We gaan toch niet samenwonen

16-09-2025 00:29 115 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet even mijn verhaal kwijt.

Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.

We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Ditishet25 schreef:
16-09-2025 10:52
Het is een beetje veel om op iedereen apart te reageren maar ik ga mijn best doen.

Wij zijn 3,5 jaar samen dus spullen liggen al een tijd over en weer. We hebben al een gezamenlijke agenda. Mijn vriend kan niet garanderen dat hij altijd de afgesproken dagen bij mij is en juist dat onzekere stuk vind ik moeilijk. Maar snap ook dat het leven niet altijd zekerheid biedt. Er kunnen altijd situaties voordoen.

Ik denk wat Lila Linda en Rooss zeggen het punt is waar ik het op dit moment heel moeilijk mee heb. Is dit dan de relatie voor mij. Alleen samen hebben we het ook heel leuk en vind ik het zonde om dit dan op te geven. Wie weet is het met iemand anders ook leuk of leuker of makkelijker maar de leuke mannen liggen ook niet voor het oprapen. En ja alleen red ik mij ook dat heb ik 5 jaar gedaan.

Mijn kinderen zien hun vader bijna nooit hij kan niet voor ze zorgen.

Ik heb door mijn relatie met mijn ex en dingen die ik de andere dingen die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt een (lichte) angststoornis gekregen. Heb ik therapie voor gehad dat gaat beter maar is niet weg.


Dat kan ik me wel voorstellen, dat je dat wat vervelend begint te vinden. Want dan ben je iedere week weer aan het plannen en afstemmen. Wat maakt dat hij niet kan zeggen 'in de basis ben ik die en die dag bij jou' en dat er gewoon ruimte is voor uitzonderingen mocht dat nodig zijn? Zit er nog iets bij je vriend dat hij zich sowieso liever niet te 'vast' laat leggen en het wat meer op zijn beloop wil laten? Want dan is dat misschien het onderliggende gesprek dat jullie moeten voeren: jij hebt wat meer behoefte aan regelmaat, hoe gaan jullie dat oplossen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dit een hele verstandige beslissing van je partner. Maar ik ben ook geen voorstander voor samenwonen als er nog minderjarige kinderen zijn.

Ik ben heel blij dat mijn moeder wachtte tot we ouder waren, maar zelfs toen voelde het nieuwe huis van partner en mijn moeder niet meer als mijn thuis. En dan was ik begin 20. Mijn vader ging wel samenwonen, maar haar kinderen waren al volwassen en wij hadden weekendregeling.
Zebra tussen de paarden
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap eigenlijk niet dat jullie het überhaupt overwogen om te gaan samenwonen de komende 5 jaar.... hallo egoïstisch zeg. Als je ego moe wordt van het reizen dan reis je maar niet. Je gaat toch niet dan maar je kinderen nodeloos verplaatsen na alles wat er al veranderd is voor hen.
Ik denk dat je bij jezelf moet nagaan welk gat je eigenlijk probeert te dichten...
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik struikelde eerlijk gezegd een beetje over de zin: "de leuke mannen liggen niet voor het oprapen!"
Ik proefde daaruit: "beter iets dan niets?"
Want in dat geval vrees ik wel dat je verkeerd in deze relatie zit. Ik bedoel dit niet om je te beledigen of te kwetsen, maar het kwam wanhopig op me over.
Misschien ook vanuit je opvoeding meegekregen? Kan hoor, want ik weet nog toen ik tig jaar terug in een vette relatie crisis met mijn man zat, mijn moeder regelmatig zei dat een slecht huwelijk nog altijd beter was dan géén huwelijk.
Wellicht speelt ook mee dat jouw kinderen geen écht vaderfiguur in hun leven hebben? En jij daardoor extra graag een nieuwe, betere en stabiele situatie wil creëren?
Ik vind het wel rot voor je hoor! Ik kan me best voorstellen dat je een droom in rook ziet opgaan. Maar weet je, met misschien een paar jaartjes geduld kan alles er anders voorstaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het wel gek om te lezen dat relatiebehoefte en vastigheidsbehoefte tegenwoordig bijna gediagnosticeerd wordt.
Niet iedereen is een zelfstandige powervrouw die het leven wel even in haar uppie leeft en daar schoftig van geniet.
En dat vind ik ook best normaal eigenlijk.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
16-09-2025 11:19
Ik vind het wel gek om te lezen dat relatiebehoefte en vastigheidsbehoefte tegenwoordig bijna gediagnosticeerd wordt.
Niet iedereen is een zelfstandige powervrouw die het leven wel even in haar uppie leeft en daar schoftig van geniet.
En dat vind ik ook best normaal eigenlijk.

Hier moet ik je wel gelijk in geven Roos. Daar maakte ik mij ook schuldig aan. Het over- analyseren.
Ook wel eens goed me te realiseren dat niet overal een diepe of zware lading achter hoeft te zitten. En iemand gewoon voelt wat ze voelt. En dat mag gewoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooie reactie van je.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn tip? Kijk naar wat je wél allemaal hebt. Zo te horen heb je een fijne relatie met een verstandige partner die in elk geval met je mee wil denken maar wel zijn grenzen trekt. En als zijn kind het niet wil dan is het nu gewoon nog te vroeg.

Wees ook eerlijk tegenover jezelf; je schrijft: Ik ben het regelen en heen en weer reizen zat
En even later:
Ik vind het (latten) niet heerlijk en ik heb geen behoefte aan die rust en ruimte.
sweetfirefly wijzigde dit bericht op 16-09-2025 12:17
1.00% gewijzigd
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een verstandige man.
Geen bijzonderheden
Alle reacties Link kopieren Quote
Ditishet25 schreef:
16-09-2025 10:55
Mijn kinderen zijn allebei thuis vandaag en ik heb het hun verteld ook omdat ik niet in de beste stemming ben. En beiden vinden ze het uiteraard prima en fijn om hier met mij te blijven maar ze waren ook beiden wel verbaasd en hadden er niet zoveel moeite mee als we wel zouden gaan samenwonen.
in je OP zeg je dat de oudste het ook niet echt zag zitten.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe rottig het nu ook voelt, ik denk dat het heel verstandig is. Als de kinderen het niet zien zitten dan komt er toch alleen maar een hoop gedoe van. Beter om te wachten tot de kinderen er aan toe zijn of het huis uit zijn. Samenwonen met een stel nukkige pubers maakt je relatie ook echt niet leuker denk ik.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Maleficent schreef:
16-09-2025 12:50
Hoe rottig het nu ook voelt, ik denk dat het heel verstandig is. Als de kinderen het niet zien zitten dan komt er toch alleen maar een hoop gedoe van. Beter om te wachten tot de kinderen er aan toe zijn of het huis uit zijn. Samenwonen met een stel nukkige pubers maakt je relatie ook echt niet leuker denk ik.
Ja eens. Ik heb meermaals plotseling een vreemde puber (dwz: een puber die biologisch niet van mij was plots in mn huis gehad (nu vanwege samengesteld gezin maar eerder ook jeugdzorg). En hoewel dat echt wel leuke momenten had was het vooral zwaar, veel aanpassen en ook veel ergeren.

Momenteel is het hier rustig en woont alleen de samengestelde puber hier nog als ‘extra’ fulltime, maar dat is wel na eerst 7 jaren een week-om-week regeling waardoor we elkaar al heel goed kenden en een goede band hebben opgebouwd. Maar zelfs toen was het wel ff slikken dat ze hier fulltime kwam.

En hoewel het hier al jaren heel goed gaat, doe ik het nooit meer, zo’n samengesteld gezin.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ditishet25 schreef:
16-09-2025 10:55
Mijn kinderen zijn allebei thuis vandaag en ik heb het hun verteld ook omdat ik niet in de beste stemming ben. En beiden vinden ze het uiteraard prima en fijn om hier met mij te blijven maar ze waren ook beiden wel verbaasd en hadden er niet zoveel moeite mee als we wel zouden gaan samenwonen.
Kan me er zelf niet zoveel bij voorstellen dat de kinderen er geen moeite mee zouden hebben. Ik heb ook kinderen in diezelfde leeftijd (tussen 11 en 16) en op die leeftijd hebben ze zoveel contacten. Als ik nu zou verhuizen naar 40min verderop dan betekent dat een heel nieuw leven toch? Een andere school, je vrienden achterlaten, stoppen met clubjes, sport etc.
Maar goed, iedereen is anders dus misschien hebben jouw kinderen er geen problemen mee. Snap wel dat het voor de kinderen van je vriend ook niet heel fijn is, ineens 2 kinderen en een vrouw in je huis. Dat is echt wel even aanpassen, alsof je constant visite hebt.

Maar snap ook dat latten niet geweldig is qua reuzen en plannen. Maar ja, dat is dan zo. Als de kinderen ouder zijn is het een ander verhaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat lief van ze. Tja... Natuurlijk zeggen ze dat. Weten ze of ze er moeite mee zouden hebben? Eh nee natuurlijk kunnen ze dat helemaal nog niet goed inschatten.... en daarom doe je het ook niet.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je moet accepteren dat jouw partner zijn eigen leven en gezin op 1 heeft. Jullie zijn geen kerngezin en dat ga je ook niet worden. Zijn belang ligt bij zijn kinderen en zijn huis/werk (ook vanwege het hebben van een stabiele plek voor de kinderen). Dan kan je niet afdwingen dat iemand altijd op vaste momenten beschikbaar is. En continu bij jou thuis kan zijn. Hij heeft zijn leven daar. En kan niet continu afwezig zijn of zijn kinderen alleen laten. In je eentje een huis en huishouden laten draaien kost ook tijd. Dat gaat niet als je continu afwezig bent. Alles draait daar natuurlijk ook door.

En bedenk dat jouw kinderen loyaal zijn aan jou. Die willen jou gelukkig zien en weten natuurlijk dat jij daar heen wilt verhuizen. Dan geef je niet zomaar aan dat je dat niet wilt (en je moeder daarmee afvalt en ongelukkig maakt). Voor jouw kinderen heeft dat samenwonen ook geen meerwaarde. Het zijn geen peuters meer. Hun leven is in jullie eigen woonplaats.

Bij andere mannen loop je ook weer tegen andere of dezelfde problemen aan. Iemand met kinderen kan niet zomaar even verhuizen. En krijg maar eens een leuke passende man terug. Erg lastig op deze leeftijd.

Accepteer wat je nu hebt. En bouw aan je eigen leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
SweetFirefly schreef:
16-09-2025 12:00

Wees ook eerlijk tegenover jezelf; je schrijft: Ik ben het regelen en heen en weer reizen zat
En even later:
Ik vind het (latten) niet heerlijk en ik heb geen behoefte aan die rust en ruimte.
Dan zeg ik toch 2x hetzelfde? Ik heb geen behoefte aan rust en ruimte in mijn eentje en wil niet meer reizen en afspreken.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou het je meer rust geven als jouw huis meer de 'centrale plek' wordt? Omdat je het hebt over regelen en heen/weer reizen, vermoed ik dat jij ook vaak met jouw kinderen bij hem bent? Terwijl hij zijn kinderen maar eens in de 2 weken 'heeft'?
Zou het rust brengen als hij gewoon altijd naar jou komt, en jij dus minder te regelen hebt?

En ergens lijkt het me ook heel verstandig dat je leert wat meer 'go with the flow' te worden, dus als hij komt 'leuk' en als hij niet komt 'volgende keer beter' - maar dat zal wel lastig voor je zijn met o.m. wat angstklachten en je wens omtrent de relatievorm.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallodaar schreef:
16-09-2025 11:14
Ik struikelde eerlijk gezegd een beetje over de zin: "de leuke mannen liggen niet voor het oprapen!"
Ik proefde daaruit: "beter iets dan niets?"
Want in dat geval vrees ik wel dat je verkeerd in deze relatie zit. Ik bedoel dit niet om je te beledigen of te kwetsen, maar het kwam wanhopig op me over.
Misschien ook vanuit je opvoeding meegekregen? Kan hoor, want ik weet nog toen ik tig jaar terug in een vette relatie crisis met mijn man zat, mijn moeder regelmatig zei dat een slecht huwelijk nog altijd beter was dan géén huwelijk.
Wellicht speelt ook mee dat jouw kinderen geen écht vaderfiguur in hun leven hebben? En jij daardoor extra graag een nieuwe, betere en stabiele situatie wil creëren?
Ik vind het wel rot voor je hoor! Ik kan me best voorstellen dat je een droom in rook ziet opgaan. Maar weet je, met misschien een paar jaartjes geduld kan alles er anders voorstaan.
Nee dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat we het buiten het verplicht latten heel leuk hebben samen en heel fijn met elkaar. En zonder kinderen allang hadden samengewoond. En dat de relatie beëindigen omdat het samenwonen met iemand anders misschien wel kan niet wil zeggen dat ik zo iemand vind.
Als het niet leuk is met iemand kun je beter alleen zijn. Maar dat is het niet ik vind het zo leuk dat ik graag samen wil zijn.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja klopt, ik las het verkeerd.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
16-09-2025 13:09
Wat lief van ze. Tja... Natuurlijk zeggen ze dat. Weten ze of ze er moeite mee zouden hebben? Eh nee natuurlijk kunnen ze dat helemaal nog niet goed inschatten.... en daarom doe je het ook niet.
Goh lekker kort door de bocht weer.

Nee ik ben niet een of andere egoïstisch kreng die nooit aan de kinderen denkt en ze manipuleert in wat ik wil. Ik denk altijd aan de kinderen doe heel veel voor ze maar ik ben ook maar een mens die ook behoefte heeft voor zichzelf.
En ja mijn kinderen hebben altijd de ruimte om te zeggen wat ze vinden en ik heb gezegd ik snap dat het voor jullie een veel fijner idee is maar ik ben er vandaag even verdrietig over. En dat mag he kinderen mogen ook de menselijke kant van kun ouders meemaken.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Courage schreef:
16-09-2025 13:17
Zou het je meer rust geven als jouw huis meer de 'centrale plek' wordt? Omdat je het hebt over regelen en heen/weer reizen, vermoed ik dat jij ook vaak met jouw kinderen bij hem bent? Terwijl hij zijn kinderen maar eens in de 2 weken 'heeft'?
Zou het rust brengen als hij gewoon altijd naar jou komt, en jij dus minder te regelen hebt?

En ergens lijkt het me ook heel verstandig dat je leert wat meer 'go with the flow' te worden, dus als hij komt 'leuk' en als hij niet komt 'volgende keer beter' - maar dat zal wel lastig voor je zijn met o.m. wat angstklachten en je wens omtrent de relatievorm.
Hij heeft co ouderschap en is hier het weekend dat hij zijn kind niet heeft. Ik ga meestal met mijn jongste 1 dag naar hem het weekend dat zijn kind er is.

Dat laatste ben ik met je eens en zou ik ook erg graag willen. Maar vind ik heel moeilijk.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Ditishet25 schreef:
16-09-2025 13:27
Hij heeft co ouderschap en is hier het weekend dat hij zijn kind niet heeft. Ik ga meestal met mijn jongste 1 dag naar hem het weekend dat zijn kind er is.

Dat laatste ben ik met je eens en zou ik ook erg graag willen. Maar vind ik heel moeilijk.
je zult geen 20 meer zijn, dus als jij bent zoals je bent, is dat ook goed hoor
Ga je niet volledig aanpassen aan een ander
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
16-09-2025 11:19
Ik vind het wel gek om te lezen dat relatiebehoefte en vastigheidsbehoefte tegenwoordig bijna gediagnosticeerd wordt.
Niet iedereen is een zelfstandige powervrouw die het leven wel even in haar uppie leeft en daar schoftig van geniet.
En dat vind ik ook best normaal eigenlijk.
Dankjewel.

Ik ben na de relatie met mijn ex heel bewust 4 jaar alleen geweest en ik vond dat heerlijk. Nu heb ik iemand waar ik blij van wordt en vind ik dat niet meer heerlijk alleen.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
16-09-2025 13:28
je zult geen 20 meer zijn, dus als jij bent zoals je bent, is dat ook goed hoor
Ga je niet volledig aanpassen aan een ander
Dat klopt helemaal go with the flow zoals mijn vriend is zal ik niet worden.
Hoewel ik dat bv in mijn werk wel heel erg heb. Dus ergens zit het er wel in 😉.
Terug van weggeweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe oud is zijn kind?
En hoe lang is het rijden naar zijn werk vanuit jouw huis?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven