Seks
alle pijlers
minnaar deel 6
vrijdag 18 december 2009 om 14:03
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
woensdag 13 januari 2010 om 18:39
Ben het met je eens Miss thang dat iedereen het "recht" heeft om gelukkig te worden en te zijn.
Daarbij hoort ook het echt voor jezelf en je eigen leven kiezen.
Voor sommigen betekent dat dat ze hun relatie moeten verbreken, maar voor veel mensen is het ook gewoon binnen hun relatie te realiseren.
Als je echt niet gelukkig in een relatie bent en er is aan gewerkt en er blijkt niets aan te doen, is het voor alle partijen beter om daar een einde aan te maken teneinde op een andere manier gelukkig te worden.
Wees lief voor jezelf allemaal
Daarbij hoort ook het echt voor jezelf en je eigen leven kiezen.
Voor sommigen betekent dat dat ze hun relatie moeten verbreken, maar voor veel mensen is het ook gewoon binnen hun relatie te realiseren.
Als je echt niet gelukkig in een relatie bent en er is aan gewerkt en er blijkt niets aan te doen, is het voor alle partijen beter om daar een einde aan te maken teneinde op een andere manier gelukkig te worden.
Wees lief voor jezelf allemaal
Good girls are bad girls that never get caught!!!!!
woensdag 13 januari 2010 om 18:41
@stew: dat zijn gevoelens die regelmatig de kop op steken, maar tegelijkertijd weet je ook dat jij en jij alleen recht hebt op jouw geluk! En ik ben er zelfs van overtuigd dat je alleen iemand anders gelukkig kunt maken, wanneer je gelukkig bent met jezelf. En dat klinkt in theorie meteen weer prachtig, maar in de praktijk is het moeilijk om het na te streven en zo daadwerkelijk te leven.
Het gevoel van het waard te moeten zijn zit diep verankerd (iig in mijn geval), en heeft natuurlijk ook te maken met opvoeding en levensgeschiedenis (zei het 30-ertje van het forum)...
Het gevoel van het waard te moeten zijn zit diep verankerd (iig in mijn geval), en heeft natuurlijk ook te maken met opvoeding en levensgeschiedenis (zei het 30-ertje van het forum)...
woensdag 13 januari 2010 om 18:42
Weet je wat het gewoon is, denk ik? Ik heb in die situatie gezeten waarin jullie nu ook zitten (verschillende fases) en ik zou gewoon heel graag willen dat ik met een toverstafje kon zwaaien en het allemaal beter kon maken, maar dat gaat nou eenmaal niet, dus mijn toverstafje is dan maar vertellen over mijn eigen ervaringen.
Bkstr, dat is ook wel een scherpe, dat het misschien een fase is met nr.1 waar jullie weer uit kunnen komen. Zou het niet zo zijn dat je het op een gegeven moment gewoon weet en voelt? Dat het echt het einde is, zeg maar, en dat het geen fase meer is. Ik voelde echt overal en aan alles dat ik echt niet meer verder kon (pfff, ik herinner me dat nu weer, dat was echt mijn diepe dal).
Stew, wat lief dat je dat zegt, dat je bewondering voor me hebt. Als het goed is, zou het met de sportclub van de kinderen allemaal goed moeten komen, bij een scheiding wordt het belang van de kinderen altijd voorop gesteld, en dienen de ouders samen te zorgen dat hun leven (in dat opzicht dan) niet verandert. Maar goed, dat is voor jou (nog) niet aan de orde, als je tevreden bent met tevreden zijn, dan is daar helemaal niks mis mee!
Bkstr, dat is ook wel een scherpe, dat het misschien een fase is met nr.1 waar jullie weer uit kunnen komen. Zou het niet zo zijn dat je het op een gegeven moment gewoon weet en voelt? Dat het echt het einde is, zeg maar, en dat het geen fase meer is. Ik voelde echt overal en aan alles dat ik echt niet meer verder kon (pfff, ik herinner me dat nu weer, dat was echt mijn diepe dal).
Stew, wat lief dat je dat zegt, dat je bewondering voor me hebt. Als het goed is, zou het met de sportclub van de kinderen allemaal goed moeten komen, bij een scheiding wordt het belang van de kinderen altijd voorop gesteld, en dienen de ouders samen te zorgen dat hun leven (in dat opzicht dan) niet verandert. Maar goed, dat is voor jou (nog) niet aan de orde, als je tevreden bent met tevreden zijn, dan is daar helemaal niks mis mee!
anoniem_32026 wijzigde dit bericht op 13-01-2010 18:45
Reden: Ik mag toch echt geen d en t fouten maken, hoor!
Reden: Ik mag toch echt geen d en t fouten maken, hoor!
% gewijzigd
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 13 januari 2010 om 18:47
quote:bkstr schreef op 13 januari 2010 @ 18:41:
Het gevoel van het waard te moeten zijn zit diep verankerd (iig in mijn geval), en heeft natuurlijk ook te maken met opvoeding en levensgeschiedenis (zei het 30-ertje van het forum)...Het gevoel van het waard te moeten zijn zit bij mij ook diep, alleen anders dan bij jou, denk ik. Ik vind namelijk dat ik het echt wel waard ben, ik vind dat ik alles verdien wat ik in dit leven wil doen en wat ik eruit wil halen! En ik zorg ook dat ik dat krijg! (en ik ben trouwens ook een 30-ertje, haha)
Het gevoel van het waard te moeten zijn zit diep verankerd (iig in mijn geval), en heeft natuurlijk ook te maken met opvoeding en levensgeschiedenis (zei het 30-ertje van het forum)...Het gevoel van het waard te moeten zijn zit bij mij ook diep, alleen anders dan bij jou, denk ik. Ik vind namelijk dat ik het echt wel waard ben, ik vind dat ik alles verdien wat ik in dit leven wil doen en wat ik eruit wil halen! En ik zorg ook dat ik dat krijg! (en ik ben trouwens ook een 30-ertje, haha)
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 13 januari 2010 om 18:47
@ Bkstr, levensgeschiedenis vormt een mens maar ik waak er wel altijd voor om alles door mijn 'ongelukkige jeugd' aan die kapstok te hangen. Misschien komt het wel omdat jij, net als ik, zo'n denkster bent;maar ik vraag me af of je als je moet nadenken of je wel gelukkig bent, het ook echt bent. Toen ik supergelukkig was, was ik het gewoon.Toen wist ik het, en als ik er nu over nadenk ben ik gewoon tevreden. Mijn streven is ook om alles uit het leven proberen te halen, maar dat zal wel in mijn eigen tempo gaan. Door de posts van vandaag denk ik er wel meer over door ( dank o.a MissT)
woensdag 13 januari 2010 om 18:54
@ MT: ja lekker scherp he; wéér iets om over na te denken Wellicht is het een fase, hoewel ik me meer en meer realiseer dat het zo simpel niet is. Als ik onze relatie goed bekijk gedurende de afgelopen 10 jaar, dan zie ik een patroon wat nu door omstandigheden alleen maar scherper wordt. Maken die omstandigheden juist nu dat het allemaal erger is dan het lijkt (dus de eerder genoemde fase) of wordt nu pijnlijk duidelijk dat dit patroon niet meer doorbroken zal worden en het op moeilijke momenten puur op mezelf aan zal komen? Ik ben een 'zorger', vandaar mijn hulpverlenersachtergrond, maar op dit moment blijk ik het nodig te hebben 'verzorgd' te worden. Dat gebeurt niet..
@ Stew: ik merk aan je dat je weer meer aan het nadenken geslagen bent; je posts laten dat heel duidelijk zien. Moeilijk, maar onvermijdelijk voor denkers zoals jij en ik idd (en zoals velen hier op het forum, zo blijkt maar weer). Ik denk ook dat wanneer we allemaal wat oppervlakkiger waren, we niet hier zouden schrijven. Dan ging je vreemd, en dacht je daar niet verder bij na. Feit dat we hierover schrijven, nadenken, ervaringen delen zowel makkelijke en lekkere, als moeilijke en zware, maakt dat we meer zijn dan oppervlakkige mensen...
@ Stew: ik merk aan je dat je weer meer aan het nadenken geslagen bent; je posts laten dat heel duidelijk zien. Moeilijk, maar onvermijdelijk voor denkers zoals jij en ik idd (en zoals velen hier op het forum, zo blijkt maar weer). Ik denk ook dat wanneer we allemaal wat oppervlakkiger waren, we niet hier zouden schrijven. Dan ging je vreemd, en dacht je daar niet verder bij na. Feit dat we hierover schrijven, nadenken, ervaringen delen zowel makkelijke en lekkere, als moeilijke en zware, maakt dat we meer zijn dan oppervlakkige mensen...
woensdag 13 januari 2010 om 18:56
@ allemaal: RESPECT met hoofdletters.
Tevreden bij nr 1 en verlust op sv: Een mogelijke combi, maar lang vol te houden?
Ben zo met stew eens dat als je de 'verkeerde' tegenkomt de boel echt lastig wordt. Ga sv eerst maar weer eens uitgebreid testen! Van de nadenkstand dus weer regelrecht in al die andere standjes... adem in - adem uit.
Sterkte allemaal!
Tevreden bij nr 1 en verlust op sv: Een mogelijke combi, maar lang vol te houden?
Ben zo met stew eens dat als je de 'verkeerde' tegenkomt de boel echt lastig wordt. Ga sv eerst maar weer eens uitgebreid testen! Van de nadenkstand dus weer regelrecht in al die andere standjes... adem in - adem uit.
Sterkte allemaal!
woensdag 13 januari 2010 om 19:03
Bkstr Bevel voor jou - Nu even niet meer nadenken! Je kan het ook allemaal dooddenken en overanalyseren.
Als het zover is, voel je het echt wel, en dan weet je dan echt wel dat je die beslissing moet nemen.
En dan zul je je achteraf nog 100.000 keer afvragen of je wel de juiste beslissing hebt genomen, maar ik kan je verzekeren, na een tijdje, als het stof weer is gaan liggen, weet je weer dat het echt de juiste beslissing was.
Maar voor nu: Even NIET MEER DENKEN!
Als het zover is, voel je het echt wel, en dan weet je dan echt wel dat je die beslissing moet nemen.
En dan zul je je achteraf nog 100.000 keer afvragen of je wel de juiste beslissing hebt genomen, maar ik kan je verzekeren, na een tijdje, als het stof weer is gaan liggen, weet je weer dat het echt de juiste beslissing was.
Maar voor nu: Even NIET MEER DENKEN!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 13 januari 2010 om 19:19
voor iedereen, mooie openhartige postings zijn geschreven. Ik heb niet veel tijd vanavond om uitgebreid te reageren maar wil inzake kinderen meegeven dat kinderen veel meer oppikken en merken dan dat wij denken. En in onze beleving werkt het dan misschien heel goed binnen het gezin als ouders geen bonje hebben en in harmonie naast elkaar kunnen leven, het is toch heel wat anders dan opgroeien in een gezin waarin ouders volop liefdevol met elkaar omgaan.
.........
Ik snap heel goed dat uit een slechte relatie stappen niet iets is wat je 1-2-3 doet, maar denk asjeblieft niet dat de kinderen niets merken ook al vechten hun ouders elkaar de tent niet uit.
voor iedereen.
.........
Ik snap heel goed dat uit een slechte relatie stappen niet iets is wat je 1-2-3 doet, maar denk asjeblieft niet dat de kinderen niets merken ook al vechten hun ouders elkaar de tent niet uit.
voor iedereen.
anoniem_92755 wijzigde dit bericht op 16-01-2010 09:27
Reden: niet alles hoeft eeuwig in het archief te blijven rondzwermen,,
Reden: niet alles hoeft eeuwig in het archief te blijven rondzwermen,,
% gewijzigd
woensdag 13 januari 2010 om 19:48
Bloem, had mijn post weer weggehaald, omdat ik die nogal kort door de bocht vond, maar ik ben het dus helemaal met je eens, en ik denk echt oprecht dat mijn dochter meer heeft aan mij en haar vader nu we uit elkaar zijn. Natuurlijk vraagt ze weleens waarom we niet meer bij elkaar zijn, maar we zijn nu alledrie veel relaxter, omdat we alle drie niet meer op eieren hoeven te lopen.
Mijn post was dus ook geenszins een aanval op jou!
En nu ga ik lekker even op de bank hangen, een paar afleveringen Gossip Girl op dvd kijken!
Mijn post was dus ook geenszins een aanval op jou!
En nu ga ik lekker even op de bank hangen, een paar afleveringen Gossip Girl op dvd kijken!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 13 januari 2010 om 20:27
quote:stewardess schreef op 13 januari 2010 @ 15:24:
@ Ninah, keuzes maken op het juiste moment is echt heel erg moeilijk.
@ Angel, veel plezier! En een gedetailleerd verslag graag!
tuurlijk stew je weet hoe ik ben,details zijn belangrijk .
eerst mijn snode plannetjes afronden ,eerst is gaan werken op mijn werk en dan all the way in mijn hoteldate.
nog ff geduld!
@ Ninah, keuzes maken op het juiste moment is echt heel erg moeilijk.
@ Angel, veel plezier! En een gedetailleerd verslag graag!
tuurlijk stew je weet hoe ik ben,details zijn belangrijk .
eerst mijn snode plannetjes afronden ,eerst is gaan werken op mijn werk en dan all the way in mijn hoteldate.
nog ff geduld!
woensdag 13 januari 2010 om 22:06
Ik heb een jaar of 10 geleden besloten te scheiden, het is een stap die vreselijk is, wat ik wil toevoegen is niet dat je het wel of niet zou moeten doen. maar het gevoel dat je als vader je kinderen vreselijk in de steek laat duurt niet heel lang. Vooral als je daarna merkt dat jezelf opknapt en niet meer in dat cocon zit wat benauwd. daarna is het in mijn geval mis gegaan omdat exlief met bagger is gaan smijten. Wat ik in mijn naaste omgeving heb gezien is dat als dat bagger smijten niet gebeurd iedereen er heel erg beter van wordt.
Ik weet dat het niemand helpt, hooguit is er iets herkenbaars
Onwijs veel sterkte met dubben, want dat kan even duren
Ik weet dat het niemand helpt, hooguit is er iets herkenbaars
Onwijs veel sterkte met dubben, want dat kan even duren
woensdag 13 januari 2010 om 22:24
quote:Miss thang schreef op 13 januari 2010 @ 14:29:
Het zal inmiddels duidelijk zijn dat ik daar toch niet helemaal achter kan staan.
Ik begrijp het wel, hoor, geloof me, zo ben ik ook nog een paar jaar bij ex blijven hangen, tot ik uiteindelijk besefte dat het zo echt niet langer meer kon. Uiteindelijk gunde ik hem ook een vrouw die echt voor de volle 100% voor hem gaat, die de grond kust waarop hij loopt, bij wijze van spreken.Ben nog niet helemaal klaar met lezen, maar dit is dus, voor mij na jarenlange strijd met mezelf, de reden geweest om knuppel in hoenderhok te gooien. Alsof ik het zelf geschreven heb.
Het zal inmiddels duidelijk zijn dat ik daar toch niet helemaal achter kan staan.
Ik begrijp het wel, hoor, geloof me, zo ben ik ook nog een paar jaar bij ex blijven hangen, tot ik uiteindelijk besefte dat het zo echt niet langer meer kon. Uiteindelijk gunde ik hem ook een vrouw die echt voor de volle 100% voor hem gaat, die de grond kust waarop hij loopt, bij wijze van spreken.Ben nog niet helemaal klaar met lezen, maar dit is dus, voor mij na jarenlange strijd met mezelf, de reden geweest om knuppel in hoenderhok te gooien. Alsof ik het zelf geschreven heb.
woensdag 13 januari 2010 om 22:33
quote:bkstr schreef op 13 januari 2010 @ 18:36:
[...]
Thnx lieve MT: hart onder de riem is altijd welkom
Dat laatste wat je schrijft, dat is wat ik zo vaak meemaak. De dalen maken dat je de pieken steeds beter kunt waarderen. Omgekeerd kunnen de pieken er ook voor zorgen dat je je ergens in je achterhoofd realiseert tijdens de dalen dat het ooit ook weer beter zal gaan. En dát maakt weer dat ik ook weer twijfel over of ik nu echt niet gelukkig ben, of dat het een fase is, waar ik ook weer uit zal komen (met nr1 bedoel ik dan). En zo beredeneer ik mezelf steeds weer dol.
pff, genoeg stof om over na te denken.. rest of u guys: hang in there, en geniet zolang het kan! Mss mosterdvraag maar overheersen de pieken of de dalen in je relatie?
Je schreef ook ergens dat je nog geen kinderen hebt. Misschien is dat in dit geval een zegen. Hierdoor hoef je je nimmer schuldig naar hun te voelen.
[...]
Thnx lieve MT: hart onder de riem is altijd welkom
Dat laatste wat je schrijft, dat is wat ik zo vaak meemaak. De dalen maken dat je de pieken steeds beter kunt waarderen. Omgekeerd kunnen de pieken er ook voor zorgen dat je je ergens in je achterhoofd realiseert tijdens de dalen dat het ooit ook weer beter zal gaan. En dát maakt weer dat ik ook weer twijfel over of ik nu echt niet gelukkig ben, of dat het een fase is, waar ik ook weer uit zal komen (met nr1 bedoel ik dan). En zo beredeneer ik mezelf steeds weer dol.
pff, genoeg stof om over na te denken.. rest of u guys: hang in there, en geniet zolang het kan! Mss mosterdvraag maar overheersen de pieken of de dalen in je relatie?
Je schreef ook ergens dat je nog geen kinderen hebt. Misschien is dat in dit geval een zegen. Hierdoor hoef je je nimmer schuldig naar hun te voelen.
woensdag 13 januari 2010 om 22:55
Bloem zeer herkenbaar wat je schreef. Mijn ouders zijn nog steeds met elkaar getrouwd. Kan er niet te veel over kwijt ivm herkenbaarheid, maar owwwww.... wat zou ik graag willen dat ze jaren geleden de beslissing hadden genomen om te scheiden. Ze hebben op zich een leuk leven nu samen hoor. Ze zijn tevreden...
donderdag 14 januari 2010 om 06:59
@ CL: kan me helemaal vinden in jouw motto!
voor wat betreft pieken en dalen: wij hebben in onze relatie weinig pieken en dalen, het is vrij 'kabbelend' zeg maar. Ik als persoon ben iemand van veel pieken en dalen, en ik denk dat dat inherent is aan het karakter dat veel overdenkt, redeneert en analyseert. Doordat ik nu zo aan het terugkijken ben naar mijn relatie, icm de thuissituatie natuurlijk en geconfronteerd wordt met de eindigheid van het leven, merk ik dat ik (soms zelfs binnen 1 dag) diepe dalen ken, maar ook pieken door de kleinste dingen. Over het algemeen is het nu een diep dal, maar door te weten dat er ook weer betere dagen zullen komen kom ik daar vast ook wel weer uit, ooit.
Er zijn ook mensen die niet zo bewust leven, en dat bedoel ik niet zo negatief als dat ik het hier schrijf. Door te kabbelen vaar je minder roerig door het leven, wat maakt dat je het wellicht wat makkelijker doorkomt, het leven. Ik benijd soms (meest al in een dip) de mensen die dat kunnen: kabbelen, tevreden, steady; dat lijkt me soms zo heerlijk; niet nadenken maar gewoon het leven leven zoals het komt. Maar anderzijds is het nu eenmaal zo dat ik een denker ben, en door de dalen en de pieken merk ik wel dat ik intens leef. SC smste vannacht nog (ongeveer): ik heb pijn, maar ik voel wel op duizenden manieren dat ik leef.
voor wat betreft pieken en dalen: wij hebben in onze relatie weinig pieken en dalen, het is vrij 'kabbelend' zeg maar. Ik als persoon ben iemand van veel pieken en dalen, en ik denk dat dat inherent is aan het karakter dat veel overdenkt, redeneert en analyseert. Doordat ik nu zo aan het terugkijken ben naar mijn relatie, icm de thuissituatie natuurlijk en geconfronteerd wordt met de eindigheid van het leven, merk ik dat ik (soms zelfs binnen 1 dag) diepe dalen ken, maar ook pieken door de kleinste dingen. Over het algemeen is het nu een diep dal, maar door te weten dat er ook weer betere dagen zullen komen kom ik daar vast ook wel weer uit, ooit.
Er zijn ook mensen die niet zo bewust leven, en dat bedoel ik niet zo negatief als dat ik het hier schrijf. Door te kabbelen vaar je minder roerig door het leven, wat maakt dat je het wellicht wat makkelijker doorkomt, het leven. Ik benijd soms (meest al in een dip) de mensen die dat kunnen: kabbelen, tevreden, steady; dat lijkt me soms zo heerlijk; niet nadenken maar gewoon het leven leven zoals het komt. Maar anderzijds is het nu eenmaal zo dat ik een denker ben, en door de dalen en de pieken merk ik wel dat ik intens leef. SC smste vannacht nog (ongeveer): ik heb pijn, maar ik voel wel op duizenden manieren dat ik leef.
donderdag 14 januari 2010 om 11:23
Wat een heerlijk topic..
Herkenbaar.
Ook ik heb een minnaar en ben verliefd op hem geworden,of eigenlijk was ik dat al heel lang...al toen ik nog een puber meisje was..
Toen was hij out of my league,in mijn fantasieen was hij altijd aanwezig.
En op een dag werd mijn fantasie werkelijkheid.
En nu...? nu wil ik oud met hem worden,maar dat zal niet zonder slag of stoot gaan.
Herkenbaar.
Ook ik heb een minnaar en ben verliefd op hem geworden,of eigenlijk was ik dat al heel lang...al toen ik nog een puber meisje was..
Toen was hij out of my league,in mijn fantasieen was hij altijd aanwezig.
En op een dag werd mijn fantasie werkelijkheid.
En nu...? nu wil ik oud met hem worden,maar dat zal niet zonder slag of stoot gaan.
donderdag 14 januari 2010 om 12:16
CL, jouw motto is nu wel heel toepasselijk inderdaad. Ik ben het ook eens!
Bkstr, ik krijg weer kippenvel van je laatste post. En het sms'je dat sc je schreef, dat vind ik echt heel mooi.
Ik ben ook iemand van diepe dalen en hoge pieken, ik wil gewoon leven, en voelen dat ik leef! Maar of dat door het denken komt....? Ik zou juist willen zeggen dat ik de laatste tijd veel minder nadenk, en veel meer gewoon doe, en dat ik daarom veel meer meemaak. Is er niet ooit eens zo'n goeroe geweest die zei dat je eens moest proberen overal 'ja' op te zeggen? Ik probeer dat nu veel meer, gewoon doen, en dan maar zien wat er gebeurt en waar ik in terecht kom (maar volgens mij is dat niet verstandig bij de echte grote dingen des levens, zoals bijv. scheiden, waar wij het hier vaak over hebben, dan zul je toch echt wel wat meer moeten nadenken).
Bkstr, ik krijg weer kippenvel van je laatste post. En het sms'je dat sc je schreef, dat vind ik echt heel mooi.
Ik ben ook iemand van diepe dalen en hoge pieken, ik wil gewoon leven, en voelen dat ik leef! Maar of dat door het denken komt....? Ik zou juist willen zeggen dat ik de laatste tijd veel minder nadenk, en veel meer gewoon doe, en dat ik daarom veel meer meemaak. Is er niet ooit eens zo'n goeroe geweest die zei dat je eens moest proberen overal 'ja' op te zeggen? Ik probeer dat nu veel meer, gewoon doen, en dan maar zien wat er gebeurt en waar ik in terecht kom (maar volgens mij is dat niet verstandig bij de echte grote dingen des levens, zoals bijv. scheiden, waar wij het hier vaak over hebben, dan zul je toch echt wel wat meer moeten nadenken).
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
