Goede dag, slechte dag

24-09-2009 13:13 3004 berichten
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!





Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.

Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
Dankjewel VotesforLeo.



Maar waarom denk je dat ik kenmerken heb van High Sensitive? Hoe haal je dat uit mijn posts?
Alle reacties Link kopieren
Omdat je heel gevoelig reageert op dingen die je "normaal" zo van je afschudt. Ook je overgevoeligheid op het vlak: ik ben wel leuk! en het gevoel op een forum afgewezen te worden (terwijl die mensen je niet kennen). Heb je weleens een test hiervoor gedaan?
Officieel niet, maar op internet heb ik over bijna elke 'stoornis' en dergelijke wel gelezen of testjes gedaan. Het is ingewikkeld, want ik herken me in een hoop dingen. Dat zal voor een hoop mensen gelden denk ik, dat maakt mij nog niet hoogsensitief of zo.

Maar uit de persoonlijkheidstest bij de psycholoog is ook gekomen dat ik een heel hoge krenkbaarheid heb, en heel gevoelig ben voor meningen en kritieken van anderen. Ik merk dat ook echt wel, want ik schud dingen echt niet zomaar van me af, reageer er enorm heftig op. Gaat vanzelf, ik voel een enorme woede/frustratie waar ik niks tegen kan doen.



Maar wat dat allemaal betekent, daar zijn we nog niet heel erg op ingegaan. Maar dat ik moeite met heb dingen waar anderen geen moeite mee hebben is wel duidelijk.
Alle reacties Link kopieren
Denk niet eens dat het zo is dat anderen er geen last van hebben maar misschien sneller een plekje kunnen geven. Ik kan ook een week vanslag zijn door iets en weet hoe vervelend dat voelt. Vooral de dingen continu bij jezelf neerleggen. Terwijl anderen er heel makkelijk in zijn om het of af te schudden of heel duidelijk een aandeel bij de ander leggen.



Maar idd, ook al herken je er veel in, het maakt je niet hoogsensitief. Toch is het bijzonder in deze tijden van etiketten plakken als het gaat om persoonlijkheidsstoornissen dat er bij jou dus niets uitkomt. Dan is het dus iets anders. Maar je kan dus ook niet duiden waarom je zo ontzettend boos en gefrustreerd bent?
Het is niet zo dat er niets uitgekomen is hoor. De psychologe zei dat ik een hoop stukjes heb van verschillende persoonlijkheidsstoornissen, dus dat het Persoonlijkheidsstoornis NAO (niet anderszinds omschreven) genoemd kan worden.



Maarja ,wat dat precies inhoudt, en wat je daar mee moet...



Nee, waarom ik zo boos ben, geen idee.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Ste, ik hoop dat je het weekend een beetje doorkomt. Heb je plannen voor het weekend?
Nee, ik heb nooit plannen.
Want ik ben helemaal alleen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou daar toch eens op in gaan zoomen, waarom je zo boos bent. En had idd gelzen dat je NAO "hebt" maar dat is dus net niks. Volgens mij heeft iedereen van alles wel wat.



Ik vind het heel verdreitig om te lezen dat je je zo eenzaam voelt en ook echt het idee hebt dat je alleen bent. Maak je voor jezelf ook nooit plannen? Bijvoorbeeld het in je eentej op zaterdagavond heel gezellig te maken met warme chocomelk en warme speculaas voor de Sint en namens jezelf een kadootje (voor jezelf)
Ik maak het eigenlijk elke avond wel comfortabel voor mezelf, omdat als ik 'niks heb' (voedsel, afleiding in de vorm van film, drank, iets) helemaal alleen maar ga nadenken en malen en me slecht voel.



Dus dat is iets wat weinig effect zal hebben vrees ik.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig maar, dat je dat al doet. Vind ik altijd een goed teken als je het gezellig maakt voor jezelf
Hoi.



Ik moet morgen weer naar die prutser, maar ik ga denk ik niet meer. Ik ben enorm kwaad dat ik al weken daar bezig ben, en dat ik nog geen klap verder gekomen ben. Heel kwaad. Terwijl ik aanvankelijk met een simpele vraag kwam; ik wil grondig getest worden.



Dat testen is na veel vijven en zessen uiteindelijk gebeurd, maar om nou te zeggen dat er iets gedaan wordt met de uitslag, of dat er uberhaupt moeite gedaan wordt om dingen te weten te komen over mijn jeugd/opvoeding/woede, wat dan ook.

En ja, dat heb ik ook deels zelf in de hand, maar toch, het is precies wat ik had verwacht. Het wordt toch niks.
Alle reacties Link kopieren
misschien moet je de rapportage lezen. Is wel heftig hoor en je moet voor jezelf bepalen of je dat aankan en of je dat het waard vindt.



Ik had/heb ook erg de behoefte om te weten wat er aan de hand is. Maar ik vermoed dat het niet zo simpel is. Het is geen harde wetenschap en itt somatische aandoeningen is het niet exact meetbaar. Psychiatrische aandoeningen worden "vastgesteld" als je aan een aantal criteri voldoet. Daarbij is er veel overlap en je bent altijd overgeleverd aan de interpretatie van de behandelaar en dat kan / zal per persoon vaak verschillen.

Eh wat ik ermee wil zeggen? ja, dat ik het snap, maar dat ik bang ben dat het najagen van een diagnose waarin jij je kan vinden alleen maar meer frustratie oplevert. Hoogsensiviteit is overigens geen officiële aandoening en behandeling hiervoor vind je uitsluitend bij niet big-geregistreerde therapeuten. Wat overigens wat mij betreft niet wil zeggen dat het dan ook niet bestaat. Maar ik heb wel mijn twijfels en kan kan me ook wel iets voorstellen dat het iets voedt voor mensen die op zoek zijn naar het passende labeltje.



Dat je behoefte hebt om te graven in je jeugd, dat je wilt weten waar jouw woede vandaan komt moet, lijken mij goed om te bespreken en kan je vertellen dat je al veel verder bent dan mij, als je weet waar je het over wilt hebben / waar je aan wilt werken.



Nu nog een juiste psych en therapievorm vinden?

Misschien kun je nu zo weinig terecht omdat je nog in intakefase zit en zal de behandeling wel op regelmatige basis plaatsvinden.

Als dat niet het geval is, kun je beter peren..



Je moet niet van die lelijke dingen over je zelf schrijven hoor (zag in ander topic) ... en het al helemaal niet geloven.
Alle reacties Link kopieren
x
Alle reacties Link kopieren
x
Zo, drie keer, je had er zin in!



Ik heb de rapportage gewoon gelezen hoor, waarom zou ik dat niet aankunnen? Het meeste kwam niet als een verrassing.



Ik ik ga nu even aankijken of ik nog door wil gaan met deze ''behandeling" en anders maak ik wel weer een nieuwe afspraak met de huisarts en zeg ik dat naar een echte psychiater wil.
Het gaat weer echt niet. Ik ben helemaal alleen, en ik heb geen geld.
Er is niemand tegen wie ik eerlijk kan zijn. Ik kan niet eerlijk zijn tegen mijn ouders, mijn vriend wil ik er niet mee belasten, en tegen m'n psych kan ik ook niet helemaal zeggen wat ik wil.



Ik vind het zo erg dat veel mensen een normaal leven hebben met leuke gezellige dingen om te doen, en vrienden, en dat mijn leven ontzettend leeg is. Ik durf familie en opa en oma enzo niet meer onder ogen te komen.

M'n zusje en nichtje en vriendinnen enzo studeren af, en ik blijf een mislukking. Ik ben niet dom, ik weet een hoop dingen, maar daar wordt niet naar gekeken, er wordt gekeken naar de opleiding die je hebt afgemaakt.



Ik wil niet m'n hele leven arm zijn.



Ik weet niet wat ik nu moet doen, of ik in aanmerking kom voor een uitkering, waar ik dan heen moet, hoe lang ik moet wachten. Werken heb ik te weinig energie voor, ik kan te slecht met mensen overweg, maak me teveel zorgen.
Alle reacties Link kopieren
He ste, wat vervelend dat het zo slecht gaat met je. Waarom zou je je vriend er niet mee mogen belasten? Hij wil toch ook dat het goed met je gaat?
En ik kan ook niks leuks doen om mezelf af te leiden, leuke kleren kopen, ergens naartoe gaan, omdat ik op zich wel geld héb, maar dat is geld van een spaarrekening dat daar helemaal niet voor bedoeld is.

Ik moet van mezelf elke maand leven van een vast bedrag, en dat is heel weinig. Ik leef nu al een jaar zo, en ik ben het zo zat.

Geld is nu denk ik het eerste probleem wat opgelost moet worden.
Aardbei, ik kan toch niet telkens zeggen dat ik echt niet meer wil leven? Bovendien is zijn moeder ziek, en wil ik hem niet nog meer zorgen geven.

Tegen mijn moeder kan ik dit ook niet zeggen, want als dat ik weleens doe, dan raakt ze zelf overstuur, en dat wil ik gewoon niet.
Klote Ste dat het zo slecht gaat. Hier ook, dus gedeelde smart is halve smart? En inderdaad stapje voor stapje, eerst dus het onderwerp geld. Waar heb je nu inkomsten van dan?



Na het starten met de AD heb ik me 2 maanden súper/fantastisch gevoeld, maar nu zijn de depressieve gevoelens in alle hevigheid terug. Misschien ben ik toch meer manisch-depressief.



Ja, en dan dat praten over niet meer willen leven.. Ik wil mijn omgeving daar ook echt niet mee belasten, maar loop er al wel weer dagen mee rond.
Ik leef al een jaar van een spaarrekening die mijn ouders vanaf mijn geboorte zijn gestart. Dat geld is er totaal niet voor bedoeld, vind het heel erg zonde.



De huur wordt door mijn ouders betaald.



Maar omdat ik van mezelf maar een bepaald bedrag per maand mag uitgeven, en dat gaat grotendeels op aan boodschappen, kan ik nooit iets extra's doen.

Gisteren vroeg iemand uit een andere stad: 'nou, dan kom je toch ook een keer langs?' en dat zou ik best willen, maar het eerste waar ik aan denk is dan; dat kan niet, ik mag geen extra geld uitgeven aan met de trein reizen en drankjes en noem maar op.

Ik ben dus ontzettend beperkt. Ik kom op deze manier niet verder. Vandaar dat ik dus moet werken (maar dat is nu juist bijna mijn hoofdprobleem, dat ik niks aan durf/wil/kan pakken) of (tijdelijk) een uitkering moet krijgen.
Mmm, in het geval van een dergelijke spaarrekening denk ik dat je niet in aanmerking komt voor een uitkering, maar ik weet er eerlijk gezegd het fijne niet van. En de WIA (ik zit er echt niet in hoor)?

Is er denk je geen werk dat je kan doen? Want misschien geeft dat ook wel weer voldoening, en je krijgt regelmaat en ritme.
Het gaat weer slecht. Ik word weer gepest.



Alles is KUT en ik wil een potje brullen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven