
Het Grote Viva Katten Topic deel 2
woensdag 1 mei 2019 om 21:17
Alweer een nieuw deel waar wij, enorme kattenliefhebbers, met elkaar kletsen over onze katten en hoe deze poezelige viervoeters ons leven verrijken. Meestal zijn ze lief en grappig, soms ondeugend, soms eten ze teveel of te weinig, soms maken we ons zorgen, kortom we kletsen hier over alles wat met katten te maken heeft. En soms gaan we off-topic, ook dat kan hier
Iedereen is natuurlijk welkom om mee te schrijven.
Happy New Miauw!

Het vorige deel is hier te vinden:
thuis/het-grote-viva-katten-topic/list_messages/425916

Iedereen is natuurlijk welkom om mee te schrijven.
Happy New Miauw!
Het vorige deel is hier te vinden:
thuis/het-grote-viva-katten-topic/list_messages/425916
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 1 maart 2020 om 12:51
Katten zijn wel slimme beesten. Ze miauwen op dezelfde frequentie als dat baby's huilen. Elke keer als hond de tuin in mag, begint kitten hier een hele klaagzang. Gaat door merg en been.
When the missionaries came to Africa they had the Bible and we had the land. They said "Let us pray." We closed our eyes. When we opened them we had the Bible and they had the land.
Desmond Tutu
Desmond Tutu


zondag 1 maart 2020 om 18:02
Mijn kat lust alleen sheba en zelfs dan lukt hij vooral t vocht op....
Geven van pilletjes blijkt lastig. Ik heb t door wat slagroom gedaan en de eerste keer at hij zo alles op. Nu weigerde hij. Heb t op mijn vinger gedaan en toen lukte hij t zo af gelukkig....Hij eet alleen zo slecht. Hoop dat dat snel beter gaat.
Geven van pilletjes blijkt lastig. Ik heb t door wat slagroom gedaan en de eerste keer at hij zo alles op. Nu weigerde hij. Heb t op mijn vinger gedaan en toen lukte hij t zo af gelukkig....Hij eet alleen zo slecht. Hoop dat dat snel beter gaat.
zondag 1 maart 2020 om 19:19
Ik ben weinig op het forum geweest Mieke, eind januari op de SEH beland en sindsdien is het een rollercoaster van ziekenhuisafspraken, onderzoeken etc. Aanstaande woensdag word ik geopereerd i.v.m. een kwaadaardige blaastumor en dan nog ca. 6-8 weken uittrekken voor herstel, als ik volledig herstel...

Lapje is heel mager nu, ze eet erg slecht. Ik doe nu Ipakitine over haar eten en soms krijgt ze een pil tegen de misselijkheid. Ik hoop dat ze de lente/zomer haalt zodat ze nog lekker van het zonnetje kan genieten. Ze is vandaag 16 jaar geworden

Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.

zondag 1 maart 2020 om 20:13
Oh neeCalamitycat schreef: ↑01-03-2020 19:19Ik ben weinig op het forum geweest Mieke, eind januari op de SEH beland en sindsdien is het een rollercoaster van ziekenhuisafspraken, onderzoeken etc. Aanstaande woensdag word ik geopereerd i.v.m. een kwaadaardige blaastumor en dan nog ca. 6-8 weken uittrekken voor herstel, als ik volledig herstel...![]()
Lapje is heel mager nu, ze eet erg slecht. Ik doe nu Ipakitine over haar eten en soms krijgt ze een pil tegen de misselijkheid. Ik hoop dat ze de lente/zomer haalt zodat ze nog lekker van het zonnetje kan genieten. Ze is vandaag 16 jaar geworden![]()

zondag 1 maart 2020 om 20:48
Mieke, sorry dat ik je aan het schrikken heb gemaakt
Het is nog een geluk bij een ongeluk dat het tijdig ontdekt is (ik was op de SEH voor andere klachten maar gelukkig is er niets anders gevonden) en dat de tumor dus nog klein is. Maar dan nog kan deze meer of minder kwaadaardig zijn, dat hoor ik een week na de operatie dus nog een zenuwslopende anderhalve week. Ik wil nu vooral geopereerd worden, dan is dat maar vast achter de rug.
Hopelijk dus geen Coronagedoe in het ziekenhuis waar ik mijn operatie krijg...


Het is nog een geluk bij een ongeluk dat het tijdig ontdekt is (ik was op de SEH voor andere klachten maar gelukkig is er niets anders gevonden) en dat de tumor dus nog klein is. Maar dan nog kan deze meer of minder kwaadaardig zijn, dat hoor ik een week na de operatie dus nog een zenuwslopende anderhalve week. Ik wil nu vooral geopereerd worden, dan is dat maar vast achter de rug.
Hopelijk dus geen Coronagedoe in het ziekenhuis waar ik mijn operatie krijg...
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.

zondag 1 maart 2020 om 20:57
Ja dat snap ik, dat ding moet zo snel mogelijk eruit. Maar dan moest het zo zijn dat ze het aantroffen. Zulke dingen zijn zeer zeker zenuwslopend en ik vind het onmenselijk dat lange wachten. Heb je thuis ondersteuning en ook voor de poezen?Calamitycat schreef: ↑01-03-2020 20:48Mieke, sorry dat ik je aan het schrikken heb gemaakt![]()
![]()
Het is nog een geluk bij een ongeluk dat het tijdig ontdekt is (ik was op de SEH voor andere klachten maar gelukkig is er niets anders gevonden) en dat de tumor dus nog klein is. Maar dan nog kan deze meer of minder kwaadaardig zijn, dat hoor ik een week na de operatie dus nog een zenuwslopende anderhalve week. Ik wil nu vooral geopereerd worden, dan is dat maar vast achter de rug.
Hopelijk dus geen Coronagedoe in het ziekenhuis waar ik mijn operatie krijg...
Die klote Corona...
zondag 1 maart 2020 om 21:14
Lief van jullie
Ik voel mezelf helemaal (nog) niet ziek dus kan gewoon zelf voor de katten zorgen, de avond/nacht na de operatie logeer ik of bij een vriendin of blijf een nachtje in het ziekenhuis. De buurvrouw geeft de katten dan eten. Ik neem aan dat als ik weer thuis ben (donderdag hopelijk) ik ook gewoon zelf voor de katten kan zorgen maar mocht het niet gaan dan vraag ik natuurlijk de buuv, ze doet het graag.
Mieke, het heeft zeker zo moeten zijn... ik moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als dit niet ontdekt was. Behalve dan dat ik wat vaker moest plassen heb ik er namelijk helemaal geen klachten van. Ik dacht dat het vaker plassen met de overgang te maken had dus had daarvoor zeker de huisarts niet bezocht. Ik vind het natuurlijk heftig hoor, maar prijs mezelf ook echt een soort van gelukkig dat het bij toeval is ontdekt en er nu wat aan gedaan kan worden en 'we' er hopelijk op tijd bij zijn.
Toen ik de diagnose kreeg bij de uroloog wilde ik dezelfde dag eigenlijk geopereerd worden maar ja... dat kon natuurlijk niet
Maar die 5 weken wachten waren inderdaad een beetje teveel van het goede, de tijd is echt tergend langzaam voorbij gegaan. Maar goed, nu is het gelukkig bijna eindelijk zo ver.
Er staan een flink aantal hele lieve mensen voor me klaar als ik hulp nodig heb en om me te steunen, dat is erg fijn.

Ik voel mezelf helemaal (nog) niet ziek dus kan gewoon zelf voor de katten zorgen, de avond/nacht na de operatie logeer ik of bij een vriendin of blijf een nachtje in het ziekenhuis. De buurvrouw geeft de katten dan eten. Ik neem aan dat als ik weer thuis ben (donderdag hopelijk) ik ook gewoon zelf voor de katten kan zorgen maar mocht het niet gaan dan vraag ik natuurlijk de buuv, ze doet het graag.
Mieke, het heeft zeker zo moeten zijn... ik moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als dit niet ontdekt was. Behalve dan dat ik wat vaker moest plassen heb ik er namelijk helemaal geen klachten van. Ik dacht dat het vaker plassen met de overgang te maken had dus had daarvoor zeker de huisarts niet bezocht. Ik vind het natuurlijk heftig hoor, maar prijs mezelf ook echt een soort van gelukkig dat het bij toeval is ontdekt en er nu wat aan gedaan kan worden en 'we' er hopelijk op tijd bij zijn.
Toen ik de diagnose kreeg bij de uroloog wilde ik dezelfde dag eigenlijk geopereerd worden maar ja... dat kon natuurlijk niet

Maar die 5 weken wachten waren inderdaad een beetje teveel van het goede, de tijd is echt tergend langzaam voorbij gegaan. Maar goed, nu is het gelukkig bijna eindelijk zo ver.
Er staan een flink aantal hele lieve mensen voor me klaar als ik hulp nodig heb en om me te steunen, dat is erg fijn.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.

zondag 1 maart 2020 om 22:01
A.s. woensdag de operatie, precies een week later de uitslag van de kweek.
En ben me zeker kapot geschrokken. Ik zat, nadat ze in het ziekenhuis 'iets' op de echo hadden gezien, (volgens de mevrouw die de echo maakte een poliepje dus ik dacht er eigenlijk helemaal niets bij) een paar dagen later bij de uroloog voor een blaasonderzoek. Ik was alleen gegaan omdat ik natuurlijk nooit verwacht had zoiets heftigs te horen. En kreeg dus toen wel meteen het slechte nieuws. Gelukkig werk ik vlakbij het ziekenhuis dus ben meteen doorgelopen naar mijn collega's die me echt heel lief opvingen en toen heeft een collega me naar huis gebracht want ik kon echt niet meer helder denken, was heel erg van slag.
Meteen diezelfde middag moest ik gaan laxeren want de volgende dag ook een coloscopie (darmonderzoek). Ik was echt zó bang, was ervan overtuigd dat ze ook 'van alles' in mijn darmen zouden vinden wat niet goed was maar dat bleek gelukkig niet het geval. Wel zijn er twee goedaardige poliepjes weggehaald maar verder dus niets bijzonders wat echt een hele opluchting was. Twee weken later ook een CT-scan gehad waaruit moest blijken of er bijvoorbeeld in mijn nieren ook tumoren zaten maar ook dat is gelukkig niet zo. Dus al met al kom ik er redelijk goed 'mee weg' hoop ik. Maar ja, het hakt er zeker psychisch best in natuurlijk...
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 1 maart 2020 om 22:04
Jeetje, CC, ik schrik ook wel een beetje van je nieuws
Wel fijn om te lezen dat het op tijd gevonden is, inderdaad een geluk bij een ongeluk. Ik zal aan je denken woensdag, hopelijk verloopt de operatie goed en kan je daarna thuis met de katten om je heen herstellen
Ik wens je alvast heel veel sterkte en beterschap!
En gefeliciteerd met Lapje! Wat fijn dat ze de 16 heeft mogen halen - zij en mijn kat delen dus een verjaardag, wat leuk!


En gefeliciteerd met Lapje! Wat fijn dat ze de 16 heeft mogen halen - zij en mijn kat delen dus een verjaardag, wat leuk!


zondag 1 maart 2020 om 22:15
Nou dat hakt er enorm in. Pff gelukkig zit er verder niks. Oké woensdag, dat is al snel.Calamitycat schreef: ↑01-03-2020 22:01A.s. woensdag de operatie, precies een week later de uitslag van de kweek.
En ben me zeker kapot geschrokken. Ik zat, nadat ze in het ziekenhuis 'iets' op de echo hadden gezien, (volgens de mevrouw die de echo maakte een poliepje dus ik dacht er eigenlijk helemaal niets bij) een paar dagen later bij de uroloog voor een blaasonderzoek. Ik was alleen gegaan omdat ik natuurlijk nooit verwacht had zoiets heftigs te horen. En kreeg dus toen wel meteen het slechte nieuws. Gelukkig werk ik vlakbij het ziekenhuis dus ben meteen doorgelopen naar mijn collega's die me echt heel lief opvingen en toen heeft een collega me naar huis gebracht want ik kon echt niet meer helder denken, was heel erg van slag.
Meteen diezelfde middag moest ik gaan laxeren want de volgende dag ook een coloscopie (darmonderzoek). Ik was echt zó bang, was ervan overtuigd dat ze ook 'van alles' in mijn darmen zouden vinden wat niet goed was maar dat bleek gelukkig niet het geval. Wel zijn er twee goedaardige poliepjes weggehaald maar verder dus niets bijzonders wat echt een hele opluchting was. Twee weken later ook een CT-scan gehad waaruit moest blijken of er bijvoorbeeld in mijn nieren ook tumoren zaten maar ook dat is gelukkig niet zo. Dus al met al kom ik er redelijk goed 'mee weg' hoop ik. Maar ja, het hakt er zeker psychisch best in natuurlijk...

zondag 1 maart 2020 om 22:34
Ik denk dat je het allemaal net voor bent. Nu nog alle quarantaines ontwijken. Je moet er toch niet aan denken dat je 14 dagen ergens vastzit. Ik ga al vrijwel nooit op vakantie omdat ik niet zonder mijn beesten wil.

zondag 1 maart 2020 om 23:02
Ja verschrikkelijk. Dus die dingen moeten baasjes en vrouwtjes helemaal niet hebben.Calamitycat schreef: ↑01-03-2020 22:45Nee precies, ik ook niet. Vond het laatst al een ramp om een nachtje niet bij mijn katten te zijn.
Twee weken in quarantaine niet in mijn eigen huis lijkt me echt een hel.

zondag 1 maart 2020 om 23:10
Je hebt gelijkCalamitycat schreef: ↑01-03-2020 23:06Om te voorkomen dat we gek worden moeten we daar maar niet teveel bij stilstaan en duimen dat het nooit gaat gebeuren![]()
