Relaties
alle pijlers
40 en weduwe
zondag 27 mei 2007 om 10:50
Hallo allemaal,
Ik ben sinds maart dit jaar weduwe. Mijn man had een ernstige vorm van botkanker en is in maart overleden. Ik had een topic op het gezondheidsforum. (Mijn man heeft kanker en daardoor een dwarslaesie, in maart 2007 afgesloten) en schrijf nu nog regelmatig in het topic Mijn man heeft kanker, geopend door Mimsey, voor haar en mijn verhaal. Nu het niet zo goed gaat bij Mims en haar Hero heb ik besloten hier verder te gaan omdat ik soms de berichten te confronterend vind en omdat ik vind dat Mims haar verhaal daar lekker moet kunnen vertellen zonder dat er steeds iemand praat over als het al wel fout gegaan is en waar je dan tegenaan loopt. Ook voor haar volgens mij best confronterend. En tja, ik ben nu eenmaal weduwe geworden en moet de draad alleen weer zien op te pakken. Op het relatietopic zijn meer mensen die, door een scheiding, of door andere zaken, alleen verder moeten en hun relatie moeten missen. Dus vandaar dat ik nu hier verder ga. Voor diegene die willen weten wat er laatst allemaal gespeeld heeft, lees even bij op het forum gezondheid, topic: Mijn man heeft kanker.
Vandaag heb ik een moeilijke dag. Het is hier meimarkt in de stad. Een evenement waar ik altijd met Ray en zijn zoontje naartoe ging. Van de ene kant wil ik er wel naartoe omdat ik verschillende vrienden daar heb die proberen allerlei spulletjes te verkopen. Maar ik krijg het niet opgebracht, nog niet. Ik loop hier weer met de tranen net onder mijn winpers, maar ze komen niet. Ik zou wel willen janken, maar mijn tranen zijn opgedroogd. Het is frustrerend. En de komende week heb ik nog zoveel te doen wat ik eigenlijk gewoon niet zonder Ray WIL doen, maar ja het moet.... Mijn oude huis, wat we verhuurd hadden toen we gingen samenwonen, moet leeg. De vloer hier in huis is naar zijn grootje omdat het aquarium gelekt heeft en doordat de vloer eruit moet, moeten er ook andere beslissingen eerder genomen worden. (nieuwe keuken, die Ray en ik al gepland hadden, nieuwe kozijnen omdat de andere toch aan vervanging toezijn) Want zeg nou zelf, als er dan toch gesloopt moet worden dan kun je maar beter zorgen dat een en ander meteen mee geregeld wordt zodat je niet een jaar in de troep zit. Maar het is eigenlijk te vroeg. Mijn gedachten blijven rondtollen, ik heb geen rust en mis Ray verschrikkelijk. Dat wilde ik even delen....
Ik ben sinds maart dit jaar weduwe. Mijn man had een ernstige vorm van botkanker en is in maart overleden. Ik had een topic op het gezondheidsforum. (Mijn man heeft kanker en daardoor een dwarslaesie, in maart 2007 afgesloten) en schrijf nu nog regelmatig in het topic Mijn man heeft kanker, geopend door Mimsey, voor haar en mijn verhaal. Nu het niet zo goed gaat bij Mims en haar Hero heb ik besloten hier verder te gaan omdat ik soms de berichten te confronterend vind en omdat ik vind dat Mims haar verhaal daar lekker moet kunnen vertellen zonder dat er steeds iemand praat over als het al wel fout gegaan is en waar je dan tegenaan loopt. Ook voor haar volgens mij best confronterend. En tja, ik ben nu eenmaal weduwe geworden en moet de draad alleen weer zien op te pakken. Op het relatietopic zijn meer mensen die, door een scheiding, of door andere zaken, alleen verder moeten en hun relatie moeten missen. Dus vandaar dat ik nu hier verder ga. Voor diegene die willen weten wat er laatst allemaal gespeeld heeft, lees even bij op het forum gezondheid, topic: Mijn man heeft kanker.
Vandaag heb ik een moeilijke dag. Het is hier meimarkt in de stad. Een evenement waar ik altijd met Ray en zijn zoontje naartoe ging. Van de ene kant wil ik er wel naartoe omdat ik verschillende vrienden daar heb die proberen allerlei spulletjes te verkopen. Maar ik krijg het niet opgebracht, nog niet. Ik loop hier weer met de tranen net onder mijn winpers, maar ze komen niet. Ik zou wel willen janken, maar mijn tranen zijn opgedroogd. Het is frustrerend. En de komende week heb ik nog zoveel te doen wat ik eigenlijk gewoon niet zonder Ray WIL doen, maar ja het moet.... Mijn oude huis, wat we verhuurd hadden toen we gingen samenwonen, moet leeg. De vloer hier in huis is naar zijn grootje omdat het aquarium gelekt heeft en doordat de vloer eruit moet, moeten er ook andere beslissingen eerder genomen worden. (nieuwe keuken, die Ray en ik al gepland hadden, nieuwe kozijnen omdat de andere toch aan vervanging toezijn) Want zeg nou zelf, als er dan toch gesloopt moet worden dan kun je maar beter zorgen dat een en ander meteen mee geregeld wordt zodat je niet een jaar in de troep zit. Maar het is eigenlijk te vroeg. Mijn gedachten blijven rondtollen, ik heb geen rust en mis Ray verschrikkelijk. Dat wilde ik even delen....
woensdag 26 september 2007 om 09:26
Hallo allemaal,
Ik heb gisteren de afscheidsbrief die ik voor Ray geschreven had voorgelezen bij zijn graf. Vanmorgen heb ik die brief begraven in de tuin onder de baritonsax die in de tuin hangt. Ik heb daar ook het tijdelijk gedenkbordje bij geplaatst wat voor de steen kwam op Ray zijn graf stond. Ik ga er zo nog een kaarsje bij aansteken. Verder ga ik met mijn ouders straks naar het graf en gaan we een bloemstuk leggen. Daarbij heb ik een soort gedicht geschreven. Dat zal ik hieronder straks ook even inzetten. Daarna gaan we even een verjaardagscadeau voor mijn vader kopen, die vandaag ook jarig is. Vanmiddag ga ik hier nog wat in huis opruimen voor de verbouwing en dan naar mijn ouders waar we met ons gezin gaan visgrillen.
Zo ziet mijn dag er dus een beetje uit.
Het gedicht plaats ik pas als ik het heb voorgelzen, dus dat zal vanavond worden.
Liefs Rommel.
Ik heb gisteren de afscheidsbrief die ik voor Ray geschreven had voorgelezen bij zijn graf. Vanmorgen heb ik die brief begraven in de tuin onder de baritonsax die in de tuin hangt. Ik heb daar ook het tijdelijk gedenkbordje bij geplaatst wat voor de steen kwam op Ray zijn graf stond. Ik ga er zo nog een kaarsje bij aansteken. Verder ga ik met mijn ouders straks naar het graf en gaan we een bloemstuk leggen. Daarbij heb ik een soort gedicht geschreven. Dat zal ik hieronder straks ook even inzetten. Daarna gaan we even een verjaardagscadeau voor mijn vader kopen, die vandaag ook jarig is. Vanmiddag ga ik hier nog wat in huis opruimen voor de verbouwing en dan naar mijn ouders waar we met ons gezin gaan visgrillen.
Zo ziet mijn dag er dus een beetje uit.
Het gedicht plaats ik pas als ik het heb voorgelzen, dus dat zal vanavond worden.
Liefs Rommel.
woensdag 26 september 2007 om 10:07
maandag 1 oktober 2007 om 09:50
Ik ben weg geweest op vakantie, dus heb niet eerder kunnen reageren. Wil je weer veel sterkte wensen Rommel.
Neem gerust je eigen beslissingen, ook over de meubeltoestand. Meer doen dan aanbieden dat anderen die meubels mogen ophalen als ze eraan hechten kun je toch niet doen??? Belangrijk is dat JIJ nu verder kan. Dat moet je uitgangspunt zijn bij de beslissingen die je neemt. Laat die anderen maar voor zichzelf zorgen.
Neem gerust je eigen beslissingen, ook over de meubeltoestand. Meer doen dan aanbieden dat anderen die meubels mogen ophalen als ze eraan hechten kun je toch niet doen??? Belangrijk is dat JIJ nu verder kan. Dat moet je uitgangspunt zijn bij de beslissingen die je neemt. Laat die anderen maar voor zichzelf zorgen.
donderdag 4 oktober 2007 om 22:45
Hallo allemaal,
De verbouwing is in volle gang en loopt nog op schema, al moest ik wel ff boos worden op de aannemer. Maar het komt vast goed. Morgen moeten hun werkzaamheden klaar zijn. Dan mag ik van het weekend de koven schilderen en de vloer stofvrij maken. Stopcontacten eraf, schakelaars eraf, lampen eraf etc etc zodat de stucadoors lekker kunnen doorstucen. Ik ben deze week al 3 x gaan werken en het gaat goed. Heb het gevoel dat er nu toch wel wat lasten van me afgevallen zijn. Ik zag natuurlijk heel erg op tegen de verbouwing maar nu het begonnen is geeft dat toch rust (in het koppie, niet in huis..........)
Ook het gesprek met het werk heeft me goed gedaan. Ik heb het gevoel dat ik nu wat beter in mijn vel zit dan voor dat gesprek.
En het kamperen in mijn huis gaat eigenlijk ook best redelijk. 's-morgens eten in de garage, 's-avonds in bed voor de TV. Wel opletten dat ik niet knoei. En ik kan best ergens anders eten hoor, maar ik heb ook die rust nodig. Even op mezelf zijn. Lekker nadenken en de dag in gedachten met Ray doornemen. Volgens mij zou hij best wel trots zijn op zijn Roomke als ie ziet hoe het nu gaat met de verbouwing.
Ik ga zo maar weer eens mijn bed opzoeken want morgenvroeg staan ze weer vroeg voor de deur....
Trusten allemaal,
Liefs Rommel!
De verbouwing is in volle gang en loopt nog op schema, al moest ik wel ff boos worden op de aannemer. Maar het komt vast goed. Morgen moeten hun werkzaamheden klaar zijn. Dan mag ik van het weekend de koven schilderen en de vloer stofvrij maken. Stopcontacten eraf, schakelaars eraf, lampen eraf etc etc zodat de stucadoors lekker kunnen doorstucen. Ik ben deze week al 3 x gaan werken en het gaat goed. Heb het gevoel dat er nu toch wel wat lasten van me afgevallen zijn. Ik zag natuurlijk heel erg op tegen de verbouwing maar nu het begonnen is geeft dat toch rust (in het koppie, niet in huis..........)
Ook het gesprek met het werk heeft me goed gedaan. Ik heb het gevoel dat ik nu wat beter in mijn vel zit dan voor dat gesprek.
En het kamperen in mijn huis gaat eigenlijk ook best redelijk. 's-morgens eten in de garage, 's-avonds in bed voor de TV. Wel opletten dat ik niet knoei. En ik kan best ergens anders eten hoor, maar ik heb ook die rust nodig. Even op mezelf zijn. Lekker nadenken en de dag in gedachten met Ray doornemen. Volgens mij zou hij best wel trots zijn op zijn Roomke als ie ziet hoe het nu gaat met de verbouwing.
Ik ga zo maar weer eens mijn bed opzoeken want morgenvroeg staan ze weer vroeg voor de deur....
Trusten allemaal,
Liefs Rommel!
zaterdag 6 oktober 2007 om 19:40
Hallo allemaal,
Nou de voorbereidende klussen zijn klaar. Vandaag koven in de grondverf gezet. Het huis stofvrij gemaakt, de convectorputten schoongemaakt en alles gedweild. Helaas was is nogal moe toen ik de roosters van de convectorput willde afsoppen en bij het eruit halen ging ik bijna voorover op mijn plaat de put is (en ik was net een heel klein beetje uit de put.....) Ik kon me nog opvangen en heb nu 2 gekneusde vingerkootjes, 2 blauwe ellebogen en spierpijn............. Ik heb me toch effe een partij staan te janken. En dan heb je het weer he, dat gemis. Gelukkig waren mijn ouders erbij en heeft mijn vader me geholpen met opstaan. Hij is toen verder gegaan met stofzuigen en heeft niet gehoord dat ik toch nog een potje moest janken. Mijn moeder zag het wel maar die dacht dat ik misschien iets gebroken had. Aangezien ik al doekjes had uitgewrongen, geveegd en gezwabberd (dat deed wel verdomd zeer) geloof ik niet dat er echt iets gebroken is. Voor de zekerheid heb ik wel ff Ray's ring af moeten doen (de ring die ik vorig jaar in de vakantie had gekregen voor mijn verjaardag) Gelukkig dat ik niet met die andere hand klem was komen te zitten in het rooster, want mijn trouwring afmoeten doen, dat zou dubbel moeilijk zijn....
Maandag moet ik trouwens zelf weer naar de gyn dus ben ik nu toch wel een beetje zenuwachtig. Ik hoop gewoon dat de uitslag goed is, maar het ergste is dat daar weer een tijdje overheen gaat voor je die krijgt. Nou ja, het is niet anders.... Afwachten heb ik vorig jaar wel geleerd....
Nou ik ga maar even wat drinken inschenken en me weer op mijn bed voor de televisie installeren. Hopelijk wat afleiding want ik mis mijn Rayke toch wel hoor.... Vorig jaar was ik in Leiden voor Ray aan het shoppen voor het trouwen terwijl hij weer aan de chemo lag. Ik weet nog dat ik bedankjes bedacht had en die hebben we zondag aan zijn bed samen zitten maken....
Zucht.....................
Nou de voorbereidende klussen zijn klaar. Vandaag koven in de grondverf gezet. Het huis stofvrij gemaakt, de convectorputten schoongemaakt en alles gedweild. Helaas was is nogal moe toen ik de roosters van de convectorput willde afsoppen en bij het eruit halen ging ik bijna voorover op mijn plaat de put is (en ik was net een heel klein beetje uit de put.....) Ik kon me nog opvangen en heb nu 2 gekneusde vingerkootjes, 2 blauwe ellebogen en spierpijn............. Ik heb me toch effe een partij staan te janken. En dan heb je het weer he, dat gemis. Gelukkig waren mijn ouders erbij en heeft mijn vader me geholpen met opstaan. Hij is toen verder gegaan met stofzuigen en heeft niet gehoord dat ik toch nog een potje moest janken. Mijn moeder zag het wel maar die dacht dat ik misschien iets gebroken had. Aangezien ik al doekjes had uitgewrongen, geveegd en gezwabberd (dat deed wel verdomd zeer) geloof ik niet dat er echt iets gebroken is. Voor de zekerheid heb ik wel ff Ray's ring af moeten doen (de ring die ik vorig jaar in de vakantie had gekregen voor mijn verjaardag) Gelukkig dat ik niet met die andere hand klem was komen te zitten in het rooster, want mijn trouwring afmoeten doen, dat zou dubbel moeilijk zijn....
Maandag moet ik trouwens zelf weer naar de gyn dus ben ik nu toch wel een beetje zenuwachtig. Ik hoop gewoon dat de uitslag goed is, maar het ergste is dat daar weer een tijdje overheen gaat voor je die krijgt. Nou ja, het is niet anders.... Afwachten heb ik vorig jaar wel geleerd....
Nou ik ga maar even wat drinken inschenken en me weer op mijn bed voor de televisie installeren. Hopelijk wat afleiding want ik mis mijn Rayke toch wel hoor.... Vorig jaar was ik in Leiden voor Ray aan het shoppen voor het trouwen terwijl hij weer aan de chemo lag. Ik weet nog dat ik bedankjes bedacht had en die hebben we zondag aan zijn bed samen zitten maken....
Zucht.....................
zaterdag 6 oktober 2007 om 19:52
zaterdag 6 oktober 2007 om 20:20
Hey, het is mijn rechterhand en ik ben rechts. Maar ik hoef alleen nog maar een koof te gronden en mijn wijsvinger is nog in tact, dus dat lukt wel. Verder moet ik nog ff wat stopcontacten demonteren en afplakken. En de telefoon/modum eruit gooien. Maar dat doe ik pas maandagavond hoor.... anders kan ik niet meer op internet en ook niet meer bellen....
En tja maandag.... Ik denk dat ik nu ook te horen krijg wat het voor mij inhoud om DES-dochter te zijn (geloof dat je dan jaarlijks een uitgebreid gyn-onderzoek krijgt) en wat voor risico's ik loop. En van de ene kant wil ik dat idd wel weten en van de andere kant wil ik niks weten. Kan het toch niet met Ray delen. Soms denk ik dat het dan maar beter is om even niets te weten. Maar ik weet natuurlijk ook dat er genoeg mensen zijn bij wie ik met onzekerheden of angsten terecht zou kunnen, maar het blijft anders. Heb ook al de hele week buikpijn rechts onderin mijn buik, maar dat zullen de zenuwen wel zijn.... Ondanks de drukte met de verbouwing heb ik er veel aan gedacht....
En tja maandag.... Ik denk dat ik nu ook te horen krijg wat het voor mij inhoud om DES-dochter te zijn (geloof dat je dan jaarlijks een uitgebreid gyn-onderzoek krijgt) en wat voor risico's ik loop. En van de ene kant wil ik dat idd wel weten en van de andere kant wil ik niks weten. Kan het toch niet met Ray delen. Soms denk ik dat het dan maar beter is om even niets te weten. Maar ik weet natuurlijk ook dat er genoeg mensen zijn bij wie ik met onzekerheden of angsten terecht zou kunnen, maar het blijft anders. Heb ook al de hele week buikpijn rechts onderin mijn buik, maar dat zullen de zenuwen wel zijn.... Ondanks de drukte met de verbouwing heb ik er veel aan gedacht....
zondag 7 oktober 2007 om 13:54
Vandag..... 11 maanden getrouwd, 7 maanden alleen...
Ik mis m zo......
Gek dat je soms toch wakker wordt en je naar hem toedraait. Dat het even weg is, dat besef. En dan ligt ie er niet en dan......BAM, de waarheid.......... Dat gebeurde vanmorgen....
De tranen staan steeds pal onder mijn wimpers. Heb de koven geschilderd, de leidingen van de verwarming, de stopcontacten afgeplakt en zit nu een beetje in de tuin..... Maar nee vandaag voel ik alleen het gemis van mijn allerliefste.......
Ik mis m zo......
Gek dat je soms toch wakker wordt en je naar hem toedraait. Dat het even weg is, dat besef. En dan ligt ie er niet en dan......BAM, de waarheid.......... Dat gebeurde vanmorgen....
De tranen staan steeds pal onder mijn wimpers. Heb de koven geschilderd, de leidingen van de verwarming, de stopcontacten afgeplakt en zit nu een beetje in de tuin..... Maar nee vandaag voel ik alleen het gemis van mijn allerliefste.......
