Bevallen: de taboes!

20-02-2011 22:41 1362 berichten
Alle reacties Link kopieren
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!



Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.



Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?



Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!



Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........



......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Alle reacties Link kopieren
Ik had ook gewoon een nachthemd aan wat in ieder geval tot over m'n kont moest komen. Maar dat mochten ze na de bevalling in de prullenbak mieteren. Had toen misschien niet zo radicaal moeten zijn, maar goed, weg is weg... (zou het naar eigen zeggen toch niet meer schoon krijgen). Zag later nog een zwangere vrouw met dezelfde pyama liggen...



EMDR gaan we opzoeken... Ben er niet mee bekend.
Ik had een ziekenhuishemd aan, vanwege de ruggeprik. Dus zo een die open was van achteren. Ik weet niet hoe het bij de anderen zat, maar dat ziekenhuishemd ging ook direct uit na de geboorte, om mijn dochter op mijn blote huid te kunnen leggen en haar voor de eerste keer aan te leggen. Daarna ben ik gewassen op bed (had ik al gemeld) en kreeg ik mijn eigen pyjama weer aan. En oh ja, ook zo'n sexy netbroekje...



Overigens heb je het vaak gewoon loeiheet tijdens het bevallen. Dan wil je gewoon zo min mogelijk kleding aan.
Ik had een (lang) hemdje aan maar ergens tijdens de bevalling wilde ik graag in bad. Dit viel nogal tegen (op zijn zachtst gezegd) en toen ik me zo'n beetje afgedroogd had heb ik er niet meer aan gedacht om het hemdje weer aan te trekken. Ik had wel een laken over. Na de geboorte gaat het shirt/hemd toch meestal wel omhoog omdat de baby op de huid gelegd wordt.



Stom genoeg had ik na de bevalling en het douchen een pyjama aangetrokken. Maar de broek lukt dan helemaal niet. Tenminste, mij niet. Die was namelijk niet droog gebleven. Zodra ik mijn netbroekje met kraamverbanden naar beneden deed begon de urine namelijk al te lopen. Ik moest dus al boven de wc hangen. In elk geval liep ik mooi voor gek met het korte pyjamajasje waar een netbroekje met kraamverbanden onder vandaan piepte. Dit keer gaat het lange hemdje mee!
Alle reacties Link kopieren
Bagheera, als jij die keizersnede als ´makkelijk´ ervaren hebt, dan is dat toch gewoon iets wat je mag melden? Als mensen dat als leidraad nemen om te zeggen dat ze veel liever een keizersnede willen (en alle niet-prettige verhalen hierover negeren), dan ligt dat meer aan hen en niet aan jou. Ik heb een collega die van de eerste bevallen is met een geplande keizersnede (ivm stuit) en van de 2e vaginaal bevallen is. En zij vond een keizersnede ook veel prettiger. Ze is daar prima van hersteld terwijl ze nu 3 maanden na de vaginale bevalling nog heel veel bekkenproblemen heeft.

Dit is jou ervaring en omdat die positief is zou je die voor je moeten houden? Wat een onzin.

En dat je er niet voor gewerkt hebt vind ik ook onzin. Je bent ook gewoon ca 9 maanden zwanger geweest en misschien heb je wel een hele zware zwangerschap gehad met veel klachten? En alsof jij zelf voor een keizersnede kon kiezen.

pfff, wat kunnen mensen toch altijd stom reageren. Goed dat je dit langs je heen laat gaan.
Alle reacties Link kopieren
Lareveuse, ik had gewoon een tshirt (van manlief, dus ruim) aan tijdens de bevalling hoor. En mijn onderlichaam lag gewoon onder een laken totdat ik moest gaan persen, toen werd de boel idd open en bloot neergelegd maar dat is voor de gyn of vk natuurlijk ook wel zo makkelijk.



Heb wel begrepen dat naakt ook wel regelamatig voorkomt omdat men het van de inspanning heel warm krijgt. Maar ik ben van nature nogal een koukleum.
Alle reacties Link kopieren
quote:Biebeltje schreef op 17 juli 2011 @ 19:49:

Ik had ook gewoon een nachthemd aan wat in ieder geval tot over m'n kont moest komen. Maar dat mochten ze na de bevalling in de prullenbak mieteren. Had toen misschien niet zo radicaal moeten zijn, maar goed, weg is weg... (zou het naar eigen zeggen toch niet meer schoon krijgen). Zag later nog een zwangere vrouw met dezelfde pyama liggen...



EMDR gaan we opzoeken... Ben er niet mee bekend.Ik heb het tshirt wel bewaard en ook gewoon schoongekregen hoor. Was wel smerig (omdat baby er half opgelegen had. thsirt werd beetje omhoog geschoven en baby werd op mijn buik gelegd maar lag ook gedeeltelijk op het tshirt) Niet dat ik er iets speciaals mee had, was gewoon een shirt van manlief. Maar ik heb hem in mijn kraamtijd in ben ook nog een paar keer aangehad (uiteraard steeds gewassen tussendoor) want toen had ik telken de ruime shirts van manlief aan, zat fijner in bed. Nu ligt hij volgens mij nog in de kast en heeft manlief hem zelf weer in bed of bij huis aan.
quote:lareveuse schreef op 17 juli 2011 @ 16:25:





Rest me nog een onbeantwoorde vraag na alles gelezen te hebben, ik krijg de indruk dat bijna iedereen naakt was tijdens de bevalling. Waarom? (ik snap wel dat je je onderbroek niet mag aanhouden :P, maar een nachthemd/topje moet toch kunnen?)ik was ook niet naakt, ik had een (voedings)bh en nachthemd aan

( ik heb speciaal voor de bevalling een enorm nachthemd gekocht want ik wist al dat ik die daarna weg kon gooien)



Vond het ook een prettig gevoel dat ik daar niet naakt lag, of iig niet van boven
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit topic gezien toen ik hoogzwanger was, en heb toen snel verder geklikt. Maar nu, met bijna 4mnd oude baby: wat een feest van herkenning! ben zo blij dat ik niet de enige ben, en cliche, maar het was het allemaal waard!!



Ik was ook niet naakt trouwens, ik had een lang hemd aan met een vestje, maar tijdens de persweeen had ik het zo bloedheet maar op de een of andere manier kreeg ik het niet voor elkaar om tussen twee weeen door te vragen of iemand me uit m'n vestje wilde helpen...ik kon het niet, moest m'n krachten sparen voor de persweeen ofzo..

Ik weet nog dat ik heel blij was toen het de kraamhulp opviel dat het zweet over m'n voorhoofd gutste en ze vroeg of ze me even uit mijn vestje wilde helpen.



Na de bevalling was ik trouwens wel naakt en zo sta ik per ongeluk nog op de film ook, niet echt bepaald porno omdat ik ook mijn hemd uitmoest ivm borstvoeding.Vond het aan de ene kant niet fijn, aan de andere kant kon het me écht geen ene moer schelen.
Alle reacties Link kopieren
Over ongemakkelijk voelen in de kraamweek gesproken:

Ik sprak altijd af dat de kraamhulp mijn hechtingen vlak na het douchen nakeek, ik hoopte dat als ik zo frisgedoucht was het voor zowel mezelf als voor haar ietsje minder ongemakkelijk werd...

Maar een dag of 3 na de bevalling zegt de kraamhulp, terwijl ze ''mijn onderkantje'' bestudeert: ''hmmm, het stinkt''

Waarna ze uitgebreid gaat telefoneren met de VK over mijn ''stinkende onderkantje'' aangezien dat dus schijnbaar een teken kan zijn dat de hechtingen gaan ontsteken.
Alle reacties Link kopieren
Mapex, ik heb me daar dus geen seconde meer druk over gemaakt. Vooraf zag ik er heel erg tegenop, dat ik daar dan zo met mijn benen wijd moest liggen met de bevalling. Maar ja, je hebt niet zoveel keus en op dat moment had ik wel wat anders om me mee bezig te houden. En daarna was ik volgens mij totaal over de gene heen, want ik heb er echt geen seconde over nagedacht om te vragen of ze dat na het douchen wilden doen. Ga er vanuit dat ze ook wel wat gewend zijn hoor.
Alle reacties Link kopieren
Bij een vriendin van moesten de darmen nog even geleegd op het toilet en toen begonnen de persweeen al! Hels.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
Alle reacties Link kopieren
quote:Mapex schreef op 18 juli 2011 @ 11:53:

Ik heb dit topic gezien toen ik hoogzwanger was, en heb toen snel verder geklikt. Maar nu, met bijna 4mnd oude baby: wat een feest van herkenning! ben zo blij dat ik niet de enige ben, en cliche, maar het was het allemaal waard!!



Ik was ook niet naakt trouwens, ik had een lang hemd aan met een vestje, maar tijdens de persweeen had ik het zo bloedheet maar op de een of andere manier kreeg ik het niet voor elkaar om tussen twee weeen door te vragen of iemand me uit m'n vestje wilde helpen...ik kon het niet, moest m'n krachten sparen voor de persweeen ofzo..

Ik weet nog dat ik heel blij was toen het de kraamhulp opviel dat het zweet over m'n voorhoofd gutste en ze vroeg of ze me even uit mijn vestje wilde helpen.



Na de bevalling was ik trouwens wel naakt en zo sta ik per ongeluk nog op de film ook, niet echt bepaald porno omdat ik ook mijn hemd uitmoest ivm borstvoeding.Vond het aan de ene kant niet fijn, aan de andere kant kon het me écht geen ene moer schelen.



Grappig, op het moment dat deze post geplaatst werd had ik persweeen



Op zich was ik van de meeste taboes alwel op de hoogte, mede door dit topic . De bevalling en alles erom heen, tja ik was niet op mijn Charmantst, maar het hoort er bij natuurlijk.



Waar ik echter niet op voorbereid was is dat je naast incontinentie wat betreft urineverlies ook incontinent kunt zijn aan de achterkant.



Toen ik de 2 e dag 's ochtends van de kraam moest gaan plassen en opstond uit bed liep er ineens een boel ontlasting langs mijn benen. Ik schaamde me dood, had het niet eens voelen aankomen.

Helaas is dit nog bijna een week zo gebleven. Iedere keer als ik maar opstond dan liep het er gewoon uit. Bahbah, wat ranzig. Daar zijn die stolsels niks bij hoor.



Was als de dood dat dit de rest van mijn leven zou blijven natuurlijk, maar na een week goed oefenen kon ik weer wat controle krijgen over mijn kringspier en inmiddels is alles weer normaal.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
Alle reacties Link kopieren
Ik heb met een mengeling van angst en fascinatie dit topic zitten lezen. Het deed mij beseffen dat ik goed van tevoren op papier moet stellen wat ik wel en niet wil tijdens de bevalling en erna.



Het maakt mij allemaal niets uit, die lichaamsfuncties die ineens van zich laten horen. Dus of ik de boel onder poep, daar zal ik me niet voor schamen. Jammer dan.



Wat mij vooral opviel tijdens het lezen van deze verhalen is dat de professionals soms nogal eens heel erg vergeten dat het voor hén "werk" is, maar voor jou als vrouw een heel erg grote ingreep op je leven. Zowel fysiek als emotioneel Maar ook die invasie in je privacy.

Een kraamhulp die "even" je onderbroek in duikt vind ik daar een voorbeeld van. Leuk dat zij dat iedere week bij iemand anders doet en dat het voor haar de normaalste zaak van de wereld is, maar voor de vrouw in dat bed is het dat niet.



Dát is dus wat ik geleerd heb van dit topic. Ja, de bevalling is fysiek gezien de hel en weer terug, maar dat wist ik al. Maar professionals zal ik dus toch van tevoren goed vertellen wat ik van ze verwacht. Ik zie het dan maar als een zakelijke overeenkomst en ik ben de klant.
Alle reacties Link kopieren
Bijzonder om al deze verhalen te lezen! En wat ik bijna nog bijzonderder vind, is de uitwerking hiervan op mij zelf.



Al vanaf dat ik puber ben, roep ik dat ik geen kinderen wil. Tot een aantal weken geleden zag ik het echt totaal nog niet zitten om een kind te krijgen. Ik dacht dat ik na dit topic nog jaren kinderloos zou blijven, omdat ik het echt niet wilde. Maar eigenlijk heeft het meer een tegenovergesteld effect. :-) Juist door alle "ranzige" verhalen, weet ik nu zo ongeveer wat ik ooit kan verwachten en zie ik er nu absoluut niet tegen op.



Petje af voor iedereen die op wat voor een manier dan ook bevallen is! Ook al was het een "makkelijke" bevalling, toch kan ik me niet voorstellen dat je er niets voor hoeft te doen. Na de bevalling gaat het allemaal maar gewoon verder en moet je mogelijk nog harder aan het werk! Namelijk het mooist wat er op aarde is, goed verzorgen.



Nu ik dit topic helemaal doorgeworsteld heb, volgens mij heb ik elke post gehad en heb er dus ook een paar dagen over gedaan, ga ik niet meer kijken en stiekum hopen dat het beginnende gekriebel, toch snel afzakt.... (daar zullen alle moeders het vast niet mee eens zijn, maar van mij hoeft het eigenlijk nog niet...).
als het kriebelt moet je je gewoon zwanger laten maken en anders niet.

Ik snap niet zo goed dat je aan de ene kant een ontluikende kinderwens hebt blijkbaar en aan de andere kant niet.

Nou ja, misschien omdat je zolang gezegd hebt dat je geen kinderen wilde. Ik heb daar nooit een duidelijke mening over gehad en toen ik kinderen wilde, nou toen wilde ik ze gewoon.
Ik heb ook altijd gedacht geen kinderen te willen. En toen ging het kriebelen, en dan raak je best onzeker. Bij mij is die kriebel niet meer weggegaan!
Toen ik zwanger was heb ik dit hele topic doorgelezen en tijdens en na de bevalling zijn mij nog een paar dingen "overkomen" die de moeite van het vermelden in dit topic ook wel waard zijn vond ik. Misschien zijn ze al wel eerder vermeld maar dan is me dat kennelijk niet bijgebleven.



De ontsluiting schoot voor geen meter op en de verloskundige besloot om alles wat ook maar enigszins in de weg zou kunnen zitten uit de weg te ruimen. Daarom kreeg ik een klisma en moest op een po-stoel mezelf ontlasten. Ik had al heel wat mensonterende behandelingen doorstaan op die dag, in aanwezigheid van mijn man, maar toen heb ik 'm toch echt de kamer uitgestuurd.



De bevalling is uiteindelijk na 24 uur op een keizersnede uitgelopen en vanaf het moment dat de gynaecologe vertelde dat ze een keizersnede ging uitvoeren heeft mijn hele lijf enorm geschokt, niet een beetje trillen, nee echt enorm schokken, ik stuiterde gewoon. Het hield pas op toen ik mijn zoontje in mijn armen had, twee uur later ongeveer. Echt bizar was dat.



Tijdens mijn zwangerschap had ik ondanks de slechte zomer toch een lekker kleurtje opgedaan. Ik had nogal mollige, vanwege het vocht, maar wel lekker bruine (voor mijn doen) benen. Op de derde dag na de bevalling was opeens al het vocht weg, maar ook alle kleur! Ik had opeens weer lijkbleke slanke benen ipv getinte worstjes. Mijn zoontje is trouwens wel veel bruiner dan verwacht. Echt raar.



Met mijn stolsels viel het erg mee trouwens, en ik had nog wel speciaal slippers ervoor gekocht (vanwege dit topic).
Ik kon niet slapen en heb dit topic doorgelezen. Het is dat ik er zelf bij was, anders vroeg ik me serieus af of ik wel bevallen ben.



Niets herken ik van de horrorverhalen.



Geen poep tijdens de persweeën, noch heb ik aambeien gehad.

Geen knippen, scheuren of hechtingen.

Na de bevalling bijna direct geplast (onder de welverdiende douche)

De netbroekjes weggemikt en mijn menstruatieslips gedragen.

Zonder kraamverband toen ik eenmaal thuis was. Gewoon het goedkoopste maandverband uit de winkel.

Geen grote stolsels gezien, dus ook geen slippers onder de douche.

Na twee weken was het vloeien over.

Mijn egel was niet ontploft, ik hoef geen grotere tampons in. Integendeel zelfs, het lijkt allemaal wat strakker nu.



Ik vrees nu wel voor een tweede keer, veel dingen wist ik ook niet.
Alle reacties Link kopieren
@ Helene: ik heb precies hetzelfde! Ik vond bevallen een eitje na mijn zwangerschap (daar had ik geen talent voor ). Ik voelde me na de bevalling meteen goed. Niks pijn, stolsels en ook meteen het kraamverband vervangen voor gewoon maandverband. Ik was ook meteen op de been (een dag na de bevalling stond ik gewoon weer in de AH), heb niet gedaan aan 'rustuurtjes'.

Zo kan het dus ook.
Lucky you! Was het maar zo gegaan, maar helaas. Ik heb bijvoorbeeld zestien weken gevloeid.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik zo lastig aan die bevalling vind is dat ik me er geen voorstelling van kan maken. Dus de mate van de pijn. Is het menstruatiepijn maar dan keer 10? Keer 100? Of voelt het totaal anders dan een heftige versie van menstruatiepijn?



Ik ben zo bang dat ik het totaal onderschat en dat ik dan in paniek raak van de intensiteit.
quote:pixiemorgan schreef op 19 oktober 2011 @ 09:44:

Wat ik zo lastig aan die bevalling vind is dat ik me er geen voorstelling van kan maken. Dus de mate van de pijn. Is het menstruatiepijn maar dan keer 10? Keer 100? Of voelt het totaal anders dan een heftige versie van menstruatiepijn?



Ik ben zo bang dat ik het totaal onderschat en dat ik dan in paniek raak van de intensiteit.



Ik heb nooit zoveel last van mijn ongesteldheid maar ik had wel een heftige bevalling, dus voor mij was het wel x 1000. Voor 1 van mijn vriendinnen was het maar x 10. Ik had daarentegen een geweldige zwangerschap, zij niet.



Als je bang bent dat je eea onderschat dan denk ik wel dat het nut heeft om een zwangerschapscursus te volgen.
Alle reacties Link kopieren
Het lastigste vond ik dat ik niet meer wist hoe ik moest plassen naderhand.. Ik zat echt op die Po (ze wilden weten hoeveel ik zou plassen) heel hard te bedenken hoe het ookalweer moest haha!



En dat je met hechtingen in je muts er pas achter komt hoe vaak je onbewust je spieren aanspant daar
Ik raakte dus erg in paniek van de intensiteit. Werd ingeleid en elke twintig minuten kwamen ze het infuus ophogen en zag ik die pieken op de ctg hoger en hoger worden. Gelukkig zei de gynaecoloog dat ik een ruggenprik mocht als ik dat wilde. Toen werd het goed hanteerbaar. Net zoals menstruatiepijn ongeveer. Maar daarvoor? Dat valt voor mij niet uit te leggen.



Dat is wel voor iedereen anders, dus mijn verhaal is geen maatstaf. Net zo min als andere verhalen dat zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het in het begin denk in menstruatiepijn x10. Ik had vroeger altijd veel last van mijn menstruatie (slikte dan ook pijnstillers) maar de laatste jaren werd dat steeds minder. Toen ik de eerste wee had dacht ik, shit dit doet meer pijn dan ik dacht. Maar zeker nog goed te doen hoor, ik hoopte alleen dat het niet zo veel pijn zou doen in het begin. Dat je het wel zou voelen maar meer een beetje irritant. Zoiets. Hoe langer het duurde hoe meer pijn de weeën deden maar daar ga je in mee, dat is soort van logisch. Tenminste zo was het bij mij. Probeer niet in paniek te raken. Probeer wat meer in jezelf te keren en ervaar gewoon wat er gebeurd. Misschien word je daar rustig van.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven