Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!

Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.

Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!



Help wat moet ik doen??

dubbel

Hallo en goedemorgen. Nog even lekker een laatste dagje werken, en dan vakantie! Hebben jullie er ook zo'n zin in? Gaan jullie nog iets speciaals doen?

Wij gaan lekker een paar dagen er van tussen met het gezin...



Oh ja over die Goth van mij gesproken. Die heeft nu eens geen borderline, krast niet, is niet misbruikt en heeft geen eet-probleem. Ze gaat zelfs wel eens onder mijn zonnebank, terwijl dat best on gothisch is, toch?

Het is heus een bepaalde scene. Die duistere meiden die zich willen afzetten. Bewust bij een subcultuur willen horen, om een statement te maken. Zijn wij niet allemaal kuddedieren in meer of mindere mate. Mijn puber roept dat ze een anarchist is, en later wil kraken. Ze luistert naar de Sex pistols en denkt dat ze vernieuwend is. Ik lach er zachtjes om. Maar kriebel 's avonds haar rug als ze niet kan slapen. We zijn tenslotte allemaal ooit jong geweest. IK had veiligheidsspelden in mijn oren, een kleine hanenkam, en liep in bekraste en gescheurde spijkerbroeken. Ik was een combi van punk en new-wave, en hoe stoer vond ik dat? Ik ging naar Pinkpop, blowde me een stuk in de kraag. Tot ik ging studeren.

Die punker in me, is echt niet dood hoor. Ik draag nog steeds graag opvallende anders als anders kleding. Ik hou bijv van korsetten. Hah! Dat hadden jullie niet gedacht he? Zo Dora Doorsnee ben ik dus niet. Integendeel als je weet wat mijn werk is. Ik ben hartstikke stoer. Heb tatoeages en lange mahonie kleurige krullen, tot op mijn kont. Maar ik woon niet in Drenthe, ook niet in Oost-groningen of een uithoek van Limburg. Ik heb een bepaalde baan. En mijn gezin behoort daardoor bij een bepaalde scene ( there you go FashionV) En je kan roepen wat je wilt, maar ik voel me hier prettig bij. Ik wil inderdaad iets uitstralen. Ik ben de rebel in ons dorp. Maar van mij kunnen ze het hebben. Ondertussen. Maar ik ga er nog steeds niet in mee dat mijn 8 jarige zich profileert als één of andere tokkie. Het is wel mijn kind! En kinderen van mij gaan als ze 8 zijn niet over straat als een mini volwassene met sexy kleertjes en veel te veel blingbling. Schei nou toch uit zeg! Wat doet me hier toch allemaal angstvallig hypocriet. Ik geloof er geen bal van wat jullie hier pretenderen!! Wie is er hier nou een viva muts





Verder stem ik heel bewust D66 en niet VVD, mocht een ieder van jullie zich dat nog afvragen bij deze zgn gooische vrouw

Man-man-man wat een bééld is er hier van mij ontstaan. Jullie zouden je een kreuk lachen als je me in het echt zou zien. Toch nog niet zo heel gek lang geleden, was ik een niet onverdienstelijk fotomodel. Alle vrouwen van boven de 30 zouden me dan ook vast wel eens ergens tegen zijn gekomen! Het idee!

Nou goed, het kan in ieder geval wel verklaren waarom ik kleding zo belangrijk vind. Ze mogen hier boven een bepaalde leeftijdsgrens zichzelf gaan uitvinden, geen probleem. Maar als ze 8 zijn en ik ga voor kerst met ze winkelen, en ze willen alleen maar lycra en ander goedkoop ogend spul, dan denk ik: wáár heeft dat kind dat toch van? Is het een vorm van onzekerheid? Wil ze bij die paar stoere meiden horen in de klas. Die op streetdance zitten en niet op ballet. Die muziekles stom vinden, waardoor mijn dochter ineens niet meer naar piano les wil ( ik wil politie vrouw worden, dan heeft piano spelen helemaal geen nut)

Of is mijn 8 jarige nu al aan het puberen? God beware me!



Ik kom trouwens, net als Iris, ook uit een links intellectuele milieu waar ernstig neer werd gekeken op dom. Ik moet daar ook voor waken. Want waar je mee omgaat, raak je mee besmet is het gezegde toch?