Zwanger
alle pijlers
Bijna 43 en zwanger
vrijdag 1 november 2019 om 10:16
Speciaal hiervoor een account aangemaakt.
Ik ben per ongeluk zwanger geraakt van mijn partner. Wilde van mijn 34e tot mijn 40e heel graag een kind, maar mijn vriend heeft er al twee en wilde absoluut niet meer. Sinds ik 40 ben is mijn kinderwens ook weggeëbd. Nooit gedacht dat dat mogelijk was, maar het gebeurde gewoon. Ik heb een fijn leven, ben er gelukkig mee en heb het zo ingedeeld dat ik me er prettig bij voel. We hebben allebei een eigen bedrijf en ik heb een jong paard waar ik dagelijks heen ga, ik sport daarnaast 4x per week. Nu dus uitgevonden dat ik per ongeluk zwanger ben (6-7 weken).
Mijn vriend laat de beslissing het te houden of niet bij mij. Ik vind mezelf eigenlijk wat oud voor een kind, had ook vrede met mijn leven hoe het was en momenteel kan ik -ondanks de hormonen- mijn kinderwens niet terughalen zoals hij er jaren geleden wel was. Ik zou niet voor een zwangerschap hebben gekozen als dit niet gebeurd was en ben bang voor de veranderingen die een kind met zich meebrengt, bang om mijn relatie onder druk te zetten en het leven waarmee ik gelukkig ben. Aan de andere kant heb ik er grote moeite mee om een bestaande zwangerschap af te breken. Zeker omdat ik 6 jaar lang een kinderwens had. Destijds zag ik nergens tegenop, zag ik nul beren op de weg. Nu des te meer.
Ik hoop dat jullie reacties helpen meer duidelijkheid te krijgen in de situatie. Ik heb ook al contact met het FIOM en mijn huisarts gezocht. Mocht ik de zwangerschap afbreken, dan wil ik niet te lang wachten, maar ik wil ook niets overhaasten.
Ik ben per ongeluk zwanger geraakt van mijn partner. Wilde van mijn 34e tot mijn 40e heel graag een kind, maar mijn vriend heeft er al twee en wilde absoluut niet meer. Sinds ik 40 ben is mijn kinderwens ook weggeëbd. Nooit gedacht dat dat mogelijk was, maar het gebeurde gewoon. Ik heb een fijn leven, ben er gelukkig mee en heb het zo ingedeeld dat ik me er prettig bij voel. We hebben allebei een eigen bedrijf en ik heb een jong paard waar ik dagelijks heen ga, ik sport daarnaast 4x per week. Nu dus uitgevonden dat ik per ongeluk zwanger ben (6-7 weken).
Mijn vriend laat de beslissing het te houden of niet bij mij. Ik vind mezelf eigenlijk wat oud voor een kind, had ook vrede met mijn leven hoe het was en momenteel kan ik -ondanks de hormonen- mijn kinderwens niet terughalen zoals hij er jaren geleden wel was. Ik zou niet voor een zwangerschap hebben gekozen als dit niet gebeurd was en ben bang voor de veranderingen die een kind met zich meebrengt, bang om mijn relatie onder druk te zetten en het leven waarmee ik gelukkig ben. Aan de andere kant heb ik er grote moeite mee om een bestaande zwangerschap af te breken. Zeker omdat ik 6 jaar lang een kinderwens had. Destijds zag ik nergens tegenop, zag ik nul beren op de weg. Nu des te meer.
Ik hoop dat jullie reacties helpen meer duidelijkheid te krijgen in de situatie. Ik heb ook al contact met het FIOM en mijn huisarts gezocht. Mocht ik de zwangerschap afbreken, dan wil ik niet te lang wachten, maar ik wil ook niets overhaasten.
woensdag 6 november 2019 om 10:25
Het komt op mij niet over alsof TO lichtvaardig te werk is gegaan. Zij heeft een weloverwogen besluit genomen en waarom dit er nog even inwrijven? Dat voegt i.m.o. niets toe.
On topic: TO - Het besluit is genomen en ik wens je heel veel sterkte toe de komende periode!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 6 november 2019 om 10:28
Dit wilde ik ook al zeggen.
Er zullen vast mensen lichtzinnig over denken maar TO zeker niet.
Een kind is alles bepalend en heb je voor de rest van je leven. Daar moet je i.m.o ook niet te lichtzinnig over denken.
woensdag 6 november 2019 om 17:37
En denk vooral ook aan het leven van het kind. Je gunt toch geen enkel kind een moeder die hem/haar eigenlijk liever helemaal niet wil? Dit zeg ik overigens slechts als aanvulling op jouw reactie, Phoebemeaculpa.Phoebemeaculpa schreef: ↑06-11-2019 10:28Dit wilde ik ook al zeggen.
Er zullen vast mensen lichtzinnig over denken maar TO zeker niet.
Een kind is alles bepalend en heb je voor de rest van je leven. Daar moet je i.m.o ook niet te lichtzinnig over denken.
zondag 10 november 2019 om 07:58
Zie post van afgelopen woensdagochtend vroeg.Rivermoana schreef: ↑10-11-2019 07:56TO hoe het nu met je? Kan niet uit de vorige posts opmaken of je wel of niet voor abortus hebt gekozen....
zondag 10 november 2019 om 08:16
Je zit 13 pagina's lang redenen te geven waarom ze het beter niet door kan zetten en ineens doe je alsof ze jouw kind vermoord heeft. Allereerst is er geen kind die nooit de behoefte heeft gehad om te leven of te genieten en betrek het niet zo enorm op jezelf. Niet gezond dit.Rivermoana schreef: ↑10-11-2019 08:05Ik heb de post opgezocht jeetje wat heftig. Ik hoopte nog dat ze wel heel erg die liefde en zin in het moederschap kon voelen en ervoor kon gaan. Maar wat hierboven wordt geschreven is ook wel zo haar zoon of dochter verdient een moeder die heel veel van hem of haar houdt en er een mooie leven voor hem of haar wil maken. Als zij dat niet wil dan is dat de juiste beslissing.
Toch vind ik het moeilijk voor het kind, die is zeg maar niks gevraagd en heeft niet de kans gehad om te leven en te genieten...soms is het leven erg hard.
Ik moet dit even laten bezinken....
zondag 10 november 2019 om 08:21
Dat was uiteraard spreekwoordelijk. Je reageert te extreem op iemand van een forum en het siert je niet dat je de TO (die al in een vervelende situatie zit) lastig valt met jouw overdreven emoties.Rivermoana schreef: ↑10-11-2019 08:19Alsof ze MIJN kind vermoord heeft?
Hoe kom je aan die onzin, ik zie TO er echt niet voor aan om het kind van iemand die reageert te gaan vermoorden.
Ik mag toch zeggen dat ik het heftig vind? Toen ik de echo van mijn zoon zag met zes weken zwangerschap was ik al helemaal dol op hem, vind een abortus dus nogal heftig.
Maar als TO het niet wil dan is het toch haar keuze! Ik had het zelf alleen niet gekund
zondag 10 november 2019 om 08:25
Doe ff normaal zeg. “Ook” sterkte voor TO? Ja want die heeft het vast ook moeilijk, net als jijRivermoana schreef: ↑10-11-2019 08:10ja ook sterkte voor to, lijkt me voor haar ook niet makkelijk
Net gewoon een traantje weggepinkt....
zondag 10 november 2019 om 08:31
Jij komt met "ik moet dit even laten bezinken" en "ik heb even een traantje weggepinkt". Dat is wel heel wat anders. Nogmaals, het draait niet om jou en dus hoef je TO ook niet lastig te vallen met jouw emoties.Rivermoana schreef: ↑10-11-2019 08:30Ik vond dat Lotus het mooi verwoordde:
Je gunt toch geen enkel kind een moeder die hem/haar eigenlijk liever helemaal niet wil?
Ik wilde ook zoiets typen en dacht toen ja dan kopieer ik de tekst van een ander al dat is ook een beetje raar misschien.
zondag 10 november 2019 om 08:34
Met 6 weken zwangerschap lijkt het op een pinda! Je werd verliefd op het beeld dat je had dat het ging worden.Rivermoana schreef: ↑10-11-2019 08:19Ik mag toch zeggen dat ik het heftig vind? Toen ik de echo van mijn zoon zag met zes weken zwangerschap was ik al helemaal dol op hem, vind een abortus dus nogal heftig.
Maar als TO het niet wil dan is het toch haar keuze! Ik had het zelf alleen niet gekund
Dramaqueen.
zondag 10 november 2019 om 08:56
Tja dat jouw zoon een ongeluk heeft gehad is vreselijk maar dat staat hier toch los van?? Dit ís nog geen kindje... echt, waarom zou je hierom gaan huilen? Waarom moet je de abortus van een ander (een onbekende!!) laten bezinken?? Een miskraam vind ik nog weer anders, dat is ongewild. TO had deze keuze natuurlijk liever ook niet hoeven maken maar jij gooit er wel een schep drama bovenop zeg. Nee je bent geen slecht mens hierom maar wel tikje dramatisch
zondag 10 november 2019 om 09:00
Dat is appels met peren vergelijken. Jij hebt het over een bestaande zoon. Dus mensen willen jou steunen op het moment dat er iets met hem gebeurt. Niet dat zij daarvoor persé iets met jouw zoon hoeven hebben natuurlijk.Rivermoana schreef: ↑10-11-2019 08:36En ter info: godzijdank heeft mijn zoon het overleefd maar ook als dat niet zo was geweest weet ik zeker dat er heel veel mensen HUN emoties richting MIJ hadden gestrooid.
