Gestopt met de pil

Goedemorgen meiden,



Vanochtend idd getest maar helaas negatief. Nu maar wachten dat ik ongi wordt...



Ik hou jullie op de hoogte



liefs

oh wat jammer

Harley, wat jammer meid. Maar we hebben hier op 't forum een gezegde en dat gaat als volgt:

Geen bloed? Hou dan moed!

Ik duim voor je dat de duivels wegblijven en dat je over een paar dagen alsnog positief test!!



Dikke Nadine

En dan ga je schrijven en dan heb je ineens een enorme lap tekst! Ik plak hier de uitgebreid versie, ook al waren jullie als een van de weinigen op de hoogte van de inleidingsperikelen.



Op 28 december voor een CTG in het ziekenhuis geweest. De kleine doet het nog steeds goed, maar de gyn is erg nieuwsgierig hoe de kleine gaat reageren op weeen. Zijn theorie is als volgt: Liever een klein kindje met een goede conditie op de wereld zetten, dan een iets groter kindje met een slechtere conditie. Hij verwachtte in de laatste situatie namelijk meer complicaties bij de geboorte. Dus op 29 december samen naar het ziekenhuis voor een inleiding. Om 9 uur werd er gel ingebracht om de baarmoedermond te verweken. Dit goedje werkt ongeveer 6 uur en heeft vaak tot gevolg dat het lichaam de bevalling laat starten. Helaas voor ons, bij mij niet. Dus 30 december terug voor een nieuwe poging. Ook deze heeft weinig uitgehaald. Omdat de gyn ons hier al voor gewaarschuwd had, hebben we express aan niemand laten weten waar we zo stiekem mee bezig waren! Nog een keer inleiden wilden ze ook niet aan beginnen, want door overstimulatie is er extra kans op een hele zware bevalling.



In de periode hierna moest ik om de dag voor een CTG. De kleine bleef het enorm goed doen, en ik kreeg geregeld harde buiken en later zelfs ook weeen. Hartstikke goed natuurlijk, maar het zette steeds maar niet door. Erg vermoeiend en frustrerend. Zondag 13 januari wilde de gyn me graag terug zien, hij vond het wel tijd voor een nieuwe poging. 's Avonds zijn we nog heerlijk met z'n tweetjes uit eten geweest bij Bussemaker.



Maandag 14 januari meldden we ons keurig om 8.00 uur in het ziekenhuis. Meteen werd er weer gel ingebracht. Geleerd van de vorige keer, hadden wij boeken, kaarten, telefoons (voor de spelletjes) meegenomen. En we gingen er vanuit dat we gewoon weer naar huis zouden gaan. Uit de CTG bleek dat de kleine het lekker goed bleef doen. Ook kreeg ik meer last van harde buiken en lichte weeen, maar niet anders dan de weken ervoor. De gyn had er ook nog niet veel vertrouwen in dat het nu wel op gang zou komen. Om 12 uur begon ik het minder gezellig te vinden, maar ik kon vriendlief nog inmaken met pesten. De gyn was dan ook nog steeds niet onder de indruk. De harde buiken kwamen dan ook nog steeds niet regelmatig. Om half 2 wilde ik van bed afstappen en braken mijn vliezen spontaan. Dit was het startsein! Ik kon mezelf steeds slechter een houding geven. Liggen was niet fijn, maar staan ook niet. Onder de douche was lekker, maar ook niet voor lang. Toen ik rond half 4 weer op bed lag, werd ik ongelooflijk misselijk. Hier was de gyn dan wel weer van onder de indruk, dit was een goed teken! Ik bleek 3 centimeter ontsluiting te hebben. Gemiddeld gezien zou ik dan rond middennacht moeten kunnen bevallen. Om de weeen regelmatig te laten komen, besloot de gyn tot een infuus met weeenopwekkers. Daarnaast wilde hij mij ook een shot pethidine geven. Hier zou ik suffer van worden, wat de ontsluiting extra zou helpen. Verpleegster Harma bracht alles aan en gaf aan dat alles rond kwart over 4 effect zou gaan hebben. Om 16.10 uur had ik echter het gevoel dat het kindje NU geboren zou moeten worden. Inmiddels was de avondploeg gekomen en Marga gaf aan dat dat wel erg snel zou zijn. Ik heb haar, hopelijk alleen in gedachten, een aantal verwensingen naar het hoofd geslingerd. Gelukkig had ze al snel door dat ik serieus was. De gyn werd opgeroepen, hij stond net op het punt om naar huis te gaan. Mevrouw was immers nog lang niet zover..... Voor mijn gevoel duurde het enorm lang voordat de gyn er was. Ondertussen moest ik de persweeen wegpuffen en op mijn rug op bed blijven liggen. De sensor op het hoofdje van de kleine registreerde niet meer, dus vriendlief moest het CTG apparaat op mijn buik houden. Geen gemakkelijke opgave bij een vrouw die ligt te kronkelen! Vriendlief en Marga hielpen mij ondertussen heel goed met puffen en zuchten. Ik was erg bang dat ik nog geen volledige ontsluiting zou hebben, want nog veel langer dit volhouden zou me echt niet lukken. Rond 16.45 kwam de gyn de verloskamer binnen en constateerde heel verbaasd dat het hoofdje al "stond". Hij snel op zoek naar zijn gevechtspak, er was zelfs geen tijd om het verlosbed om te bouwen. Achteraf bleek dat de hartslag van de kleine enorm aan het dalen was, de gyn was ons dus al aan het voorbereiden dat hij de kleine mee zou nemen voor extra zuurstof, maar dat we ons niet meteen zorgen moesten maken, hij zou goed voor de kleine zorgen. Met twee keer persen en een kleine knip was ie er om 16.59 uur ineens, onze zoon Guido!



Guido was mooi roze en zette meteen een enorm keel op. Hij mocht dan ook bij mij blijven liggen. Ik bleef maar zeggen: Ooh kleintje. De gyn reageerde hier steeds op: Maar hij is helemaal niet klein! Vriendlief kreeg alle kans om zelf de navelstreng door te knippen. Marga ging samen met de trotse papa Guido aankleden, terwijl ik 4 hechtingen kreeg voor de knip. Daarna kon het grote genieten beginnen! Om 6 uur hebben we de familie gebeld en diverse smsjes verstuurd. Na een goede wasbeurt kregen we onze eigen kamer, waar de trotse opa & oma en ooms & tantes om 19.00 uur Guido voor het eerst bewonderd hebben.



De bevalling is ongelooflijk snel gegaan en was, eerlijk is eerlijk, ook wel makkelijk te noemen. En alle cliches zijn waar. Na de bevalling ben je alles vergeten en Guido is de mooiste baby op aarde. Maar dit betekent niet dat bevallen een hobby is geworden......

Zo, nu nog een kleine update.



Wat een genot, zo'n kleintje! We hebben echt een fantastische kraamhulp. Gezellig, vol met bruikbare tips, maar gaat hierbij wel uit van wat wij graag willen. En ze laat niet los! Als ze wil dat Guido getest word, zorgt ze dat ie terecht kan. Wil ze dat de verlos naar mijn hechtingen komt kijken, zorgt ze dat het gebeurd. En zo grappig, vandaag kwamen we erachter dat onze katten waarschijnlijk uit hetzelfde nestje komen!



Guido slaapt overdag goed door, maar 's nachts kan ie aardig spoken. Hierdoor duurt mijn herstel helaas ook wat langer, maar ik voel me steeds beter. Guido drinkt ook goed. Mijn produktie komt enorm goed op gang. Vriendlief probeert nu een sponsorcontract te regelen met Friesche Vlag!



Bezoek hebben we deze week lekker rustig gehouden. In tegenstelling tot dehorrorverhalen hier op het forum, ben ik aangenaam verrast door de gepaste terughoudendheid van iedereen. Schoonouders zijn nu 3 keer geweest, de ooms & tantes twee keer en wat vrienden. Hier ben ik erg blij mee!



Over een half uurtje is Guido precies een week oud. Heel raar, hij is niet meer weg te denken uit ons leven, maar dat ie er al een week is, is ook niet voor te stellen.



Zo, nu ga ik mezelf met hulp van Guido bevrijden van ontploffende borsten!

Ik houd zeker moed. Als er woensdag nog geen duivels zijn doe ik donderdag nog een testje....



Spannend dit hoor



liefs en knuffels

Harley ik duim voor je mee!! Spannend hoor!



Ongeduld, jeetje wat een "mooie"bevalling heb je gehad. Ik ben het nu nog niet vergeten! hahaha. Geniet maar lekker van je mannetje. Echt onvoorstelbaar dat het zo snel gaat. Vincent wordt alweer 4 maand deze week! Leuk om je verhaal en ervaring te lezen.

@Ongeduld, Fijn om te lezen dat alles zo goed gaat met jullie en dat je een goede bevalling hebt gehad. Geniet maar lekker van je mannetje!



@Zaza, Mijn nod is aankomende woensdag. Ik heb al een week steken in mijn buik. Het mag van mijn snel doorzetten. Dan hebben we dat maar weer gehad. Ik voel me best klote. Ik vind het erg moeilijk soms om te lezen dat er weer iemand zwanger is en denk steeds vaker waarom is het ons niet gegunt. Vooral een paar dagen voor mijn NOD. Dan word ik helemaal zo depri. Ik zie het ook niet gebeuren dat het een keer raak zal zijn. Hopelijk snel mijn ongie, dan kan ik bellen voor die HSG. Ook dat nog, zie er mega tegenop.



Hoe voel jij je?

Ongeduld, wat een prachtig verhaal! Wat fijn dat het uiteindelijk allemaal zo lekker is gegaan. Dat geeft mij ook weer een beetje moed voor als ik deze keer weer ingeleid moet worden. (Bij mijn eerste zwangerschap werkte het ook totaal niet...) Hartstikke goed om te lezen dat jullie zo van elkaar genieten en dat de borstvoeding vlot gaat. Hoera!!



Tinkerbel, ik kan me goed voorstellen dat je het af en toe behoorlijk zwaar hebt. Het is ook echt niet eerlijk. Ik kan niets anders doen dan positieve energie naar je sturen en voor je blijven hopen. Morgen is je NOD. Dan zal ik een kaarsje voor je branden. Je weet nooit waar het goed voor is!



Harley, wat spannend. Kan het zijn dat je te vroeg hebt getest? Ik blijf voor je duimen hoor, meid!



Zaza, hoe is het nu met jou? Ben je al ontzettend de dagen aan het aftellen tot de echo...? Zou ik me goed voor kunnen stellen. Spannend. Oja, voor in de tabel: 13 februari VK



b80, ik was helemaal vergeten te vragen hoe het nu met je schoonvader is. Geniet maar lekker van je vakantie. (Ik neem aan dat je schoonvader weer een stuk stabieler is...) Geen stress: ontspan en geniet. Ik zag trouwens dat we op dezelfde dag bij de VK zijn geweest. Wanneer moet jij weer?



Blink, tjee, vier maanden alweer. Wat gaat dat hard! Doet ie het nog steeds zo lekker? (Heb je trouwens nog steeds last van de bevalling? Hoe dan?)



Hier is het barstens druk. Ik ben nog steeds hees (nu al twee weken) en word daar doodmoe van. Het feit dat gisteren de verbouwing van onze bovenverdieping is begonnen helpt niet bepaald... Ook niet het idee dat ik volgende week 4 tentamens heb. Ik word helemaal gek als ik bedenk wat ik zou moeten doen en als ik dan bekijk wat ik kan doen. Bah.

Vandaag hoorden we dat mijn schoonmoeder uiteindelijk alleen maar medicijnen moet gebruiken tegen de kanker. Dat bestralingsverhaal was al snel van de baan. Toen dachten we een tijd dat het dan chemotherapie zou worden en nu blijft het dus alleen bij medicijnen. Het voelt een beetje vreemd, zeker nu er in haar andere oksel toch ook verkeerde cellen zijn aangetroffen. (Hoewel het in de andere oksel zit, schijnt het toch bij dezelfde haard te horen en kan je het dus geen uitzaaing noemen.) Het blijft hoe dan ook een onzekere en spannende tijd. Ik baal ervan zo machteloos te zijn.

Vanavond begin ik aan mijn zwangerschapsyogacursus. Die komt precies op tijd, dat merk je! Ik laat jullie nog wel weten hoe het was. Nu moet ik weer aan het werk om de mannen van lunch te voorzien!



Dag.

O, nog vergeten te vragen. Ik moet de komende drie dagen een koolhydraatrijk dieet volgen en me dan op vrijdag laten prikken. Het plan is om te testen of ik misschien zwangerschapsdiabetes aan het ontwikkelen ben. Dat doen ze tegenwoordig bij vrouwen met een hoog BMI, oftewel vrouwen met overgewicht (zoals ik).

Heeft iemand van jullie daar misschien ervaring mee? Ik hoor graag hoe of wat.

Ik ben namelijk erg lastig te prikken (moeilijke aders, die ook als ze aangeprikt zijn niet of nauwelijks bloed geven). En ik word dus om 8:00 uur nuchter geprikt, moet daarna een suikerdrankje drinken en 2 uur lang daar blijven zonder me te bewegen. Dan word ik weer geprikt en moet blijken of mijn lichaam doet wat het moet doen. Maar dat hoor ik dan pas weer 2 weken later.

En dat alleen maar omdat ik dik ben. Er is verder totaal geen aanleiding om te denken dat er iets mis is. Mijn bloeddruk is 130/70, dus dat lijkt me goed...



Nou ja, ervaringen zijn welkom en anders graag hard voor me duimen op vrijdag! Alvast bedankt.



Utah.

hallo meiden,



Helaas de duivels zijn gearriveerd. Op naar de volgende ronde...erg vervelend..dacht dit keer echt dat het raak was maar helaas. Soms wordt ik er wel een beetje moedeloos van.



Liefs

O ja nieuwe NOD 21-02-2008

Harley: Jammer joh! Ik blijf voor je duimen!



Tink: Ik kan me je mismoedigheid zo goed voorstellen. Maar wat Zaza zegt, de oorzaak is bekend, dus jullie zijn nu hard op weg naar een oplossing! Maar dit neemt natuurlijk niet weg dat je je er af en toe behoorlijk klote onder voelt. Dikke knuffel voor je!



Utah: Ik heb nog nooit van dat onderzoek gehoord! Ik heb ook aardig wat overgewicht, maar bij mij zijn ze er nooit over begonnen. Zolang mijn bloeddruk en urine goed bleef, was er geen reden voor verdere testen. Misschien toch nog es naar de vk bellen voor een extra uitleg?



Vandaag is de eerste dag zonder kraamhulp. Best wel spannend, maar eigenlijk ook wel heel fijn. Het voelt in ieder geval wel heel vertrouwd. Ik ga Guido's foto's maar es uitzoeken, ik probeer er hier straks ook nog wat te plaatsen.

@Zaza, Nog geen ongie hier maar die komen wel. Dat weet ik zeker. Je vroeg over ivf enzo, ik heb geen idee wat ze willen gaan doen. Daar hebben we het nog helemaal niet overgehad. Ik hoop alleen dat ze me na die hsg hormonen laten spuiten. Ik wil die clomid troep niet meer. Ik werd er zo gek van. Mochten ze dat wel weer voorschijven dan ga ik er nog eens goed over na denken of ik wel verder wil. De lol is eraf, dus van mij hoeft het niet meer zo. Ik heb nie thet gevoel dat die pillen zijn werk doen. Die pregnyl trouwens ook niet.

Zaza: Ik ben ook helemaal niet van anderen in mijn huis, maar het ging hartstikke goed. Ik was ook heel blij met onze hulp. Gezellig, vol goede adviezen en enorm daadkrachtig. Ze liet zich niet met een kluitje het riet in sturen.



Tink: Dikke knuffel voor je!



En voor de foto's: Foto's Guido

@Ongeduld, Wat een mooie foto's van je kleine man! Echt een plaatje.

@ Ongeduld: wat een prachtig manneke is Guido. Mooi ook die foto in de tummy. Dat ze toch aan één pink kunnen blijven hangen hè?! Ik las op het januari topic dat je ook met Guido onder de douche was geweest, lekker hè?! Mijn kraamhulp had me daar in een van de eerste dagen ook mee geholpen, heerlijk vond ik het, en Nick ook! Nu gaat Nick elke zondag met z'n vader douchen als die van het voetballen terugkomt, leuke traditie al zeg ik het zelf !



Onze vent ligt nu te protesteren in z'n bed, hij weet niet eens waartegen, dat is nog het mooiste (waarschijnlijk tegen de slaap!). Zometeen de fles erin en lekker slapen tot morgenvroeg!

Ik heb trouwens ook nog wel wat nieuwe foto's van Nick: zie hier onze grote vent (hij is al haast geen baby meer!) Nieuwe foto's Nick



Nou ladies, morgen reageer ik wel even op iedereen, nu even voor m'n mannetje zorgen...



Nadine

Ongeduld, wat een mooi mannetje hoor! Geniet er maar lekker van!



Nadine, wat worden ze snel groot he. Het is een heel knap kereltje.

@Zaza, mijn NOD mag weg in de tabel en bij bijzonderheden HSG 4 februari.

Nog even een antwoord op je vraag. Ik denk niet dat het zo werkt. Je moet gewoon een traject volgen. Mijn cyclus klopt niet dus daar proberen ze nu met die medicijnen wat aan te doen. Als het zaad van vriendlief slecht was geweest dan had ik denk ik wel iui gehad. Van ivf is nu nog geen sprake. Dat kan nog 2 jaar duren ofzo.