Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
vrijdag 30 oktober 2009 om 11:03
Springstof, tuurlijk kan je hier meeschrijven. Spannend, het beginnen met medicatie. Hou idd alles goed bij, dan kan je goed kijken wat er wel en niet helpt van de medicatie. Er zijn trouwens behoorlijk wat mogelijkheden, dus als je toch weer die waanbeelden krijgt, kan je misschien andere proberen.
Koffiepad, ik ben langs de huisarts gegaan om te vragen voor een verwijzing naar een psycholoog. Hoewel ik daar nog eerst een soort voortraject met een maatschappelijk werker gehad heb, ben ik daarna bij de psycholoog terecht gekomen. Die heeft toen bij mij ook de diagnose gesteld. Na de diagnose hoefde ik trouwens niet per se medicatie, het werd me wel aangeraden, maar ik heb er zelf voor gekozen om ermee te beginnen.
Fency, hoe gaat het bij jou? Bevalt je medicatie nog? Heb je verder nog begeleiding met je ADHD?
Joomlala, vaak is zo'n lijst een eerste stap om te kijken of er sprake is van ADD of niet. Die lijsten kan je ook vinden op de website van levente en addonline. Aan de hand van de score op de lijst kan dus vaak wel gezegd worden dat je het niet hebt. Als de score hoog genoeg is, volgt er vaak verder onderzoek voordat ze zeggen dat je wel ADD hebt. Maar als je het niet eens bent, kan je altijd om een second opinion vragen of naar een andere instelling stappen en vragen of zij het onderzoek willen doen.
De werkzaamheid van de dexamfetamine valt bij mij nu wel weer tegen. De eerste twee weken merkte ik duidelijke verbetering, maar de laatste tijd weer helemaal niet meer. Daar baal ik wel van, want ik was behoorlijk opgelucht dat het werkte en veel beter ging. en natuurlijk gaat het de ene dag beter dan de andere, maar het is nu echt een aantal dagen achter elkaar flink prut met zowel concentratie als ook dat het uitstelgedrag weer volop aanwezig is en dat terwijl ik at juist nu niet zo heel erg goed kan gebruiken
Nu ja, hopen dat de dosesverhoging van vandaag wel weer wat meer doet!
Koffiepad, ik ben langs de huisarts gegaan om te vragen voor een verwijzing naar een psycholoog. Hoewel ik daar nog eerst een soort voortraject met een maatschappelijk werker gehad heb, ben ik daarna bij de psycholoog terecht gekomen. Die heeft toen bij mij ook de diagnose gesteld. Na de diagnose hoefde ik trouwens niet per se medicatie, het werd me wel aangeraden, maar ik heb er zelf voor gekozen om ermee te beginnen.
Fency, hoe gaat het bij jou? Bevalt je medicatie nog? Heb je verder nog begeleiding met je ADHD?
Joomlala, vaak is zo'n lijst een eerste stap om te kijken of er sprake is van ADD of niet. Die lijsten kan je ook vinden op de website van levente en addonline. Aan de hand van de score op de lijst kan dus vaak wel gezegd worden dat je het niet hebt. Als de score hoog genoeg is, volgt er vaak verder onderzoek voordat ze zeggen dat je wel ADD hebt. Maar als je het niet eens bent, kan je altijd om een second opinion vragen of naar een andere instelling stappen en vragen of zij het onderzoek willen doen.
De werkzaamheid van de dexamfetamine valt bij mij nu wel weer tegen. De eerste twee weken merkte ik duidelijke verbetering, maar de laatste tijd weer helemaal niet meer. Daar baal ik wel van, want ik was behoorlijk opgelucht dat het werkte en veel beter ging. en natuurlijk gaat het de ene dag beter dan de andere, maar het is nu echt een aantal dagen achter elkaar flink prut met zowel concentratie als ook dat het uitstelgedrag weer volop aanwezig is en dat terwijl ik at juist nu niet zo heel erg goed kan gebruiken
Nu ja, hopen dat de dosesverhoging van vandaag wel weer wat meer doet!
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:43
He,
Ik ben er nog steeds niet over uit met die medicatie.
Sowieso lukt het me niet om de medicatie op een gezet tijdstip in te nemen en dat is een belangrijke voorwaarde voor de werking. Misschien dat het zou lukken als ik het standaard om half 1 ofzo in zou nemen, maar mijn slaappatroon is zo van de kaart nog steeds dat ik op te wisselende tijden op sta (en nog steeds regelmatig een nacht over sla).
Sowieso ben ik pas op vakantie geweest en toen heb ik niet gebruikt. En sinds ik terug ben, vergeet ik het de helft van de tijd om m'n medicatie in te nemen (niet dat ik het daarvoor altijd in nam; vergat het ook steeds.)
En ik heb woensdag iets stoms gedaan. Om de een of andere reden was ik die dag zo compleet kapot, dat ik vrijwel de hele dag geslapen heb tot een uur of 5. Wel 's middags even een uurtje of drie op geweest, maar toen op de bank weer in slaap gevallen.
's Avonds flink chagrijnig; ik slaap soms echt veel te veel, dus zo vreemd is het niet dat mijn psychiater nog steeds twijfelt of er niet ook een depressie gaande is. Nou ben ik al sinds m'n vroege jeugd een zombie met opstaan, maar toch...
En toen heb ik om één uur 's nachts half impulsief twee tabletten ingenomen. Was toch nog klaar wakken, dus in de hoop dat ik me dan misschien tot iets kon verzetten van alle dingen die ik nog moest doen.
En eigenlijk voelde dat wel prima. Lukte wel pas rond 4 om me over mijn grootste uitstelgedrag heen te zetten, maar heb vervolgens prima zitten werken en dingen lopen doen. Daarna door gegaan naar stage; en ook daar gewoon lekker kunnen werken. Redelijk geconcentreerd; niet zo jachtig als ik normaal gesproken heb... Kon langere tijd met iets door gaan... Tot ik naar een lezing ging toen de medicatie uitgewerkt was. Vind mezelf normaal niet echt hyperactief maar toen heb ik een partij lopen trillen met mijn benen en alles. Kon mijn aandacht ook niet bij het verhaal houden, wat normaal gesproken best aardig ging.
Vreemd genoeg kon ik daarna nog best aardig werken voor 3 uurtjes, maar dat zal ook aan het werk gelegen hebben. Was er wel vrij ongeduldig bij en was weer tig keer weg aan het lopen, waar ik dat 's ochtends niet deed.
Dus ik had eindelijk het idee dat het echt werkte! Ondanks dat ik af en toe wat hartkloppingen had, heb ik gewoon lekker gewerkt, zonder te stressen en overdreven jachtig te werken. Gewoon lekker door gewerkt.
Lees ik later ergens dat de dosis die ik genomen had, door andere ADHD'ers gebruikt wordt om zich speedy te voelen. 2 tabletten van 36 mg = 72 mg en schijnt een overdosis te zijn. Niet zo heel slim dus eigenlijk.
Ik ben er nog steeds niet over uit met die medicatie.
Sowieso lukt het me niet om de medicatie op een gezet tijdstip in te nemen en dat is een belangrijke voorwaarde voor de werking. Misschien dat het zou lukken als ik het standaard om half 1 ofzo in zou nemen, maar mijn slaappatroon is zo van de kaart nog steeds dat ik op te wisselende tijden op sta (en nog steeds regelmatig een nacht over sla).
Sowieso ben ik pas op vakantie geweest en toen heb ik niet gebruikt. En sinds ik terug ben, vergeet ik het de helft van de tijd om m'n medicatie in te nemen (niet dat ik het daarvoor altijd in nam; vergat het ook steeds.)
En ik heb woensdag iets stoms gedaan. Om de een of andere reden was ik die dag zo compleet kapot, dat ik vrijwel de hele dag geslapen heb tot een uur of 5. Wel 's middags even een uurtje of drie op geweest, maar toen op de bank weer in slaap gevallen.
's Avonds flink chagrijnig; ik slaap soms echt veel te veel, dus zo vreemd is het niet dat mijn psychiater nog steeds twijfelt of er niet ook een depressie gaande is. Nou ben ik al sinds m'n vroege jeugd een zombie met opstaan, maar toch...
En toen heb ik om één uur 's nachts half impulsief twee tabletten ingenomen. Was toch nog klaar wakken, dus in de hoop dat ik me dan misschien tot iets kon verzetten van alle dingen die ik nog moest doen.
En eigenlijk voelde dat wel prima. Lukte wel pas rond 4 om me over mijn grootste uitstelgedrag heen te zetten, maar heb vervolgens prima zitten werken en dingen lopen doen. Daarna door gegaan naar stage; en ook daar gewoon lekker kunnen werken. Redelijk geconcentreerd; niet zo jachtig als ik normaal gesproken heb... Kon langere tijd met iets door gaan... Tot ik naar een lezing ging toen de medicatie uitgewerkt was. Vind mezelf normaal niet echt hyperactief maar toen heb ik een partij lopen trillen met mijn benen en alles. Kon mijn aandacht ook niet bij het verhaal houden, wat normaal gesproken best aardig ging.
Vreemd genoeg kon ik daarna nog best aardig werken voor 3 uurtjes, maar dat zal ook aan het werk gelegen hebben. Was er wel vrij ongeduldig bij en was weer tig keer weg aan het lopen, waar ik dat 's ochtends niet deed.
Dus ik had eindelijk het idee dat het echt werkte! Ondanks dat ik af en toe wat hartkloppingen had, heb ik gewoon lekker gewerkt, zonder te stressen en overdreven jachtig te werken. Gewoon lekker door gewerkt.
Lees ik later ergens dat de dosis die ik genomen had, door andere ADHD'ers gebruikt wordt om zich speedy te voelen. 2 tabletten van 36 mg = 72 mg en schijnt een overdosis te zijn. Niet zo heel slim dus eigenlijk.
vrijdag 30 oktober 2009 om 20:19
he fency, 72 mg is volgens mij een vrij gebruikelijke dosis hoor. Ikzelf slikte 70 mg methylfenidaat/dag (zelfde stof) en er is hier op het forum ook wel eens iemand geweest die meen ik 120m mg/dag slikte.
In het boekje over adhd-medicatie van Sandra Kooij (psychiater die landelijk bij PsyQ het adhd-programma leidt) staat: quote:"De dosis Concerta kan varieren van 18 tot 108 mg/dag. Gemiddeld gebruikt een volwassene 72 mg/dag. Als de medicatie 's middags al is uitgewerkt en een volgende dosering nodig is, kan de totale dosis wat hoger uitkomen."Dus ws had je gewoon eindelijk een werkzame dosis...
In het boekje over adhd-medicatie van Sandra Kooij (psychiater die landelijk bij PsyQ het adhd-programma leidt) staat: quote:"De dosis Concerta kan varieren van 18 tot 108 mg/dag. Gemiddeld gebruikt een volwassene 72 mg/dag. Als de medicatie 's middags al is uitgewerkt en een volgende dosering nodig is, kan de totale dosis wat hoger uitkomen."Dus ws had je gewoon eindelijk een werkzame dosis...
vrijdag 30 oktober 2009 om 20:29
Joomlala, zo'n screening is geen echte diagnose (en ook 'geen adhd' is een diagnose). Het geeft alleen aan hoe groot de kans is dat een echt onderzoek in de diagnose adhd zou resulteren. Ik las op verschillende sites dat die screeningsinstrumenten er in een aanzienlijk deel vd gevallen, 30% ofzo, naast zitten (fout-positief en fout-negatief).
Mbt die hoogsensitiviteit: het diagnosecriterium bij adhd is dat je in meerdere levenssferen last heb van bv hyperactiviteit; maar dat betekent niet dat die drukte helemaal onafhankelijk is van de context. Ik heb rustige en drukke dagen en in sommige situaties (Bv werken in kantoor met veel kleine geluidjes) word ik ook veel drukker. Adhd wordt wel omschreven als het ontbreken van een 'filter' voor gedachten en indrukken; de hyperactiviteit zou dan een manier zijn vd hersenen om die 'overspoeling' te managen.
Een volledig diagnostisch onderzoek aanvragen lijkt me dus nog niet zo'n raar idee. In de meeste instellingen weigeren ze dat trouwens ook niet als je dat echt wilt, ookal scoor je op zo'n screeningslijst 'te laag'.
Mbt die hoogsensitiviteit: het diagnosecriterium bij adhd is dat je in meerdere levenssferen last heb van bv hyperactiviteit; maar dat betekent niet dat die drukte helemaal onafhankelijk is van de context. Ik heb rustige en drukke dagen en in sommige situaties (Bv werken in kantoor met veel kleine geluidjes) word ik ook veel drukker. Adhd wordt wel omschreven als het ontbreken van een 'filter' voor gedachten en indrukken; de hyperactiviteit zou dan een manier zijn vd hersenen om die 'overspoeling' te managen.
Een volledig diagnostisch onderzoek aanvragen lijkt me dus nog niet zo'n raar idee. In de meeste instellingen weigeren ze dat trouwens ook niet als je dat echt wilt, ookal scoor je op zo'n screeningslijst 'te laag'.
vrijdag 30 oktober 2009 om 20:37
welkom alle nieuwe schrijvers hier, trouwens!
Springstof, ieee, waanbeelden van skinhead in je achtertuin, dat lijkt me echt heel onprettig! Wil je nu dan wel weer dezelfde medicatie gaan proberen? Dat vind ik wel moedig (alhoewel het voor mij als leek ook onverstandig klinkt...). Maar kan me voorstellen dat het je wel fijn lijkt als je niet meer zo afhankelijk bent van je vriend. Enerzijds is het natuurlijk fantastisch dat hij je zo kan helpen, maar anderzijds, het maakt je ook kwetsbaar en een soort van onvrij in de relatie, in de zin dat je naast 'ik hou van jou' er nog een ander, en dan eenzijdig belang hebt dat jullie bij elkaar blijven.
Springstof, ieee, waanbeelden van skinhead in je achtertuin, dat lijkt me echt heel onprettig! Wil je nu dan wel weer dezelfde medicatie gaan proberen? Dat vind ik wel moedig (alhoewel het voor mij als leek ook onverstandig klinkt...). Maar kan me voorstellen dat het je wel fijn lijkt als je niet meer zo afhankelijk bent van je vriend. Enerzijds is het natuurlijk fantastisch dat hij je zo kan helpen, maar anderzijds, het maakt je ook kwetsbaar en een soort van onvrij in de relatie, in de zin dat je naast 'ik hou van jou' er nog een ander, en dan eenzijdig belang hebt dat jullie bij elkaar blijven.
vrijdag 30 oktober 2009 om 20:47
Deb, welke dosis slik je nu?
Kaatjekakel, hoe is het nu (na je eerste lange bericht) met jou?
Hoe het met mij is... Ik word doorverwezen voor diagnostisch onderzoek naar winterdepressie + om te kijken of ik in aanmerking kan komen voor lichttherapie. Van mensen die ik ken heb ik nu ook al een klein lichtbakje kunnen lenen, waar ik nu elke ochtend bij het ontbijt een half uur langs kijk (instructie vd fabrikant). Heb wel het idee dat het iets helpt tegen die vermoeidheid, somberheid en snoeperigheid die 3 wk terug zo plotseling opkwam. Hoop dat ik snel voor een 'echte' behandeling terecht kan.
Psychiater wilde daarnaast ook gelijk maar de dosis verhogen, van 22,5 naar 30 mg dexamfetamine, maar daar werd ik toch een zombie van... Ik zat op de bank voor me uit te staren en het duurde in die toestand nog 10 minuten voor ik van de gedachte 'he ik moet plassen' zo ver was om ook werkelijk naar de wc te lopen. Een beetje tragere gedachten is wel fijn, maar zó traag, nee dank u Volgens de psychiater kon dat zombiegevoel na 2 wk weer veel minder worden maar ik zie het, zeker nu, echt absoluut niet zitten om 2 weken in die toestand rond te lopen -- of rond te zitten feitelijk. Nu kan ik van haar eerst dat winterdepressieverhaal afwachten. Denk zelf dat m'n concentratieproblemen vd afgelopen weken toch eerder daarmee te maken hebben
Kaatjekakel, hoe is het nu (na je eerste lange bericht) met jou?
Hoe het met mij is... Ik word doorverwezen voor diagnostisch onderzoek naar winterdepressie + om te kijken of ik in aanmerking kan komen voor lichttherapie. Van mensen die ik ken heb ik nu ook al een klein lichtbakje kunnen lenen, waar ik nu elke ochtend bij het ontbijt een half uur langs kijk (instructie vd fabrikant). Heb wel het idee dat het iets helpt tegen die vermoeidheid, somberheid en snoeperigheid die 3 wk terug zo plotseling opkwam. Hoop dat ik snel voor een 'echte' behandeling terecht kan.
Psychiater wilde daarnaast ook gelijk maar de dosis verhogen, van 22,5 naar 30 mg dexamfetamine, maar daar werd ik toch een zombie van... Ik zat op de bank voor me uit te staren en het duurde in die toestand nog 10 minuten voor ik van de gedachte 'he ik moet plassen' zo ver was om ook werkelijk naar de wc te lopen. Een beetje tragere gedachten is wel fijn, maar zó traag, nee dank u Volgens de psychiater kon dat zombiegevoel na 2 wk weer veel minder worden maar ik zie het, zeker nu, echt absoluut niet zitten om 2 weken in die toestand rond te lopen -- of rond te zitten feitelijk. Nu kan ik van haar eerst dat winterdepressieverhaal afwachten. Denk zelf dat m'n concentratieproblemen vd afgelopen weken toch eerder daarmee te maken hebben
zondag 1 november 2009 om 13:14
Springstof; wat lief dat je meteen even op mijn berichtjes reageerde, en natuurlijk mag je je mengen in alles wat we schrijven!
Joomlala; Diagnoses worden wel vaak gesteld adhv een vragenlijst, maar een half uurtje vind ik wel weinig... Heb zelf ook niet zo'n goede ervaringen met de GGZ, hebben bij mij in eerste instantie ook niet de juiste diagnose gesteld, die is pas later door een onafhankelijke psychiater gespecialiseerd in ADHD gesteld...
Joomlala; Diagnoses worden wel vaak gesteld adhv een vragenlijst, maar een half uurtje vind ik wel weinig... Heb zelf ook niet zo'n goede ervaringen met de GGZ, hebben bij mij in eerste instantie ook niet de juiste diagnose gesteld, die is pas later door een onafhankelijke psychiater gespecialiseerd in ADHD gesteld...
maandag 2 november 2009 om 20:42
Nah, ik ben ook als Leipe Loetje neergezet, met dank aan mijn studieloopbaanbegeleider. Naar aanleiding van de tussenevaluatie voor stage heeft hij op de mail van mijn stagebegeleider gereageerd met dat hij mij in een aantal tekortkomingen wel herkent en dat 'Pippin iemand is die in het onderwijs extra aandacht nodig heeft'.
Mijns inziens is hij hiermee tweemaal een grens overgegaan, de eerste in de bejegening naar mij toe (ik voel me een soort Tinus Trekpop die niets zelf kan) en hij heeft naar mijn gevoel geen énkel recht om aan mijn SB te kennen te geven dat ik 'extra aandacht' nodig heb. Wat op mij weer heel betuttelend overkomt.
Bovendien heb ik die aandacht wel nodig maar kríjg ik het niet.. Maar da's weer een ander verhaal. Kortom.. Boos! Helaas heb ik deze mailwisseling onder ogen gezien terwijl ik eht niet had mogen zien, dus dat is wel een tikje precair. Maar goed.
Verder zei SB dat ze een voorbeoordeling had gedaan en ze dacht dat het wel voldoende zou uitkomen. Hm. Eerst zien, dan geloven. Ookal is het een positief bericht waar ik energie en hoop uit moet halen.. het lukt niet meer. Ik ben kapot, moe en gefrustreerd. Ik ga zo ook lekker naar bed.
Hebben jullie ook met autorijden... Ik heb van de week gereden in -een van mijn grootste angsten na aquaplanning in 1e rijles op snelweg..- stromende regen in een grote stad op de snelweg. Dus. Alles gaat goed, ik had geen ritalin gehad maar deed erg mijn best om te focussen. Wat kleine inschattingsfoutjes hier en daar, maar niet erg. Als we bijna bij plaats van bestemming zijn roept mijn vriend 3x iets wat ik moet doen ofzo (richting links of rechts, baan wisselen, dat soort werk) en ik zeg tegen hem, geirriteerd; je moet niet drie dingen tegelijk zeggen, dat kan ik niet. Waarop hij reageert met: 'HET STAAT DAAR STIL, verdomme'.
En toen werd ik boos. Heé'l boos. Van binnen. ik heb het niet geuit. Ik heb simpelweg niets meer gezegd. toen we weer thuis waren zwijgend eten gaan koken, de was opgehangen. Vriend wist overduidelijk niet wat hij met me aan moest, maar ik vond het wel even prima. Een uurtje later hebben we uitgesproken wat er nu onder zat aan grote irritatie en was de boze bui erg snel weer over. Ik heb gewoon het gevoel dat ik niet één keer in de auto kan zitten zonder dat een passagier in paniek raakt.
En als ik het nog verder trek, ook in het licht van school en stage.. het gevoel dat ik níets kan.
Prompt brandde ik me aan de oven-verwarmingselementen (Derdegraads ja..), liet ik een glas vallen en ben ik van ellende de hele avond op de bank onder een deken gaan liggen.
Suck it. Gelukkig kon ik er later wel weer om lachen. Maar dat autorijden.. het blijft een 'ding'. Alsof ik elke keer moet presteren en bewijzen dat ik mijn roze papiertje waard ben.
Mijns inziens is hij hiermee tweemaal een grens overgegaan, de eerste in de bejegening naar mij toe (ik voel me een soort Tinus Trekpop die niets zelf kan) en hij heeft naar mijn gevoel geen énkel recht om aan mijn SB te kennen te geven dat ik 'extra aandacht' nodig heb. Wat op mij weer heel betuttelend overkomt.
Bovendien heb ik die aandacht wel nodig maar kríjg ik het niet.. Maar da's weer een ander verhaal. Kortom.. Boos! Helaas heb ik deze mailwisseling onder ogen gezien terwijl ik eht niet had mogen zien, dus dat is wel een tikje precair. Maar goed.
Verder zei SB dat ze een voorbeoordeling had gedaan en ze dacht dat het wel voldoende zou uitkomen. Hm. Eerst zien, dan geloven. Ookal is het een positief bericht waar ik energie en hoop uit moet halen.. het lukt niet meer. Ik ben kapot, moe en gefrustreerd. Ik ga zo ook lekker naar bed.
Hebben jullie ook met autorijden... Ik heb van de week gereden in -een van mijn grootste angsten na aquaplanning in 1e rijles op snelweg..- stromende regen in een grote stad op de snelweg. Dus. Alles gaat goed, ik had geen ritalin gehad maar deed erg mijn best om te focussen. Wat kleine inschattingsfoutjes hier en daar, maar niet erg. Als we bijna bij plaats van bestemming zijn roept mijn vriend 3x iets wat ik moet doen ofzo (richting links of rechts, baan wisselen, dat soort werk) en ik zeg tegen hem, geirriteerd; je moet niet drie dingen tegelijk zeggen, dat kan ik niet. Waarop hij reageert met: 'HET STAAT DAAR STIL, verdomme'.
En toen werd ik boos. Heé'l boos. Van binnen. ik heb het niet geuit. Ik heb simpelweg niets meer gezegd. toen we weer thuis waren zwijgend eten gaan koken, de was opgehangen. Vriend wist overduidelijk niet wat hij met me aan moest, maar ik vond het wel even prima. Een uurtje later hebben we uitgesproken wat er nu onder zat aan grote irritatie en was de boze bui erg snel weer over. Ik heb gewoon het gevoel dat ik niet één keer in de auto kan zitten zonder dat een passagier in paniek raakt.
En als ik het nog verder trek, ook in het licht van school en stage.. het gevoel dat ik níets kan.
Prompt brandde ik me aan de oven-verwarmingselementen (Derdegraads ja..), liet ik een glas vallen en ben ik van ellende de hele avond op de bank onder een deken gaan liggen.
Suck it. Gelukkig kon ik er later wel weer om lachen. Maar dat autorijden.. het blijft een 'ding'. Alsof ik elke keer moet presteren en bewijzen dat ik mijn roze papiertje waard ben.
maandag 2 november 2009 om 22:38
Joomlala, bij mij waren er meerdere gesprekken nodig en inderdaad de standaard vragenlijsten die ook gewoon op internet staan. Daarnaast is één gesprek mijn moeder aanwezig geweest die vertelde hoe ik als kind was, zijn oude schoolrapporten bekeken en uiteindelijk kreeg ik de diagnose 'adhd, dus concerta, als dat werkt, dan weten we het zeker. Half uurtje lijkt me ook wat kort, net als de medeforummers.
Phien, ik ga nu geen concerta meer proberen, die zooi heb ik na twee weken in mijn wazige wereldje door de wc gespoeld in een gefrustreerde bui. Ik wil nu toch maar Ritalin proberen, mocht het niet werken dan kap ik er ook gelijk weer mee! Dus nee, weer het zelfde pilletje leek me ook niet echt een goed plan! En je hebt inderdaad gelijk over mijn relatie, behalve 'ik hou van je' is soms ook mijn gedachte 'en hoe zou ik het zonder je moeten doen' wat inderdaad een eenzijdige reden is. Geeft me een vervelend gevoel, herkennen anderen dat?
Fijn trouwens dat je arts net even verder kijkt dan haar neus lang is, kan me voorstellen dat je niet als een slak 2 weken op de bank wil vegeteren. Weet niet of je ook een baan hebt, maar dat lijkt me praktisch ook niet zo erg haalbaar, of wel? Hopen dat de lichttherapie werkt, ik duim voor je!!!
Halvemaan, hoe is het nu met je? Al een beetje rust gevonden en een idee hoe het de komende tijd eruit gaat zien?
Pippin, wat is die SL-begeleider voor idiote gladiool? Het komt inderdaad heel negatief over, als iemand je ongevraagd bestempelt als 'iemand die heel veel extra aandacht nodig heeft'. Balen dat je het stiekem hebt gelezen, anders kon je er actie op ondernemen.
Ik heb het ook wel eens gehad, dat ik overspoeld werd door de gedachte dat ik zoveel mensen met mijn adhd onbewust het bloed onder de nagels vandaan heb getrokken, of ineens me pijnlijk duidelijk van alle beperkingen bewust werd.
Maar weet je, als je adhd hebt dan kan je supersnel verbanden leggen, je voelt het aan je water als mensen dingen voor je achterhouden, je komt overal altijd achter, je hebt energie voor duizend, je hebt altijd wel goede verhalen te vertellen (al is het alleen maar over je eigen blunders, de clown uithangen ten koste van jezelf) en je hebt een veerkracht en felxibiliteit waar menig ander jaloers op is.
Zo probeer ik het altijd maar vanuit mijn bedje diep onder de dekens te bekijken als het me even tegenzit!
(toegegeven, lukt niet altijd, maar proberen is het zeker waard!!!)
Phien, ik ga nu geen concerta meer proberen, die zooi heb ik na twee weken in mijn wazige wereldje door de wc gespoeld in een gefrustreerde bui. Ik wil nu toch maar Ritalin proberen, mocht het niet werken dan kap ik er ook gelijk weer mee! Dus nee, weer het zelfde pilletje leek me ook niet echt een goed plan! En je hebt inderdaad gelijk over mijn relatie, behalve 'ik hou van je' is soms ook mijn gedachte 'en hoe zou ik het zonder je moeten doen' wat inderdaad een eenzijdige reden is. Geeft me een vervelend gevoel, herkennen anderen dat?
Fijn trouwens dat je arts net even verder kijkt dan haar neus lang is, kan me voorstellen dat je niet als een slak 2 weken op de bank wil vegeteren. Weet niet of je ook een baan hebt, maar dat lijkt me praktisch ook niet zo erg haalbaar, of wel? Hopen dat de lichttherapie werkt, ik duim voor je!!!
Halvemaan, hoe is het nu met je? Al een beetje rust gevonden en een idee hoe het de komende tijd eruit gaat zien?
Pippin, wat is die SL-begeleider voor idiote gladiool? Het komt inderdaad heel negatief over, als iemand je ongevraagd bestempelt als 'iemand die heel veel extra aandacht nodig heeft'. Balen dat je het stiekem hebt gelezen, anders kon je er actie op ondernemen.
Ik heb het ook wel eens gehad, dat ik overspoeld werd door de gedachte dat ik zoveel mensen met mijn adhd onbewust het bloed onder de nagels vandaan heb getrokken, of ineens me pijnlijk duidelijk van alle beperkingen bewust werd.
Maar weet je, als je adhd hebt dan kan je supersnel verbanden leggen, je voelt het aan je water als mensen dingen voor je achterhouden, je komt overal altijd achter, je hebt energie voor duizend, je hebt altijd wel goede verhalen te vertellen (al is het alleen maar over je eigen blunders, de clown uithangen ten koste van jezelf) en je hebt een veerkracht en felxibiliteit waar menig ander jaloers op is.
Zo probeer ik het altijd maar vanuit mijn bedje diep onder de dekens te bekijken als het me even tegenzit!
(toegegeven, lukt niet altijd, maar proberen is het zeker waard!!!)
maandag 2 november 2009 om 23:14
springstof, even snel: de werkzame stof in Concerta (methylfenidaat) is dezelfde als in ritalin. Het enige verschil is dat deze stof bij Concerta langzamer, gelijkmatiger en langduriger wordt afgegeven: het heeft een werking van 8-12 uur tegen 2-4 uur bij ritalin. Mensen die slecht op ritalin (of een merkloze variant van methylfenidaat) reageren, reageren soms beter op Concerta omdat het niveau van de werkzame stof in je bloed daarbij constanter is. Andersom (slecht reageren op Concerta, goed op ritalin) is vrij uitzonderlijk geloof ik.
Maar goed methylfenidaat is niet de enige mogelijkheid, al is het wel de enige die veel mensen proberen -- jammer genoeg mss. Je kunt ook dexamfetamine proberen, of Strattera, of buproprion (meestal ook in die volgorde geloof ik) tot je iets gevonden hebt dat goed aanslaat. Dexamfetamine schijnt bij de meesten trouwens beter te werken en minder bijwerkingen te geven dan methylfenidaat; het is desondanks 2e en niet 1e keus omdat er minder onderzoek naar is gedaan.
Maar goed methylfenidaat is niet de enige mogelijkheid, al is het wel de enige die veel mensen proberen -- jammer genoeg mss. Je kunt ook dexamfetamine proberen, of Strattera, of buproprion (meestal ook in die volgorde geloof ik) tot je iets gevonden hebt dat goed aanslaat. Dexamfetamine schijnt bij de meesten trouwens beter te werken en minder bijwerkingen te geven dan methylfenidaat; het is desondanks 2e en niet 1e keus omdat er minder onderzoek naar is gedaan.
dinsdag 3 november 2009 om 10:05
Ik wil ook graag even mee schrijven.
Bij mijn oudste kind (bijna 12) is ook ADD geconstateerd. Maar dan in combi met (het autisme) Asperger.
Wij zijn twee dagen naar een instantie geweest om haar te laten testen, en daar kwam dit dus uit.
We hebben een uitgebreide test uitslag ontvangen en enkele tips. Maar verder zijn we nog aan het handvaten zoeken. Heb verder niet echt hulp. Moet het van m'n gezonde verstand hebben en wat tips uit een boek...
Mijn man is voor langere tijd voor zijn werk weg. Dus ik probeer haar en haar zusje zo goed mogelijk te begeleiden en op te vangen. Echt een duidelijk beeld heb ik nog niet van deze combi...
Dus vind het reuze interressant om hier mee te lezen.
Mijn oudste heeft geen medicatie hiervoor. Soms ben ik benieuwd of ze hierdoor zou veranderen. Gelukkig gaat het vaak goed. Maar soms kan ze enorm kwetsende opmerkingen maken, en sociaal niet correct reageren...maar ja ze heeft het niet voor niks..
Ik vind het belangrijk dat ze goed in haar vel zit. Zonder haar te verwennen... Het valt niet altijd mee, maar we werken eraan...
Ben heel blij met dit topic! Leerzaam...
Bij mijn oudste kind (bijna 12) is ook ADD geconstateerd. Maar dan in combi met (het autisme) Asperger.
Wij zijn twee dagen naar een instantie geweest om haar te laten testen, en daar kwam dit dus uit.
We hebben een uitgebreide test uitslag ontvangen en enkele tips. Maar verder zijn we nog aan het handvaten zoeken. Heb verder niet echt hulp. Moet het van m'n gezonde verstand hebben en wat tips uit een boek...
Mijn man is voor langere tijd voor zijn werk weg. Dus ik probeer haar en haar zusje zo goed mogelijk te begeleiden en op te vangen. Echt een duidelijk beeld heb ik nog niet van deze combi...
Dus vind het reuze interressant om hier mee te lezen.
Mijn oudste heeft geen medicatie hiervoor. Soms ben ik benieuwd of ze hierdoor zou veranderen. Gelukkig gaat het vaak goed. Maar soms kan ze enorm kwetsende opmerkingen maken, en sociaal niet correct reageren...maar ja ze heeft het niet voor niks..
Ik vind het belangrijk dat ze goed in haar vel zit. Zonder haar te verwennen... Het valt niet altijd mee, maar we werken eraan...
Ben heel blij met dit topic! Leerzaam...
dinsdag 3 november 2009 om 19:38
Sterin, is er geen behandelplan opgesteld of iets dergelijks dan? En wat is dat voor instantie waar je geweest bent? (misschien heb je gelezen dat ik met mijn zoon ook het test-circuit inga, maar ik heb nog geen bericht voor een intake ontvangen en kijk intussen zelf ook verder naar geschikte therapeuten, centra etc dus alle tips zijn welkom)
xx lisa.
xx lisa.
dinsdag 3 november 2009 om 21:31
Wat wordt er weer veel geschreven zeg! Heb niet alles even goed gelezen, daar heb ik helaas de rust niet voor. Dat zegt ook wel veel over hoe het nu met me gaat denk ik, ben vooral heel onrustig. Zoveel keuzes en zoveel onduidelijkheid... En dat is zeker niet mijn sterkste punt... En in contact met ex weeg ik ook alles wat ik zeg/ doe op wel 100 weegschalen, omdat ik weet dat ik met regelmaat de plank mis kan slaan of verkeerd kan overkomen, helemaal in deze situatie. Dat is wrs voor de meeste mensen dan wel zo, maar merk dan toch weer dat ik extra moeite heb om erbij stil te staan hoe mijn gedrag bij anderen overkomt en om me ook in de ander te verplaatsen. Gelukkig wel veel steun van mijn dinnetje waar ik nu slaap, die me wel probeert te helpen om dat uit te leggen en om samen met mij zoveel mogelijk dingen duidelijk te krijgen.
Sterin; fijn dat je iets aan dit topic hebt! Begrijp ik het goed dat jullie geen hulp hebben en dat je 'alleen' staat op dit moment in de opvoeding van je dochters? Want hopelijk heb je dan iig voor jezelf mensen in je omgeving bij wie je eens kan spuien of van gedachten kan wisselen. Werk zelf met zowel ouders van en kinderen/ jongeren met autisme en/of AD(H)D, en weet uit verhalen van ouders hoe moeilijk het kan zijn als je geen mensen om je heen hebt met wie je eens kan praten of gewoon even lekker je hart luchten.
Pippin; ook al heb je de mail van je begeleider per ongeluk gelezen, ik zou diegene er toch op aanspreken als je boosheid wel gezakt is. Ik snap goed dat je boos bent, maar het valt me wel op dat je, tenminste zo komt het over, je het heel erg aantrekt en het heel veel bij oproept. Weet je hoe dat komt?
Verder herken ik het autorijden wel, alhoewel het een stuk minder is geworden toen ik een paar jaar geleden mijn eigen auto kocht en veel meer ben gaan rijden. Maar herken nog steeds dat wanneer bijrijders aanwijzingen gaan geven, helemaal als dat dingen zijn waarop ik direct moet reageren, ik juist niet meer kan reageren. Zoals toen ik pas laat zag dat het stoplicht op oranje ging, ik koos voor gas bij, ex riep 'remmen!', en ik was de draad kwijt, waardoor ik geen van beide deed (niet remmen en gas los laten...). Tja en toen reed ik natuurlijk door rood... Ex boos, omdat hij niet snapte dat ik niets meer deed, en ik natuurlijk ook boos.
Ik ben helaas te warrig en ongeconcentreerd om op andere dingen nog te reageren, weet namelijk al niet meer waarop ik dat wilde en ga nu even lekker in een boek duiken... Dat betekent voor mij totale rust, lekker hyperfocussen zonder dat het veel energie kost
Sterin; fijn dat je iets aan dit topic hebt! Begrijp ik het goed dat jullie geen hulp hebben en dat je 'alleen' staat op dit moment in de opvoeding van je dochters? Want hopelijk heb je dan iig voor jezelf mensen in je omgeving bij wie je eens kan spuien of van gedachten kan wisselen. Werk zelf met zowel ouders van en kinderen/ jongeren met autisme en/of AD(H)D, en weet uit verhalen van ouders hoe moeilijk het kan zijn als je geen mensen om je heen hebt met wie je eens kan praten of gewoon even lekker je hart luchten.
Pippin; ook al heb je de mail van je begeleider per ongeluk gelezen, ik zou diegene er toch op aanspreken als je boosheid wel gezakt is. Ik snap goed dat je boos bent, maar het valt me wel op dat je, tenminste zo komt het over, je het heel erg aantrekt en het heel veel bij oproept. Weet je hoe dat komt?
Verder herken ik het autorijden wel, alhoewel het een stuk minder is geworden toen ik een paar jaar geleden mijn eigen auto kocht en veel meer ben gaan rijden. Maar herken nog steeds dat wanneer bijrijders aanwijzingen gaan geven, helemaal als dat dingen zijn waarop ik direct moet reageren, ik juist niet meer kan reageren. Zoals toen ik pas laat zag dat het stoplicht op oranje ging, ik koos voor gas bij, ex riep 'remmen!', en ik was de draad kwijt, waardoor ik geen van beide deed (niet remmen en gas los laten...). Tja en toen reed ik natuurlijk door rood... Ex boos, omdat hij niet snapte dat ik niets meer deed, en ik natuurlijk ook boos.
Ik ben helaas te warrig en ongeconcentreerd om op andere dingen nog te reageren, weet namelijk al niet meer waarop ik dat wilde en ga nu even lekker in een boek duiken... Dat betekent voor mij totale rust, lekker hyperfocussen zonder dat het veel energie kost
woensdag 4 november 2009 om 13:09
Halvemaan; Ja, ik weet hoe het komt. Het is namelijk niet de eerste keer dat hij -in mijn ogen- rare opmerkingen maakt. Opmerkingen als 'gezien je huidige studieresultaten weet ik niet of je van een universitaire studie gelukkgi wordt', 'Ik hoor dat je gestopt bent met de opleiding, klopt dat' (terwijl hij weet, dat ik op dat moment nog alles met hem overlegde en er kennlijk op voorhand al vanuit gaat dat ik hem niet ingelicht zou hebben), op een vraag mijnerzijds over stage met mijn stagebegeleiding bellen terwijl hij MIJ kan bellen of mailen omdat IK de vraag heb, slecht tot niet antwoord geven op vragen.. etc.
Het is dus een proces van een paar jaar geweest. Het is echt iets wat me -wederom- in het verkeerde keelgat schiet. Ik begrijp hem wel hoor, ik weet ook wel wat hij probeert te zeggen en ik ben de laatste om te ontkennen dat hij onwaarheden spreekt, maar de manier waaróp doet mij echt pijn. En de mail naar mijn SB waarin hij -vertrouwelijke- informatie zo maar doorgeeft zonder mij in te lichten en het zo neerzet dat het lijkt alsof ik ze niet allemaal op een rijtje heb..
En ik ben het zát om altijd maar 'te begrijpen' want ik krijg het andersom zo verdomd weinig terug.
Ik moet vaak denken aan een zin uit een liedje van Lennon (uit Strawberry Fields.. op eea manier in uitvoering toch ook wel een ADD (of LSD nummer.. hehe) waarin hij lijkt te omschrijven dat niemand zijn gedachtengang kan volgen en hij zich min of meer lijkt af te vragen of hij nou zo slim is of de wereld zo dom. Zo interpreteer ik die regels dan.
'No one is up in my tree, i mean it must be high or low/ that is, if you know, you can't tune in, it's allright/ it doesn't matter much to me'.
Het is dus een proces van een paar jaar geweest. Het is echt iets wat me -wederom- in het verkeerde keelgat schiet. Ik begrijp hem wel hoor, ik weet ook wel wat hij probeert te zeggen en ik ben de laatste om te ontkennen dat hij onwaarheden spreekt, maar de manier waaróp doet mij echt pijn. En de mail naar mijn SB waarin hij -vertrouwelijke- informatie zo maar doorgeeft zonder mij in te lichten en het zo neerzet dat het lijkt alsof ik ze niet allemaal op een rijtje heb..
En ik ben het zát om altijd maar 'te begrijpen' want ik krijg het andersom zo verdomd weinig terug.
Ik moet vaak denken aan een zin uit een liedje van Lennon (uit Strawberry Fields.. op eea manier in uitvoering toch ook wel een ADD (of LSD nummer.. hehe) waarin hij lijkt te omschrijven dat niemand zijn gedachtengang kan volgen en hij zich min of meer lijkt af te vragen of hij nou zo slim is of de wereld zo dom. Zo interpreteer ik die regels dan.
'No one is up in my tree, i mean it must be high or low/ that is, if you know, you can't tune in, it's allright/ it doesn't matter much to me'.
woensdag 4 november 2009 om 13:57
Balen pippin, die mail van je studieloopbaanbegeleider. Daar zou ik zelf ook helemaal niet mee blij mee zijn. Kan je er niet alsnog iets van zeggen als dat je de mail mocht lezen van je stagebegeleider o.i.d.? Wel fijn dat je nu mogelijk toch weer wel je stage gaat halen. Dat scheelt je toch weer een half jaar extra studie, en maakt ook de keuze om wel/niet door te gaan met je studie wat gemakkelijker. Al kan ik goed voorstellen dat je het eerst wil zien en dan pas verder kijkt. Nog maar een paar dagen stage toch?
Met autorijden wil ik altijd GEEN commentaar. Zodra ik wel commentaar krijg zeg ik zeer geïrriteerd: 'rij jij of rij ik.' Waarop vriend altijd moet toegeven dat ik op dat moment rij, waarop ik boos terug zeg dat 'ie dan zijn mond moet houden en dat ik op mijn manier rij en niet de zijne. Vooral toen ik net mijn rijbewijs had, had ik dit heel erg. Tegenwoordig kan ik er iets minder boos om worden.
Halve maan, ik begrijp dat je al bij je vriendin logeert? Fijn dat je daar in elk geval een plekje hebt. Jammer dat de chaos weer groter is geworden, maar die wordt ook wel weer minder als je echt je eigen plekje weer hebt.
sterin, welkom en fijn dat je iets aan het topic hebt.
lisa, leuk om weer even wat van je te lezen.
springstof: ik sluit me aan bij phien over de ritalin en concerta. houd dus zeker ook de bijwerkingen in de gaten!
Hier is inmiddels het eerste tentamen achter de rug, en ik ben heel benieuwd wat de uitslag wordt. Durf daar eigenlijk niet zoveel over te zeggen, dus dat wordt nog even afwachten en op naar het volgende tentamen deze week.
Phien: ik zit nu op de 30 mg. dexafmetamine. Zelf vind ik de werking nu wel weer tegenvallen dan in het begin. Maar ik vind het met nu de tentamens zo voor de deur ook best lastig om iets over de werking te zeggen, want die tentamens zorgen er ergens ook wel weer voor dat ik me weer iets meer tot werken toe kan zetten.
Ga nu dus ook maar weer gauw verder met leren...
Met autorijden wil ik altijd GEEN commentaar. Zodra ik wel commentaar krijg zeg ik zeer geïrriteerd: 'rij jij of rij ik.' Waarop vriend altijd moet toegeven dat ik op dat moment rij, waarop ik boos terug zeg dat 'ie dan zijn mond moet houden en dat ik op mijn manier rij en niet de zijne. Vooral toen ik net mijn rijbewijs had, had ik dit heel erg. Tegenwoordig kan ik er iets minder boos om worden.
Halve maan, ik begrijp dat je al bij je vriendin logeert? Fijn dat je daar in elk geval een plekje hebt. Jammer dat de chaos weer groter is geworden, maar die wordt ook wel weer minder als je echt je eigen plekje weer hebt.
sterin, welkom en fijn dat je iets aan het topic hebt.
lisa, leuk om weer even wat van je te lezen.
springstof: ik sluit me aan bij phien over de ritalin en concerta. houd dus zeker ook de bijwerkingen in de gaten!
Hier is inmiddels het eerste tentamen achter de rug, en ik ben heel benieuwd wat de uitslag wordt. Durf daar eigenlijk niet zoveel over te zeggen, dus dat wordt nog even afwachten en op naar het volgende tentamen deze week.
Phien: ik zit nu op de 30 mg. dexafmetamine. Zelf vind ik de werking nu wel weer tegenvallen dan in het begin. Maar ik vind het met nu de tentamens zo voor de deur ook best lastig om iets over de werking te zeggen, want die tentamens zorgen er ergens ook wel weer voor dat ik me weer iets meer tot werken toe kan zetten.
Ga nu dus ook maar weer gauw verder met leren...
woensdag 4 november 2009 om 19:58
Ik ga ook zeker actie ondernemen mbt StudieloopbaanLoser. Maar dan wel pas wanneer alle beoordelingen van die stage binnen zijn én voldoende
Vanmiddag de mailtjes voorgelegd (ook de eerdere mailtjes) aan decaan en die gaf mij helemaal gelijk en schrok eigenlijk van hoe dingen geformuleerd waren.
We zijn er wel over eens dat het niet met kwade bedoelingen gestuurd wordt, maar dat er aan de formuleringen nog wel heel wat schort. Bovendien gaat hij idd buiten zijn boekje als het over mijn persoonlijke dingen gaat. De decaan zei nog: 'Het is heel betuttelend zo, en hij is je moeder niet'. Nja, die decaan is doorgaans heel evenwichtig. Ik bedoel maar.
Deb; misschien moet ik die tactiek ook maar es gaan toepassen, van dat rij jij of rij ik. Net als iemand eerder beschreef; als ik meerdere opdrachten krijg dan bevries ik en gebeurt er niets, met alle gevolgen van dien. Boendien vind ik dat men ook wel eens mag vertrouwen dat het goed komt. Ik heb dat papiertje 6 jaar geleden gehaald mét een reden. Ik kan het namelijk wel
Vanmiddag de mailtjes voorgelegd (ook de eerdere mailtjes) aan decaan en die gaf mij helemaal gelijk en schrok eigenlijk van hoe dingen geformuleerd waren.
We zijn er wel over eens dat het niet met kwade bedoelingen gestuurd wordt, maar dat er aan de formuleringen nog wel heel wat schort. Bovendien gaat hij idd buiten zijn boekje als het over mijn persoonlijke dingen gaat. De decaan zei nog: 'Het is heel betuttelend zo, en hij is je moeder niet'. Nja, die decaan is doorgaans heel evenwichtig. Ik bedoel maar.
Deb; misschien moet ik die tactiek ook maar es gaan toepassen, van dat rij jij of rij ik. Net als iemand eerder beschreef; als ik meerdere opdrachten krijg dan bevries ik en gebeurt er niets, met alle gevolgen van dien. Boendien vind ik dat men ook wel eens mag vertrouwen dat het goed komt. Ik heb dat papiertje 6 jaar geleden gehaald mét een reden. Ik kan het namelijk wel
woensdag 4 november 2009 om 22:13
Hoi,
Ik ben een meisje van 15 jaar, zit in 4 vwo.
Ik heb soms erg moeite om me te concentreren. Als ik een tekst lees heb ik vaak dat ik, als ik klaar ben, eigenlijk niet eens weet waar het nou over ging. Of als een docent aan het praten is, luister ik helemaal niet.
Of als ik woordjes ga leren, kan ik me niet langer dan 3 minuten concentreren. Voor ik het zelf doorheb dwaal ik alweer af. Of als ik aan het praten ben, ga ik opeens van het ene onderwerp naar het andere onderwerp.
Er zijn nog veel meer dingen waarover jullie praten, en waar ik mezelf in herken.
Maar het is niet zo dat ik altijd heel erg druk ben. Ik heb wel van die momenten dat ik ineens enorm hyper ben, overal om moet lachen (terwijl het niet eens grappig is) maar dus niet 24u per dag.
Er zijn al best veel mensen die zeiden: tjee, heb jij adhd ofzo?
Wat denken jullie, zou ik adhd kunnen hebben?
Ik heb een beetje het gevoel dat ik me aanstel ofzo..
Poeh wel een beetje lang!
Ik ben een meisje van 15 jaar, zit in 4 vwo.
Ik heb soms erg moeite om me te concentreren. Als ik een tekst lees heb ik vaak dat ik, als ik klaar ben, eigenlijk niet eens weet waar het nou over ging. Of als een docent aan het praten is, luister ik helemaal niet.
Of als ik woordjes ga leren, kan ik me niet langer dan 3 minuten concentreren. Voor ik het zelf doorheb dwaal ik alweer af. Of als ik aan het praten ben, ga ik opeens van het ene onderwerp naar het andere onderwerp.
Er zijn nog veel meer dingen waarover jullie praten, en waar ik mezelf in herken.
Maar het is niet zo dat ik altijd heel erg druk ben. Ik heb wel van die momenten dat ik ineens enorm hyper ben, overal om moet lachen (terwijl het niet eens grappig is) maar dus niet 24u per dag.
Er zijn al best veel mensen die zeiden: tjee, heb jij adhd ofzo?
Wat denken jullie, zou ik adhd kunnen hebben?
Ik heb een beetje het gevoel dat ik me aanstel ofzo..
Poeh wel een beetje lang!
donderdag 5 november 2009 om 10:29
pippin: mij heeft dat echt geholpen, dat 'rij jij of rij ik'. En het werd ineens weer gezellig in de auto, en ik kon mijn aandacht ook echt op het autorijden richten i.p.v. ook nog half op vriend die op/aanmerkingen gaf en ik was veel minder gespannen aan het rijden en ik sta dan volledig achter mijn eigen beslissingen die ik maak tijdens het rijden (en voorkomt daarmee idd. zo'n situatie als halve maan had). Iedereen heeft nl. toch een ander inzicht en zou dingen heel anders doen en dat is prima, zolang ze willen dat jij het op hun manier moet doen.
En gelijk heb je, dat je er pas wat van gaat zeggen wanneer alles afgerond en binnen is. Je moet niet nu je eigen ruiten ingooien.
Sjalala: ik kan niet vanaf hier zeggen of jij wel of geen adhd hebt, dat kan alleen een psycholoog of psychiater die daarvoor is opgeleid (dus ook de andere mensen kunnen dit niet, tenzij ze daarvoor opgeleid zijn). Ik denk met name dat jij met name na moet gaan hoeveel last jijzelf van je eigen gedrag hebt. Als jij zelf namelijk nergens last van hebt, waarom zou je dan een 'etiketje' als ADHD willen hebben? Als je merkt dat je juist wel veel last hebt van je eigen gedrag (bijvoorbeeld doordat je denkt dat je door betere concentratie betere cijfers zou halen) dan is de eerste stap om naar de huisarts toe te gaan en het er met hem/haar over te hebben. Het kan prettig zijn om, nog voordat je naar de huisarts gaat, het er met je ouders over te hebben om te kijken wat zij ervan vinden (of misschien je mentor op school als je dat prettiger vindt, al weet ik niet wat die voor jou kan betekenen in eerste instantie). Zij kunnen je dan mogelijk ook ondersteunen om naar de huisarts toe te gaan. De huisarts kan dan, samen met jou, beslissen wat er verder gaat gebeuren. Meestal zal hij je naar een psycholoog of Riagg doorsturen, zodat zij met jou kunnen kijken of er sprake is van ADHD of iets anders.
Als je er echt last van hebt, zou ik je erg aanraden om naar de huisarts te gaan! Zelf vind ik het erg jammer dat het bij mij niet 'eerder' ontdekt is.
Succes! Laat je nog even weten wat je gedaan hebt?
hmmm...volgens mij moet ik nog maar weer even hard aan de slag ben hier alweer veel te lang te vinden
En gelijk heb je, dat je er pas wat van gaat zeggen wanneer alles afgerond en binnen is. Je moet niet nu je eigen ruiten ingooien.
Sjalala: ik kan niet vanaf hier zeggen of jij wel of geen adhd hebt, dat kan alleen een psycholoog of psychiater die daarvoor is opgeleid (dus ook de andere mensen kunnen dit niet, tenzij ze daarvoor opgeleid zijn). Ik denk met name dat jij met name na moet gaan hoeveel last jijzelf van je eigen gedrag hebt. Als jij zelf namelijk nergens last van hebt, waarom zou je dan een 'etiketje' als ADHD willen hebben? Als je merkt dat je juist wel veel last hebt van je eigen gedrag (bijvoorbeeld doordat je denkt dat je door betere concentratie betere cijfers zou halen) dan is de eerste stap om naar de huisarts toe te gaan en het er met hem/haar over te hebben. Het kan prettig zijn om, nog voordat je naar de huisarts gaat, het er met je ouders over te hebben om te kijken wat zij ervan vinden (of misschien je mentor op school als je dat prettiger vindt, al weet ik niet wat die voor jou kan betekenen in eerste instantie). Zij kunnen je dan mogelijk ook ondersteunen om naar de huisarts toe te gaan. De huisarts kan dan, samen met jou, beslissen wat er verder gaat gebeuren. Meestal zal hij je naar een psycholoog of Riagg doorsturen, zodat zij met jou kunnen kijken of er sprake is van ADHD of iets anders.
Als je er echt last van hebt, zou ik je erg aanraden om naar de huisarts te gaan! Zelf vind ik het erg jammer dat het bij mij niet 'eerder' ontdekt is.
Succes! Laat je nog even weten wat je gedaan hebt?
hmmm...volgens mij moet ik nog maar weer even hard aan de slag ben hier alweer veel te lang te vinden
donderdag 5 november 2009 om 13:23
Hoi
Was ik weer, tijdje geleden toch achtergekomen dat ik waarschijnelijk ADD heb. Toch maar besloten dat ik me wil laten testen.
Na weer 2 dagen uitstel gedrag om de huisarts te bellen, vanochtend gebeld. Blijkt ie op vakantie te zijn ZUCHT!
heb ik weer typisch iets wat mij altijd overkomt
Maar goed, proberen men hoofd leeg te maken en mezelf plechtig gaan beloven dat ik straks het huishouden ga doen *hoopt stiekem dat mr.Koffiepad het al heeft gedaan*
Maar ook nog ff een vraagje weet niet precies of het nou ook bij de ADD hoort maar ik kan heel erg uit me slof schieten om iets heel kleins, dat leidt dan weer tot ruzies thuis met het gevolg dat ik chagie op de bank ga zitten en binnen 5 min is alles weer goed omdat ik eigenlijk de reden van ruzie ben vergeten, ook kan ik heel snauwerig zijn en kan het ook niet goed hebben als mensen mij 2x hetzelfde vragen, hoort dit ook bij ADD of ben ik gewoon opvliegerig? haha ik ga maar weer net doen of ik aan het werk ben, oja en mezelf beloven de keet op te ruimen, alhoewel het ook morgen kan want dan ben ik vrij, maar ik moet nog wel boodschappen doen!
Was ik weer, tijdje geleden toch achtergekomen dat ik waarschijnelijk ADD heb. Toch maar besloten dat ik me wil laten testen.
Na weer 2 dagen uitstel gedrag om de huisarts te bellen, vanochtend gebeld. Blijkt ie op vakantie te zijn ZUCHT!
heb ik weer typisch iets wat mij altijd overkomt
Maar goed, proberen men hoofd leeg te maken en mezelf plechtig gaan beloven dat ik straks het huishouden ga doen *hoopt stiekem dat mr.Koffiepad het al heeft gedaan*
Maar ook nog ff een vraagje weet niet precies of het nou ook bij de ADD hoort maar ik kan heel erg uit me slof schieten om iets heel kleins, dat leidt dan weer tot ruzies thuis met het gevolg dat ik chagie op de bank ga zitten en binnen 5 min is alles weer goed omdat ik eigenlijk de reden van ruzie ben vergeten, ook kan ik heel snauwerig zijn en kan het ook niet goed hebben als mensen mij 2x hetzelfde vragen, hoort dit ook bij ADD of ben ik gewoon opvliegerig? haha ik ga maar weer net doen of ik aan het werk ben, oja en mezelf beloven de keet op te ruimen, alhoewel het ook morgen kan want dan ben ik vrij, maar ik moet nog wel boodschappen doen!
donderdag 5 november 2009 om 22:00
Deb83 dank je.
Halve maan schreef..Sterin; fijn dat je iets aan dit topic hebt! Begrijp ik het goed dat jullie geen hulp hebben en dat je 'alleen' staat op dit moment in de opvoeding van je dochters? Want hopelijk heb je dan iig voor jezelf mensen in je omgeving bij wie je eens kan spuien of van gedachten kan wisselen. Werk zelf met zowel ouders van en kinderen/ jongeren met autisme en/of AD(H)D, en weet uit verhalen van ouders hoe moeilijk het kan zijn als je geen mensen om je heen hebt met wie je eens kan praten of gewoon even lekker je hart luchten
> Klopt helemaal! Ik run m'n gezin in m'n uppie..geen fam in de buurt..ook niet echt zulke vrienden..kan gelukkig wel met man overleggen..maar ja...
Vanmiddag was wel weer even erg moeilijk...ze werd erg boos toen haar zusje met een speeltje van haar? aan het spelen was...ze werd bijna hysterisch! Ik wil niet aan haar gedrag toegeven, heb begrepen dat ze erg egocentrisch kan zijn-ziektebeeld..uhum...maar merk dat ook vaak. Maar nu was er dus nog een vriendinnetje van kleine is huis, en dan wil je het helemaal niet zo. Dus heb met beide gepraat afzonderlijk..toen bleek dat dat speeltje van kleine was, maar er weer over gedeald was..heb ik het afgekapt en laten rusten...oudste even laten afkoelen...maar pffft..weet het dan soms ook even niet...
Tuurlijk is er wel een enkeling waar mee ik kan praten. Maar niet iedereen begrijpt het. Vooral de combi, en dan ook nog es pubertijd...nog leuker...uhum..
Vandaar hier mijn uitlaat klep...
Lisa...ik heb mijn dochter in Enschede laten testen bij de AGNO/ Ortopedagoog
xx Ster
Halve maan schreef..Sterin; fijn dat je iets aan dit topic hebt! Begrijp ik het goed dat jullie geen hulp hebben en dat je 'alleen' staat op dit moment in de opvoeding van je dochters? Want hopelijk heb je dan iig voor jezelf mensen in je omgeving bij wie je eens kan spuien of van gedachten kan wisselen. Werk zelf met zowel ouders van en kinderen/ jongeren met autisme en/of AD(H)D, en weet uit verhalen van ouders hoe moeilijk het kan zijn als je geen mensen om je heen hebt met wie je eens kan praten of gewoon even lekker je hart luchten
> Klopt helemaal! Ik run m'n gezin in m'n uppie..geen fam in de buurt..ook niet echt zulke vrienden..kan gelukkig wel met man overleggen..maar ja...
Vanmiddag was wel weer even erg moeilijk...ze werd erg boos toen haar zusje met een speeltje van haar? aan het spelen was...ze werd bijna hysterisch! Ik wil niet aan haar gedrag toegeven, heb begrepen dat ze erg egocentrisch kan zijn-ziektebeeld..uhum...maar merk dat ook vaak. Maar nu was er dus nog een vriendinnetje van kleine is huis, en dan wil je het helemaal niet zo. Dus heb met beide gepraat afzonderlijk..toen bleek dat dat speeltje van kleine was, maar er weer over gedeald was..heb ik het afgekapt en laten rusten...oudste even laten afkoelen...maar pffft..weet het dan soms ook even niet...
Tuurlijk is er wel een enkeling waar mee ik kan praten. Maar niet iedereen begrijpt het. Vooral de combi, en dan ook nog es pubertijd...nog leuker...uhum..
Vandaar hier mijn uitlaat klep...
Lisa...ik heb mijn dochter in Enschede laten testen bij de AGNO/ Ortopedagoog
xx Ster
vrijdag 6 november 2009 om 09:35
Goh, dat lijkt me lastig sterin. Helemaal wanneer je het gevoel hebt dat je er min of meer alleen voor staat. Heb je wat aan de tips die je gekregen hebt? Anders is het misschien prettig om daar (meer) hulp voor bij te zoeken? Evt. kunnen we hier ook proberen mee te helpen brainstormen en ook kan je zelf ook lekker je verhaal kwijt. Gaat het met je dochter wel goed op school? Ik kan me voorstellen dat het goed is om daar toch redelijk bovenop te gaan zitten, ondanks ondankbaar puber-gedrag. Zelf had ik daar altijd enorme ruzies mee met mijn ouders (zo'n beetje de hele middelbare schooltijd en altijd erg heftig), maar als ik nu terug kijk, ben ik er ergens toch wel blij om dat ze dat gedaan hebben. Verder kan ik me voorstellen dat je dochter ook iets heeft aan een sociale vaardigheidscursus o.i.d, zodat ze leert welk gedrag wel en niet 'hoort'. Dat kan ook helpen met vriendinnetjes. Helemaal wanneer ze volgende jar naar de brugklas gaat (of zit ze daar nu al?). Nu ja, misschien heb je helemaal niets aan wat ik zeg (ben nog helemaal niet thuis in het hebben van kinderen), maar dit is wat zo gauw bij mij naar boven komt.
Koffiepad, jammer dat je huisarts net op vakantie is. Weet je al wanneer hij terug is? Zet dat dan gelijk in de agenda, dan weet je wanneer je moet bellen voor een nieuwe afspraak! Wat mij tegenwoordig helpt om mijn hoofd leeg te maken, is het maken van een takenlijstje. Alles wat er in me opkomt van wat er nog moet gebeuren schrijf ik op, en geef ik een score met hoe belangrijk het is. Door dat elke avond even te doen, weet ik de volgende ochtend gelijk ook wat me te doen staat en lukt het me iets makkelijker om aan de gang te gaan en de taken af te strepen. Ik heb zelf niet zo'n last van die stemmingswisselingen die je noemt, maar volgens mij kan dat wel een kenmerk zijn.
Verder: mijn tentamen van gister is gehaald!!!! Nu nog even ervoor zorgen dat ik het practicum gedeelte vandaag afkrijg en dan op naar het volgende kwartaal (en hopen op een goede uitslag van het eerdere tentamen). Dus vanavond even helemaal lekker niets en gelukkig ook het weekend lekker rustig, dus alvast maar een takenlijst maken voor het volgende kwartaal in de hoop dat ik dan iets minder hoef stressen voor de tentamens. Maar ik ben al heel blij met gister, want dat vak kon niet meer ingehaald/herkanst worden dus het grootste struikelblok om wel/niet door te gaan met studie is alvast gehaald en dan kan ik in december weer even verder kijken.
Koffiepad, jammer dat je huisarts net op vakantie is. Weet je al wanneer hij terug is? Zet dat dan gelijk in de agenda, dan weet je wanneer je moet bellen voor een nieuwe afspraak! Wat mij tegenwoordig helpt om mijn hoofd leeg te maken, is het maken van een takenlijstje. Alles wat er in me opkomt van wat er nog moet gebeuren schrijf ik op, en geef ik een score met hoe belangrijk het is. Door dat elke avond even te doen, weet ik de volgende ochtend gelijk ook wat me te doen staat en lukt het me iets makkelijker om aan de gang te gaan en de taken af te strepen. Ik heb zelf niet zo'n last van die stemmingswisselingen die je noemt, maar volgens mij kan dat wel een kenmerk zijn.
Verder: mijn tentamen van gister is gehaald!!!! Nu nog even ervoor zorgen dat ik het practicum gedeelte vandaag afkrijg en dan op naar het volgende kwartaal (en hopen op een goede uitslag van het eerdere tentamen). Dus vanavond even helemaal lekker niets en gelukkig ook het weekend lekker rustig, dus alvast maar een takenlijst maken voor het volgende kwartaal in de hoop dat ik dan iets minder hoef stressen voor de tentamens. Maar ik ben al heel blij met gister, want dat vak kon niet meer ingehaald/herkanst worden dus het grootste struikelblok om wel/niet door te gaan met studie is alvast gehaald en dan kan ik in december weer even verder kijken.
