Ben ik nou een zeikerd?

01-12-2020 23:50 521 berichten
Het volgende is gaande... Eigenlijk vind ik het bizar dat ik er een topic over aan maak, maar toch zit ik er schijnbaar mee en ik wil weten of ik onredelijk ben of niet.
Ik koop voor mezelf dure verzorgingsproducten waaronder ook douche gel. Het is echt “mijn momentje” als ik onder de douche sta en ik ben dan ook zuinig met mijn spullen. Nu heb ik sinds een week nieuwe douche gel waar mijn man schijnbaar ook verkocht aan is. Deze douche gel kost €25 per 500 ML. Ik zelf zou er zeker een half jaar mee doen, maar nu mijn man er ook mee sopt is er al 100 ML uit de fles. Ik heb al aangegeven dat hij minder moet gebruiken en liever zelfs helemaal niet, maar voor zijn doen gebruikt hij al heel weinig.
Ik baal er gewoon van, ik gun mezelf al niet zoveel “chill momentjes” en als ik dan eenmaal iets heb wordt het voor mijn neus opgebruikt :purple:
Stel ik me aan of heb ik een punt?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook geen 35 euro per maand uitgeven aan doucheschuim, maar als je daar heel erg van geniet (wat ik dus niet heb, dure douchegel doet me helemaal niks), dan liever nu van de gemeenschappelijke rekening een paar van die flessen dan eentje van je eigen geld en je kapot ergeren dat je er zelf amper van hebt kunnen genieten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Wat een prachtige discussie maar weer ;-). Ik bof met mijn man geloof ik. Hij wil één bepaald soort zeep voor onder de douche en één bepaalde tandpasta. Ik gebruik mijn 'eigen' crème die vrij duur is omdat ik een lastig vel heb, hij gebruikt niks. Echt niks en hij heeft nergens last van. Als hij eens wel zegt dat hij iets nodig heeft mag hij ook van mij gebruiken wat hij wil. Qua 'snacken' en drinken verschillen we heel erg van smaak. Dus ik koop gewoon voor beiden wat wij lekker vinden. Maar als hij dan toevallig een keer zin heeft in mijn doucheschuim (ook niet van de goedkope) dan gaat hij zijn gang maar. En omdat wij beiden graag koken vraagt hij als het niet duidelijk is altijd of hij product A of B kan gebruiken voor het eten die avond. Ik heb wel medelijden met al die mensen hier waarbij dat allemaal zo moeilijk gaat.
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
02-12-2020 14:09
Plus dat je ook mensen zich niet ongemakkelijk hoeft te laten voelen omdat ze zich gedwongen voelen groots uit te pakken terwijl het eigenlijk niet uit kan. En dus zorgen dat de gastvrouw en heer zelf minder kunnen eten de dagen erna.

En er is niks mis met niet meer kopen en maken dan er op gaat lijkt me.
Goed gastheerschap is een kunst. En een goede gast zijn ook. En dat laatste is niet maar pakken waar je zin in hebt maar rekening houden met een ander. Als gastheer zorg je dat niemand met honger maar huis hoeft en dat er voldoende is. Maar dat houdt volgens mij echt niet in dat je alles onbeperkt moet aanbieden. En als gast pak je niet onbeperkt.

Als je dat een beetje in balans houdt dan doen je het in geen enkel land verkeerd.

Plus dat een gast die teleurgesteld is omdat ik na 2 gehaktballen/gebakjes/6 glazen wijn pp zeg ‘sorry dit is op, wil je misschien nog een ....’ die hoef ik eigenlijk ook niet op bezoek.
Ik ben het alweer met je eens. Volgens mij kunnen we prima een tapasplank met ongelijke porties delen :D
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
02-12-2020 14:59
(niet verder vertellen, maar ik vind 35 euro voor doucheschuim überhaupt al waanzin. Geloof nooit, dat dat zijn geld waard is)

Sowieso. Heb het 1 malig destijds gekocht en daarna nooit meer omdat ik het ook bizar veel geld vind voor een liter doucheschuim.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren
VGM1980 schreef:
02-12-2020 14:58
Nou dat wordt mij toch echt te gortig om elke maand 35 euro uit te geven aan badschuim. Vooral met een fles dat alleen te koop is in december en je dus 12 x moet inslaan. Tis ook niet nodig om heel royaal te gebruiken, een beetje per keer is genoeg.
Als ik na 5 x zeggen dat je er maar een klein beetje nodig hebt en alsnog de fles leeg is na 3 x in bad dan ga ik dat dus niet meer kopen.
Als ik in ruil daarvoor de variant, die ongeveer zo ruikt, van 5 euro neer zet. En net zo scheutig gebruikt wordt als die van 35 euro, dan zet ik dus die van 5 euro neer.
Misschien als ik zou bulken van het geld, dat ik dat zou doen. Maar dat is niet het geval.
Ik zou het ook niet doen want ik vind sowieso doucheschuim van 25 euro belachelijk. Maar TO en haar man vinden het kennelijk allebei lekkere doucheschuim, TO ziet het als verwenmomentje en de man kennelijk ook. Nou, dan zou ik er geen ruzie over maken maar het voortaan bij de Ap in het karretje mieteren of maandelijks online bestellen ofzo en dan van de gezamenlijke rekening betalen.

De een koopt elke week een bosje bloemen, of elk weekend een zak kibbeling, of elke week een lekker wijntje, de ander koopt maandelijks een fles douchegel van 25 euro. Als je niet armlastig bent zou ik het op die manier oplossen.
Am Yisrael Chai!
Geef hem pikstraf, dan heeft ie het snel afgeleerd.
Maar is het in dit geval écht de favoriete douchegel van jouw man, TO? Wij hebben toch wel echt voorkeur voor andere geuren. En ja, heel soms komt het wel voor dat we die van elkaar (of in de praktijk eigenlijk alleen ik die van mijn vrouw) pak als er iets op is. Mijn vrouw vindt mijn keuzes te biologisch volgens mij. :mrgreen: Ik die van haar veel te zoet.
c
anoniem_27844 wijzigde dit bericht op 16-06-2021 17:44
99.49% gewijzigd
NYC schreef:
02-12-2020 14:53
Mee eens. Nu kan het trouwens soms wel zo zijn dat je misschien niet doorhebt wat je doet. En dan per ongeluk iets in de vaatwasser hebt gedaan wat met de hand moest... Zo kan dat misschien ook wel een keer gebeuren met een te dure wijn door een stoofgerecht of een hele luxe douchegel gebruiken alsof je hem elke week voor 3 euro bij de Action kunt halen.
Tuurlijk kan dat gebeuren. Doet het hier in huis ook echt weleens. En daar komt dan geen ruzie van ofzo, het zijn allemaal geen belangrijke dingen
Alle reacties Link kopieren
Hey to hier ook dezelfde discussie met manlief gehad over mn dure doucheschuim.
Aangegeven aan man dat er zat andere douchespullen staan..Ik kreeg gierigerd naar mn hoofd geslingerd :lol: en dat ik moest "leren" delen.
Paar dagen later stond man zn gezicht te scheren en vroeg ik of zijn mesje nog oké was want ik had er alleen mee tussen mn billen geschoren omdat de mijne op waren dus t mesje kon best nog mee .
Sindsdien nooit meer last van gehad
yette schreef:
02-12-2020 15:03
Ik ben het alweer met je eens. Volgens mij kunnen we prima een tapasplank met ongelijke porties delen :D
Haha geen enkel probleem denk ik nee
Alle reacties Link kopieren
Judith1982 schreef:
02-12-2020 15:21
Hey to hier ook dezelfde discussie met manlief gehad over mn dure doucheschuim.
Aangegeven aan man dat er zat andere douchespullen staan..Ik kreeg gierigerd naar mn hoofd geslingerd :lol: en dat ik moest "leren" delen.
Paar dagen later stond man zn gezicht te scheren en vroeg ik of zijn mesje nog oké was want ik had er alleen mee tussen mn billen geschoren omdat de mijne op waren dus t mesje kon best nog mee .
Sindsdien nooit meer last van gehad
:D
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
02-12-2020 15:12
Geef hem pikstraf, dan heeft ie het snel afgeleerd.
😂🤣
Alle reacties Link kopieren
Schriftje schreef:
02-12-2020 15:02
Wat een prachtige discussie maar weer ;-). Ik bof met mijn man geloof ik. Hij wil één bepaald soort zeep voor onder de douche en één bepaalde tandpasta. Ik gebruik mijn 'eigen' crème die vrij duur is omdat ik een lastig vel heb, hij gebruikt niks. Echt niks en hij heeft nergens last van. Als hij eens wel zegt dat hij iets nodig heeft mag hij ook van mij gebruiken wat hij wil. Qua 'snacken' en drinken verschillen we heel erg van smaak. Dus ik koop gewoon voor beiden wat wij lekker vinden. Maar als hij dan toevallig een keer zin heeft in mijn doucheschuim (ook niet van de goedkope) dan gaat hij zijn gang maar. En omdat wij beiden graag koken vraagt hij als het niet duidelijk is altijd of hij product A of B kan gebruiken voor het eten die avond. Ik heb wel medelijden met al die mensen hier waarbij dat allemaal zo moeilijk gaat.
Maar het gaat niet allemaal zo moeilijk. Het gaat 'moeilijk' over bepaalde producten die ik ontzettend als van mezelf beschouw en niet van een ander. Mijn kleding, mijn schoenen en mijn sieraden bijvoorbeeld. Mijn parfum en mijn dure crèmes. Die zijn van mij en dat vraag je, voor je er wat van neemt. Alle andere zooi is van ons samen, maar in ons huis zien we kleding, schoenen en sieraden echt als bezit van iemand, waar je niet zomaar ongevraagd wat van neemt. Dat is niet moeilijk doen in mijn ogen, dat is gewoon in een gezamenlijk huishouden een aantal dingen hebben die echt alleen van jou zijn. En waar een ander dus ff vraagt of het OK is om het ook te gebruiken. Gewoon respect voor elkaars spullen dus.

Ik zie het ook voor me bij de pubers: zoon heeft iets wat zijn zus ook wel wil en dat die het dan gewoon van zijn kamer pakt, want 'hé we delen toch alles hier in huis'? Recept voor megaruzie vermoed ik zo. Helemaal al het iets is wat zoon zelf betaald heeft zoals zijn Playstation. Het is echt niet de bedoeling dat zijn zus daar ongevraagd op gaat spelen als hij niet thuis is (ook niet als hij wel thuis is trouwens).

Ik kan me er dus niks bij voorstellen dat je in een huishouden echt alles alles alles als gezamelijk ziet en je dus ook ongevraagd alles maar van elkaar kan pakken en gebruiken en aantrekken. Onder het mom 'maar hij heeft nog meer truien, dus dan doet hij maar een andere aan'. Sowieso zijn het dan dus niet 'zijn' truien toch? Ik weet dat dit een andere schrijfster was hoor, die dit schreef. Maar ik vind dat dus echt raar. Dat van die paar spullen die echt van jezelf zijn, je blijkbaar niet pissig mag worden dat die ongevraagd gepakt worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou hier geen ruzie over maken.

Gewoon je eigen fles apart zetten zodat hij het niet meer per ongeluk zonder na te denken kan leegknijpen of anders gewoon van de gezamenlijke rekening nieuwe kopen.

Als dat laatste geen optie is omdat je eerder al een discussie hebt gehad over de tampons die je een keer van de gezamenlijke rekening hebt betaald terwijl dat in de categorie "verzorginsproducten" hoort zou het huis wel echt veel te klein zijn hier.

Ik weet niet wat er allemaal omheen speelt en wat jullie budget verder is voor zulke luxeproducten dus veel tips kan ik niet geven.
dannas schreef:
02-12-2020 16:03
Maar het gaat niet allemaal zo moeilijk. Het gaat 'moeilijk' over bepaalde producten die ik ontzettend als van mezelf beschouw en niet van een ander. Mijn kleding, mijn schoenen en mijn sieraden bijvoorbeeld. Mijn parfum en mijn dure crèmes. Die zijn van mij en dat vraag je, voor je er wat van neemt. Alle andere zooi is van ons samen, maar in ons huis zien we kleding, schoenen en sieraden echt als bezit van iemand, waar je niet zomaar ongevraagd wat van neemt. Dat is niet moeilijk doen in mijn ogen, dat is gewoon in een gezamenlijk huishouden een aantal dingen hebben die echt alleen van jou zijn. En waar een ander dus ff vraagt of het OK is om het ook te gebruiken. Gewoon respect voor elkaars spullen dus.

Ik zie het ook voor me bij de pubers: zoon heeft iets wat zijn zus ook wel wil en dat die het dan gewoon van zijn kamer pakt, want 'hé we delen toch alles hier in huis'? Recept voor megaruzie vermoed ik zo. Helemaal al het iets is wat zoon zelf betaald heeft zoals zijn Playstation. Het is echt niet de bedoeling dat zijn zus daar ongevraagd op gaat spelen als hij niet thuis is (ook niet als hij wel thuis is trouwens).

Ik kan me er dus niks bij voorstellen dat je in een huishouden echt alles alles alles als gezamelijk ziet en je dus ook ongevraagd alles maar van elkaar kan pakken en gebruiken en aantrekken. Onder het mom 'maar hij heeft nog meer truien, dus dan doet hij maar een andere aan'. Sowieso zijn het dan dus niet 'zijn' truien toch? Ik weet dat dit een andere schrijfster was hoor, die dit schreef. Maar ik vind dat dus echt raar. Dat van die paar spullen die echt van jezelf zijn, je blijkbaar niet pissig mag worden dat die ongevraagd gepakt worden.
Maar dit gaat over volwassen mensen die samenwonen. Als mijn man een PlayStation had gekocht, van zijn eigen geld, in het begin van onze relatie, dan had ik het zeker wel vervelend gevonden als ik daar niet op mocht. Dat zou betekenen dat we al die spelcomputers 2x in huis moesten hebben.

En als mijn man erachter komt dat hij een bepaalde zeep die ik gebruik heel lekker vind, dan ben ik de eerste om meer aan te schaffen, zodat hij er ook gebruik van kan maken.

Ik snap gewoon niet dat je iemand waarvan je houdt iets wil ontnemen en het dan stiekem in een tasje stopt. Natuurlijk heb ik eigen spullen, maar als mijn man datzelfde ook leuk vindt, dan mag hij het zo van me hebben, of we kopen er nog wat bij.

Waarom dat moeilijke gedoe?
Bedankt voor al jullie reacties, verfrissend om te lezen. En ik denk dat er inderdaad meer onder schuil gaat. Ik weet alleen niet zo goed hoe dat op te lossen. Het is iets wat er in sluipt als je al zo lang samen bent en eigenlijk zijn we op verkeerde (financiële) voet begonnen met elkaar; hij werkte full-time en ik deed nog een opleiding. De opmerking die ik een paar pagina’s terug gaf: ik betaal, dus ik bepaal, heb ik toen vaak zat gehoord. Ik ben overigens niet gierig en verdien misschien wel meer dan mijn man. Ik ben gewoon zuinig met bepaalde dingen, we hebben ook ruime financiën.
Aan de ene kant gunt hij me de wereld en aan de andere kant kan hij soms dingen zeggen dat ik denk... wtf. Ik vind het echt erg lastig.
anoniem_642d512e359c4 wijzigde dit bericht op 02-12-2020 16:32
9.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Sorry, ik vind dat je zeikt. En je man eigenlijk wel aandoenlijk.
Maak er geen halszaak van en kom tot een oplossing waarbij jullie samen die lekkere kneiterdure douchegel kopen: iedereen blij!
This is not kosher!
Alle reacties Link kopieren
dannas schreef:
02-12-2020 16:03
Maar het gaat niet allemaal zo moeilijk. Het gaat 'moeilijk' over bepaalde producten die ik ontzettend als van mezelf beschouw en niet van een ander. Mijn kleding, mijn schoenen en mijn sieraden bijvoorbeeld. Mijn parfum en mijn dure crèmes. Die zijn van mij en dat vraag je, voor je er wat van neemt. Alle andere zooi is van ons samen, maar in ons huis zien we kleding, schoenen en sieraden echt als bezit van iemand, waar je niet zomaar ongevraagd wat van neemt. Dat is niet moeilijk doen in mijn ogen, dat is gewoon in een gezamenlijk huishouden een aantal dingen hebben die echt alleen van jou zijn. En waar een ander dus ff vraagt of het OK is om het ook te gebruiken. Gewoon respect voor elkaars spullen dus.

Ik zie het ook voor me bij de pubers: zoon heeft iets wat zijn zus ook wel wil en dat die het dan gewoon van zijn kamer pakt, want 'hé we delen toch alles hier in huis'? Recept voor megaruzie vermoed ik zo. Helemaal al het iets is wat zoon zelf betaald heeft zoals zijn Playstation. Het is echt niet de bedoeling dat zijn zus daar ongevraagd op gaat spelen als hij niet thuis is (ook niet als hij wel thuis is trouwens).

Ik kan me er dus niks bij voorstellen dat je in een huishouden echt alles alles alles als gezamelijk ziet en je dus ook ongevraagd alles maar van elkaar kan pakken en gebruiken en aantrekken. Onder het mom 'maar hij heeft nog meer truien, dus dan doet hij maar een andere aan'. Sowieso zijn het dan dus niet 'zijn' truien toch? Ik weet dat dit een andere schrijfster was hoor, die dit schreef. Maar ik vind dat dus echt raar. Dat van die paar spullen die echt van jezelf zijn, je blijkbaar niet pissig mag worden dat die ongevraagd gepakt worden.
Lijkt mij dan dat je elkaar niet vertrouwt met elkaars spullen? Van pubers snap ik het nog wel maar alsnog waarom zou zijn zus er niet op mogen als kind niet thuis is? Wat kan er nou gebeuren?

Ik draag weleens shirts van mijn man bijvoorbeeld ongevraagd maar ik weet welke shirts ik kan pakken, dus niet nette werkkleding ofzo maar gewoon shirts waarin hij sport.
Je kan toch elkaars spullen gebruiken op een respectvolle manier?
Alle reacties Link kopieren
HawaZon schreef:
02-12-2020 16:22
Maar dit gaat over volwassen mensen die samenwonen. Als mijn man een PlayStation had gekocht, van zijn eigen geld, in het begin van onze relatie, dan had ik het zeker wel vervelend gevonden als ik daar niet op mocht. Dat zou betekenen dat we al die spelcomputers 2x in huis moesten hebben.

En als mijn man erachter komt dat hij een bepaalde zeep die ik gebruik heel lekker vind, dan ben ik de eerste om meer aan te schaffen, zodat hij er ook gebruik van kan maken.

Ik snap gewoon niet dat je iemand waarvan je houdt iets wil ontnemen en het dan stiekem in een tasje stopt. Natuurlijk heb ik eigen spullen, maar als mijn man datzelfde ook leuk vindt, dan mag hij het zo van me hebben, of we kopen er nog wat bij.

Waarom dat moeilijke gedoe?
Ik deel dezelfde mening als jou en snap die gedachtegang van de andere ook niet.

Maar goed, voor ieder relatie wat wils zullen we maar zeggen?
Alle reacties Link kopieren
monstertje22 schreef:
02-12-2020 16:31
Lijkt mij dan dat je elkaar niet vertrouwt met elkaars spullen? Van pubers snap ik het nog wel maar alsnog waarom zou zijn zus er niet op mogen als kind niet thuis is? Wat kan er nou gebeuren?

Ik draag weleens shirts van mijn man bijvoorbeeld ongevraagd maar ik weet welke shirts ik kan pakken, dus niet nette werkkleding ofzo maar gewoon shirts waarin hij sport.
Je kan toch elkaars spullen gebruiken op een respectvolle manier?
Batterij leeg van de controlers omdat zijn zus er op heeft zitten spelen, dat wordt hier niet gewaardeerd. Dus dat kan er gebeuren :-).

En natuurlijk kan je elkaars spullen gebruiken op een respectvolle manier. Maar er zijn gewoon een paar dingen die hier heel erg van mij zijn en die je dus niet zomaar pakt. Dus als ik een trui aan wil van man (andersom past niet), dan doe ik dat niet ongevraagd maar zeg 'ik doe ff die trui aan van jou want zin in, is dat ok?'. Dat vind ik niet moeilijk. Mijn dochter mag ook niet zomaar kleding uit mijn kast pakken, dat moet ze echt eerst vragen.

Grappig hoe sommigen dat als moeilijk zien. Het is ook niet zo dat we dus de hele dag door aan elkaar vragen of we iets kunnen gebruiken he? Je wil gewoon soms iets gebruiken wat nadrukkelijk van de ander is (zoals dat scheermes) en dat vragen we dan even. Dat vind ik niet moeilijk of lastig of krampachtig. Ik zou echt veel lastiger worden als je ongevraagd aan die paar dingen zit die van mij zijn :-).

Ik hecht denk ik gewoon erg aan eigen bezit. Wij hebben gescheiden rekeningen en een aantal gezamelijke rekeningen. 20 jaar en 2 kinderen verder is het allemaal niet meer zo zwart wit en is het in de praktijk gewoon één grote hoop geld. Maar toen we bij de bank een oude spaarrekening op mijn naam gezamelijk maakten en de bank perongeluk ook al mijn andere rekeningen op mans naam had gezet, was ik echt bozer dan ik had verwacht. Voelde echt heel naar dat ik ineens geen 'eigen' geld meer had. Ondanks het feit dat al jaren al het geld één grote pot nat is. Dus blijkbaar hecht ik erg aan eigen bezit. Niet met alles, maar wel een paar dingen.
Alle reacties Link kopieren
Overigens gaat het niet over niet willen delen van mijn spullen, het gaat om ongevraagd pakken. Zoon wil dat zus vraagt of ze op zijn playstation mag, ik wil dat je vraagt of je mijn kleding of dure creme/parfum kunt pakken en man wil dat je vraagt of je zijn kleding aan mag of zijn dure vulpen mag gebruiken. En dan is het antwoord negen van de tien keer ja. Maar wel ff vragen, niet zomaar doen. En het antwoord 'ja' kan dan zijn 'oh dat vind ik wel een keertje goed (ergo, volgende keer weer vragen)' als dochter dure parfum naar school op wil of mijn man mijn kantoorkamer thuis wil gebruiken of 'jahoor, die trui mag je altijd wel pakken, hoef je niet meer te vragen'.
Alle reacties Link kopieren
Het ongevraagd vragen inderdaad. Dat leer je je kinderen ook.

Dochter had er op een gegeven moment ook een handje van om mijn kleding ongevraagd te pakken.
Over lekkere dingen om te eten maar te zwijgen.
Één van mijn zonen zonder vragen steeds mijn fiets meenemen.

Zo werkt dat niet is mijn mening.
Los van het feit dat ik een man die zijdezacht uit bad komt ruikende naar roosjes en zoete snoepjes nu niet bepaald mijn voorkeur heeft :-D
Alle reacties Link kopieren
Ik vind niet dat je zeurt, ik zou het ook niet waarderen. Niet zo zeer om de kosten maar meer het feit dat je misgrijpt en er zuinig mee wil doen.

Van andere orde maar net zo irritant: ik lat met mijn vriend, en heb in zijn huis ook spullen liggen, waarinder tampons. Jaja. En dan ben je eens ongesteld, grijp naar het laatje waar ze in horen te liggen en dan: nergens meer te bekennen. Of enkel van die laffe mini's die mijn neusgat nog niet eens verstoppen. Zijn lieftallige (volwassen) dochters gebruiken het op maar zorgen niet voor aanvulling dan wel een berichtje 'ze zijn op neem nieuwe mee'. En daar zit je dan. Arghhhhh
Alle reacties Link kopieren
Ik denk niet perse dat het er om gaat om het pakken van elkaars spullen, maar de manier waarop ermee omgegaan wordt. Ik zou niet blij wezen als ik er s' morgens mijn dure dagcrème (die ik niet heb, ik gebruik überhaupt geen dagcrème)
en dat dan deze bijvoorbeeld is gehalveerd en als je er naar vraagt dat hij dan zijn voeten er lekker mee heeft ingesmeerd ofzo, want die waren zo droog en deze rook wel lekker.
Ruzie is mij sowieso iets zelden waard, maar ik zou wel enorm geïrriteerd zijn. Ik vind dat anders dan dat hij ook zijn gezicht ermee insmeert.
Net zoals dat een halve fles doucheschuim in bad leeg geknepen wordt. (vind ik eigenlijk nu ik er over na denk ook niet leuk bij een goedkoop merk). Of dat je een dure doos bonbons voor een verjaardag hebt gekocht, en de ander niet even vraagt waar het voor is maar dat je er de volgende ochtend achter komt dat de ander de doos voor de tv leeg gegeten heeft.

Overigens mocht ik van mijn ex nooit zijn bovenkleding aan, hij was bang dat het zou uitrekken bij de borsten en dat je dat dan zou zien. :bonk: Ook bij wijde truien. (dan heb ik er straks 2 punten in staan). Maar dat is een verhaal apart.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven