Zwanger
alle pijlers
43 jaar en zwanger: Kind houden?
zondag 6 mei 2018 om 15:30
Ik zit momenteel met een moeilijk dilemma. Heb een week geleden ontdekt dat ik zwanger ben, ruim drie maanden. Dit is totaal onverwachts gebeurd. Ik ben 43 jaar en heb al twee dochters van 14 en 11 jaar oud. Mijn partner laat de beslissing aan mij over. Een derde kind is welkom, maar hij kan er ook mee leven als ik het weg laat halen. Op dit moment weet ik het gewoon echt niet. Aan de andere kant lijkt het me heel mooi om een baby in mijn armen te sluiten, in mijn hart is er plek voor. Onze relatie is stabiel en financieel kunnen we het ook wel lijden. Maar persoonlijk vind ik 43 jaar echt te oud om een kind te krijgen. Om straks als oude taart tussen de jonge meiden op het consultatiebureau te staan en weer te starten op het kinderdagverblijf en straks basisschool....
En hoe gaan mijn dochters op reageren? De ene is al flink aan het puberen. Die zit echt niet op een babybroertje of zusje te wachten. De jongste gaat volgend schooljaar naar de brugklas. Inmiddels een echo gehad. En alles ziet er goed uit. Ook de gynaecoloog is positief. In mijn hart is er ruimte voor. Maar mijn leeftijd... Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Als ik het kindje houd, gaan we wel een NIPT-test doen. Maar ik moet nu wel snel een besluit maken. Hoe langer het kindje in mijn buik zit, hoe moeilijker het wordt om een abortus te laten uitvoeren.
En hoe gaan mijn dochters op reageren? De ene is al flink aan het puberen. Die zit echt niet op een babybroertje of zusje te wachten. De jongste gaat volgend schooljaar naar de brugklas. Inmiddels een echo gehad. En alles ziet er goed uit. Ook de gynaecoloog is positief. In mijn hart is er ruimte voor. Maar mijn leeftijd... Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Als ik het kindje houd, gaan we wel een NIPT-test doen. Maar ik moet nu wel snel een besluit maken. Hoe langer het kindje in mijn buik zit, hoe moeilijker het wordt om een abortus te laten uitvoeren.
dinsdag 8 mei 2018 om 07:55
Maar jij staat er niet voor en dat is net de crux he .Supersas09 schreef: ↑08-05-2018 07:52Nou, in die zin ben ik het met rb eens. Wat als je een gehandicapt kindje krijgt? Wat als je na 4 maanden zwangerschap plat moet? Met deze leeftijd val je in de statistieken binnen een risico zwangerschap.
Ik ben toevallig zelf 43 en nu (zeg ik zonder hormonale belasting van een zwangerschap en de rest) dat ik het met heel veel pijn in mijn hart weg zou laten halen.
Mensen roepen heel vaak dat zou ik nooit doen tot ze er voor staan.
dinsdag 8 mei 2018 om 09:58
Hoi Zeester,
Mijn ervaring, hoewel niet helemaal vergelijkbaar, is dat tienerdochter hier het juist helemaal fantastisch vindt om een babyzusje te hebben. Ze is 16 en de dochter van mijn vriend uit een eerdere relatie (vriend en ik zijn al 8 jaar bij elkaar en hij is al 11 gescheiden). Ik was best een beetje bang om haar te vertellen over de zwangerschap, wat als ze het niet leuk zou vinden? Maar vanaf het eerste moment was ze ontzettend enthousiast. Omdat ze om het weekend bij ons woont vonden veel mensen in onze omgeving dat haar kamer dan babykamer kon worden, maar wij vonden het juist belangrijk dat ze haar eigen plek had en zou houden. Baby slaapt bij ons (we hebben helaas maar twee slaapkamers). Babies hebben gelukkig nog niet zoveel wensen
En hoe dat over een tijdje moet zien we dan wel weer.
En waar RB en sommige anderen problemen zien, merk ik juist dat tiener veel vaker bij ons thuis wil zijn of mee wil met uitstapjes, puur omdat ze haar zusje graag wil zien. De band die zij hebben/krijgen is natuurlijk heel anders dan die ik met mijn eigen zussen heb (ik scheel juist heel weinig in leeftijd met mijn zussen), maar ik zie nu al dat er heel veel liefde tussen die twee is. Baby begint helemaal te stralen als haar zus thuiskomt.
Wij zijn volgens de statistieken ook 'oude' ouders (37 en 47) maar als ik naar mijn omgeving kijk ben ik in ieder geval zeker niet oud, de meeste van mijn vriendinnen kregen pas rond de 35 hun eerste kind. Sterker nog, een aantal is nu rond hun 40ste bewust zwanger van een tweede of derde kind. Dus hier zou je op het schoolplein absoluut niet uit de toon vallen.
Heel veel sterkte bij het maken van je beslissing!
Mijn ervaring, hoewel niet helemaal vergelijkbaar, is dat tienerdochter hier het juist helemaal fantastisch vindt om een babyzusje te hebben. Ze is 16 en de dochter van mijn vriend uit een eerdere relatie (vriend en ik zijn al 8 jaar bij elkaar en hij is al 11 gescheiden). Ik was best een beetje bang om haar te vertellen over de zwangerschap, wat als ze het niet leuk zou vinden? Maar vanaf het eerste moment was ze ontzettend enthousiast. Omdat ze om het weekend bij ons woont vonden veel mensen in onze omgeving dat haar kamer dan babykamer kon worden, maar wij vonden het juist belangrijk dat ze haar eigen plek had en zou houden. Baby slaapt bij ons (we hebben helaas maar twee slaapkamers). Babies hebben gelukkig nog niet zoveel wensen
En hoe dat over een tijdje moet zien we dan wel weer.En waar RB en sommige anderen problemen zien, merk ik juist dat tiener veel vaker bij ons thuis wil zijn of mee wil met uitstapjes, puur omdat ze haar zusje graag wil zien. De band die zij hebben/krijgen is natuurlijk heel anders dan die ik met mijn eigen zussen heb (ik scheel juist heel weinig in leeftijd met mijn zussen), maar ik zie nu al dat er heel veel liefde tussen die twee is. Baby begint helemaal te stralen als haar zus thuiskomt.
Wij zijn volgens de statistieken ook 'oude' ouders (37 en 47) maar als ik naar mijn omgeving kijk ben ik in ieder geval zeker niet oud, de meeste van mijn vriendinnen kregen pas rond de 35 hun eerste kind. Sterker nog, een aantal is nu rond hun 40ste bewust zwanger van een tweede of derde kind. Dus hier zou je op het schoolplein absoluut niet uit de toon vallen.
Heel veel sterkte bij het maken van je beslissing!
dinsdag 8 mei 2018 om 10:02
Ik sprak mijn afkeer voor babies voor het eerst uit op 4-jarige leeftijd toen er 'n babyneefje in de familie kwam. Als puber die ook nog een ander thuis had, zou ik juist niet meer gekomen zijn door zo'n tweede leg.En waar RB en sommige anderen problemen zien, merk ik juist dat tiener veel vaker bij ons thuis wil zijn of mee wil met uitstapjes, puur omdat ze haar zusje graag wil zien.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:07
Maar ik denk wel dat we kunnen concluderen dat jij een uitzondering bent wat dat betreft. En ik denk dat jouw ouders ook wel hadden geweten dat ze jou als puber dood ongelukkig hadden gemaakt met een baby broertje of zusje. Ik ga er voor het gemak even vanuit dat de kinderen van TO niet anti baby zijn. Dus in dat geval komt het allemaal echt wel goed.redbulletje schreef: ↑08-05-2018 10:02Ik sprak mijn afkeer voor babies voor het eerst uit op 4-jarige leeftijd toen er 'n babyneefje in de familie kwam. Als puber die ook nog een ander thuis had, zou ik juist niet meer gekomen zijn door zo'n tweede leg.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:09
RB, in jouw geval snap ik dat ook. Meeste mensen (en pubers) denken echter wel wat milder over babies of het hebben van broers en zussen. Neemt niet weg dat ik het spannend vond om het haar te vertellen en er ook alles aan doe om te zorgen dat ze niet het gevoel krijgt dat zij er nu niet meer toe doet bijv. Ik hou nog steeds evenveel van haar, er is gewoon nog iemand bijgekomen om van te houden.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:15
Dat hoeft ook niet, maar het is wel een factor waar je ook mee te maken hebt... Ondanks dat ze niet over de beslissing gaan, wil je je puberdochters ook niet ongelukkig maken, net zo goed als je je kinderen van 3, 4 of 5 niet ongelukkig wilt maken. Dat lijkt mij nogal logisch, en bij veel mensen spelen de oudere kinderen wel een rol bij de beslissing om er nog een bij te nemen. Niet hun mening erover, maar wel het feit dat ze er zijn.Hetvrijewoord schreef: ↑08-05-2018 10:08Ik begrijp trouwens de opmerkingen over broers en zussen niet: als ze 3, 4 of 5 zijn wordt er toch ook geen rekening mee gehouden of zij nog een broertje of zusje willen?
Waarom zou dat als ze wat ouder zijn ineens wel moeten?
dinsdag 8 mei 2018 om 10:20
Mijn vader was gelukkig degene die zich had laten steriliseren nadat ik er was (denk binnen 'n paar jaar ofzo) Hij vond eentje wel genoeg. M'n moeder had wel 'n tweede gewild, maar goddank nam mijn vader zijn verantwoordelijkheid.Westworld schreef: ↑08-05-2018 10:07Maar ik denk wel dat we kunnen concluderen dat jij een uitzondering bent wat dat betreft. En ik denk dat jouw ouders ook wel hadden geweten dat ze jou als puber dood ongelukkig hadden gemaakt met een baby broertje of zusje. Ik ga er voor het gemak even vanuit dat de kinderen van TO niet anti baby zijn. Dus in dat geval komt het allemaal echt wel goed.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:21
Mijn vrouw zou nog zowat een moord doen voor een nakomertje en is ongeveer even oud als jou. Voor wat het waard is: zij wordt meestal jonger ingeschat. Persoonlijk zeg ik liever niet, maar ik zou het niet boycotten.
Je hebt nog even de tijd om te broeden over hoe je het oplost met een kinderkamertje. Babykamers zijn toch onzin, laat de kleine gewoon dicht bij je slapen, is veel beter. Over een jaar of 1 tot 2 heb je wellicht een slimmere oplossing gevonden voor een extra kinderkamer.
Zoals gezegd is het niet zo handig om je kinderen mee te nemen in de beslissing. Heel verstandig om het even de tijd te geven. Trek je niet teveel van die vooroordelen aan. Een abortus is ook geen gemakkelijk besluit als ik het zo hoor.
Je hebt nog even de tijd om te broeden over hoe je het oplost met een kinderkamertje. Babykamers zijn toch onzin, laat de kleine gewoon dicht bij je slapen, is veel beter. Over een jaar of 1 tot 2 heb je wellicht een slimmere oplossing gevonden voor een extra kinderkamer.
Zoals gezegd is het niet zo handig om je kinderen mee te nemen in de beslissing. Heel verstandig om het even de tijd te geven. Trek je niet teveel van die vooroordelen aan. Een abortus is ook geen gemakkelijk besluit als ik het zo hoor.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:30
Waarom laat je je niet steriliseren dan? Dan hoef je het niet te boycotten, maar kan er gewoon geen ongelukje meer komen waar ze zo hormonaal van wordt dat ze het doorzet.
Er groeit opeens een verdieping aan? Als er ruimte en vergunning voor een aanbouw was, hadden ze dat neem ik aan al wel uitgezocht. Als ze zo krap wonen hadden ze ook kunnen verhuizen, maar dat zal er financieel wellicht wel niet meer inzitten met de kosten van 'n extra kind.Je hebt nog even de tijd om te broeden over hoe je het oplost met een kinderkamertje. Babykamers zijn toch onzin, laat de kleine gewoon dicht bij je slapen, is veel beter. Over een jaar of 1 tot 2 heb je wellicht een slimmere oplossing gevonden voor een extra kinderkamer.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:36
redbulletje schreef: ↑08-05-2018 10:02Ik sprak mijn afkeer voor babies voor het eerst uit op 4-jarige leeftijd toen er 'n babyneefje in de familie kwam. Als puber die ook nog een ander thuis had, zou ik juist niet meer gekomen zijn door zo'n tweede leg.
Nog een reden om het te laten komen, lekker rustig zonder zo'n egocentrisch, manipulerend kreng.
Je gaat toch geen rekening houden met zulk hysterisch gedrag.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:40
Jeetje zeg, ik lees met verbazing dit Topic. Ik heb me nog nooit beziggehouden met de keus om een kindje te willen houden of weg te doen. Ik ben Meer bezig geweest met het zwanger willen worden en de medische ingerepen die daarvoor nodig waren. Ik heb daarom even gegoogeld naar Abortus in Nederland. Toegelaten tot 22 weken!? Jeee..ik wil hier echt niet bij stilstaan.
Er zijn ook alternatieven voor Abortus. Veel mensen zouden dolgelukkig zijn met een Kind.
Ik denk dat voor TO de emotionele gevolgen van de keus tegen dit kindje veel ernstiger zouden zijn, dan de "Problemen" die het krijgen van een Kind met 43 met zich meebrengen.
Ik ben oprecht blij, dat TO in oplossingen denkt. Ik snap het wel hoor, dat het een schok is en dat het niet makkelijk is. Maar mijn mening is, dat soms het leven de keuzes maakt en niet de mens, en dat dat ook goed is.
Er zijn ook alternatieven voor Abortus. Veel mensen zouden dolgelukkig zijn met een Kind.
Ik denk dat voor TO de emotionele gevolgen van de keus tegen dit kindje veel ernstiger zouden zijn, dan de "Problemen" die het krijgen van een Kind met 43 met zich meebrengen.
Ik ben oprecht blij, dat TO in oplossingen denkt. Ik snap het wel hoor, dat het een schok is en dat het niet makkelijk is. Maar mijn mening is, dat soms het leven de keuzes maakt en niet de mens, en dat dat ook goed is.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:43
Troela70 schreef: ↑08-05-2018 10:40Jeetje zeg, ik lees met verbazing dit Topic. Ik heb me nog nooit beziggehouden met de keus om een kindje te willen houden of weg te doen. Ik ben Meer bezig geweest met het zwanger willen worden en de medische ingerepen die daarvoor nodig waren. Ik heb daarom even gegoogeld naar Abortus in Nederland. Toegelaten tot 22 weken!? Jeee..ik wil hier echt niet bij stilstaan.
Er zijn ook alternatieven voor Abortus. Veel mensen zouden dolgelukkig zijn met een Kind.
Ik denk dat voor TO de emotionele gevolgen van de keus tegen dit kindje veel ernstiger zouden zijn, dan de "Problemen" die het krijgen van een Kind met 43 met zich meebrengen.
Ik ben oprecht blij, dat TO in oplossingen denkt. Ik snap het wel hoor, dat het een schok is en dat het niet makkelijk is. Maar mijn mening is, dat soms het leven de keuzes maakt en niet de mens, en dat dat ook goed is.
Bij late abortussen gaat het in Nederland vrijwel alleen maar om gevallen waarbij zeer ernstige lichamelijke afwijkingen zijn gevonden die niet eerder aan het licht zijn gekomen.
dinsdag 8 mei 2018 om 10:55
Waarom wilde je vader geen tweede?Viel het vaderschap hem zwaar?redbulletje schreef: ↑08-05-2018 10:20Mijn vader was gelukkig degene die zich had laten steriliseren nadat ik er was (denk binnen 'n paar jaar ofzo) Hij vond eentje wel genoeg. M'n moeder had wel 'n tweede gewild, maar goddank nam mijn vader zijn verantwoordelijkheid.
dinsdag 8 mei 2018 om 11:04
Dat is natuurlijk mijn eigen afweging en ook niet zo relevant. Mijn nee is ook geen keiharde nee (meer als "liever niet"). Ik wil alleen maar aangeven dat 43 geen onmogelijke leeftijd om nog ene kind te krijgen. Toegegeven, het wordt oud en er zijn best wel een hoop goede redenen om "in het algemeen" proberen zoiet te vermijden. Maar dat wil niet zeggen dat het individueel niet gewoon prima kan uitpakken.redbulletje schreef: ↑08-05-2018 10:30Waarom laat je je niet steriliseren dan? Dan hoef je het niet te boycotten, maar kan er gewoon geen ongelukje meer komen waar ze zo hormonaal van wordt dat ze het doorzet.
Nou, dat niet, maar men wil nog wel eens wat creatiever worden na enig nadenke met wat extra druk. Je gaat als het moet toch ineens wat meer in mogelijkheden denken. Of wellicht iets meer aanpassen. Of er doet zich toch een externe kans voor. op woningruil. Wellicht is er een hobbykamertje dat "tijdelijk" opgeofferd kan worden.redbulletje schreef: ↑08-05-2018 10:30Er groeit opeens een verdieping aan? Als er ruimte en vergunning voor een aanbouw was, hadden ze dat neem ik aan al wel uitgezocht. Als ze zo krap wonen hadden ze ook kunnen verhuizen, maar dat zal er financieel wellicht wel niet meer inzitten met de kosten van 'n extra kind.
dinsdag 8 mei 2018 om 11:15
Zwangerschap 9 maanden, inscheuringen en keizersnede genezen ook. Maar mentaal kan een abortus heel je leven zwaar te dragen zijn... Versta mij niet verkeerd, ik ben voor abortus.redbulletje schreef: ↑07-05-2018 21:17Lijkt me alles bij elkaar toch 'n stuk minder ingrijpend dan 'n volle zwangerschap uit moeten dragen inclusief bevalling (mogelijk nog met inscheuringen en keizersnede en weet ik wat voor lichamelijke ellende je daar nog chronisch aan over kunt houden)
dinsdag 8 mei 2018 om 12:08
Mentaal zou ik 'n kind niet aankunnen, dus voor mij is het 'n no brainer. Gevoel bij 'n abortus heb ik niet, ik denk alleen maar beter laat dan nooit. Ik ken ook geen vrouwen die na hun abortus problemen hadden, zij vonden het vooral 'n opluchting waar ze aan ontsnapt waren. Hormonen kunnen gekke dingen doen met 'n mens, al denk ik toch echt dat mijn verstand doorslaggevend was gebleven in zo'n geval. Zelfs bij mensen die in 'n zelfde situatie zitten als de TO. Een kennis van mij had ook 2 kinderen van 10-12 toen ze 'n ongelukje had (van haar man en vader van die kinderen) maar heeft het toch bewust laten weghalen vanwege het leven wat ze eindelijk weer terugkregen en de sporten van hun pubers.
dinsdag 8 mei 2018 om 12:49
Maar.. wat als ik een kind van 4 zou hebben en zij/zou geen broertje of zusje willen.. geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om mijn andere kind die beslissing te laten nemen! Wij zijn de ouders en daar heeft ze het mee te doen, er vanuit gaande dat ik goed inschat dat kind er niet aan onder doorgaat.
Ik spreek niet uit ervaring maar ik geloof dat ik als ouder samen met de vader die beslissing neem. Hoezo is dat anders als kinderen ouder zijn? Geen volgroeide hersenen, hormonen.. nee, ik denk oprecht dat ik nog altijd het besluit neem met vader en niemand anders.
Ik spreek niet uit ervaring maar ik geloof dat ik als ouder samen met de vader die beslissing neem. Hoezo is dat anders als kinderen ouder zijn? Geen volgroeide hersenen, hormonen.. nee, ik denk oprecht dat ik nog altijd het besluit neem met vader en niemand anders.
dinsdag 8 mei 2018 om 13:14
Een kind is niet extra of het nu het tweede, derde of vierde is en ook niet als het uit een tweede relatie is.redbulletje schreef: ↑08-05-2018 12:04Nee, hij koos bewust voor één kind omdat hij dat genoeg vond en daardoor ook de balans relatie/gezin goed inschatte. Er zijn mensen die bewust geen extra kinderen willen he.
Er zijn zeker mensen die bewust 1 kind willen, blijkt er dan sprake te zijn van een meerlingzwangerschap ...tja....
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
dinsdag 8 mei 2018 om 14:07
Ik heb nog niet in de situatie gezeten en ken ook niemand die in zo'n situatie heeft gezeten. Maar ik lees dat toch vaak dat mensen achteraf spijt hebben.redbulletje schreef: ↑08-05-2018 12:08Mentaal zou ik 'n kind niet aankunnen, dus voor mij is het 'n no brainer. Gevoel bij 'n abortus heb ik niet, ik denk alleen maar beter laat dan nooit. Ik ken ook geen vrouwen die na hun abortus problemen hadden, zij vonden het vooral 'n opluchting waar ze aan ontsnapt waren. Hormonen kunnen gekke dingen doen met 'n mens, al denk ik toch echt dat mijn verstand doorslaggevend was gebleven in zo'n geval. Zelfs bij mensen die in 'n zelfde situatie zitten als de TO. Een kennis van mij had ook 2 kinderen van 10-12 toen ze 'n ongelukje had (van haar man en vader van die kinderen) maar heeft het toch bewust laten weghalen vanwege het leven wat ze eindelijk weer terugkregen en de sporten van hun pubers.
dinsdag 8 mei 2018 om 14:12
Ik ken een aantal vrouwen die 'n abortus hebben gedaan en geen van hen is kindvrij. Ze waren er ofwel nog niet aan toe (te jong, niet de goeie partner) of het gezin was al compleet. Ook degene die op latere leeftijd bewust een kind heeft genomen heeft geen spijt van de abortus op haar 19e.
dinsdag 8 mei 2018 om 14:52
Niet waar hoor.Hetvrijewoord schreef: ↑08-05-2018 10:43Bij late abortussen gaat het in Nederland vrijwel alleen maar om gevallen waarbij zeer ernstige lichamelijke afwijkingen zijn gevonden die niet eerder aan het licht zijn gekomen.
En hoe naar, oneerlijk en verdrietig voor mensen met een onvervulde kinderwens het ook is. Dat moet niet betekenen dat mensen die anders in het leven staan, niet een andere keuze mogen maken. En dat is ook ingrijpend en verdrietig.
dinsdag 8 mei 2018 om 14:55
Ik heb ook een abortus gehad en geen spijt maar dat wil niet zeggen dat ik er geen last van gehad heb.redbulletje schreef: ↑08-05-2018 14:12Ik ken een aantal vrouwen die 'n abortus hebben gedaan en geen van hen is kindvrij. Ze waren er ofwel nog niet aan toe (te jong, niet de goeie partner) of het gezin was al compleet. Ook degene die op latere leeftijd bewust een kind heeft genomen heeft geen spijt van de abortus op haar 19e.
