Relaties
alle pijlers
Ach ja, laten we weer eens vragen 'of dit normaal is'.
woensdag 30 december 2009 om 14:14
Ok, na dagen zelf aan het denken geslagen te zijn wil ik ook graag eens de nuchtere kijk van andere mensen op mijn 'soort van probleem'.
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
woensdag 30 december 2009 om 14:56
Hoe weet je dat het kindje getint is? Je hebt het toch nooit gezien?
Ik heb ooit eenzelfde situatie gezien. Die man leidde gewoon een dubbelleven. Ik durf te wedden dat zij niet van jouw bestaan weet, en dat je vriend precies dezelfde verhalen aan haar vertelt.
Ik wil niet overdrijven, maar deze situatie klopt van geen kant.
Ik heb ooit eenzelfde situatie gezien. Die man leidde gewoon een dubbelleven. Ik durf te wedden dat zij niet van jouw bestaan weet, en dat je vriend precies dezelfde verhalen aan haar vertelt.
Ik wil niet overdrijven, maar deze situatie klopt van geen kant.
woensdag 30 december 2009 om 14:59
Ow en ik zou niet kunnen nalaten om zijn telefoon te checken, kijk ook eens bij leveringsrapporten.....Daar zie je de eerste twee regels van de verstuurde smsjes.
Flauw en jammer, maar vraagt erom met wantrouwen behandeld te worden met zijn gedrag.
Ik zou dit overigens wel melden nadat je dit hebt gedaan.
Flauw en jammer, maar vraagt erom met wantrouwen behandeld te worden met zijn gedrag.
Ik zou dit overigens wel melden nadat je dit hebt gedaan.
woensdag 30 december 2009 om 15:00
woensdag 30 december 2009 om 15:03
Moeilijk zeg!
Ook ik vind dit niet passend binnen een relatie. Maar ik denk niet dat er perse sprake van overspel of wat dan ook hoeft te zijn. Je vriend kan in een soort loyaliteitsconflict zitten. Ik sla er een beetje een slag naar, maar het zou me niet verbazen als hij zich schuldig voelt, vanwege die kinderwens, het einde van de relatie, wellicht ook de situatie waarin ze nu zit... En door dat schuldgevoel ook enorm verantwoordelijk. Misschien voelt zij ook nog wel meer voor hem, of is het een rare manier van hem toch aan zich binden, inspelen op dat schuldgevoel en verantwoordelijkheidsbesef.
Mijn vriend heeft ook een "problematische" ex (de ex zelf was/is een enorm problematisch mens, hun relatie is zeer stormachtg verlopen en heeft desondanks heel lang geduurd) waaraan hij nog steeds heel erg loyaal is en voor wie hij zich ook heel lang nog verantwoordelijk heeft gevoeld. Het contact tussen hen leek de eerste jaren van onze relatie wel op wat jij hier beschrijft. Met het verschil dat hij mij altijd eerlijk heeft verteld dat hij nog met handen en voeten aan haar vast zat. Ze waren toen ook nog maar net uit elkaar, en dat maakte het voor mij wat makkelijker om ermee om te gaan (in die zin dat ik het logisch vond dat hij daar tijd voor nodig had). Is allemaal helemaal goed gekomen.
Ik denk: steek geen energie meer in haar, in je afvragen waarom ze je wel of niet wil ontmoeten, wat haar gevoelens voor je vriend zijn. De enige met wie jij te maken hebt is je vriend. Ik snap dat de hele kwestie door alle ruzies en spanningen inmiddels moeilijk ligt. Maar probeer toch een rustig moment te vinden, schrijf het desnoods op, zoals je het hier gepost hebt. Leg de nadruk op wat het met jou doet en vraag hem of hij je wil helpen die nare gevoelens weg te nemen. Misschien moet je het "harder" spelen (een ontmoeting eisen oid, maar wat als je het dan alleen nog maar minder vertrouwt?), ik weet niet wat bij jou (en je vriend) past. Maar eisen dat hij het contact met haar verbreekt, ik denk dat je hem daarmee alleen maar verder van je af duwt.
Ook ik vind dit niet passend binnen een relatie. Maar ik denk niet dat er perse sprake van overspel of wat dan ook hoeft te zijn. Je vriend kan in een soort loyaliteitsconflict zitten. Ik sla er een beetje een slag naar, maar het zou me niet verbazen als hij zich schuldig voelt, vanwege die kinderwens, het einde van de relatie, wellicht ook de situatie waarin ze nu zit... En door dat schuldgevoel ook enorm verantwoordelijk. Misschien voelt zij ook nog wel meer voor hem, of is het een rare manier van hem toch aan zich binden, inspelen op dat schuldgevoel en verantwoordelijkheidsbesef.
Mijn vriend heeft ook een "problematische" ex (de ex zelf was/is een enorm problematisch mens, hun relatie is zeer stormachtg verlopen en heeft desondanks heel lang geduurd) waaraan hij nog steeds heel erg loyaal is en voor wie hij zich ook heel lang nog verantwoordelijk heeft gevoeld. Het contact tussen hen leek de eerste jaren van onze relatie wel op wat jij hier beschrijft. Met het verschil dat hij mij altijd eerlijk heeft verteld dat hij nog met handen en voeten aan haar vast zat. Ze waren toen ook nog maar net uit elkaar, en dat maakte het voor mij wat makkelijker om ermee om te gaan (in die zin dat ik het logisch vond dat hij daar tijd voor nodig had). Is allemaal helemaal goed gekomen.
Ik denk: steek geen energie meer in haar, in je afvragen waarom ze je wel of niet wil ontmoeten, wat haar gevoelens voor je vriend zijn. De enige met wie jij te maken hebt is je vriend. Ik snap dat de hele kwestie door alle ruzies en spanningen inmiddels moeilijk ligt. Maar probeer toch een rustig moment te vinden, schrijf het desnoods op, zoals je het hier gepost hebt. Leg de nadruk op wat het met jou doet en vraag hem of hij je wil helpen die nare gevoelens weg te nemen. Misschien moet je het "harder" spelen (een ontmoeting eisen oid, maar wat als je het dan alleen nog maar minder vertrouwt?), ik weet niet wat bij jou (en je vriend) past. Maar eisen dat hij het contact met haar verbreekt, ik denk dat je hem daarmee alleen maar verder van je af duwt.
woensdag 30 december 2009 om 15:04
Het van het dubbelleven zie ik als een optie aangedragen door degene die het verhaal lezen... Ik weet alleen zeker (voor zover je iets zeker kan weten) dat hij geen dubbelleven leidt.
Wat ik hem en haar kwalijk neem is het stiekeme. Hij noemt het alleen niet stiekem. Volgens hem gaat het zo. Ik heb niet zoveel met kerstkaarten maar als we er een sturen met 'Fijne dagen! Kopje Thee en Kopje Koffie' dan word ik wel heel zuur van eentje terug gericht aan Kopje koffie alleen. Daar word ik link van. Het is een klein vergrijp misschien maar wel met een redelijk grote boodschap erin (Thee, bestaat niet).
Wat ik hem en haar kwalijk neem is het stiekeme. Hij noemt het alleen niet stiekem. Volgens hem gaat het zo. Ik heb niet zoveel met kerstkaarten maar als we er een sturen met 'Fijne dagen! Kopje Thee en Kopje Koffie' dan word ik wel heel zuur van eentje terug gericht aan Kopje koffie alleen. Daar word ik link van. Het is een klein vergrijp misschien maar wel met een redelijk grote boodschap erin (Thee, bestaat niet).
woensdag 30 december 2009 om 15:06
Ik krijg hier ook een beetje een onderbuik gevoel van... Ik zou het in eerste instantie toch met mijn vriend proberen op te lossen. Vertel wat je dwars zit en draai het om; wat als ik een goede (mannelijke) vriend zou hebben waar ik dagelijks mee bel zonder dat jij dat weet en waar ik alleen zonder jou mee afspreek. En elke keer als jij toenadering zoekt wordt dat afgewimpeld... Misschien gaat hij zich dan wat meer indenken hoe het hele gebeuren op jou overkomt en dat jij er niet happy mee bent. En aangezien JIJ zijn vriendin bent.... ziet hij misschien in dat hij er toch iets aan moet doen?
woensdag 30 december 2009 om 15:11
In ieder geval ben ik blij met alle berichten. Ik ga eens afstand nemen van de emoties en dan later eens bedenken wat ik nu precies wil zodat het ook bij mij past.
Of ik haar nu wil ontmoeten of niet, of ik nu wil dat ze kappen met die relatie die ze hebben, of dat ik besluit er mee te leven..
Ik kom er nog op terug wat ik besloten heb. Eerst maar eens oud en nieuw vieren.
Of ik haar nu wil ontmoeten of niet, of ik nu wil dat ze kappen met die relatie die ze hebben, of dat ik besluit er mee te leven..
Ik kom er nog op terug wat ik besloten heb. Eerst maar eens oud en nieuw vieren.
woensdag 30 december 2009 om 15:12
quote:MissMMM schreef op 30 december 2009 @ 14:59:
Ow en ik zou niet kunnen nalaten om zijn telefoon te checken, kijk ook eens bij leveringsrapporten.....Daar zie je de eerste twee regels van de verstuurde smsjes.
Dat is dus uit te zetten, hoor.
Flauw en jammer, maar vraagt erom met wantrouwen behandeld te worden met zijn gedrag.
Ik zou dit overigens wel melden nadat je dit hebt gedaan.
Ow en ik zou niet kunnen nalaten om zijn telefoon te checken, kijk ook eens bij leveringsrapporten.....Daar zie je de eerste twee regels van de verstuurde smsjes.
Dat is dus uit te zetten, hoor.
Flauw en jammer, maar vraagt erom met wantrouwen behandeld te worden met zijn gedrag.
Ik zou dit overigens wel melden nadat je dit hebt gedaan.
woensdag 30 december 2009 om 15:13
quote:Brown_Eyes schreef op 30 december 2009 @ 15:11:
Ik bedoelde dat het jou ook gaan opbreken, wat is dat voor een relatie?
Je jaagt hem er dan ook weer mee weg, wellicht ook nog in haar richting.
Want de stempel, onzeker zeikwijf heb je snel te pakken.En dús maar niets doen? Dat vind ik ook niet reëel, ik vind een dergelijke vriendschap, waarbij zij helemaal buitengesloten wordt namelijk ook niet normaal.
Ik bedoelde dat het jou ook gaan opbreken, wat is dat voor een relatie?
Je jaagt hem er dan ook weer mee weg, wellicht ook nog in haar richting.
Want de stempel, onzeker zeikwijf heb je snel te pakken.En dús maar niets doen? Dat vind ik ook niet reëel, ik vind een dergelijke vriendschap, waarbij zij helemaal buitengesloten wordt namelijk ook niet normaal.
Peas on earth!
woensdag 30 december 2009 om 15:14
woensdag 30 december 2009 om 15:16
In deze situatie is er niets mis mee om het eens stevig op de spits te drijven: na 2 jaar verdien je erkenning.
Als ze niets te verbergen hebben, dan is het heel leuk en spontaan om haar eens uit te nodigen voor een brunch of diner. Kun je meteen peilen hoe jouw man en zij tegen over elkaar staan...
Trouwens, de mogelijkheid dat hij de vader is, daar moet je toch eens serieus naar kijken...
Als ze niets te verbergen hebben, dan is het heel leuk en spontaan om haar eens uit te nodigen voor een brunch of diner. Kun je meteen peilen hoe jouw man en zij tegen over elkaar staan...
Trouwens, de mogelijkheid dat hij de vader is, daar moet je toch eens serieus naar kijken...
woensdag 30 december 2009 om 15:19
quote:kopjetheemeteenzoetje schreef op 30 december 2009 @ 14:33:
Oh wacht ff.. nog een reden waarom ik weet dat ze weet dat ik besta (mooie zin). Toen mijn dierbare lieve oma op t punt stond de wereld te verlaten waren ze samen aan het werk 'ergens in een bos in Almere'. Natuur aan het fotograferen. Ik had mijn vriend toen aan de lijn die ook antwoordde en zij moet geweten hebben dat ik het was.
Hij liet mij alleen vertrekken en liet haar en haar natuur-toestanden niet zitten...Ze weet het, ze wist het...
Dit is al heel erg dat jouw vriend je zo laat zitten.
Maar hiermee is er nog geen bewijs dat zij weet van jouw bestaan. Misschien heeft zij dit gesprek wel helemaal niet gehoord? Misschien heeft hij, toen hij ophing, gezegd: dat was mijn zus, die heeft het nu even heel moeilijk.
Zolang je haar niet hebt ontmoet en jij jezelf hebt voorgesteld als Thee, vriendin van Koffie, heb je geen enkel bewijs dat zij weet van jouw bestaan, en jouw relatie.
Oh wacht ff.. nog een reden waarom ik weet dat ze weet dat ik besta (mooie zin). Toen mijn dierbare lieve oma op t punt stond de wereld te verlaten waren ze samen aan het werk 'ergens in een bos in Almere'. Natuur aan het fotograferen. Ik had mijn vriend toen aan de lijn die ook antwoordde en zij moet geweten hebben dat ik het was.
Hij liet mij alleen vertrekken en liet haar en haar natuur-toestanden niet zitten...Ze weet het, ze wist het...
Dit is al heel erg dat jouw vriend je zo laat zitten.
Maar hiermee is er nog geen bewijs dat zij weet van jouw bestaan. Misschien heeft zij dit gesprek wel helemaal niet gehoord? Misschien heeft hij, toen hij ophing, gezegd: dat was mijn zus, die heeft het nu even heel moeilijk.
Zolang je haar niet hebt ontmoet en jij jezelf hebt voorgesteld als Thee, vriendin van Koffie, heb je geen enkel bewijs dat zij weet van jouw bestaan, en jouw relatie.
woensdag 30 december 2009 om 15:20
Ik snap trouwens ook niet dat je dit allemaal zolang pikt. Al dat gedonder achter je rug om.
- Wat heb je uberhaupt nog met je ex te bespreken? uit= uit
- en dan ook nog eens kadootje gaan geven. Ik vraag me af waar dat goed voor is?
- en dat ze elkaar zovaak ontmoeten, omdat ze zogenaamd raakvlakken hebben? ik vraag me dan af welke 'raakvlakken"?
- en dan kookt ze nog gezellig voor hem? moet toch niet gekker worden.
- en dat hij jou niet eens normale antwoorden kan verstrekken.
- dat jij maar alleen naar een begrafenis moet, en dat hij gezellig met dat mens foto's in het bos staat te maken.
Dan zoekt hij het toch lekker alleen uit!
- Wat heb je uberhaupt nog met je ex te bespreken? uit= uit
- en dan ook nog eens kadootje gaan geven. Ik vraag me af waar dat goed voor is?
- en dat ze elkaar zovaak ontmoeten, omdat ze zogenaamd raakvlakken hebben? ik vraag me dan af welke 'raakvlakken"?
- en dan kookt ze nog gezellig voor hem? moet toch niet gekker worden.
- en dat hij jou niet eens normale antwoorden kan verstrekken.
- dat jij maar alleen naar een begrafenis moet, en dat hij gezellig met dat mens foto's in het bos staat te maken.
Dan zoekt hij het toch lekker alleen uit!
woensdag 30 december 2009 om 15:24
Ik ben ook boos, alleen ik probeer (let wel: probeer) niet de ergste emoties de overhand te laten nemen. Ik wil dit als een volwassen vrouw benaderen en er ook naar handelen.
Kijk, als ik de volwassen modus even uitzet, dan zou ik nu alles wel willen checken: zijn mail, zijn post, zijn hyves.. etc.. maar ik hou mij in. Ik doe het niet, ik wil het niet. Ik wil daar echt boven staan en de waarheid op een andere manier krijgen.
Kijk, als ik de volwassen modus even uitzet, dan zou ik nu alles wel willen checken: zijn mail, zijn post, zijn hyves.. etc.. maar ik hou mij in. Ik doe het niet, ik wil het niet. Ik wil daar echt boven staan en de waarheid op een andere manier krijgen.
woensdag 30 december 2009 om 15:26
quote:kopjetheemeteenzoetje schreef op 30 december 2009 @ 15:21:
Mijn naam staat op de kaart (al 2 jaar). Dan zal ze toch eens een keer gevraagd moeten hebben 'wie is die thee toch, die ik elk jaar weer terug zie komen?'
Wie doet die kaart op de bus? Jij of hij?
Is dat adres haar echte adres, oftewel, is dat adres hetzelfde als wat op haar kaart staat als afzender? Die laatste is namelijk wel echt. Maar met jullie kaart aan haar kan je vriend sjoemelen. Als hij kwaad wil.
Dus nog steeds geen bewijs helaas.
Mijn naam staat op de kaart (al 2 jaar). Dan zal ze toch eens een keer gevraagd moeten hebben 'wie is die thee toch, die ik elk jaar weer terug zie komen?'
Wie doet die kaart op de bus? Jij of hij?
Is dat adres haar echte adres, oftewel, is dat adres hetzelfde als wat op haar kaart staat als afzender? Die laatste is namelijk wel echt. Maar met jullie kaart aan haar kan je vriend sjoemelen. Als hij kwaad wil.
Dus nog steeds geen bewijs helaas.
woensdag 30 december 2009 om 15:26
quote:kopjetheemeteenzoetje schreef op 30 december 2009 @ 15:24:
Ik ben ook boos, alleen ik probeer (let wel: probeer) niet de ergste emoties de overhand te laten nemen. Ik wil dit als een volwassen vrouw benaderen en er ook naar handelen.
Ik vind je erg volwassen en verstandig overkomen, en absoluut niet hysterisch. Sterker nog: ik zou het je niet kwalijk hebben genomen als je na twee jaar wél iets hysterischer had gereageerd.....
Wat zou er gebeuren als je je vriend dit topic zou laten lezen?
Ik ben ook boos, alleen ik probeer (let wel: probeer) niet de ergste emoties de overhand te laten nemen. Ik wil dit als een volwassen vrouw benaderen en er ook naar handelen.
Ik vind je erg volwassen en verstandig overkomen, en absoluut niet hysterisch. Sterker nog: ik zou het je niet kwalijk hebben genomen als je na twee jaar wél iets hysterischer had gereageerd.....
Wat zou er gebeuren als je je vriend dit topic zou laten lezen?
Peas on earth!
woensdag 30 december 2009 om 15:27
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 30 december 2009 @ 15:26:
[...]
Ik vind je erg volwassen en verstandig overkomen, en absoluut niet hysterisch. Sterker nog: ik zou het je niet kwalijk hebben genomen als je na twee jaar wél iets hysterischer had gereageerd.....
Wat zou er gebeuren als je je vriend dit topic zou laten lezen?Helemaal eens.
[...]
Ik vind je erg volwassen en verstandig overkomen, en absoluut niet hysterisch. Sterker nog: ik zou het je niet kwalijk hebben genomen als je na twee jaar wél iets hysterischer had gereageerd.....
Wat zou er gebeuren als je je vriend dit topic zou laten lezen?Helemaal eens.
