Relaties
alle pijlers
Vriend wil een kind en ik niet HELP!
dinsdag 2 februari 2010 om 22:56
Ik ben al een tijdje samen met mijn vriend
Nu wil hij kinderen. Ik eigenlijk niet. Ik heb niets met kinderen, ik vind ze eng, vies (snotneuzen bah) en weet ook totaal niet hoe ik me moet gedragen in de buurt van kinderen.
In augustus zijn we twee weken op vakantie geweest en toen stelde hij me voor de keuze. Of kinderen of einde relatie.
Ik heb toen maar gezegd dat ik wel kinderen wilde.
Bij thuiskomst zou ik met de pil stoppen en zouden we er samen voor gaan.
Maar nu komt het: Ik ben niet met de pil gestopt. Ik slik nog braaf elke dag de pil en ben elke keer zogenaamd teleurgesteld dat ik nog niet zwanger
We hebben ooit afgesproken nooit de medische mallemolen in te gaan mocht het niet lukken maar de laatste maand begint hij er toch over.
Hij wil naar de huisarts. En dan komt het natuurlijk uit want de huisarts weet dat ik de pil slik.
Wat moet ik doen? Ik wil hem echt niet kwijt.
Hoe weerhoud ik hem ervan om naar de huisarts te gaan. Hoe maak ik hem duidelijk dat kinderen voor ons gewoon niet is weggelegd?
Please help!!
Nu wil hij kinderen. Ik eigenlijk niet. Ik heb niets met kinderen, ik vind ze eng, vies (snotneuzen bah) en weet ook totaal niet hoe ik me moet gedragen in de buurt van kinderen.
In augustus zijn we twee weken op vakantie geweest en toen stelde hij me voor de keuze. Of kinderen of einde relatie.
Ik heb toen maar gezegd dat ik wel kinderen wilde.
Bij thuiskomst zou ik met de pil stoppen en zouden we er samen voor gaan.
Maar nu komt het: Ik ben niet met de pil gestopt. Ik slik nog braaf elke dag de pil en ben elke keer zogenaamd teleurgesteld dat ik nog niet zwanger
We hebben ooit afgesproken nooit de medische mallemolen in te gaan mocht het niet lukken maar de laatste maand begint hij er toch over.
Hij wil naar de huisarts. En dan komt het natuurlijk uit want de huisarts weet dat ik de pil slik.
Wat moet ik doen? Ik wil hem echt niet kwijt.
Hoe weerhoud ik hem ervan om naar de huisarts te gaan. Hoe maak ik hem duidelijk dat kinderen voor ons gewoon niet is weggelegd?
Please help!!
woensdag 3 februari 2010 om 00:56
quote:minny schreef op 03 februari 2010 @ 00:46:
Jah dat wel Poez, maar om nou te zeggen dat ik de vakantie heb die ik echt wil...neuh dat niet. Je kan ook denken: dat komt wel weer. Een keer.
Overigens heb ik een fantastische vakantie, als mijn kind een leuke tijd heeft. Want als zij het leuk heeft, dan heb ik het leuk. Tijd om mijn boek te lezen, ect.
Wat is dat nu, vakantie? Moet je nu echt dure reizen maken, ver weg gaan, om te kunnen ontspannen?
Je mist meer
Dan je meemaakt
Helemaal
Niet erg
Martin Bril
Jah dat wel Poez, maar om nou te zeggen dat ik de vakantie heb die ik echt wil...neuh dat niet. Je kan ook denken: dat komt wel weer. Een keer.
Overigens heb ik een fantastische vakantie, als mijn kind een leuke tijd heeft. Want als zij het leuk heeft, dan heb ik het leuk. Tijd om mijn boek te lezen, ect.
Wat is dat nu, vakantie? Moet je nu echt dure reizen maken, ver weg gaan, om te kunnen ontspannen?
Je mist meer
Dan je meemaakt
Helemaal
Niet erg
Martin Bril
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 3 februari 2010 om 00:58
quote:elninjoo schreef op 03 februari 2010 @ 00:50:
[...]
Dat compromis zullen mensen die niets liever willen hebben dan 'n kind vast graag maken. Maar we hebben 't hier over iemand die helemaal niet op 'n kind zit te wachten. Als ze dan ook nog voor 'n groot deel haar vrijheden en mogelijkheden moet inleveren of aanpassen aan 't kind, dan wordt het vooruitzicht er natuurlijk niet leuker op.Mijn reactie was op een zijweggetje, Nien.
[...]
Dat compromis zullen mensen die niets liever willen hebben dan 'n kind vast graag maken. Maar we hebben 't hier over iemand die helemaal niet op 'n kind zit te wachten. Als ze dan ook nog voor 'n groot deel haar vrijheden en mogelijkheden moet inleveren of aanpassen aan 't kind, dan wordt het vooruitzicht er natuurlijk niet leuker op.Mijn reactie was op een zijweggetje, Nien.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 3 februari 2010 om 01:09
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2010 @ 00:52:
Heb jij ooit je ouders begrepen, Elninjoo, dat ze jou op de wereld hebben gezet?...............
En vooral, heb je je ooit afgevraagd hoe ze jouw baby/dreumes/peuter/kleuter/kinder/tiener/puber/adolecent-tijd hebben beleefd?
Het spreekt voor je dat je je ouders zo hoog hebt staan. Jouw band met hun is heel innig.
Maar dat rijmt dan weer niet goed met hoe je hier soms reageert op ouders.
Hoe denk je dat jouw ouders zijn begonnen, hoe die liefdevolle relatie met jou is ontstaan? En ook: hoe ze die hebben vastgehouden?
Heb jij ooit je ouders begrepen, Elninjoo, dat ze jou op de wereld hebben gezet?...............
En vooral, heb je je ooit afgevraagd hoe ze jouw baby/dreumes/peuter/kleuter/kinder/tiener/puber/adolecent-tijd hebben beleefd?
Het spreekt voor je dat je je ouders zo hoog hebt staan. Jouw band met hun is heel innig.
Maar dat rijmt dan weer niet goed met hoe je hier soms reageert op ouders.
Hoe denk je dat jouw ouders zijn begonnen, hoe die liefdevolle relatie met jou is ontstaan? En ook: hoe ze die hebben vastgehouden?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 3 februari 2010 om 01:09
quote:robbie75 schreef op 03 februari 2010 @ 01:06:
Als je een neefje of nichtje van een jaar oud hebt, kun je die een paar weken in de vakantie laten logeren. En dan mag je vriend er zelf voor zorgen. Is hij er zo weer van genezen.Of hij wil er meteen drie , dat hij het zo verschrikkelijk leuk vindt.
Als je een neefje of nichtje van een jaar oud hebt, kun je die een paar weken in de vakantie laten logeren. En dan mag je vriend er zelf voor zorgen. Is hij er zo weer van genezen.Of hij wil er meteen drie , dat hij het zo verschrikkelijk leuk vindt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 3 februari 2010 om 01:17
woensdag 3 februari 2010 om 01:45
Daar ben ik het in eens met Elninjoo, voor mensen die een kind willen is het niet vervelend (of minder vervelend) om zaken daarvoor te laten. Maar voor iemand die geen kinderen wil is alles een ramp, wat men moet laten, zwangerschap, ochtendmisselijkheid, bevallen...ik breek nog liever mijn elleboog nog 's goed! En heb ook liever enkel mensen met kinderen die liever nog 's bevallen en zwanger zijn dan hun elleboog 's goed breken (been there, twice). Ik begrijp dat prima, maar ik zou het nooit zo kunnen voelen omdat ik geen kinderwens heb (ik heb een wens om kindvrij te blijven). Grote wensen en wat je ervoor moet doen/laten kan iedereen rationeel vatten, maar gevoelsmatig niet.
woensdag 3 februari 2010 om 03:04
Het bedonderen van je partner door te zeggen dat je met de pil gestopt bent is bijna hetzelfde als overspel.
Verder ben ik het er helemaal mee eens dat dit zeker een keer uitkomt en dan ben je nog verder van huis.
Maar het kan nog veel erger. Stel dat je jouw leugen in tact kunt houden, dan komt de vraag aan wie het ligt dat jullie geen kinderen kunnen krijgen. Goed jij trekt het boetekleed aan en je partner zegt, sorry ik wil een gezin stichten.
Tuurlijk kun je het rekken door te zeggen, het kan ook aan jou liggen. Partnerlief, realistisch, laat zich onderzoeken en de uitkomst is dat hij voldoende productie levert met gezonde zaadcellen. Misschien KI?
Hmm.... nu wordt het wat lastiger om de poppenkast in de lucht te houden. Immers KI moet inhet ziekenhuis gedaan worden en daar ontdekken ze heel snel dat je de pil nog gebruikt. Tja.... en toen?
Nieuw Topic hier om te vertellen hoe moeilijk je het hebt enz.?
Snel een man proberen te vinden die echt geen kinderen wil? Die zijn er niet zoveel hoor.
Vind je er dan een en kom jij er na een aantal jaren achter dat je toch eigenlijk wel kinderen wilt, dan heb je de omgekerde wereld! En dan.. weer leugens???
Meid, je bent nog jong en zet de poten onder je kont en vertel je partner wat je gedaan hebt en zeg hem dat je nu nog geen kinderen wilt, maar eerst van je leven nu wilt genieten. Accepteer zijn reactie en actie want die zal niet mals zijn.......
Helaas....uit je topic en reacties maak ik op dat je daarvoor de guts niet hebt en alleen maar een leven wilt vol list en bedrog waar jij alleen maar beter van wilt worden ten koste van iedereen en alles. 1 leugen is al geboren en je hunkert er naar om zwanger te worden van de volgende om je staande te kunnen houden...
suc7!
Verder ben ik het er helemaal mee eens dat dit zeker een keer uitkomt en dan ben je nog verder van huis.
Maar het kan nog veel erger. Stel dat je jouw leugen in tact kunt houden, dan komt de vraag aan wie het ligt dat jullie geen kinderen kunnen krijgen. Goed jij trekt het boetekleed aan en je partner zegt, sorry ik wil een gezin stichten.
Tuurlijk kun je het rekken door te zeggen, het kan ook aan jou liggen. Partnerlief, realistisch, laat zich onderzoeken en de uitkomst is dat hij voldoende productie levert met gezonde zaadcellen. Misschien KI?
Hmm.... nu wordt het wat lastiger om de poppenkast in de lucht te houden. Immers KI moet inhet ziekenhuis gedaan worden en daar ontdekken ze heel snel dat je de pil nog gebruikt. Tja.... en toen?
Nieuw Topic hier om te vertellen hoe moeilijk je het hebt enz.?
Snel een man proberen te vinden die echt geen kinderen wil? Die zijn er niet zoveel hoor.
Vind je er dan een en kom jij er na een aantal jaren achter dat je toch eigenlijk wel kinderen wilt, dan heb je de omgekerde wereld! En dan.. weer leugens???
Meid, je bent nog jong en zet de poten onder je kont en vertel je partner wat je gedaan hebt en zeg hem dat je nu nog geen kinderen wilt, maar eerst van je leven nu wilt genieten. Accepteer zijn reactie en actie want die zal niet mals zijn.......
Helaas....uit je topic en reacties maak ik op dat je daarvoor de guts niet hebt en alleen maar een leven wilt vol list en bedrog waar jij alleen maar beter van wilt worden ten koste van iedereen en alles. 1 leugen is al geboren en je hunkert er naar om zwanger te worden van de volgende om je staande te kunnen houden...
suc7!
woensdag 3 februari 2010 om 07:23
Ikbenik, misschien heb ik het ergens gemist, maar waarom heb je er toen over gelogen? Wat dacht je daarmee te bereiken? Dacht je werkelijk dat het probleem zich vanzelf op zou lossen?
Wanneer je nog 50 jaar met deze man leeft, en op deze manier doorgaat, blijft dit 50 jaar tussen jullie staan. Je kunt je toch niet voorstellen dat je al die tijd blijft liegen?
Als je echt van deze man houdt, gun je hem alles. Vooral zijn geluk. En wanneer dat zonder jou is, dan moet dat dus. Dan is hij blijkbaar niet gelukkig genoeg met jou. Heel hard, maar dit is wel waar het op neer komt.
Wanneer je nog 50 jaar met deze man leeft, en op deze manier doorgaat, blijft dit 50 jaar tussen jullie staan. Je kunt je toch niet voorstellen dat je al die tijd blijft liegen?
Als je echt van deze man houdt, gun je hem alles. Vooral zijn geluk. En wanneer dat zonder jou is, dan moet dat dus. Dan is hij blijkbaar niet gelukkig genoeg met jou. Heel hard, maar dit is wel waar het op neer komt.
woensdag 3 februari 2010 om 07:27
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2010 @ 00:52:
Heb jij ooit je ouders begrepen, Elninjoo, dat ze jou op de wereld hebben gezet?Mijn ouders wilden dolgraag 'n kind, TO niet. Daar gaan jullie allemaal aan voorbij met je compromissen waardoor ze veel van haar huidige levensstijl zal moeten inleveren.
Heb jij ooit je ouders begrepen, Elninjoo, dat ze jou op de wereld hebben gezet?Mijn ouders wilden dolgraag 'n kind, TO niet. Daar gaan jullie allemaal aan voorbij met je compromissen waardoor ze veel van haar huidige levensstijl zal moeten inleveren.
woensdag 3 februari 2010 om 07:35
quote:Poezewoes schreef op 03 februari 2010 @ 01:09:
[...]
...............
En vooral, heb je je ooit afgevraagd hoe ze jouw baby/dreumes/peuter/kleuter/kinder/tiener/puber/adolecent-tijd hebben beleefd?
Het spreekt voor je dat je je ouders zo hoog hebt staan. Jouw band met hun is heel innig.
Maar dat rijmt dan weer niet goed met hoe je hier soms reageert op ouders.
Hoe denk je dat jouw ouders zijn begonnen, hoe die liefdevolle relatie met jou is ontstaan? En ook: hoe ze die hebben vastgehouden?
Ja, bijzonder he. Maar eigenlijk best triest als je hier op dit forum zoveel mensen leest die niet/nauwelijks naar hun ouders omkijken. Sommige vast met 'n goeie reden, maar er zullen er toch ook genoeg zijn die ook op 'n fijne manier zijn grootgebracht.
Vraag me dan altijd af hoe zij het zullen ervaren als hun eigen kinderen later geen zin hebben om hun ouders regelmatig te zien.
[...]
...............
En vooral, heb je je ooit afgevraagd hoe ze jouw baby/dreumes/peuter/kleuter/kinder/tiener/puber/adolecent-tijd hebben beleefd?
Het spreekt voor je dat je je ouders zo hoog hebt staan. Jouw band met hun is heel innig.
Maar dat rijmt dan weer niet goed met hoe je hier soms reageert op ouders.
Hoe denk je dat jouw ouders zijn begonnen, hoe die liefdevolle relatie met jou is ontstaan? En ook: hoe ze die hebben vastgehouden?
Ja, bijzonder he. Maar eigenlijk best triest als je hier op dit forum zoveel mensen leest die niet/nauwelijks naar hun ouders omkijken. Sommige vast met 'n goeie reden, maar er zullen er toch ook genoeg zijn die ook op 'n fijne manier zijn grootgebracht.
Vraag me dan altijd af hoe zij het zullen ervaren als hun eigen kinderen later geen zin hebben om hun ouders regelmatig te zien.
woensdag 3 februari 2010 om 07:36
Heb dit topic nu pas helemaal gelezen en vraag me een heleboel af. Dat vriend van TO haar voor de keuze 'of kinderen of breuk' heeft gesteld, vind ik helemaal niet zo heel raar. Ik ken mensen (vrouwen) zat die in soortgelijke posities hebben gezeten. Soms met als gevolg een breuk, soms met als gevolg een wake-up call bij partner en binnen een jaar een kind.
Echter, als je al 7 jaar een relatie hebt, komt die keus toch niet zó maar uit de lucht vallen? Daar is toch een traject aan vooraf gegaan? Ik heb het gevoel dat je daarin al afstand hebt genomen van je vriend. Toen al bent begonnen met liegen.
En nu slik je al een half jaar de pil, terwijl hij denkt dat je misschien wel zwanger wordt. Hoe hou je het vol? Je kunt toch niet écht gelukkig zijn als je iedere moet doen alsof je ook verdrietig bent, hij ondertussen al plannen maakt voor de babykamer, enzovoort?
Overigens proef ik nu uit je reacties ook nog eens, dat je niet echt tegen kinderen bent (op de manier van Elninjoo zeg maar), maar bang voor het hoe en wat en wanneer. Als je nu eerlijk bent tegen je man en om meer tijd vraagt, kom je er misschien binnen een jaar of twee achter dat het je eigenlijk tóch wel leuk lijkt. Ik weet niet hoe oud je vent is, maar jij bent pas 27 dus hebt nog best een hoop tijd.
Echter, zo lang je blijft liegen, komt het NOOIT goed. Dan geloof ik ook niet dat je relatie écht lang goed blijft en dat je samen een gelukkig leven hebt. De kans dat je vriend er een keer, al is het over 10 jaar, achter gaat komen is zó groot en hoe voel je je dan als hij de relatie uit maakt? En, als je even iets minder egoistisch denkt, hoe denk je dat hij zich in vredesnaam zal voelen op dat moment?
Echter, als je al 7 jaar een relatie hebt, komt die keus toch niet zó maar uit de lucht vallen? Daar is toch een traject aan vooraf gegaan? Ik heb het gevoel dat je daarin al afstand hebt genomen van je vriend. Toen al bent begonnen met liegen.
En nu slik je al een half jaar de pil, terwijl hij denkt dat je misschien wel zwanger wordt. Hoe hou je het vol? Je kunt toch niet écht gelukkig zijn als je iedere moet doen alsof je ook verdrietig bent, hij ondertussen al plannen maakt voor de babykamer, enzovoort?
Overigens proef ik nu uit je reacties ook nog eens, dat je niet echt tegen kinderen bent (op de manier van Elninjoo zeg maar), maar bang voor het hoe en wat en wanneer. Als je nu eerlijk bent tegen je man en om meer tijd vraagt, kom je er misschien binnen een jaar of twee achter dat het je eigenlijk tóch wel leuk lijkt. Ik weet niet hoe oud je vent is, maar jij bent pas 27 dus hebt nog best een hoop tijd.
Echter, zo lang je blijft liegen, komt het NOOIT goed. Dan geloof ik ook niet dat je relatie écht lang goed blijft en dat je samen een gelukkig leven hebt. De kans dat je vriend er een keer, al is het over 10 jaar, achter gaat komen is zó groot en hoe voel je je dan als hij de relatie uit maakt? En, als je even iets minder egoistisch denkt, hoe denk je dat hij zich in vredesnaam zal voelen op dat moment?
woensdag 3 februari 2010 om 07:40
quote:robbie75 schreef op 03 februari 2010 @ 01:06:
Als je een neefje of nichtje van een jaar oud hebt, kun je die een paar weken in de vakantie laten logeren. En dan mag je vriend er zelf voor zorgen. Is hij er zo weer van genezen.Haha, dat heeft 'n vriendin van mij gedaan die zo'n man heeft die het wel leuk leek zo'n kind om in 't weekend te leren surfen e.d. Die zou er door de week niet naar omkijken, laat staan ook maar 1 vinger uitsteken naar het extra werk, door 'n drukke baan met veel overwerk en in 't weekend is ie zo vaak mogelijk surfen. Dus als het kind 'n jaar of 10 is dan zou ie vriendin er wel van beginnen te verlossen in de weekenden. Nu is die vriendin ook zeer bewust kindvrij, dus zij heeft de peuter van haar broer een heel weekend te logeren gevraagd. Toen moest vriend toch ook wel toegeven dat ie opgelucht was toen die weer werd opgehaald. Mannen denken er veel te licht over. Als ze zelf al het werk zouden moeten doen (te beginnen vanaf het zwanger zijn en baren) dan was het menselijk ras al eeuwen geleden uitgestorven.
Als je een neefje of nichtje van een jaar oud hebt, kun je die een paar weken in de vakantie laten logeren. En dan mag je vriend er zelf voor zorgen. Is hij er zo weer van genezen.Haha, dat heeft 'n vriendin van mij gedaan die zo'n man heeft die het wel leuk leek zo'n kind om in 't weekend te leren surfen e.d. Die zou er door de week niet naar omkijken, laat staan ook maar 1 vinger uitsteken naar het extra werk, door 'n drukke baan met veel overwerk en in 't weekend is ie zo vaak mogelijk surfen. Dus als het kind 'n jaar of 10 is dan zou ie vriendin er wel van beginnen te verlossen in de weekenden. Nu is die vriendin ook zeer bewust kindvrij, dus zij heeft de peuter van haar broer een heel weekend te logeren gevraagd. Toen moest vriend toch ook wel toegeven dat ie opgelucht was toen die weer werd opgehaald. Mannen denken er veel te licht over. Als ze zelf al het werk zouden moeten doen (te beginnen vanaf het zwanger zijn en baren) dan was het menselijk ras al eeuwen geleden uitgestorven.
woensdag 3 februari 2010 om 07:44
Dat vind ik ook nog wel een goede van Elninjoo (maar dat kan alleen als je eerst de hindernis van EERLIJK ZIJN overwint); HOE ziet je vriend het eigenlijk voor zich, kinderen krijgen/hebben? ALs je er nou gewoon eens open en eerlijk over zou kunnen praten, uit zou kunnen leggen waar je bang voor bent en dat je helemaal niet minder wil gaan werken, komt hij er misschien wel achter dat hij dat ook helemaal niet wil.
woensdag 3 februari 2010 om 08:05
quote:fashionvictim schreef op 03 februari 2010 @ 07:50:
Al die gesprekken over het hoe en wat met kinderen hebben alleen maar zin als de vriend van TO uberhaupt nog met haar wil praten nadat ze hem zo gruwelijk bedrogen heeft. Dat lijkt mij eerlijk gezegd nogal stug.Als ze verstandig is dan zegt ze dat natuurlijk niet. Dan zegt ze alleen dat ze er nog 'ns goed over heeft nagedacht en niet wil.
Al die gesprekken over het hoe en wat met kinderen hebben alleen maar zin als de vriend van TO uberhaupt nog met haar wil praten nadat ze hem zo gruwelijk bedrogen heeft. Dat lijkt mij eerlijk gezegd nogal stug.Als ze verstandig is dan zegt ze dat natuurlijk niet. Dan zegt ze alleen dat ze er nog 'ns goed over heeft nagedacht en niet wil.
woensdag 3 februari 2010 om 08:05
Tja, even een lans breken voor TO: ik praat niet goed wat ze doet, want liegen tegen je partner is slecht. Maar als mijn man mij morgen zou vertellen dat hij terugkomt op het idee van kindvrij zijn en me voor de keus stelt "een kind of ik ga bij je weg", dan zou ik ook wel even in de paniekstand schieten.
Misschien is TO met haar 27 jaar nog een beetje onvolwassen om voor de schermen mee te gaan in de kinderwens maar achter de schermen de pil te blijven slikken? Dat is natuurlijk een noodplan en een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Ik zou die keuze niet maken. Ik zou mijn man bedenktijd vragen en dan waarschijnlijk alsnog kindvrij blijven en hem een ander laten zoeken die wel wil baren. Maar goed, ik ben bijna 40 en heb een stuk meer levenservaring dan TO.
Tot zover is er geen man overboord. TO heeft tegen haar vriend gelogen maar vanuit pure paniek. Een onvolwassen actie maar geen halsmisdaad. En in mijn ogen zeker niet te vergelijken met vreemdgaan. Ze heeft niet stiekem zijn zaadleiders doorgeknipt terwijl hij lag te slapen, dus de beste man zal waarschijnlijk prima in staat zijn om een andere vrouw te bevruchten. En mannen hebben veel langer de tijd om een gezin te stichten dan vrouwen, dus ook in die zin is er nog niets aan de hand.
Feit blijft wel dat je nu schoon schip moet maken TO en wel per direct. Je gaat het gesprek aan met je vriend en vertelt hem dat je per direct weer aan de pil gaat, omdat je nu niet kunt wennen aan het idee van een kind. Als je kindvrij wilt blijven moet je hem dat vertellen en hem de vrijheid geven een ander te zoeken. Twijfel je nog, dan kan je dit aangeven en kunnen jullie samen kijken of jullie levensdoelen weer op elkaar afgestemd kunnen worden.
Je moet in ieder geval niet doorgaan met liegen, want dat verdient je vriend niet. Die heeft er recht op om te weten waar hij aan toe is.
Misschien is TO met haar 27 jaar nog een beetje onvolwassen om voor de schermen mee te gaan in de kinderwens maar achter de schermen de pil te blijven slikken? Dat is natuurlijk een noodplan en een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Ik zou die keuze niet maken. Ik zou mijn man bedenktijd vragen en dan waarschijnlijk alsnog kindvrij blijven en hem een ander laten zoeken die wel wil baren. Maar goed, ik ben bijna 40 en heb een stuk meer levenservaring dan TO.
Tot zover is er geen man overboord. TO heeft tegen haar vriend gelogen maar vanuit pure paniek. Een onvolwassen actie maar geen halsmisdaad. En in mijn ogen zeker niet te vergelijken met vreemdgaan. Ze heeft niet stiekem zijn zaadleiders doorgeknipt terwijl hij lag te slapen, dus de beste man zal waarschijnlijk prima in staat zijn om een andere vrouw te bevruchten. En mannen hebben veel langer de tijd om een gezin te stichten dan vrouwen, dus ook in die zin is er nog niets aan de hand.
Feit blijft wel dat je nu schoon schip moet maken TO en wel per direct. Je gaat het gesprek aan met je vriend en vertelt hem dat je per direct weer aan de pil gaat, omdat je nu niet kunt wennen aan het idee van een kind. Als je kindvrij wilt blijven moet je hem dat vertellen en hem de vrijheid geven een ander te zoeken. Twijfel je nog, dan kan je dit aangeven en kunnen jullie samen kijken of jullie levensdoelen weer op elkaar afgestemd kunnen worden.
Je moet in ieder geval niet doorgaan met liegen, want dat verdient je vriend niet. Die heeft er recht op om te weten waar hij aan toe is.
woensdag 3 februari 2010 om 08:43
woensdag 3 februari 2010 om 09:22
quote:ikbenik94 schreef op 02 februari 2010 @ 23:21:
[...]
Maar ik had het gevoel niet anders te kunnen. Anders raakte ik hem kwijt. En daarmee mijn hele leven.Ergens vind ik het nog enger dat TS zegt dat ze geen leven meer heeft als ze haar lief kwijt raakt terwijl hij er duidelijk niet zo over denkt. Misschien moet je daar eerst eens naar kijken.
[...]
Maar ik had het gevoel niet anders te kunnen. Anders raakte ik hem kwijt. En daarmee mijn hele leven.Ergens vind ik het nog enger dat TS zegt dat ze geen leven meer heeft als ze haar lief kwijt raakt terwijl hij er duidelijk niet zo over denkt. Misschien moet je daar eerst eens naar kijken.
