Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
woensdag 15 oktober 2025 om 20:51
Wat lief dat je in de rollercoaster waar je nu in zit nog aandacht hebt voor mij. Avo.
We hebben maandag weer relatietherapie gehad. Ik vind het heftig. Maar ik spreek me uit. Doe niet aan mooi weer. Dat heeft geen zin.
Afgelopen maandag was wel minder de diepte in, minder heftig dan vorige keer. De vraag was wat we nu waarderen in onze relatie. Bij die vraag heb ik aangegeven wat ik heel erg heb gewaardeerd in onze relatie, maar dat dat er voor mijn gevoel nu (even) niet meer is. En dat ik dat wel weer graag terug zou hebben.
We hebben het ook gehad over hoofd vs lijf. Over grenzen stellen. Hoe dat voor hem is, voor mij, en hoe we dat bij de kinderen zien. En over het gezin van herkomst van man, hoe hij dat beleefd heeft.
Nu de opdracht om 2x per week 20 minuten tijd voor elkaar te maken en te praten. En ergens voelt dat bedreigend en eng. Verplicht praten, verplicht aangaan. Niet als ik er klaar voor ben, maar gepland.
Maar ik merk dat man na dit gesprek milder is. Omdat we het misschien wel hebben gehad over wat we hadden. En hij dat misschien ook wel mist. Misschien.
We hebben maandag weer relatietherapie gehad. Ik vind het heftig. Maar ik spreek me uit. Doe niet aan mooi weer. Dat heeft geen zin.
Afgelopen maandag was wel minder de diepte in, minder heftig dan vorige keer. De vraag was wat we nu waarderen in onze relatie. Bij die vraag heb ik aangegeven wat ik heel erg heb gewaardeerd in onze relatie, maar dat dat er voor mijn gevoel nu (even) niet meer is. En dat ik dat wel weer graag terug zou hebben.
We hebben het ook gehad over hoofd vs lijf. Over grenzen stellen. Hoe dat voor hem is, voor mij, en hoe we dat bij de kinderen zien. En over het gezin van herkomst van man, hoe hij dat beleefd heeft.
Nu de opdracht om 2x per week 20 minuten tijd voor elkaar te maken en te praten. En ergens voelt dat bedreigend en eng. Verplicht praten, verplicht aangaan. Niet als ik er klaar voor ben, maar gepland.
Maar ik merk dat man na dit gesprek milder is. Omdat we het misschien wel hebben gehad over wat we hadden. En hij dat misschien ook wel mist. Misschien.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 15 oktober 2025 om 21:09
woensdag 15 oktober 2025 om 21:14
Fijn dat je gewoon tussen haakjes zet. Want gewoon, zo voelt het niet. Het voelt doodeng.
Dat, en de combinatie met werk waar ik iets niet goed uit had gezocht en onterecht onrust heb veroorzaakt, en meer eigen taken op pak maar ook merk dat mijn hoofd eigenlijk toch minder werkt dan ik denk, maakt dat ik wat overwhelmed ben. Maar dat is okee. Voelen wat ik ervan vind en me constant bewust zijn van vermijding en daarbij de grenzen opzoeken. Ooit wordt het makkelijker. Toch?
Hoe zit jij er nu bij, Avo?
Dat, en de combinatie met werk waar ik iets niet goed uit had gezocht en onterecht onrust heb veroorzaakt, en meer eigen taken op pak maar ook merk dat mijn hoofd eigenlijk toch minder werkt dan ik denk, maakt dat ik wat overwhelmed ben. Maar dat is okee. Voelen wat ik ervan vind en me constant bewust zijn van vermijding en daarbij de grenzen opzoeken. Ooit wordt het makkelijker. Toch?
Hoe zit jij er nu bij, Avo?
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 15 oktober 2025 om 22:32
Oh Selune, dat klinkt echt niet als een fijne dag! Ik hoop dat je nu een beetje bij kunt komen, opladen voor morgen. Ik wens je heel veel succes en sterkte en vooral een niet te hoge lat.
Wij hebben trouwens ook mogelijkheden tot coaching op het werk. Ik zat er voor de vakantie nog over te twijfelen, je kon zelf een gesprek inplannen. Maar ik weet bij god niet wat ik daar zou willen bespreken. Ik kom momenteel niet echt veel verder dan dat ik niet lekker in mijn vel zit. Alles wat verder gaat dan op routine draaien is eigenlijk al teveel gevraagd.
Ik ben echt blij dat ik volgende week 3/5 lessen toetsen moet afnemen. Lekker duidelijk en geen lesvoorbereidingen. Wel aanpoten, vooral bij de spreektoetsen, maar dat gaat gewoon volgens rooster en ik hoef zelf niks te bedenken of te organiseren.
Wij hebben trouwens ook mogelijkheden tot coaching op het werk. Ik zat er voor de vakantie nog over te twijfelen, je kon zelf een gesprek inplannen. Maar ik weet bij god niet wat ik daar zou willen bespreken. Ik kom momenteel niet echt veel verder dan dat ik niet lekker in mijn vel zit. Alles wat verder gaat dan op routine draaien is eigenlijk al teveel gevraagd.
Ik ben echt blij dat ik volgende week 3/5 lessen toetsen moet afnemen. Lekker duidelijk en geen lesvoorbereidingen. Wel aanpoten, vooral bij de spreektoetsen, maar dat gaat gewoon volgens rooster en ik hoef zelf niks te bedenken of te organiseren.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 16 oktober 2025 om 06:38
@selune als het mij was overkomen was er hier ook dikke paniek geweest, donker op een plek die ik niet goed ken word mijn angsttrigger +10.
@advo wat ben ik trots op je.
@marscha Dankje wel voor het voorstellen praat mee als het veilig voelt om je verhaal te delen.
@lucy praten op afspraak lijkt mij ook heel erg lastig maar ik ben juist de andere kan ik flap er meteen uit als het mij niet aanstaat. Kan je niet gewoon beginnen met 1 keer 20 min en als goed voelt dan weer een moment plannen valt het niet goed dan laat je het spontaan komen of je laat het plannen van het moment aan je man over zodat jij er geen spanning voor kan opbouwen.
@advo wat ben ik trots op je.
@marscha Dankje wel voor het voorstellen praat mee als het veilig voelt om je verhaal te delen.
@lucy praten op afspraak lijkt mij ook heel erg lastig maar ik ben juist de andere kan ik flap er meteen uit als het mij niet aanstaat. Kan je niet gewoon beginnen met 1 keer 20 min en als goed voelt dan weer een moment plannen valt het niet goed dan laat je het spontaan komen of je laat het plannen van het moment aan je man over zodat jij er geen spanning voor kan opbouwen.
donderdag 16 oktober 2025 om 07:00
Fijn dat loeder zich gedeisd houdt frietje, maar tegelijk kan ik me voorstellen dat de spanning er is voor 'wat misschien gaat komen'. Dat hyperalerte kost zoveel energie ook 
Hoe ging de nacht Avo, iets rustiger?
Diva ik ben toen ik 1,5 jaar geleden uitviel naar deze coach gegaan met als 'werkprobleem' dat er geen balans was. Dat ik teveel doorging, geen rust kon nemen en werk nooit af was. Inmiddels zie ik veel meer het patroon. Hoe slechter ik in mijn vel zit, hoe meer last van 'vroeger' hoe harder ik ga werken om maar niet te voelen. En ga ik met andere, vaak zelfs best praktische dingen, naar haar toe. Waar overigens vaak hele diepe gesprekken op volgen. Gisteren hadden we het over waarom ik het eventueel vandaag zelf wil doen ondanks dat ik er ook op stukloop. En toen voelde ik heel duidelijk dat het vooral de angst is dat als ik dit kwijt raak ik het enige stukje van mijn identiteit waarvan ik het gevoel heb dat het van mij is (mijn docentschap), het enige dat zij niet bepaald hebben, kwijtraak. Dat neem ik morgen wel mee naar therapie bijvoorbeeld. Dus het is zeker niet oppervlakkig (bij ons), maar wel praktisch begonnen.
Misschien gewoon eens een gesprek plannen en kijken of het iets voor je kan betekenen. Maar eerst nog even vakantie. Lukt het je een beetje om alles los te laten?
Voor vandaag is de spanning al op +10 nu. Vannacht alleen maar nachtmerries die elkaar opvolgen en daardoor heel moe, maar ook 'niet lekker' zeg maar nu. Ik hoop dat ik morgen weer iets van op adem kan komen.
Hoe ging de nacht Avo, iets rustiger?
Diva ik ben toen ik 1,5 jaar geleden uitviel naar deze coach gegaan met als 'werkprobleem' dat er geen balans was. Dat ik teveel doorging, geen rust kon nemen en werk nooit af was. Inmiddels zie ik veel meer het patroon. Hoe slechter ik in mijn vel zit, hoe meer last van 'vroeger' hoe harder ik ga werken om maar niet te voelen. En ga ik met andere, vaak zelfs best praktische dingen, naar haar toe. Waar overigens vaak hele diepe gesprekken op volgen. Gisteren hadden we het over waarom ik het eventueel vandaag zelf wil doen ondanks dat ik er ook op stukloop. En toen voelde ik heel duidelijk dat het vooral de angst is dat als ik dit kwijt raak ik het enige stukje van mijn identiteit waarvan ik het gevoel heb dat het van mij is (mijn docentschap), het enige dat zij niet bepaald hebben, kwijtraak. Dat neem ik morgen wel mee naar therapie bijvoorbeeld. Dus het is zeker niet oppervlakkig (bij ons), maar wel praktisch begonnen.
Misschien gewoon eens een gesprek plannen en kijken of het iets voor je kan betekenen. Maar eerst nog even vakantie
. Lukt het je een beetje om alles los te laten?Voor vandaag is de spanning al op +10 nu. Vannacht alleen maar nachtmerries die elkaar opvolgen en daardoor heel moe, maar ook 'niet lekker' zeg maar nu. Ik hoop dat ik morgen weer iets van op adem kan komen.
Forever is a hell of a long time.
donderdag 16 oktober 2025 om 07:21
Toitoitoi Selune!!!
Diva, lijkt me juist een topkans gratis coaching vanuit je werk.
Je werk vraagt veel van je, daar zou je mee kunnen beginnen.
Friet, beter dat ze zich verder ook koest houd.
Hier twee keer een uurtje geslapen vannacht.
En twee keer even bij de verpleging langsgewipt.
Met dank aan de nieuwe afspraken.
Stuk beter dan gister.
Diva, lijkt me juist een topkans gratis coaching vanuit je werk.
Je werk vraagt veel van je, daar zou je mee kunnen beginnen.
Friet, beter dat ze zich verder ook koest houd.
Hier twee keer een uurtje geslapen vannacht.
En twee keer even bij de verpleging langsgewipt.
Met dank aan de nieuwe afspraken.
Stuk beter dan gister.
avocadeau wijzigde dit bericht op 16-10-2025 08:12
0.85% gewijzigd
donderdag 16 oktober 2025 om 09:27
donderdag 16 oktober 2025 om 09:43
Tyche, is ook ergens.
De individuele sessies zijn aangepast en draaien om niet te snel gaan zodat ik bewust kan blijven van wat ik er bij een ander van zou vinden, en niet alleen terugval in de gedachten en gevoelens van alle delen.
Vertragen.
En hoewel ik dat ook vreselijk vindt en er gestresst van raak en bozig op mezelf, is het ook nog oke.
De individuele sessies zijn aangepast en draaien om niet te snel gaan zodat ik bewust kan blijven van wat ik er bij een ander van zou vinden, en niet alleen terugval in de gedachten en gevoelens van alle delen.
Vertragen.
En hoewel ik dat ook vreselijk vindt en er gestresst van raak en bozig op mezelf, is het ook nog oke.
donderdag 16 oktober 2025 om 11:41
Dank jullie wel voor de hartelijke welkomsgroet.
Ik probeer een beetje mee te schrijven zo ver ik een beetje op de hoogte ben van de berichten.
Lucy, Ik kan mij voorstellen dat het moeilijk is om 20 minuten een gesprek afspraak in te plannen. Is het de bedoeling dat jullie mogen aangeven waar de behoeftes liggen? Maar wat fijn dat je man bij het laatste gesprek wat milder was. Is hij een prater?
Avocadeau, zoals ik begrijp zit je nu op een veilige plek. Lukt het een beetje?
Selune, Je paniek wat ik gisteren las, is zo herkenbaar! En zo goed dat je de hulp die je aangereikt kreeg met beide handen hebt vastgepakt. Paniek is zo energie slurpend. Sterkte!
Ik zal iets over mezelf vertellen. Het ging een aantal jaren goed met mij, en dan zit ik boordevol plannen en leef het leven intens. Ongeveer 2 maanden geleden voelde ik de somberheid, nare gedachten weer te voelen. En het lijkt wel of alle energie uit mijn lijf werd gezogen. Hele nare gedachten, paniek, angst afwijzingen en teveel zijn nemen op dit moment mijn leven over. Kleine triggers waar ik dagen over kan piekeren!
Nu is er vorige week een tumor bij mijn partner gevonden, dinsdag een scan gemaakt en as maandag horen we meer. Mijn partner is geen prater en ik vind het thuis moeilijk om echt te laten zien wat het met mij doe. Gelukkig heb ik een lieve zus en 2 vriendinnen waar ik terecht kan. Maar ik wil niet teveel ruimte innemen voor mijn emoties en anderen belasten. Het is zo dubbel want ik heb het wel nodig.
Vanochtend bij de huisarts geweest en ik krijg hulp van de poh.
Ik hoop dat ik duidelijk ben want het voelt kwetsbaar om dit zo op te schrijven, maar het is zoals het is.
Ik heb niet op iedereen kunnen reageren omdat ik niet helemaal bij ben met ieders verhaal.
Ik probeer een beetje mee te schrijven zo ver ik een beetje op de hoogte ben van de berichten.
Lucy, Ik kan mij voorstellen dat het moeilijk is om 20 minuten een gesprek afspraak in te plannen. Is het de bedoeling dat jullie mogen aangeven waar de behoeftes liggen? Maar wat fijn dat je man bij het laatste gesprek wat milder was. Is hij een prater?
Avocadeau, zoals ik begrijp zit je nu op een veilige plek. Lukt het een beetje?
Selune, Je paniek wat ik gisteren las, is zo herkenbaar! En zo goed dat je de hulp die je aangereikt kreeg met beide handen hebt vastgepakt. Paniek is zo energie slurpend. Sterkte!
Ik zal iets over mezelf vertellen. Het ging een aantal jaren goed met mij, en dan zit ik boordevol plannen en leef het leven intens. Ongeveer 2 maanden geleden voelde ik de somberheid, nare gedachten weer te voelen. En het lijkt wel of alle energie uit mijn lijf werd gezogen. Hele nare gedachten, paniek, angst afwijzingen en teveel zijn nemen op dit moment mijn leven over. Kleine triggers waar ik dagen over kan piekeren!
Nu is er vorige week een tumor bij mijn partner gevonden, dinsdag een scan gemaakt en as maandag horen we meer. Mijn partner is geen prater en ik vind het thuis moeilijk om echt te laten zien wat het met mij doe. Gelukkig heb ik een lieve zus en 2 vriendinnen waar ik terecht kan. Maar ik wil niet teveel ruimte innemen voor mijn emoties en anderen belasten. Het is zo dubbel want ik heb het wel nodig.
Vanochtend bij de huisarts geweest en ik krijg hulp van de poh.
Ik hoop dat ik duidelijk ben want het voelt kwetsbaar om dit zo op te schrijven, maar het is zoals het is.
Ik heb niet op iedereen kunnen reageren omdat ik niet helemaal bij ben met ieders verhaal.
donderdag 16 oktober 2025 om 12:03
Marcha, wat een heftige tijd voor jullie. Dat wachten op uitslagen is een speciaal soort hel. Mijn eerste reactie als ik je lees: belast anderen! Tenzij je concrete signalen krijgt dat ze dat niet aankunnen, mag je ervan uitgaan dat dat niet te veel is. Je kunt erbij zeggen wat je zou willen van ze, als je dat zelf weet: een luisterend oor, advies, afleiding, concrete hulp... Mensen voelen zich in dit soort situaties enorm machteloos en zijn juist blij iets te kunnen betekenen.
Sluit je man zich helemaal af? Of is er, naast praten, wel een manier om met hem in verbinding te blijven?
Sluit je man zich helemaal af? Of is er, naast praten, wel een manier om met hem in verbinding te blijven?
This is an unacceptable timeline
donderdag 16 oktober 2025 om 12:21
Marcha, welkom! Je zit ook wel in een heftige situatie op dit moment! Heb je die somberheid vaker gehad of is die er nu voor het eerst? En nu de zorgen om je partner er nog bij.
Ik herken het stuk dat je zegt thuis geen ruimte kunnen/durven innemen. Man is ook geen prater maar desondanks draait het thuis vaak om hem, als in dat het over zijn dingen/klachten gaat. Ook bij andere mensen. Hij komt uit een disfunctioneel gezin en er is de afgelopen jaren heel veel gebeurd en hij kan inmiddels zijn verhaal doen. Ik zeg wel eens wat over mij tegen hem, maar krijg dan vaak een tip ipv een luisterend oor. Of hij begint over iets anders, hij is soms behoorlijk van de hak op de tak en dan vraag ik m af of hij me wel gehoord heeft. Het ligt een stukje bij hem dus, maar vooral bij mezelf doordat ik me ook niet goed durf uit te spreken. En ook thuis liever vrolijk wil zijn ipv het over zware onderwerpen hebben. Maar dat vrolijk zijn lukt de laatste tijd steeds minder goed.
Mbt coach: ik vind het gewoon eng en het voelt als zwak dat ik dat nodig heb. Daarbij ben ik ook bang dat er toch iets bij mijn lg terecht gaat komen, ookal weet ik dat ze me niks kunnen maken ivm vast contract. Ik ga er nog eens over denken.
Nogmaals heel veel succes Selune! Ik hoop dat er een beetje rekening wordt gehouden met wat je aangegeven hebt!
Ik herken het stuk dat je zegt thuis geen ruimte kunnen/durven innemen. Man is ook geen prater maar desondanks draait het thuis vaak om hem, als in dat het over zijn dingen/klachten gaat. Ook bij andere mensen. Hij komt uit een disfunctioneel gezin en er is de afgelopen jaren heel veel gebeurd en hij kan inmiddels zijn verhaal doen. Ik zeg wel eens wat over mij tegen hem, maar krijg dan vaak een tip ipv een luisterend oor. Of hij begint over iets anders, hij is soms behoorlijk van de hak op de tak en dan vraag ik m af of hij me wel gehoord heeft. Het ligt een stukje bij hem dus, maar vooral bij mezelf doordat ik me ook niet goed durf uit te spreken. En ook thuis liever vrolijk wil zijn ipv het over zware onderwerpen hebben. Maar dat vrolijk zijn lukt de laatste tijd steeds minder goed.
Mbt coach: ik vind het gewoon eng en het voelt als zwak dat ik dat nodig heb. Daarbij ben ik ook bang dat er toch iets bij mijn lg terecht gaat komen, ookal weet ik dat ze me niks kunnen maken ivm vast contract. Ik ga er nog eens over denken.
Nogmaals heel veel succes Selune! Ik hoop dat er een beetje rekening wordt gehouden met wat je aangegeven hebt!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
