passie voor je werk

Enthousiasme kan je overal in kwijt: van architectuur tot schoonheidsspecialiste... Er is denk ik geen één baan waar ze van de medewerkers geen enthousiasme verwachten of waarderen.

Wij weten natuurlijk ook niet wat jouw kwaliteiten zijn dus het is moeilijk dan met concrete tips te komen.

Door mijn afgelopen stage heb ik mijn passie ontdekt. Dat was in de jeugdzorg met kinderen met ernstige gedrags/opvoedingsproblemen. De kinderen zijn uithuisgeplaatst en wonen in een instelling. ik vind het geweldig daar! En mijn ding dus helemaal gevonden..



Op welk vlak wil je met volwassenen werken? En wel in de eventuele zorg? Je kunt gezien je achtergrond misschien lesgeven aan ouderen/ allochtonen ed? Of anders misschien ouderbegeleiding/ gezinsbegeleiding in een 'probleem'gezin? Of wil je juist heel iets anders doen?

Nou hier dan een baan met passie! Niet in de zorg of het onderwijs. Ik werk voor een internationaal bedrijf in Igaming. Ze hadden nog geen focus in Nederland met deze tak van het bedrijf. Ik heb de site, de contacten en uitbreidingen allemaal zelf gedaan. een soort eenmansproject in een geweldig groot bedrijf, dit is wat ik echt leuk vind! Compleet zelfstandig maar wel resources als je ze nodig hebt. Ik had totaal geen ervaring in deze business maar mijn bedrijf gelooft in kansen geven, ik kan met recht zeggen dat ik er super gelukkig ben!



Ik werk voor een minimum salaris en werk over zonder daar ook maa 1 cent voor te zien maar de voldoening die ik haal uit positieve maandcijfers, elke maand weer geeft zo een enorme kick! En dan te bedenken dat ik als sociaal werker ZO ongelukkig was om mensen als nummertje te moeten behandelen

quote:widajo schreef op 20 juli 2009 @ 21:27:

hoi margaretha2,



je post was zeker nuttig! sorry dat ik er niet specifiek op reageerde.. ik heb vorig jaar tijdens een reintegrateitraject al "geleerd" hoe je kunt netwerken en zo. heb dat ook gedaan met in mijn achterhoofd die winkel. nu zit ik een beetje op een dood spoor en hoop ik door enthousiaste verhalen van anderen ideeen te krijgen...

mijn banen heb ik allemaal door toeval gekregen. iemand kende iemand die iemand nodig had... solliciteren op een vacature uit de krant oid is niet mijn sterkste kant. ik kan mezelf beter monderling/persoonlijk presenteren dan via een brief.

als ik hier iets lees wat me aanspreekt kan ik wel zelf verder op zoek gaan.

widajo



Is dit nou wel zo handig? Je geeft te kennen dat je moet werken vanwege het geld (lijkt me niet raar) en vervolgens ga je in het wilde weg vragen naar andervrouws passie. Ik zou je kunnen vertellen waar ik m'n brood mee verdien maar ik vrees dat je daar weinig mee opschiet. Voor de meeste banen die een beetje leuk zijn heb je ook tenminste een beetje opleiding en dito werkervaring nodig.



Zolang we niet weten welke opleiding en werkervaring je hebt opgedaan raken onze suggesties kant noch wal. Of was je serieus van plan om nu nog twee universitaire studies te gaan afronden?

quote:Margaretha2 schreef op 13 juli 2009 @ 23:41:

Mijn studie vond ik heel interessant, en toen ik met de master bezig was hoorde ik opeens over een bedrijfstak waar ik nog nooit van had gehoord, ik had geen flauw idee dat het bestond. Meteen toen ik het hoorde leek het me heel erg leuk om in dat veld te werken (het gaat om een soort 'makelaar' tussen EU en bedrijven / organisaties / lokale overheden), het leek alsof al mijn interesses bijna verenigd waren in deze tak. Daarnaast sluit het goed aan bij mijn persoonlijkheid: projectmatig werken (dus ergens naartoe werken en dat ook af kunnen sluiten), veel mensen leren kennen en veel contacten maken, organiseren / dingen oplossen, enzovoort.



Ik kan me wel voorstellen dat ik over 5 jaar verveeld ben hoor, heel goed zelfs



Misschien kan je afspreken met mensen die een baan hebben die jou leuk lijkt, om eens over hun baan te praten en hoe ze daaraan gekomen zijn? Ik zelf heb dat heel veel gedaan voor ik deze baan heb gevonden, en dat was erg inspirerend en verhelderend. Ik heb via linkedin en internet gewoon mensen opgespeurd, gebeld of gemaild met de uitnodiging ze op een kopje koffie te trakteren omdat hun werk mij machtig interessant lijkt, ik me zelf aan het oriënteren ben, en graag zou willen weten wat zij nou de hele dag doen, enzovoort.

Niemand heeft nee gezegd, en het was hartstikke leuk.



Er zijn meer sectoren die mij wel aantrekken en waar ik weinig van weet, zoals containercargo, om maar eens een dwarsstraat te noemen, en ik sluit niet uit dat ik in de toekomst hetzelfde ga doen (mensen bellen enzo om meer te weten te komen) in deze sector.Klinkt leuk zeg! Hoe heet jouw functie? En wat is de bedrijfstak? Tell me more!

quote:widajo schreef op 20 juli 2009 @ 22:35:

in mijn openingspost geef ik aan dat ik uit het onderwijs kom. lijkt me juist een baan waar de meeste mensen zich wel een voorstelling van kunnen maken (behalve dat "men" roept dat we teveel vakantie hebben..)

ik vind dat men in 't onderwijs juist geen gunstige vakantie heeft, omdat je dan aan 't drukke/dure hoogseizoen gebonden bent en verder lijkt 't me 'n kutbaan om de hele dag intensief onwillige kinderen/pubers te moeten entertainen



Verder vind ik je vraagstelling idd ook 'n beetje raar omdat passies van andere mensen gebaseerd zijn op hun persoonlijke talenten en interesses. Als jij al 20 jaar werkt en nog niet weet waar jouw eigen persoonlijke interesses en talenten liggen, vraag ik me af of je daar nu nog achter komt.

Panda, je bent dan in de meeste gevallen consultant (dat zegt dus weer niks ). Je werkt dan voor een extern bedrijf dat andere bedrijven of (lokale) overheden inhuren, speciaal hiervoor, in mijn geval om europese projecten uit te kunnen voeren. Je hebt ook andere bedrijven die zich bijvoorbeeld op nationale projecten richten, of juist buiten de EU (ik ken bv. iemand die zich richt op projecten in Nigeria en andere Afrikaanse landen).



Het kan om vanalles gaan: verbetering van de positie van de vrouw, infrastructuur in oost-europa, tot nieuwe energievormen, ik noem maar wat.



Jij hoeft niet persé heel veel te weten van het onderwerp, maar wel van hoe je het geld binnen kan slepen, je bent een soort fundraiser maar toch wordt dat niet zo genoemd. Je zoekt financieringsmogelijkheden, maakt consortia met partners uit andere Europese landen (dat is eigenlijk vrijwel altijd verplicht) en neemt het administratieve en organisatorische deel van het project voor je rekening. Je bent dus ook bij (internationale) vergaderingen, enzovoort.



Er zijn ook bedrijven die zo iemand binnen het bedrijf hebben, vooral grote bedrijven, ik verwacht bv. dat Shell zulke mensen gewoon zelf heeft rondlopen, dat zou dan op de afdeling 'Internationale Betrekkingen' zijn die de grote bedrijven bijna allemaal wel hebben.



Ik wist zelf niet waarop ik moest googelen en heb contact opgenomen met iemand die bij ons op de universiteit was geweest en dit idd. doet voor een groot bouwbedrijf, met mijn scriptiebegeleider, en die heeft me weer doorverwezen naar de vertegenwoordiging van de regio waar ik inmiddels woon in Brussel, en die kon me zo een handjevol bedrijven uit de mouw schudden.

Oh ik heb trouwens politicologie gedaan maar wilde niet graag bij de overheid werken, misschien in een toekomst wel maar nu niet. Komt bij dat ik in het buitenland woon en hier de overheid nog logger, trager en bureaucratischer is en mij dat niet trekt. Nu werk ik bij dit bedrijf, en heb heel intensief contact met lokale overheden hier, én minder intensief met de EU. Dat zorgt ervoor dat ik bij allebei een kijkje in de keuken kan nemen, terwijl ikzelf voor een commercieel bedrijf werk (en alles wat daar bijhoort zoals rendabel werken, winst maken, etc.).

@Margaretha2: Klinkt hartstikke leuk. En was jij nou ook degene die via Linkedin allerlei contacten had gelegd voor een kopje koffie en 'vertel eens over je baan'? Gewoon wildvreemden zelf benaderd, mensen die in het netwerk van jouw connections zitten?

Ik woonde al op Malta en had een vriendin die in die business ( igaming als in online casino, poker ect)werkte, ze zochten nog een NL medewerker, en dat werd ik! Er zijn bemiddelings bureaus zoals Pentasia.com en hyperion.com die soms NL mederwerkers zoeken. Maria bingo van Unibet zoeken nog een NL er dacht ik..op unibet.com. Niet alleen voor Malta maar ook vaak voor Gibraltar en Engeland.



Kijk eens op de sites en neem contact met ze op. Talen kennis, callcenter ervaring enzo zijn erg welkom maar gemotiveerd personeel is criterium nummer 1. Je zult waarschijnlijk wel moeten verhuizen. NL is te duur voor deze bedrijven. Enne, het is best goed betaald, ik ben gewoon een beetje genaaid, maar krijg er wel een schat aan gratis ervaring en ontwikkelings mogelijkheden bij. Dus, financieel genaaid maar carierre technisch een verstandige keuze Maar goed dat is voor jou dus niet zo dat je slecht betaald zou worden



Mocht je nog meer willen weten dan hoor ik het wel!

Als je passie toevallig je werk is dan komt dat alleen maar goed uit!

Mijn passies zijn reizen en boarden in alle vormen, en tussendoor werk ik, inderdaad, alleen voor het geld. (en heb hier totaal geen problemen mee)

Ook om mijn avondstudie te kunnen bekostigen zodat ik in de toekomst wel van 1 van mijn passies mijn werk kan maken.

quote:Panda schreef op 21 juli 2009 @ 09:51:

@Margaretha2: Klinkt hartstikke leuk. En was jij nou ook degene die via Linkedin allerlei contacten had gelegd voor een kopje koffie en 'vertel eens over je baan'? Gewoon wildvreemden zelf benaderd, mensen die in het netwerk van jouw connections zitten?



Ja, niet alleen connecties van mijn connecties hoor, want dat waren er maar bar weinig, maar ook gewoon mensen gezocht op mijn woonplaats en op een woord.

Ik heb ook professoren gevraagd of ze nog tips hadden, en eentje had een vriend in mijn nieuwe stad die hier bij de universiteit werkt en daar heb ik ook een paar keer mee afgesproken en die heeft me ook aardig op weg geholpen.

In het begin vond ik het lastig, maar ik kreeg veel complimenten van de mensen die ik benaderde (die vonden het een actieve houding ), ik heb een paar banen aangeboden gekregen (toevallig ook één op Malta haha), en het was gewoon heel erg leuk, interessant en leerzaam. Met één jongen ben ik vrienden geworden (ook een buitenlander hier).

Uiteindelijk heb ik mijn baan niet zo gevonden, maar via die vertegenwoordiger in Brussel, ik heb ze toen mijn cv gestuurd, en behoorlijk aangehouden, ik had dat in de laatste maanden van 2008 gedaan, en ik geloof meteen voor of na de feestdagen weer contact opgenomen om te kijken of ze al een beter inzicht hadden in het aankomend jaar en of ze me konden gebruiken.



Vroeger leek me dat zo brutaal, maar weet je wat het is (denk ik), mensen zien dat jij doortastend en actief bent voor jezelf, en trekken dan de terechte conclusie dat je dat ook voor hun bedrijf kan zijn, en dat is natuurlijk heel positief.

Nu probeer ik nog steeds behoorlijk actief te netwerken, want je weet niet wat dat in de toekomst weer kan brengen.



Ik heb trouwens aan niemand ooit een baan gevraagd, gewoon interesse getoond, advies gevraagd, enzovoort. Ik dacht (ok dit heb ik gewoon gelezen maar er zit wat in:) dat als men over drie maanden iemand nodig heeft ,of hoort van een kennis die iemand nodig heeft, jij beter bent blijven hangen dan de mensen die een cv hebben gestuurd, zelfs als je helemaal geen baan hebt gevraagd. Ze weten dat je rond aan het kijken bent, en ze kennen je en hebben met je gepraat.

@M, Dat heb je goed aangepakt, ik vind het insprirerend. En zo gebruik je Linkedin natuurlijk echt waarvoor het uiteindelijk bedoeld is. Leuk dat mensen het wisten te waarderen, het is inderdaad een actieve en gemotiveerde houding. Ik ga voor mezelf eens kijken hoe ik dit kan toepassen. Goed jouw ervaringen gelezen te hebben!