Thuis
alle pijlers
Als NoordHollandse in Brabant, went dat ooit echt?
maandag 29 maart 2010 om 19:06
Zoals de titel al zegt, ik ben een NoordHollandse. Geboren en getogen in Haarlem. Na een behoorlijke omweg door Nederland woon ik nu zes jaar in Brabant. En ik vind er na zes jaar nog steeds geen zak aan. De mentaliteit, de humor, het taaltje etc. Ga ik ooit wennen aan Brabant of is het zinvoller om terug te verhuizen naar Noord Nederland?
MILF in the making 
maandag 29 maart 2010 om 21:21
maandag 29 maart 2010 om 21:24
Ik moest in eerste instantie een beetje lachen om je topic; niet kunnen wennen aan een andere provincie? Kom op zeg, zo anders is dat toch niet (ik heb zelf in verschillende landen gewoon)?
Maar toen ben ik er even over gaan nadenken en toen kwam ik tot de conclusie dat het soms moeilijker aanpassen is aan kleine veranderingen dan aan grote. Die grote veranderingen die verwacht je, daar probeer je je aan te passen; je probeert de taal te leren, aan te passen aan de cultuur. Maar die kleine veranderingen vallen in eerste instantie helemaal niet op en wanneer ze wel op gaan vallen kun je ze niet goed benoemen. Aanpassen aan iets, terwijl het helemaal niet duidelijk is waar je je precies aan moet aanpassen? Dat kan een knap lastig verhaal worden.
Daarnaast speelt je persoonlijkheid ook een grote rol, niet iedereen voelt zich even lekker in elke omgeving. Zonder dat het daarbij om beter of slechter gaat.
Maar om antwoord te geven op je vraag; zal je ooit nog kunnen wennen na 6 jaar? Ik denk het zelf eigenlijk niet. Je zou nog eens kunnen kijken, naar wat je precies zo voor de borst stuit aan de Brabantse cultuur/mentaliteit. En kun je er voor jezelf toch nog een positieve twist aan geven?
Je ergert je bijv. eraan dat mensen overal omheen draaien (kan ik me goed voorstellen, ben zelf ook nog al recht toe recht aan), maar hiermee proberen ze beleefd te zijn en/of iemand niet te kwetsen.
Elke cultuur/mentaliteit heeft positieve en negatieve kanten. Zelfs de positieve eigenschappen hebben negatieve kanten (en andersom). Als je nou eens bewust gaat kijken naar de positieve kanten van de (voor jou) negatieve eigenschappen, dan ga je je er misschien ook minder aanstoren.
Overigens geef je aan dat je kinderen niet met een Brabants accent en/of dialect spreken, als ik jou was zou ik dat toch wel zoveel mogelijk stimuleren. Ik denk dat het alleen maar heel erg positief is als iemand de streektaal kan (en natuurlijk ABN, maar dat verleren ze niet meer hoor ).
Ik merk het zelf in mijn werk; ik spreek de spreektaal van hier niet, maar een aantal collega's van mij wel. Wanneer wij in gesprek gaan met clienten (die overigens ook gewoon goed ABN spreken hoor :p) dan heeft diegene die OOK kan overschakelen op de streektaal net een streepje voor. Er is dan net dat beetje meer vertrouwen, slaat eigenlijk nergens op, maar zo werkt het wel.
Dus ik zou zeggen als je de kans hebt om een andere streektaal te leren door een verhuizing, zou ik altijd zeggen: doen. Het kan in ieder geval nooit kwaad.
Maar toen ben ik er even over gaan nadenken en toen kwam ik tot de conclusie dat het soms moeilijker aanpassen is aan kleine veranderingen dan aan grote. Die grote veranderingen die verwacht je, daar probeer je je aan te passen; je probeert de taal te leren, aan te passen aan de cultuur. Maar die kleine veranderingen vallen in eerste instantie helemaal niet op en wanneer ze wel op gaan vallen kun je ze niet goed benoemen. Aanpassen aan iets, terwijl het helemaal niet duidelijk is waar je je precies aan moet aanpassen? Dat kan een knap lastig verhaal worden.
Daarnaast speelt je persoonlijkheid ook een grote rol, niet iedereen voelt zich even lekker in elke omgeving. Zonder dat het daarbij om beter of slechter gaat.
Maar om antwoord te geven op je vraag; zal je ooit nog kunnen wennen na 6 jaar? Ik denk het zelf eigenlijk niet. Je zou nog eens kunnen kijken, naar wat je precies zo voor de borst stuit aan de Brabantse cultuur/mentaliteit. En kun je er voor jezelf toch nog een positieve twist aan geven?
Je ergert je bijv. eraan dat mensen overal omheen draaien (kan ik me goed voorstellen, ben zelf ook nog al recht toe recht aan), maar hiermee proberen ze beleefd te zijn en/of iemand niet te kwetsen.
Elke cultuur/mentaliteit heeft positieve en negatieve kanten. Zelfs de positieve eigenschappen hebben negatieve kanten (en andersom). Als je nou eens bewust gaat kijken naar de positieve kanten van de (voor jou) negatieve eigenschappen, dan ga je je er misschien ook minder aanstoren.
Overigens geef je aan dat je kinderen niet met een Brabants accent en/of dialect spreken, als ik jou was zou ik dat toch wel zoveel mogelijk stimuleren. Ik denk dat het alleen maar heel erg positief is als iemand de streektaal kan (en natuurlijk ABN, maar dat verleren ze niet meer hoor ).
Ik merk het zelf in mijn werk; ik spreek de spreektaal van hier niet, maar een aantal collega's van mij wel. Wanneer wij in gesprek gaan met clienten (die overigens ook gewoon goed ABN spreken hoor :p) dan heeft diegene die OOK kan overschakelen op de streektaal net een streepje voor. Er is dan net dat beetje meer vertrouwen, slaat eigenlijk nergens op, maar zo werkt het wel.
Dus ik zou zeggen als je de kans hebt om een andere streektaal te leren door een verhuizing, zou ik altijd zeggen: doen. Het kan in ieder geval nooit kwaad.
maandag 29 maart 2010 om 21:28
maandag 29 maart 2010 om 21:31
quote:hanZie schreef op 29 maart 2010 @ 21:27:
Jagershoef vind ik nou niet bepaald een kakwijk ofzo. Dus hoe kun je daar een tokkie zijn?Geen idee, maar als je de roddels (de buren) moet geloven, horen wij zeker niet in hun nette wijk thuis. In ons gezicht zeggen ze allemaal vriendelijk gedag en achter mijn rug heel wat lullige dingen. Er is me al verweten dat ik als import de huizen van de echte Brabanders afpak. Dat mijn man hier geboren en getogen is (al hoor je dat dus niet aan hem) deed niet terzake.
Jagershoef vind ik nou niet bepaald een kakwijk ofzo. Dus hoe kun je daar een tokkie zijn?Geen idee, maar als je de roddels (de buren) moet geloven, horen wij zeker niet in hun nette wijk thuis. In ons gezicht zeggen ze allemaal vriendelijk gedag en achter mijn rug heel wat lullige dingen. Er is me al verweten dat ik als import de huizen van de echte Brabanders afpak. Dat mijn man hier geboren en getogen is (al hoor je dat dus niet aan hem) deed niet terzake.
MILF in the making
maandag 29 maart 2010 om 21:35
quote:DarkRosePrincess schreef op 29 maart 2010 @ 21:31:
[...]
Geen idee, maar als je de roddels (de buren) moet geloven, horen wij zeker niet in hun nette wijk thuis. In ons gezicht zeggen ze allemaal vriendelijk gedag en achter mijn rug heel wat lullige dingen. Er is me al verweten dat ik als import de huizen van de echte Brabanders afpak. Dat mijn man hier geboren en getogen is (al hoor je dat dus niet aan hem) deed niet terzake.is dat ook degene die het heeft over riolen?
[...]
Geen idee, maar als je de roddels (de buren) moet geloven, horen wij zeker niet in hun nette wijk thuis. In ons gezicht zeggen ze allemaal vriendelijk gedag en achter mijn rug heel wat lullige dingen. Er is me al verweten dat ik als import de huizen van de echte Brabanders afpak. Dat mijn man hier geboren en getogen is (al hoor je dat dus niet aan hem) deed niet terzake.is dat ook degene die het heeft over riolen?
maandag 29 maart 2010 om 21:39
Import is soms gewoon erg lastig. Ik heb een aantal jaar in Zeeland gewoond, en dat werd hem voor mij gewoon niet. Ik kon het prima vinden met mijn buren, had er vriendinnen en ben stapelgek op de zee. Maar ik heb me er nooit één dag 'thuis' gevoeld. Mijn zus, die net zo brabo is als ik, voelt zich er als een vis in het water en moet er juist weer niet aan dènken om in de Randstad te gaan wonen. Ieder z'n ding, en sommige puzzelstukjes passen nou eenmaal niet in elkaar .
