Wat deed jullie man/vriend/moeder tijdens de bevalling?
donderdag 17 oktober 2019 om 21:13
donderdag 17 oktober 2019 om 21:13
Mannen zijn altijd ongemakkelijk, wist je dat nog niet?
Ontopic: de vader van mijn kinderen moest helemaal niets doen, en dat was precies wat hij deed. Hij vond het wel mooi allemaal, ik vond het pijnlijk. De natuurlijke gang van zaken dus.
anoniem_391291 wijzigde dit bericht op 17-10-2019 21:15
32.86% gewijzigd
donderdag 17 oktober 2019 om 21:14
Jullie verbleven in een stal?Katatoniaaa schreef: ↑17-10-2019 21:13Eerst 2,5 dagen afzien op een houten krukje, en tijdens het echte werk mijn nek ondersteunen en tussen elke perswee door een slok water geven.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:16
Grappig dat sommigen vallen over de schoonmoeder. Begrijp me goed, ik zou daar echt noooooit op voorhand voor kiezen maar binnen 15 minuten na de eerste wee kon het me echt geen drol meer schelen wie er in de kamer was en waarom, als iedereen zijn mond maar hield en van me af bleef. Achteraf zelfs gezegd dat als er gynaecologen in opleiding bij hadden willen zijn ze er met 20 man hadden mogen zijn, als ze hun mond maar hielden. Het maakte mij echt niet uit.
In een weeënstorm van 12 uur heb ik 95% van de tijd mijn ogen dicht gehouden, geen idee wie er überhaupt zijn geweest. Man was nuttig voor meepuffen (door naar hem te luisteren raakte ik niet in paniek, dus hij pufte steeds hetzelfde als ik). 1 keer pufte hij verkeerd vond ik, en dat heeft hij geweten. Toen heb ik echt gescholden!
Verder mocht hij constant kotszakjes brengen en weggooien.
Uiteindelijk eindigde de hele ellende in een keizersnede en daar boeide het me ook niks meer, als mijn kind het maar overleefde. Achteraf heel veel last van gehad door fouten van het ziekenhuis.
Bevallen vond en vind ik echt pure horror, maar wie erbij is, dat maakt me echt totaal niets meer uit.
In een weeënstorm van 12 uur heb ik 95% van de tijd mijn ogen dicht gehouden, geen idee wie er überhaupt zijn geweest. Man was nuttig voor meepuffen (door naar hem te luisteren raakte ik niet in paniek, dus hij pufte steeds hetzelfde als ik). 1 keer pufte hij verkeerd vond ik, en dat heeft hij geweten. Toen heb ik echt gescholden!
Verder mocht hij constant kotszakjes brengen en weggooien.
Uiteindelijk eindigde de hele ellende in een keizersnede en daar boeide het me ook niks meer, als mijn kind het maar overleefde. Achteraf heel veel last van gehad door fouten van het ziekenhuis.
Bevallen vond en vind ik echt pure horror, maar wie erbij is, dat maakt me echt totaal niets meer uit.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:16
Eerste bevalling hing man er een beetje ongemakkelijk naast / mocht in zijn had knijpen en was moeder een grote steun qua afleiding en ‘peptalks’ geven als ik het even niet trok. Tweede bevalling ging erg snel en was man vooral op de alarmknop aan het rammen terwijl moeder thuis op oudste paste
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
donderdag 17 oktober 2019 om 21:18
donderdag 17 oktober 2019 om 21:20
donderdag 17 oktober 2019 om 21:20
Believe me, dat is je minste probleem.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
anoniem_369971 wijzigde dit bericht op 17-10-2019 21:22
0.39% gewijzigd
donderdag 17 oktober 2019 om 21:21
donderdag 17 oktober 2019 om 21:21
Al zou je veranderen in een heks gaat je vriend je dat allemaal vergeven als kind er eenmaal is.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
Wel grappig dat je van alle horror verhalen hier je t meeste zorgen maakt om dat je mischien je vriend verrot scheld
staafmixer wijzigde dit bericht op 17-10-2019 21:23
12.84% gewijzigd
donderdag 17 oktober 2019 om 21:21
Ik heb nooit gesnauwd. Ook nooit gegild, niemand vervloekt, niemand bij zijn bloesje gepakt. Het ware leven hoeft geen scene uit een Amerikaanse sitcom te zijn.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:22
Dat eerste.. nou en?! Als dat gebeurt, heeft hij dat maar te slikken hoor, jij ligt te bevallen.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
En het tweede, misschien loopt het bij jou wel zo, maar dikke kans dat je op dat moment iets heel anders wilt dan je nu verwacht. En bevallen kan vast romantisch zijn (althans het moment dat je je baby echt krijgt), maar ik vond het dat allerminst. Echt eerder een noodzakelijk kwaad. Maar je komt er echt doorheen.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:24
Dramaverhalen hoor je altijd.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
Mijn moeder was binnen twee uur bevallen, zonder haar huwelijk te beschadigen.
Zij praat over een bevalling als over het in elkaar zetten van een kast:
je doet de klus. klaar.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:24
Haha mijn man ook idd bij de eerste. Hij heeft zelfs nog (met handschoenen) aan de placenta zitten voelenTiswa schreef: ↑17-10-2019 21:03Mijn man zei vooraf dat hij aan mijn hoofdeind zou blijven staan, want hij wilde het niet volledig zien, hij zou de baby pas aanraken als hij schoongeveegd zou zijn, en hij wilde ook de navelstreng niet doorknippen.
Uiteindelijk heeft hij alles gezien, pakte meteen het handje van de baby en heeft de navelstreng heel trots doorgeknipt.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
donderdag 17 oktober 2019 om 21:25
Probeer niet te veel verwachtingen te hebben, want het loopt toch altijd anders. Laat het gewoon op je af komen. Het gaat zoals het gaat en je gaat gewoon mee in de flow. Als het eenmaal zover is, is die baby eruit krijgen het enige waar je je mee bezig houdt.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:26
Hoeft niet hoor, als ik beval dan keer ik in mezelf en ben ik doodkalm, maak geen geluid en focus me alleen op mezelf.DuchessMeganMarkle schreef: ↑17-10-2019 21:18Wat een verhalen. Ik word er een beetje angstig van. Vooral dat ik verander in een heks die mijn vriend afsnauwt.
Ik romantiseer het een beetje teveel denk ik. Ik zou graag willen dat mijn vriend mij vasthoudt en dat we samen gaan puffen en mij masseert.
donderdag 17 oktober 2019 om 21:27
Betty_Slocombe schreef: ↑17-10-2019 21:21Ik heb nooit gesnauwd. Ook nooit gegild, niemand vervloekt, niemand bij zijn bloesje gepakt. Het ware leven hoeft geen scene uit een Amerikaanse sitcom te zijn.
Ik heb wel heel cliché gegild dat ik het nooit meer zou doen. Ja, ook de eerste keer dus
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!