Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
vrijdag 4 juni 2021 om 00:52
Daarom heb je ook zo’n egoistische man. Hij zal je precies geven waar je bang voor bent. Afwijzing, afkeuring en geen liefde of respect. Jij hebt voor hem gekozen omdat je dit gewend bent. Maar dat wil niet zeggen dat je geen recht hebt op een normale relatie. Je gaat het alleen nooit met hem krijgen.Zandblauwtjes schreef: ↑03-06-2021 21:35Thalas en S-groot ik ga nadenken over jullie reacties.
Fifty bedankt voor het delenhet klopt inderdaad wel dat ik heel bang ben voor conflict en om afgewezen te worden en het fout te doen.
Iedere dag is gehaktdag
vrijdag 4 juni 2021 om 07:23
Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt 
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
vrijdag 4 juni 2021 om 07:35
Oh jeetje, dit is wel echt een irreële verwachtingen vind ik.
Ten eerste zal wezenlijk veranderen heel heel heel veel tijd kosten: paar keer praten met een therapeut gaat dat nooit regelen voor je.
Ten tweede leg je de druk weer bij jezelf: jij moet veranderen om jullie dynamiek fijner te maken: koekoek!
Te derde: wenselijk gedrag in een relatie ombuigen terwijl je in die relatie zit is naar mijn mening volstrekt onmogelijk. Je zit er te diep in om te kunnen zien wat er nou daadwerkelijk anders zou kunnen (moeten).
Ten eerste zal wezenlijk veranderen heel heel heel veel tijd kosten: paar keer praten met een therapeut gaat dat nooit regelen voor je.
Ten tweede leg je de druk weer bij jezelf: jij moet veranderen om jullie dynamiek fijner te maken: koekoek!
Te derde: wenselijk gedrag in een relatie ombuigen terwijl je in die relatie zit is naar mijn mening volstrekt onmogelijk. Je zit er te diep in om te kunnen zien wat er nou daadwerkelijk anders zou kunnen (moeten).
vrijdag 4 juni 2021 om 08:30
Ik vind het een goed begin. Je hebt op dit moment weinig/geen invloed op je man. Wanneer jij veranderd, veranderd de relatie ook. Of het genoeg is ga je vanzelf ervaren.Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 07:23Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
Hoe meer jij gaat voelen ( wat je wil)
Hoe beter je dit kunt naleven voor jezelf en je kind.
Grenzen voelen, bewaken
Voor je eigen standpunten opkomen
Ruimte innemen.
Uitspreken, communicatie, conflicten hanteren etc.
Jouw autonomie wordt nu belemmerd door de angst voor afwijzing. Deze angst komt vaak uit de hechtingstijl die je met je ouders hebt opgebouwd. Daar hoef je niet perse een slechte jeugd of ouders voor te hebben. Een (emotioneel) afwezige ouders kan al genoeg zijn.
Jouw overtuiging is dat je liefde moet verdienen, dat je moet aanpassen om liefde te krijgen. Aanpassen om geen ruzie te krijgen en iedereen tevreden te houden. Daarmee ben je jezelf kwijtgeraakt! Je bent hier zo goed in en je bent hier zo vertrouwd mee dat je automatisch een man aantrekt die gewend is om ruimte in te nemen en op emotioneel vlak minder kan bieden.
Die nacht heb je gevoeld dat je nee zeggen geen effect had. “ over je heen laten lopen ” ( in dit geval letterlijk) kan dan een oud mechanisme zijn om de situatie/dynamiek zo snel mogelijk rustig te krijgen. ( rustig =geen ruzie of geweld en kunnen doorgaan met het opbouwen van jullie prille gezin)
Je hebt in je lichaam gevoeld dat je hiermee gigantisch over je grenzen bent gegaan en hij in staat was om
gigantisch over jouw grenzen heen te walsen. Dat is heel heftig.
Die nacht staat misschien symbolisch voor de dynamiek tussen jou en je man.
Dit kan een keerpunt zijn. Het moment waarop jij de regie over je gevoelens en leven leert terug te pakken. Stap voor stap.
vrijdag 4 juni 2021 om 08:44
Jij bent niet 100% verantwoordelijk voor de dynamiek in je relatie. Tav het incident ben je in het geheel niet verantwoordelijk. Tav de rest ben je beide 50/50 verantwoordelijk. Ik denk niet dat je relatie gaat veranderen, ik hoop dat jij wel verandert want deze relatie gaat je opbreken.Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 07:23Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 4 juni 2021 om 08:49
De enige die hier knokt voor deze relatie ben jij TO, jouw man doet helemaal niets. Ik vind het bizar hoe jij de schuld naar jezelf toe trekt om de harmonie maar te bewaren.Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 07:23Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
Ik ben bang dat je nu vaker tegen je zin hem dingen toe gaat staan om de harmonie maar te bewaren. Mijn hart huilt voor jou.
vrijdag 4 juni 2021 om 08:57
Het lijkt erop dat je man nog steeds niet doorheeft hoe grensoverschrijdend hetgeen was wat er gebeurde. Hij zegt nu: "Het zal nooit meer gebeuren", maar had je hem een half jaar geleden gevraagd of dit zou kunnen gebeuren, had hij waarschijnlijk gereageerd met "dat zou nooit gebeuren, ik zou jou toch nooit pijn doen". En dat gelooft hij zelf ook echt denk ik. Als je hem zo beschrijft, kan ik me voortstellen dat hij écht gelooft dat het niet meer zou gebeuren. Maar het lullige is, alleen die overtuiging is niet genoeg.
De nasleep van het verdwijnen is namelijk óók grensoverschrijdend. Dus het is 2x gebeurd. Tot nu toe laat zijn gedrag zien dat hij zijn eigen wensen op cruciale momenten belangrijker vindt dan jouw grenzen. Hij ziet je grenzen dan niet of wil ze niet zien.
En wat gaat hij concreet 'doen' om dát gedrag te voorkomen. Het alleen beloven is, denk ik, niet genoeg voor jou. En dat is je goed recht.
Ik weet niet of het constructief om jezelf wel of niet te zien als slachtoffer. Daar gaat het jou volgens mij ook niet om. Als ik je zo lees wil jij graag een prettige gelijkwaardige relatie. Je komt er nu achter dat je relatie niet zo gelijkwaardig was als je dacht. En dat is uiteindelijk niet houdbaar. Dus er moet iets veranderen, en ik vraag me af of je vriend die noodzaak al doorheeft. Je kunt niet terug naar het 'oude normaal', want je bent erachter dat je oude normaal een paar cruciale weeffouten had.
Ik geloof wel dat die hersteld kunnen worden, maar dan moet je vriend daar wel in mee willen. En moet jij voor jezelf bedenken wat voor jou een goede gelijkwaardige relatie behelst en welke vaardigheden jij daarvoor nodig hebt. Dan kun je ook aan je vriend aangeven wat voor jou basisvoorwaarden zijn om verder te kunnen. Vervolgens kan hij kijken of hij daarin mee wil ontwikkelen.
Dit hoeft niet allemaal nu, en niet morgen (en zelf nooit als het niet voor jou is), maar m.i. op de lange termijn wel.
De nasleep van het verdwijnen is namelijk óók grensoverschrijdend. Dus het is 2x gebeurd. Tot nu toe laat zijn gedrag zien dat hij zijn eigen wensen op cruciale momenten belangrijker vindt dan jouw grenzen. Hij ziet je grenzen dan niet of wil ze niet zien.
En wat gaat hij concreet 'doen' om dát gedrag te voorkomen. Het alleen beloven is, denk ik, niet genoeg voor jou. En dat is je goed recht.
Ik weet niet of het constructief om jezelf wel of niet te zien als slachtoffer. Daar gaat het jou volgens mij ook niet om. Als ik je zo lees wil jij graag een prettige gelijkwaardige relatie. Je komt er nu achter dat je relatie niet zo gelijkwaardig was als je dacht. En dat is uiteindelijk niet houdbaar. Dus er moet iets veranderen, en ik vraag me af of je vriend die noodzaak al doorheeft. Je kunt niet terug naar het 'oude normaal', want je bent erachter dat je oude normaal een paar cruciale weeffouten had.
Ik geloof wel dat die hersteld kunnen worden, maar dan moet je vriend daar wel in mee willen. En moet jij voor jezelf bedenken wat voor jou een goede gelijkwaardige relatie behelst en welke vaardigheden jij daarvoor nodig hebt. Dan kun je ook aan je vriend aangeven wat voor jou basisvoorwaarden zijn om verder te kunnen. Vervolgens kan hij kijken of hij daarin mee wil ontwikkelen.
Dit hoeft niet allemaal nu, en niet morgen (en zelf nooit als het niet voor jou is), maar m.i. op de lange termijn wel.
vrijdag 4 juni 2021 om 09:07
Die baby heeft hier weinig van meegekregen. Maar als de baby ouder wordt gaat dat veranderen. Die laatste zin geeft aan dat je het nog steeds niet snapt. Jij bent niet het probleem. Als jij in staat bent jezelf te veranderen, minder onzeker te zijn, dan zou je weten dat je geen gezonde relatie kan hebben met zo’n type mens.Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 07:23Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
Iedere dag is gehaktdag
vrijdag 4 juni 2021 om 09:16
Dit is je bekende strategie.Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 07:23Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
Als JIJ je aanpast aan je man, dan is het goed.
Dus jij vouwt jezelf om je man heen. Stemt je agenda op hém af, laat hém de autoritten bepalen, laat hém bepalen of je ergens wel of niet op tijd komt.
Wat je nu wil gaan doen is nóg meer veranderen om hem te veranderen. Dat doe je al jaren en dat werkt niet.
Een rotsblok is een rotsblok. Of jij je nu verandert in een cactus, een roos, een wolf of een zwaan... hij blijft een rotsblok.
vrijdag 4 juni 2021 om 09:41
Jij internaliseert wederom.
Jij wilt of bent van plan om te veranderen, zodat de relatie veranderd, beter gaat worden, jullie beter worden.
Maar draai het eens om.
Hoe slecht moet jij zijn om zoveel invloed te hebben? Of hoe goed moet jij zijn om zoveel invloed te hebben?
Jij legt wel heel veel op jouw bordje zeg. En je suggereert dat jij in je eentje zoveel invloed hebt. Dat als jij maar goed genoeg je best doet en hard genoeg werkt de oplossing is gevonden.
Dat kan een mens niet waarmaken. Dat kun jij niet waarmaken.
Temeer daar jij ook afhankelijk bent een ander zijn input en acties om datzelfde doel te bereiken. En wanneer daar ook maar iets anders gaat of die ander ook maar een iets afwijkende doelstelling of aanpak heeft heeft dat gevolgen voor jouw resultaat of succes.
Ik ga in veel mee, echter dit is onrealistisch en ongezond.
Het geeft aan hoezeer jij je aanpast, wegcijfert en jezelf te kort doet. Je zorgt voor iedereen, behalve voor jezelf.
Jij wilt of bent van plan om te veranderen, zodat de relatie veranderd, beter gaat worden, jullie beter worden.
Maar draai het eens om.
Hoe slecht moet jij zijn om zoveel invloed te hebben? Of hoe goed moet jij zijn om zoveel invloed te hebben?
Jij legt wel heel veel op jouw bordje zeg. En je suggereert dat jij in je eentje zoveel invloed hebt. Dat als jij maar goed genoeg je best doet en hard genoeg werkt de oplossing is gevonden.
Dat kan een mens niet waarmaken. Dat kun jij niet waarmaken.
Temeer daar jij ook afhankelijk bent een ander zijn input en acties om datzelfde doel te bereiken. En wanneer daar ook maar iets anders gaat of die ander ook maar een iets afwijkende doelstelling of aanpak heeft heeft dat gevolgen voor jouw resultaat of succes.
Ik ga in veel mee, echter dit is onrealistisch en ongezond.
Het geeft aan hoezeer jij je aanpast, wegcijfert en jezelf te kort doet. Je zorgt voor iedereen, behalve voor jezelf.
vrijdag 4 juni 2021 om 09:43
Zo mee eens!Halo schreef: ↑03-06-2021 21:20Ik lees dit topic al vanaf het begin met grote irritatie mee.
Inhoudelijk ga ik er niet op in, maar TO ik zou echt stoppen met jouw innerlijke strijd hier te bespreken.
De reageerders die nog enige nuance proberen aan te brengen worden afgekapt en je lijkt ontzettend in een bepaalde richting te worden gedreven.
Het is goed om zelf te bepalen waar het mis is gegaan en daar voor jezelf naar te kijken. Uiteindelijk zijn jij en jouw gevoel je enige beste raadgever!
To, stop met dit topic. Het maakt je alleen maar in de war.
Jij kent je man het beste
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 4 juni 2021 om 10:13
Wat betreft het een bepaalde richting opduwen, doe jij dat hier ook gewoon.
TO heeft bovendien al eerder aangegeven zelf te willen bepalen of ze schrijft of niet.
Zandblauwtjes schreef: ↑03-06-2021 21:29Jammer dat het je zo irriteert. Ik heb het al eens eerder gezegd maar ik wil graag zelf bepalen of ik schrijf of niet en wat ik van de reacties vind.
vrijdag 4 juni 2021 om 10:26
Het wordt inmiddels erg duidelijk dat TO bezig is met zichzelf te ontwikkelen in de relatie.
Het probleem is niet hetgeen er gebeurt is, dat heeft alleen haar ogen geopend wat betreft de rolpatronen in haar relatie.
Hier wordt zo gehamerd op het feit dat man moet veranderen “want hij is een verkrachter en een klootzak”
Ik durf te wedden dat man, als hij dit topic leest, zich totaal niet herkent en zich enorm verraden voelt door zijn vrouw.
Het probleem is namelijk dat zij zelf in de relatie grenzen kennelijk lange tijd niet heeft aangegeven. En dat had ook niet anders gekund, want man wil gewoon iemand die hem volgt. Dat kan ook een gezonde dynamiek zijn. 2 dominante personen in een relatie werkt vaak niet. Het komt heel erg vaak voor dat in een later stadium van de relatie bij een persoon de ogen worden geopend en diegene tegen zichzelf zegt: waar was ik?!
Reageren met het advies dat man moet veranderen op basis van een gebeurtenis, waar we allemaal niet bij waren is ontzettend schadelijk. Vooral wat hier nu op dit moment gebeurt.
Dat TO duidelijk heeft voor zichzelf dat ze gezien en gehoord wil worden en zich nu beseft dat zij zich al tijden ondergesneeuwd voelt is de kern.
Maar dat lost zij niet op door haar man te willen veranderen zoals velen hier opperen.
Man is zich van geen kwaad bewust waarschijnlijk.
Zij zal zelf moeten veranderen én een nieuwe balans moeten vinden met het aangeven van haar grenzen, wensen en behoeften.
Dat zal niet makkelijk zijn, want de dynamiek wordt anders en patronen moeten worden doorbroken. Als zij veranderd zal óf man ook veranderen (meer meebuigen) of het is einde relatie.
Hier in dit topic is een ware heksenjacht aan de gang op man.
Dat kan TO weldegelijk sterken in haar gedachten dat ze slachtoffer is.
Maar het is niet de manier haar probleem op te lossen. Dat wordt 1 grote ruzie met haar man!
vrijdag 4 juni 2021 om 10:33
Wauw mooi verwoord.Doreia* schreef: ↑04-06-2021 09:16Dit is je bekende strategie.
Als JIJ je aanpast aan je man, dan is het goed.
Dus jij vouwt jezelf om je man heen. Stemt je agenda op hém af, laat hém de autoritten bepalen, laat hém bepalen of je ergens wel of niet op tijd komt.
Wat je nu wil gaan doen is nóg meer veranderen om hem te veranderen. Dat doe je al jaren en dat werkt niet.
Een rotsblok is een rotsblok. Of jij je nu verandert in een cactus, een roos, een wolf of een zwaan... hij blijft een rotsblok.
vrijdag 4 juni 2021 om 10:35
Heb je wel eens bedacht dat je misschien juist omdat je nu de verantwoordelijkheid draagt voor een kindje, anders over je leven begint denken?Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 07:23Wat erg DeSlager. Dat is ook iets waar ik heel erg over pieker. Dit is niet de harmonieuze liefdevolle start die ik had gewild voor ons kindje. Ik probeer heel kalm te zijn en alles goed te doen maar wie weet wat zo'n kleine baby allemaal aanvoelt
Ik weet dat het niet zo kan blijven als het nu is. Maar ik hoop dat onze dynamiek kan veranderen als ik door therapie verander.
Misschien teveel projectie, maar wellicht heb je er wat aan:
Tijdens mijn eerste zwangerschap begon ik al anders te denken over mijn leven en mezelf. Ik had een ontzettend leuke, afwisselende baan waar ik helemaal op mijn plek was. Er kwam soms wel wat stress bij kijken door tijdsdruk en onveilige situaties, maar ik hield van die spanning. Het gaf me een fijn gevoel om controle te hebben over die situaties. Ik vond dat ik goed bezig was voor mezelf en anderen. Maar eenmaal zwanger bleek dat ik me de risico's -waarvan eventuele gevolgen gewoonlijk voor mij alleen waren- niet meer zomaar kon veroorloven. Ik ontdekte dat het helemaal niet moest gaan over hoe slim en stoer ik met al die moeilijke situaties om kon gaan, maar om hoe ik kon voorkomen dat ik als moeder in moeilijke situaties kwam. Dat bewustzijn kwam bij mij versneld binnen door een heftige situatie waar ik, als het alleen om mij was gegaan, mee zou hebben gedeald: avondje aan de wijn met een bevriende collega, praatje met de psych en dóór. Maar het ging niet meer om mij alleen. Ik was zwanger en dat veranderde alles. In mijn uppie doorstond ik de storm, voor mijn kind zocht ik een plekje in de luwte. Ineens was het niet meer mijn droombaan.
Dat besef kwam bij mij in één klap door die heftige gebeurtenis, maar anders was het beslist ook gekomen. En ik vraag me af of dat bij jou misschien ook wel zo is.
Bij nader inzien had ik het gewoon nog niet zo goed voor elkaar als ik dacht en moest ik knopen doorhakken en elders aan de bak om te zorgen dat ik mijn kinderen stabiliteit en een moeder zonder stress kon geven.
vrijdag 4 juni 2021 om 10:37
Maar tot nu toe zoekt ze de schuld bij zichzelf, moet zij veranderen, had ze hem maar van zich afgeduwd, ik moet niet zo zeiken...ondertussen beweeg haar man voor geen centimeter.Halo schreef: ↑04-06-2021 10:26Het wordt inmiddels erg duidelijk dat TO bezig is met zichzelf te ontwikkelen in de relatie.
Het probleem is niet hetgeen er gebeurt is, dat heeft alleen haar ogen geopend wat betreft de rolpatronen in haar relatie.
Hier wordt zo gehamerd op het feit dat man moet veranderen “want hij is een verkrachter en een klootzak”
Ik durf te wedden dat man, als hij dit topic leest, zich totaal niet herkent en zich enorm verraden voelt door zijn vrouw.
Het probleem is namelijk dat zij zelf in de relatie grenzen kennelijk lange tijd niet heeft aangegeven. En dat had ook niet anders gekund, want man wil gewoon iemand die hem volgt. Dat kan ook een gezonde dynamiek zijn. 2 dominante personen in een relatie werkt vaak niet. Het komt heel erg vaak voor dat in een later stadium van de relatie bij een persoon de ogen worden geopend en diegene tegen zichzelf zegt: waar was ik?!
Reageren met het advies dat man moet veranderen op basis van een gebeurtenis, waar we allemaal niet bij waren is ontzettend schadelijk. Vooral wat hier nu op dit moment gebeurt.
Dat TO duidelijk heeft voor zichzelf dat ze gezien en gehoord wil worden en zich nu beseft dat zij zich al tijden ondergesneeuwd voelt is de kern.
Maar dat lost zij niet op door haar man te willen veranderen zoals velen hier opperen.
Man is zich van geen kwaad bewust waarschijnlijk.
Zij zal zelf moeten veranderen én een nieuwe balans moeten vinden met het aangeven van haar grenzen, wensen en behoeften.
Dat zal niet makkelijk zijn, want de dynamiek wordt anders en patronen moeten worden doorbroken. Als zij veranderd zal óf man ook veranderen (meer meebuigen) of het is einde relatie.
Hier in dit topic is een ware heksenjacht aan de gang op man.
Dat kan TO weldegelijk sterken in haar gedachten dat ze slachtoffer is.
Maar het is niet de manier haar probleem op te lossen. Dat wordt 1 grote ruzie met haar man!
Maar ben het met jou eens ze moet het zelf uitzoeken met hem. Haar beslissing, haar leven.
vrijdag 4 juni 2021 om 10:53
Heel duidelijk geschrevenHalo schreef: ↑04-06-2021 10:26Het wordt inmiddels erg duidelijk dat TO bezig is met zichzelf te ontwikkelen in de relatie.
Het probleem is niet hetgeen er gebeurt is, dat heeft alleen haar ogen geopend wat betreft de rolpatronen in haar relatie.
Hier wordt zo gehamerd op het feit dat man moet veranderen “want hij is een verkrachter en een klootzak”
Ik durf te wedden dat man, als hij dit topic leest, zich totaal niet herkent en zich enorm verraden voelt door zijn vrouw.
Het probleem is namelijk dat zij zelf in de relatie grenzen kennelijk lange tijd niet heeft aangegeven. En dat had ook niet anders gekund, want man wil gewoon iemand die hem volgt. Dat kan ook een gezonde dynamiek zijn. 2 dominante personen in een relatie werkt vaak niet. Het komt heel erg vaak voor dat in een later stadium van de relatie bij een persoon de ogen worden geopend en diegene tegen zichzelf zegt: waar was ik?!
Reageren met het advies dat man moet veranderen op basis van een gebeurtenis, waar we allemaal niet bij waren is ontzettend schadelijk. Vooral wat hier nu op dit moment gebeurt.
Dat TO duidelijk heeft voor zichzelf dat ze gezien en gehoord wil worden en zich nu beseft dat zij zich al tijden ondergesneeuwd voelt is de kern.
Maar dat lost zij niet op door haar man te willen veranderen zoals velen hier opperen.
Man is zich van geen kwaad bewust waarschijnlijk.
Zij zal zelf moeten veranderen én een nieuwe balans moeten vinden met het aangeven van haar grenzen, wensen en behoeften.
Dat zal niet makkelijk zijn, want de dynamiek wordt anders en patronen moeten worden doorbroken. Als zij veranderd zal óf man ook veranderen (meer meebuigen) of het is einde relatie.
Hier in dit topic is een ware heksenjacht aan de gang op man.
Dat kan TO weldegelijk sterken in haar gedachten dat ze slachtoffer is.
Maar het is niet de manier haar probleem op te lossen. Dat wordt 1 grote ruzie met haar man!
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 4 juni 2021 om 11:03
Man wil 'gewoon' iemand die hem volgt? Aha, en als hij dan doorgaat terwijl zij nee zegt, dan is het probleem dat zij geen grenzen aan heeft gegevenHalo schreef: ↑04-06-2021 10:26Het wordt inmiddels erg duidelijk dat TO bezig is met zichzelf te ontwikkelen in de relatie.
Het probleem is niet hetgeen er gebeurt is, dat heeft alleen haar ogen geopend wat betreft de rolpatronen in haar relatie.
Hier wordt zo gehamerd op het feit dat man moet veranderen “want hij is een verkrachter en een klootzak”
Ik durf te wedden dat man, als hij dit topic leest, zich totaal niet herkent en zich enorm verraden voelt door zijn vrouw.
Het probleem is namelijk dat zij zelf in de relatie grenzen kennelijk lange tijd niet heeft aangegeven. En dat had ook niet anders gekund, want man wil gewoon iemand die hem volgt. Dat kan ook een gezonde dynamiek zijn. 2 dominante personen in een relatie werkt vaak niet. Het komt heel erg vaak voor dat in een later stadium van de relatie bij een persoon de ogen worden geopend en diegene tegen zichzelf zegt: waar was ik?!
Reageren met het advies dat man moet veranderen op basis van een gebeurtenis, waar we allemaal niet bij waren is ontzettend schadelijk. Vooral wat hier nu op dit moment gebeurt.
Dat TO duidelijk heeft voor zichzelf dat ze gezien en gehoord wil worden en zich nu beseft dat zij zich al tijden ondergesneeuwd voelt is de kern.
Maar dat lost zij niet op door haar man te willen veranderen zoals velen hier opperen.
Man is zich van geen kwaad bewust waarschijnlijk.
Zij zal zelf moeten veranderen én een nieuwe balans moeten vinden met het aangeven van haar grenzen, wensen en behoeften.
Dat zal niet makkelijk zijn, want de dynamiek wordt anders en patronen moeten worden doorbroken. Als zij veranderd zal óf man ook veranderen (meer meebuigen) of het is einde relatie.
Hier in dit topic is een ware heksenjacht aan de gang op man.
Dat kan TO weldegelijk sterken in haar gedachten dat ze slachtoffer is.
Maar het is niet de manier haar probleem op te lossen. Dat wordt 1 grote ruzie met haar man!
. En man is zich ook nog van geen kwaad bewust? TO heeft het anders meerdere keren aangegeven dat hij iets heel erg fout heeft gedaan.
Ja, hij. Hij is namelijk degene die ver over de schreef van 'normaal' is gegaan.
Vind vooral wat jij schrijft erg schadelijk door de verantwoordelijkheid bij TO neer te leggen, nadat hij zo fout is geweest. Over een bepaalde richting op duwen gesproken. Nu zijn de meeste mensen het hier (terecht) niet met je eens, dus dan is het natuurlijk makkelijk te willen dat TO dit topic stopt. TO heeft aangegeven dat ze dat zelf wil bepalen. Respecteer dat dan ook.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:07
Tuurlijk, vooral dit:
Toch fijn om altijd weer de verantwoordelijkheid bij de vrouw te kunnen leggen natuurlijk.Halo schreef: ↑04-06-2021 10:26Het wordt inmiddels erg duidelijk dat TO bezig is met zichzelf te ontwikkelen in de relatie.
Het probleem is niet hetgeen er gebeurt is, dat heeft alleen haar ogen geopend wat betreft de rolpatronen in haar relatie.
Hier wordt zo gehamerd op het feit dat man moet veranderen “want hij is een verkrachter en een klootzak”
Ik durf te wedden dat man, als hij dit topic leest, zich totaal niet herkent en zich enorm verraden voelt door zijn vrouw.
Het probleem is namelijk dat zij zelf in de relatie grenzen kennelijk lange tijd niet heeft aangegeven. En dat had ook niet anders gekund, want man wil gewoon iemand die hem volgt. Dat kan ook een gezonde dynamiek zijn. 2 dominante personen in een relatie werkt vaak niet. Het komt heel erg vaak voor dat in een later stadium van de relatie bij een persoon de ogen worden geopend en diegene tegen zichzelf zegt: waar was ik?!
vrijdag 4 juni 2021 om 11:24
Je kent de uitspraak “ je kan een ander niet veranderen. Je kan alleen jezelf veranderen” ?Zonmuis schreef: ↑04-06-2021 11:03Man wil 'gewoon' iemand die hem volgt? Aha, en als hij dan doorgaat terwijl zij nee zegt, dan is het probleem dat zij geen grenzen aan heeft gegeven
En man is zich ook nog van geen kwaad bewust? TO heeft het anders meerdere keren aangegeven dat hij iets heel erg fout heeft gedaan.
Ja, hij. Hij is namelijk degene die ver over de schreef van 'normaal' is gegaan.
Vind vooral wat jij schrijft erg schadelijk door de verantwoordelijkheid bij TO neer te leggen, nadat hij zo fout is geweest. Over een bepaalde richting op duwen gesproken. Nu zijn de meeste mensen het hier (terecht) niet met je eens, dus dan is het natuurlijk makkelijk te willen dat TO dit topic stopt. TO heeft aangegeven dat ze dat zelf wil bepalen. Respecteer dat dan ook.
Wat jij, en velen, hier doen is proberen TO te sterken in zich zo op te stellen dat man gaat veranderen: dat gaat niet gewoonweg niet gebeuren.. dat leidt alleen maar tot conflicten waarbij man zich aangevallen zal voelen en TO zich machteloos en onbegrepen voelt
.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:26
Zij gaf meerdere keren de grens aan, hij ging er overheen. Achteraf gaf ze opnieuw aan dat hij te ver was gegaan. Hij ging mokken, want hij zei toch sorry?
Hij wilde opnieuw zichzelf in die toestand brengen (drinken). Zij gaf aan dit niet te willen. Hij gooit de kont tegen de krib. Gaat toch. Komt terug en gaat boos weg, wanneer zij opnieuw haar grens aangeeft. Is een tijd voor vrouw met kind onbereikbaar.
Komt terug, heeft het licht gezien doet even poeslief en zij is al lang blij dat hij terug is en "normaal" doet. Intussen heeft hij haar met zijn actie weer terug in haar hok.
Zij geeft grenzen aan en hij wil niet meebewegen of die grenzen respecteren.
Hij wilde opnieuw zichzelf in die toestand brengen (drinken). Zij gaf aan dit niet te willen. Hij gooit de kont tegen de krib. Gaat toch. Komt terug en gaat boos weg, wanneer zij opnieuw haar grens aangeeft. Is een tijd voor vrouw met kind onbereikbaar.
Komt terug, heeft het licht gezien doet even poeslief en zij is al lang blij dat hij terug is en "normaal" doet. Intussen heeft hij haar met zijn actie weer terug in haar hok.
Zij geeft grenzen aan en hij wil niet meebewegen of die grenzen respecteren.
