
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
zondag 14 september 2025 om 10:05
Griebus je verwoordt precies mijn gevoel.
Jullie hebben niet toegestaan of ingestemd, jullie hebben overleefd.
Ik las laatst een artikel over de freeze-reactie, en dat die bij seksueel geweld vaak de enige optie is (rennen kan niet meer, vechten is zinloos vanwege het krachtverschil) én dat de overlevingskans bij meewerken het grootst is.
Ik weet dat ik de schaamte niet weg kan halen maar wil toch niet ongezegd laten dat die schaamte niet bij jullie hoort. Hij hoort bij de daders. Jullie hebben niets verkeerd gedaan, en jullie zijn geen ding dat gebruikt kan worden en dan waarde verliest.
Jullie hebben niet toegestaan of ingestemd, jullie hebben overleefd.
Ik las laatst een artikel over de freeze-reactie, en dat die bij seksueel geweld vaak de enige optie is (rennen kan niet meer, vechten is zinloos vanwege het krachtverschil) én dat de overlevingskans bij meewerken het grootst is.
Ik weet dat ik de schaamte niet weg kan halen maar wil toch niet ongezegd laten dat die schaamte niet bij jullie hoort. Hij hoort bij de daders. Jullie hebben niets verkeerd gedaan, en jullie zijn geen ding dat gebruikt kan worden en dan waarde verliest.
This is an unacceptable timeline
zondag 14 september 2025 om 10:10
Met de toevoeging dat het bij herhaald seksueel geweld níet gek is om als variant op de freeze-reactie actief mee te doen en zelfs te initiëren, hoe raar dat ook mag klinken voor mensen die goddank niet beter weten.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 14 september 2025 om 10:46
Griebus, tyche, feow
Ik vind het zo lief dat jullie de moeite nemen om die lieve dingen te schrijven.
Ik begrijp jullie point of view denk ik.
Ik zal niet zeggen dat jullie het verkeerd zien.
Weet je, misschien was het niet de fysieke straf die nu de grootste problemen oplevert.
Maar alle normen, waarden, 'feiten', angsten.
Zoveel dingen die nu gewoon 'fout' zijn.
Ik ben hen geworden. Ze zitten in mij. Ik doe het nu zelf.
En ik moet het nog net zo goed doen als vroeger.
Dat is misschien wel het grootste probleem waar ik tegenaan loop.
Het hele mild zijn, oefenen, ruimte geven.
Dat gaat niet. Ik probeer het, maar het levert zoveel spanning op, is zo zo fout.
Ik probeer jullie mening te respecteren.
Maar alles in mij roept 'je weet niet hoe het was, hoe ik was. Hoe zij zijn. Dan zou je begrijpen dat het echt zo is. Dat waardeloos wel bestaat.'
Ik vind het zo lief dat jullie de moeite nemen om die lieve dingen te schrijven.
Ik begrijp jullie point of view denk ik.
Ik zal niet zeggen dat jullie het verkeerd zien.
Weet je, misschien was het niet de fysieke straf die nu de grootste problemen oplevert.
Maar alle normen, waarden, 'feiten', angsten.
Zoveel dingen die nu gewoon 'fout' zijn.
Ik ben hen geworden. Ze zitten in mij. Ik doe het nu zelf.
En ik moet het nog net zo goed doen als vroeger.
Dat is misschien wel het grootste probleem waar ik tegenaan loop.
Het hele mild zijn, oefenen, ruimte geven.
Dat gaat niet. Ik probeer het, maar het levert zoveel spanning op, is zo zo fout.
Ik probeer jullie mening te respecteren.
Maar alles in mij roept 'je weet niet hoe het was, hoe ik was. Hoe zij zijn. Dan zou je begrijpen dat het echt zo is. Dat waardeloos wel bestaat.'
zondag 14 september 2025 om 10:48
En nu ga ik het verbannen, ontkennen en bestaat het niet tot minimaal vanavond.
En ga ik met een koptelefoon met harde muziek de badkamer schoonmaken en zo vals meezingen tot alle kinderen komen klagen dat ze zo niet kunnen schermen/slapen/chillen en van ellende gaan aankleden en hun kamers opruimen.
En ga ik met een koptelefoon met harde muziek de badkamer schoonmaken en zo vals meezingen tot alle kinderen komen klagen dat ze zo niet kunnen schermen/slapen/chillen en van ellende gaan aankleden en hun kamers opruimen.
zondag 14 september 2025 om 13:16
Pijn bij het lezen, teveel herkenning en ontkenning tegelijk. Ook ik heb meegewerkt, geïnitieerd. Liever in de ochtend al dan de hele dag te moeten wachten, of en wanneer. Steeds alert te moeten zijn. Ik heb me aangeboden…. Hoe kan dat nou niet mijn schuld zijn?
Terwijl ik zo graag aangeraakt zou worden. En tegelijk is het onverdraaglijk, het idee dat iemand me aan zou raken, dat vieze lijf. Dus ik stop het weg, mijn lijf, het verlangen en de walging. Er over nadenken is zo pijnlijk, maakt me zo moedeloos. Ik kan niet geloven dat dit ooit anders wordt.
Terwijl ik zo graag aangeraakt zou worden. En tegelijk is het onverdraaglijk, het idee dat iemand me aan zou raken, dat vieze lijf. Dus ik stop het weg, mijn lijf, het verlangen en de walging. Er over nadenken is zo pijnlijk, maakt me zo moedeloos. Ik kan niet geloven dat dit ooit anders wordt.
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 14-09-2025 20:22
6.26% gewijzigd

zondag 14 september 2025 om 15:01
Hier wordt de fawn reactie helder uitgelegd.
https://platform.boompsychologie.nl/art ... gscascade/
Het is overleefgedrag, als er geen andere optie is en het interpersoonlijke gevaar reëel.
Wat ik mooi vind aan het nieuwe boek van Judith Herman 'Waarheid, eerherstel en gerechtigheid', is dat de gevolgen van deze delicten als een maatschappelijk probleem wordt benaderd. Het isolement wat overlevenden vaak overkomt, wordt zo niet gezien als het tekortschieten van slachtoffers, maar als nood tot connectie. En daarmee als een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid.
Ik merk dat ik me daar ook steeds mee activistisch in voel. De schaamte hoort niet bij mij, maar bij de dader. Ik heb deze dagen aan mensen die veilig voor me waren verteld waarom deze dagen wiebelig zijn. Ik kan het ook steeds meer vertellen als iets dat mij is aangedaan. Dat dat heftig is, is niet mijn schuld. Ik heb me lang aangeschoten wild gevoeld, omdat door stapeling van trauma ik me waardeloos en teveel voor de rest van de samenleving voelde.
Nu kan ik mijn stem gebruiken om thema's aan te kaarten waar anderen in de toekomst van kunnen profiteren. Ik kan helpen om het wegkijken en het victim blamen aan te kaarten. Het is misschien de druppel op een gloeiende plaat. Maar als mijn ervaringen anderen (op de lange duur) kan helpen, kan mij dat ook nuttig doen voelen. Ook al heb ik geen kinderen op de wereld kunnen zetten, is dat ook iets wat nut heeft gehad aan mij en mijn zijn.
https://platform.boompsychologie.nl/art ... gscascade/
Het is overleefgedrag, als er geen andere optie is en het interpersoonlijke gevaar reëel.
Wat ik mooi vind aan het nieuwe boek van Judith Herman 'Waarheid, eerherstel en gerechtigheid', is dat de gevolgen van deze delicten als een maatschappelijk probleem wordt benaderd. Het isolement wat overlevenden vaak overkomt, wordt zo niet gezien als het tekortschieten van slachtoffers, maar als nood tot connectie. En daarmee als een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid.
Ik merk dat ik me daar ook steeds mee activistisch in voel. De schaamte hoort niet bij mij, maar bij de dader. Ik heb deze dagen aan mensen die veilig voor me waren verteld waarom deze dagen wiebelig zijn. Ik kan het ook steeds meer vertellen als iets dat mij is aangedaan. Dat dat heftig is, is niet mijn schuld. Ik heb me lang aangeschoten wild gevoeld, omdat door stapeling van trauma ik me waardeloos en teveel voor de rest van de samenleving voelde.
Nu kan ik mijn stem gebruiken om thema's aan te kaarten waar anderen in de toekomst van kunnen profiteren. Ik kan helpen om het wegkijken en het victim blamen aan te kaarten. Het is misschien de druppel op een gloeiende plaat. Maar als mijn ervaringen anderen (op de lange duur) kan helpen, kan mij dat ook nuttig doen voelen. Ook al heb ik geen kinderen op de wereld kunnen zetten, is dat ook iets wat nut heeft gehad aan mij en mijn zijn.
zondag 14 september 2025 om 15:34
Selune wat naar dat je zelfs in het poetsen nog niet loskomt van het gemis. Overal tekenen. (Of juist niet. Lege sporen)
Hier de taken die moesten gedaan. Echt schoon is het hier nooit, maar er zijn boodschappen, de badkamer, keuken, toilet zijn gesopt, er is een hoop opgeruimd, en er staat een verse appeltaart.
En ik kan wel janken.
Tot so far hoe goed het lukte om het niet te laten bestaan.
Hier de taken die moesten gedaan. Echt schoon is het hier nooit, maar er zijn boodschappen, de badkamer, keuken, toilet zijn gesopt, er is een hoop opgeruimd, en er staat een verse appeltaart.
En ik kan wel janken.

Tot so far hoe goed het lukte om het niet te laten bestaan.
zondag 14 september 2025 om 15:38
Hanke, als er iets geen nut heeft en egoïstisvh is, is het wel kinderen verwekken of op de wereld zetten.
Heb je er verdriet van, dat je geen kinderen hebt?
Wat mooi dat je je steeds meer open durft te uiten, en een stem durft te geven aan dat wat was. Om op te komen voor anderen.
Zo knap.
Hoe was het voor je, dat anderen nu wisten waarom je het zwaar had? Maakte het verschil?
Heb je er verdriet van, dat je geen kinderen hebt?
Wat mooi dat je je steeds meer open durft te uiten, en een stem durft te geven aan dat wat was. Om op te komen voor anderen.
Zo knap.
Hoe was het voor je, dat anderen nu wisten waarom je het zwaar had? Maakte het verschil?
zondag 14 september 2025 om 16:35
Het is woord voor woord herkenbaar Avo (ook het wit). Je kunt dus wissen als je wilt, maar hoeft niet voor mij. Ik heb alleen de fout gemaakt met man te delen wat ik eraan beleefde en nu durft hij niet meer. Hij wil het niet op die manier. Ik kan niet meer initiatief nemen, het is teveel slet en dan moet er daarna gestraft.
Zo f*cking ingewikkeld…..
Zo f*cking ingewikkeld…..

zondag 14 september 2025 om 17:04
Ja ik mis het (en dat voelt ook ontzettend fout). En hij ook. Maar samen geeft teveel error. We kunnen het er soms wel over hebben en willen het ook wel allebei oplossen, maar daar hebben we hulp bij nodig willen we het niet helemaal stuk maken.
.
Teveel interne paniek nog.
.
Teveel interne paniek nog.
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 14-09-2025 19:32
25.82% gewijzigd
zondag 14 september 2025 om 17:15


Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in