Zwanger
alle pijlers
Verlaten door papa to be. Advies?
donderdag 30 januari 2020 om 17:29
Lieve meiden,
Augustus vorig jaar heb ik een leuke man leren kennen. In december kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Dwars door de pil heen.
Dat was natuurlijk even schrikken! Meer schrikken omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen. Hoewel ongepland en misschien niet het beste moment (maar ach wanneer is iets het beste moment. Het leven is niet altijd even planbaar
) wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is.
De daddy to be reageerde helaas heel erg naar. Ik heb hem meteen gebeld en gevraagd of we konden afspreken. Nadat ik hem vertelde zwanger te zijn is hij meteen naar huis gegaan. Op dat moment vond ik dit heel begrijpelijk. Ook hij had een moment nodig om dit te laten bezinken en na te denken.
Na een week belde hij mij dat hij nog niet wist hoe we dit gingen invullen maar hij er zeker voor zijn kindje en voor mij wilde zijn.
Het contact tussen ons werd daarna helaas steeds minder. En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.
Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.
Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan?
Ik wil niets liever dan dat hij papa van zijn kindje is maar dan omdat hij het wil en niet omdat het dan maar moet. Al doet het me wel heel veel verdriet.
Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
Liefs, San
Augustus vorig jaar heb ik een leuke man leren kennen. In december kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Dwars door de pil heen.
Dat was natuurlijk even schrikken! Meer schrikken omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen. Hoewel ongepland en misschien niet het beste moment (maar ach wanneer is iets het beste moment. Het leven is niet altijd even planbaar
) wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is. De daddy to be reageerde helaas heel erg naar. Ik heb hem meteen gebeld en gevraagd of we konden afspreken. Nadat ik hem vertelde zwanger te zijn is hij meteen naar huis gegaan. Op dat moment vond ik dit heel begrijpelijk. Ook hij had een moment nodig om dit te laten bezinken en na te denken.
Na een week belde hij mij dat hij nog niet wist hoe we dit gingen invullen maar hij er zeker voor zijn kindje en voor mij wilde zijn.
Het contact tussen ons werd daarna helaas steeds minder. En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.
Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.
Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan?
Ik wil niets liever dan dat hij papa van zijn kindje is maar dan omdat hij het wil en niet omdat het dan maar moet. Al doet het me wel heel veel verdriet.
Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
Liefs, San
zondag 2 februari 2020 om 12:06
Een ongeplande of zelfs ongewenste zwangerschap staat niet gelijk aan een ongewenst kind. Mijn beste vriendin is ook zwanger geworden van een ONS en kind heeft niet de biologische vader in zijn leven. Het is een super gelukkig jongetje en hij heeft er echt geen emotionele schade aan ondervonden hoor. Hij heeft een moeder en sinds zijn 2e/3e een stiefvader. En inmiddels een zusje. Ik weet dat mijn vriendin weleens foto’s heeft laten zien van zijn echte vader, maar het boeit hem allemaal (nog?) niet zoveel. Hij is heel gelukkig met zijn bestaan. Doet het goed op school. Heerlijk joch.
zondag 2 februari 2020 om 12:10
Daar is niets discutabels aan. Hij maakt kinderen is daar verantwoordelijk voor.
zondag 2 februari 2020 om 12:17
Je geeft geen antwoord op mijn vraag?RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑02-02-2020 12:03Maar je wil wel graag dat een man die daar niet bewust voor heeft gekozen vadertje gaat spelen. En dat hij dar niet op zit te wacxhten neem je hem wel zeker kwalijk. Waar haal je het lef vandaan? heel best hoor dat jij moedertje wil spelen, maar laat die man in zijn waarde!
Ik zou het voor ons kindje fijn vinden ja. Maar nogmaals wat de bio papa ook kiest het mag allemaal. Of hij nu wel of geen rol wil. Ik verplicht hem nergens toe, vraag hem niet om alimentatie. En naar mijn idee laat ik hem daarmee juist in zijn waarde. Ik oordeel of veroordeel hem niet, laat de deur op een kier, houd zelfs voor hem een schriftje bij over mijn zwanger zijn en heb de echo foto’s dubbel zodat mocht hij dit willen later hij die ook heeft. Ik heb nog steeds respect voor hem. En zal ook nooit rot over hem praten tegen anderen of later tegen zijn kindje.
zondag 2 februari 2020 om 12:28
Lief dat je dat voor hem doet. Hij mag in zijn handen knijpen met een dergelijke moeder van zijn kind. Had het veel slechter kunnen treffen. Onhoud ook dat je je wat betreft het financiële plaatje altijd mag bedenken. Mocht hij het kind later toch regelmatig willen zien of iets van een co-ouderschap willen, ben je echt geen boeman om daarvoor een financiële bijdrage te verlangen. Jij zorgt namelijk voor het kind dat hij heeft verwekt en waar hij plezier aan beleeft/tijd mee doorbrengt.Sanne_32 schreef: ↑02-02-2020 12:17Je geeft geen antwoord op mijn vraag?
Ik zou het voor ons kindje fijn vinden ja. Maar nogmaals wat de bio papa ook kiest het mag allemaal. Of hij nu wel of geen rol wil. Ik verplicht hem nergens toe, vraag hem niet om alimentatie. En naar mijn idee laat ik hem daarmee juist in zijn waarde. Ik oordeel of veroordeel hem niet, laat de deur op een kier, houd zelfs voor hem een schriftje bij over mijn zwanger zijn en heb de echo foto’s dubbel zodat mocht hij dit willen later hij die ook heeft. Ik heb nog steeds respect voor hem. En zal ook nooit rot over hem praten tegen anderen of later tegen zijn kindje.
zondag 2 februari 2020 om 12:41
Ja die kijkt wel uit voortaan..Lachattenoir schreef: ↑02-02-2020 09:01Daar kies je het goede woord. Inderdaad 'lullig' voor hem. Maar zo is het leven; daarin gebeuren ook dingen die minder leuk zijn. Aan sommige dingen kun je helemaal niets doen, andere dingen zijn (grotendeels) te voorkomen. Hopelijk denkt hij volgende keer beter na over zijn eigen aandeel in de anticonceptie voordat hij met een vrouw naar bed gaat. En realiseert hij zich dat er van seks kindjes kunnen komen.
zondag 2 februari 2020 om 13:27
Ga je lekker? Iemand een slechte moeder noemen, omdat ze een keuze maakt die jou niet aanstaat? Denk je echt dat alle kinderen waar 1 van de ouders (in veel gevallen de man) of beide ouders er de brui aan geven een verschrikkelijk leven hebben? Denk je echt dat opgroeien bij een liefhebbende moeder waarbij de vader om wat voor reden dan ook niet in beeld is, zo verschrikkelijk is? Want ik kan je verzekeren dat dat niet zo is, want dat gaat op voor vriendinnen van mij. Echt overdrijf niet zo!RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑02-02-2020 11:41Het is toch wel duidelijk dat hij geen rol wil in het leven van dit door hem ongewenste kind? Waarom uberhaupt dan dit kind op de wereld brengen? Wat doe je je kind aan, bewust op de wereld zetten terwijl het zeker voor 50% ongewenst is? Je bent daarmee voor mij echt een enorm slechte moeder! EN zo enorm egoistisch!
zondag 2 februari 2020 om 13:33
Heb je echt alle scenario's bekeken? En ze ook gevoeld wat het in die situaties met jou en mogelijk met jou kind doet?Sanne_32 schreef: ↑02-02-2020 12:17Je geeft geen antwoord op mijn vraag?
Ik zou het voor ons kindje fijn vinden ja. Maar nogmaals wat de bio papa ook kiest het mag allemaal. Of hij nu wel of geen rol wil. Ik verplicht hem nergens toe, vraag hem niet om alimentatie. En naar mijn idee laat ik hem daarmee juist in zijn waarde. Ik oordeel of veroordeel hem niet, laat de deur op een kier, houd zelfs voor hem een schriftje bij over mijn zwanger zijn en heb de echo foto’s dubbel zodat mocht hij dit willen later hij die ook heeft. Ik heb nog steeds respect voor hem. En zal ook nooit rot over hem praten tegen anderen of later tegen zijn kindje.
Hoe voelt het bijvoorbeeld als bio vader binnen 2 jaar een kind met een ander krijgt en daar wel alle verantwoordelijkheid pakt en een betrokken vader is? Dat de kinderen wel eens bij elkaar op dezelfde school terecht kunnen komen en het andere kind wel de liefdevolle omgeving van de bio vader heeft?
Hoe voelt het als jij om wat voor reden dan ook dadelijk wel financieel klem zit en bio vader voor de 3e keer dat jaar met zijn vrienden op vakantie gaat?
Etc.
Kinderen krijgen is erg ingrijpend en bij voorkeur voor de ouders doe je zo iets samen, om elkaar te steunen en indien nodig te ontlasten. Nu kan het zeker ook gebeuren dat om wat voor reden 1 van de 2 ouders wegvalt, vaak zie je dan dat de maatschappij medelijden heeft met de achter gebleven ouder en gaat helpen. In deze situatie zijn mensen, en nee heus niet allemaal maar wel een gedeelte, niet zo behulpzaam want "ze heeft hier toch zelf voor gekozen". Neem dat ook mee in je overweging om dit kindje te laten komen.
Ik zeg dus ook niet dat je directe omgeving straks niet voor je klaar staat, maar mensen zeggen in hun eigen emotie vaak dingen toe waar ze achteraf gezien geen tijd, geld of zin in hebben. Zolang je er vanuit gaat dat je de hele opvoeding echt alleen doet en dat ziet zitten dan gaat het lukken. Laat het alleen geen doorslaggevende factor zijn of dit gaat lukken.
anoniem_371298 wijzigde dit bericht op 02-02-2020 13:40
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
25.95% gewijzigd
zondag 2 februari 2020 om 14:10
Jouw bijdrages zijn inderdaad gedram, je valt alleen in herhaling met nutteloze discussie over de schuld aan een zwangerschap die gewoon nu een feit is.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑02-02-2020 12:05Jammer dat je geen inhoudelijke bijdrage hebt, af door de zijdeur dan met jou.
zondag 2 februari 2020 om 14:13
Lachattenoir schreef: ↑02-02-2020 12:28Lief dat je dat voor hem doet. Hij mag in zijn handen knijpen met een dergelijke moeder van zijn kind. Had het veel slechter kunnen treffen. Onhoud ook dat je je wat betreft het financiële plaatje altijd mag bedenken. Mocht hij het kind later toch regelmatig willen zien of iets van een co-ouderschap willen, ben je echt geen boeman om daarvoor een financiële bijdrage te verlangen. Jij zorgt namelijk voor het kind dat hij heeft verwekt en waar hij plezier aan beleeft/tijd mee doorbrengt.
Op zich eens.
Maar je vraagt geen financiële bijdrage voor de omgang natuurlijk.
Je zult het wel niet zo bedoelen, neem ik aan?
Het is geen kijkgeld.
Waarom dit helemaal dikgedrukt is weet ik niet, wilde alleen het woordje 'daarvoor' dikgedrukt zetten
justagirly wijzigde dit bericht op 02-02-2020 14:16
6.79% gewijzigd
zondag 2 februari 2020 om 14:14
Zulke scenario's kunnen ook voorkomen als je binnen een huwelijk een kind krijgt. Genoeg vaders met een 2e leg bij wie kinderen uit eerste leg minder over de vloer komen.PotjePindakaas schreef: ↑02-02-2020 13:33Heb je echt alle scenario's bekeken? En ze ook gevoeld wat het in die situaties met jou en mogelijk met jou kind doet?
Hoe voelt het bijvoorbeeld als bio vader binnen 2 jaar een kind met een ander krijgt en daar wel alle verantwoordelijkheid pakt en een betrokken vader is? Dat de kinderen wel eens bij elkaar op dezelfde school terecht kunnen komen en het andere kind wel de liefdevolle omgeving van de bio vader heeft?
Hoe voelt het als jij om wat voor reden dan ook dadelijk wel financieel klem zit en bio vader voor de 3e keer dat jaar met zijn vrienden op vakantie gaat?
Etc.
Kinderen krijgen is erg ingrijpend en bij voorkeur voor de ouders doe je zo iets samen, om elkaar te steunen en indien nodig te ontlasten. Nu kan het zeker ook gebeuren dat om wat voor reden 1 van de 2 ouders wegvalt, vaak zie je dan dat de maatschappij medelijden heeft met de achter gebleven ouder en gaat helpen. In deze situatie zijn mensen, en nee heus niet allemaal maar wel een gedeelte, niet zo behulpzaam want "ze heeft hier toch zelf voor gekozen". Neem dat ook mee in je overweging om dit kindje te laten komen.
Ik zeg dus ook niet dat je directe omgeving straks niet voor je klaar staat, maar mensen zeggen in hun eigen emotie vaak dingen toe waar ze achteraf gezien geen tijd, geld of zin in hebben. Zolang je er vanuit gaat dat je de hele opvoeding echt alleen doet en dat ziet zitten dan gaat het lukken. Laat het alleen geen doorslaggevende factor zijn of dit gaat lukken.
Het kind is door TO gewenst en nu al geliefd. Ze heeft een stabiele basis. In de.toekomst kan je niet kijken.
Ik vind dit echt zeuren op TO.
zondag 2 februari 2020 om 14:31
"Ons kindje"?Sanne_32 schreef: ↑02-02-2020 12:17Je geeft geen antwoord op mijn vraag?
Ik zou het voor ons kindje fijn vinden ja. Maar nogmaals wat de bio papa ook kiest het mag allemaal. Of hij nu wel of geen rol wil. Ik verplicht hem nergens toe, vraag hem niet om alimentatie. En naar mijn idee laat ik hem daarmee juist in zijn waarde. Ik oordeel of veroordeel hem niet, laat de deur op een kier, houd zelfs voor hem een schriftje bij over mijn zwanger zijn en heb de echo foto’s dubbel zodat mocht hij dit willen later hij die ook heeft. Ik heb nog steeds respect voor hem. En zal ook nooit rot over hem praten tegen anderen of later tegen zijn kindje.
Er is helemaal geen "ons", hij wil het kind niet.
Jij verplicht hem wel degelijk tot iets, want zijn mening, dat hij geen kind met je wil, doet er voor jou totaal niet toe.
Jouw hele gedrag is onrespectvol naar hem toe.
Bijzonder dom, dat je dit niet inziet.
zondag 2 februari 2020 om 14:36
Ja ons. Dat zegt ze helemaal goed. Ook van hem. Zodra hij van gedachte veranderd dan en hij wel vader wil zijn zou het opeens wel zijn kind zijn en mag ze spreken van ons?hannaa45 schreef: ↑02-02-2020 14:31"Ons kindje"?
Er is helemaal geen "ons", hij wil het kind niet.
Jij verplicht hem wel degelijk tot iets, want zijn mening, dat hij geen kind met je wil, doet er voor jou totaal niet toe.
Jouw hele gedrag is onrespectvol naar hem toe.
Bijzonder dom, dat je dit niet inziet.
zondag 2 februari 2020 om 14:40
zondag 2 februari 2020 om 14:43
Het is ook zijn kind, of hij dat nu wil of niet. Ze verplicht hem tot niets. Als hij geen kind had gewild, had hij daar zelf voor moeten zorgen. Wat dat betreft is het ook respectloos om geen condoom te gebruiken maar bij een zwangerschap dan wel te eisen dat het wordt weggehaald.hannaa45 schreef: ↑02-02-2020 14:31"Ons kindje"?
Er is helemaal geen "ons", hij wil het kind niet.
Jij verplicht hem wel degelijk tot iets, want zijn mening, dat hij geen kind met je wil, doet er voor jou totaal niet toe.
Jouw hele gedrag is onrespectvol naar hem toe.
Bijzonder dom, dat je dit niet inziet.
zondag 2 februari 2020 om 14:46
Ze verplicht hem tot ongewild vader worden.Suzan_1991 schreef: ↑02-02-2020 14:43Het is ook zijn kind, of hij dat nu wil of niet. Ze verplicht hem tot niets. Als hij geen kind had gewild, had hij daar zelf voor moeten zorgen. Wat dat betreft is het ook respectloos om geen condoom te gebruiken maar bij een zwangerschap dan wel te eisen dat het wordt weggehaald.
TO beweerde de pil te slikken, hij was alleen zo dom haar hierin te vertrouwen.
zondag 2 februari 2020 om 14:47
En dus wordt hij vader en is het zijn kind. Hij had ook zelf na kunnen denken natuurlijk. Het is vooral sneu dat een kind kans maakt op zijn beperkte manier van denken, gezien zijn genen.
zondag 2 februari 2020 om 14:49
Je bent nooit zeker van wat een vrouw doet. Ze kan nu wel beloftes doen, maar er zijn ook omstandigheden (buiten TO's schuld) mogelijk waardoor het kind toch ten laste van de man komt. Als TO arbeidsongeschikt wordt en de gemeente achter de biovader aan gaat voor geld.Lachattenoir schreef: ↑02-02-2020 12:28Lief dat je dat voor hem doet. Hij mag in zijn handen knijpen met een dergelijke moeder van zijn kind. Had het veel slechter kunnen treffen. Onhoud ook dat je je wat betreft het financiële plaatje altijd mag bedenken. Mocht hij het kind later toch regelmatig willen zien of iets van een co-ouderschap willen, ben je echt geen boeman om daarvoor een financiële bijdrage te verlangen. Jij zorgt namelijk voor het kind dat hij heeft verwekt en waar hij plezier aan beleeft/tijd mee doorbrengt.
Ook is hij niet vrij in het bepalen van zijn erfenis als hij wettelijk als vader geregistreerd staat, want dan moet er een kindsdeel vanaf. Als ik man was geweest had ik nooit seks durven hebben met 'n vrouw volgens mij, teveel risico's.
zondag 2 februari 2020 om 14:50
Ze slikte de pil. Al jaren.
En als de vader altijd dezelfde inspraak zou hebben als de moeder en een nee van de vader een abortus zou moeten betekenen, dan zou het zeer, zeer slecht gesteld zijn met de positie van vrouwen in de wereld.
Een man die nooit kinderen wil, kan zich laten steriliseren.
Een man die wel seks maar geen kinderen wil met een bepaalde vrouw, kan een condoom omdoen en zaaddodende middelen gebruiken.
De man en vrouw zorgen samen voor het gedrag dat een risico op zwangerschap met zich meebrengt of voorkomt.
De man en vrouw zorgen samen voor een wijze waarop het eventuele kind wordt grootgebracht.
En de vrouw beslist of ze zwanger blijft of niet.
Iedereen is voorgelicht en iedereen weet dat het zo werkt. Mannen zijn geen weerloze slachtoffers.
En als de vader altijd dezelfde inspraak zou hebben als de moeder en een nee van de vader een abortus zou moeten betekenen, dan zou het zeer, zeer slecht gesteld zijn met de positie van vrouwen in de wereld.
Een man die nooit kinderen wil, kan zich laten steriliseren.
Een man die wel seks maar geen kinderen wil met een bepaalde vrouw, kan een condoom omdoen en zaaddodende middelen gebruiken.
De man en vrouw zorgen samen voor het gedrag dat een risico op zwangerschap met zich meebrengt of voorkomt.
De man en vrouw zorgen samen voor een wijze waarop het eventuele kind wordt grootgebracht.
En de vrouw beslist of ze zwanger blijft of niet.
Iedereen is voorgelicht en iedereen weet dat het zo werkt. Mannen zijn geen weerloze slachtoffers.
