Relaties
alle pijlers
Ik word er zo BOOS van!
zaterdag 20 juni 2009 om 23:40
Aaarhg, ik ben zo boos.
Vandaag heb ik de hele dag gewerkt, in de horeca, flink druk geweest.
Normaal gesproken als ik zo'n lange dienst heb, ga ik thuis lekker douchen en luieren/uitrusten.
Maar gisteren dacht ik.. Heee, laat ik morgen nou eens gewoon niet zo saai doen, en tóch 's avonds iets leuks gaan doen met mn vriend. (aangezien hij me dit vaker vraagt én omdat ik het ook gezellig vind)
Krijg ik vandaag op mn werk te horen, dat ik morgen ook de hele dag moet werken. Ik had echt zoiets van: Sh*t.
Maargoed, ik had dit inmiddels al afgesproken met hem dus toen ik thuis kwam ben ik snel onder de douche gesprongen.
3x van outfit gewisseld. (Staat dit wel? Ben ik niet dik? Is dit misschien té? Je kent het wel.)
Snelsnel wat gegeten. Omdat ik toch een beeeetje op tijd klaar wilde zijn.
Hem ondertussen gebeld. Ik zei dat ik thuis was en dat ik hem zou bellen als ik klaar was met verzorgen enz.
Waarop hij zei; Nee ik bel jou wel.
Dat vond ik zelf nogal raar, maar oke. Om half 10 had ik nog niets gehoord, dus ik een smsje gestuurd van
Hee lief, weet je al iets? ik ben al klaar hoor xxx
Na een half uur (!) krijg ik een smsje terug: Ik ben nu in Belgie ik bel je wel als ik weer in **** ben.
Ik zat dus al helemaal klaar in mn leukste outfit en make-up enz.
Te wachten. Op hem. Wachten. Op een telefoontje. Wachten. Wachten. Wachten.
Ik heb nu nog steeds niets gehoord. IK BEN ZO BOOOS!
Ik heb van ellende mn makeup er weer afgehaald en zit nu in mn pyama en met een chagerijnig/verdrietig gezicht achter de pc.
Was hij dan van plan om me om 1 uur snachts te komen ophalen of te bellen of wat dan ook? Hij weet dat ik morgen moet werken.
Hij kan toch op zn minst laten weten als er iets tussen is gekomen ofzo.
Pffffffff, sorry ik moest dit even van me afschrijven.
Ik voel me zo gebruikt, alsof ik alleen maar in de picture kom als het hem uitkomt.
Dit is niet de eerste x.. dit is eigleijk altijd, ik krijg zo de schijt van hem soms! Bahhhhh!
Vandaag heb ik de hele dag gewerkt, in de horeca, flink druk geweest.
Normaal gesproken als ik zo'n lange dienst heb, ga ik thuis lekker douchen en luieren/uitrusten.
Maar gisteren dacht ik.. Heee, laat ik morgen nou eens gewoon niet zo saai doen, en tóch 's avonds iets leuks gaan doen met mn vriend. (aangezien hij me dit vaker vraagt én omdat ik het ook gezellig vind)
Krijg ik vandaag op mn werk te horen, dat ik morgen ook de hele dag moet werken. Ik had echt zoiets van: Sh*t.
Maargoed, ik had dit inmiddels al afgesproken met hem dus toen ik thuis kwam ben ik snel onder de douche gesprongen.
3x van outfit gewisseld. (Staat dit wel? Ben ik niet dik? Is dit misschien té? Je kent het wel.)
Snelsnel wat gegeten. Omdat ik toch een beeeetje op tijd klaar wilde zijn.
Hem ondertussen gebeld. Ik zei dat ik thuis was en dat ik hem zou bellen als ik klaar was met verzorgen enz.
Waarop hij zei; Nee ik bel jou wel.
Dat vond ik zelf nogal raar, maar oke. Om half 10 had ik nog niets gehoord, dus ik een smsje gestuurd van
Hee lief, weet je al iets? ik ben al klaar hoor xxx
Na een half uur (!) krijg ik een smsje terug: Ik ben nu in Belgie ik bel je wel als ik weer in **** ben.
Ik zat dus al helemaal klaar in mn leukste outfit en make-up enz.
Te wachten. Op hem. Wachten. Op een telefoontje. Wachten. Wachten. Wachten.
Ik heb nu nog steeds niets gehoord. IK BEN ZO BOOOS!
Ik heb van ellende mn makeup er weer afgehaald en zit nu in mn pyama en met een chagerijnig/verdrietig gezicht achter de pc.
Was hij dan van plan om me om 1 uur snachts te komen ophalen of te bellen of wat dan ook? Hij weet dat ik morgen moet werken.
Hij kan toch op zn minst laten weten als er iets tussen is gekomen ofzo.
Pffffffff, sorry ik moest dit even van me afschrijven.
Ik voel me zo gebruikt, alsof ik alleen maar in de picture kom als het hem uitkomt.
Dit is niet de eerste x.. dit is eigleijk altijd, ik krijg zo de schijt van hem soms! Bahhhhh!
zondag 21 juni 2009 om 23:58
Eerst maar eens rustig worden..de rest komt later, laat het eerst maar even zakken meis.
En weet je, ik ben blij dat je BOOS bent, boosheid voelt vaak beter dan verdrietig zijn.En geef jezelf maar een schouderklopje dat je inderdaad eens NEE hebt gezegd TOPPIE van je!!!!!!
Wat is het allemaal moeilijk he? Ik snap goed dat je in dubio zit, maar dat komt ook omdat je nu niet weet waar je aan toe bent...
En helaas kun je het op dit moment ook niet met hem uitpraten, wat misschien ook weer voor opheldering kan zorgen..
Tip; laat vanavond/vannacht maar even niets meer van je horen, zet voor mij part je telefoon uit. Morgen weer een nieuwe dag.Ga als je daar behoefte aan hebt maar even goed los op je kussen, schreeuw, huil, gil voor mij part, maar gooi het eruit.
Schrijf hoe je je voelt, wat je voelt, wat je denkt...maar neem GEEN contact met hem op, laat hem maar even links liggen. Praten heeft nu toch geen zin, jij bent boos, hij is boos...
Eerst alles maar eens goed relativeren.Pin je ook niet meer vast op vroeger meid, want vroeger is geweest, zo is hij niet meer.
Ieder mens doet zich vaak in het begin anders/beter/liever/mooier etc etc voor totdat de ware aard naar boven komt,dan zie je pas echt hoe die persoon werkelijk is.In dit geval is zijn ware aard verrot anders doe je zoiets niet!
Heel veen sterkte meid!
X Bar
En weet je, ik ben blij dat je BOOS bent, boosheid voelt vaak beter dan verdrietig zijn.En geef jezelf maar een schouderklopje dat je inderdaad eens NEE hebt gezegd TOPPIE van je!!!!!!
Wat is het allemaal moeilijk he? Ik snap goed dat je in dubio zit, maar dat komt ook omdat je nu niet weet waar je aan toe bent...
En helaas kun je het op dit moment ook niet met hem uitpraten, wat misschien ook weer voor opheldering kan zorgen..
Tip; laat vanavond/vannacht maar even niets meer van je horen, zet voor mij part je telefoon uit. Morgen weer een nieuwe dag.Ga als je daar behoefte aan hebt maar even goed los op je kussen, schreeuw, huil, gil voor mij part, maar gooi het eruit.
Schrijf hoe je je voelt, wat je voelt, wat je denkt...maar neem GEEN contact met hem op, laat hem maar even links liggen. Praten heeft nu toch geen zin, jij bent boos, hij is boos...
Eerst alles maar eens goed relativeren.Pin je ook niet meer vast op vroeger meid, want vroeger is geweest, zo is hij niet meer.
Ieder mens doet zich vaak in het begin anders/beter/liever/mooier etc etc voor totdat de ware aard naar boven komt,dan zie je pas echt hoe die persoon werkelijk is.In dit geval is zijn ware aard verrot anders doe je zoiets niet!
Heel veen sterkte meid!
X Bar
maandag 22 juni 2009 om 00:04
Nou jaaaa zeg, wat een eikel! Wat je moet doen? Laat hem maar eens lekker zweten!! Van nu af aan de telefoon niet meer opnemen als hij belt, smsjes niet beantwoorden, minstens een week! Als hij héél veel moeite gaat doen om met jou een afspraak te plannen (zodat jullie het kunnen gaan hebben over JOUW gevoelens en wat HIJ gaat doen om jou gelukkiger te maken), dan mag hij een keertje langskomen. Is hij nou helemaal gek geworden, hij mag de grond onder je voeten kussen!!
@ Pear!!!!
@ Pear!!!!
maandag 22 juni 2009 om 00:10
Pear, bedankt voor je reactie.
Weetje, ik heb mezelf al vaak voorgenomen om niets meer van me te laten horen enz. Dan lukte dat, 1 soms zelfs 2 dagen (wat ik al uitermate knap van mezelf vind) maar áls hij dan belt, dan heb ik hem bij wijze van spreken al vergeven voordat ik heb opgenomen.
Zo BLIJ ben ik dan, dat hij mij belt. Dat het hem tóch nog iets intresseert. Over hetgene wat voorgevallen is, word dan niet meer gesproken. Dit is mijn fout. Maar op dat moment ben ik zo blij dat het weer goed is. Dat hij weer lief voor me is en dat ik weer bij hem kan zijn, dat ik niet meer aan de ruzie wil denken.
Ik denk dat als ik niets meer van me laat horen. Hij me waarschijnlijk vanavond belt, als hij uitgepokerd is en alleen in bed ligt. Of misschien stuurt hij een smsje.
Of heel misschien, hoor ik niks meer van hem. Dan ga ik hem toch weer bellen morgen, dat voel ik nu al aankomen..... Maar dat moet ik niet doen, ik moet nu volhouden....
Weetje, ik heb mezelf al vaak voorgenomen om niets meer van me te laten horen enz. Dan lukte dat, 1 soms zelfs 2 dagen (wat ik al uitermate knap van mezelf vind) maar áls hij dan belt, dan heb ik hem bij wijze van spreken al vergeven voordat ik heb opgenomen.
Zo BLIJ ben ik dan, dat hij mij belt. Dat het hem tóch nog iets intresseert. Over hetgene wat voorgevallen is, word dan niet meer gesproken. Dit is mijn fout. Maar op dat moment ben ik zo blij dat het weer goed is. Dat hij weer lief voor me is en dat ik weer bij hem kan zijn, dat ik niet meer aan de ruzie wil denken.
Ik denk dat als ik niets meer van me laat horen. Hij me waarschijnlijk vanavond belt, als hij uitgepokerd is en alleen in bed ligt. Of misschien stuurt hij een smsje.
Of heel misschien, hoor ik niks meer van hem. Dan ga ik hem toch weer bellen morgen, dat voel ik nu al aankomen..... Maar dat moet ik niet doen, ik moet nu volhouden....
maandag 22 juni 2009 om 00:35
Waarom ben je zo blij dat hij je belt dan? Stel nou dat hij je vanavond inderdaad nog belt. Als hij weer alleen is. Als er dus daadwerkelijk niets meer is wat hem nog kan afleiden van jou. Want zo komt het over. Alleen als hij echt niets beters te doen heeft belt hij jou. En precies wáárom ben jij dan zo blij?
Kijk nou naar vanavond. Hij dacht dat hij na dat eerste pokerspel niets meer te doen zou hebben. Nou, dan zou hij jou wel even kunnen zien. Hij had toch niets anders meer te doen. Jou gebeld. Jij akkoord. Jij douchen en enthousiast. Ondertussen krijgt hij weer een beter aanbod en zet jou weer zonder nadenken aan de kant. En daarbij laat hij jou dan ook nog denken dat het jouw schuld is dat je hem niet ziet vanavond. Dat is NIET waar. Het ligt bij hem. Niet bij jou.
Wederom: Hij belt vanavond. En dan? Dan moet jij blij zijn dat hij bij gods gratie 5 minuten van zijn tijd kon vrijmaken om jou te bellen? Sodemieter op zeg! Echt niet!
*wordt plaatsvervangend boos*
Goede tip van baronessa om een lijstje te maken morgen en mee te nemen naar het GGD. Hopelijk kun je je verhaal goed kwijt daar.
Succes morgen! (en vanavond met niets van je laten horen...en met niet opnemen als hij belt!)
Kijk nou naar vanavond. Hij dacht dat hij na dat eerste pokerspel niets meer te doen zou hebben. Nou, dan zou hij jou wel even kunnen zien. Hij had toch niets anders meer te doen. Jou gebeld. Jij akkoord. Jij douchen en enthousiast. Ondertussen krijgt hij weer een beter aanbod en zet jou weer zonder nadenken aan de kant. En daarbij laat hij jou dan ook nog denken dat het jouw schuld is dat je hem niet ziet vanavond. Dat is NIET waar. Het ligt bij hem. Niet bij jou.
Wederom: Hij belt vanavond. En dan? Dan moet jij blij zijn dat hij bij gods gratie 5 minuten van zijn tijd kon vrijmaken om jou te bellen? Sodemieter op zeg! Echt niet!
*wordt plaatsvervangend boos*
Goede tip van baronessa om een lijstje te maken morgen en mee te nemen naar het GGD. Hopelijk kun je je verhaal goed kwijt daar.
Succes morgen! (en vanavond met niets van je laten horen...en met niet opnemen als hij belt!)
maandag 22 juni 2009 om 00:55
[quote]Lunax schreef op 22 juni 2009 @ 00:35:
Waarom ben je zo blij dat hij je belt dan? Stel nou dat hij je vanavond inderdaad nog belt. Als hij weer alleen is. Als er dus daadwerkelijk niets meer is wat hem nog kan afleiden van jou. Want zo komt het over. Alleen als hij echt niets beters te doen heeft belt hij jou.
Kijk nou naar vanavond. Hij dacht dat hij na dat eerste pokerspel niets meer te doen zou hebben. Nou, dan zou hij jou wel even kunnen zien. Hij had toch niets anders meer te doen. Jou gebeld. Jij akkoord. Jij douchen en enthousiast. Ondertussen krijgt hij weer een beter aanbod en zet jou weer zonder nadenken aan de kant.
Echt heel goed omschreven van Lunax !!!
Meis, vraag jezelf ook eens af of hij wel echt van jou houdt, of alleen wat je hem (op dat moment) te bieden hebt.
Probeer echt wat meer je eigen weg te zoeken meis..
Hopelijk heb je inmiddels opgeschreven wat hij jou vanavond wéér geflikt heeft, zodra ie belt, pak je dit erbij en lees het het in gedachten op, zo wordt je er weer aan herinnerd wat ie je geflikt heeft!!!!
Waarom ben je zo blij dat hij je belt dan? Stel nou dat hij je vanavond inderdaad nog belt. Als hij weer alleen is. Als er dus daadwerkelijk niets meer is wat hem nog kan afleiden van jou. Want zo komt het over. Alleen als hij echt niets beters te doen heeft belt hij jou.
Kijk nou naar vanavond. Hij dacht dat hij na dat eerste pokerspel niets meer te doen zou hebben. Nou, dan zou hij jou wel even kunnen zien. Hij had toch niets anders meer te doen. Jou gebeld. Jij akkoord. Jij douchen en enthousiast. Ondertussen krijgt hij weer een beter aanbod en zet jou weer zonder nadenken aan de kant.
Echt heel goed omschreven van Lunax !!!
Meis, vraag jezelf ook eens af of hij wel echt van jou houdt, of alleen wat je hem (op dat moment) te bieden hebt.
Probeer echt wat meer je eigen weg te zoeken meis..
Hopelijk heb je inmiddels opgeschreven wat hij jou vanavond wéér geflikt heeft, zodra ie belt, pak je dit erbij en lees het het in gedachten op, zo wordt je er weer aan herinnerd wat ie je geflikt heeft!!!!
maandag 22 juni 2009 om 07:46
Zolang jij naar hem hunkert en hij weet dat het wel weer over zal waaien, verandert er sowieso niks.
Ik zeg het niet vaak (nooit eigenlijk) maar ik denk dat je mijn postings van gisteren nog eens over moet lezen, over het deurmatgebeuren. Hij kan doen wat hij doet omdat jij hem toch wel vergeeft en dat weet hij.
Wanneer ga je maatregelen nemen? Voor jezelf? Niet uit wraak maar omdat jij het niet meer accepteert.
Ik zeg het niet vaak (nooit eigenlijk) maar ik denk dat je mijn postings van gisteren nog eens over moet lezen, over het deurmatgebeuren. Hij kan doen wat hij doet omdat jij hem toch wel vergeeft en dat weet hij.
Wanneer ga je maatregelen nemen? Voor jezelf? Niet uit wraak maar omdat jij het niet meer accepteert.
maandag 22 juni 2009 om 10:18
Zoals Lunax het beschrijft had ik het eigelijk nog niet bekeken. Maar het is inderdaad waar, hij belt mij gewoon zodra hij echt niks beters te doen heeft. :S
Dat maakt me echt verdrietig, ik geef zoveel om hem.
Ik ga om 12 uur naar het Riagg, ik zal het daar ook bespreken. Hij heeft niet meer gebeld. Ik hem ook niet.
Elenora ik heb je post inderdaad nog eens doorgelezen en ik moet echt maatregelen gaan nemen, maar het is zo lastig!.
Dat maakt me echt verdrietig, ik geef zoveel om hem.
Ik ga om 12 uur naar het Riagg, ik zal het daar ook bespreken. Hij heeft niet meer gebeld. Ik hem ook niet.
Elenora ik heb je post inderdaad nog eens doorgelezen en ik moet echt maatregelen gaan nemen, maar het is zo lastig!.
maandag 22 juni 2009 om 10:31
Dat is ook verdrietig Musiclove. En helemaal niet leuk om je dat te realiseren. Maar misschien is het wél goed dat je het ziet voor wat het is.
Het feit dat hij niet meer gebeld heeft en jij ook niet zegt misschien ook wel iets. Het lijkt of jullie andere dingen willen van elkaar en niet in het midden uitkomen.
Heel goed dat je het straks bij het Riagg ook gaat bespreken.
Het feit dat hij niet meer gebeld heeft en jij ook niet zegt misschien ook wel iets. Het lijkt of jullie andere dingen willen van elkaar en niet in het midden uitkomen.
Heel goed dat je het straks bij het Riagg ook gaat bespreken.
maandag 22 juni 2009 om 13:40
Ik ben bij het Riagg geweest en ik heb het besproken. Ik was van plan om inderdaad een lijstje te gaan maken met de positieve & negatieven dingen in deze relatie maar dat vond best lastig. Nu heb ik dat vanmiddag samen met die mevrouw van het Riagg (noem haar M) gedaan.
Het negatieve lijstje was langer dan het positieve. De negatieve dingen kon ik zo opsommen terwijl ik over de positieve dingen wat langer na moest denken.
M. zei dat dit ook al erg over de relatie zei. Namelijk dat er duidelijk iets niet goed zit. Ze zei me dat ik meer voor mezelf op moet komen en duidelijk standpunten moet maken.
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Dit weet ik uit ervaring. Zo is hij gewoon. Dat soort dingen werken niet bij hem. Ik heb dit ook tegen M. gezegd. Het leek alsof ze toen zelf een even niet wist wat ze moest zeggen.
Hij heeft nog niets van zich laten horen. Ik ook niet, maar het is best moeilijk voor me om hem niet te benaderen.
Het negatieve lijstje was langer dan het positieve. De negatieve dingen kon ik zo opsommen terwijl ik over de positieve dingen wat langer na moest denken.
M. zei dat dit ook al erg over de relatie zei. Namelijk dat er duidelijk iets niet goed zit. Ze zei me dat ik meer voor mezelf op moet komen en duidelijk standpunten moet maken.
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Dit weet ik uit ervaring. Zo is hij gewoon. Dat soort dingen werken niet bij hem. Ik heb dit ook tegen M. gezegd. Het leek alsof ze toen zelf een even niet wist wat ze moest zeggen.
Hij heeft nog niets van zich laten horen. Ik ook niet, maar het is best moeilijk voor me om hem niet te benaderen.
maandag 22 juni 2009 om 13:46
quote:musiclove schreef op 22 juni 2009 @ 13:40:
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Met andere woorden: hij heeft schijt aan je!
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Met andere woorden: hij heeft schijt aan je!
maandag 22 juni 2009 om 13:54
quote:musiclove schreef op 22 juni 2009 @ 13:40:
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Maar Musiclove, dan weet je toch ook genoeg?
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Maar Musiclove, dan weet je toch ook genoeg?
maandag 22 juni 2009 om 13:55
quote:musiclove schreef op 22 juni 2009 @ 13:40:
Ik ben bij het Riagg geweest en ik heb het besproken. Ik was van plan om inderdaad een lijstje te gaan maken met de positieve & negatieven dingen in deze relatie maar dat vond best lastig. Nu heb ik dat vanmiddag samen met die mevrouw van het Riagg (noem haar M) gedaan.
Het negatieve lijstje was langer dan het positieve. De negatieve dingen kon ik zo opsommen terwijl ik over de positieve dingen wat langer na moest denken.
M. zei dat dit ook al erg over de relatie zei. Namelijk dat er duidelijk iets niet goed zit. Ze zei me dat ik meer voor mezelf op moet komen en duidelijk standpunten moet maken.
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Dit weet ik uit ervaring. Zo is hij gewoon. Dat soort dingen werken niet bij hem. Ik heb dit ook tegen M. gezegd. Het leek alsof ze toen zelf een even niet wist wat ze moest zeggen.
Hij heeft nog niets van zich laten horen. Ik ook niet, maar het is best moeilijk voor me om hem niet te benaderen.
Op het moment dat hij tegen jou kan zeggen dat je maar gewoon weg moet gaan, beteken je niet genoeg voor hem.
Treurig dat jij hem blijkbaar wel nodig hebt om (on)gelukkig te zijn. Daar kan ik dan weer boos om worden. (Hoewel dat eerder een gevoel van onmacht is, denk ik.)
Ik ben bij het Riagg geweest en ik heb het besproken. Ik was van plan om inderdaad een lijstje te gaan maken met de positieve & negatieven dingen in deze relatie maar dat vond best lastig. Nu heb ik dat vanmiddag samen met die mevrouw van het Riagg (noem haar M) gedaan.
Het negatieve lijstje was langer dan het positieve. De negatieve dingen kon ik zo opsommen terwijl ik over de positieve dingen wat langer na moest denken.
M. zei dat dit ook al erg over de relatie zei. Namelijk dat er duidelijk iets niet goed zit. Ze zei me dat ik meer voor mezelf op moet komen en duidelijk standpunten moet maken.
Ik zou dingen moeten zeggen als: "Als jij je niet aan je afspraken houd, dan kunnen wij niet verder"
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Dit weet ik uit ervaring. Zo is hij gewoon. Dat soort dingen werken niet bij hem. Ik heb dit ook tegen M. gezegd. Het leek alsof ze toen zelf een even niet wist wat ze moest zeggen.
Hij heeft nog niets van zich laten horen. Ik ook niet, maar het is best moeilijk voor me om hem niet te benaderen.
Op het moment dat hij tegen jou kan zeggen dat je maar gewoon weg moet gaan, beteken je niet genoeg voor hem.
Treurig dat jij hem blijkbaar wel nodig hebt om (on)gelukkig te zijn. Daar kan ik dan weer boos om worden. (Hoewel dat eerder een gevoel van onmacht is, denk ik.)
maandag 22 juni 2009 om 13:57
quote:musiclove schreef op 22 juni 2009 @ 13:40:
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Dit weet ik uit ervaring. Zo is hij gewoon. Dat soort dingen werken niet bij hem. Waarom werken ze dan wel bij jou? Als iemand zoiets tegen mij zegt dan kan ie wegblijven. Waarom ga jij elke keer weer op de knieën voor iemand die jou zo behandelt? Jij bent niet zijn vriendin, jij bent zijn voetveeg als ie daar 'n keer behoefte aan heeft.
Maar ik ken mijn vriend. Als ik zoiets zeg, dan zegt hij: "Goed, dan ga je toch als het je niet bevalt, ik heb niemand nodig"
Dit weet ik uit ervaring. Zo is hij gewoon. Dat soort dingen werken niet bij hem. Waarom werken ze dan wel bij jou? Als iemand zoiets tegen mij zegt dan kan ie wegblijven. Waarom ga jij elke keer weer op de knieën voor iemand die jou zo behandelt? Jij bent niet zijn vriendin, jij bent zijn voetveeg als ie daar 'n keer behoefte aan heeft.
maandag 22 juni 2009 om 14:01
quote:musiclove schreef op 21 juni 2009 @ 00:37:
Ik weet het, ik laat altijd veel te veel over me heen lopen in relaties. Daardoor is het in mn vorige relatie eens goed misgegaan. Het heeft me getekend voor het leven.
Mijn huidige vriend, was degene die er toen voor mij was, mijn steun en toeverlaat. Maar langzaamaan begint ook hij te veranderen in iemand die graag een machtspositie heeft en iemand waar ik alles van pik..[/b]Hij kan alleen maar in zo iemand veranderen, als jij dat toelaat.
Ik weet het, ik laat altijd veel te veel over me heen lopen in relaties. Daardoor is het in mn vorige relatie eens goed misgegaan. Het heeft me getekend voor het leven.
Mijn huidige vriend, was degene die er toen voor mij was, mijn steun en toeverlaat. Maar langzaamaan begint ook hij te veranderen in iemand die graag een machtspositie heeft en iemand waar ik alles van pik..[/b]Hij kan alleen maar in zo iemand veranderen, als jij dat toelaat.
maandag 22 juni 2009 om 14:07
Het is zo dubbel. Hij heeft 2 kanten.
De afgelopen dagen gedraagt hij zich als een enorme lul/klootzak/eikel/egoist enz.
Maar vorige week bijv. was hij nog zo lief voor me. We hebben leuke dingen gedaan. Zijn veel samen geweest, we hebben goed met elkaar kunnen praten en veel gelachen.
Ik vind het jammer dat het niet altijd zo kan zijn. Ik snap niet WAAROM hij het niet kan. Waarom hij van het een op het andere moment ineens een vreemde lijkt. Het is alsof ik een relatie heb met 2 verschillende jongens. Eentje die goed voor me is en van me houd, en eentje die me gebruikt.
Omdat hij 2 kanten naar mij vertoond, krijg ik dit ook.
Aan de ene kant wil ik zo graag bij hem zijn, aan de andere kant accepteer ik dit niet en wil ik er van af.
Ik weet dat het zo niet verder kan. Maar ik weet ook niet hoe het wel moet.
De afgelopen dagen gedraagt hij zich als een enorme lul/klootzak/eikel/egoist enz.
Maar vorige week bijv. was hij nog zo lief voor me. We hebben leuke dingen gedaan. Zijn veel samen geweest, we hebben goed met elkaar kunnen praten en veel gelachen.
Ik vind het jammer dat het niet altijd zo kan zijn. Ik snap niet WAAROM hij het niet kan. Waarom hij van het een op het andere moment ineens een vreemde lijkt. Het is alsof ik een relatie heb met 2 verschillende jongens. Eentje die goed voor me is en van me houd, en eentje die me gebruikt.
Omdat hij 2 kanten naar mij vertoond, krijg ik dit ook.
Aan de ene kant wil ik zo graag bij hem zijn, aan de andere kant accepteer ik dit niet en wil ik er van af.
Ik weet dat het zo niet verder kan. Maar ik weet ook niet hoe het wel moet.
maandag 22 juni 2009 om 14:09
Pffff ik kan me niets bij zulke 'relaties' voorstellen. Vriendinnen van mij, die in cirkeltjes blijven draaien in zulke relaties, begrijp ik echt niet. Leuke slimme meiden en dan zich zo afhankelijk en afwachtend opstellen ten op zichte van hun vriend. Te bang om op hun strepen te gaan staan, want dat vindt hij niet leuk en haakt hij af. Ja doei! Je gaat toch niet op eierschalen lopen, omdat meneer dan wel eens af zou kunnen haken. Je gaat toch niet opgetut naast de telefoon zitten wachten en dan je laten afpoeieren met dergelijke smsjes van hem!? En dan nu wachten totdat hij contact met je opneemt, of dat jij het niet langer meer volhoudt en zelf contact opneemt. Je hebt toch geen zin meer in zo'n kerel, die zich zo gedraagt?
Ik heb zelf een handig mechanisme, waardoor ik nooit in zulke 'relaties' ben beland of blijven hangen. Als een man zich zo gaat opstellen, dan knap ik op hem af, dan wil ik hem niet eens meer bellen en wil ik ook niet meer dat hij mij belt. Ik vind hem dan zo tegenvallen, dat mijn gevoelens omkeren tegen hem.
Ik heb zelf een handig mechanisme, waardoor ik nooit in zulke 'relaties' ben beland of blijven hangen. Als een man zich zo gaat opstellen, dan knap ik op hem af, dan wil ik hem niet eens meer bellen en wil ik ook niet meer dat hij mij belt. Ik vind hem dan zo tegenvallen, dat mijn gevoelens omkeren tegen hem.
maandag 22 juni 2009 om 14:15
Goed dat jij dan wel zo sterk in je schoenen staan Rollergirl. Ik heb dit zelf ook geroepen en ik moet toegeven dat het me zwaar valt dat ik nu zelf zo'n 'zielig meisje' ben. (Want zo word je vaak door andere gezien en zo zag ik het zelf ook)
Dat als ik ergens kom met mn vriend, ik de mensen gewoon zie denken: "wat moet je met hém, jij verdient veel beter, je kan wel een leukere jongen krijgen"
Ergens weet ik dat het waar is. Maar ik wil niet dat het waar is. De waarheid is nu eenmaal niet altijd leuk.
Ik denk dat mensen die in soortgelijke relatie hebben gezeten, het wel goed kunnen begrijpen. Mensen die alleen maar gelijkwaardige relaties hebben gehad zullen mij vooral dom en naief noemen.. Ergens geef ik ze ook geen ongelijk maar het is makkelijk oordelen over andere als het jou goed gaat.
Dat als ik ergens kom met mn vriend, ik de mensen gewoon zie denken: "wat moet je met hém, jij verdient veel beter, je kan wel een leukere jongen krijgen"
Ergens weet ik dat het waar is. Maar ik wil niet dat het waar is. De waarheid is nu eenmaal niet altijd leuk.
Ik denk dat mensen die in soortgelijke relatie hebben gezeten, het wel goed kunnen begrijpen. Mensen die alleen maar gelijkwaardige relaties hebben gehad zullen mij vooral dom en naief noemen.. Ergens geef ik ze ook geen ongelijk maar het is makkelijk oordelen over andere als het jou goed gaat.
maandag 22 juni 2009 om 15:50
Musicinlove, ik heb zelfs 2 ongelijkwaardige relaties gehad, en ik snap heel goed hoe het werkt.
Het feit dat hij ook lief is, is heel logisch. Als hij namelijk altijd een lul was, dan zou je er niet in trappen. Maar juist door zijn nare gedrag af te wisselen met positief gedrag blijf je erin tuinen.
Snap je dat?
Het feit dat hij ook lief is, is heel logisch. Als hij namelijk altijd een lul was, dan zou je er niet in trappen. Maar juist door zijn nare gedrag af te wisselen met positief gedrag blijf je erin tuinen.
Snap je dat?
maandag 22 juni 2009 om 16:05
Vervelend dat jij ook in zulke relaties hebt gezeten.
Ja, ik begrijp wat je bedoeld.
Zoals ik al eens eerder zei, vóór mijn huidige vriend heb ik nog een 'relatie' gehad. Ik was toen nog een stuk jonger en keek erg tegen die jongen op, het was ook mijn eerste vriendje. Hij leek heel leuk en lief, maar hij heeft vreselijk misbruik van mij gemaakt. Ik wil er niet al te veel over kwijt, maar hij sloeg me en trapte me mentaal echt de grond in als we alleen waren. Bij vrienden, was hij echt de perfecte vriend. Mijn vriendinnen waren jaloers op me dat ik zo'n leuke jongen als vriend had. Maar dit was dus allemaal schijn. Ik heb het nooit tegen iemand durven vertellen in het begin omdat die jongen mij verteldde dat het mijn schuld was. Ik maakte hem zo boos dat hij wel naar mij moest slaan. En dat soort kul. Ik geloofde dat destijds. Op een gegeven moment trok ik het niet langer en heb ik het uitgemaakt. De dag dat ik dat gedaan heb, is het vreselijk misgegaan, hij werd waanzinnig boos. Zo boos had ik hem nog nooit gezien. Hij riep dingen als: "Jij wilt niet bij mij weg, je kan helemaal niet zonder mij, wil je me soms testen?"
Hij heeft me in elkaar geslagen en vervolgens verkracht.
Vervolgens ben ik weggegaan en heb ik nooit meer contact gezocht en niet meer gereageerd op zijn telefoontjes/smsjes/emails. Ik heb een nieuw nummer genomen en een nieuw mailadres aangemaakt. Ik heb het nooit iemand verteld.. (Voelt ook raar om er nu over te schrijven)
Na een tijdje leerde ik mijn huidige vriend kennen. Hij was heel lief en na een tijdje nam ik hem in vertrouwen over wat er was gebeurd met mij en mn ex. Na lange tijd kon ik mijn verhaal en mijn verdriet kwijt. Alles kwam er toen ook echt uit, en mn vriend was degene die me toen heeft opgevangen, en dat voelde fijn. In deze tijd hadden wij nog geen relatie, maar ben ik wel heel veel voor hem gaan voelen. Enkele maandjes later zijn wij pas een stelletje geworden.
Vandaag op het Riagg heb ik het hier ook over gehad en M. zei dat het goed zou kunnen dat ik daarom zo afhankelijk van hem ben geworden. Omdat hij de enige is, die mij écht kent. Mijn vriendinnen weten van niks. Mijn ouders hebben lange tijd niks geweten. (Sinds ik bij het Riagg loop heb ik het hun verteld, dit was heel lastig) Ik had het gevoel dat niemand mij begreep, behalve hij.
Sorry het was eigelijk niet mijn bedoeling om dit allemaal op t forum te gooien maar misschien word er zo iets meer duidelijk over hoe ik in deze relatie terecht gekomen ben.
& Het lucht eigelijk wel op om van me af te schrijven.
Ja, ik begrijp wat je bedoeld.
Zoals ik al eens eerder zei, vóór mijn huidige vriend heb ik nog een 'relatie' gehad. Ik was toen nog een stuk jonger en keek erg tegen die jongen op, het was ook mijn eerste vriendje. Hij leek heel leuk en lief, maar hij heeft vreselijk misbruik van mij gemaakt. Ik wil er niet al te veel over kwijt, maar hij sloeg me en trapte me mentaal echt de grond in als we alleen waren. Bij vrienden, was hij echt de perfecte vriend. Mijn vriendinnen waren jaloers op me dat ik zo'n leuke jongen als vriend had. Maar dit was dus allemaal schijn. Ik heb het nooit tegen iemand durven vertellen in het begin omdat die jongen mij verteldde dat het mijn schuld was. Ik maakte hem zo boos dat hij wel naar mij moest slaan. En dat soort kul. Ik geloofde dat destijds. Op een gegeven moment trok ik het niet langer en heb ik het uitgemaakt. De dag dat ik dat gedaan heb, is het vreselijk misgegaan, hij werd waanzinnig boos. Zo boos had ik hem nog nooit gezien. Hij riep dingen als: "Jij wilt niet bij mij weg, je kan helemaal niet zonder mij, wil je me soms testen?"
Hij heeft me in elkaar geslagen en vervolgens verkracht.
Vervolgens ben ik weggegaan en heb ik nooit meer contact gezocht en niet meer gereageerd op zijn telefoontjes/smsjes/emails. Ik heb een nieuw nummer genomen en een nieuw mailadres aangemaakt. Ik heb het nooit iemand verteld.. (Voelt ook raar om er nu over te schrijven)
Na een tijdje leerde ik mijn huidige vriend kennen. Hij was heel lief en na een tijdje nam ik hem in vertrouwen over wat er was gebeurd met mij en mn ex. Na lange tijd kon ik mijn verhaal en mijn verdriet kwijt. Alles kwam er toen ook echt uit, en mn vriend was degene die me toen heeft opgevangen, en dat voelde fijn. In deze tijd hadden wij nog geen relatie, maar ben ik wel heel veel voor hem gaan voelen. Enkele maandjes later zijn wij pas een stelletje geworden.
Vandaag op het Riagg heb ik het hier ook over gehad en M. zei dat het goed zou kunnen dat ik daarom zo afhankelijk van hem ben geworden. Omdat hij de enige is, die mij écht kent. Mijn vriendinnen weten van niks. Mijn ouders hebben lange tijd niks geweten. (Sinds ik bij het Riagg loop heb ik het hun verteld, dit was heel lastig) Ik had het gevoel dat niemand mij begreep, behalve hij.
Sorry het was eigelijk niet mijn bedoeling om dit allemaal op t forum te gooien maar misschien word er zo iets meer duidelijk over hoe ik in deze relatie terecht gekomen ben.
& Het lucht eigelijk wel op om van me af te schrijven.
maandag 22 juni 2009 om 16:19
Lieve schat,
Ik heb nu alles gelezen hier op het forum en snap dat het moeilijk is en dat je van hem houd maar hoe hij je behandelt is niet normaal hoor?!
Waarom zou je er over na moeten denken om hem niet te bellen? Dat is toch geen fijne relatie?
Juist omdat je dat vroeger heb meegemaakt zou ik maar heel snel afscheid van deze jongeman nemen, helemaal omdat je meer negatieve dan positieve dingen op kunt noemen.
Succes!
Ik heb nu alles gelezen hier op het forum en snap dat het moeilijk is en dat je van hem houd maar hoe hij je behandelt is niet normaal hoor?!
Waarom zou je er over na moeten denken om hem niet te bellen? Dat is toch geen fijne relatie?
Juist omdat je dat vroeger heb meegemaakt zou ik maar heel snel afscheid van deze jongeman nemen, helemaal omdat je meer negatieve dan positieve dingen op kunt noemen.
Succes!
