ook niet bang voor mijn ouders en nog steeds niet. Ik kijk met een warm gevoel terug naar mijn jeugd.
De huidige maatschappij is natuurlijk anders, is niet te vergelijken met vroegah. Er zijn andere inzichten waarvan sommige erg goed zijn en waarvan ik sommige zelf niet zo goed vind.
Om een reactie te geven op TO.
Je dochter heeft je verteld dat ze is geslagen door haar vader. Je hebt hem aangegeven dat je dat niet accepteert en dat je dat niet de manier vindt. Ik zou ook willen weten wat voor hem de reden was om haar te slaan. En ik zou ook willen weten wat de reden is waarom jouw dochter enerzijds naast hem huppelt en anderzijds bang is voor hem. Is dat "alleen" (begrijp me goed, ik bagatelliseer het niet, daarom staat het tussen aanhalingstekens) het feit dat ze een paar keer is geslagen of speelt er meer? Dat zou ik graag willen weten.
