Zwanger
alle pijlers
Wachten, wachten, wachten (Vervolg deel 4)
maandag 19 januari 2015 om 20:59
Dit is deel vier alweer van het topic: Wachten, wachten, wachten. (Vervolg op deel 4)
Nieuwe wachters zijn van harte welkom, er is nog genoeg plek!
Een topic voor mensen met een kinderwens, die vanwege de meest uitlopende redenen nog moet wachten. Hier gaan we verder met kletsen, fantaseren, elkaar een schouder bieden om uit te huilen en afleiding zoeken.
Nieuwe schrijfster zijn van harte welkom, maar let op even het volgende:
- Beginnen vanaf zomer 2015 (geldt voor nieuwe schrijfsters)
- Wij hebben een realistische kijk op het leven en op onze kinderwens
- Voor mensen die al begonnen zijn, zijn er andere topics(geldt voor nieuwe schrijfsters)
NaamLeeftijdLeeftijd partnerWanneer beginnen?Waarom wachten?BijzonderhedenMiss_Musica2628Eind zomer 2015TrouwenFlora_2627282016?Sparen & vriend (pas afgestudeerd)Bezigebij23302015/2016Wachten op man & genieten van de tijd met z'n 2tjesInspiratielooos2727Zomer 2015SparenUkkie213333Februari 2015 ?Uitslag bloedonderzoekKaartje12323Tussen jan-juni 20116Sparen, baan, misschien verhuizenRoosje3137OnbekendWachten op vriendHan19872829Augustus/September 2015Beide afstuderen
Nieuwe wachters zijn van harte welkom, er is nog genoeg plek!
Een topic voor mensen met een kinderwens, die vanwege de meest uitlopende redenen nog moet wachten. Hier gaan we verder met kletsen, fantaseren, elkaar een schouder bieden om uit te huilen en afleiding zoeken.
Nieuwe schrijfster zijn van harte welkom, maar let op even het volgende:
- Beginnen vanaf zomer 2015 (geldt voor nieuwe schrijfsters)
- Wij hebben een realistische kijk op het leven en op onze kinderwens
- Voor mensen die al begonnen zijn, zijn er andere topics(geldt voor nieuwe schrijfsters)
NaamLeeftijdLeeftijd partnerWanneer beginnen?Waarom wachten?BijzonderhedenMiss_Musica2628Eind zomer 2015TrouwenFlora_2627282016?Sparen & vriend (pas afgestudeerd)Bezigebij23302015/2016Wachten op man & genieten van de tijd met z'n 2tjesInspiratielooos2727Zomer 2015SparenUkkie213333Februari 2015 ?Uitslag bloedonderzoekKaartje12323Tussen jan-juni 20116Sparen, baan, misschien verhuizenRoosje3137OnbekendWachten op vriendHan19872829Augustus/September 2015Beide afstuderen
vrijdag 13 februari 2015 om 16:59
quote:boekenlegger0 schreef op 13 februari 2015 @ 16:58:
Oke je stoort je vooral aan het onveilig vrijen terwijl je partner er nog niet aan toe is. Daarin begrijp ik je wel.
Ik ben gewoon nieuwsgierig. Nuchter is een nogal subjectief begrip.Volgens mij ergeren oudgedienden zich vooral aan hysterisch, vaag en tegenstrijdig gedoe Dit topic was juist zo leuk omdat het in dat opzicht anders was dan veel andere topics op deze pijler.
Oke je stoort je vooral aan het onveilig vrijen terwijl je partner er nog niet aan toe is. Daarin begrijp ik je wel.
Ik ben gewoon nieuwsgierig. Nuchter is een nogal subjectief begrip.Volgens mij ergeren oudgedienden zich vooral aan hysterisch, vaag en tegenstrijdig gedoe Dit topic was juist zo leuk omdat het in dat opzicht anders was dan veel andere topics op deze pijler.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:01
En het erger vinden dat je Partner iemand zwanger heeft gemaakt, dan dat diezelfde Partner het heeft laten gebeuren dat iemand 4-5 keer een Abortus ondergaat, vind ik ook niet echt in the Spirit van dit Topic passen. Het gaat niet alleen om het onveilig vrijen, het gaat om de algehele veranderde sfeer. Dat is natuurlijk prima, Maar daar will ik NIKS Meer mee te maken hebben. PUNT.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:05
quote:matroesjka_ schreef op 13 februari 2015 @ 16:59:
[...]
Volgens mij ergeren oudgedienden zich vooral aan hysterisch, vaag en tegenstrijdig gedoe Dit topic was juist zo leuk omdat het in dat opzicht anders was dan veel andere topics op deze pijler.Vooral denk ik, omdat wij oudgedienden ontzettend goed weten hoe hysterisch en frustrerend het kan zijn in je hoofd, maar dat je ook een keuze hebt: óf je laat je meeslepen, óf je spreekt jezelf streng toe en zegt: kom op lux, het zijn maar hormonen! Je bent compleet ontoerekeningsvatbaar op het gebied van kinderwens als je zo denkt. Luister naar je man, je hoofd, wijze woorden van je wachtenmaatjes, maar NIET naar die krengen in je buik.
[...]
Volgens mij ergeren oudgedienden zich vooral aan hysterisch, vaag en tegenstrijdig gedoe Dit topic was juist zo leuk omdat het in dat opzicht anders was dan veel andere topics op deze pijler.Vooral denk ik, omdat wij oudgedienden ontzettend goed weten hoe hysterisch en frustrerend het kan zijn in je hoofd, maar dat je ook een keuze hebt: óf je laat je meeslepen, óf je spreekt jezelf streng toe en zegt: kom op lux, het zijn maar hormonen! Je bent compleet ontoerekeningsvatbaar op het gebied van kinderwens als je zo denkt. Luister naar je man, je hoofd, wijze woorden van je wachtenmaatjes, maar NIET naar die krengen in je buik.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:10
quote:lux. schreef op 13 februari 2015 @ 17:05:
[...]
Vooral denk ik, omdat wij oudgedienden ontzettend goed weten hoe hysterisch en frustrerend het kan zijn in je hoofd, maar dat je ook een keuze hebt: óf je laat je meeslepen, óf je spreekt jezelf streng toe en zegt: kom op lux, het zijn maar hormonen! Je bent compleet ontoerekeningsvatbaar op het gebied van kinderwens als je zo denkt. Luister naar je man, je hoofd, wijze woorden van je wachtenmaatjes, maar NIET naar die krengen in je buik.Tnx voor de toevoeging. Mind over matter.
[...]
Vooral denk ik, omdat wij oudgedienden ontzettend goed weten hoe hysterisch en frustrerend het kan zijn in je hoofd, maar dat je ook een keuze hebt: óf je laat je meeslepen, óf je spreekt jezelf streng toe en zegt: kom op lux, het zijn maar hormonen! Je bent compleet ontoerekeningsvatbaar op het gebied van kinderwens als je zo denkt. Luister naar je man, je hoofd, wijze woorden van je wachtenmaatjes, maar NIET naar die krengen in je buik.Tnx voor de toevoeging. Mind over matter.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:12
@Lux. Knap dat je deze beslissing hebt genomen! Ik kan me goed voorstellen dat je niet iets wilt blijven doen waar je je eigenlijk niet thuis voelt. En die master klinkt interessant! Gelukkig sluit het een en ander een beetje aan op elkaar.
Ik herken wel een beetje wat je zegt over hoe je je zwangerschap wel/niet wilt beleven, en wat je aan je kind meegeeft. Hier jaren in het ziekenhuis gewerkt(adm.). Was er niet zo'n ster in. Na een ellendige periode is toen bij mij ad(h)d vastgesteld. Het gaf me veel rust dat te weten, maar ik was me ook heel bewust van het feit dat ik in zo'n stress-situatie geen leuke zwangerschap zou beleven of een leuke moeder zou zijn.
Gelukkig een baan gevonden die me beter past. Wel in hetzelfde straatje maar veel kleinschaliger en persoonlijker. Beter bij te houden. Voel me nu zoveel prettiger en meer op mijn plaats, ik kan me niet eens meer voorstellen dat ik ooit genoegen nam met die situatie destijds.
Nu ging het bij mij wel om dingen 'aankunnen', maar de onrust en frustratie komt daar dus ook bij. En dus het idee dat ik dat absoluut niet meer wil.
@hoppala, ik begrijp je wel geloof ik. Het is niet leuk om bewust te wachten(omdat dat om wat voor reden dan ook verstandig is) en dan te lezen dat anderen een heel andere definitie van wachten aanhouden. Alle half-om-half methodes zijn wat mij betreft ook een no-go, omdat ze gewoon niet betrouwbaar zijn. Ik herken me hier ook weinig in de dames die op die manier al half begonnen zijn.
Ik herken wel een beetje wat je zegt over hoe je je zwangerschap wel/niet wilt beleven, en wat je aan je kind meegeeft. Hier jaren in het ziekenhuis gewerkt(adm.). Was er niet zo'n ster in. Na een ellendige periode is toen bij mij ad(h)d vastgesteld. Het gaf me veel rust dat te weten, maar ik was me ook heel bewust van het feit dat ik in zo'n stress-situatie geen leuke zwangerschap zou beleven of een leuke moeder zou zijn.
Gelukkig een baan gevonden die me beter past. Wel in hetzelfde straatje maar veel kleinschaliger en persoonlijker. Beter bij te houden. Voel me nu zoveel prettiger en meer op mijn plaats, ik kan me niet eens meer voorstellen dat ik ooit genoegen nam met die situatie destijds.
Nu ging het bij mij wel om dingen 'aankunnen', maar de onrust en frustratie komt daar dus ook bij. En dus het idee dat ik dat absoluut niet meer wil.
@hoppala, ik begrijp je wel geloof ik. Het is niet leuk om bewust te wachten(omdat dat om wat voor reden dan ook verstandig is) en dan te lezen dat anderen een heel andere definitie van wachten aanhouden. Alle half-om-half methodes zijn wat mij betreft ook een no-go, omdat ze gewoon niet betrouwbaar zijn. Ik herken me hier ook weinig in de dames die op die manier al half begonnen zijn.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:22
Daarom dacht ik dus ook hier mee te praten eigenlijk, omdat dit voor mij zelf ook niet prettig is of voelt. Mijn vriend en ik hebben er al regelmatig over gepraat waarbij hij aangaf dat mocht het gebeuren hij het goed vind en er dan wel voor wil gaan. Snap je mijn frustratie en hoop ook? Beetje jammer dat er dan meteen wordt geopperd dat ik dan maar geen stijl heb.
En natuurlijk hoop ik eigenlijk zwanger te worden met mijn grote wens, daar is niks stiekems aan. Als ik nou aan het sjoemelen was met de pil, DAT zou stiekem zijn.
Mijn vriend is niet dom, hij wéét wat er kan gebeuren en toch kiest hij er ook voor om op deze voet door te gaan. Dat het voor mij niet fijn en verwarrend is en dat het geen fijne aanpak is weet ik. Daarom kwam ik ook hier om mee te praten.
Ik begrijp ook absoluut wat jij zegt Lux. Nogmaals, dat is ook één van de redenen waarom ik hier kwam mee praten. Voor eventuele tips/ervaringen etc. Ik vind jouw verhaal en insteek dan ook zeker interessant om te lezen en ik vind het een super knappe beslissing van je.
@ Hoppala, ik had er nooit aan gedacht om dit topic aan jouw naam te linken eigenlijk. Dit topic (#4) is niet geopend op jouw naam en de 'nieuwe generatie' zal dus vast niet weten dat jij het eerste topic geopend hebt toen. Maar ik snap wel wat je bedoelt. In mijn ogen ben ik (om je reactie even op mijzelf te spiegelen) niet daadwerkelijk 'begonnen'. Ik wacht nog steeds op mijn vriend, dat onze methode rommelig is staat daar even los van. Ik ben nog steeds aan het wachten en mijn vriend is absoluut op de hoogte van mijn kinderwens.
En natuurlijk hoop ik eigenlijk zwanger te worden met mijn grote wens, daar is niks stiekems aan. Als ik nou aan het sjoemelen was met de pil, DAT zou stiekem zijn.
Mijn vriend is niet dom, hij wéét wat er kan gebeuren en toch kiest hij er ook voor om op deze voet door te gaan. Dat het voor mij niet fijn en verwarrend is en dat het geen fijne aanpak is weet ik. Daarom kwam ik ook hier om mee te praten.
Ik begrijp ook absoluut wat jij zegt Lux. Nogmaals, dat is ook één van de redenen waarom ik hier kwam mee praten. Voor eventuele tips/ervaringen etc. Ik vind jouw verhaal en insteek dan ook zeker interessant om te lezen en ik vind het een super knappe beslissing van je.
@ Hoppala, ik had er nooit aan gedacht om dit topic aan jouw naam te linken eigenlijk. Dit topic (#4) is niet geopend op jouw naam en de 'nieuwe generatie' zal dus vast niet weten dat jij het eerste topic geopend hebt toen. Maar ik snap wel wat je bedoelt. In mijn ogen ben ik (om je reactie even op mijzelf te spiegelen) niet daadwerkelijk 'begonnen'. Ik wacht nog steeds op mijn vriend, dat onze methode rommelig is staat daar even los van. Ik ben nog steeds aan het wachten en mijn vriend is absoluut op de hoogte van mijn kinderwens.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:22
@Miss_musica (hooi trouwens ) daar gaat het hop niet zo om geloof ik. Hop heeft geen moeite met mensen die beginnen (half of helemaal) of mensen die een andere definitie hebben. Maar dit topic heeft heel duidelijk altijd een andere insteek gehad. Voor mensen die half al begonnen zijn of een minder nuchtere blik hebben zijn andere topics beter geschikt.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:24
Als het voor jou niet prettig is of voelt dan ga je dus gewoon weer AC gebruiken. Noem mij maar gek, maar het zou best kunnen dat je vriend er sneller klaar voor is als je gewoon zegt dat jullie of echt beginnen, of je weer AC gaat gebruiken. Dan geef je hem namelijk een positie waarin hij bewust een keuze kan maken er over.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:31
Naja daar zit een punt in. Maar ik denk dat ik het dan zo zou zeggen dat als hij écht niet wil dat HIJ dan condooms moet gaan gebruiken en niet dat ik weer aan de pil ga. Ik heb de eerste 5,5 jaar dat we een relatie hebben al zelf er netjes voor gezorgd dat er geen zwangerschap kwam d.m.v. netjes de pil te nemen. Als hij nu niet wil, dan vind ik dat hij daar nu verantwoordelijk voor mag zijn. Of klinkt dat heel raar?
vrijdag 13 februari 2015 om 17:35
Neehoor, dat is niet raar. Ik zou gewoon tegen hem zeggen dat deze situatie voor verwarring zorgt bij jou en je wilt dat jullie er of 100% beide achter staan en er gewoon voor gaan, of dat hij condooms moet gebruiken.
Want geloof me, als je straks midden in de nacht voor de 20ste keer boven een wieg met huilende baby staat is het laatste wat je wilt horen "ja, jij wou zo nodig een baby" en dat gaat gebeuren als je er niet beide 100% achter staat.
Want geloof me, als je straks midden in de nacht voor de 20ste keer boven een wieg met huilende baby staat is het laatste wat je wilt horen "ja, jij wou zo nodig een baby" en dat gaat gebeuren als je er niet beide 100% achter staat.
vrijdag 13 februari 2015 om 17:50
Keke, ik weet niet precies hoe ik dit moet zeggen zonder enorm lullig over te komen, maar wat kun jíj voor jezelf recht lullen wat krom is zeg.
En je kind dan, stel je raakt zwanger en je vriend is er toch niet zo aan toe en jullie krijgen er ruzie over en het loopt allemaal mis? Je zal niet de eerste zijn bij wie het zo loopt, ondanks wat er eerder gezegd is. Een kind krijgen is iets dat je leven en hoe je bent ontzettend gaat veranderen en daardoor een enorme druk op je relatie gaat leggen, wat helemaal prima is, áls je sámen die beslissing neemt.
Wil je dat je vriend zich een hoedje schrikt als je zwanger blijkt? Dat hij helemaal niet blij is en er langzaam aan moet wennen? Is het niet veel leuker om sámen ontzettend gelukkig te zijn met een positieve test dan dat jij denkt 'yes, ik heb wat ik wilde' en hij denkt 'shit'?
Ik was net zo gefrustreerd en hysterisch als jij, vanbinnen, maar ik wist dat dat de eierstokken talking zijn. En dat ik daar niet op kon vertrouwen. Want een kind krijgen begint bij je verantwoordelijkheid nemen. En dat doen jullie nu allebei niet.
Overigens heb ik het idee dat het hysterische van mijn kinderwens nu wel weg is. Dat had echt te maken met het wachten op mijn man en al die frustraties en misschien zelfs wel een beetje met hoe ongelukkig ik was in m'n studie. Ik voel me nu eigenlijk heel relaxt eronder. Ik weet dat het nog niet kan, maar ik weet dat het komt en dat we het dan samen gaan doen.
Maar het hielp enorm dat ik niet afhankelijk was van mijn man in mijn keuze om er niet voor te gaan. Ik denk dus dat er ergens ook een stukje afgewezen voelen en onzekerheid zat. Waarom wilde hij niet met mij wat ik het liefst met hem wilde, zeg maar.
Dat is nu weg en dat maakt de kinderwens een heel stuk realistischer en minder zwaar eigenlijk (al sinds oktober, toen hij aangaf er klaar voor te zijn).
Dus misschien moet jij ook eens eerlijk naar jezelf kijken? Mijn man en ik hebben erover gepraat, dat ik me daardoor onzeker en afgewezen voelde, ook al wist ik dat het niet persoonlijk was. Het frustreerde me ook juist dat hij nog wel rationeel was in iets wat ik zo graag wilde dat ik dat niet meer kon zijn. Hij zei: ik wil ook graag, maar niet nu. Dus hij wilde niet graag genoeg wat mij betreft, want als hij nét zo graag zou willen als ik dan zou hij wel gewoon ervoor gaan.
Waarom ik nou zo hysterisch daarover werd weet ik ook niet precies en hij ook niet. We houden het maar op gekte van de geest en het lichaam. Dat heb je zo af en toe. Daarom moet je jezelf niet al te serieus nemen en een beetje lachen om gevoelens als dat het 'tegenstrijdig' voelt als je aan de ac gaat.
Je bent gewoon een beetje gek op dit moment. Kan gebeuren soms. Je moet je maar proberen niet teveel te laten meeslepen
En je kind dan, stel je raakt zwanger en je vriend is er toch niet zo aan toe en jullie krijgen er ruzie over en het loopt allemaal mis? Je zal niet de eerste zijn bij wie het zo loopt, ondanks wat er eerder gezegd is. Een kind krijgen is iets dat je leven en hoe je bent ontzettend gaat veranderen en daardoor een enorme druk op je relatie gaat leggen, wat helemaal prima is, áls je sámen die beslissing neemt.
Wil je dat je vriend zich een hoedje schrikt als je zwanger blijkt? Dat hij helemaal niet blij is en er langzaam aan moet wennen? Is het niet veel leuker om sámen ontzettend gelukkig te zijn met een positieve test dan dat jij denkt 'yes, ik heb wat ik wilde' en hij denkt 'shit'?
Ik was net zo gefrustreerd en hysterisch als jij, vanbinnen, maar ik wist dat dat de eierstokken talking zijn. En dat ik daar niet op kon vertrouwen. Want een kind krijgen begint bij je verantwoordelijkheid nemen. En dat doen jullie nu allebei niet.
Overigens heb ik het idee dat het hysterische van mijn kinderwens nu wel weg is. Dat had echt te maken met het wachten op mijn man en al die frustraties en misschien zelfs wel een beetje met hoe ongelukkig ik was in m'n studie. Ik voel me nu eigenlijk heel relaxt eronder. Ik weet dat het nog niet kan, maar ik weet dat het komt en dat we het dan samen gaan doen.
Maar het hielp enorm dat ik niet afhankelijk was van mijn man in mijn keuze om er niet voor te gaan. Ik denk dus dat er ergens ook een stukje afgewezen voelen en onzekerheid zat. Waarom wilde hij niet met mij wat ik het liefst met hem wilde, zeg maar.
Dat is nu weg en dat maakt de kinderwens een heel stuk realistischer en minder zwaar eigenlijk (al sinds oktober, toen hij aangaf er klaar voor te zijn).
Dus misschien moet jij ook eens eerlijk naar jezelf kijken? Mijn man en ik hebben erover gepraat, dat ik me daardoor onzeker en afgewezen voelde, ook al wist ik dat het niet persoonlijk was. Het frustreerde me ook juist dat hij nog wel rationeel was in iets wat ik zo graag wilde dat ik dat niet meer kon zijn. Hij zei: ik wil ook graag, maar niet nu. Dus hij wilde niet graag genoeg wat mij betreft, want als hij nét zo graag zou willen als ik dan zou hij wel gewoon ervoor gaan.
Waarom ik nou zo hysterisch daarover werd weet ik ook niet precies en hij ook niet. We houden het maar op gekte van de geest en het lichaam. Dat heb je zo af en toe. Daarom moet je jezelf niet al te serieus nemen en een beetje lachen om gevoelens als dat het 'tegenstrijdig' voelt als je aan de ac gaat.
Je bent gewoon een beetje gek op dit moment. Kan gebeuren soms. Je moet je maar proberen niet teveel te laten meeslepen
vrijdag 13 februari 2015 om 23:03
Ik heb hier al eens eerder gepost dat ik vond dat als je onveilige seks hebt met je vriend terwijl hij eigenlijk nog niet wil, je in mijn ogen niet meer aan het wachten bent maar al begonnen bent. En dat er zoveel mensen hier op dit topic wel op die manier met 'wachten' omgaan, heeft er voor gezorgd dat ik hier ook minder behoefte heb om te schrijven. Bij ons is wachten namelijk gewoon wachten en niet al half beginnen. Nou weet ik dat dit bij ons een andere reden heeft dan bij jullie; mijn vriend en ik zijn namelijk allebei wel klaar om te beginnen, maar willen op dit moment het risico met een kindje met een erfelijke ziekte niet nemen voor we weten of we drager zijn van deze ziekte.
Ik vind dat lux. het hierboven zeer mooi heeft verwoord. Ik zou het zelf niet in mijn hoofd halen om als mijn vriend en ik zelf niet 100% achter een zwangerschap staan toch onveilig te vrijen. Omdat een kind krijgen al zwaar genoeg is en daar moet je dus met zijn tweeën achter staan. Als je dan een vriend hebt die nog niet wil, maar niet de moeite neemt om veilig te vrijen dat vind ik dat enorm slap gedrag. Je gaat er wél voor of niet, maar niet half er tussenin.
En ik lees eigenlijk op dit topic van de vrouwen die er op dit moment half toch al voor gaan dat ze zelf er eigenlijk niet blij van worden. Waarom doe je dat dan jezelf aan? Stel zelf je eigen grenzen. Een kind ok, maar alleen als hij er ook echt achter staat. En zo niet vrij je gewoon veilig of vrij je niet. En ik zou daar dan ook zelf als vrouw de verantwoordelijkheid in nemen, dus dan maar aan de pil oid. Of hou je jezelf voor dat jullie dan opeens wel superhappy zijn als je opeens zwanger blijkt te zijn op een moment dat hij eigenlijk niet wil?
Ik vind dat lux. het hierboven zeer mooi heeft verwoord. Ik zou het zelf niet in mijn hoofd halen om als mijn vriend en ik zelf niet 100% achter een zwangerschap staan toch onveilig te vrijen. Omdat een kind krijgen al zwaar genoeg is en daar moet je dus met zijn tweeën achter staan. Als je dan een vriend hebt die nog niet wil, maar niet de moeite neemt om veilig te vrijen dat vind ik dat enorm slap gedrag. Je gaat er wél voor of niet, maar niet half er tussenin.
En ik lees eigenlijk op dit topic van de vrouwen die er op dit moment half toch al voor gaan dat ze zelf er eigenlijk niet blij van worden. Waarom doe je dat dan jezelf aan? Stel zelf je eigen grenzen. Een kind ok, maar alleen als hij er ook echt achter staat. En zo niet vrij je gewoon veilig of vrij je niet. En ik zou daar dan ook zelf als vrouw de verantwoordelijkheid in nemen, dus dan maar aan de pil oid. Of hou je jezelf voor dat jullie dan opeens wel superhappy zijn als je opeens zwanger blijkt te zijn op een moment dat hij eigenlijk niet wil?
zaterdag 14 februari 2015 om 09:58
Oh en wat ik ook gek vind: hier is anticonceptie een gezamenlijke beslissing/verantwoordelijkheid en regelen we dat dus ook sámen. Mijn man heeft nu bijvoorbeeld toen ik over ac begon aangegeven dat hij condooms eigenlijk niet meer zie zitten. Ik zie hormonen niet zitten, dus dwe gaan weer voor het koperspiraal, naar beider tevredenheid en het is een betrouwbaar middel.
Jij zou bijvoorbeeld ook de implanon kunnen overwegen, of de mirena of het koperspiraal. In die eerste 2 zit alleen progesteron, oestrogenen zijn de libidokillers. Dat zijn hele goede methoden als je geen zin hebt in condooms om sámen bewust te kiezen voor geen kind op dit moment.
Want hoe lullig het ook is, hij kiest voor geen kind op dit moment, waardoor jij dat automatisch ook doet. Er is geen middenweg, er is geen half-half. Hij wil niet. En je neemt je verantwoordelijkheid niet naar elkaar toe, maar naar je kind toe.
Omdat je je kind een betere start gunt.
Jij zou bijvoorbeeld ook de implanon kunnen overwegen, of de mirena of het koperspiraal. In die eerste 2 zit alleen progesteron, oestrogenen zijn de libidokillers. Dat zijn hele goede methoden als je geen zin hebt in condooms om sámen bewust te kiezen voor geen kind op dit moment.
Want hoe lullig het ook is, hij kiest voor geen kind op dit moment, waardoor jij dat automatisch ook doet. Er is geen middenweg, er is geen half-half. Hij wil niet. En je neemt je verantwoordelijkheid niet naar elkaar toe, maar naar je kind toe.
Omdat je je kind een betere start gunt.
zaterdag 14 februari 2015 om 10:11
Oh en @missmusica: dat vind ik heel herkenbaar, dat het zoveel energie zuigt omdat het totaal niet bij je past. Goed dat jij ook hebt gekozen voor iets dat wel bij je past en dat je met jezelf aan de slag bent gegaan, ook al moest je erkennen dat het allemaal eigenlijk een tandje lager moest. Lijkt me best vervelend om aan jezelf toe te moeten geven!
zaterdag 14 februari 2015 om 10:20
@anticonceptie: Even ter aanvulling van wat Lux zegt... in de minipil zit ook alleen het hormoon progesteron. De meningen zijn verteld over de betrouwbaarheid van de minipil. Zo lang je de pil altijd op hetzelfde moment neemt zou de minipil even betrouwbaar moeten zijn als combinatiepillen. Meer dan 3 uur te laat is bij de minipil wel echt een probleem terwijl dat bij de combinatiepil niet zo is.
zaterdag 14 februari 2015 om 10:25
quote:boekenlegger0 schreef op 14 februari 2015 @ 10:20:
@anticonceptie: Even ter aanvulling van wat Lux zegt... in de minipil zit ook alleen het hormoon progesteron. De meningen zijn verteld over de betrouwbaarheid van de minipil. Zo lang je de pil altijd op hetzelfde moment neemt zou de minipil even betrouwbaar moeten zijn als combinatiepillen. Meer dan 3 uur te laat is bij de minipil wel echt een probleem terwijl dat bij de combinatiepil niet zo is.Ja klopt! Die was ik vergeten! Ik ben zelf niet eens secuur genoeg voor de combinatiepil, laat staan de minipil. Ik vergat de pil iets te regelmatig. Slikte er bijna gewoon een norlevokuurtje bij.
@anticonceptie: Even ter aanvulling van wat Lux zegt... in de minipil zit ook alleen het hormoon progesteron. De meningen zijn verteld over de betrouwbaarheid van de minipil. Zo lang je de pil altijd op hetzelfde moment neemt zou de minipil even betrouwbaar moeten zijn als combinatiepillen. Meer dan 3 uur te laat is bij de minipil wel echt een probleem terwijl dat bij de combinatiepil niet zo is.Ja klopt! Die was ik vergeten! Ik ben zelf niet eens secuur genoeg voor de combinatiepil, laat staan de minipil. Ik vergat de pil iets te regelmatig. Slikte er bijna gewoon een norlevokuurtje bij.
