Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
vrijdag 17 juni 2016 om 09:20
quote:bladie schreef op 17 juni 2016 @ 09:19:
Ik dacht vanochtend bij het opstaan aan F., jou en je man, Flipje. Ik hoop dat het medeleven hier op het forum, een drupje warmte kan geven in deze onmenselijk moeilijke tijd.
Corina, ook aan jou wordt gedacht. (F)Dat doet het zeker.
Ik dacht vanochtend bij het opstaan aan F., jou en je man, Flipje. Ik hoop dat het medeleven hier op het forum, een drupje warmte kan geven in deze onmenselijk moeilijke tijd.
Corina, ook aan jou wordt gedacht. (F)Dat doet het zeker.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
vrijdag 17 juni 2016 om 11:07
Corina, nog een klein berichtje. Ik moest ook best lang wachten voordat de zwangerschap afgebroken werd. Ik moest wachten totdat ik ging bevallen. Mijn man moest namelijk terugkomen uit het buitenland. In het begin vond ik dat heel vervelend, maar achteraf vond ik het wel fijn. Ik heb echt de tijd kunnen nemen om afscheid te nemen van mijn meisje. Heb een mooi doekje voor haar kunnen kopen, gedichtjes geschreven, muziek geluisterd en heel bewust genoten van haar in mijn buik.
Hoe dan ook wens ik je heel veel sterkte.
Hoe dan ook wens ik je heel veel sterkte.
vrijdag 17 juni 2016 om 11:27
Sterkte vandaag, Flipje! Ik hoop dat het een mooi afscheid zal zijn. Doen jullie het met z'n tweetjes of komen er meer mensen afscheid nemen?
Wat betreft een volgende zwangerschap: ik ben vrij snel nadat ik met 23 weken van ons dochtertje bevallen was, weer zwanger geraakt. Emotioneel zware zwangerschap (durfde niet in een goede afloop te geloven), maar daarna zooo gelukkig met onze gezonde zoon. Wel altijd het gevoel een kind te kort te hebben, al heb ik dat iets meer dan mijn man.
Wat betreft een volgende zwangerschap: ik ben vrij snel nadat ik met 23 weken van ons dochtertje bevallen was, weer zwanger geraakt. Emotioneel zware zwangerschap (durfde niet in een goede afloop te geloven), maar daarna zooo gelukkig met onze gezonde zoon. Wel altijd het gevoel een kind te kort te hebben, al heb ik dat iets meer dan mijn man.
vrijdag 17 juni 2016 om 20:13
