Kinderen
alle pijlers
pijnbestrijding bij bevalling?
maandag 14 september 2009 om 20:52
Waarom heb je er juist wel of juist niet voor gekozen?
En voor de mensen die er wel voor gekozen hebben, hoe gaat het dan in z'n werk? Voel je helemaal niets? Ook niet als je moet persen?
Ben hoogzwanger van nummer 2. Mijn eerste is zonder pijnbestrijding ter wereld gekomen. Ben me nu wat aan het verdiepen in waar ik nu voor ga kiezen. Vooral omdat een vriendin van me zei dat de bevalling eigenlijk wel `een prettige gebeurtenis` was. Ze had weinig pijn gehad door de pijnbestrijding. Lijkt mij stiekem toch ook wel wat.
Bij de eerste wilde ik graag thuis bevallen. Uiteindelijk wegens complicaties toch in het ziekenhuis beland. Ik kon geen pijnbestrijding meer krijgen omdat de ontsluiting op dat moment al te ver gevorderd was (meen ik). Ik was uitgeput na die tijd. Logisch natuurlijk, want je lijf moet wel wat doorstaan. Ben benieuwd of die pijnbestrijding er nou ook voor zorgt dat de vrouw over het algemeen minder uitgeput is. Vast wel.
En voor de mensen die er wel voor gekozen hebben, hoe gaat het dan in z'n werk? Voel je helemaal niets? Ook niet als je moet persen?
Ben hoogzwanger van nummer 2. Mijn eerste is zonder pijnbestrijding ter wereld gekomen. Ben me nu wat aan het verdiepen in waar ik nu voor ga kiezen. Vooral omdat een vriendin van me zei dat de bevalling eigenlijk wel `een prettige gebeurtenis` was. Ze had weinig pijn gehad door de pijnbestrijding. Lijkt mij stiekem toch ook wel wat.
Bij de eerste wilde ik graag thuis bevallen. Uiteindelijk wegens complicaties toch in het ziekenhuis beland. Ik kon geen pijnbestrijding meer krijgen omdat de ontsluiting op dat moment al te ver gevorderd was (meen ik). Ik was uitgeput na die tijd. Logisch natuurlijk, want je lijf moet wel wat doorstaan. Ben benieuwd of die pijnbestrijding er nou ook voor zorgt dat de vrouw over het algemeen minder uitgeput is. Vast wel.
dinsdag 15 september 2009 om 08:56
nee, dat kan niet, althans, ik heb het nog nooit zo gegeven / meegemaakt, pethidine is een prik die je in je spieren krijgt, en via een pompje gaat in je bloedbaan, dat moet iets van remifentanyl of morfine geweest zijn. Heb je niet eerst een pethidine prik in je been / bil gekregen en daarna dat pompje?
dinsdag 15 september 2009 om 08:56
Chica, een bevalling is juist WEL iets natuurlijks. En een zwangerschap meestal (of je moet in de medische molen hebben gezeten) ook. Bij dieren gebeurt het namelijk ook en mits het vee is of een huisdier, komen daar geen medici bij kijken.
En het is al genoemd, maar pijnbestrijding is niet zonder risico voor de ongeboren baby. Doen alsof zonder bevallen een soort van nodeloos lijden is klopt dus niet.
En het is al genoemd, maar pijnbestrijding is niet zonder risico voor de ongeboren baby. Doen alsof zonder bevallen een soort van nodeloos lijden is klopt dus niet.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
dinsdag 15 september 2009 om 08:59
quote:arwen173 schreef op 15 september 2009 @ 08:56:
nee, dat kan niet, althans, ik heb het nog nooit zo gegeven / meegemaakt, pethidine is een prik die je in je spieren krijgt, en via een pompje gaat in je bloedbaan, dat moet iets van remifentanyl of morfine geweest zijn. Heb je niet eerst een pethidine prik in je been / bil gekregen en daarna dat pompje?Nee, niet eerst een prikje. Dan zal het morfine zijn geweest, ik heb dat ook maandenlang gezegd, maar ik dacht dat ik het verkeerd had, dat dat niet kon. Nu wil ik het eigenlijk wel zeker weten... Er staat me echt bij dat het woord morfine gezegd is, want ik weet nog dat ik even wegzakte en aan mijn moeder dacht...
nee, dat kan niet, althans, ik heb het nog nooit zo gegeven / meegemaakt, pethidine is een prik die je in je spieren krijgt, en via een pompje gaat in je bloedbaan, dat moet iets van remifentanyl of morfine geweest zijn. Heb je niet eerst een pethidine prik in je been / bil gekregen en daarna dat pompje?Nee, niet eerst een prikje. Dan zal het morfine zijn geweest, ik heb dat ook maandenlang gezegd, maar ik dacht dat ik het verkeerd had, dat dat niet kon. Nu wil ik het eigenlijk wel zeker weten... Er staat me echt bij dat het woord morfine gezegd is, want ik weet nog dat ik even wegzakte en aan mijn moeder dacht...
dinsdag 15 september 2009 om 08:59
quote:Mamasaar schreef op 14 september 2009 @ 23:20:
*aait Djoels*
Als ik jou nou vertel dat het me heel erg is meegevallen? Dat ik, zodra dochter eruit was, al begon te roepen dat ik een tweede wilde, dat ik het de dag erna weer wilde doen.
Tuurlijk, het is even pittig. Maar ik vond het echt te doen. Over een half jaartje weer
Mamasaar.. ik ben op jou, omdat je dit schrijft!
Je bent weer zwanger??? Van harte gefeliciteerd, wat fijn!!
*aait Djoels*
Als ik jou nou vertel dat het me heel erg is meegevallen? Dat ik, zodra dochter eruit was, al begon te roepen dat ik een tweede wilde, dat ik het de dag erna weer wilde doen.
Tuurlijk, het is even pittig. Maar ik vond het echt te doen. Over een half jaartje weer
Mamasaar.. ik ben op jou, omdat je dit schrijft!
Je bent weer zwanger??? Van harte gefeliciteerd, wat fijn!!
DTEEZ!
dinsdag 15 september 2009 om 09:01
wat ook kan fleurtje, is dat het remifentanyl is geweest, maar dat de verpleegkundige tegen jullie heeft gezegd, je krijgt nu morfine. Het is een morfine achtig iets en vaak gebruik je bekende woorden tegen patienten, omdat voor de meeste mensen remifentanyl abacadabra is en morfine niet. Ik zeg ook vaak, u krijgt nu een morfine achtig iets.
dinsdag 15 september 2009 om 09:02
quote:arwen173 schreef op 15 september 2009 @ 09:01:
wat ook kan fleurtje, is dat het remifentanyl is geweest, maar dat de verpleegkundige tegen jullie heeft gezegd, je krijgt nu morfine. Het is een morfine achtig iets en vaak gebruik je bekende woorden tegen patienten, omdat voor de meeste mensen remifentanyl abacadabra is en morfine niet. Ik zeg ook vaak, u krijgt nu een morfine achtig iets.Oh, dat kan ook!!!
wat ook kan fleurtje, is dat het remifentanyl is geweest, maar dat de verpleegkundige tegen jullie heeft gezegd, je krijgt nu morfine. Het is een morfine achtig iets en vaak gebruik je bekende woorden tegen patienten, omdat voor de meeste mensen remifentanyl abacadabra is en morfine niet. Ik zeg ook vaak, u krijgt nu een morfine achtig iets.Oh, dat kan ook!!!
dinsdag 15 september 2009 om 09:42
De eerste keer na hele heftige rugweeen thuis en nauwelijks ontsluiting doorgestuurd naar het ziekenhuis. Dit om te zorgen dat ik nog natuurlijk zou kunnen bevallen. De verloskundige was bang dat ik te veel uitgeput zou raken. Ik wilde absoluut niet naar het ziekenhuis (had zelfs heel eigenwijs van te voren geen koffertje gemaakt want ik zou toch nietnaar het ziekenhuis gaan-> geen aanrader kan ik je zeggen). Eenmaal in het ziekenhuis wilde ze me (na CTG) pijnstilling geven. Ze wilden een ruggeprik doen. (zoals je wellicht begrijpt had ik mij totaal niet ingelezen in pijnstilling aangezien ik thuis ging bevallen;-)) Aangezien ik een erg slechte rug heb is mijn rug een gevoelig punt en mag er eigenlij niemand aanzitten en al helemaal niet een spuit in steken. Ik kreeg uiteindelijk pethadine. Ik had ook echt het gevoel dat ik pijnstilling moest van de verpleegkundige omdat ik het ander sniet vol zou houden. (Achteraf had ik me niet weer over laten halen.)
Ik was echt zo stoned als een kanarie. Ik kreeg alles mee, maar het leek wel of ik dronken was. Ik voelde de weeen e.d. overigens nog prima, meer dan de scherpe randjes er af was het ook niet. Al met al een bevalling van 16 uur. Waarvan 2 uur persweeen en 1,5 uur ook daadwerkelijk mogen persen. Dochter had na de geboorte geen zuigreflex. Ze deed haar mond open en dat was het. Blijkbaar is dat ook een bijwerking van pethadine. Tja en of het daar nou echt van komt weet ik niet, maar ik neem het mezelf ergens nog steeds kwalijk. De BV is nooit goed gaan lopen omdat ze niet goed hapte. Erg jammer.
De tweede keer ben ik wel thuis bevallen (tja wilde ik graag he ) Na 5 uur werd zoonlief bevallen, maar deze bevalling was hel! Ik had flink BI. Zo dat ik op het laatst nog maar een paar meter kon schuifelen met krukken. Zoals je wellicht begrijpt is bevallen dan best gevoelig. Ik ben bevallen hangend op de baarkruk (de enige manier waarop ik kon persen). Ik heb nu nog zo iets dat als er een derde zou komen (wat er gezien mijn bekken vrijwel zeker niet komt) dat ik een keizersnede wil. Tijdens het persen heb ik echt het gevoel gehad of mijn bekken gewoon volledig door midden is gescheurd. Die pijn wens ik echt niemand toe. Ik zou niet weer op een natuurlijke manier kunnen/willen bevallen. Tenzij ik zeker weet dat ik niks voel, maar voorzover ik heb begrepen is dat niet mogelijk tijdens het persen.
Om een erg lang verhaal kort te maken:
Laat je heel goed voorlichten over de mogelijkheden (en zeker ook de nadelen) en heb een 'stel-nou-dat...-plan'. Ik heb altijd geroepen dat een vrouw er voor gemaakt is en het dus prima zonder pijnbestrijding moet kunnen. En dat voel ik ook nog steeds zo, tenzij je lijf (zoals bij mijn tweede zwangerschap) niet werkt zoals het zou moeten.
Heel veel succes!
Ik was echt zo stoned als een kanarie. Ik kreeg alles mee, maar het leek wel of ik dronken was. Ik voelde de weeen e.d. overigens nog prima, meer dan de scherpe randjes er af was het ook niet. Al met al een bevalling van 16 uur. Waarvan 2 uur persweeen en 1,5 uur ook daadwerkelijk mogen persen. Dochter had na de geboorte geen zuigreflex. Ze deed haar mond open en dat was het. Blijkbaar is dat ook een bijwerking van pethadine. Tja en of het daar nou echt van komt weet ik niet, maar ik neem het mezelf ergens nog steeds kwalijk. De BV is nooit goed gaan lopen omdat ze niet goed hapte. Erg jammer.
De tweede keer ben ik wel thuis bevallen (tja wilde ik graag he ) Na 5 uur werd zoonlief bevallen, maar deze bevalling was hel! Ik had flink BI. Zo dat ik op het laatst nog maar een paar meter kon schuifelen met krukken. Zoals je wellicht begrijpt is bevallen dan best gevoelig. Ik ben bevallen hangend op de baarkruk (de enige manier waarop ik kon persen). Ik heb nu nog zo iets dat als er een derde zou komen (wat er gezien mijn bekken vrijwel zeker niet komt) dat ik een keizersnede wil. Tijdens het persen heb ik echt het gevoel gehad of mijn bekken gewoon volledig door midden is gescheurd. Die pijn wens ik echt niemand toe. Ik zou niet weer op een natuurlijke manier kunnen/willen bevallen. Tenzij ik zeker weet dat ik niks voel, maar voorzover ik heb begrepen is dat niet mogelijk tijdens het persen.
Om een erg lang verhaal kort te maken:
Laat je heel goed voorlichten over de mogelijkheden (en zeker ook de nadelen) en heb een 'stel-nou-dat...-plan'. Ik heb altijd geroepen dat een vrouw er voor gemaakt is en het dus prima zonder pijnbestrijding moet kunnen. En dat voel ik ook nog steeds zo, tenzij je lijf (zoals bij mijn tweede zwangerschap) niet werkt zoals het zou moeten.
Heel veel succes!
dinsdag 15 september 2009 om 10:46
Heb heel bewust voor ruggeprik gekozen. Heb ookveel gelezen vooraf over de voors en tegens (internet, zwangerschapsbladen, boeken).Waarom zou je pijn lijden als dat niet hoeft bedacht ik.
Stond al onder controle in het Erasmus MC en dus in het Sophia KZH bevallen. Ze doen niet moeilijk over die ruggeprik op verzoek. Dat is steeds vaker het geval, en laat je niet afleiden door opmerkingen dat het slecht zou zijn voor je kind of voor de band met je kind. Dan zouden ze in België en de VS dus allemaal meer problemen met hun baby's hebben? In het EMC gaven ze aan dat ze nu zoveel ervaring hebben met die rugeprik dat die risico's echt verwaarloosbaar zijn. Je moet alleen zelf willen; want hhet zijn wel extra slangen aan je lijf. Ikzelf vond dat geen probleem, had het er graag voor over. Heb 9 uur lang vrij relaxed kunnen liggen en soms gedoezeld terwijl ik op de monitor bevestigd zag dat ik een flinke wee had (je voelt zelf alleen harde buik). In het begin ging de weeenactiviteit omlaag dus kreeg ik oxytocine toegediend om het weer op te wekken. Op het laatst zetten ze de ruggeprik niet per se af; ze kijken eerst of je in staat bent om te persen mét de prik. Als dat niet zo is kunnen ze m nog afzetten zodat je met de persweeen mee kan persen. Bij mij was de verdoving haast op dus hadden ze 'm op het laatst maar op wat minder gezet. Gevolg was wel dat ik de persweeen ZEKER wel voelde en dat was heel heftig, vooral toen ik ze een uur lang moest ophouden, en er vervolgens een knip en vacuum aan te pas kwam. Maar heftig, niet van het een op andere moment; er zat nog wel een opbouw in. Ikheb ook een lage pijngrens normaal, maar dit zijn pijnen die erg zijn, maar je kan het wel aan. Ik heb nooit het idee gehad 'help ik ga dood' ofzo. Zo is het niet.
Het scheelt trouwens wel hoe de ruggeprik wordt gezet; in Sophia proberen ze het zo te doen dat je nog wel je benen kunt bewegen, maar dat alleen de pijn weg is. Prima dus. Bespreek dit eens met je vk/gyn,en lees er wat meer over. Er zijn nog veel verschillen in soorten en manieren waarop er mee om wordt gegaan. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom de verhalen hier van elkaar verschillen. Zo ken ik de ruggeprik niet als iets wat je zelf kan regelen met een pomp (dat is volgens mij echt wat anders) zoals een van de forumleden hier beschreef.
En nee, je kan niet meteen opstaan en douchen, maar wat vind je belangrijker?
Maar goed; ik heb dus een behoorlijk gecompliceerde bevalling achter de rug, maar heb daar toch goede herinneringen aan omdat het grootste gedeelte pijnvrij was. Daardoor kon ik me goed ontspannen en denk ik dat ik daardoor het wel-pijnlijke-gedeelte beter aankon. Ik weet echt niet hoe ik me had gevoeld als ik dit zonder pijnbestrijding had moeten doen. Ik denk toch nóg vermoeider en ook wel meer 'getraumatiseerd' of noem het 'van mijn stuk gebracht'.
Petra
Stond al onder controle in het Erasmus MC en dus in het Sophia KZH bevallen. Ze doen niet moeilijk over die ruggeprik op verzoek. Dat is steeds vaker het geval, en laat je niet afleiden door opmerkingen dat het slecht zou zijn voor je kind of voor de band met je kind. Dan zouden ze in België en de VS dus allemaal meer problemen met hun baby's hebben? In het EMC gaven ze aan dat ze nu zoveel ervaring hebben met die rugeprik dat die risico's echt verwaarloosbaar zijn. Je moet alleen zelf willen; want hhet zijn wel extra slangen aan je lijf. Ikzelf vond dat geen probleem, had het er graag voor over. Heb 9 uur lang vrij relaxed kunnen liggen en soms gedoezeld terwijl ik op de monitor bevestigd zag dat ik een flinke wee had (je voelt zelf alleen harde buik). In het begin ging de weeenactiviteit omlaag dus kreeg ik oxytocine toegediend om het weer op te wekken. Op het laatst zetten ze de ruggeprik niet per se af; ze kijken eerst of je in staat bent om te persen mét de prik. Als dat niet zo is kunnen ze m nog afzetten zodat je met de persweeen mee kan persen. Bij mij was de verdoving haast op dus hadden ze 'm op het laatst maar op wat minder gezet. Gevolg was wel dat ik de persweeen ZEKER wel voelde en dat was heel heftig, vooral toen ik ze een uur lang moest ophouden, en er vervolgens een knip en vacuum aan te pas kwam. Maar heftig, niet van het een op andere moment; er zat nog wel een opbouw in. Ikheb ook een lage pijngrens normaal, maar dit zijn pijnen die erg zijn, maar je kan het wel aan. Ik heb nooit het idee gehad 'help ik ga dood' ofzo. Zo is het niet.
Het scheelt trouwens wel hoe de ruggeprik wordt gezet; in Sophia proberen ze het zo te doen dat je nog wel je benen kunt bewegen, maar dat alleen de pijn weg is. Prima dus. Bespreek dit eens met je vk/gyn,en lees er wat meer over. Er zijn nog veel verschillen in soorten en manieren waarop er mee om wordt gegaan. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom de verhalen hier van elkaar verschillen. Zo ken ik de ruggeprik niet als iets wat je zelf kan regelen met een pomp (dat is volgens mij echt wat anders) zoals een van de forumleden hier beschreef.
En nee, je kan niet meteen opstaan en douchen, maar wat vind je belangrijker?
Maar goed; ik heb dus een behoorlijk gecompliceerde bevalling achter de rug, maar heb daar toch goede herinneringen aan omdat het grootste gedeelte pijnvrij was. Daardoor kon ik me goed ontspannen en denk ik dat ik daardoor het wel-pijnlijke-gedeelte beter aankon. Ik weet echt niet hoe ik me had gevoeld als ik dit zonder pijnbestrijding had moeten doen. Ik denk toch nóg vermoeider en ook wel meer 'getraumatiseerd' of noem het 'van mijn stuk gebracht'.
Petra
dinsdag 15 september 2009 om 11:39
Schreef ik gisteren nog dat ik twijfelde, vandaag zit ik met een gezonde dochter in mijn armen. Zonder pijnbestrijding dit keer.
Het ging ook veel te snel daarvoor. Ik ben nog steeds blij met beide bevallingen. De eerste waarvoor ik toch in het ziekenhuis was met pijnbestrijding, deze snel en zonder !
Het ging ook veel te snel daarvoor. Ik ben nog steeds blij met beide bevallingen. De eerste waarvoor ik toch in het ziekenhuis was met pijnbestrijding, deze snel en zonder !
dinsdag 15 september 2009 om 12:22
quote:Lika schreef op 15 september 2009 @ 11:39:
Schreef ik gisteren nog dat ik twijfelde, vandaag zit ik met een gezonde dochter in mijn armen. Zonder pijnbestrijding dit keer.
Het ging ook veel te snel daarvoor. Ik ben nog steeds blij met beide bevallingen. De eerste waarvoor ik toch in het ziekenhuis was met pijnbestrijding, deze snel en zonder !
Woehaaaaaaaa!!!!
GEFELICITEERD!!!
Schreef ik gisteren nog dat ik twijfelde, vandaag zit ik met een gezonde dochter in mijn armen. Zonder pijnbestrijding dit keer.
Het ging ook veel te snel daarvoor. Ik ben nog steeds blij met beide bevallingen. De eerste waarvoor ik toch in het ziekenhuis was met pijnbestrijding, deze snel en zonder !
Woehaaaaaaaa!!!!
GEFELICITEERD!!!
dinsdag 15 september 2009 om 12:27
Ik heb 2 keer een pethidineprik gehad. Bij de eerste bevalling ongevraagd en bij de tweede bevalling na een discussie met de vlos over het nut van pijnbestrijding. De gyn. vond het goed dus ik kreeg weer een prik. Achteraf zat die pijn me bij de 2e bevalling grotendeels tussen de oren want op het moment dat ik die prik kreeg en ik mijn dochter in mijn armen had zat krapaan een half uur.
dinsdag 15 september 2009 om 12:42
quote:peet77 schreef op 15 september 2009 @ 10:46:
Dat is steeds vaker het geval, en laat je niet afleiden door opmerkingen dat het slecht zou zijn voor je kind of voor de band met je kind. Dan zouden ze in België en de VS dus allemaal meer problemen met hun baby's hebben?
Petradaar heeft toch ook niemand het over, en persoonlijk lijkt me pijn ook totaal niet relevant voor de band met je kind. Maar dat het slecht kan zijn voor je kind, let wel kan zijn, is gewoon een feit. Je neemt een risico door voor pijnstilling te kiezen en daar moet je je wel van bewust zijn. Elke ingreep heeft risicoos en een ruggeprik is niet bepaald een kleine ingreep.
Dat is steeds vaker het geval, en laat je niet afleiden door opmerkingen dat het slecht zou zijn voor je kind of voor de band met je kind. Dan zouden ze in België en de VS dus allemaal meer problemen met hun baby's hebben?
Petradaar heeft toch ook niemand het over, en persoonlijk lijkt me pijn ook totaal niet relevant voor de band met je kind. Maar dat het slecht kan zijn voor je kind, let wel kan zijn, is gewoon een feit. Je neemt een risico door voor pijnstilling te kiezen en daar moet je je wel van bewust zijn. Elke ingreep heeft risicoos en een ruggeprik is niet bepaald een kleine ingreep.
dinsdag 15 september 2009 om 13:45
dinsdag 15 september 2009 om 13:47
quote:Lika schreef op 15 september 2009 @ 11:39:
Schreef ik gisteren nog dat ik twijfelde, vandaag zit ik met een gezonde dochter in mijn armen. Zonder pijnbestrijding dit keer.
Het ging ook veel te snel daarvoor. Ik ben nog steeds blij met beide bevallingen. De eerste waarvoor ik toch in het ziekenhuis was met pijnbestrijding, deze snel en zonder !Proficiat!!
Schreef ik gisteren nog dat ik twijfelde, vandaag zit ik met een gezonde dochter in mijn armen. Zonder pijnbestrijding dit keer.
Het ging ook veel te snel daarvoor. Ik ben nog steeds blij met beide bevallingen. De eerste waarvoor ik toch in het ziekenhuis was met pijnbestrijding, deze snel en zonder !Proficiat!!
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 15 september 2009 om 13:57
Wow, wat wordt er veel geschreven over dit onderwerp. Kennelijk leeft het erg! Ik heb niet alles doorgelezen, dus misschien is het al wel ter sprake gekomen:
Van pethidine kan je kindje ook suf worden en een wat slechtere start hebben.
Bij een ruggeprik zijn er geen nadelige gevolgen voor je kindje. Het is alleen zo dat het bij een ruggeprik procentueel gezien vaker eindigt in een kunstverlossing, maar dit heeft ook te maken met het feit dat het vaak niet de makkelijkste bevallingen zijn qua ligging e.d.
Bij mijn 1e kreeg ik pijnstilling aangeboden (ik was echt hoogst verbaasd). Doordat het een sterrenkijkertje was had ik vanaf wee 1 zo'n beetje persdrang. Wist ik veel dat dat soort weeën niet normaal zijn Ik heb toen voor een ruggeprik gekozen om bovenstaande reden. Vlak voordat je volledige ontsluiting hebt, wordt de ruggeprik uitgezet en ik was super uitgerust voor het persen. Ben nu hoogzwanger van nr. 2 en stiekum hoop ik dat ze weer pijnstilling aanbieden (ik heb namelijk wéér een sterrenkijkertje). Succes iedereen!!!
Van pethidine kan je kindje ook suf worden en een wat slechtere start hebben.
Bij een ruggeprik zijn er geen nadelige gevolgen voor je kindje. Het is alleen zo dat het bij een ruggeprik procentueel gezien vaker eindigt in een kunstverlossing, maar dit heeft ook te maken met het feit dat het vaak niet de makkelijkste bevallingen zijn qua ligging e.d.
Bij mijn 1e kreeg ik pijnstilling aangeboden (ik was echt hoogst verbaasd). Doordat het een sterrenkijkertje was had ik vanaf wee 1 zo'n beetje persdrang. Wist ik veel dat dat soort weeën niet normaal zijn Ik heb toen voor een ruggeprik gekozen om bovenstaande reden. Vlak voordat je volledige ontsluiting hebt, wordt de ruggeprik uitgezet en ik was super uitgerust voor het persen. Ben nu hoogzwanger van nr. 2 en stiekum hoop ik dat ze weer pijnstilling aanbieden (ik heb namelijk wéér een sterrenkijkertje). Succes iedereen!!!
dinsdag 15 september 2009 om 13:57
quote:schouderklopje schreef op 14 september 2009 @ 22:41:
[...]
Waarom onderga je volledige ontsluiting met bijbehorende weeën als op voorhand al duidelijk is dat je een keizersnede krijgt? Daar heb je toch geen ontsluiting voor nodig?
Offe, vond je het speciaal om mee te maken of het pijn deed ?Haha... het duurde even voordat het lichtje bij mij ging branden dat het echt weeen waren. Het deed nl. niet echt zeer ofzo. Ging dus redelijk relaxed. Was die nacht wel opgenomen met gebroken vliezen en toen was er nog niets aan de hand. Toen de gyn z'n ronde ging maken viel het kwartje bij ons pas.
[...]
Waarom onderga je volledige ontsluiting met bijbehorende weeën als op voorhand al duidelijk is dat je een keizersnede krijgt? Daar heb je toch geen ontsluiting voor nodig?
Offe, vond je het speciaal om mee te maken of het pijn deed ?Haha... het duurde even voordat het lichtje bij mij ging branden dat het echt weeen waren. Het deed nl. niet echt zeer ofzo. Ging dus redelijk relaxed. Was die nacht wel opgenomen met gebroken vliezen en toen was er nog niets aan de hand. Toen de gyn z'n ronde ging maken viel het kwartje bij ons pas.
dinsdag 15 september 2009 om 14:04
Ik heb voor een ruggeprik gekozen omdat:
Ik had al een week weeën die niet doorzetten, ze zorgen niet voor ontsluiting. Na een week ben ik uiteindelijk in het ziekenhuis opgenomen wegens uitputtingsverschijnselen. Ik zou de volgende dag ingeleid worden omdat de baby al een week "te laat" was.
Die ochtend eerst de gel gekregen wat niet werkte, daarna zijn m'n vliezen doorgeprikt, wat de bevalling ook niet versnelde. Uiteindelijk aan het infuus, waarna ik een weeënstorm kreeg maar die niet genoeg was voor volledige ontsluiting. Op dat moment trok in het echt niet meer en vroeg om een ruggenprik. De ruggenprik werkte echter niet helemaal want ik lag nog steeds dood te gaan. Bij 8 cm werd de pomp inderdaad uitgezet en moest ik het verder alleen doen. Dat lukte niet dus uiteindelijk hebben ze een fundusexpressie uitgevoerd omdat de baby er na een uur persen nog niet was.
Thank god voor de ruggenprik. Zonder had ik het echt niet getrokken.
Ik had al een week weeën die niet doorzetten, ze zorgen niet voor ontsluiting. Na een week ben ik uiteindelijk in het ziekenhuis opgenomen wegens uitputtingsverschijnselen. Ik zou de volgende dag ingeleid worden omdat de baby al een week "te laat" was.
Die ochtend eerst de gel gekregen wat niet werkte, daarna zijn m'n vliezen doorgeprikt, wat de bevalling ook niet versnelde. Uiteindelijk aan het infuus, waarna ik een weeënstorm kreeg maar die niet genoeg was voor volledige ontsluiting. Op dat moment trok in het echt niet meer en vroeg om een ruggenprik. De ruggenprik werkte echter niet helemaal want ik lag nog steeds dood te gaan. Bij 8 cm werd de pomp inderdaad uitgezet en moest ik het verder alleen doen. Dat lukte niet dus uiteindelijk hebben ze een fundusexpressie uitgevoerd omdat de baby er na een uur persen nog niet was.
Thank god voor de ruggenprik. Zonder had ik het echt niet getrokken.
dinsdag 15 september 2009 om 14:06
quote:schouderklopje schreef op 14 september 2009 @ 22:41:
[...]
Waarom onderga je volledige ontsluiting met bijbehorende weeën als op voorhand al duidelijk is dat je een keizersnede krijgt? Daar heb je toch geen ontsluiting voor nodig?
Offe, vond je het speciaal om mee te maken of het pijn deed ?Ik mocht kiezen voor een geplande keizersnee, maar ik mocht ook kiezen voor een semi-geplande ks: weten dat het een ks wordt, maar toch op de normale manier beginnen. Eerste was voor mij echt geen optie, dan liever de tweede manier. Uiteindelijk heb ik voor een gewone bevalling gekozen, die uiteindelijk toch een ks werd.
[...]
Waarom onderga je volledige ontsluiting met bijbehorende weeën als op voorhand al duidelijk is dat je een keizersnede krijgt? Daar heb je toch geen ontsluiting voor nodig?
Offe, vond je het speciaal om mee te maken of het pijn deed ?Ik mocht kiezen voor een geplande keizersnee, maar ik mocht ook kiezen voor een semi-geplande ks: weten dat het een ks wordt, maar toch op de normale manier beginnen. Eerste was voor mij echt geen optie, dan liever de tweede manier. Uiteindelijk heb ik voor een gewone bevalling gekozen, die uiteindelijk toch een ks werd.
