Kinderen
alle pijlers
Woonplaatsdilemma..
zondag 17 mei 2020 om 09:46
Hoi allemaal,
Ik twijfelde er even aan welke rubriek dit topic onder valt maar omdat mijn vraag nauw samenhangt met het moederschap, plaats ik het hier.
Mijn man en ik zijn nu een aantal jaar samen. We komen allebei uit een andere stad, zo'n 45 min bij elkaar vandaan. Toen ik hem leerde kennen, liet hij weten in zijn woonplaats te willen blijven. Zijn reden hiervoor: hij sport en zijn vriendenkring hangt daar nauw mee samen. Hij houdt van het vertrouwde gevoel. Ik wilde niet perse weg uit mijn woonplaats maar omdat hij zo'n duidelijke voorkeur had, gaf ik aan dat als we iets konden vinden wat ook aan onze wens voldoet (kans was groter in zijn woonplaats), ik bereid was naar zijn plaats te verhuizen. Zou betekenen dat ik iets verder zou moeten rijden, vond ik toen geen punt. We vonden een huis en we verhuisden. In die tijd raakte ik ook zwanger (helemaal gepland en gewenst).
Een sprong naar nu: we hebben inmiddels een kindje en wonen hier nu anderhalf jaar. We zijn erg gelukkig met ons gezin. Ik voel me echter niet thuis in mijn huidige woonplaats. Ik heb wat vriendschappen opgebouwd, ben ook in de buurt gaan werken. Alles om maar dat 'thuisgevoel' te krijgen. Het punt is dat het moederschap mijn beleving en woonwensen heeft beïnvloed waardoor ik nu terugkijkend, een andere keuze zou hebben gemaakt.
Ik merk sinds ik moeder ben dat ik veel meer waarde hecht aan contacten van vroeger, het vertrouwde gevoel van mijn vroegere omgeving, mijn familie is daarnaast altijd al heel belangrijk geweest. Ik zie mijn familie en vriendinnen die ik al langer ken een stuk minder en ons kindje dus ook. Het blijkt veel lastiger om met de reistijd erbij iets te plannen in mijn vroegere woonplaats, rekening houdend met slaapjes etc. Ik mis het spontane langs kunnen gaan bij familie of vrienden met mijn kindje erbij als mijn man werken of sporten is. Ik werk een aantal dagen, hij meer. Ik onderneem dan ook wel leuke dingen hier en ga ook geregeld naar mijn vroegere woonplaats, maar dat laatste heeft veel voeten in aarde vanwege dus de reistijd en het ritme. Even een stukje fietsen langs mijn zus is er niet bij. Bovendien hebben we ooit de wens voor een tweede, betekent dat het nog een stukje lastiger zou worden met verschillende ritmes.
Mijn man weet van mijn gevoel en mijn wens om terug te verhuizen. Daar ben ik heel eerlijk in: als hij daar voor open zou staan, zou ik direct actie ondernemen. Echter ziet hij het totaal niet zitten om te verhuizen, angst dat het ten koste gaat van zijn vriendschappen en sport. Bovendien vindt hij het 'thuisgevoel' in zijn woonplaats ook heel belangrijk. Ik leg hem echter uit dat het voor mij veel meer voeten in aarde heeft om in het weekend, als hij sport, mijn familie of vrienden te zien met het ritme van ons kindje erbij. Het zou voor hem enkel meer reistijd betekenen. Daarbij heb ik dus meer dagen alleen met ons kindje. Dit begrijpt hij wel maar alsnog ziet hij het niet zitten en geeft ook aan dat hij er vanaf het begin eerlijk in is geweest. Hij heeft wel begrip voor mijn gevoel en probeert ook veel om mijn gevoel te veranderen.
Ik zou heel graag willen weten hoe we dit dilemma kunnen oplossen,maar dat antwoord moeten we natuurlijk zelf vinden. Is er iemand (of kennen jullie iemand) die ooit in een soortgelijke situatie heeft gezeten of zit ? Ik ken niemand en merk dat ik daar wel behoefte aan heb. Het blijft zo lastig en we hebben het er veel over en zorgt ook wel eens voor spanning. Een oplossing om er tussenin te gaan wonen, is er niet. Er zitten weinig dorpen tussen en dat zou betekenen dat we ergens wonen waar we allebei niets mee hebben.
Ik twijfelde er even aan welke rubriek dit topic onder valt maar omdat mijn vraag nauw samenhangt met het moederschap, plaats ik het hier.
Mijn man en ik zijn nu een aantal jaar samen. We komen allebei uit een andere stad, zo'n 45 min bij elkaar vandaan. Toen ik hem leerde kennen, liet hij weten in zijn woonplaats te willen blijven. Zijn reden hiervoor: hij sport en zijn vriendenkring hangt daar nauw mee samen. Hij houdt van het vertrouwde gevoel. Ik wilde niet perse weg uit mijn woonplaats maar omdat hij zo'n duidelijke voorkeur had, gaf ik aan dat als we iets konden vinden wat ook aan onze wens voldoet (kans was groter in zijn woonplaats), ik bereid was naar zijn plaats te verhuizen. Zou betekenen dat ik iets verder zou moeten rijden, vond ik toen geen punt. We vonden een huis en we verhuisden. In die tijd raakte ik ook zwanger (helemaal gepland en gewenst).
Een sprong naar nu: we hebben inmiddels een kindje en wonen hier nu anderhalf jaar. We zijn erg gelukkig met ons gezin. Ik voel me echter niet thuis in mijn huidige woonplaats. Ik heb wat vriendschappen opgebouwd, ben ook in de buurt gaan werken. Alles om maar dat 'thuisgevoel' te krijgen. Het punt is dat het moederschap mijn beleving en woonwensen heeft beïnvloed waardoor ik nu terugkijkend, een andere keuze zou hebben gemaakt.
Ik merk sinds ik moeder ben dat ik veel meer waarde hecht aan contacten van vroeger, het vertrouwde gevoel van mijn vroegere omgeving, mijn familie is daarnaast altijd al heel belangrijk geweest. Ik zie mijn familie en vriendinnen die ik al langer ken een stuk minder en ons kindje dus ook. Het blijkt veel lastiger om met de reistijd erbij iets te plannen in mijn vroegere woonplaats, rekening houdend met slaapjes etc. Ik mis het spontane langs kunnen gaan bij familie of vrienden met mijn kindje erbij als mijn man werken of sporten is. Ik werk een aantal dagen, hij meer. Ik onderneem dan ook wel leuke dingen hier en ga ook geregeld naar mijn vroegere woonplaats, maar dat laatste heeft veel voeten in aarde vanwege dus de reistijd en het ritme. Even een stukje fietsen langs mijn zus is er niet bij. Bovendien hebben we ooit de wens voor een tweede, betekent dat het nog een stukje lastiger zou worden met verschillende ritmes.
Mijn man weet van mijn gevoel en mijn wens om terug te verhuizen. Daar ben ik heel eerlijk in: als hij daar voor open zou staan, zou ik direct actie ondernemen. Echter ziet hij het totaal niet zitten om te verhuizen, angst dat het ten koste gaat van zijn vriendschappen en sport. Bovendien vindt hij het 'thuisgevoel' in zijn woonplaats ook heel belangrijk. Ik leg hem echter uit dat het voor mij veel meer voeten in aarde heeft om in het weekend, als hij sport, mijn familie of vrienden te zien met het ritme van ons kindje erbij. Het zou voor hem enkel meer reistijd betekenen. Daarbij heb ik dus meer dagen alleen met ons kindje. Dit begrijpt hij wel maar alsnog ziet hij het niet zitten en geeft ook aan dat hij er vanaf het begin eerlijk in is geweest. Hij heeft wel begrip voor mijn gevoel en probeert ook veel om mijn gevoel te veranderen.
Ik zou heel graag willen weten hoe we dit dilemma kunnen oplossen,maar dat antwoord moeten we natuurlijk zelf vinden. Is er iemand (of kennen jullie iemand) die ooit in een soortgelijke situatie heeft gezeten of zit ? Ik ken niemand en merk dat ik daar wel behoefte aan heb. Het blijft zo lastig en we hebben het er veel over en zorgt ook wel eens voor spanning. Een oplossing om er tussenin te gaan wonen, is er niet. Er zitten weinig dorpen tussen en dat zou betekenen dat we ergens wonen waar we allebei niets mee hebben.
zondag 17 mei 2020 om 21:13
Natuurlijk wel, daarom heet het teamsport. Je spreekt af dat je samen een seizoen wedstrijden speelt en als 3 van de 10 ineens bedenkt iets anders te gaan doen op die dag laat je de rest van het team mooi zittenNYC schreef: ↑17-05-2020 21:06Hoezo kan dat niet? Je kunt zelf toch ook wel eens geen zin hebben of andere plannen? Dus niet omdat je partner wil lunchen of winkelen maar ook omdat je zelf spontaan op zaterdag een uitstapje wil maken of naar vrienden toe. Anders zit je er elke vaste week/tijdstip aan vast als een verplichting. En ik weet dat het bij jeugdteams zo werkt maar toch niet meer voor volwassenen?
zondag 17 mei 2020 om 21:21
Ja idd. Wil je je vrije zaterdag hebben, dan ga je niet op een teamsport of kies je bv midweek. Het is een verplichting die je aangaat richting je team en met elkaar. Niets zo irritant als je elke week met andere spelers moet spelen, omdat de helft er niet is. Natuurlijk kun je echt wel eens afzeggen, maar daar valt imo mijn vrouw wil lunchen of winkelen of ik ga met mn gezin op visite bij oma niet onder hoor.TijdvoorTaart schreef: ↑17-05-2020 21:13Natuurlijk wel, daarom heet het teamsport. Je spreekt af dat je samen een seizoen wedstrijden speelt en als 3 van de 10 ineens bedenkt iets anders te gaan doen op die dag laat je de rest van het team mooi zitten
Maar degene die vinden dat dat prima kan, doen zelf geen teamsport denk ik.
zondag 17 mei 2020 om 21:23
Dat denk ik ook, of ze hebben maling aan hun partners/gezins tijd.Zapsie schreef: ↑17-05-2020 21:21Ja idd. Wil je je vrije zaterdag hebben, dan ga je niet op een teamsport of kies je bv midweek. Het is een verplichting die je aangaat richting je team en met elkaar. Niets zo irritant als je elke week met andere spelers moet spelen, omdat de helft er niet is. Natuurlijk kun je echt wel eens afzeggen, maar daar valt imo mijn vrouw wil lunchen of winkelen of ik ga met mn gezin op visite bij oma niet onder hoor.
Maar degene die vinden dat dat prima kan, doen zelf geen teamsport denk ik.
zondag 17 mei 2020 om 21:23
Maar ook nog bij volwassenen? Je kunt toch ook in een app vragen wie er komt en wie niet?TijdvoorTaart schreef: ↑17-05-2020 21:13Natuurlijk wel, daarom heet het teamsport. Je spreekt af dat je samen een seizoen wedstrijden speelt en als 3 van de 10 ineens bedenkt iets anders te gaan doen op die dag laat je de rest van het team mooi zitten
zondag 17 mei 2020 om 21:28
Nee, niet aan sportende mannen/mensen in het algemeen. Ik sport zelf ook, man ook maar we stemmen dat samen af. Het is niet zo dat één van ons alle vrijheid claimt en de ander is de veredelde oppas.
Voetballers vind ik dan wel een vervelend soort, bloedfanatiek, kost zoveel tijd, kan niet wijken voor een andere afspraak en dan nog het urenlange bieren achteraf en dan nog vanalles op tv volgen
Nope, een no-go voor mij.
zondag 17 mei 2020 om 21:29
Dit inderdaad! Vind dat hij ook moeite moet doen om to ook een thuisgevoel te geven.Poppy_del_Rio schreef: ↑17-05-2020 11:36Wat lees je hier toch vaak topics over mannen die star zijn in waar ze willen wonen!
Mij zou het mateloos irriteren als een man zijn “thuisgevoel” zwaarder zou laten wegen dan mijn welbevinden, dus ik begrijp TO wel. Ze is die man ter wille geweest, maar het bevalt niet. In plaats van nu zelf eens te bewegen, gooit hij de deur in het slot. Zo werkt het niet in een relatie.
zondag 17 mei 2020 om 21:33
Het kan net zo goed hockey zijn, of tennis, of welke andere teamsport dan ook. Het is niet perse voetbal he. Genoeg competities met wedstrijden die inclusief rust meer dan anderhalf uur duren, en als je dan ook nog een uurtje moet rijden, moet inspelen, etc. kost je dat zo meer dan de halve dag.
NYC, als team bouw je op elkaar. De meeste teams hebben geen 5 reserves, ze zullen bijna allemaal mee moeten om het veld gevuld te krijgen. En dan maakt je positie in het veld ook nog uit: stel dat alle keepers een appje sturen dat ze er deze keer niet bij zijn, dan baal je wel als team.
NYC, als team bouw je op elkaar. De meeste teams hebben geen 5 reserves, ze zullen bijna allemaal mee moeten om het veld gevuld te krijgen. En dan maakt je positie in het veld ook nog uit: stel dat alle keepers een appje sturen dat ze er deze keer niet bij zijn, dan baal je wel als team.
zondag 17 mei 2020 om 22:09
Oke, dat laatste snap ik wel idd. Ik dacht dat zo'n voetbalvereniging (of andere sport) per speltak meestal wel uit minstens uit dubbele aantal personen bestond. Maar idd dan heb je alsnog te maken met andere posities. Ik vind het al met al te serieus en weinig vrijblijvend klinken. Meer dan wat het voorstelt voor wat ontspanning en vermaak... maar da's mijn visie, een ander denkt daar waarschijnlijk heel anders over.Marana schreef: ↑17-05-2020 21:33Het kan net zo goed hockey zijn, of tennis, of welke andere teamsport dan ook. Het is niet perse voetbal he. Genoeg competities met wedstrijden die inclusief rust meer dan anderhalf uur duren, en als je dan ook nog een uurtje moet rijden, moet inspelen, etc. kost je dat zo meer dan de halve dag.
NYC, als team bouw je op elkaar. De meeste teams hebben geen 5 reserves, ze zullen bijna allemaal mee moeten om het veld gevuld te krijgen. En dan maakt je positie in het veld ook nog uit: stel dat alle keepers een appje sturen dat ze er deze keer niet bij zijn, dan baal je wel als team.
Het is al eens vaker gezegd, je moet zelf een teamsporter zijn om dat te gevoel te begrijpen.
zondag 17 mei 2020 om 22:40
Een teamaport is ook niet vrijblijvend idd. Bovendien als je team niet compleet is, stel je ook je tegenstander teleur, want die kunnen ook niet spelen. Gebeurt het vaker, dan help je ook de competitie om zeep en dan is de vraag: als je geen team compleet kan krijgen, moet je ook niet meedoen. En dubbele aantallen is ook niet het geval idd, als iedereen er is, zit je elke week de helft ernaast ook niet leukNYC schreef: ↑17-05-2020 22:09Oke, dat laatste snap ik wel idd. Ik dacht dat zo'n voetbalvereniging (of andere sport) per speltak meestal wel uit minstens uit dubbele aantal personen bestond. Maar idd dan heb je alsnog te maken met andere posities. Ik vind het al met al te serieus en weinig vrijblijvend klinken. Meer dan wat het voorstelt voor wat ontspanning en vermaak... maar da's mijn visie, een ander denkt daar waarschijnlijk heel anders over.
Het is al eens vaker gezegd, je moet zelf een teamsporter zijn om dat te gevoel te begrijpen.
.
zondag 17 mei 2020 om 22:44
Dat is echt dikke onzin. Waarom kan het niet en en? En ja, dat moet in overleg en dat gebeurt hier niet. Maar je kan prima elke week 2x of 3x sporten zonder maling aan partners/gezinstijd hebben.
En als je zo stellig bent: draai het eens om. Manlief mag van vrouw niet meer sporten in een team. Wie heeft dan maling aan wie? Moet je Viva dan eens horen als het om de vrouw gaat: je laat je man toch niet je sport ontzeggen! Maar andersom is het verschrikkelijk not done.
Overleggen is de key! En dan kan het allemaal prima naast elkaar. Of niet, maar niet bij voorbaat al en dat blijkt dan ook uit overleg.
zondag 17 mei 2020 om 23:17
Ik vraag me af of dit alles een weloverwogen beslissing is geweest. TO woont er 1,5 jaar en is in die periode zwanger geworden en bevallen. Ze zijn dus gaan samenwonen omdat ze wanger was of omdat ze graag een kindje wilde en is daarbij de rest een beetje uit het oog verloren heb ik het idee.
Ik vind dat de vriend van TO een beetje op een nare manier afgeschilderd wordt. Hij wilde samenwonen maar wel daar ivm zijn sport. TO is hier zelf mee akkoord gegaan. Mijn man voetbalt op een vrij hoog niveau. Dat deed hij al jaren en deed hij toen we elkaar leerde kennen. We wilde graag een kindje samen en die is er gekomen. Soms wel pittig als hij na een werkdag door gaat naar de training of ik op een zaterdag alleen naar een verjaardag moet. Maar dit wist ik toch van te voren?! De keuze wel of geen baby hebben we gemaakt op basis van hoe ons leven dus incl werk/huis/hobby's eruit zag. Inclusief de eventuele gevolgen die er voor mijn zouden zijn.
Ik vind dat de vriend van TO een beetje op een nare manier afgeschilderd wordt. Hij wilde samenwonen maar wel daar ivm zijn sport. TO is hier zelf mee akkoord gegaan. Mijn man voetbalt op een vrij hoog niveau. Dat deed hij al jaren en deed hij toen we elkaar leerde kennen. We wilde graag een kindje samen en die is er gekomen. Soms wel pittig als hij na een werkdag door gaat naar de training of ik op een zaterdag alleen naar een verjaardag moet. Maar dit wist ik toch van te voren?! De keuze wel of geen baby hebben we gemaakt op basis van hoe ons leven dus incl werk/huis/hobby's eruit zag. Inclusief de eventuele gevolgen die er voor mijn zouden zijn.
zondag 17 mei 2020 om 23:59
Zoals ik het lees zorgt TS zes van de zeven dagen per week voor de baby en zit zij het meeste thuis, terwijl vriendlief vijf dagen werkt en op zaterdag nog een hele dag sport.
Dit kan hij toch ook 3 kwartier verderop? Hij is nu ook al druk dus kan hij vanuit TS geboorteplaats toch ook prima heen en weer? En zou hij de sport die hij nu uitoefent niet bij TS kunnen uitoefenen? Als ie voetbalt zijn daar toch ook clubs zat, bijvoorbeeld zaterdagvoetbal? En anders gaat ie toch ook heen en weer aangezien hij de zorg van het kind al grotendeels bij TS achterlaat?
In een relatie is het geven en nemen, voor TS blijkt het het nu niet te werken in zijn woonplaats. TS, ik raad aan eens met een relatietherapeut te praten, mogelijk is het goed om met een neutraal iemand eens te praten over verandering van woonplaats. En je kunt beter verhuizen nu de kleine nog jong is, stel dat jullie ooit uit elkaar gaan, dan ben je nog verplicht om in je nieuwe woonplaats te wonen in verband met co-ouderschap.
Dit kan hij toch ook 3 kwartier verderop? Hij is nu ook al druk dus kan hij vanuit TS geboorteplaats toch ook prima heen en weer? En zou hij de sport die hij nu uitoefent niet bij TS kunnen uitoefenen? Als ie voetbalt zijn daar toch ook clubs zat, bijvoorbeeld zaterdagvoetbal? En anders gaat ie toch ook heen en weer aangezien hij de zorg van het kind al grotendeels bij TS achterlaat?
In een relatie is het geven en nemen, voor TS blijkt het het nu niet te werken in zijn woonplaats. TS, ik raad aan eens met een relatietherapeut te praten, mogelijk is het goed om met een neutraal iemand eens te praten over verandering van woonplaats. En je kunt beter verhuizen nu de kleine nog jong is, stel dat jullie ooit uit elkaar gaan, dan ben je nog verplicht om in je nieuwe woonplaats te wonen in verband met co-ouderschap.
maandag 18 mei 2020 om 00:14
Maar als je al jaren in een team zit zijn dat inmiddels vrienden.waarom dan naar een andere club gaan?Maizena schreef: ↑17-05-2020 23:59Zoals ik het lees zorgt TS zes van de zeven dagen per week voor de baby en zit zij het meeste thuis, terwijl vriendlief vijf dagen werkt en op zaterdag nog een hele dag sport.
Dit kan hij toch ook 3 kwartier verderop? Hij is nu ook al druk dus kan hij vanuit TS geboorteplaats toch ook prima heen en weer? En zou hij de sport die hij nu uitoefent niet bij TS kunnen uitoefenen? Als ie voetbalt zijn daar toch ook clubs zat, bijvoorbeeld zaterdagvoetbal? En anders gaat ie toch ook heen en weer aangezien hij de zorg van het kind al grotendeels bij TS achterlaat?
In een relatie is het geven en nemen, voor TS blijkt het het nu niet te werken in zijn woonplaats. TS, ik raad aan eens met een relatietherapeut te praten, mogelijk is het goed om met een neutraal iemand eens te praten over verandering van woonplaats. En je kunt beter verhuizen nu de kleine nog jong is, stel dat jullie ooit uit elkaar gaan, dan ben je nog verplicht om in je nieuwe woonplaats te wonen in verband met co-ouderschap.
Stel dat TO 1x per week naar familie wil, dan miet ze 1x per week rijden. Vriend 3x per week voor de trainingen en wedstrijden. Er wordt nogal een probeem gemaakt van die 45 minuten maar zover is dat niet.
maandag 18 mei 2020 om 00:22
Waar staat dat dan? Man van ts werkt, maar 5 dagen? Ts geeft zelf aan dat ze ook werkt. Dus hoezo 6 dagen zorg voor ts en 1 samen? Dat is echt invullen.Maizena schreef: ↑17-05-2020 23:59Zoals ik het lees zorgt TS zes van de zeven dagen per week voor de baby en zit zij het meeste thuis, terwijl vriendlief vijf dagen werkt en op zaterdag nog een hele dag sport.
Dit kan hij toch ook 3 kwartier verderop? Hij is nu ook al druk dus kan hij vanuit TS geboorteplaats toch ook prima heen en weer? En zou hij de sport die hij nu uitoefent niet bij TS kunnen uitoefenen? Als ie voetbalt zijn daar toch ook clubs zat, bijvoorbeeld zaterdagvoetbal? En anders gaat ie toch ook heen en weer aangezien hij de zorg van het kind al grotendeels bij TS achterlaat?
In een relatie is het geven en nemen, voor TS blijkt het het nu niet te werken in zijn woonplaats. TS, ik raad aan eens met een relatietherapeut te praten, mogelijk is het goed om met een neutraal iemand eens te praten over verandering van woonplaats. En je kunt beter verhuizen nu de kleine nog jong is, stel dat jullie ooit uit elkaar gaan, dan ben je nog verplicht om in je nieuwe woonplaats te wonen in verband met co-ouderschap.
En wat hier boven gezegd wordt door Tess, helemaal eens. Sport is meer dan sport en dat ga je niet even ergens anders doen. 45 min rijden 3x in de week doe je ook niet voor een uurtje sport. Blijft het antwoord: wat heeft ts nodig om gelukkig te zijn. En daar over praten en zorgen dat dat werkt.
En een relatietherapie? Is er überhaupt al eens echt gepraat met elkaar? Weet ts zelf wat ze nodig heeft, concreet. Begin daar eens mee
.
maandag 18 mei 2020 om 04:40
Het kan toch dat dat je ergens niet gelukkig wordt?!Tess1981 schreef: ↑17-05-2020 23:17Ik vind dat de vriend van TO een beetje op een nare manier afgeschilderd wordt. Hij wilde samenwonen maar wel daar ivm zijn sport. TO is hier zelf mee akkoord gegaan. Mijn man voetbalt op een vrij hoog niveau. Dat deed hij al jaren en deed hij toen we elkaar leerde kennen. We wilde graag een kindje samen en die is er gekomen. Soms wel pittig als hij na een werkdag door gaat naar de training of ik op een zaterdag alleen naar een verjaardag moet. Maar dit wist ik toch van te voren?! De keuze wel of geen baby hebben we gemaakt op basis van hoe ons leven dus incl werk/huis/hobby's eruit zag. Inclusief de eventuele gevolgen die er voor mijn zouden zijn.
Ook al heb je daar op dat moment wel voor gekozen.
maandag 18 mei 2020 om 06:44
Ik snap niet waarom er voor mannen vrijwel niks hoeft te veranderen en er van vrouwen wordt verwacht (en vrouwen doen het ook nog!) dat ze aan alle kanten inschikken/plooien in een relatie en na de komst van een kind. Ik word alleen van het lezen ervan al geïrriteerd.
maandag 18 mei 2020 om 07:07
Maar hoeveel tijd brengen jullie dan samen door als stel en als gezin? Er is blijkbaar evenwicht in prive-tijd maar wat doe je dan samen? Het klinkt wel als een balans maar niet erg gezellig. Maar ik ga er vanuit dat de praktijk voor jullie niet zo is want je komt niet ontevreden over.Zapsie schreef: ↑17-05-2020 15:08Ik vind sommige reacties wel een beetje overdreven. Een vacature? Serieus? Als je zegt dat ts haar poot stijf moet houden, is de vroue net zo erg als de man. En die man is in vele ogen verschrikkelijk....
Ts wist het van tevoren en daarin maak je samen een keuze. Na 1,5 jaar blijkt het niet helemaal te werken. Dat maakt die man niet gelijk verschrikkelijk, maar ga je met elkaar in gesprek. 1,5 is kort, dus geef het even de tijd. Probeer wel naar je woonplaats te gaan. En geef aan dat je tijd voor jezelf nodig hebt. Aan je man om daarin ook mee te denken. En denk ik mogelijkheden: wat wil ik hier (deze gezinssituatie) kunnen om gelukkig te blijven? Ipv: wat kan allemaal niet.
Mijn man is ook blijven sporten en is een fanatieke voetbalsupporter. Dus elke week trainen, elke zaterdag minimaal een dagdeel weg (bij uitwedstrijden of thuiswedstrijden van het eerste nog langer) en 1x in de twee weken zit hij in het stadion. Dat wist ik van tevoren. Maar als er dan geen sport is, mag hij ook niet piepen dat ik een hele dag weg ben of dat ik doordeweeks uit eten ga. Doet ie ook niet.
maandag 18 mei 2020 om 07:15
Ik lees nu dit bericht. Hij heeft dus een relatie met zijn team en met jou en als dat in botsing komt gaat het team voor. Ik zou dit echt helemaal niets vinden. Dit gaat wel wat verder dan een leuke sport beoefenen, vind ik, alles en iedereen lijkt zich aan te moeten passen zodat dit mogelijk wordt gemaakt voor jouw man. Ik vind het nogal egocentrisch klinken. Ik ben ook benieuwd of hij buiten zijn sport dan ook nog afspreekt met vrienden en daar dus ook alle ruimte voor wil, want tja hij moet toch ook kunnen afspreken. Fijn als jij hier tevreden mee bent, het zal niet zo zwart wit zijn als ik het stel maar het klinkt niet alsof jij en je gezin in de top 3 staan van je man.Zapsie schreef: ↑17-05-2020 20:56Bedoelde ook niet dat ze het wist met het sporten, maar met de woonplaatskeuze. Maar ik ben vooral van elkaar respecteren, dus als man wil sporten zal ik er alles aan proberen te doen dat hij dat kan. Sport is ook voor een groot deel sociale contacten. Maar daar staat tegenover dat de man ook moet meebewegen dat ts iets wil en nodig heeft. Maar daar moet je gewoon samen het gesprek over aan gaan.
Maar hier op viva mag een man bij voorbaat al niet blijven sporten als er een baby komt, lijkt het soms wel. Mijn man doet een teamsport, die kan echt niet zeggen dat hij er de ene week wel is en de andere week niet, omdat zn vrouw wil winkelen of wil lunchen met een vriendin. Overigens zou ik niet eens durven vragen of hij daarvoor zn sport wil afzeggen (omdat ik het onzin vind). Dan ga ik wel lekker uit eten in de avond en moet manlief na de wedstrijd op tijd naar huis. Dat zijn de compromissen die je volgens mij moet maken. Hij en jij. Niet alleen hij, maar ook niet alleen jij.
maandag 18 mei 2020 om 07:51
Ik zou daar ook voor passen, iemand met een hobby die twee avonden en een hele weekenddag in beslag neemt terwijl je baby’s of jonge kinderen hebt. Want dat werkt altijd maar 1 kant op, hoezeer iedereen het ook heeft over compromissen. Want het houdt automatisch in dat de andere partner significant minder tijd overhoudt voor sport en leuke dingen en dat de andere partner op z’n minst 70% van de zorg doet, en dan schat ik dat voorzichtig in.
Want je gaat niet, als je beiden een fatsoenlijke baan hebt en je man is op dinsdag en donderdag van 18:00 tot 22:00 weg en op zaterdag van 9:00 tot 16:00, zelf regelmatig op zaterdagavond uit eten of zondag de hele dag de hort op en op maandag en woensdag een hele avond weg. Of oppas regelen zodat je samen weg kunt want hij ziet de kinderen al nooit.
Dus zit je altijd met de kinderen en ben jij altijd gebonden. En dan offer je al vrij makkelijk je eigen tijd op voor ‘nu zijn we tenminste even met z’n allen’. En op zondag kun je er ook nog donder op zeggen dat er sport op tv moet. Van die mannen die zelfs op een verjaardag vragen of de voetbal niet even op mag, of stiekem via een telefoon zitten te kijken. Brrrr.
Nog los van dat ik mannen die zo doorgaan met hun eigen leven als ze een gezin hebben ábsoluut onaantrekkelijk vindt en totaal geen materiaal om kinderen mee te krijgen, maar dat is persoonlijk. En ook hier wordt drie keer per week gesport hoor. Rondje hardlopen of naar een sportclub. Maar dat neemt beiden max 1,5 uur in beslag op tijdstippen dat kleine kinderen al slapen (wij hebben veel grotere kinderen)
Ik wil dolgraag een bepaalde hondensport doen, maar die doe ik niet omdat me dat 2 volle avonden en 1 hele weekenddag zou kosten. Als de kinderen geen publiek meer nodig hebben bij sportwedstrijden en als er geen taxiritjes meer nodig zijn op zaterdag of zondag voor die sport, dan ga ik het weer overwegen. Maar ik ga niet mijn hobby uitoefenen zodat mijn man elk weekend vol zit met de sport van de kinderen. Dat past nu even niet in ons gezinsleven. Komt wel weer.
Want je gaat niet, als je beiden een fatsoenlijke baan hebt en je man is op dinsdag en donderdag van 18:00 tot 22:00 weg en op zaterdag van 9:00 tot 16:00, zelf regelmatig op zaterdagavond uit eten of zondag de hele dag de hort op en op maandag en woensdag een hele avond weg. Of oppas regelen zodat je samen weg kunt want hij ziet de kinderen al nooit.
Dus zit je altijd met de kinderen en ben jij altijd gebonden. En dan offer je al vrij makkelijk je eigen tijd op voor ‘nu zijn we tenminste even met z’n allen’. En op zondag kun je er ook nog donder op zeggen dat er sport op tv moet. Van die mannen die zelfs op een verjaardag vragen of de voetbal niet even op mag, of stiekem via een telefoon zitten te kijken. Brrrr.
Nog los van dat ik mannen die zo doorgaan met hun eigen leven als ze een gezin hebben ábsoluut onaantrekkelijk vindt en totaal geen materiaal om kinderen mee te krijgen, maar dat is persoonlijk. En ook hier wordt drie keer per week gesport hoor. Rondje hardlopen of naar een sportclub. Maar dat neemt beiden max 1,5 uur in beslag op tijdstippen dat kleine kinderen al slapen (wij hebben veel grotere kinderen)
Ik wil dolgraag een bepaalde hondensport doen, maar die doe ik niet omdat me dat 2 volle avonden en 1 hele weekenddag zou kosten. Als de kinderen geen publiek meer nodig hebben bij sportwedstrijden en als er geen taxiritjes meer nodig zijn op zaterdag of zondag voor die sport, dan ga ik het weer overwegen. Maar ik ga niet mijn hobby uitoefenen zodat mijn man elk weekend vol zit met de sport van de kinderen. Dat past nu even niet in ons gezinsleven. Komt wel weer.
maandag 18 mei 2020 om 08:14
Lees jij dat de partner van TO overlegt? Niet eens over de woonplaats was/is overleg mogelijk.Zapsie schreef: ↑17-05-2020 22:44Dat is echt dikke onzin. Waarom kan het niet en en? En ja, dat moet in overleg en dat gebeurt hier niet. Maar je kan prima elke week 2x of 3x sporten zonder maling aan partners/gezinstijd hebben.
En als je zo stellig bent: draai het eens om. Manlief mag van vrouw niet meer sporten in een team. Wie heeft dan maling aan wie? Moet je Viva dan eens horen als het om de vrouw gaat: je laat je man toch niet je sport ontzeggen! Maar andersom is het verschrikkelijk not done.
Overleggen is de key! En dan kan het allemaal prima naast elkaar. Of niet, maar niet bij voorbaat al en dat blijkt dan ook uit overleg.
maandag 18 mei 2020 om 08:14
Je schetst het inderdaad veel te zwart wit. Het dikgedrukte is waar hier in dit topic inderdaad vanuit wordt gegaan als een man sport. En dat is echt je reinste kul. Enig idee hoeveel teamsporters er zijn? Zowel mannen áls vrouwen? En al die mannen en vrouwen verwaarlozen per definitie hun gezin of zetten zichzelf op nummer 1? Want dat is wel wat hier geschetst wordt: oh, je man doet een teamsport: wat een ego en jij mag helemaal niks.Whateffa schreef: ↑18-05-2020 07:15Ik lees nu dit bericht. Hij heeft dus een relatie met zijn team en met jou en als dat in botsing komt gaat het team voor. Ik zou dit echt helemaal niets vinden. Dit gaat wel wat verder dan een leuke sport beoefenen, vind ik, alles en iedereen lijkt zich aan te moeten passen zodat dit mogelijk wordt gemaakt voor jouw man. Ik vind het nogal egocentrisch klinken. Ik ben ook benieuwd of hij buiten zijn sport dan ook nog afspreekt met vrienden en daar dus ook alle ruimte voor wil, want tja hij moet toch ook kunnen afspreken. Fijn als jij hier tevreden mee bent, het zal niet zo zwart wit zijn als ik het stel maar het klinkt niet alsof jij en je gezin in de top 3 staan van je man.
Schiet me te binnen: En hoe moet het dan wel niet met vaders die onregelmatig werken? Die werken regelmatig in het weekend: ook maar stoppen dan? Want ja om het weekend standaard weg én ook in de avonden. Echt not done! Of kan het dan ineens wel?
Om nog iets over onze situatie te zeggen. Mijn man zijn sport zijn zijn voornaamste vrienden. En daarnaast spreekt hij ook nog weleens af ja. Mijn vriendinnen en zus wonen verder weg (ik ben niet verhuisd, zij zijn verhuisd), maar ik tuf er zo heen hoor. Met kind, zonder kind, geen belemmering. En man gaat 9 van de 10 keer gewoon mee, net als dat ik ook 9 van de 10 keer naar zijn familie ga. We eten elke dag met elkaar, zijn hele avonden samen, in het weekend zijn we ook heel veel samen. Ik en kind gaan ook graag kijken bij man als hij moet sporten, gaan daarna iets doen in de buurt (met z'n allen dus) of we doen voor of na het sporten dingen met elkaar. En echt hele dagen weg, plannen we inderdaad. En ja, genoeg ruimte voor spontane acties hoor. We plannen vaak genoeg een bezoekje dierentuin/strand/bos diezelfde ochtend. Vrienden komen ook spontaan langs. Trainingen zijn inderdaad als kind slaapt, dus die heeft daar helemaal geen erg in. En daarnaast zijn er nog zat avonden over voor mij of ons samen. En sterker nog, ik sport zelf ook gewoon. En bij ziekten/blessures ook nog eens in een team. Lukt allemaal prima.
Ik krijg echt het idee dat iedere man hier aan de ketting moet. Verplicht bij elkaar zijn. Man mag niks, maar moet van alles. Nee, dat is gezellig. Je doet het samen. Met elkaar en daar kan voor beiden sporten prima naast. Maar dat mag niet gezegd worden, want een sportende man in een teamsport is per definitie een egoïst. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
maandag 18 mei 2020 om 08:28
Ik lees dat ze het er wel degelijk over hebben, maar dat ze er nu nog niet uitkomen. Omdat partner ook wensen heeft. Maar oei, dat mag natuurlijk niet. TO wist dat hij niet wilde verhuizen en heeft ze zelf aangegeven hoe ze daar wilde wonen en is dat gelukt (dat gaat in overleg). Nu blijkt na 1,5 jaar, wat niet heel lang is denk ik, dat TO dingen mist en niet gelukkig is. Dat kan en is heel naar en daar moet je in overleg, met elkaar. Twee kanten op dus. Niet alleen partner, maar ook TO. Ze hebben het er over gehad en partner begrijpt TO. Nu moet partner hopsee z'n sport opzeggen, spullen pakken en verhuizen. Zo werkt het toch niet?
Dus ja, ze zijn in overleg over de situatie. Volgens mij is de eerste stap voor TO om te bepalen wat ze nodig heeft en hoe ze dat kunnen samen kunnen oplossen. En dat moeten ze toch echt samen in overleg doen. Man alles ontzeggen, werkt daarbij natuurlijk niet.
Maar goed, ik denk dat we het sowieso niet eens gaan worden. Ik vind het echt naar hoe er over de partner wordt geschreven en gedacht. Er wordt veel ingevuld (wat deels wellicht ook logisch is, omdat je de situatie niet kent) en per definitie zijn mannen die sporten in een team egoïstisch. Ik kan dan echt alleen maar denken: je hebt dan echt geen flauw benul van hoe dat werkt/gaat in combi met een gezinsleven of je hebt inderdaad eens een verkeerde getroffen. Dat kan natuurlijk, maar wil niet zeggen dat alle mannen die sporten in een team dan maar horken zijn. Vrouwen die hun poot stijf houden, sporten in een team, veel eigen dingen doen, is allemaal hozanna, maar zodra het om een man gaat is het verschrikkelijk not done.
maandag 18 mei 2020 om 08:34
Ik denk dat het sowieso wel even tijd kost voordat je ergens een sociaal leven hebt opgebouwd. 1,5 jr is nog zo kort. Zeker met een baby waarbij je in het begin nog enigszins geleefd wordt. Ik ben zelf in vergelijkbare situatie bij een vereniging gegaan (zo had ik ook een vaste avond iets). Met een klein kindje kan je bv zwemmen, gymen enz. Zo ontmoet je ook ouders in dezelfde fase en wordt de woonplaats meer eigen.
Wij hebben ook een klein kindje en man had in het weekend ook altijd een dag sportwedstrijden (en door de week 1 of 2 avonden trainen). Toen man een baan kreeg waarvoor hij meer van huis is, heeft hij dit opgezegd/on hold. Het past nu even niet. Omdat dit echt niet leuk voor mij is. Hij kwam hier zelf mee. Soms valt hij een wedstrijd in. Met een klein kind moeten allebei de ouders zich aanpassen. Niet alleen jij... Praten jullie erover?
Wij hebben ook een klein kindje en man had in het weekend ook altijd een dag sportwedstrijden (en door de week 1 of 2 avonden trainen). Toen man een baan kreeg waarvoor hij meer van huis is, heeft hij dit opgezegd/on hold. Het past nu even niet. Omdat dit echt niet leuk voor mij is. Hij kwam hier zelf mee. Soms valt hij een wedstrijd in. Met een klein kind moeten allebei de ouders zich aanpassen. Niet alleen jij... Praten jullie erover?
