Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
maandag 21 februari 2011 om 09:17
Ik had de taboes ook wel willen weten: de aambeien, het uitscheuren, het hechten, de verzakkingen, de pijn bij de seks, het bloeden - ja, dat had ik best willen weten. Maar van mijn vrienden was er nog niemand bevallen toen, en mijn familie is van het type: "niezeure, dan had je maar geen kind moeten krijgen".
Maar hee, ik ben inmiddels gezegend met een schat aan informatie voor de volgende keer
Ik vond het tijdens en vlak na de bevalling nog best meevallen. Ik denk dat ik mezelf een overdosis endorfine had gegeven, want ik heb serieus niets gevoeld tijdens de bevalling. Ook niet dat ik van voor tot achter uitscheurde en dat de gyneacoloog daarna gezellig via de endeldarm door de vagina naar zichzelf kon wijzen (ja, dat zei hij zelfs...).
Na het hechten ging het allemaal ook best prima: kon meteen weer plassen toen de catheter was verwijderd, poepen ook no-problem, zitten was geen probleem. Maar na een dag of 5 begon het feest: aambeien, verzakte plasbuis, hechtingen die helse pijnen deden. Seks heeft nog 15 maanden pijn gedaan, begint nu iets minder te worden sinds ik de (hopelijk) laatste hechting onlangs verloor. Het litteken dat eigenlijk mijn hele downarea beslaat voel ik nog elke dag.
Maar aan de zonzijde: ik ben niet incontinent! Halleluja!
Maar hee, ik ben inmiddels gezegend met een schat aan informatie voor de volgende keer
Ik vond het tijdens en vlak na de bevalling nog best meevallen. Ik denk dat ik mezelf een overdosis endorfine had gegeven, want ik heb serieus niets gevoeld tijdens de bevalling. Ook niet dat ik van voor tot achter uitscheurde en dat de gyneacoloog daarna gezellig via de endeldarm door de vagina naar zichzelf kon wijzen (ja, dat zei hij zelfs...).
Na het hechten ging het allemaal ook best prima: kon meteen weer plassen toen de catheter was verwijderd, poepen ook no-problem, zitten was geen probleem. Maar na een dag of 5 begon het feest: aambeien, verzakte plasbuis, hechtingen die helse pijnen deden. Seks heeft nog 15 maanden pijn gedaan, begint nu iets minder te worden sinds ik de (hopelijk) laatste hechting onlangs verloor. Het litteken dat eigenlijk mijn hele downarea beslaat voel ik nog elke dag.
Maar aan de zonzijde: ik ben niet incontinent! Halleluja!
maandag 21 februari 2011 om 09:27
quote:AlettaJacobs schreef op 21 februari 2011 @ 09:17:
...
Ik vond het tijdens en vlak na de bevalling nog best meevallen. Ik denk dat ik mezelf een overdosis endorfine had gegeven, want ik heb serieus niets gevoeld tijdens de bevalling. Ook niet dat ik van voor tot achter uitscheurde en dat de gyneacoloog daarna gezellig via de endeldarm door de vagina naar zichzelf kon wijzen (ja, dat zei hij zelfs...).
...
Maar aan de zonzijde: ik ben niet incontinent! Halleluja!
Voor tactische gynaecoloog
voor de hele toon van het stukje!! (en sterkte meid!)
...
Ik vond het tijdens en vlak na de bevalling nog best meevallen. Ik denk dat ik mezelf een overdosis endorfine had gegeven, want ik heb serieus niets gevoeld tijdens de bevalling. Ook niet dat ik van voor tot achter uitscheurde en dat de gyneacoloog daarna gezellig via de endeldarm door de vagina naar zichzelf kon wijzen (ja, dat zei hij zelfs...).
...
Maar aan de zonzijde: ik ben niet incontinent! Halleluja!
Voor tactische gynaecoloog
voor de hele toon van het stukje!! (en sterkte meid!)
maandag 21 februari 2011 om 09:28
quote:Iwannalive schreef op 21 februari 2011 @ 00:20:
[...]
Ja precies dat hoor je weleens dat het voor mannen echt een traumatisch iets is om te zien en dat het seksleven daarna nooit meer hetzelfde wordt... krijgen dan een andere associatie met de vagina zeg maar... kan me daar wel iets bij voorstellen. Mijn vriend mag er echt niet boven op staan daar beneden, schermpje ertussen en een beetje naast mijn hoofd mijn hand vasthouden.tja, ik weet niet hoor. Ik dicht de meeste mannen wel iets meer verstand en empathie toe.
[...]
Ja precies dat hoor je weleens dat het voor mannen echt een traumatisch iets is om te zien en dat het seksleven daarna nooit meer hetzelfde wordt... krijgen dan een andere associatie met de vagina zeg maar... kan me daar wel iets bij voorstellen. Mijn vriend mag er echt niet boven op staan daar beneden, schermpje ertussen en een beetje naast mijn hoofd mijn hand vasthouden.tja, ik weet niet hoor. Ik dicht de meeste mannen wel iets meer verstand en empathie toe.
maandag 21 februari 2011 om 09:31
quote:schouderklopje schreef op 21 februari 2011 @ 00:28:
Ohja, wat ik ook grappig en gek vond: de eerste ochtend thuis ging ik douchen. Haaaaa, heerlijk, effe weer mens worden. Ik stond echt even te genieten van de rust, maar liet de zeep vallen. Dat maakte kennelijk wat herrie, waarop de kraamzorg binnen kwam stormen, omdat ik niet de eerste vrouw zou zijn die onder de douche onderuit ging. Huh?dat klopt, ik mocht ook absoluut niet douchen of naar het toilet met de deur op slot.
Ohja, wat ik ook grappig en gek vond: de eerste ochtend thuis ging ik douchen. Haaaaa, heerlijk, effe weer mens worden. Ik stond echt even te genieten van de rust, maar liet de zeep vallen. Dat maakte kennelijk wat herrie, waarop de kraamzorg binnen kwam stormen, omdat ik niet de eerste vrouw zou zijn die onder de douche onderuit ging. Huh?dat klopt, ik mocht ook absoluut niet douchen of naar het toilet met de deur op slot.
maandag 21 februari 2011 om 09:32
Precies. Ondanks dat mijn vriend wel alles heeft gezien vond hij het absoluut niet traumatisch. Juist heel bijzonder, hij heeft onze dochter eerder gezien dan ik.
En dat voor zo'n chicken, die eigenlijk liever buiten wilde wachten!
Iwannalive, dat was zeker het artikel over Italiaanse mannen, wat jij hebt gelezen?
En dat voor zo'n chicken, die eigenlijk liever buiten wilde wachten!
Iwannalive, dat was zeker het artikel over Italiaanse mannen, wat jij hebt gelezen?
maandag 21 februari 2011 om 09:36
Als je geluk hebt, mag je niet persen in de ambulance op weg naar het ziekenhuis. Ik had pech en mocht bij de eerste twee bevallingen niet persen in de Fiat Panda van de verloskundige.
De bevalling van onze derde was gelukkig een droombevalling. Zou ik zó weer overdoen. Ik werd 's ochtends wakker van persweeën en kon De Vader nog net op tijd wakker krijgen. Hij belde de VK, ruimde de viezigheid op, ving een minuut of wat later een gezonde dochter, bedekte ons met een berg handdoeken en belde de VK om te vertellen dat ze te laat was. Ik lag tot mijn schouders in het vruchtwater te genieten. De oudste twee (van 2 en 3) hebben hun zusje al bewonderd voor er twee hyperdepieper VK's binnen kwamen. Heerlijke relaxte bevalling. Prachtfoto's met de peutertjes op bed waarop ik er fris en fruitig uit zie.
En daarvoor wordt je dan achteraf gestraft door enorme naweeën bij het voeden. Ik moest echt uitkijken dat ik dochters beentje niet fijnkneep. Gewoon Echte Weeën. Grrrr.
De bevalling van onze derde was gelukkig een droombevalling. Zou ik zó weer overdoen. Ik werd 's ochtends wakker van persweeën en kon De Vader nog net op tijd wakker krijgen. Hij belde de VK, ruimde de viezigheid op, ving een minuut of wat later een gezonde dochter, bedekte ons met een berg handdoeken en belde de VK om te vertellen dat ze te laat was. Ik lag tot mijn schouders in het vruchtwater te genieten. De oudste twee (van 2 en 3) hebben hun zusje al bewonderd voor er twee hyperdepieper VK's binnen kwamen. Heerlijke relaxte bevalling. Prachtfoto's met de peutertjes op bed waarop ik er fris en fruitig uit zie.
En daarvoor wordt je dan achteraf gestraft door enorme naweeën bij het voeden. Ik moest echt uitkijken dat ik dochters beentje niet fijnkneep. Gewoon Echte Weeën. Grrrr.
maandag 21 februari 2011 om 09:40
quote:Kastanjez schreef op 21 februari 2011 @ 09:27:
[...]
Voor tactische gynaecoloog
Ja, hij was wel een beetje een rare kerel (met een sterk anale fixatie, volgens mij ). Volgende keer wil ik een ander!
Ik vond het misschien wel een beetje een traumatische ervaring. Nouja, ik weet niet wat de definitie van een trauma is, ik kan er verder prima bij functioneren, maar ik heb wel heel lang 's nachts wakker gelegen omdat ik zo aan mijn bevalling moest denken. Ik vond het een ingrijpende ervaring, misschien is dat een beter woord. En tot voor kort was ik vast van plan om niet nog meer kinderen te gaan krijgen. Nu wil ik er wel over nadenken, maar dat hele medische gedoe (lees: gebrek aan controle en inspraak in wat mensen met je lichaam doen) rondom de bevalling heeft me wel afgeschrikt.
[...]
Voor tactische gynaecoloog
Ja, hij was wel een beetje een rare kerel (met een sterk anale fixatie, volgens mij ). Volgende keer wil ik een ander!
Ik vond het misschien wel een beetje een traumatische ervaring. Nouja, ik weet niet wat de definitie van een trauma is, ik kan er verder prima bij functioneren, maar ik heb wel heel lang 's nachts wakker gelegen omdat ik zo aan mijn bevalling moest denken. Ik vond het een ingrijpende ervaring, misschien is dat een beter woord. En tot voor kort was ik vast van plan om niet nog meer kinderen te gaan krijgen. Nu wil ik er wel over nadenken, maar dat hele medische gedoe (lees: gebrek aan controle en inspraak in wat mensen met je lichaam doen) rondom de bevalling heeft me wel afgeschrikt.
maandag 21 februari 2011 om 09:43
De week na de bevalling zou ik het misschien traumatsch hebben genoemd, maar nu inmiddels niet meer.
Ik denk ook dat het voor mij 'traumatisch' was achteraf omdat het zo super snel ging, ik moest echt een week of twee na de bevalling nog verwerken wat er allemaal was gebeurd in die paar uurtjes..
De gyn ging (na veel aandringen van mij) voor het eerst toucheren om 02:00 's nachts (mijn vriend was toen nog thuis, ik was opgenomen met pre eclampsie), ik bleek al op 9cm te zitten, en om 04:30 is zoon geboren.
Om 01:00 werd me nog verzekerd dat het nog wel een week kon duren..
Ik denk dat als ik een bevalling van meer dan 2,5 uur had gehad ik misschien iets meer aan het idee had kunnen wennen dat ik echt ging bevallen en mijn buik binnenkort weg zou zijn en mijn zoontje er zou zijn..
Ik mocht trouwens wel alleen douchen van de kraam, maar liet zelf de deur op een kier, voelde me namelijk heel slap na het verliezen van een lieter bloed, was zelf bang om tegen de vlakte te gaan...
Ik denk ook dat het voor mij 'traumatisch' was achteraf omdat het zo super snel ging, ik moest echt een week of twee na de bevalling nog verwerken wat er allemaal was gebeurd in die paar uurtjes..
De gyn ging (na veel aandringen van mij) voor het eerst toucheren om 02:00 's nachts (mijn vriend was toen nog thuis, ik was opgenomen met pre eclampsie), ik bleek al op 9cm te zitten, en om 04:30 is zoon geboren.
Om 01:00 werd me nog verzekerd dat het nog wel een week kon duren..
Ik denk dat als ik een bevalling van meer dan 2,5 uur had gehad ik misschien iets meer aan het idee had kunnen wennen dat ik echt ging bevallen en mijn buik binnenkort weg zou zijn en mijn zoontje er zou zijn..
Ik mocht trouwens wel alleen douchen van de kraam, maar liet zelf de deur op een kier, voelde me namelijk heel slap na het verliezen van een lieter bloed, was zelf bang om tegen de vlakte te gaan...
maandag 21 februari 2011 om 09:43
quote:_Barbabella_ schreef op 21 februari 2011 @ 07:54:
[...]
Inderdaad, man en ik waren aan het zwijmelen van ons zoontje wat op mijn buik lag, en toen riep de verloskundige:
Kijk!, het huisje van jullie zoon van de afgelopen 9 maanden.
We gingen bijna allebei tegelijk over ons nek.
Ze vroeg nog net niet of we het onder een boom wilde planten!
(mijn schoonzus heeft er een foto van laten maken, ik begrijp het nog steeds niet, wat wil je daar dan mee?)Weet niet of jullie al getrouwd zijn, maar anders kan ik wel raden wat bij de P komt bij het ABC'tje....
[...]
Inderdaad, man en ik waren aan het zwijmelen van ons zoontje wat op mijn buik lag, en toen riep de verloskundige:
Kijk!, het huisje van jullie zoon van de afgelopen 9 maanden.
We gingen bijna allebei tegelijk over ons nek.
Ze vroeg nog net niet of we het onder een boom wilde planten!
(mijn schoonzus heeft er een foto van laten maken, ik begrijp het nog steeds niet, wat wil je daar dan mee?)Weet niet of jullie al getrouwd zijn, maar anders kan ik wel raden wat bij de P komt bij het ABC'tje....
maandag 21 februari 2011 om 09:44
quote:Iwannalive schreef op 21 februari 2011 @ 00:57:
[...]
Jeetje zeg en mensen maar praten over een roze wolk. Best erg hoe vrouwen genept/zoet gehouden worden daarmee. Als het nu zelfs zo heftig is met al die zorg, kan je nagaan hoe het zoveel generaties geleden was.
welnee,
ik had van te voren best een realistisch beeld van een bevalling. Ik ben door eigenlijk niks totaal verrast.
En vroeger kregen vrouwen aan de lopende band kinderen met alle complicaties van dien. Andere vrouwen kenden dondersgoed de risico's.
Ik krijg juist de indruk dat het tegenwoordig allemaal maar een roze wolk moet zijn zonder enig ongemak. Lees de topics maar over pijnbestrijding die standaard zou moet worden.
Ik wil daar hier geen discusiie over starten, maar de meeste bevallingen zijn goed te doen zonder pijnbestrijding (ik heb het dus niet over eindeloze, traumatische bevallingen).
Juist de weeën geven je de energie en de drive om door te gaan. Maar dat is mijn beleving geweest dus.
[...]
Jeetje zeg en mensen maar praten over een roze wolk. Best erg hoe vrouwen genept/zoet gehouden worden daarmee. Als het nu zelfs zo heftig is met al die zorg, kan je nagaan hoe het zoveel generaties geleden was.
welnee,
ik had van te voren best een realistisch beeld van een bevalling. Ik ben door eigenlijk niks totaal verrast.
En vroeger kregen vrouwen aan de lopende band kinderen met alle complicaties van dien. Andere vrouwen kenden dondersgoed de risico's.
Ik krijg juist de indruk dat het tegenwoordig allemaal maar een roze wolk moet zijn zonder enig ongemak. Lees de topics maar over pijnbestrijding die standaard zou moet worden.
Ik wil daar hier geen discusiie over starten, maar de meeste bevallingen zijn goed te doen zonder pijnbestrijding (ik heb het dus niet over eindeloze, traumatische bevallingen).
Juist de weeën geven je de energie en de drive om door te gaan. Maar dat is mijn beleving geweest dus.
maandag 21 februari 2011 om 09:50
quote:Saaar schreef op 21 februari 2011 @ 01:15:
[...]
Oh jawel, ik heb heel erg veel aan mijn man gehad. Ik denk dat ik me vreselijk alleen had gevoeld wanneer hij weg was gegaan.
Alhoewel hij wel z'n kop moest houden en vooral niet mocht bewegen of überhaupt hardop ademen
helemaal waar. Mijn man moest op een gegeven weg van de verpleegster om te eten (hij zat al de hele dag naast zonder wat dan ook; hij ging zelf zowat van z'n stokje).
Hij zegt dat hij misschien 15 minuten weg is geweest, maar het leken wel uren.
Een bevalling is een ervaring die je dichter bij elkaar kunt brengen.
[...]
Oh jawel, ik heb heel erg veel aan mijn man gehad. Ik denk dat ik me vreselijk alleen had gevoeld wanneer hij weg was gegaan.
Alhoewel hij wel z'n kop moest houden en vooral niet mocht bewegen of überhaupt hardop ademen
helemaal waar. Mijn man moest op een gegeven weg van de verpleegster om te eten (hij zat al de hele dag naast zonder wat dan ook; hij ging zelf zowat van z'n stokje).
Hij zegt dat hij misschien 15 minuten weg is geweest, maar het leken wel uren.
Een bevalling is een ervaring die je dichter bij elkaar kunt brengen.
maandag 21 februari 2011 om 09:56
maandag 21 februari 2011 om 10:03
God wat ben ik blij dat bevallen niet een van mijn vele, vele talenten is.
Ik ben alleen maar verlost dmv keizersnedes. Heerlijk.
Dat je weken lang pijn blijft houden aan de wond, vergeet ik even. Dat hoesten, lachen , niesen en enthousiaste peuters op je buik zoveel pijn doet dat je het bijna uitgilt vergeet ik ook even. Dat ik jaren na dato nog regelmatig last heb van het litteken , doodgevoel, met kou jeuk, vergeet ik ook even.
Maar neuken deden we 5 dagen na de bevalling alweer. Dat dan weer wel .
Was wel grappig de VK kwam op de laatste dag nog even langs, wilde praten over anticonceptie na de bevalling. Vrind en ik begonnen samen wat te giegelen. En we mompelde wat over dat we een condoom gebruikt hadden. De VK kon er ook wel om lachen
Ik ben alleen maar verlost dmv keizersnedes. Heerlijk.
Dat je weken lang pijn blijft houden aan de wond, vergeet ik even. Dat hoesten, lachen , niesen en enthousiaste peuters op je buik zoveel pijn doet dat je het bijna uitgilt vergeet ik ook even. Dat ik jaren na dato nog regelmatig last heb van het litteken , doodgevoel, met kou jeuk, vergeet ik ook even.
Maar neuken deden we 5 dagen na de bevalling alweer. Dat dan weer wel .
Was wel grappig de VK kwam op de laatste dag nog even langs, wilde praten over anticonceptie na de bevalling. Vrind en ik begonnen samen wat te giegelen. En we mompelde wat over dat we een condoom gebruikt hadden. De VK kon er ook wel om lachen
maandag 21 februari 2011 om 10:05
quote:Iwannalive schreef op 21 februari 2011 @ 01:26:
[...]
Dat snap ik wel, wil mijn vriend er ook wel bij in dezelfde ruimte, handje vasthouden, beetje over mijn hoofd aaien, maar dan met een scherm ertussen, zodat hij er niet down under boven op zit met zijn neus, dat heeft toch geen nut. Ik wil het zelf niet eens zien, waarom zou hij het dan moeten zien.Dat wilde ik ook van te voren. Maar was bij mij echt niet haalbaar in de praktijk Had benen zo ver opgetrokken (met hulp van vriend en kraamverzorgster) dat kind er ongeveer ter hoogte van m'n gezicht uitkwam..En vriend zag alleen maar een hoofdje, verder niets er omheen (zegt 'ie ).
[...]
Dat snap ik wel, wil mijn vriend er ook wel bij in dezelfde ruimte, handje vasthouden, beetje over mijn hoofd aaien, maar dan met een scherm ertussen, zodat hij er niet down under boven op zit met zijn neus, dat heeft toch geen nut. Ik wil het zelf niet eens zien, waarom zou hij het dan moeten zien.Dat wilde ik ook van te voren. Maar was bij mij echt niet haalbaar in de praktijk Had benen zo ver opgetrokken (met hulp van vriend en kraamverzorgster) dat kind er ongeveer ter hoogte van m'n gezicht uitkwam..En vriend zag alleen maar een hoofdje, verder niets er omheen (zegt 'ie ).
maandag 21 februari 2011 om 10:11
quote:just-juul schreef op 21 februari 2011 @ 10:03:
God wat ben ik blij dat bevallen niet een van mijn vele, vele talenten is.
Ik ben alleen maar verlost dmv keizersnedes. Heerlijk.
Dat je weken lang pijn blijft houden aan de wond, vergeet ik even. Dat hoesten, lachen , niesen en enthousiaste peuters op je buik zoveel pijn doet dat je het bijna uitgilt vergeet ik ook even. Dat ik jaren na dato nog regelmatig last heb van het litteken , doodgevoel, met kou jeuk, vergeet ik ook even.
Maar neuken deden we 5 dagen na de bevalling alweer. Dat dan weer wel .
Was wel grappig de VK kwam op de laatste dag nog even langs, wilde praten over anticonceptie na de bevalling. Vrind en ik begonnen samen wat te giegelen. En we mompelde wat over dat we een condoom gebruikt hadden. De VK kon er ook wel om lachen serieus? Na een vaginale bevalling mag je geloof ik 3 tot 6 weken geen seks hebben vanwege infectiegevaar. Is dat met een ks anders dan? Ik bedoel, je zit dan evengoed met een enorme wond in je baarmoeder.
God wat ben ik blij dat bevallen niet een van mijn vele, vele talenten is.
Ik ben alleen maar verlost dmv keizersnedes. Heerlijk.
Dat je weken lang pijn blijft houden aan de wond, vergeet ik even. Dat hoesten, lachen , niesen en enthousiaste peuters op je buik zoveel pijn doet dat je het bijna uitgilt vergeet ik ook even. Dat ik jaren na dato nog regelmatig last heb van het litteken , doodgevoel, met kou jeuk, vergeet ik ook even.
Maar neuken deden we 5 dagen na de bevalling alweer. Dat dan weer wel .
Was wel grappig de VK kwam op de laatste dag nog even langs, wilde praten over anticonceptie na de bevalling. Vrind en ik begonnen samen wat te giegelen. En we mompelde wat over dat we een condoom gebruikt hadden. De VK kon er ook wel om lachen serieus? Na een vaginale bevalling mag je geloof ik 3 tot 6 weken geen seks hebben vanwege infectiegevaar. Is dat met een ks anders dan? Ik bedoel, je zit dan evengoed met een enorme wond in je baarmoeder.
