Werk & Studie
alle pijlers
Been there done that ... uitzichtloos
zondag 11 augustus 2019 om 01:14
Eerdere topics van mij ging over mijn werk verleden, het gevoel van falen en telkens op de verkeerde plek zitten. Nou there we go again...
Na lastige banen te hebben gehad (onder mijn niveau, eigen bedrijf beëindigd en contracten die niet verlengt worden door reorganisatie of omdat ze geen vast contract willen geven) waarvoor ik telkens totaal voorbij liep aan mezelf met het gevolg paniek aanvallen en wekelijks spanningshoofdpijn, raakte ik in mei werkloos. Eigenlijk heel goed want ik ben in die 6 weken dat ik thuis zat nog nooit zo rustig gewordenen en Mn eigen waarde weer ontdekt, ik had 11 maanden recht op WW en mijn werkbegeleider van het UWV vond het ook zeker een goed idee dat ik mezelf weer zou gaan ontwikkelen op persoonlijk vlak. Vervolgens kreeg ik al heel snel een nieuwe baan in de branche waar ik graag werkzaam in wil zijn, de ww stopgezet plus een andere goede baan waar ik opnieuw was uitgenodigd voor een sollicitatie afgewezen
Nieuwe baan : Ik heb daar hele duidelijke afspraken gemaakt en alles was rozen kleur en manen schijn, enkel totaal niet ingewerkt, daarentegen mocht ik gelijk doen en laten wat ik wilde dus dat ik totaal niet werd begeleid of ingewerkt had ik de eerste weken nog niet zo’n last van, ik vond zelf wel werk en mijn voordeel ik zie wat er gedaan moet worden. De proeftijd ging voorbij en heel de sfeer draaide om. De baas blijkt veel stres te hebben wat afgereageerd word op het personeel, je word totaal genegeerd of weg gewuifd, totaal niet mijn mentaliteit. Niets word geleerd, ik moet het maar aan de collega’s vragen, totaal niet de manier hoe ik de functie “assistent” bedrijfsleider kan waarmaken.
Goed de maand was dus net voorbij de afspraken over flexibiliteit waren zeer duidelijk en goedwillig naar mij, ik had die week wat extra gewerkt en ik vroeg dus voor de eerste keer of ik een half uur eerder weg kon ( toen het 40 graden was) Nou hij veranderde in een hork, slaan op de tafel met een luide stem en ik citeer “ ik ben hier de baas en ik bepaal wat hier gebeurt, wat jij hebt heb ik helemaal niks mee te maken. Ik ben vervolgens rustig gebleven en gezegd dat ik het jammer vond dat hij zo reageerde, wel laten weten dat ik hier niet van gediend was vooral ook om de afspraken, gezegd dat ik de tijd afmaakte en het wel prima vond, later kwam hij terug om het te lijmen. Een week later kwam hij of ik tot zijn bedachte tijd kon werken , ik heb hem gevraagd hoe we dat dan met de uren doen aangezien de week ervoor er zoveel strubbelt waren en weer ging hij over de kook en begon me te manipuleren met iets wat hij me zelf had toegezegd. Ik heb gezegd dat ik Mn normale werktijd werk en heb het daarbij gelaten. Dus tot nu toe is de sfeer klote, ik heb het niet naar Mn zin en heb weer spannings hoofdpijn continu. Ww heb ik geen recht meer op, maar het liefste stop ik vandaag nog. Voor dat ik daar begon heb ik tegen mezelf gezegd dat ik belangrijk ben, dat ik niet meer op een negatieve manier ga stressen om werk maar ik zit weer in het zelfde schuitje... Geen communicatie, alleen op een neerbuigende wijze zeggen als er iets mis gaat , maar totaal geen inbreng van de eigenaar ... Wat zouden jullie doen ? Ik voel me er echt weer zwaar beroerd onder
Ik heb het gevoel weer helemaal vast te zitten dus ik denk dat ik dinsdag maar naar de huisarts ga. Is er een manier om na 2 maanden nog aanspraak op mijn ww te maken?
Na lastige banen te hebben gehad (onder mijn niveau, eigen bedrijf beëindigd en contracten die niet verlengt worden door reorganisatie of omdat ze geen vast contract willen geven) waarvoor ik telkens totaal voorbij liep aan mezelf met het gevolg paniek aanvallen en wekelijks spanningshoofdpijn, raakte ik in mei werkloos. Eigenlijk heel goed want ik ben in die 6 weken dat ik thuis zat nog nooit zo rustig gewordenen en Mn eigen waarde weer ontdekt, ik had 11 maanden recht op WW en mijn werkbegeleider van het UWV vond het ook zeker een goed idee dat ik mezelf weer zou gaan ontwikkelen op persoonlijk vlak. Vervolgens kreeg ik al heel snel een nieuwe baan in de branche waar ik graag werkzaam in wil zijn, de ww stopgezet plus een andere goede baan waar ik opnieuw was uitgenodigd voor een sollicitatie afgewezen
Nieuwe baan : Ik heb daar hele duidelijke afspraken gemaakt en alles was rozen kleur en manen schijn, enkel totaal niet ingewerkt, daarentegen mocht ik gelijk doen en laten wat ik wilde dus dat ik totaal niet werd begeleid of ingewerkt had ik de eerste weken nog niet zo’n last van, ik vond zelf wel werk en mijn voordeel ik zie wat er gedaan moet worden. De proeftijd ging voorbij en heel de sfeer draaide om. De baas blijkt veel stres te hebben wat afgereageerd word op het personeel, je word totaal genegeerd of weg gewuifd, totaal niet mijn mentaliteit. Niets word geleerd, ik moet het maar aan de collega’s vragen, totaal niet de manier hoe ik de functie “assistent” bedrijfsleider kan waarmaken.
Goed de maand was dus net voorbij de afspraken over flexibiliteit waren zeer duidelijk en goedwillig naar mij, ik had die week wat extra gewerkt en ik vroeg dus voor de eerste keer of ik een half uur eerder weg kon ( toen het 40 graden was) Nou hij veranderde in een hork, slaan op de tafel met een luide stem en ik citeer “ ik ben hier de baas en ik bepaal wat hier gebeurt, wat jij hebt heb ik helemaal niks mee te maken. Ik ben vervolgens rustig gebleven en gezegd dat ik het jammer vond dat hij zo reageerde, wel laten weten dat ik hier niet van gediend was vooral ook om de afspraken, gezegd dat ik de tijd afmaakte en het wel prima vond, later kwam hij terug om het te lijmen. Een week later kwam hij of ik tot zijn bedachte tijd kon werken , ik heb hem gevraagd hoe we dat dan met de uren doen aangezien de week ervoor er zoveel strubbelt waren en weer ging hij over de kook en begon me te manipuleren met iets wat hij me zelf had toegezegd. Ik heb gezegd dat ik Mn normale werktijd werk en heb het daarbij gelaten. Dus tot nu toe is de sfeer klote, ik heb het niet naar Mn zin en heb weer spannings hoofdpijn continu. Ww heb ik geen recht meer op, maar het liefste stop ik vandaag nog. Voor dat ik daar begon heb ik tegen mezelf gezegd dat ik belangrijk ben, dat ik niet meer op een negatieve manier ga stressen om werk maar ik zit weer in het zelfde schuitje... Geen communicatie, alleen op een neerbuigende wijze zeggen als er iets mis gaat , maar totaal geen inbreng van de eigenaar ... Wat zouden jullie doen ? Ik voel me er echt weer zwaar beroerd onder
Ik heb het gevoel weer helemaal vast te zitten dus ik denk dat ik dinsdag maar naar de huisarts ga. Is er een manier om na 2 maanden nog aanspraak op mijn ww te maken?
anoniem_380349 wijzigde dit bericht op 11-08-2019 01:30
9.29% gewijzigd
zondag 11 augustus 2019 om 17:26
Ik vind het wel bijzonder dat je in een aantal banen het al niet naar je zin hebt (gehad), maar dat je de schuld daarvoor volledig buiten jezelf legt.
Het lag aan het niveau, aan de baas, aan het gebrek aan inwerken... Maar niet aan jou?
Dat kan een keer kloppen, maar als het vaker voorkomt, dan kan het zeker geen kwaad om ook je eigen gedrag te reflecteren. Nu kruip je vooral in een slachtofferrol, ben je behoorlijk eigenwijs en lijk je inderdaad een te hoge dunk van jezelf te hebben.
Dat kan je als zelfverzekerd benoemen, maar dan moet die hoge dunk wel terecht zijn en ergens op gebaseerd. Een basis van alleen mislukte banen is daarvoor niet voldoende.
Het lag aan het niveau, aan de baas, aan het gebrek aan inwerken... Maar niet aan jou?
Dat kan een keer kloppen, maar als het vaker voorkomt, dan kan het zeker geen kwaad om ook je eigen gedrag te reflecteren. Nu kruip je vooral in een slachtofferrol, ben je behoorlijk eigenwijs en lijk je inderdaad een te hoge dunk van jezelf te hebben.
Dat kan je als zelfverzekerd benoemen, maar dan moet die hoge dunk wel terecht zijn en ergens op gebaseerd. Een basis van alleen mislukte banen is daarvoor niet voldoende.
zondag 11 augustus 2019 om 18:34
Ik begrijp echt wel dat het zo kan over komen, het is maar een stukje tekst natuurlijk.
Ik zal wat duidelijker zijn
Ik heb voor mezelf gewerkt, de mooiste tijd van mijn leven kan ik wel zeggen, ik heb hier fouten gemaakt en daar ontzettend veel ervaring uit gehaald. Uiteindelijk heb ik dit bedrijf moeten beëindigen niet door mijn fouten maar hier wil en kan ik verder ook niet op ingaan. Dit heeft mij jaren in financiële onzekerheid gebracht en pas na 4 jaar kon ik zeggen dat ik er vanaf was. Ik ben weer gaan werken in de detailhandel en ben letterlijk ingestort, het werd me opeens heel duidelijk wat ik miste. Ik had gefaald voor mijn gevoel...terwijl ik niet verwijtbaar ben, maar toch het gevoel..., hulp gehad en het was vergelijkbaar met een rauw proces...ben daarna de schoonmaak branche in gegaan. Kortere uurtjes, andere omgeving, en dit benoem ik dus onder mijn niveau, niet negatief bedoeld want dit was een wijze keuze op dat moment, schoonmaak zie ik als 1 van de belangrijkste banen in de wereld. Maar kwa kennis en doen was dit wel een heel ander level. Lieve mensen om me heen maar Het gemis ook vooral, Hier was wel communicatie en ben ik uiteindelijk mensen die in een re-integratie traject zaten en met een lichamelijke of verstandelijke beperking gaan begeleiden, nieuwe projecten opstarten etc. Uiteindelijk een mooie tijd geweest
Na 2 jaar kwam ik weer in de detailhandel, Floor manager, fijne werkplek maar doordat mijn contract nog beëindigd kon worden en er een reorganisatie kwam kon ik vertrekken
Zodoende kwam ik weer in de branche waar mijn roots liggen. Allround medewerker in dit geval, fijne werkplek, en fluitend naar mijn werk. Waar ik hier tegen aanliep was dat vooral de jongere garde moeite met mij had, voelden zich bedreigd of willen zich gaan bewijzen. Naar mijn idee heeft de baas hier destijds te weinig aan gedaan, dit brachten dus conflicten, uiteindelijk allemaal goed gekomen, mooie beloftes voor een vast contract na 2 jaar, helaas kon ik toen vertrekken.
En nu zit ik in deze situatie. Ik ben het type persoon die altijd voor een baas klaar wilt staan, ik zie de zakelijke belangen, ja ik kijk anders naar bepaalde punten dan een andere medewerkster misschien. Slachtofferrol? Nee en ja, ik voel me we weer in de zeik genomen door de beloftes die weer niet waar worden gemaakt. Ik voel hier misschien meer bij dan iemand anders. Ik heb gesprekken met mijn huisarts gehad over de spanningen in mijn lijf en die is heel duidelijk geweest, je hebt 1 leven en het is zonde om die tijd te besteden op werkplekken die jou niet waarderen. Dus dat is ook waar ik nu rekening mee wil houden, mijn eigenwaarde behouden inplaats mezelf continu verwijten te maken in situaties en omstandigheden waar ik verder geen invloed op heb.
Wat een lap tekst en dat dit zo persoonlijk zou worden
maar ik hoop dat dit meer over mijn verleden en goede bedoelingen weergeeft, inplaats dat ik hier als een bitch word neergezet.
Ik zal wat duidelijker zijn
Ik heb voor mezelf gewerkt, de mooiste tijd van mijn leven kan ik wel zeggen, ik heb hier fouten gemaakt en daar ontzettend veel ervaring uit gehaald. Uiteindelijk heb ik dit bedrijf moeten beëindigen niet door mijn fouten maar hier wil en kan ik verder ook niet op ingaan. Dit heeft mij jaren in financiële onzekerheid gebracht en pas na 4 jaar kon ik zeggen dat ik er vanaf was. Ik ben weer gaan werken in de detailhandel en ben letterlijk ingestort, het werd me opeens heel duidelijk wat ik miste. Ik had gefaald voor mijn gevoel...terwijl ik niet verwijtbaar ben, maar toch het gevoel..., hulp gehad en het was vergelijkbaar met een rauw proces...ben daarna de schoonmaak branche in gegaan. Kortere uurtjes, andere omgeving, en dit benoem ik dus onder mijn niveau, niet negatief bedoeld want dit was een wijze keuze op dat moment, schoonmaak zie ik als 1 van de belangrijkste banen in de wereld. Maar kwa kennis en doen was dit wel een heel ander level. Lieve mensen om me heen maar Het gemis ook vooral, Hier was wel communicatie en ben ik uiteindelijk mensen die in een re-integratie traject zaten en met een lichamelijke of verstandelijke beperking gaan begeleiden, nieuwe projecten opstarten etc. Uiteindelijk een mooie tijd geweest
Na 2 jaar kwam ik weer in de detailhandel, Floor manager, fijne werkplek maar doordat mijn contract nog beëindigd kon worden en er een reorganisatie kwam kon ik vertrekken
Zodoende kwam ik weer in de branche waar mijn roots liggen. Allround medewerker in dit geval, fijne werkplek, en fluitend naar mijn werk. Waar ik hier tegen aanliep was dat vooral de jongere garde moeite met mij had, voelden zich bedreigd of willen zich gaan bewijzen. Naar mijn idee heeft de baas hier destijds te weinig aan gedaan, dit brachten dus conflicten, uiteindelijk allemaal goed gekomen, mooie beloftes voor een vast contract na 2 jaar, helaas kon ik toen vertrekken.
En nu zit ik in deze situatie. Ik ben het type persoon die altijd voor een baas klaar wilt staan, ik zie de zakelijke belangen, ja ik kijk anders naar bepaalde punten dan een andere medewerkster misschien. Slachtofferrol? Nee en ja, ik voel me we weer in de zeik genomen door de beloftes die weer niet waar worden gemaakt. Ik voel hier misschien meer bij dan iemand anders. Ik heb gesprekken met mijn huisarts gehad over de spanningen in mijn lijf en die is heel duidelijk geweest, je hebt 1 leven en het is zonde om die tijd te besteden op werkplekken die jou niet waarderen. Dus dat is ook waar ik nu rekening mee wil houden, mijn eigenwaarde behouden inplaats mezelf continu verwijten te maken in situaties en omstandigheden waar ik verder geen invloed op heb.
Wat een lap tekst en dat dit zo persoonlijk zou worden
maar ik hoop dat dit meer over mijn verleden en goede bedoelingen weergeeft, inplaats dat ik hier als een bitch word neergezet.
zondag 11 augustus 2019 om 20:01
zondag 11 augustus 2019 om 20:58
Je goede bedoelingen zie ik wel.
Maar als je deze post terugleest, zie je dan echt niet dat er echt totaal geen zelfreflectie in terugkomt?
Het mislukken van je zaak kwam niet door jouw fouten, je voelde het als falen, maar het viel je niet aan te rekenen.
De werkplek was geweldig, maar de jongere garde voelde zich bedreigd en daar deed de baas te weinig aan.
En ook op je huidige werkplek ligt het weer aan de baas.
Zet daar tegenover dat je van jezelf vindt dat je het anders/beter ziet als een ander, jij hebt beter oog hebt voor de zakelijke belangen, je voelt er meer bij dan een ander.... Dan dringt zich wel een bepaald beeld aan mij op.
Tussen jezelf geweldig vinden, eigenwaarde hebben en jezelf continue verwijten maken, zit nog een heel gebied aan mogelijkheden. Ik krijg de indruk dat je door je eerdere ervaringen, nu teveel doorslaat naar de andere kant.
zondag 11 augustus 2019 om 21:20
zondag 11 augustus 2019 om 21:20
Wat zou ik dan moeten neerzetten? Dit is mijn verhaal, mijn historie. Hoe ik dit heb ervaren. Moet ik neer gaan zetten dat ik verwijtbaar ben terwijl dit niet zo is? Ik ben 10 jaar werk in 1 stukje tekst aan het samenvatten en dat brengt bij jullie een bepaalt beeld op?klavertje-vier2019 schreef: ↑11-08-2019 20:58Je goede bedoelingen zie ik wel.
Maar als je deze post terugleest, zie je dan echt niet dat er echt totaal geen zelfreflectie in terugkomt?
Het mislukken van je zaak kwam niet door jouw fouten, je voelde het als falen, maar het viel je niet aan te rekenen.
De werkplek was geweldig, maar de jongere garde voelde zich bedreigd en daar deed de baas te weinig aan.
En ook op je huidige werkplek ligt het weer aan de baas.
Zet daar tegenover dat je van jezelf vindt dat je het anders/beter ziet als een ander, jij hebt beter oog hebt voor de zakelijke belangen, je voelt er meer bij dan een ander.... Dan dringt zich wel een bepaald beeld aan mij op.
Tussen jezelf geweldig vinden, eigenwaarde hebben en jezelf continue verwijten maken, zit nog een heel gebied aan mogelijkheden. Ik krijg de indruk dat je door je eerdere ervaringen, nu teveel doorslaat naar de andere kant.
zondag 11 augustus 2019 om 21:24
Thnx! Dit heb ik heel vaak overwogen nog steeds eigenlijk, maar naast de financiële kant zie ik vooral veel beren op de weg. Maar ik hou dit zeker open! Nu nog een goed plan van aanpak, financiën en durven
zondag 11 augustus 2019 om 21:30
Zo zo Calimero.Ad-astra schreef: ↑11-08-2019 21:20Wat zou ik dan moeten neerzetten? Dit is mijn verhaal, mijn historie. Hoe ik dit heb ervaren. Moet ik neer gaan zetten dat ik verwijtbaar ben terwijl dit niet zo is? Ik ben 10 jaar werk in 1 stukje tekst aan het samenvatten en dat brengt bij jullie een bepaalt beeld op?
zondag 11 augustus 2019 om 21:35
In principe had ik geen problemen met de anderen toen ik Floor manager was, natuurlijk merk je altijd wel wat haantjes gedrag na een paar weken. ik had het ontzettend naar mijn zin daar en hier was een goed inwerktraject, fijne organisatie. Er kwam hier een andere supervisor verschillende vestigingen ging reorganiseren, en mijn contract liep toen bijna af... en om kosten te besparen mocht ik er toen uitstrandjuttertje schreef: ↑11-08-2019 20:01Ze schrijft net dat ze voor zichzelf werkte, maar het bedrijf heeft moeten beëindigen.
TO, waarom had je problemen met de anderen toen je floor manager was?
zondag 11 augustus 2019 om 21:43
aikidoka schreef: ↑11-08-2019 21:20Ik vind je geen bitch hoor, maar ik lees Wel heel erg dat het in alle gevallen aan anderen ligt. Ook in je reacties ga je nu best veel vertellen over jezelf en jouw keuzes, maar je gaat helemaal niet in op advies om feedback te vragen. Vind je dat moeilijk om feedback te ontvangen?
Mja misschien voel ik me door sommige reacties wat persoonlijk aangevallen, vandaar dat ik wat meer over mezelf vertel, sorry daarvoor. Feedback vind ik juist fijn op de juiste toon
In deze werk situatie heb Ik meerdere keren gevraagd, uitgelegd en aangegeven, als ik (en andere collega’s ) dan totaal worden genegeerd ben ik er na een paar keer wel klaar mee. Maar dit is toch niet heel vreemd
zondag 11 augustus 2019 om 22:29
maandag 12 augustus 2019 om 07:14
Dus je bent niet bekwaam om zelfstandige te worden, maar voelt je te goed om werknemer te worden?Ad-astra schreef: ↑11-08-2019 18:34...
Ik zal wat duidelijker zijn
Ik heb voor mezelf gewerkt, de mooiste tijd van mijn leven kan ik wel zeggen, ik heb hier fouten gemaakt en daar ontzettend veel ervaring uit gehaald. Uiteindelijk heb ik dit bedrijf moeten beëindigen niet door mijn fouten maar hier wil en kan ik verder ook niet op ingaan. Dit heeft mij jaren in financiële onzekerheid gebracht en pas na 4 jaar kon ik zeggen dat ik er vanaf was. Ik ben weer gaan werken in de detailhandel en ben letterlijk ingestort, het werd me opeens heel duidelijk wat ik miste. Ik had gefaald voor mijn gevoel...terwijl ik niet verwijtbaar ben, maar toch het gevoel...
...
Hoop dat je lange nagels hebt.
maandag 12 augustus 2019 om 07:57
Ook je laatste stukje bestaat uit wijzen met je vinger. Je kiest zelf voor een bepaalde werkomgeving en hoe je daar mee om gaat. En 0 verantwoordelijkheid voor de onder gang van je eigen bedrijf ......
Tja de wereld gaat zich niet aan jou aanpassen.
Tja de wereld gaat zich niet aan jou aanpassen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 12 augustus 2019 om 08:40
Je zou je iig af kunnen vragen waarom jij steeds in zee gaat met bedrijven waar het na een x-periode allemaal anders uitpakte dan je vooraf dacht of dan je vooraf was voorgeschoteld. Dat is in ieder geval een patroon dat je zou kunnen onderzoeken. En denk ik ook zou moeten onderzoeken als je dit niet meer wil. Doorzie je de mooie praatjes van anderen niet goed? Luister je niet voldoende naar je onderbuik? Zoek je naar verkeerde bedrijven, die niet passen bij jouw visie?
maandag 12 augustus 2019 om 08:50
Wat wil je met dit topic eigenlijk? Want je reageert hier ook alleen maar met ja maar jullie begrijpen me verkeerd, ik ben wel leuk en goed en slim. Als dat ook het gevoel is wat je steeds op je werk hebt, dan is er wel een duidelijk patroon toch?
Weet je mensen beoordelen anderen op hun daden en zichzelf op hun intenties. Wat zien anderen jou doen?
Weet je mensen beoordelen anderen op hun daden en zichzelf op hun intenties. Wat zien anderen jou doen?
maandag 12 augustus 2019 om 10:39
Mooie uitspraak. Heb me dat nooit zo gerealiseerd, maar dit is zeker waar.
Hoewel mooie praatjes daarbij voor mij nog wel eens voor verwarring zorgen heb ik inmiddels ervaren.
Daar trap ik dus ook niet meer in, kijk nu ook alleen nog naar iemands daden... Hoop ik
maandag 12 augustus 2019 om 10:44
>viva-amber schreef: ↑11-08-2019 09:16Hoe kan het dat het altijd allemaal aan een ander ligt? Of je nu in loondienst werkt of voor jezelf op of onder je niveau. Er ontstaan problemen en dat kan toch niet alleen aan de ander en de omgeving liggen. Jij bent de gemene deler.
Hier zit echt wat in vermoed ik. Weet je, er zijn zo veel werkplekken waar het niet allemaal gesmeerd loopt, waar dingen gebeuren die niet de schoonheidsprijs verdienen, waar dingen slordig gaan. Als jij daar totaal op onderuit gaat, paniekaanvallen en hoofdpijn krijgt, dan ligt er echt een stuk bij jou.
Ik heb iets vergelijkbaars aan gehad en het leek elke keer heel logisch, want er wás ook gewoon gedoe, er wáren ook gewoon kutomstandigheden, ik werd ook echt in het diepe gegooid. En toch lag het grootste deel aan mij dat ik hierdoor onderuit ging. Toen ik leerde beter met mezelf omgaan kon ik dit veel beter handelen, waren die kutomstandigheden vervelend en vermoeiend, maar ging ik er niet op onderuit, werd ik soms ook in het diepe gegooid en was dat soms stressvol, maar ging ik er ook niet op onderuit. Dat is echt het verschil.
Geloof me, er zijn weinig werkplekken waar alles continu perfect verloopt. Waar mensen allemaal leuk en aardig zijn en nooit iemand onredelijk is. Waar er nooit belachelijke eisen komen wat betreft werkdruk. Het zijn net mensen die er werken.
maandag 12 augustus 2019 om 11:05
In dit type banen word je dacht ik toch ook betaald om continu stront van anderen op te ruimen? En constant dus een shit storm van je baas over je heen te krijgen.
Dat is niet fair, maar wel heel vaak de realiteit.
Ik ben wel eens office manager geweest. Dat bestond ook grotendeels uit het managen van de emoties van mijn baas en zorgen dat ze geen grotere puinhoop zou aanrichten dan ze al deed.
Daar moet je van houden. Als je houdt van erkenning, work life balance, rust, dan kan je toch geen assistent bedrijfsleider zijn?
Ik had er ook veel stress van en zou het er nu geen dag meer uithouden.
Dat is niet fair, maar wel heel vaak de realiteit.
Ik ben wel eens office manager geweest. Dat bestond ook grotendeels uit het managen van de emoties van mijn baas en zorgen dat ze geen grotere puinhoop zou aanrichten dan ze al deed.
Daar moet je van houden. Als je houdt van erkenning, work life balance, rust, dan kan je toch geen assistent bedrijfsleider zijn?
Ik had er ook veel stress van en zou het er nu geen dag meer uithouden.
maandag 12 augustus 2019 om 11:10
Mijn doel met dit topic? Jullie mening betreft een situatie waar je je geestelijk en lichamelijk niet goed bij voelt, kiezen voor jezelf? Aanhouden? De situatie op een andere manier bekijken of misschien wel een hele andere kant uitslaan. Mijn grootste wens is weer voor mezelf beginnen, realistisch gezien weet ik dat dat niet mogelijk is. Mijn andere passie volgen? Dan zou ik eerst een dure opleiding moeten doen die vervolgens nog geen garantie geeft op werk. Dus dat is een te groot risicoaikidoka schreef: ↑12-08-2019 08:50Wat wil je met dit topic eigenlijk? Want je reageert hier ook alleen maar met ja maar jullie begrijpen me verkeerd, ik ben wel leuk en goed en slim. Als dat ook het gevoel is wat je steeds op je werk hebt, dan is er wel een duidelijk patroon toch?
Weet je mensen beoordelen anderen op hun daden en zichzelf op hun intenties. Wat zien anderen jou doen?
Er zitten hier heel wat mensen met ieder andere ervaringen en een ander perspectief. Helaas word er voornamelijk hier in het topic naar mijn idee gereageerd op hoe iets geschreven word en word ik persoonlijk beoordeeld op een stukje tekst waar een tijdlijn van 10 jaar in zit. Waardoor ik het idee heb dat ik het beter moet omschrijven. Ik heb nergens verkondigt dat ik zo leuk, slim of goed ben.... haha alles behalve dat.. Ik weet wel waar mijn kwaliteiten liggen op de werkvloer, is het verkeerd om overtuigd te zijn van iets? sommige mensen zijn goed in spelling, hun hobby’s, mijn passie ligt in de retail.
De reacties zetten mij echt wel aan het nadenken. Ik weet ook dat ik niet alle wijsheid bezit en niet de makkelijkste persoon ben. Misschien komt het niet over in mijn reacties maar ik ben continu mezelf de vragen aan het stellen, wat is de situatie en wat is mijn inbreng hierin, wat zou ik beter kunnen doen. Maar de situatie waar ik nu in zit, afspraken maken en vervolgens als baas zijnde omslaan en je als tiran gedragen naar je personeel gaat er bij mij niet in en sta ik totaal buiten.
Je word aangenomen voor een baan met bepaalde wederzijdse afspraken en misschien gaat dit in andere branches wel heel anders dat weet ik niet. Maar hoe ik het vooral heb ervaren en waar ik tegen aan loop is dat er heel veel beloofd word tijdens sollicitaties en er veel gevraagd word in een vacature, vervolgens wil je die functie zo goed mogelijk uitvoeren maar word je als bedreiging gezien of niet serieus genomen, dat ik om die redenen mijn functie niet goed kan uitvoeren knaagt dan aan me, aangezien mijn intenties goed zijn en ik het goed wil doen. Natuurlijk zal mijn houding door mijn ervaringen hierin een rol spelen. Je moet jezelf bewijzen maar ook niet te hard van stapel lopen en dat is wat ik erg lastig vind. Dan vraag ik me af, misschien ben ik in die branche niet meer op mijn plek, zou het niet beter zijn om eens uit mijn comfort zone te stappen. Zou een hogere functie niet beter bij me passen zodat mijn kwaliteiten beter tot zijn recht komen of een lagere zodat ik mezelf niet steeds hoef te meten. Of is het gewoon domme pech en kom ik op plekken waar het vooral gaat om de ego’s. Dit zijn vraagstellingen waar ik zelf moeite mee heb en Ik begrijp dat jullie daar de andwoorden ook niet op hebben, ik vraag alleen wat jullie in zo’n situatie zouden doen.
maandag 12 augustus 2019 om 11:12
En misschien past het gewoon helemaal niet bij je om voor een baas te werken inderdaad.
Ergens vorig jaar dacht ik ook nog ergens tijdelijk intern te gaan werken (na 5 jaar alleen zzp'er te zijn geweest).
Leuk, collega's, samen lunchen, leuk werk doen met een gezamenlijk doel.
Na een maand werd duidelijk dat ik er helemaal niet geschikt voor ben gewoon
Zelfde als jij, ik word opstandig van valse beloftes en hypocriet gedrag vanuit directie en management, misstanden maken me boos. Ik paste er gewoon niet.
Als ik nu een oud-collega tegenkom of ff spreek in de app dan lachen we er nog om... Ik heb in no time daar zo veel onrust (mede) veroorzaakt en onuitgesproken shit aan de kaak gesteld, de helft van de directie is opgestapt, management wisselingen enz.
Maar daar kwam ik helemaal niet voor
Ergens vorig jaar dacht ik ook nog ergens tijdelijk intern te gaan werken (na 5 jaar alleen zzp'er te zijn geweest).
Leuk, collega's, samen lunchen, leuk werk doen met een gezamenlijk doel.
Na een maand werd duidelijk dat ik er helemaal niet geschikt voor ben gewoon
Zelfde als jij, ik word opstandig van valse beloftes en hypocriet gedrag vanuit directie en management, misstanden maken me boos. Ik paste er gewoon niet.
Als ik nu een oud-collega tegenkom of ff spreek in de app dan lachen we er nog om... Ik heb in no time daar zo veel onrust (mede) veroorzaakt en onuitgesproken shit aan de kaak gesteld, de helft van de directie is opgestapt, management wisselingen enz.
Maar daar kwam ik helemaal niet voor
maandag 12 augustus 2019 om 11:16
Je zou een goede leidinggevende kunnen zijn.
Van mij zeggen ze ook dat ik een leidertype ben.
Maar. Als je een leidinggevende bent heb je automatisch ook een leidinggevende. En daar gaat het bij mij mis. Ik trek dat niet, ik wil alles uitpluizen en aan de kaak stellen, eerlijkheid, openheid, zo is het in bedrijven gewoon 10/10 keer niet...
Ik werk nu als extern adviseur aan bedrijven, dan mag je alles roepen en zeggen en een beetje in porren/roeren, daar word ik zelfs voor betaald.
Misschien heb je daar iets aan, zou zoiets niet iets voor je zijn? Waar ligt je kracht?
Van mij zeggen ze ook dat ik een leidertype ben.
Maar. Als je een leidinggevende bent heb je automatisch ook een leidinggevende. En daar gaat het bij mij mis. Ik trek dat niet, ik wil alles uitpluizen en aan de kaak stellen, eerlijkheid, openheid, zo is het in bedrijven gewoon 10/10 keer niet...
Ik werk nu als extern adviseur aan bedrijven, dan mag je alles roepen en zeggen en een beetje in porren/roeren, daar word ik zelfs voor betaald.
Misschien heb je daar iets aan, zou zoiets niet iets voor je zijn? Waar ligt je kracht?
maandag 12 augustus 2019 om 11:19
Ad-astra schreef: ↑12-08-2019 11:10Mijn doel met dit topic? Jullie mening betreft een situatie waar je je geestelijk en lichamelijk niet goed bij voelt, kiezen voor jezelf? Aanhouden? De situatie op een andere manier bekijken of misschien wel een hele andere kant uitslaan. Mijn grootste wens is weer voor mezelf beginnen, realistisch gezien weet ik dat dat niet mogelijk is. Mijn andere passie volgen? Dan zou ik eerst een dure opleiding moeten doen die vervolgens nog geen garantie geeft op werk. Dus dat is een te groot risico
Er zitten hier heel wat mensen met ieder andere ervaringen en een ander perspectief. Helaas word er voornamelijk hier in het topic naar mijn idee gereageerd op hoe iets geschreven word en word ik persoonlijk beoordeeld op een stukje tekst waar een tijdlijn van 10 jaar in zit. Waardoor ik het idee heb dat ik het beter moet omschrijven. Ik heb nergens verkondigt dat ik zo leuk, slim of goed ben.... haha alles behalve dat.. Ik weet wel waar mijn kwaliteiten liggen op de werkvloer, is het verkeerd om overtuigd te zijn van iets? sommige mensen zijn goed in spelling, hun hobby’s, mijn passie ligt in de retail.
De reacties zetten mij echt wel aan het nadenken. Ik weet ook dat ik niet alle wijsheid bezit en niet de makkelijkste persoon ben. Misschien komt het niet over in mijn reacties maar ik ben continu mezelf de vragen aan het stellen, wat is de situatie en wat is mijn inbreng hierin, wat zou ik beter kunnen doen. Maar de situatie waar ik nu in zit, afspraken maken en vervolgens als baas zijnde omslaan en je als tiran gedragen naar je personeel gaat er bij mij niet in en sta ik totaal buiten.
Je word aangenomen voor een baan met bepaalde wederzijdse afspraken en misschien gaat dit in andere branches wel heel anders dat weet ik niet. Maar hoe ik het vooral heb ervaren en waar ik tegen aan loop is dat er heel veel beloofd word tijdens sollicitaties en er veel gevraagd word in een vacature, vervolgens wil je die functie zo goed mogelijk uitvoeren maar word je als bedreiging gezien of niet serieus genomen, dat ik om die redenen mijn functie niet goed kan uitvoeren knaagt dan aan me, aangezien mijn intenties goed zijn en ik het goed wil doen. Natuurlijk zal mijn houding door mijn ervaringen hierin een rol spelen. Je moet jezelf bewijzen maar ook niet te hard van stapel lopen en dat is wat ik erg lastig vind. Dan vraag ik me af, misschien ben ik in die branche niet meer op mijn plek, zou het niet beter zijn om eens uit mijn comfort zone te stappen. Zou een hogere functie niet beter bij me passen zodat mijn kwaliteiten beter tot zijn recht komen of een lagere zodat ik mezelf niet steeds hoef te meten. Of is het gewoon domme pech en kom ik op plekken waar het vooral gaat om de ego’s. Dit zijn vraagstellingen waar ik zelf moeite mee heb en Ik begrijp dat jullie daar de andwoorden ook niet op hebben, ik vraag alleen wat jullie in zo’n situatie zouden doen.
Je laatste stukje over wat andere mensen zien en wat mensen beoordelen is inderdaad een goed stukje, toch denk ik dat mensen voornamelijk doen wat ze willen zien en beoordelen op basis van moment opnames.maar ik ga dit zeker in mijn achterhoofd houden!
maandag 12 augustus 2019 om 11:28
0 verantwoordelijkheid? Dat baseer jij uit een stukje tekst? Ik denk dat jij vrij weinig kennis hebt wat het inhoud om een bedrijf te hebben en om te weten wat het is om dit te verliezen. Inlevingsvermogen van 0...Ik was de ondernemer en heb hier mijn volle verantwoording voor gedragen die me tot vandaag achtervolgd dus voordat je klakkeloos bullshit gaat uitkramen moet je even nadenken wat je typtviva-amber schreef: ↑12-08-2019 07:57Ook je laatste stukje bestaat uit wijzen met je vinger. Je kiest zelf voor een bepaalde werkomgeving en hoe je daar mee om gaat. En 0 verantwoordelijkheid voor de onder gang van je eigen bedrijf ......
Tja de wereld gaat zich niet aan jou aanpassen.
