Hoe open en kwetsbaar zijn jullie met je collega's?

cola-lola-cola zondag 26 november 2023 15:55

Ik had afgelopen vrijdag een workshop op werk over kwetsbaarheid en je open opstellen tegenover je collega's. Tijdens die workshop moesten wij oefeningen met mensen van verschillende afdeling doen. Dus je kende veel mensen gewoon niet. Eén van de opdrachten was om iets te zeggen wat nog niemand van je wist. Niemand ging te diep in op hun verleden. Totdat een collega (waar ik zelf niet direct mee samenwerk, maar ik wel van gezicht ken) in een groep van zo'n 20 a 30 man vertelde dat ze vroeger misbruikt was door een familielid. Iedereen schrok hier heel erg van. De begeleider vond het juist heel goed dat ze dit durfde te delen en moedigde andere ook aan om dit te doen. De meeste hielden het gelukkig oppervlakkig. Ik zelf ook.

Ik vind het zelf niet erg passend om aan een grote groep collega's (mensen waarmee je werkt) dit soort dingen te vertellen. En ik vind het ook erg onprofessioneel van die begeleider om dat soort dingen aan te moedigen. Ik wil zelfs er een melding van maken omdat ik deze workshop te grensoverschrijdend vond.

Ik weet nu niet of ik mij enorm aanstel of niet. Ik deel namelijk met collega's nooit zulke intieme details. En ik zou het heel bezwarend vinden als andere dat met mij zouden delen. Ik kom hier om te werken, niet voor therapie. Dus hoe open en kwetsbaar zijn jullie met je collega's? Is dit normaal gedrag of niet. Ik vind het moeilijk te plaatsen.

cola-lola-cola wijzigde dit bericht op 26-11-2023 16:37

1.52% gewijzigd

Dolfine zondag 26 november 2023 19:49

Lieneke schreef: ↑
26-11-2023 19:33
En dat vind ik nou juist weer zo leuk, die persoonlijke dingetjes. Het geeft me een veilig gevoel.
Ik werk in een vrij hecht team en we hebben samen veel meegemaakt. Zo zijn we ook een soort van vrienden geworden, iets wat daarnaar neigt in ieder geval. We zijn betrokken bij elkaars wel en wee en vangen elkaar ook op als het privé of met het werk even wat minder gaat.
In een andere cultuur zou ik me ook helemaal niet prettig voelen. Ik ben er niet goed in professionele "rollen" aan te nemen. Thuis en werk lopen in elkaar over, men weet best veel van mij en op het werk gedraag ik me niet heel veel anders dan privé. Dat kan ik niet.

Persoonlijke dingetjes in je eigen team vind ik prima.
Maar ik zit niet te wachten op de persoonlijke dingen van mensen uit andere teams die ik verder niet ken. En zeker niet als het gaat om zaken als misbruik in het verleden dat genoemd wordt tijdens een workshop.
Als persoonlijke dingen zo ter sprake komen in een persoonlijk gesprek, kunnen wat mij betreft ook onderwerpen als misbruik besproken worden, maar niet tijdens een workshop van meerdere teams bij elkaar.

Klapstoel zondag 26 november 2023 19:51

Lorem_Ipsum schreef: ↑
26-11-2023 19:44
Hadden wij bij mijn vorige werk ook, of je rood, geel of groen was, qua werk of privé.

Nou, ik was altijd groen hoor, van mij krijg je geen shit te horen in een vergadering. Hou op hoor.

Was ook eens in gesprek met iemand van een ander team, die zat mij als willekeurige collega rustig te vertellen dat die en die uit haar team even door en lastige fase ging en waarom. Zo gaan mensen dus met je shit om.

Zou een willekeurige collega met mijn shit gewoon mogen doen hoor.
Behalve als ik gevraagd heb het niet te doen.

Dat rood, blauw, groen werd bij ons nog een heel gedoe. Wij moesten aangeven wat er uit de test kwam bij elkaar en aangeven of we elkaar in die kleur herkenden. Een collega was vuurrrood, en iedereen herkende dat érg. Maar nee, hij wilde blauw zijn. Nog lang erna bleef hij melden dat hij de vragenlijst thuis opnieuw, beter, passender ingevuld had en dus écht blauw was.
En de Groenen werden nog een poosje liefkozend aangesproken met reptielenbrein.
Verder niks aan gehad.

Imagine

Anoniem_6576f0ab9b250 zondag 26 november 2023 20:06

Ik hoorde eens de meest humorloze collega die ik had zichzelf enorm grappig noemen en ook een collega die naast intelligent, sterk analytisch vermogen, veel sneller denken dan de gewone mensen, verbaal sterk, creatief en vol ideeën ook vooral heel erg bescheiden was.
Ach ja.

Klapstoel zondag 26 november 2023 20:11

cuculuscanorus schreef: ↑
26-11-2023 20:06
Ik hoorde eens de meest humorloze collega die ik had zichzelf enorm grappig noemen

Imagine

Jufjoke zondag 26 november 2023 20:14

Dropdrop schreef: ↑
26-11-2023 16:56
Dat slachtoffers, zowel van de daders als door de maatschappij verteld worden, dat ze geheim moeten houden wat er met ze is gebeurd, is onderdeel van het probleem.

Normaliseer dat mensen vertellen dat ze slachtoffer zijn, zodat anderen niet denken dat ze de enige zijn.

Misschien heeft de collega het wel gezegd om zichzelf te bevrijden van de laatste greep die de dader op haar heeft: de plicht om dit geheim te houden.

Het was een geheim toen het gebeurde en nu moet ze dit de rest van haar leven alleen dragen omdat anderen het ongemakkelijk vinden?

Een viespeuk die je misbruikt, dat is ongemakkelijk.

Helemaal eens met dit.

Lieneke zondag 26 november 2023 20:16

cuculuscanorus schreef: ↑
26-11-2023 20:06
Ik hoorde eens de meest humorloze collega die ik had zichzelf enorm grappig noemen en ook een collega die naast intelligent, sterk analytisch vermogen, veel sneller denken dan de gewone mensen, verbaal sterk, creatief en vol ideeën ook vooral heel erg bescheiden was.
Ach ja.

Lorem_Ipsum zondag 26 november 2023 20:22

Klapstoel schreef: ↑
26-11-2023 19:51
Zou een willekeurige collega met mijn shit gewoon mogen doen hoor.
Behalve als ik gevraagd heb het niet te doen.

Dat rood, blauw, groen werd bij ons nog een heel gedoe. Wij moesten aangeven wat er uit de test kwam bij elkaar en aangeven of we elkaar in die kleur herkenden. Een collega was vuurrrood, en iedereen herkende dat érg. Maar nee, hij wilde blauw zijn. Nog lang erna bleef hij melden dat hij de vragenlijst thuis opnieuw, beter, passender ingevuld had en dus écht blauw was.
En de Groenen werden nog een poosje liefkozend aangesproken met reptielenbrein.
Verder niks aan gehad.

Nee, de stemmingskleuren zijn weer wat anders dan die persoonlijkheidskleuren waar jij het over hebt. Dat heb ik ook vaak genoeg moeten doen, allemaal psychologie van de koude grond, maar ja.

Het rood-geel-groen was echt puur hoe je op dat moment voelde.

Lorem_Ipsum zondag 26 november 2023 20:24

Dropdrop schreef: ↑
26-11-2023 16:56
Dat slachtoffers, zowel van de daders als door de maatschappij verteld worden, dat ze geheim moeten houden wat er met ze is gebeurd, is onderdeel van het probleem.

Normaliseer dat mensen vertellen dat ze slachtoffer zijn, zodat anderen niet denken dat ze de enige zijn.

Misschien heeft de collega het wel gezegd om zichzelf te bevrijden van de laatste greep die de dader op haar heeft: de plicht om dit geheim te houden.

Het was een geheim toen het gebeurde en nu moet ze dit de rest van haar leven alleen dragen omdat anderen het ongemakkelijk vinden?

Een viespeuk die je misbruikt, dat is ongemakkelijk.

Ik vind niet dat slachtoffers van dingen zich niet mogen uiten, maar op zich zijn er zat dingen die heel normaal zijn, waar je het verder niet echt over hebt. Je stoelgang of je seksleven of wat dan ook zijn ook normale dingen, maar je bespreekt het niet op de werkvloer.

lorem_ipsum wijzigde dit bericht op 26-11-2023 20:25

55.90% gewijzigd

TinyTiny zondag 26 november 2023 20:25

Dat rood, geel, groen heb ik ook weleens gehad, maar dan ook echt werkgerelateerd. Dus: hoe vol zit je qua taken, gaan je het redden, zo niet kan iemand je helpen. Dan vind ik het prima. Niet hoe je je voelt.

Lorem_Ipsum zondag 26 november 2023 20:26

TinyTiny schreef: ↑
26-11-2023 20:25
Dat rood, geel, groen heb ik ook weleens gehad, maar dan ook echt werkgerelateerd. Dus: hoe vol zit je qua taken, gaan je het redden, zo niet kan iemand je helpen. Dan vind ik het prima. Niet hoe je je voelt.

Bij ons was het beide, dus hoe je werkweek eruit zag, maar ook dat je oma slecht lag. Nou ja, ik deed daar niet aan mee.

Anoniem_65f86af8eb8eb zondag 26 november 2023 20:29

Nogevendit schreef: ↑
26-11-2023 18:02
Je komt op je werk om te werken, niet om te dealen met je/iedereens issues. Mensen die menen dat werk ook bedoeld is als therapie zitten wat mij betreft daar niet op de goede plek.

Zo dan.
Ik heb een meer dan klote jaar achter de rug met een inmiddels ex die bleek vreemd te gaan met mijn beste vriendin terwijl ik zwanger was van ons derde kind.

Nou én of mijn werk en collega's on/bewust therapie waren het afgelopen jaar. Ik ben ze allen, inclusief mijn studenten (die van niets wisten en dat hou ik zo) voor eeuwig dankbaar. En dat meen ik. Mijn collega's hielden mij op de been.

Simpelweg voor er zijn. Voor luisteren, een knipoog, een lief mailtje, een hand op mijn schouder. Voor het niets zeggen als het nodig was en voor het juist wel praten als het nodig was. Voor de afleiding, voor de waardering, voor voelen dat ik er mag zijn en voor het stukje bij beetje herstellen van vertrouwen dat je na zulk ontrouw echt wel kwijt bent in mensen.

Want als privé kut gaat heeft dat zijn weerslag op het werk maar andersom hebben mijn collega's mij ook grotendeels weer op de rit gekregen. En dat zonder urenlange sessies bij een duur betaalde psycholoog. Maar door de kleine dingen hierboven die ik en mijn collega's heel vanzelfsprekend vinden.

Kris84 zondag 26 november 2023 20:30

Dolfine schreef: ↑
26-11-2023 19:49
Persoonlijke dingetjes in je eigen team vind ik prima.
Maar ik zit niet te wachten op de persoonlijke dingen van mensen uit andere teams die ik verder niet ken. En zeker niet als het gaat om zaken als misbruik in het verleden dat genoemd wordt tijdens een workshop.
Als persoonlijke dingen zo ter sprake komen in een persoonlijk gesprek, kunnen wat mij betreft ook onderwerpen als misbruik besproken worden, maar niet tijdens een workshop van meerdere teams bij elkaar.

Jij zit daar niet op te wachten, dat kan, maar andere mensen kunnen daar anders in staan. Deze collega heeft iets gedeeld, omdat ernaar gevraagd werd in de workshop, ze heeft nagedacht over de vraag en dit kwam bij haar op en dit wilde ze delen. Je weet niet van tevoren waar iemand wel of niet op zit te wachten.

Misschien deel jij dat je graag taarten bakt en heeft je collega met anorexia daar grote moeite mee. Een andere collega deelt iets over haar kind en dit triggert een andere collega die net een miskraam heeft gehad en verdrietig is omdat ze misschien nooit een kind gaat krijgen. Weer een ander gaat graag vissen, terwijl de ander dit ziet als dierenmishandeling en misselijk wordt.

Zo is er altijd wel iemand die ergens niet op zit te wachten, maar je kunt niet met ieders gevoeligheden rekening houden. Zo werkt de wereld niet, niet alles draait om jou.

Anoniem_669679bf76515 zondag 26 november 2023 20:44

Kris84 schreef: ↑
26-11-2023 19:28
Trauma dumping is het onverwacht ontladen van gedachten, gevoelens, energie en traumatische ervaringen op iemand anders.

Volgens mij heeft deze collega alleen uitgesproken wat haar is overkomen in een kort zinnetje. Ik denk niet dat dit onder trauma dumping valt.

Dat is in mijn ogen letterlijk het dumpen van een trauma. Het gaat er niet over of dat kort of lang is.
Ik vind de collega niks te verwijten trouwens, de trainer zou zich rot moeten schamen dat deze collega de opdracht zo heeft begrepen en dat de trainer ook nog eens dit gaat aanmoedigen. De trainer had de collega apart moeten nemen en nazorg moeten bieden, naast excuses.

Kris84 zondag 26 november 2023 20:52

Surebaby schreef: ↑
26-11-2023 20:44
Dat is in mijn ogen letterlijk het dumpen van een trauma. Het gaat er niet over of dat kort of lang is.
Ik vind de collega niks te verwijten trouwens, de trainer zou zich rot moeten schamen dat deze collega de opdracht zo heeft begrepen en dat de trainer ook nog eens dit gaat aanmoedigen. De trainer had de collega apart moeten nemen en nazorg moeten bieden, naast excuses.

Ik denk dat de trainer vooral heeft geprobeerd om de collega te ondersteunen en daardoor zo reageerde, waarschijnlijk schrok hij/zij er ook van, omdat mensen meestal niet dit soort ontboezemingen doen tijdens een workshop.

Ik vind het idee van trauma dumping lastig. Willen we echt een samenleving waar trauma's en andere negatieve ervaringen onderdrukt en verzwegen worden? Waar geen ruimte is voor wat leeft in mensen hun hart? Waar alleen oppervlakkigheden uitgewisseld mogen worden, omdat het anders misschien wel eens iets kan triggeren bij iemand? Of je een ander belast?

Lorem_Ipsum zondag 26 november 2023 21:06

Kris84 schreef: ↑
26-11-2023 20:52
Ik denk dat de trainer vooral heeft geprobeerd om de collega te ondersteunen en daardoor zo reageerde, waarschijnlijk schrok hij/zij er ook van, omdat mensen meestal niet dit soort ontboezemingen doen tijdens een workshop.

Ik vind het idee van trauma dumping lastig. Willen we echt een samenleving waar trauma's en andere negatieve ervaringen onderdrukt en verzwegen worden? Waar geen ruimte is voor wat leeft in mensen hun hart? Waar alleen oppervlakkigheden uitgewisseld mogen worden, omdat het anders misschien wel eens iets kan triggeren bij iemand? Of je een ander belast?

Nee, zo’n samenleving wil niemand. Maar er is nou eenmaal een verschil tussen werk en privé.

iceteapeach zondag 26 november 2023 21:14

Zoggellia schreef: ↑
26-11-2023 16:04
Tja, het niet kunnen delen van dingen zorgt vaak voor nog grotere problemen.
Misschien niet makkelijk om zo'n verhaal aan te horen, maar dat is nog niks vergeleken met het mee te moeten maken. Een beetje meer empathie zou je sieren.

In een ander topic wilde iemand in de sauna liever niet geconfronteerd worden met gehandicapten, mensen zonder been en met protheses enzo.

Ik vind dit geen fijne maatschappelijke ontwikkeling

Denk dat empathie er los van staat. Wel of het op een werkvloer thuishoort en dan ook nog eens in zo'n setting. Ik vind het niet kies iig van de begeleider. En al helemaal niet om het vervolgens ook nog eens aan te moedigen. Collega's zijn in veel gevallen geen vrienden dus lijkt me de drempel nog hoger om zoiets intiems/moeilijks te vertellen. Tenzij diegene dat zelf prima vindt.

wij slapen nooit.

Anoniem_669679bf76515 zondag 26 november 2023 21:19

Kris84 schreef: ↑
26-11-2023 20:52
Ik denk dat de trainer vooral heeft geprobeerd om de collega te ondersteunen en daardoor zo reageerde, waarschijnlijk schrok hij/zij er ook van, omdat mensen meestal niet dit soort ontboezemingen doen tijdens een workshop.

Ik vind het idee van trauma dumping lastig. Willen we echt een samenleving waar trauma's en andere negatieve ervaringen onderdrukt en verzwegen worden? Waar geen ruimte is voor wat leeft in mensen hun hart? Waar alleen oppervlakkigheden uitgewisseld mogen worden, omdat het anders misschien wel eens iets kan triggeren bij iemand? Of je een ander belast?

Het gaat om de setting.
En het gaat ook om jezelf. Een programma van zo'n cursus workshop is vaak redelijk oppervlakkig en strak gepland. Ik heb weleens misselijk van de stress bij een lunch gezeten
- heb ik teveel gezegd
- oh ik klonk vast raar
- was het de vraag wel.
Dan had ik een voor mij normale anekdote verteld (denk Phoebe buffay van Friends situatie) merkte dat de reacties een beetje heftig waren, en daarna mensen 'goh wat dapper etc'.
Maar feit is dat dat onderdeel dan klaar is na een kwartier, je gaat lunchen en daarna een leuk spel wordt geacht te spelen.
Je krijgt niet een reactie waar je iets aan hebt en je voelt je een beetje eenzaam, en je voelt je daarna kut.
In andere settings kan het prima uitpakken, maar de trainer bij to heeft echt een paar steken laten vallen.

Yasminmax maandag 27 november 2023 22:24

Ik werk al 8 jaar in het onderwijs, maar blijf dit lastig vinden. Ik probeer werk en privé wel te scheiden om mezelf in bescherming te nemen, anders ben ik continu met m'n werk bezig. Dat betekent bijvoorbeeld dat de meeste collega's mijn prive-telefoonnummer niet hebben (muv leidinggevende en administratie). Op elke werkplek is de cultuur ook weer anders is mijn ervaring.

Ik kwam dit tegen op twitter en vond ik wel herkenbaar https://x.com/DeRealist1975/status/1729 ... 98213?s=20

Onze personeelskamer is ook werkplek wat het allemaal nog ingewikkelder maakt. Privégesprekken, gesprekken over leerlingen en werk (taken, conflicten, problemen) en gesprekke over politiek/beleid/financiën lopen door elkaar heen.

Wij hebben overigens laatst ook zo'n workshop gehad en ik vond het vreselijk ongemakkelijk en heb er niets aan gehad voor mijn gevoel. Met de meeste collega's kan ik erg fijn samenwerken en dat is voor mij meer dan voldoende. Ik hoef mijn collega's niet door en door te kennen vind ik.

misspatrice dinsdag 28 november 2023 15:54

Een paar collega's weten dat er in mijn laatste relatie sprake was van HG. Ik ben er open over. Voor collega's ook wel fijn. Bijvoorbeeld dat ze mij niet op een bepaalde manier (van achteren aankomen en hand op me leggen) moeten benaderen omdat ik dan bevries.

Mijn psycholoog moedigde mij ook aan om het bespreekbaar te maken. Vind het dus ontzettend dapper van je collega.

Carpe Diem!

Enigme dinsdag 28 november 2023 18:09

Lorem_Ipsum schreef: ↑
26-11-2023 20:24
Ik vind niet dat slachtoffers van dingen zich niet mogen uiten, maar op zich zijn er zat dingen die heel normaal zijn, waar je het verder niet echt over hebt. Je stoelgang of je seksleven of wat dan ook zijn ook normale dingen, maar je bespreekt het niet op de werkvloer.

Wie zegt dat?

Wij werken met een heel gezellig team in de zorg. Ons specialisme is fertiliteit... we hebben de hele dag met kwetsbare mensen te maken.

Wij zijn ook heel open tegen elkaar. Ik vind het fijn om dat te kunnen doen. We kennen elkaar aardig goed. Geeft mij een gevoel van veiligheid.. dat je mag zijn wie je bent.

LuciFee2023 dinsdag 28 november 2023 19:38

Het gaat toch om feit dat een werkgever denkt dat hij zo'n cursus moet faciliteren, en geheid verplichte deelname.

Iedereen mag delen wat hij/zij/hen wil op de werkvloer aan de mensen die zo'n persoon zelf kiest, op een zelf gekozen moment. Dat is toch heel wat anders?

Sommige snappen niet wat er mis is met dit soort dagen/trainingen? Echt?

Jaja.

Lorem_Ipsum dinsdag 28 november 2023 20:01

Enigme schreef: ↑
28-11-2023 18:09
Wie zegt dat?

Wij werken met een heel gezellig team in de zorg. Ons specialisme is fertiliteit... we hebben de hele dag met kwetsbare mensen te maken.

Wij zijn ook heel open tegen elkaar. Ik vind het fijn om dat te kunnen doen. We kennen elkaar aardig goed. Geeft mij een gevoel van veiligheid.. dat je mag zijn wie je bent.

Nou, prima als je dat fijn vindt. Mij niet gezien in elk geval.

Ik vind praten over fertiliteit overigens wel een ander onderwerp dan je seksleven, maar dat terzijde. Ik zit niet op informatie over de laatste wip van de mijn collega’s te wachten, maar goed, ik heb een kantoorbaan. Ik ben verder volledig mezelf op de werkvloer.

Blijft staan dat een gezellig, spontaan gesprek met collega’s wel wat anders is dan in een georganiseerde sessie met een wildvreemde trainer dingen moeten delen.

lemoos2 woensdag 29 november 2023 01:51

Onderling vrij open, de een wat meer dan de ander. En alles is prima, als je jezelf daar goed bij voelt. Na jarenlang zij aan zij te hebben gewerkt voelt dat ook een beetje als noodzaak, weten of iemand op omkiepen staat. Zodat de rest even een tandje bij kan zetten.

Maar met dat soort bureautjes en trainers hebben ‘we’ niets. Deels omdat het 9 van de 10 keer geen zak voorstelt en een opgelegd iets is. En deels lokale cultuur (Limburg). Je gaat niet zo snel een vreemde zaken vertellen die niet strikt noodzakelijk zijn.

Verder zou bij ons al het halve team in protest zijn opgestapt na de instructie ‘vertel eens iets dat nog niemand (hier) van je weet’

. Hekel aan dat soort tijdsopvulling met 0,0 nazorg. Je weet niet waar mensen mee gaan komen dus je kunt geen inschatting maken van de impact of welke vervolgstappen nodig zijn. Voor hetzelfde geld zegt iemand iets als ‘ik wil niet meer leven’. En dan?
Als ik al iets heb dat nog niemand van mijn team weet, dan heeft dat een hele goede reden. Ik beschik niet over geheime maar onschuldige hobby’s zoals postzegels verzamelen of modeltreintjes bouwen.

Nee heb je, ja kun je krijgen

Anoniem_65e9991e6a503 donderdag 30 november 2023 18:38

Nee, niet of nauwelijks. Collega 's zijn colkega's en dat hou ik graag zo. Ik ben zeker niet in voor ' verdieping' in dat contact
. Daar zijn andere mensen in mijn leven voor. De horror deze cursus.

Dolfine vrijdag 1 december 2023 20:46

Kris84 schreef: ↑
26-11-2023 20:30
Jij zit daar niet op te wachten, dat kan, maar andere mensen kunnen daar anders in staan. Deze collega heeft iets gedeeld, omdat ernaar gevraagd werd in de workshop, ze heeft nagedacht over de vraag en dit kwam bij haar op en dit wilde ze delen. Je weet niet van tevoren waar iemand wel of niet op zit te wachten.

Misschien deel jij dat je graag taarten bakt en heeft je collega met anorexia daar grote moeite mee. Een andere collega deelt iets over haar kind en dit triggert een andere collega die net een miskraam heeft gehad en verdrietig is omdat ze misschien nooit een kind gaat krijgen. Weer een ander gaat graag vissen, terwijl de ander dit ziet als dierenmishandeling en misselijk wordt.

Zo is er altijd wel iemand die ergens niet op zit te wachten, maar je kunt niet met ieders gevoeligheden rekening houden. Zo werkt de wereld niet, niet alles draait om jou.

Misschien niet duidelijk genoeg gezegd, maar ik vind dat je heel erg moet oppassen met het vragen naar dergelijke dingen in een workshop op het werk.
En nee, de wereld draait (gelukkig) niet om mij, maar ik wil wel heel voorzichtig zijn met het vragen om persoonlijke dingen te delen in een workshop/team/bedrijf. Iemand doet dat op dat moment, maar moet later ook weer verder in die organisatie. Is die collega er dan nog steeds tevreden mee dat hij/zij dit verteld heeft? Of zijn er achteraf gevoelens als: had ik dat maar niet gezegd, hoe kijken mijn collega's nu tegen mij aan, waarom heb ik dat eigenlijk gezegd e.d.?
Persoonlijke dingen in een groep delen vind ik wat anders dan persoonlijke dingen 1 op 1 delen. En er bewust naar vragen in een workshop is voor mij echt een 'no go'
Ik weet van mijn naaste collega's privé zaken en daar kan ik rekening mee houden, daar wordt soms ook open over gepraat, maar dan is het wel vrijwillig en niet gestuurd door iemand die een workshop geeft. Van andere collega's weet ik dat niet en dan ontkom je er soms niet aan dat je iets zegt waar een ander niet op zit te wachten. En dan maakt het ook uit hoe je er op reageert als zoiets passeert.

Actieve topics