Geld & Recht
alle pijlers
Jij, jouw partner & geld.
donderdag 3 februari 2011 om 19:06
Naar aanleiding van een topic op een ander forum waar over dit onderwerp een hevige discussie woed.. ben ik ook wel benieuwd naar jullie mening.
Delen jullie al het geld of houden jullie alles gescheiden. Ik studeer op dit moment en houd niet meer dan 5 euro per maand over. Mijn partner houd veel meer over dan mij, daarom vind ik het niet meer dan normaal dat hij mij ondersteunt. Hij betaald op dit moment de meeste vaste lasten, ik betaal de boodschappen + 100 euro van de huur. Omdat ik maar 5 euro per maand overhoud kan ik verder bijna niets. Wanneer ik iets wil kopen moet ik geld vragen bij mijn partner. Wanneer het echt spullen zijn die nodig zijn zoals bijv. een nieuwe broek, omdat ik geen normale broek meer heb, dan vind ik het normaal dat hij mij daar geld voor geeft. (wel een normaal bedrag natuurlijk geen 100 euro, maar bij. 30 euro).
Wat vinden jullie? Is het normaal dat jouw partner zijn geld helemaal voor zichzelf houd buiten het betalen van de vaste lasten? Vertel vertel..
EDIT: Ik heb het hier over een situatie waarin je samenwoont, getrouwd bent enz. Niet over een prille relatie waarin ieder nog in eigen huis enz. woont.
Nog even een EDIT: Wanneer ik niet zou samenwonen zou ik in ieder geval tijdens mijn studie nog bij mijn ouders wonen, omdat ik om gezondheidsredenen naast mijn studie niet kan werken.
Delen jullie al het geld of houden jullie alles gescheiden. Ik studeer op dit moment en houd niet meer dan 5 euro per maand over. Mijn partner houd veel meer over dan mij, daarom vind ik het niet meer dan normaal dat hij mij ondersteunt. Hij betaald op dit moment de meeste vaste lasten, ik betaal de boodschappen + 100 euro van de huur. Omdat ik maar 5 euro per maand overhoud kan ik verder bijna niets. Wanneer ik iets wil kopen moet ik geld vragen bij mijn partner. Wanneer het echt spullen zijn die nodig zijn zoals bijv. een nieuwe broek, omdat ik geen normale broek meer heb, dan vind ik het normaal dat hij mij daar geld voor geeft. (wel een normaal bedrag natuurlijk geen 100 euro, maar bij. 30 euro).
Wat vinden jullie? Is het normaal dat jouw partner zijn geld helemaal voor zichzelf houd buiten het betalen van de vaste lasten? Vertel vertel..
EDIT: Ik heb het hier over een situatie waarin je samenwoont, getrouwd bent enz. Niet over een prille relatie waarin ieder nog in eigen huis enz. woont.
Nog even een EDIT: Wanneer ik niet zou samenwonen zou ik in ieder geval tijdens mijn studie nog bij mijn ouders wonen, omdat ik om gezondheidsredenen naast mijn studie niet kan werken.
donderdag 3 februari 2011 om 19:36
Ik heb zelf overigens ook wel eens 'geteerd' op de zak van mijn vriend, hij draaide wisseldiensten en ik studeerde. Gelukkig ging het niemand een fluit aan hoe wij de financieën regelden, maar de praatjes waren er wel. Toen vriend door omstandigheden zonder reguliere baan zat, werkte ík weer full-time. Het geld gaat (privé) op een grote hoop en we doen alles naar rato, wat de situatie ook is. En da's prima, want wíj vinden het prima...
donderdag 3 februari 2011 om 19:36
Op de een of andere manier vind ik dit gewoon anders als een van beide partners nog studeert, dan als beiden werken of als er kinderen in het spel zijn.
Als je studeert is dat een investering in je toekomst, waarbij het er nou eenmaal bij hoort dat je weinig inkomen hebt. Daarvoor kun je normaal gesproken lenen of een bijbaan nemen.
Ik zou het zelf dan niet logisch vinden dat mijn vriend dan mijn kleding zou betalen. Dat je naar rato inlegt in het huis, de vaste lasten en boodschappen snap ik nog wel, maar dat je dan niks overhoudt vind ik een probleem wat nou eenmaal inherent is aan het studentenleven.
Nu ik eenmaal samenwoon, we allebei een inkomen hebben (en kinderen), gooien we alles op de grote hoop en krijgen we uit die hoop allebei een deel 'zakgeld' om naar eigen believen te verbrassen.
Als je studeert is dat een investering in je toekomst, waarbij het er nou eenmaal bij hoort dat je weinig inkomen hebt. Daarvoor kun je normaal gesproken lenen of een bijbaan nemen.
Ik zou het zelf dan niet logisch vinden dat mijn vriend dan mijn kleding zou betalen. Dat je naar rato inlegt in het huis, de vaste lasten en boodschappen snap ik nog wel, maar dat je dan niks overhoudt vind ik een probleem wat nou eenmaal inherent is aan het studentenleven.
Nu ik eenmaal samenwoon, we allebei een inkomen hebben (en kinderen), gooien we alles op de grote hoop en krijgen we uit die hoop allebei een deel 'zakgeld' om naar eigen believen te verbrassen.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
donderdag 3 februari 2011 om 19:37
Wij verdienen ieder ons eigen geld. Als vriend dat niet meer zou kunnen, zou ik hem bijstaan, en hij mij ook denk ik, maar dat is niet de norm. Ik ben een gezonde volwassene, hij ook en zolang dat zo is wil ik niet afhankelijk zijn. In de praktijk betekent dat gescheiden rekeningen, ieder een deel bijdragen en de rest van het geld geven we uit zoals we zelf willen. Wel sparen we samen een bedrag per maand voor gezamenlijke aanschaf van spullen of uitgaven.
donderdag 3 februari 2011 om 19:40
quote:Mlle_j schreef op 03 februari 2011 @ 19:37:
Wij verdienen ieder ons eigen geld. Als vriend dat niet meer zou kunnen, zou ik hem bijstaan, en hij mij ook denk ik, maar dat is niet de norm. Ik ben een gezonde volwassene, hij ook en zolang dat zo is wil ik niet afhankelijk zijn. In de praktijk betekent dat gescheiden rekeningen, ieder een deel bijdragen en de rest van het geld geven we uit zoals we zelf willen. Wel sparen we samen een bedrag per maand voor gezamenlijke aanschaf van spullen of uitgaven.In mijn beleving is het niet een kwestie van afhankelijk zijn wanneer alles op één rekening wordt gestort, maar juist je eigen verantwoording dragen in het gezamenlijke financiële plaatje.
Wij verdienen ieder ons eigen geld. Als vriend dat niet meer zou kunnen, zou ik hem bijstaan, en hij mij ook denk ik, maar dat is niet de norm. Ik ben een gezonde volwassene, hij ook en zolang dat zo is wil ik niet afhankelijk zijn. In de praktijk betekent dat gescheiden rekeningen, ieder een deel bijdragen en de rest van het geld geven we uit zoals we zelf willen. Wel sparen we samen een bedrag per maand voor gezamenlijke aanschaf van spullen of uitgaven.In mijn beleving is het niet een kwestie van afhankelijk zijn wanneer alles op één rekening wordt gestort, maar juist je eigen verantwoording dragen in het gezamenlijke financiële plaatje.
donderdag 3 februari 2011 om 19:42
quote:reen schreef op 03 februari 2011 @ 19:39:
Hier gewoon een gezamelijke bankrekening. We zijn niet getrouwd, maar gaan er wel vanuit dat we voor altijd bij elkaar blijven.
Mocht dit toch niet het geval zijn. Dan wordt het gewoon ieder de helft.
Dat speelt bij ons ook nog mee. Wij zijn wel getrouwd, in gemeenschap van goederen, dus feitelijk komt het er sowieso al op neer dat al het bezit (inclusief financiën) van ons beide is. Dat geldt niet alleen voor als wij zouden gaan scheiden, maar dus ook tijdens het huwelijk.
Maar je hoeft uiteraard niet getrouwd te zijn om die instelling te hebben
Hier gewoon een gezamelijke bankrekening. We zijn niet getrouwd, maar gaan er wel vanuit dat we voor altijd bij elkaar blijven.
Mocht dit toch niet het geval zijn. Dan wordt het gewoon ieder de helft.
Dat speelt bij ons ook nog mee. Wij zijn wel getrouwd, in gemeenschap van goederen, dus feitelijk komt het er sowieso al op neer dat al het bezit (inclusief financiën) van ons beide is. Dat geldt niet alleen voor als wij zouden gaan scheiden, maar dus ook tijdens het huwelijk.
Maar je hoeft uiteraard niet getrouwd te zijn om die instelling te hebben
donderdag 3 februari 2011 om 19:48
Hier alles ook op 1 hoop.
Hij verdient veel meer als ik, zou lekker zijn zeg: naar rato.
Dan hou ik niks over! Je koopt toch een huis bijv ook op 2 inkomens, daar bereken je toch ook niet naar rato van jij verdient zoveel ik zoveel dus als jij dit wil overhouden kun je dat voor de hypotheek opbrengen? 'Dan kijk je toch naar het gezamelijk inkomen?
Of doet iemand dit wel?!!
Hij verdient veel meer als ik, zou lekker zijn zeg: naar rato.
Dan hou ik niks over! Je koopt toch een huis bijv ook op 2 inkomens, daar bereken je toch ook niet naar rato van jij verdient zoveel ik zoveel dus als jij dit wil overhouden kun je dat voor de hypotheek opbrengen? 'Dan kijk je toch naar het gezamelijk inkomen?
Of doet iemand dit wel?!!
donderdag 3 februari 2011 om 19:50
Hier ook alles op één hoop. Eén gezin dus alles gewoon samen delen. Wel storten we elke maand hetzelfde bedrag op elkaars rekening voor dingen die je zelf wilt kopen. Zoals kleding enz enz zodat je kan kopen wat je wilt zonder gezeur te krijgen. Wil je veel of iets duurs kopen dan spaar je dus gewoon.
donderdag 3 februari 2011 om 19:52
quote:MissNoName schreef op 03 februari 2011 @ 19:48:
Hier alles ook op 1 hoop.
Hij verdient veel meer als ik, zou lekker zijn zeg: naar rato.
Dan hou ik niks over! Je koopt toch een huis bijv ook op 2 inkomens, daar bereken je toch ook niet naar rato van jij verdient zoveel ik zoveel dus als jij dit wil overhouden kun je dat voor de hypotheek opbrengen? 'Dan kijk je toch naar het gezamelijk inkomen?
Of doet iemand dit wel?!!Nee, wij kopen bewust een huis op 1 inkomen.
Hier alles ook op 1 hoop.
Hij verdient veel meer als ik, zou lekker zijn zeg: naar rato.
Dan hou ik niks over! Je koopt toch een huis bijv ook op 2 inkomens, daar bereken je toch ook niet naar rato van jij verdient zoveel ik zoveel dus als jij dit wil overhouden kun je dat voor de hypotheek opbrengen? 'Dan kijk je toch naar het gezamelijk inkomen?
Of doet iemand dit wel?!!Nee, wij kopen bewust een huis op 1 inkomen.
donderdag 3 februari 2011 om 19:54
quote:Mlle_j schreef op 03 februari 2011 @ 19:37:
Wij verdienen ieder ons eigen geld. Als vriend dat niet meer zou kunnen, zou ik hem bijstaan, en hij mij ook denk ik, maar dat is niet de norm. Ik ben een gezonde volwassene, hij ook en zolang dat zo is wil ik niet afhankelijk zijn. In de praktijk betekent dat gescheiden rekeningen, ieder een deel bijdragen en de rest van het geld geven we uit zoals we zelf willen. Wel sparen we samen een bedrag per maand voor gezamenlijke aanschaf van spullen of uitgaven.
Dat is in principe ook wat wij eerst van plan waren, maar het pakt nu wat anders uit, omdat ik nu onverwachts minder inkomen heb.
quote:Jippertje schreef op 03 februari 2011 @ 19:40:
[...]
In mijn beleving is het niet een kwestie van afhankelijk zijn wanneer alles op één rekening wordt gestort, maar juist je eigen verantwoording dragen in het gezamenlijke financiële plaatje.
Dat vind ik inderdaad. Je kiest er wel samen voor om te gaan samenwonen, dus vind ik het niet meer dan normaal om samen de benodigde kosten te dragen. Wat voor kosten dan ook. Uitstapjes die een fortuin kosten en onnodige buitensporige uitgaven vind ik een ander verhaal.
quote:Mariska76 schreef op 03 februari 2011 @ 19:35:
[...]
Inderdaad, ieder zijn manier, maar toch vind ik het raar om te lezen dat zoveel mensen hun financiën gescheiden houden. Wij hebben één gezin, één huishouden en één pot. Ik zie mijn salaris meer als een bijdrage aan ons huishouden, niet als iets wat echt van mezelf is. Nu moet ik wel zeggen dat wij genoeg geld hebben, nooit ruzie hebben over geld en we allebei geen extreme uitgaven doen. Als dat anders zou zijn, zouden wij het misschien wel anders doen.
Al hebben wij geen kinderen, maar dat vind ik inderdaad dus ook.
PixieisBack: Ik vind jou formulering wel een beetje hard.. 'hand ophouden bij mijn ouders'? Hoezo hand ophouden bij mijn ouders? Dat klinkt net alsof ik van mijn ouders profiteer en alsof ik 35 ben en nog steeds bij mijn ouders zou willen wonen zodat ik geen vaste lasten heb..
Ik weet niet meer wie het vroeg, maar ik heb geen Wajong. Ik ben op dit moment wel bezig met een aanvraag daarvoor, maar dat heel moeizaam, omdat de overheid op dit moment de geldkraan Wajong, PGB enz. heeft dicht gedraait.
En verder.. over het samenwonen.. Daar hebben mijn vriend en ik heel bewust voor gekozen. We wisten ook dat ik minder inkomen zou hebben, we hadden alleen niet verwacht dat ik ziek zou worden en niet zou kunnen werken naast mijn studie.
En verder.. Dit topic begint nu een beetje als een aanval naar mij te voelen. Dat is niet mijn bedoeling, ik was gewoon benieuwd naar jullie mening over de verdeling van de financien en over hoe jullie het nu doen, omdat het mij opviel dat er op het andere forum de meningen zo uiteen liepen.
Wij verdienen ieder ons eigen geld. Als vriend dat niet meer zou kunnen, zou ik hem bijstaan, en hij mij ook denk ik, maar dat is niet de norm. Ik ben een gezonde volwassene, hij ook en zolang dat zo is wil ik niet afhankelijk zijn. In de praktijk betekent dat gescheiden rekeningen, ieder een deel bijdragen en de rest van het geld geven we uit zoals we zelf willen. Wel sparen we samen een bedrag per maand voor gezamenlijke aanschaf van spullen of uitgaven.
Dat is in principe ook wat wij eerst van plan waren, maar het pakt nu wat anders uit, omdat ik nu onverwachts minder inkomen heb.
quote:Jippertje schreef op 03 februari 2011 @ 19:40:
[...]
In mijn beleving is het niet een kwestie van afhankelijk zijn wanneer alles op één rekening wordt gestort, maar juist je eigen verantwoording dragen in het gezamenlijke financiële plaatje.
Dat vind ik inderdaad. Je kiest er wel samen voor om te gaan samenwonen, dus vind ik het niet meer dan normaal om samen de benodigde kosten te dragen. Wat voor kosten dan ook. Uitstapjes die een fortuin kosten en onnodige buitensporige uitgaven vind ik een ander verhaal.
quote:Mariska76 schreef op 03 februari 2011 @ 19:35:
[...]
Inderdaad, ieder zijn manier, maar toch vind ik het raar om te lezen dat zoveel mensen hun financiën gescheiden houden. Wij hebben één gezin, één huishouden en één pot. Ik zie mijn salaris meer als een bijdrage aan ons huishouden, niet als iets wat echt van mezelf is. Nu moet ik wel zeggen dat wij genoeg geld hebben, nooit ruzie hebben over geld en we allebei geen extreme uitgaven doen. Als dat anders zou zijn, zouden wij het misschien wel anders doen.
Al hebben wij geen kinderen, maar dat vind ik inderdaad dus ook.
PixieisBack: Ik vind jou formulering wel een beetje hard.. 'hand ophouden bij mijn ouders'? Hoezo hand ophouden bij mijn ouders? Dat klinkt net alsof ik van mijn ouders profiteer en alsof ik 35 ben en nog steeds bij mijn ouders zou willen wonen zodat ik geen vaste lasten heb..
Ik weet niet meer wie het vroeg, maar ik heb geen Wajong. Ik ben op dit moment wel bezig met een aanvraag daarvoor, maar dat heel moeizaam, omdat de overheid op dit moment de geldkraan Wajong, PGB enz. heeft dicht gedraait.
En verder.. over het samenwonen.. Daar hebben mijn vriend en ik heel bewust voor gekozen. We wisten ook dat ik minder inkomen zou hebben, we hadden alleen niet verwacht dat ik ziek zou worden en niet zou kunnen werken naast mijn studie.
En verder.. Dit topic begint nu een beetje als een aanval naar mij te voelen. Dat is niet mijn bedoeling, ik was gewoon benieuwd naar jullie mening over de verdeling van de financien en over hoe jullie het nu doen, omdat het mij opviel dat er op het andere forum de meningen zo uiteen liepen.
donderdag 3 februari 2011 om 19:54
quote:MissNoName schreef op 03 februari 2011 @ 19:48:
Hier alles ook op 1 hoop.
Hij verdient veel meer als ik, zou lekker zijn zeg: naar rato.
Dan hou ik niks over! Je koopt toch een huis bijv ook op 2 inkomens, daar bereken je toch ook niet naar rato van jij verdient zoveel ik zoveel dus als jij dit wil overhouden kun je dat voor de hypotheek opbrengen? 'Dan kijk je toch naar het gezamelijk inkomen?
Of doet iemand dit wel?!!Als de inkomens verschillen, is 'naar rato' toch juist een eerlijke verdeling?
Hier alles ook op 1 hoop.
Hij verdient veel meer als ik, zou lekker zijn zeg: naar rato.
Dan hou ik niks over! Je koopt toch een huis bijv ook op 2 inkomens, daar bereken je toch ook niet naar rato van jij verdient zoveel ik zoveel dus als jij dit wil overhouden kun je dat voor de hypotheek opbrengen? 'Dan kijk je toch naar het gezamelijk inkomen?
Of doet iemand dit wel?!!Als de inkomens verschillen, is 'naar rato' toch juist een eerlijke verdeling?
donderdag 3 februari 2011 om 19:56
quote:mi-jo schreef op 03 februari 2011 @ 19:18:
blijfgewoobianca: Hiervoor woonde ik nog gewoon bij mijn ouders. Daar had ik dan nu ook nog gewoond, omdat het niet anders zou kunnen. Ik kan namelijk om gezondheidsredenen naast mijn opleiding niet werken.Misschien een brutale vraag, maar kun je straks om diezelfde redenen wel werken als je afgestudeerd bent?
blijfgewoobianca: Hiervoor woonde ik nog gewoon bij mijn ouders. Daar had ik dan nu ook nog gewoond, omdat het niet anders zou kunnen. Ik kan namelijk om gezondheidsredenen naast mijn opleiding niet werken.Misschien een brutale vraag, maar kun je straks om diezelfde redenen wel werken als je afgestudeerd bent?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 3 februari 2011 om 19:59
Nu hebben we het zo gedaan dat we allebei evenveel in de maand overhouden. Hij haalt iets meer binnen aan salaris. Vanaf september ga ik weer voltijd studeren en dan zullen we allebei inleveren. Na het studeren zal ik naar alle waarschijnlijkheid veel meer verdienen dan hem..dan zullen we dus ook beide weer meer overhouden.
donderdag 3 februari 2011 om 20:01
Toen wij gingen samen wonen studeerde ik maar werkte ik daarnaast (duale studie). Mijn inkomen lag beduidend lager dan dat van mijn partner. Ondanks dat hebben wij vrij snel een betaal en een spaarreking. We sparen samen en betalen samen.
In alle eerlijkheid doe ik van de gezamelijke betaalrekening veel meer 'leuke dingen' dan hij.
Inmiddels werk ik ook en is mijn salaris gemiddeld netto 300 meer. We hebben uiteraard hetzelfde systeem gehanteerd.
Over jouw situatie heb ik gemengde gevoelens. Nee je vriend hoeft jou niet te onderhouden. Ja het is een afhankelijk gevoel om geld te moeten vragen aan je vriend. Nee je kan niet van hem verlangen dat hij jouw onderhoudt. Aan de andere kant waarom zou je wel alles met elkaar delen behalve je inkomen?
Het is mij niet helemaal duidelijk of je wilt dat de inkomsten op een hoop komen of juist niet....
In alle eerlijkheid doe ik van de gezamelijke betaalrekening veel meer 'leuke dingen' dan hij.
Inmiddels werk ik ook en is mijn salaris gemiddeld netto 300 meer. We hebben uiteraard hetzelfde systeem gehanteerd.
Over jouw situatie heb ik gemengde gevoelens. Nee je vriend hoeft jou niet te onderhouden. Ja het is een afhankelijk gevoel om geld te moeten vragen aan je vriend. Nee je kan niet van hem verlangen dat hij jouw onderhoudt. Aan de andere kant waarom zou je wel alles met elkaar delen behalve je inkomen?
Het is mij niet helemaal duidelijk of je wilt dat de inkomsten op een hoop komen of juist niet....
Op zaterdag help ik tamme dieren weer het beest in zichzelf te vinden.
donderdag 3 februari 2011 om 20:01
donderdag 3 februari 2011 om 20:01
quote:troetelbeertje30 schreef op 03 februari 2011 @ 19:54:
[...]
Als de inkomens verschillen, is 'naar rato' toch juist een eerlijke verdeling?
Financieel gezien wel natuurlijk.
Maar als diegene die minder inkomen heeft (bijvoorbeeld door een parttime baan) wel meer werkt in het huishouden (waarvoor je niet betaald krijgt) dan zou je fifty-fifty kunnen aanhouden in mijn optiek. Want de meest verdienende partij houdt, als het goed is, evenveel vrije tijd over omdat het huishouden al gedaan is.
[...]
Als de inkomens verschillen, is 'naar rato' toch juist een eerlijke verdeling?
Financieel gezien wel natuurlijk.
Maar als diegene die minder inkomen heeft (bijvoorbeeld door een parttime baan) wel meer werkt in het huishouden (waarvoor je niet betaald krijgt) dan zou je fifty-fifty kunnen aanhouden in mijn optiek. Want de meest verdienende partij houdt, als het goed is, evenveel vrije tijd over omdat het huishouden al gedaan is.
donderdag 3 februari 2011 om 20:05
quote:jufdoortje schreef op 03 februari 2011 @ 20:03:
Ik denk daar heel simpel en zwart-wit over:
50/50 betalen en altijd alle financiële zaken gescheiden houden.
Hoe zou je dat doen als je samen in een koopwoning woont waarvan 1 partij de hypotheek draagt en heeft?
Is 50/50 dan nog wel eerlijk? Of dient de andere partij dan een soort woonvergoeding te moeten overmaken?
Ik denk daar heel simpel en zwart-wit over:
50/50 betalen en altijd alle financiële zaken gescheiden houden.
Hoe zou je dat doen als je samen in een koopwoning woont waarvan 1 partij de hypotheek draagt en heeft?
Is 50/50 dan nog wel eerlijk? Of dient de andere partij dan een soort woonvergoeding te moeten overmaken?
donderdag 3 februari 2011 om 20:11
donderdag 3 februari 2011 om 20:13
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
donderdag 3 februari 2011 om 20:13
quote:Yulia schreef op 03 februari 2011 @ 20:05:
[...]
Hoe zou je dat doen als je samen in een koopwoning woont waarvan 1 partij de hypotheek draagt en heeft?
Is 50/50 dan nog wel eerlijk? Of dient de andere partij dan een soort woonvergoeding te moeten overmaken?
Dat is bij ons het geval. Wij wonen samen in mijn koophuis, dat al 12 jaar van mij was voordat hij er ook kwam wonen. Hij vast inkomen, ik wisselend ivm eigen zaak.
We betalen samen de hypotheekrente, aflossing doe ik.
Overige lasten naar rato inkomen, maar verbouwingen/verbeteringen, onderhoud huis zijn logischerwijze wel voor mij. Inrichting daarentegen weer samen.
Verder ieder onze eigen rekening, nogal uiteenlopende bestedingspatronen, dus voor ons de ideale manier en derhalve de afgelopen 10 jaar nooit gedoe gehad over geld. Zit er eens iemand krapjes, dan springt de ander uiteraard bij.
Best simpel dus, werkt goed hier.
[...]
Hoe zou je dat doen als je samen in een koopwoning woont waarvan 1 partij de hypotheek draagt en heeft?
Is 50/50 dan nog wel eerlijk? Of dient de andere partij dan een soort woonvergoeding te moeten overmaken?
Dat is bij ons het geval. Wij wonen samen in mijn koophuis, dat al 12 jaar van mij was voordat hij er ook kwam wonen. Hij vast inkomen, ik wisselend ivm eigen zaak.
We betalen samen de hypotheekrente, aflossing doe ik.
Overige lasten naar rato inkomen, maar verbouwingen/verbeteringen, onderhoud huis zijn logischerwijze wel voor mij. Inrichting daarentegen weer samen.
Verder ieder onze eigen rekening, nogal uiteenlopende bestedingspatronen, dus voor ons de ideale manier en derhalve de afgelopen 10 jaar nooit gedoe gehad over geld. Zit er eens iemand krapjes, dan springt de ander uiteraard bij.
Best simpel dus, werkt goed hier.
donderdag 3 februari 2011 om 20:20
quote:flip123456789 schreef op 03 februari 2011 @ 20:13:
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
Dat vind ik ook niet echt een prettig klinkende situatie.
Bij ons is het andersom: ik verdien behoorlijk veel meer dan mijn partner. In minder uur trouwens.
Maar we zijn nou een gezin.
Ik zou het heel bizar vinden als ik de rest van ons leven samen veel meer geld te besteden heb dan hij, terwijl hij net zo hard werkt (buiten- en binnenhuis) als ik en we samen dezelfde verantwoordelijkheden hebben.
Daarom leggen wij ons hele salaris in en krijgen we hetzelfde 'zakgeld', en dat voelt wel zo fijn voor ons allebei.
Ik heb er een dubbel gevoel over, vooral in mijn eigen situatie. Wij hebben ieder onze eigen baan, kinderen, ik werk 32 uur en verdien niet zoveel, hij werkt meer dan fulltime en verdient echt heel veel. We hebben onze financiën helemaal gescheiden. Hij betaalt een stuk meer dan ik, dus wat dat betreft heb ik niks te klagen, maar ik vind het wel eens minder leuk dat ik áltijd heel zuinig moet zijn met mijn geld, terwijl hij kan kopen en doen wat hij wil. Daarom hebben we dus ook véél meer kosten, die ik niet zou hebben als ik alleen was (voor het geval iemand vraagt hoe ik dat dan zou doen). We zijn trouwens al 10 jaar samen en de zorg voor het huishouden en de kinderen komt voor 99,9% op mij neer. Ik zal er nooit over zeuren (behalve tegen jullie dan ), maar ik vind het wel eens oneerlijk dat ik eigenlijk net zo druk ben als hij, we samen een gezin hebben, maar ik bijna niks kan kopen en hij alles.
Dat vind ik ook niet echt een prettig klinkende situatie.
Bij ons is het andersom: ik verdien behoorlijk veel meer dan mijn partner. In minder uur trouwens.
Maar we zijn nou een gezin.
Ik zou het heel bizar vinden als ik de rest van ons leven samen veel meer geld te besteden heb dan hij, terwijl hij net zo hard werkt (buiten- en binnenhuis) als ik en we samen dezelfde verantwoordelijkheden hebben.
Daarom leggen wij ons hele salaris in en krijgen we hetzelfde 'zakgeld', en dat voelt wel zo fijn voor ons allebei.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
