Italiaanse eetgewoontes. Wie vertelt?

30-12-2009 11:56 178 berichten
Alle reacties Link kopieren
Italiaanse eetgewoontes. Wie vertelt?



Ik hou van Italiaans eten. Eet het ook weer niet overdadig veel en helaas heb ik de Zilveren Lepel nog niet voor een betaalbaar bedrag op de kop weten te tikken.



Maar toch hoor ik her en der dingen die ik (nog) niet wist.

Van de week hoorde ik dat de echte Italiaan geen stokbrood bij de pasta serveert. En al eens eerder dat het een "doodzonde" is om pasta als hoofdgerecht te serveren in Italë. Goh. Wist ik nooit. Ik kijk graag kookprogramma's en in de loop van de jaren wel gezien dat zoveel gebieden in Italië zo zijn "eigen" keuken heeft.



Zijn er hier forummers met leuke verhalen, anekdotes, familieverhalen, roots in Italië, waarheden en broodje aap verhalen, of andere leuke of lekkere dingen over de Italiaanse keuken? Ja, lekkere recepten ook welkom uiteraard.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog nooit vies gegeten in Italië! Werkelijk elk broodje, elke pizza, elke maaltijd was grandioos.

Slechte koffie heb ik ook nog niet kunnen aantreffen.

De service in restaurants vind ik geweldig. Dat ik alleen maar goede ervaringen heb heeft ongetwijfeld veel te maken met het feit dat mijn vriend heel goed Italiaans kan spreken en dat word gewaardeerd.

Het opvallendste wat ik zelf aantrof en niet had verwacht: ijs in witte bolletjes, hoe kom je erop? Ik kon mezelf er niet toe aanzetten om het te proeven....
Alle reacties Link kopieren
Wat een leuk onderwerp. Ik ben dol op Italiaans, we hebben vanavond nog ons favoriete gerecht gegeten, spaghetti aglio olio, spaghetti met veel olijfolie, knoflook en chilipeper. Ik kook graag en vaak uitgebreid, heb de zilveren lepel ook staan, maar moet toegeven dat ik er nog weinig uit gemaakt heb. Wie wel en elke recepten bevallen goed?
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, onze leukste restaurantervaring in Italie was tijdens onze huwelijksreis. We kwamen laat aan in een dorpje onder Siena, en het restaurant bij ons appartement was dicht. Op zoek in het dorp vonden we een open café. Eenmaal binnen bleek er een zaaltje achter te liggen waar de dorpelingen, in hun goeie goed, zaten te eten. Een menukaart was er niet, en ons Italiaans was niet voldoende om de ober te kunnen volgen. Gelukkig was hij bereid om de genoemde gerechten uit te beelden en we hebben gesmuld van 't gestoofde konijn (hupsen en met je vingers 2 oren uitbeelden) en de kip (kakelen en staartveren imiteren). We hebben er de rest van de week gegeten, elke dag iets anders, wat de kokkin maar maakte, en het was elke dag heel simpel, smakelijk en spotgoedkoop.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven