Gezondheid
alle pijlers
Sterilisatie
donderdag 6 augustus 2009 om 10:23
Ja, wellicht snijd ik een gevoelig thema aan, maar dat zij zo.
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.
De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
donderdag 6 augustus 2009 om 20:48
quote:HoiPippiLangkous schreef op 06 augustus 2009 @ 20:32:
Je breit er een heel verhaal omheen om op het eind weer schoolfrikkerig, vervelend en belerend overkomt. Digi wil niet nu geen kids, ze wil helemaal nooit kids. Lé-zen.
Ik lees het gerust wel. Maar je weet helemaal niet of je nooit kids wilt. Je kunt alleen achteraf zeggen dat je ze nooit hebt gewild. Er is maar 1 ding dat je zeker weet, en dat is dat je dood gaat.
En als je jezelf echt nuchter, stabiel en realistisch bekijkt dan kun je denk ik inderdaad wel tot de conlusie komen dat de kans zo klein is dat je kids wilt, dat je het risico op spijt zo klein acht, dat je tot sterilisatie overgaat. Maar ik heb niet de indruk dat Digi nuchter, stabiel en realistisch naar zichzelf kan kijken. En dat zal wel weer heel erg verschikkelijk zijn van mij, maar dat is dan jammer.
Ik denk trouwens dat heel erg veel vrouwen van 25 dat nog niet kunnen. En dat daarom gynaecologen ook niet zo happig zijn op sterilisaties bij 25 jarigen. Als ik zie hoe ik zelf was toen ik 25 was...
Je breit er een heel verhaal omheen om op het eind weer schoolfrikkerig, vervelend en belerend overkomt. Digi wil niet nu geen kids, ze wil helemaal nooit kids. Lé-zen.
Ik lees het gerust wel. Maar je weet helemaal niet of je nooit kids wilt. Je kunt alleen achteraf zeggen dat je ze nooit hebt gewild. Er is maar 1 ding dat je zeker weet, en dat is dat je dood gaat.
En als je jezelf echt nuchter, stabiel en realistisch bekijkt dan kun je denk ik inderdaad wel tot de conlusie komen dat de kans zo klein is dat je kids wilt, dat je het risico op spijt zo klein acht, dat je tot sterilisatie overgaat. Maar ik heb niet de indruk dat Digi nuchter, stabiel en realistisch naar zichzelf kan kijken. En dat zal wel weer heel erg verschikkelijk zijn van mij, maar dat is dan jammer.
Ik denk trouwens dat heel erg veel vrouwen van 25 dat nog niet kunnen. En dat daarom gynaecologen ook niet zo happig zijn op sterilisaties bij 25 jarigen. Als ik zie hoe ik zelf was toen ik 25 was...
donderdag 6 augustus 2009 om 21:36
Vl43inder, ik sluit me wel bij je aan. Ik vind ook dat je sterilisatie niet los kunt zien van iemands psychische gesteldheid en voorgeschiedenis. We hebben het niet over het weghalen van een wrat, maar een definitieve ingreep die je leven drastisch kan veranderen.
Op je 25e ben je niet in staat om het verloop van je leven te overzien en je stellingname en keuzes van dat moment kunnen nog ingrijpend wijzigen. (Ook al denk je zeker te weten op de 25e dat dat nevernooitniet zal gebeuren...been there enz. )
Een verstandig arts zal je dan ook niet helpen maar je laten kiezen uit het brede scala van anticonceptie met het verzoek na je 30e nog eens terug te komen, mocht je het dan nog willen.
O en Digi, ik vind het echt heel fijn voor je dat het nu goed gaat en je stabiel bent, maar laten we ook even niet vergeten dat je er slechts een half jaar geleden totaal anders voorstond. Beetje relativeren lijkt me op z'n plaats.
Op je 25e ben je niet in staat om het verloop van je leven te overzien en je stellingname en keuzes van dat moment kunnen nog ingrijpend wijzigen. (Ook al denk je zeker te weten op de 25e dat dat nevernooitniet zal gebeuren...been there enz. )
Een verstandig arts zal je dan ook niet helpen maar je laten kiezen uit het brede scala van anticonceptie met het verzoek na je 30e nog eens terug te komen, mocht je het dan nog willen.
O en Digi, ik vind het echt heel fijn voor je dat het nu goed gaat en je stabiel bent, maar laten we ook even niet vergeten dat je er slechts een half jaar geleden totaal anders voorstond. Beetje relativeren lijkt me op z'n plaats.
donderdag 6 augustus 2009 om 22:03
quote:Op je 25e ben je niet in staat om het verloop van je leven te overzien en je stellingname en keuzes van dat moment kunnen nog ingrijpend wijzigen.Sjesus zeg! Zeggen jullie dat ook tegen al die onverstandige vrouwen die zich door hun hormonen laten leiden zich wél voort te planten? Vind dat 'n stuk onverstandiger omdat ze naar hormonen luisteren ipv naar hun verstand, zoals Digi duidelijk doet.
donderdag 6 augustus 2009 om 22:21
quote:elninjoo schreef op 06 augustus 2009 @ 22:03:Zeggen jullie dat ook tegen al die onverstandige vrouwen die zich door hun hormonen laten leiden zich wél voort te planten?
Dat heb ik inderdaad weleens gezegd Elninjoo.
En de keuze om op je 25e geen kinderen te nemen staat overigens geheel los van de keuze om je op die leeftijd (voor de rest van je hele leven) te laten steriliseren.
Dat heb ik inderdaad weleens gezegd Elninjoo.
En de keuze om op je 25e geen kinderen te nemen staat overigens geheel los van de keuze om je op die leeftijd (voor de rest van je hele leven) te laten steriliseren.
donderdag 6 augustus 2009 om 23:40
quote:elninjoo schreef op 06 augustus 2009 @ 22:03:
[...]
Sjesus zeg! Zeggen jullie dat ook tegen al die onverstandige vrouwen die zich door hun hormonen laten leiden zich wél voort te planten? Vind dat 'n stuk onverstandiger omdat ze naar hormonen luisteren ipv naar hun verstand, zoals Digi duidelijk doet.Yes, dat bedoel ik, helemaal mee eens. Alleen vind ik dat mensen van 25 best kinderen mogen krijgen, en dat mensen van 25 zich ook mogen laten steriliseren. Uiteraard alleen als ze zelf aangeven dat ze dat graag willen.
[...]
Sjesus zeg! Zeggen jullie dat ook tegen al die onverstandige vrouwen die zich door hun hormonen laten leiden zich wél voort te planten? Vind dat 'n stuk onverstandiger omdat ze naar hormonen luisteren ipv naar hun verstand, zoals Digi duidelijk doet.Yes, dat bedoel ik, helemaal mee eens. Alleen vind ik dat mensen van 25 best kinderen mogen krijgen, en dat mensen van 25 zich ook mogen laten steriliseren. Uiteraard alleen als ze zelf aangeven dat ze dat graag willen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 6 augustus 2009 om 23:44
Het enige wat ik hier even wil opmerken, is dat je nooit iets zeker weet. Ja, op het moment weet je het zeker, maar een keuze is altijd het resultaat van dat moment. Het kan zijn dat die keuze voor altijd hetzelfde blijft, het kan ook zijn dat je later, door allerlei gebeurtenissen en omstandigheden in je leven, alles weer op zijn kop staat en je ineens iets anders denkt of kiest. De een vindt dat reden om iets niet te doen, een ander vindt juist dat hij of zij iets nú vindt en dus die keuze weloverwogen kan maken.
Wat ik dus denk: natuurlijk kan het zijn dat Digitalis later ooit denkt, hmm, misschien had ik niet voor die sterilisatie moeten kiezen. Maar dat kan iedereen - psychisch op de hobbel geweest, ja of nee- overkomen. En voor hetzelfde geld gebeurt het niet. Die keuze is aan haar. Als ze later spijt krijgt, komt ook dat op haar bord terecht. Zij kiest nu, en geeft er genoeg argumenten voor, voor sterilisatie. Wij kunnen zeggen: ja, goed! of nee, stom! en daarbij onze argumenten geven. Maar willen overtuigen lijkt me hier niet op zijn plaats.
Kusje!
Wat ik dus denk: natuurlijk kan het zijn dat Digitalis later ooit denkt, hmm, misschien had ik niet voor die sterilisatie moeten kiezen. Maar dat kan iedereen - psychisch op de hobbel geweest, ja of nee- overkomen. En voor hetzelfde geld gebeurt het niet. Die keuze is aan haar. Als ze later spijt krijgt, komt ook dat op haar bord terecht. Zij kiest nu, en geeft er genoeg argumenten voor, voor sterilisatie. Wij kunnen zeggen: ja, goed! of nee, stom! en daarbij onze argumenten geven. Maar willen overtuigen lijkt me hier niet op zijn plaats.
Kusje!
donderdag 6 augustus 2009 om 23:49
Ik weet dat Nonovrouw.
Vlinder, je kunt me van heel veel betichten maar zelfinzicht heb ik wel, dat heeft me ook altijd pijn gedaan, zoveel zelfinzicht dat ik heb. Ik voel dit al zeer sterk vanaf mijn derde (dan pestte mijn moeder me met 'zullen we nog een broertje of zusje maken' en dan reageerde ik met 'dan gooi ik het bij het oud vuil', dus come on).
Je kunt wel overanalyseren, maar feit is dat ik ze niet wil. Een gebrek aan die wens, een totale afkeer zelfs. Kan prima hormonaal zijn, net als een kinderwens dat is. En ineens mag ik geen faalangst hebben? Ik heb ook een hoop sterke punten, maar die vallen ineens weg want ik heb die nobele kinderwens niet? Er worden hier instabiele meiskes van 19 aangeraden een kind vooral te houden, maar als ik dit op een rijtje heb (heb je sowieso altijd alles op een rijtje? ook als je gelukkig bent in het geheel, of als je moeder wordt??) kan dat ineens niet?
Ik word een beetje mesjogge van dat gelul, eerlijk waar. Ik ben geheel autonoom en zeker in staat beslissingen te maken. Ik heb geen spijt van zaken, ik had het wellicht anders willen zien maar soit, iedereen maakt een lastige periode mee tussen de puberteit (en ik al vanaf mijn achtste) totaan midden 20, zo ongeveer. Ik ben van de hormonen af en hey, ziedaar, ik voel mij stukken beter. Oh, ik blijf gevoelig voor sommige dingen, maar dat heeft iedereen. Toch maken die mensen keuzes, maar ik moet geloof ik mijn keuzevrijheid inleveren en me onder curatele laten stellen als ik het zo lees.
Je doet me echt niet van gedachten veranderen, hoor. Dus voor wie doe je het nu? Juistem. Voor jezelf. Ken jij zelfinzicht?
Ja, die aanvullende verzekering klopt, ik heb dat gelezen op Casa. Ik probeer het eerst in Belgie (wat zogenaamd een katholiek land is maar waar men al die onzin als extra 'bedenktijd' (hoe denigrerend, alsof een vrouw zelf niet weet wanneer ze geen baby wil) en de vergoeding van sterilisatie uit het pakket heeft gegooid niet heeft), als men echt zeurt, wel, dan betaal ik gewoon zelf. Dat is het me namelijk waard.
Overigens kun je een hele Freudneukerige analyse loslaten op me, die ik ook op jou los kan laten, maar feit is dat je me niet kent, dat ik in bepaalde periodes enkel shit het forum op heb geknald maar dat je mijn gehele persoonlijkheid totaal niet kent. Overigens Vlinder was jij toch degene die haar man geen vrouwenvriendschappen toestaat maar enkel bevriend bent met koppels? Moet ik dat ook gaan analyseren of do you get my point?
Boos ben ik op niemand, ik word enkel boos op mezelf. Omdat ik mijn aandeel overal in (h)erken. Meer zelfinzicht vind je niet, en da's geen luxe en het is ook niet nobel. Men zou eens moeten stoppen met allerlei conclusies verbinden aan zaken, want wat is, dat is gewoon. En wat nu is: Digi heeft hier al zeer lang over nagedacht, voelt zich na tijden stoppen met de pil gewoon merkbaar beter en heeft dit al eerder ondervonden, en wil zichzelf een cadeau doen door te kiezen voor sterilisatie.
Overigens kun je wel grappig doen over tatoeages, maar die zijn ook hoogstens weg te laseren en ik vind ze na tien, 8, 3, 2 en 3 maanden nog steeds geweldig. Garanties heb je nooit in het leven. Deal with it.
Vlinder, je kunt me van heel veel betichten maar zelfinzicht heb ik wel, dat heeft me ook altijd pijn gedaan, zoveel zelfinzicht dat ik heb. Ik voel dit al zeer sterk vanaf mijn derde (dan pestte mijn moeder me met 'zullen we nog een broertje of zusje maken' en dan reageerde ik met 'dan gooi ik het bij het oud vuil', dus come on).
Je kunt wel overanalyseren, maar feit is dat ik ze niet wil. Een gebrek aan die wens, een totale afkeer zelfs. Kan prima hormonaal zijn, net als een kinderwens dat is. En ineens mag ik geen faalangst hebben? Ik heb ook een hoop sterke punten, maar die vallen ineens weg want ik heb die nobele kinderwens niet? Er worden hier instabiele meiskes van 19 aangeraden een kind vooral te houden, maar als ik dit op een rijtje heb (heb je sowieso altijd alles op een rijtje? ook als je gelukkig bent in het geheel, of als je moeder wordt??) kan dat ineens niet?
Ik word een beetje mesjogge van dat gelul, eerlijk waar. Ik ben geheel autonoom en zeker in staat beslissingen te maken. Ik heb geen spijt van zaken, ik had het wellicht anders willen zien maar soit, iedereen maakt een lastige periode mee tussen de puberteit (en ik al vanaf mijn achtste) totaan midden 20, zo ongeveer. Ik ben van de hormonen af en hey, ziedaar, ik voel mij stukken beter. Oh, ik blijf gevoelig voor sommige dingen, maar dat heeft iedereen. Toch maken die mensen keuzes, maar ik moet geloof ik mijn keuzevrijheid inleveren en me onder curatele laten stellen als ik het zo lees.
Je doet me echt niet van gedachten veranderen, hoor. Dus voor wie doe je het nu? Juistem. Voor jezelf. Ken jij zelfinzicht?
Ja, die aanvullende verzekering klopt, ik heb dat gelezen op Casa. Ik probeer het eerst in Belgie (wat zogenaamd een katholiek land is maar waar men al die onzin als extra 'bedenktijd' (hoe denigrerend, alsof een vrouw zelf niet weet wanneer ze geen baby wil) en de vergoeding van sterilisatie uit het pakket heeft gegooid niet heeft), als men echt zeurt, wel, dan betaal ik gewoon zelf. Dat is het me namelijk waard.
Overigens kun je een hele Freudneukerige analyse loslaten op me, die ik ook op jou los kan laten, maar feit is dat je me niet kent, dat ik in bepaalde periodes enkel shit het forum op heb geknald maar dat je mijn gehele persoonlijkheid totaal niet kent. Overigens Vlinder was jij toch degene die haar man geen vrouwenvriendschappen toestaat maar enkel bevriend bent met koppels? Moet ik dat ook gaan analyseren of do you get my point?
Boos ben ik op niemand, ik word enkel boos op mezelf. Omdat ik mijn aandeel overal in (h)erken. Meer zelfinzicht vind je niet, en da's geen luxe en het is ook niet nobel. Men zou eens moeten stoppen met allerlei conclusies verbinden aan zaken, want wat is, dat is gewoon. En wat nu is: Digi heeft hier al zeer lang over nagedacht, voelt zich na tijden stoppen met de pil gewoon merkbaar beter en heeft dit al eerder ondervonden, en wil zichzelf een cadeau doen door te kiezen voor sterilisatie.
Overigens kun je wel grappig doen over tatoeages, maar die zijn ook hoogstens weg te laseren en ik vind ze na tien, 8, 3, 2 en 3 maanden nog steeds geweldig. Garanties heb je nooit in het leven. Deal with it.
donderdag 6 augustus 2009 om 23:59
Ik zou kunnen beargumenteren dat ik juist na alle ellende zaken veel helderder zie, maar het komt niet aan. Maakt ook niet uit (behalve dat ik dat gewoon dom vind) want ik weet prima wat ik wil.
Het is de omgekeerde wereld imho: mensen met een IQ van een lantaarnpaal mogen gewoon kinderen krijgen en wel met een burn-out thuiszitten, angsten hebben, psychische aandoeningen en weetikveelwat, maar op het moment dat iemand definitief wil uitsluiten zwanger te raken, dan moet diegene helemaal overal mee in orde zijn, mag diegene geen angsten hebben die helemaal losstaan van dat gevoel en de rationele argumenten daaromtrent en een soort superwoman zijn.
Spijt kun je altijd krijgen, van alles. Ik vind betutteling omtrent baas in eigen buik van vrouwen nog erger dan van mannen. Ik heb alles zorgvuldig afgewogen en dat is dat, voor mij nooit meer hormonen en geen spiraaltjes, en dan kom je op sterilisatie uit. Die gedachte rijpte en uiteindelijk weet ik het zeker.
Het is de omgekeerde wereld imho: mensen met een IQ van een lantaarnpaal mogen gewoon kinderen krijgen en wel met een burn-out thuiszitten, angsten hebben, psychische aandoeningen en weetikveelwat, maar op het moment dat iemand definitief wil uitsluiten zwanger te raken, dan moet diegene helemaal overal mee in orde zijn, mag diegene geen angsten hebben die helemaal losstaan van dat gevoel en de rationele argumenten daaromtrent en een soort superwoman zijn.
Spijt kun je altijd krijgen, van alles. Ik vind betutteling omtrent baas in eigen buik van vrouwen nog erger dan van mannen. Ik heb alles zorgvuldig afgewogen en dat is dat, voor mij nooit meer hormonen en geen spiraaltjes, en dan kom je op sterilisatie uit. Die gedachte rijpte en uiteindelijk weet ik het zeker.
vrijdag 7 augustus 2009 om 00:26
vrijdag 7 augustus 2009 om 06:23
quote:Op je 25e ben je niet in staat om het verloop van je leven te overzien en je stellingname en keuzes van dat moment kunnen nog ingrijpend wijzigen. (Ook al denk je zeker te weten op de 25e dat dat nevernooitniet zal gebeuren...been there enz. )
Pfffff. Been there, done that to. En guess what? Op mijn 25e dacht ik precies zo over het krijgen van kids als nu op mijn 40e.
Veel mensen schijnen niet te snappen dat die ontbrekende kinderwens heel iets anders is dan zomaar roepen dat je geen kids wilt.
Heel veel jonge vrouwen maken een dergelijke periode door, waarin ze twijfelen of ze wel willen. Klopt. En veel mensen die eerst roepen ze niet te willen gaan later toch overstag, klopt ook.
Maar je weet dondersgoed als die kinderwens er \echt niet is. Vraag het aan alle bewust kindvrije die je kent en het overgrote deel zal zeggen dat ze nooit, maar dan ook nooit, kids hebben gewild. En dat ze dat altijd heel zeker hebben geweten. Op hun 6e, hun 10e, hun 18e, hun 25e.
Pfffff. Been there, done that to. En guess what? Op mijn 25e dacht ik precies zo over het krijgen van kids als nu op mijn 40e.
Veel mensen schijnen niet te snappen dat die ontbrekende kinderwens heel iets anders is dan zomaar roepen dat je geen kids wilt.
Heel veel jonge vrouwen maken een dergelijke periode door, waarin ze twijfelen of ze wel willen. Klopt. En veel mensen die eerst roepen ze niet te willen gaan later toch overstag, klopt ook.
Maar je weet dondersgoed als die kinderwens er \echt niet is. Vraag het aan alle bewust kindvrije die je kent en het overgrote deel zal zeggen dat ze nooit, maar dan ook nooit, kids hebben gewild. En dat ze dat altijd heel zeker hebben geweten. Op hun 6e, hun 10e, hun 18e, hun 25e.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 7 augustus 2009 om 07:52
Ik heb dat tot mijn 30ste geroepen.
Maar goed, TO is er over uit dat ze het gaat doen. Ik denk dat dit topic niet onnodig is geweest. Daar waar ze eerst schreef dat je met 25 jaar nog alle kanten op kunt (eventueel toch nog een kinderwens over een paar jaar?), om voors en tegens vraagt en om meningen vraagt doen die er niet toe. Ze blijft uitleggen dat ze nu geen kinderwens heeft en die ook nooit zal krijgen. Dat betwist ik niet want dat kan best.
Dit topic heeft haar gesteund in haar beslissing en ergens krijg ik de indruk dat dat komt omdat er nogal wat mensen waren die haar "tegenspraken" en dat heeft haar stelliger gemaakt.
Nu nog een arts vinden die hier makkelijk in mee gaat.
Maar goed, TO is er over uit dat ze het gaat doen. Ik denk dat dit topic niet onnodig is geweest. Daar waar ze eerst schreef dat je met 25 jaar nog alle kanten op kunt (eventueel toch nog een kinderwens over een paar jaar?), om voors en tegens vraagt en om meningen vraagt doen die er niet toe. Ze blijft uitleggen dat ze nu geen kinderwens heeft en die ook nooit zal krijgen. Dat betwist ik niet want dat kan best.
Dit topic heeft haar gesteund in haar beslissing en ergens krijg ik de indruk dat dat komt omdat er nogal wat mensen waren die haar "tegenspraken" en dat heeft haar stelliger gemaakt.
Nu nog een arts vinden die hier makkelijk in mee gaat.
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:19
Digitalis, ik snap dat je er over uit bent al blijf ik denken dat deze wens slechts voortkomt uit zelfhaat. Die zelfhaat is imho geen oprechte emotie. En daarom denk ik dat het geen verstandige keuze is op dit moment. Maar ja, het is jouw lijf natuurlijk, ik kan hoogstens mijn mening geven.
Succes met het zoeken naar een arts.
Succes met het zoeken naar een arts.
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:19
Ook denk ik dat het spijtpercentage nu op 20% ligt omdat men de meeste jonge vrouwen aanraadt om tot na hun dertigste te wachten met steriliseren. Veel vrouwen gaan anders over een kinderwens denken tussen hun 25ste en 30ste. Gaan ze vrouwen eerder steriliseren dan gaat dat percentage omhoog. Denk ik...
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:41
Louise, dat 'je kunt nog alle kanten uit' is niet mijn argument, dat schreef ik op wat 'men' zou zeggen.
Vlinder, je stapt gewoon heen over mijn bezwaren tov een spiraal en tegen hormonen. De Mirena bevat hormonen, hoe weinig ook.
En zelfhaat? Dat denk ik soms eerder van mensen die wel kinderen nemen, een soort van masochisme. Die het totaal niet kunnen bolwerken en een burn-out krijgen van al dat gedoe. Je kunt echt fijn blijven analyseren (en ik kan wel merken dat je er niet goed in bent in dit topic) maar mijn besluit stond al voor dit topic vast, het stond al langer vast. Ik denk er al jaren actief over na en vanaf mijn derde (zoals gezegd) had ik al heel sterke gevoelens ten op zichte van baby's en kinderen en zwangerschap. Ja, dat kan, mijn geheugen gaat terug tot in de babytijd en ik was al zeer jong een denker.
Als het niet zo irritant zou zijn, al die analyses, dan zou ik er om kunnen lachen.
De nieuwere manier van steriliseren is eigenlijk gewoon veilig, vergelijkbaar met het koperspiraal denk ik zo (het is nog te vroeg om op Google te zoeken) en ik heb nogal wat bezwaren tegen het koperspiraal, wat -als je geen hormonen wil slikken- het enige alternatief is.
Dus eind september vraag ik het gewoon, wil men niet, dan zijn er in gans Belgie genoeg ziekenhuizen. Wil men nog niet, dan ga ik naar NL. De keuze is gemaakt.
Vlinder, je stapt gewoon heen over mijn bezwaren tov een spiraal en tegen hormonen. De Mirena bevat hormonen, hoe weinig ook.
En zelfhaat? Dat denk ik soms eerder van mensen die wel kinderen nemen, een soort van masochisme. Die het totaal niet kunnen bolwerken en een burn-out krijgen van al dat gedoe. Je kunt echt fijn blijven analyseren (en ik kan wel merken dat je er niet goed in bent in dit topic) maar mijn besluit stond al voor dit topic vast, het stond al langer vast. Ik denk er al jaren actief over na en vanaf mijn derde (zoals gezegd) had ik al heel sterke gevoelens ten op zichte van baby's en kinderen en zwangerschap. Ja, dat kan, mijn geheugen gaat terug tot in de babytijd en ik was al zeer jong een denker.
Als het niet zo irritant zou zijn, al die analyses, dan zou ik er om kunnen lachen.
De nieuwere manier van steriliseren is eigenlijk gewoon veilig, vergelijkbaar met het koperspiraal denk ik zo (het is nog te vroeg om op Google te zoeken) en ik heb nogal wat bezwaren tegen het koperspiraal, wat -als je geen hormonen wil slikken- het enige alternatief is.
Dus eind september vraag ik het gewoon, wil men niet, dan zijn er in gans Belgie genoeg ziekenhuizen. Wil men nog niet, dan ga ik naar NL. De keuze is gemaakt.
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:41
Louise, dat 'je kunt nog alle kanten uit' is niet mijn argument, dat schreef ik op wat 'men' zou zeggen.
Vlinder, je stapt gewoon heen over mijn bezwaren tov een spiraal en tegen hormonen. De Mirena bevat hormonen, hoe weinig ook.
En zelfhaat? Dat denk ik soms eerder van mensen die wel kinderen nemen, een soort van masochisme. Die het totaal niet kunnen bolwerken en een burn-out krijgen van al dat gedoe. Je kunt echt fijn blijven analyseren (en ik kan wel merken dat je er niet goed in bent in dit topic) maar mijn besluit stond al voor dit topic vast, het stond al langer vast. Ik denk er al jaren actief over na en vanaf mijn derde (zoals gezegd) had ik al heel sterke gevoelens ten op zichte van baby's en kinderen en zwangerschap. Ja, dat kan, mijn geheugen gaat terug tot in de babytijd en ik was al zeer jong een denker.
Als het niet zo irritant zou zijn, al die analyses, dan zou ik er om kunnen lachen.
De nieuwere manier van steriliseren is eigenlijk gewoon veilig, vergelijkbaar met het koperspiraal denk ik zo (het is nog te vroeg om op Google te zoeken) en ik heb nogal wat bezwaren tegen het koperspiraal, wat -als je geen hormonen wil slikken- het enige alternatief is.
Dus eind september vraag ik het gewoon, wil men niet, dan zijn er in gans Belgie genoeg ziekenhuizen. Wil men nog niet, dan ga ik naar NL. De keuze is gemaakt.
Vlinder, je stapt gewoon heen over mijn bezwaren tov een spiraal en tegen hormonen. De Mirena bevat hormonen, hoe weinig ook.
En zelfhaat? Dat denk ik soms eerder van mensen die wel kinderen nemen, een soort van masochisme. Die het totaal niet kunnen bolwerken en een burn-out krijgen van al dat gedoe. Je kunt echt fijn blijven analyseren (en ik kan wel merken dat je er niet goed in bent in dit topic) maar mijn besluit stond al voor dit topic vast, het stond al langer vast. Ik denk er al jaren actief over na en vanaf mijn derde (zoals gezegd) had ik al heel sterke gevoelens ten op zichte van baby's en kinderen en zwangerschap. Ja, dat kan, mijn geheugen gaat terug tot in de babytijd en ik was al zeer jong een denker.
Als het niet zo irritant zou zijn, al die analyses, dan zou ik er om kunnen lachen.
De nieuwere manier van steriliseren is eigenlijk gewoon veilig, vergelijkbaar met het koperspiraal denk ik zo (het is nog te vroeg om op Google te zoeken) en ik heb nogal wat bezwaren tegen het koperspiraal, wat -als je geen hormonen wil slikken- het enige alternatief is.
Dus eind september vraag ik het gewoon, wil men niet, dan zijn er in gans Belgie genoeg ziekenhuizen. Wil men nog niet, dan ga ik naar NL. De keuze is gemaakt.
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:50
Overigens maak ik genoeg keuzes, maar het niet hebben van een kinderwens (en dat is mild uitgedrukt, ik ga hier niet mijn oprechte afkerende gevoelens tov zwangerschap en zwangere buiken en wat al niet meer neerzetten) is zo lastig te bevatten voor sommigen dat het meteen zelfhaat is. Is het ook zelfhaat als ik zeg 'ik wil een kind'? Het gaat er om dat ik in jouw ogen Vlinder iets fouts doe. Ik vind het juist iets goeds.
Moedergevoelens zijn mij bij altijd afwezig geweest, er is nooit vertedering geweest bij mij bij het zien van baby's of kleine kinderen (wat oudere kinderen zijn eventjes leuk, ze kunnen denken en lezen), ik hoefde geen poppen in een wiegje etcetera. Nooit heb ik gevoeld of gedacht 'ja, wie weet...' bij het zien van happy families. Het is bij me een zeer sterke afkeer. Voor mezelf, voor anderen niet (ik kan prima enorm hopen voor vriendinnen dat ze zwanger worden).
Zelfhaat is geheel anders. Kies ik ervoor om mij borsten te vergroten om zelfhaat? Kies ik voor een mooi bruin kleurtje onder de zonnebank om zelfhaat (ja zeker, want je kunt huidkanker krijgen??)? Kies ik ervoor mij in te zetten voor mijn studie om zelfhaat? Kies ik ervoor om effectief 90% te verminderd zijn met drinken om zelfhaat? Kies ik nu bewust voor gezond voer om zelfhaat? Kies ik ervoor geen pillen meer te slikken om zelfhaat? Kies ik voor een net iets mindere gladde huid maar wel een beter gevoel door de pil niet meer te slikken om zelfhaat? Kies ik voor elke paar dagen een bosje bloemen op tafel om zelfhaat? Kies ik voor een vrijwillige stage (en nog een) om zelfhaat?
Ik heb gekozen (alles blijft een keuze) voor zelfhaat door te snijden, maar ik koos voor liefde voor mijzelf om het niet meer te doen. Net als voorgaande zaken.
Het rammelt Vlinder, niet je eierstokken, maar je argumentatie. Je ziet 1 deel van me, houdt daar aan vast en maakt me handelsonbekwaam. Zeer oneerlijk, zeer betuttelend, en een kokervisie. En omdat ik nu sterker ben, trek ik me er niets meer van aan. Ik ben niet perfect, zoals niemand dat is, ik heb nu nog faalangst maar dat wordt minder. Faalangst tov het moederschap heb ik nooit gehad omdat ik gewoon geen moeder wil zijn, en dat komt niet door mijn jeugd of wat dan ook. Ik heb het gewoon nooit gewild.
Ik zit mezelf eigenlijk nu wel te kwellen door tegen een muur te lullen, dat wel.
Moedergevoelens zijn mij bij altijd afwezig geweest, er is nooit vertedering geweest bij mij bij het zien van baby's of kleine kinderen (wat oudere kinderen zijn eventjes leuk, ze kunnen denken en lezen), ik hoefde geen poppen in een wiegje etcetera. Nooit heb ik gevoeld of gedacht 'ja, wie weet...' bij het zien van happy families. Het is bij me een zeer sterke afkeer. Voor mezelf, voor anderen niet (ik kan prima enorm hopen voor vriendinnen dat ze zwanger worden).
Zelfhaat is geheel anders. Kies ik ervoor om mij borsten te vergroten om zelfhaat? Kies ik voor een mooi bruin kleurtje onder de zonnebank om zelfhaat (ja zeker, want je kunt huidkanker krijgen??)? Kies ik ervoor mij in te zetten voor mijn studie om zelfhaat? Kies ik ervoor om effectief 90% te verminderd zijn met drinken om zelfhaat? Kies ik nu bewust voor gezond voer om zelfhaat? Kies ik ervoor geen pillen meer te slikken om zelfhaat? Kies ik voor een net iets mindere gladde huid maar wel een beter gevoel door de pil niet meer te slikken om zelfhaat? Kies ik voor elke paar dagen een bosje bloemen op tafel om zelfhaat? Kies ik voor een vrijwillige stage (en nog een) om zelfhaat?
Ik heb gekozen (alles blijft een keuze) voor zelfhaat door te snijden, maar ik koos voor liefde voor mijzelf om het niet meer te doen. Net als voorgaande zaken.
Het rammelt Vlinder, niet je eierstokken, maar je argumentatie. Je ziet 1 deel van me, houdt daar aan vast en maakt me handelsonbekwaam. Zeer oneerlijk, zeer betuttelend, en een kokervisie. En omdat ik nu sterker ben, trek ik me er niets meer van aan. Ik ben niet perfect, zoals niemand dat is, ik heb nu nog faalangst maar dat wordt minder. Faalangst tov het moederschap heb ik nooit gehad omdat ik gewoon geen moeder wil zijn, en dat komt niet door mijn jeugd of wat dan ook. Ik heb het gewoon nooit gewild.
Ik zit mezelf eigenlijk nu wel te kwellen door tegen een muur te lullen, dat wel.
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:57
Als je besluit zo vast staat, waarom dan een topic over meningen en voors en tegens? HAd dan eenalgemeen topic geopend.
Je gaat nauwelijks in op de mensen die zeggen gesteriliseerd te zijn of het hebben over sterilisatiemethoden.
Of was dit weer een poging om te horen te krijgen hoe fantastisch je eigenlijk bent? Zeg eens eerlijk, had je niet gehoopt op een van de vaste forummers die zou zeggen "Ah, Digi, niet doen, het zou zo zonde zijn als iemand als jij zich niet zou voortplanten"?
Je kunt toch moeilijk beweren dat jij geen last hebt (gehad) van zelfhaat Digitalis. Moet wel gek gaan wil dat toevallig alleen maar in weet ik hoeveel posts op dit forum blijken en dat je irl een totaal ander persoon bent.
Oh ja, laat dat verhaal van dat je een denker bent vanaf je babytijd maar achterwege bij de arts, hij/zij zal je vierkant uitlachen.
Je gaat nauwelijks in op de mensen die zeggen gesteriliseerd te zijn of het hebben over sterilisatiemethoden.
Of was dit weer een poging om te horen te krijgen hoe fantastisch je eigenlijk bent? Zeg eens eerlijk, had je niet gehoopt op een van de vaste forummers die zou zeggen "Ah, Digi, niet doen, het zou zo zonde zijn als iemand als jij zich niet zou voortplanten"?
Je kunt toch moeilijk beweren dat jij geen last hebt (gehad) van zelfhaat Digitalis. Moet wel gek gaan wil dat toevallig alleen maar in weet ik hoeveel posts op dit forum blijken en dat je irl een totaal ander persoon bent.
Oh ja, laat dat verhaal van dat je een denker bent vanaf je babytijd maar achterwege bij de arts, hij/zij zal je vierkant uitlachen.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:00
Het is duidelijk dat je absoluut geen kinderen wil. Niets mis mee.
Er worden vrouwen gesteriliseerd die onder de 30 zijn dus ik zou zeggen ga ervoor.
Je kan ook als argument naar de arts gebruiken dat je geen kinderen wil vanwege je psychische problemen/ instabiliteit.
Daar zijn artsen wel gevoelig voor en maakt ze echt wel willig om jou te steriliseren.
Als ik al jouw stukjes zo lees lijkt me dat geen probleem.
Er worden vrouwen gesteriliseerd die onder de 30 zijn dus ik zou zeggen ga ervoor.
Je kan ook als argument naar de arts gebruiken dat je geen kinderen wil vanwege je psychische problemen/ instabiliteit.
Daar zijn artsen wel gevoelig voor en maakt ze echt wel willig om jou te steriliseren.
Als ik al jouw stukjes zo lees lijkt me dat geen probleem.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:12
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:17
quote:Vl43inder schreef op 07 augustus 2009 @ 08:57:
Als je besluit zo vast staat, waarom dan een topic over meningen en voors en tegens? HAd dan eenalgemeen topic geopend.
Je gaat nauwelijks in op de mensen die zeggen gesteriliseerd te zijn of het hebben over sterilisatiemethoden.
Of was dit weer een poging om te horen te krijgen hoe fantastisch je eigenlijk bent? Zeg eens eerlijk, had je niet gehoopt op een van de vaste forummers die zou zeggen "Ah, Digi, niet doen, het zou zo zonde zijn als iemand als jij zich niet zou voortplanten"?
Je kunt toch moeilijk beweren dat jij geen last hebt (gehad) van zelfhaat Digitalis. Moet wel gek gaan wil dat toevallig alleen maar in weet ik hoeveel posts op dit forum blijken en dat je irl een totaal ander persoon bent.
Oh ja, laat dat verhaal van dat je een denker bent vanaf je babytijd maar achterwege bij de arts, hij/zij zal je vierkant uitlachen.
Jij hebt een Digihaat. Da's iets anders. Dat ik zo jong al dacht en ook over baby's haal ik hier enkel aan om aan te tonen dat dat echt kan. Sorry hoor, maar ik ben van nature al iemand die goed kan argumenteren en weet exact wat ik wel en niet kan zeggen.
En de voors en tegens, ik wilde weleens weten of mensen last hadden in fysieke zin van de ingreep, enzovoorts. Jij verdraait echt alles.
Je opmerking vind ik echt wanstaltig, dat ik dit topic zou openen om te willen horen dat ik zo'n mooi mens als ik zich zou moeten voortplanten. Hoe krijg je het je toetsenbord uit.
Ik vind mijzelf helemaal niet fantastisch, ik vind niets. Neutraal. En ja, dat was weleens anders en ja, ik heb allerlei problemen gehad. Ik ben de eerste om dat toe te geven en ik schaam me er niet meer voor. Vanwaar jouw noodzaak mij proberen een rotgevoel te geven? Wat is jouw probleem eigenlijk? Eerder stel je nog dat je je zorgen maakt, maar nu komt je ware ik boven: iemand die een hekel aan een andere forummer (mij dus) heeft. Ik kan dit werkelijk niet bevatten, en gelukkig maar.
Als je besluit zo vast staat, waarom dan een topic over meningen en voors en tegens? HAd dan eenalgemeen topic geopend.
Je gaat nauwelijks in op de mensen die zeggen gesteriliseerd te zijn of het hebben over sterilisatiemethoden.
Of was dit weer een poging om te horen te krijgen hoe fantastisch je eigenlijk bent? Zeg eens eerlijk, had je niet gehoopt op een van de vaste forummers die zou zeggen "Ah, Digi, niet doen, het zou zo zonde zijn als iemand als jij zich niet zou voortplanten"?
Je kunt toch moeilijk beweren dat jij geen last hebt (gehad) van zelfhaat Digitalis. Moet wel gek gaan wil dat toevallig alleen maar in weet ik hoeveel posts op dit forum blijken en dat je irl een totaal ander persoon bent.
Oh ja, laat dat verhaal van dat je een denker bent vanaf je babytijd maar achterwege bij de arts, hij/zij zal je vierkant uitlachen.
Jij hebt een Digihaat. Da's iets anders. Dat ik zo jong al dacht en ook over baby's haal ik hier enkel aan om aan te tonen dat dat echt kan. Sorry hoor, maar ik ben van nature al iemand die goed kan argumenteren en weet exact wat ik wel en niet kan zeggen.
En de voors en tegens, ik wilde weleens weten of mensen last hadden in fysieke zin van de ingreep, enzovoorts. Jij verdraait echt alles.
Je opmerking vind ik echt wanstaltig, dat ik dit topic zou openen om te willen horen dat ik zo'n mooi mens als ik zich zou moeten voortplanten. Hoe krijg je het je toetsenbord uit.
Ik vind mijzelf helemaal niet fantastisch, ik vind niets. Neutraal. En ja, dat was weleens anders en ja, ik heb allerlei problemen gehad. Ik ben de eerste om dat toe te geven en ik schaam me er niet meer voor. Vanwaar jouw noodzaak mij proberen een rotgevoel te geven? Wat is jouw probleem eigenlijk? Eerder stel je nog dat je je zorgen maakt, maar nu komt je ware ik boven: iemand die een hekel aan een andere forummer (mij dus) heeft. Ik kan dit werkelijk niet bevatten, en gelukkig maar.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:21
quote:Vl43inder schreef op 07 augustus 2009 @ 08:33:
Bovendien is de Mirena spiraal 10 x zo veilig als een sterilisatie. Als je echt echt echt geen kinderen wil, waarom dan in godsnaam gaan voor een methode die niet het veiligst is maar wel het meest risico met zich meebrengt?Omdat een mirenaspiraal een onding is misschien?
Bovendien is de Mirena spiraal 10 x zo veilig als een sterilisatie. Als je echt echt echt geen kinderen wil, waarom dan in godsnaam gaan voor een methode die niet het veiligst is maar wel het meest risico met zich meebrengt?Omdat een mirenaspiraal een onding is misschien?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
