Bij elkaar blijven tot de kinderen volwassen zij .

10-03-2020 09:20 84 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zijn er mensen hier die daar voor gekozen hebben? Dat je weet dat het niet meer gaat maar voor de kinderen bij elkaar blijft. We hebben weinig ruzie. Er is wel veel irritatie. Ik kan weinig hebben maar hou me in waar de kinderen bij zijn. Hij is zoveel vreemdgegaan. Heb mijn ogen ervoor gesloten maar ik kan niet meer. Hij wil gewoon zo doorgaan ( stiekem vreemdgaan vermoed ik) tegen mij zegt hij dat hij het niet meer doet. Geloof er niks van dit speelt al jaren.

Wat in in deze situatie het beste voor de kinderen en is het haalbaar? Niet samen zijn maar wel als vrienden ( hopelijk kom ik op dat punt) en ouders in 1 huis.
Geen idee hoe oud je kinderen zijn, maar een scheiding hoeft echt niet het allerergste te zijn dat kinderen kan overkomen. Een sterke moeder die voor zichzelf kiest is ook een goed voorbeeld om mee te geven.
Iemand die ik ken heeft dit gedaan. Haar kinderen namen dit haar later kwalijk omdat ze de spanningen in huis dus echt wel voelden en hier veel last van hadden... maar ik begrijp je gedachte hoor, voor mij voelt scheiden ook als een van de ergste dingen die je je kinderen kunt ‘aandoen’ (terwijl dat in de meeste gevallen waarschijnlijk niet zo is).
Bij een klasgenoot van de middelbare school konden de ouders elkaar niet luchten of zien. Ze zouden gaan scheiden zodra hun zoon geslaagd was voor zijn eindexamen. Hij zakte voor zijn eindexamen. Ouders bleven bij elkaar, voor 'nog één jaar'. Het jaar daarop zakte hij nogmaals.
Alle reacties Link kopieren
Waarschijnlijk is het nog beter voor de kinderen ook als jullie uit elkaar gaan, al die irritaties etc. merken zij ook. Bovendien zet je je eigen leven jarenlang on hold om bij die klootzak te blijven (want ja, dat ben je als je het mij vraagt als je altijd maar vreemdgaat en het je niets interesseert dat je je partner pijn doet). Jij verdient het ook om gelukkig te zijn!
Het lijkt me niet dat dit nou een goed plan is zeker gezien het vreemdgaan en de irritaties.

Ben je in een situatie waarbij je leeft als broer en zus maar elkaar nog verder prima kan luchten dan is het een ander verhaal maar dit klinkt echt niet als een jofel plan sorry.
Alle reacties Link kopieren
Dit zijn echt van die vragen waarvan ik me bijna afvraag of het wel serieus is c.q. of je het antwoord écht niet zelf weet.

Voor mij is het namelijk een no-brainer. Zoals rumforviva al zegt, een scheiding is echt niet het ergste wat kinderen kan overkomen. Volgens mij kan in een liefdesloos huis opgroeien misschien nog wel schadelijker zijn.

Een vriendin van mij had dat. Haar ouders bleven ook bij elkaar voor de kinderen, wat resulteerde dat ze nooit iets liefdevols tussen haar ouders zag. Ook al maakte ze geen ruzie, er was ook nooit een knuffel of een kus of iets anders liefs. Dan groei je wel met een redelijke kronkel op omdat je het normaal gaat vinden dat je je partner niet per se heel leuk hoeft te vinden (en jouw partner jou ook niet). Toen zag ze dat het bij andere kinderen thuis anders ging. Toen ze aan haar ouders vroeg waarom zij eigenlijk nooit met elkaar knuffelen oid, zijn ze alsnog uit elkaar gegaan. Toen allebei een gelukkige partner gevonden. Die vriendin zei dat ze wou dat haar ouders veel eerder waren gescheiden. Zij trapt nu ook in de valkuil dat ze vaak in nét niet relaties blijft hangen, zowel op het gebied van liefde als vriendschap.
Alle reacties Link kopieren
Odense* schreef:
10-03-2020 09:25
Bij een klasgenoot van de middelbare school konden de ouders elkaar niet luchten of zien. Ze zouden gaan scheiden zodra hun zoon geslaagd was voor zijn eindexamen. Hij zakte voor zijn eindexamen. Ouders bleven bij elkaar, voor 'nog één jaar'. Het jaar daarop zakte hij nogmaals.
Een oom en tante van mijn man vertelden het vrijwel gelijk na het halen van het diploma. Dat viel ook niet goed. De kinderen hebben het gevoel dat hun hele jeugd een grote leugen was.
Geen idee waar je goed aan doet, een scheiding is ook niet leuk.
Alle reacties Link kopieren
De kinderen zijn tussen de 4 en 10.

Spanningen zijn er niet veel. Hij is erg veel weg voor zijn werk. Laat thuis. De kinderen zien hem weinig ( wat ook weer een ander probleem is)
Eggo schreef:
10-03-2020 09:30
Het lijkt me niet dat dit nou een goed plan is zeker gezien het vreemdgaan en de irritaties.

Ben je in een situatie waarbij je leeft als broer en zus maar elkaar nog verder prima kan luchten dan is het een ander verhaal maar dit klinkt echt niet als een jofel plan sorry.
Dit. En wanneer zijn ze dan “volwassen” genoeg? Als ze het huis uit zijn?
Ik zou het wel doen in jouw geval, straks moet je een baan zoeken!
PikkuMyy schreef:
10-03-2020 09:34
Ik zou het wel doen in jouw geval, straks moet je een baan zoeken!
En je kinderen naar de opvang. o_o
Herfstblaadje19 schreef:
10-03-2020 09:34
En je kinderen naar de opvang. o_o
Ja OMG de horror!
Ja, leer je kinderen dat in een relatie blijven met een vreemdganger en lekker veel onderhuidse irritatie en verdriet een juiste keuze is.


Not.
huisvrouw86 schreef:
10-03-2020 09:32
De kinderen zijn tussen de 4 en 10.

Spanningen zijn er niet veel. Hij is erg veel weg voor zijn werk. Laat thuis. De kinderen zien hem weinig ( wat ook weer een ander probleem is)
Je vraagt het hier, en mijn antwoord is, nee niet bij elkaar blijven, dit is een veel te lange periode om te overbruggen. Gewoon niet doen.
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 10-03-2020 09:38
0.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
PikkuMyy schreef:
10-03-2020 09:34
Ik zou het wel doen in jouw geval, straks moet je een baan zoeken!

Dat hoeft niet daar hebben we vanaf het begin afspraken over gemaakt. Ik zou er financieel op achteruit gaan maar niet zoveel dat ik moet werken. Nu de jongste op school zit wil ik miss wel weer werken
Alle reacties Link kopieren
Als jij het kan moet je het doen... Maar ik zou niet 15 jaar aan iemand blijven hangen.... Zonde van mijn leven!
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik op de basisschool zat. Jaren later in studietijd een student leren kennen wiens ouders getrouwd waren en langs elkaar leefden (als broer en zus) zij was jaloers op mij!!

Wat wil je je kinderen meegeven over (goede) relaties en zelfrespect?
Alle reacties Link kopieren
To, ik zou voor mijzelf kiezen. Het is nog iets anders als je het verder prima met elkaar kunt vinden, gewoon nog lol met elkaar hebt, alleen niet meer geliefden bent.
Maar er is gewoon onderhuidse spanning en gedoe.

Je geeft jouw kinderen echt een beter voorbeeld door niet in deze situatie te blijven hangen. Daarnaast gun je jezelf toch ook een leuke leven met mogelijk een leukere partner?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Afspraken zijn mooi maar hoe werken ze in de praktijk, als het er echt op aankomt en zaken als wrok en verdriet om de hoek komen kijken? Dan heb ik het nog niet zozeer over jou, maar je man geeft zijn ontspannen leventje op op deze manier. Ik zou er niet vanuit gaan dat die afspraken zomaar overeind blijven.
Bereid een worst-case scenario voor.

Wat je vraag in de OP aangaat: ik zou mijn dochters niet willen leren dat blijven in een slechte relatie als deze niet is waar je voor moet settelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken iemand die dat gedaan heeft. Zijn ex en hij gingen daarna nog prima door één deur, maar ik heb geen idee hoe dat voor de kinderen was.
Overigens waren beide echtelieden wel financieel onafhankelijk van elkaar. :roll:
Alle reacties Link kopieren
Als je het doet en je weet dat hij is vreemdgegaan en dat ook zal blijven doen dan zou ik het alleen doen als je onderling geen poppenkast speelt en of een open relatie hebt, of erkent dat de liefdesrelatie gewoon over is en dat je om praktische redenen onder één dak woont. Ik zou geen zin hebben in jarenlang toneelspel en ontkennen van zijn kant terwijl je allebei wel beter weet. Ik denk dat je dan echt een hekel aan hem krijgt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Als je van 86 bent ben je jonger dan ik (83) en woon nu bijna een jaar met mijn kind in ons eigen huurhuisje. Wat een verademing om niet meer met die man te hoeven dealen. Het gevoel van vrijheid is immens. Heb echt een warm nest nu voor mijn kind en werk wel maar ben gelukkig ook heel veel thuis. Geen kille liefdeloze rare sfeer meer. We hebben echt de grootste lol samen en ik kan alles zelf beslissen. Het is niet makkelijk met een stomme ex maar het voelt niet meer alsof ik zit te verleppen in een leven wat voelt als een gevangenis. En ik denk dat mijn kind daar zeker baat bij heeft.
Alimentatietechnisch had je beter vorig jaar al kunnen scheiden.

Maar je kinderen zijn ukkies, zou je echt nog zo’n 15 jaar in een ongelukkig huwelijk willen zitten?!

Tijd om een zelfstandige vrouw te worden i.p.v. een huisvrouw.
Waarom in godsnaam? Ik ben kind van gescheiden ouders, compleet met vechtscheiding en contact verbreken erbij. Echter: ik heb er echt niks aan over gehouden. Nu ben ik begin 20 en is alles weer “goed” gekomen. Geen schade aan overgehouden hoor.

Ik zou het als kind echt vreselijk gevonden hebben als mijn ouders hun eigen geluk hadden opgeofferd puur omdat ze de kinderen geen scheiding wilden “aandoen”. Ja het kan soms kut zijn. Nee, je gaat er niet dood aan. Er zijn veel ergere dingen in de wereld. Mocht je je plan willen doorzetten dan vind ik dat je je kinderen leert dat je nooit voor jezelf moet kiezen en dat je eigen geluk niet belangrijk is. Dat vreemdgaan oké is. Dat scheiden een schande is. Dat scheiden slecht is. Of dat nou zo’n lekker voorbeeld is...
anoniem_268087 wijzigde dit bericht op 10-03-2020 09:51
5.19% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven