Zwanger
alle pijlers
Zijn we tegenwoordig banger?
dinsdag 10 oktober 2017 12:20
Ik was net even bij de verloskundige voor controle en op het laatst vertelde ik haar dat ik de laatste tijd naar de serie "call the midwife" aan het kijken ben.
Toen antwoordde ze dat zij dat zelf een geweldige serie vindt en dat ze hem helemaal gekeken heeft.
Ze vertelde dat, toen zij 30 jaar geleden begon als vroedvrouw, het best wel veel leek op zoals het in die serie gaat, al ging ze toen niet met de fiets op huisbezoek.
Ze vertelde over de toch veelal slechtere omstandigheden vroeger, in vergelijking met nu en eindigde met:
"vroeger was alles minder goed en veilig dan nu, maar tegenwoordig lijken we veel banger met z'n allen."
Het zette me aan het denken: zou het zo zijn dat de mensen vroeger minder bang waren dan nu?
Zijn wij een beetje een soort van "kasplantjes" tegenwoordig, overal veel sneller bang voor?
Toen antwoordde ze dat zij dat zelf een geweldige serie vindt en dat ze hem helemaal gekeken heeft.
Ze vertelde dat, toen zij 30 jaar geleden begon als vroedvrouw, het best wel veel leek op zoals het in die serie gaat, al ging ze toen niet met de fiets op huisbezoek.
Ze vertelde over de toch veelal slechtere omstandigheden vroeger, in vergelijking met nu en eindigde met:
"vroeger was alles minder goed en veilig dan nu, maar tegenwoordig lijken we veel banger met z'n allen."
Het zette me aan het denken: zou het zo zijn dat de mensen vroeger minder bang waren dan nu?
Zijn wij een beetje een soort van "kasplantjes" tegenwoordig, overal veel sneller bang voor?
dinsdag 10 oktober 2017 12:56
Ik denk dat door de hoeveelheid kennis die overal te krijgen is dat we inderdaad veel banger zijn. Mensen zijn meer bewust bezig met het krijgen van een kind en zijn zich ook meer bewust van alle gevaren.
Zelf was ik erg jong (18) toen ik zwanger was. Ik was helemaal niet bezig met: stel dat er iets mis is... De 20 weken echo was voor mij een feestje. Stond er helemaal niet bij stil dat er ook wel eens ‘iets’ mis zou kunnen zijn.
Nu denk ik: wat was ik toch naïef. Maar ik had voor mijn 25e 3 kinderen. En heb 3 hele relaxte zwangerschappen gehad. Wat dat betreft kan ik iedereen aanraden om zo jong mogelijk aan kinderen te beginnen
Zelf was ik erg jong (18) toen ik zwanger was. Ik was helemaal niet bezig met: stel dat er iets mis is... De 20 weken echo was voor mij een feestje. Stond er helemaal niet bij stil dat er ook wel eens ‘iets’ mis zou kunnen zijn.
Nu denk ik: wat was ik toch naïef. Maar ik had voor mijn 25e 3 kinderen. En heb 3 hele relaxte zwangerschappen gehad. Wat dat betreft kan ik iedereen aanraden om zo jong mogelijk aan kinderen te beginnen
dinsdag 10 oktober 2017 12:58
In de op gaat het over 30 jaar geleden. Toen ging het er toch al niet meer helemaal zo aan toe.RégineFilange schreef: ↑10-10-2017 12:31Tuurlijk zijn we tegenwoordig banger. Kinderen krijgen wordt tegenwoordig in de meeste gevallen zorgvuldig gepland, er zijn allerlei tests tijdens de zwangerschap. echo's, voorschriften wat wel en niet te eten, etc.
Vergelijk dat maar eens met vroeger, toen vrouwen er op los baarden, meestal gewoon thuis, zonder te weten wat het ging worden, en zonder het uitsluiten van allerlei afwijkingen. Je had nog vijf kinderen en je moest dóór! (even gechargeerd allemaal hè).
Volgens mij heeft de OP wel een punt. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een studie gezien naar de effectiviteit van de standaard groei echo ergens rond de 30 weken die nu wordt aangeboden. In mijn eigen omgeving ken ik alleen maar voorbeelden waar die nodeloos onrust veroorzaakte, en ik vraag me wel af hoe representatief dat is.
dinsdag 10 oktober 2017 13:01
Als je hierbij kijkt naar normale zwangerschappen is dit niet waar. De cijfers in Nederland worden vertroebeld doordat we anders omgaan met een aantal zaken: zo worden baby's pas vanaf 24 weken zwangerschap behandeld in het ziekenhuis (daarvoor sterven deze kinderen, dus), en bij deze kinderen wordt ook kritisch gekeken naar wat er kansen op een waardig leven geeft. We behandelen dus later, en kritischer. Dit zorgt voor hogere sterftecijfers bij zeer premature baby's, maar ook voor lagere sterftecijfers bij de baby's in het eerste jaar, en voor een betere kwaliteit van leven.
dinsdag 10 oktober 2017 13:03
Mijn moeder was 30-35 jaar geleden zwanger en had niet veel zorgen, maar wel twee kinderen die aandoeningen hebben die door betere zorg voorkomen hadden kunnen worden.
Ik heb dan toch echt liever wat meer screening en medische zorg en zorgen, maar wel gezonde kinderen. Ik weet ook wel waar mijn moeder voor haar gekozen als ze destijds een keuze had gehad.
Ik heb dan toch echt liever wat meer screening en medische zorg en zorgen, maar wel gezonde kinderen. Ik weet ook wel waar mijn moeder voor haar gekozen als ze destijds een keuze had gehad.
dinsdag 10 oktober 2017 13:04
En over de echo's: ik kreeg er 2 standaard (9 weken en 20 weken), en mijn VK had zelf een echoapparaat waarmee we rond de 34 weken nog een keer gekeken hebben of ze goed lag. Prima dus.
Er is afgelopen jaren wel veel onderzoek naar gedaan, en het advies van de onderzoekers is om 5 keer een echo te doen. Dit omdat 1 echo weinig zegt over de grootte van een baby, en een groeiachterstand beter wordt opgemerkt bij meerdere echo's gedurende de zwangerschap. Daarnaast worden problemen zoals een slecht functionerende placenta niet opgemerkt bij een reguliere zwangerschap, want dan heb je na 20 weken geen echo meer. Als dat wel wordt opgemerkt zou je problemen rond de bevalling kunnen voorkomen.
Er is afgelopen jaren wel veel onderzoek naar gedaan, en het advies van de onderzoekers is om 5 keer een echo te doen. Dit omdat 1 echo weinig zegt over de grootte van een baby, en een groeiachterstand beter wordt opgemerkt bij meerdere echo's gedurende de zwangerschap. Daarnaast worden problemen zoals een slecht functionerende placenta niet opgemerkt bij een reguliere zwangerschap, want dan heb je na 20 weken geen echo meer. Als dat wel wordt opgemerkt zou je problemen rond de bevalling kunnen voorkomen.
dinsdag 10 oktober 2017 13:08
De cijfers van bovenstaande weet ik niet, maar het kost veel (geluk ook) om een kind onder de 24 weken in leven te houden. Ik verwacht niet dat de verschillen enkel hierin zitten. Destijds, rond 2010, is ook onderzoek hiernaar gedaan waaruit bleek dat de samenwerking tussen zorgprofessionals rond zwangerschap en geboorte vaak te wensen overlaat. Rond deze tijd is Nederland ook prematuren vanaf 24 weken intensiever gaan behandelen dan voorheen.Bloemetjesolifant schreef: ↑10-10-2017 13:01Als je hierbij kijkt naar normale zwangerschappen is dit niet waar. De cijfers in Nederland worden vertroebeld doordat we anders omgaan met een aantal zaken: zo worden baby's pas vanaf 24 weken zwangerschap behandeld in het ziekenhuis (daarvoor sterven deze kinderen, dus), en bij deze kinderen wordt ook kritisch gekeken naar wat er kansen op een waardig leven geeft. We behandelen dus later, en kritischer. Dit zorgt voor hogere sterftecijfers bij zeer premature baby's, maar ook voor lagere sterftecijfers bij de baby's in het eerste jaar, en voor een betere kwaliteit van leven.
anoniem_342341 wijzigde dit bericht op 10-10-2017 13:15
4.70% gewijzigd
dinsdag 10 oktober 2017 13:14
Om terug te komen op wat ik eerder schreef: je was geen controlefreak.Kromo19 schreef: ↑10-10-2017 12:56Ik denk dat door de hoeveelheid kennis die overal te krijgen is dat we inderdaad veel banger zijn. Mensen zijn meer bewust bezig met het krijgen van een kind en zijn zich ook meer bewust van alle gevaren.
Zelf was ik erg jong (18) toen ik zwanger was. Ik was helemaal niet bezig met: stel dat er iets mis is... De 20 weken echo was voor mij een feestje. Stond er helemaal niet bij stil dat er ook wel eens ‘iets’ mis zou kunnen zijn.
Nu denk ik: wat was ik toch naïef. Maar ik had voor mijn 25e 3 kinderen. En heb 3 hele relaxte zwangerschappen gehad. Wat dat betreft kan ik iedereen aanraden om zo jong mogelijk aan kinderen te beginnen
Ik kreeg mijn oudste op mijn 28ste, was me heel goed bewust van slagingskansen, dus na 12 weken wist ik zeker genoeg dat ik een kind zou krijgen en ging ik wennen aan de gedachte van zwanger zijn. Andere moeders plasten al over een stokje voor ze ongesteld moesten worden en waren bij een positieve test vanaf dat moment al in blijde verwachting (zie ook de vele 'vaag streepje' - topics hier). Als je dan ook nog gelooft dat je tig dingen moet laten of juist doen om er zeker van te zijn dat je zwanger blijft, slaat de stress toe. Terwijl je er dus amper invloed op hebt.
dinsdag 10 oktober 2017 13:16
Serieus?
Ik kan me niet voorstellen wat je daar naar aan vindt. TO stelt juist een hele open vraag, waar jouw antwoord ("50 jaar...") een van de mogelijke antwoorden is. Nergens schrijft ze dat zij iets negatiefs denkt over ja of nee.
dinsdag 10 oktober 2017 13:21
SweetChili schreef: ↑10-10-2017 12:41Standaard krijg je nu twee echo's. Eén rond de 11-12 weken om de termijn te bepalen (dit is ook belangrijk voor het bepalen van je verlof) en een rond de 20 weken waarop allerlei aandoeningen gesignaleerd kunnen worden.
Dus op zich valt het mee. Andere tests zijn niet standaard, maar kun je voor kiezen.
Toch heb ik het idee dat heel veel vrouwen meer echo's krijgen om de een of andere reden.
Ik kreeg bij mijn verloskundige vorig jaar tot 20 weken bij elke afspraak een echo, dat was daar standaard.
Daarna kreeg ik om en om een echo, ene keer een echo, volgende afspraak gewoon hartje luisteren. Het verschilt per verloskundige.
dinsdag 10 oktober 2017 13:29
De cijfers (met bronnen in de tekst): https://www.knov.nl/actueel-overzicht/n ... ezorg/1884KeaAlpine schreef: ↑10-10-2017 13:08De cijfers van bovenstaande weet ik niet, maar het kost veel (geluk ook) om een kind onder de 24 weken in leven te houden. Ik verwacht niet dat de verschillen enkel hierin zitten. Destijds, rond 2010, is ook onderzoek hiernaar gedaan waaruit bleek dat de samenwerking tussen zorgprofessionals rond zwangerschap en geboorte vaak te wensen overlaat. Rond deze tijd is Nederland ook prematuren vanaf 24 weken intensiever gaan behandelen dan voorheen.
Sterfte onder baby's is niet anders dan in andere landen; we doen het goed t.o.v. de rest van Europa. Er is één studie waarbij geconcludeerd werd dat thuisbevallingen onveiliger zouden zijn, en dat dat zou leiden tot hogere babysterfte, maar toen dat onderzoek beter werd bekeken en opnieuw werd gedaan is duidelijk geworden dat die studie nooit gepubliceerd had moeten worden, omdat de onderzoeksmethode niet klopte. De reden dat dit in het 'collectief geheugen' zo is blijven hangen, is omdat dit sinds die tijd continu aangehaald wordt als het gaat om verloskundige zorg vs. gyneacologische zorg rondom de zwangerschap.
dinsdag 10 oktober 2017 13:34
ja, ik denk dat we met z'n alle banger zijn geworden. we kunnen steeds slechter met risico's omgaan.
we denken dat, wanneer we alles precies doen volgens het boekje, dat we alle risico's kunnen uitsluiten. helaas dit is niet mogelijk. vrouwen krijgen nog steeds miskramen, kinderen worden nog steeds gehandicapt of levenloos geboren, we kunnen nog steeds een ongeluk krijgen of ziek worden.
we denken dat, wanneer we alles precies doen volgens het boekje, dat we alle risico's kunnen uitsluiten. helaas dit is niet mogelijk. vrouwen krijgen nog steeds miskramen, kinderen worden nog steeds gehandicapt of levenloos geboren, we kunnen nog steeds een ongeluk krijgen of ziek worden.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 10 oktober 2017 13:40
Nee joh. We worden bang gemaakt.
Toen ik zwanger was:
- kreeg ik 1 echo
- kreeg ik het advies 1 glas rode wijn per dag te drinken
- heb ik tot 2 weken voor de bevalling gewerkt (en na zes weken weer begonnen)
- ben ik bevallen in het ziekenhuis
- ben ik bevallen met een ruggeprik
- gaf ik geen borstvoeding
En als klap op de vuurpijl; ons kind heeft nooit bij ons in bed of op de kamer geslapen.
En ondanks al het bovenstaande (waarvoor je nu uit de ouderlijke macht zou worden gezet)
heb ik twee gezonde kinderen gekregen die nu zijn opgegroeid tot leuke (en soms lastige) pubers.
Toen ik zwanger was:
- kreeg ik 1 echo
- kreeg ik het advies 1 glas rode wijn per dag te drinken
- heb ik tot 2 weken voor de bevalling gewerkt (en na zes weken weer begonnen)
- ben ik bevallen in het ziekenhuis
- ben ik bevallen met een ruggeprik
- gaf ik geen borstvoeding
En als klap op de vuurpijl; ons kind heeft nooit bij ons in bed of op de kamer geslapen.
En ondanks al het bovenstaande (waarvoor je nu uit de ouderlijke macht zou worden gezet)
heb ik twee gezonde kinderen gekregen die nu zijn opgegroeid tot leuke (en soms lastige) pubers.
dinsdag 10 oktober 2017 13:42
We zijn banger omdat we meer weten en er meer mogelijk is.
Mijn ouders hebben voor mij een zoontje gekregen met een vreselijke hartaandoening, dat na een paar dagen is overleden (na nog een hele heftige operatie te hebben ondergaan). Een drama waar ze nog steeds (35 jaar later) niet goed over kunnen praten zonder emotioneel te worden.
Ik denk dat mijn moeder maar al te graag een echo had gehad met 20 weken waarin ze hadden kunnen zien dat er iets mis was.
Ik heb zelf 2 miskramen gehad, rond 5/6 weken zwangerschap. je kan tegenwoordig heel vroeg testen en mijn cyclus is heel regelmatig, dus ik wist elke keer heel vroeg dat ik zwanger was. Dan is de teleurstelling toch heel groot als het misgaat, en van de zwangerschap van mijn zoontje heb ik de eerste maanden nauwelijks kunnen genieten omdat ik zo panisch was dat het weer mis zou gaan. het mes snijdt twee kanten op, wil ik maar zeggen.
Van dat gezeur over die nipt-test snap ik ook helemaal niets. Zo van: "oh dan worden er geen mongooltjes meer geboren". Het is zelfs beter: de enige kindjes met down-syndroom die geboren worden, zijn van mensen die daar bewust voor kiezen. win-win.
Nederland is soms nog zo calvinistisch, en zeker als het over vrouwenlichamen gaat.
Mijn ouders hebben voor mij een zoontje gekregen met een vreselijke hartaandoening, dat na een paar dagen is overleden (na nog een hele heftige operatie te hebben ondergaan). Een drama waar ze nog steeds (35 jaar later) niet goed over kunnen praten zonder emotioneel te worden.
Ik denk dat mijn moeder maar al te graag een echo had gehad met 20 weken waarin ze hadden kunnen zien dat er iets mis was.
Ik heb zelf 2 miskramen gehad, rond 5/6 weken zwangerschap. je kan tegenwoordig heel vroeg testen en mijn cyclus is heel regelmatig, dus ik wist elke keer heel vroeg dat ik zwanger was. Dan is de teleurstelling toch heel groot als het misgaat, en van de zwangerschap van mijn zoontje heb ik de eerste maanden nauwelijks kunnen genieten omdat ik zo panisch was dat het weer mis zou gaan. het mes snijdt twee kanten op, wil ik maar zeggen.
Van dat gezeur over die nipt-test snap ik ook helemaal niets. Zo van: "oh dan worden er geen mongooltjes meer geboren". Het is zelfs beter: de enige kindjes met down-syndroom die geboren worden, zijn van mensen die daar bewust voor kiezen. win-win.
Nederland is soms nog zo calvinistisch, en zeker als het over vrouwenlichamen gaat.
dinsdag 10 oktober 2017 13:43
Niet letterlijk, nee. Het is wel tussen de regels door te lezen.tigerlily75 schreef: ↑10-10-2017 13:16Serieus?
Ik kan me niet voorstellen wat je daar naar aan vindt. TO stelt juist een hele open vraag, waar jouw antwoord ("50 jaar...") een van de mogelijke antwoorden is. Nergens schrijft ze dat zij iets negatiefs denkt over ja of nee.
Heel gemakkelijk om te roepen dat we allemaal zo bang zijn als je zelf relatief gemakkelijke zwangerschappen hebt gehad met gezonde kinderen als gevolg. Mijn blik is echter veranderd juist omdat ik dankbaar ben voor die onderzoeken: ze hebben in mijn geval twee levens gered.
dinsdag 10 oktober 2017 13:49
Ja we zijn banger geworden...als ik zie waar een zwangere zich tegenwoordig al druk om maakt...dan denk ik dat was zelfs elf jaar terug niet zo...
Goed we weten meer...maar sommige mensen kunnen totaal niet met die extra wetenschap omgaan..
Oh en wat mij veel opvalt is dat mensen eerst wat doen...dan google gebruiken en zichzelf alsnog bang maken.
Goed we weten meer...maar sommige mensen kunnen totaal niet met die extra wetenschap omgaan..
Oh en wat mij veel opvalt is dat mensen eerst wat doen...dan google gebruiken en zichzelf alsnog bang maken.
yourlocalhero wijzigde dit bericht op 10-10-2017 13:55
0.28% gewijzigd
dinsdag 10 oktober 2017 13:54
Mag je niet tillen als je zwanger bent? Ik heb tot 34 weken 40 uur gewerkt op een groep van 6 lichamelijk-verstandelijk gehandicapten.nina1966 schreef: ↑10-10-2017 12:44Ja en nee. Er is meer bekend, we kunnen meer voorkomen maar ik vind wel dat we wat doorgeslagen zijn.
Neem nou de kattenbak.... met voorzorgsmaatregelen kun je die prima verschonen. De kans dat je wat krijgt is kleiner dan de kans op een vliegtuigongeluk. Of tillen.. mijn buur is zwanger en een paar boeken inpakken kan niet want ze mag niet tillen.... Kijk dat je niet met hele balken gaat lopen slepen ala maar we zijn niet van suikergoed en normaal gesproken geeft je lichaam prima aan dat iets niet kan.
Met gezond verstand kom je verder en relaxter dan al die maffe mag niet regeltjes van tegenwoordig.
dinsdag 10 oktober 2017 13:54
Ik denk dat ik 30 jaar geleden een stuk banger was geweest, en ook hoogstwaarschijnlijk ongewenst kinderloos had geëindigd. Dankzij medicijnen en goede monitoring heb ik straks (hopelijk) twee levende kinderen.
Ik ben dus groot voorstander van bewustzijn. Dan zijn we maar banger. Er worden daardoor wel minder zieke kinderen geboren omdat moeders nu weten dat bepaalde voedingsmiddelen risico vol zijn. En ook worden er erg veel kindjes gered, omdat de echo's al vast konden stellen dat behandeling meteen na de bevalling noodzakelijk was.
Ik kijk ook call the midwife en krijg helemaal niet het idee dat ze daar onbezorgder zijn in hun zwangerschappen trouwens. Ze zijn alleen wat machtelozer en het is vooral afwachten of alles goed gaat komen. Terwijl wij meer het idee hebben controle te hebben over hoe een zwangerschap verloopt/eindigt.
Ik ben dus groot voorstander van bewustzijn. Dan zijn we maar banger. Er worden daardoor wel minder zieke kinderen geboren omdat moeders nu weten dat bepaalde voedingsmiddelen risico vol zijn. En ook worden er erg veel kindjes gered, omdat de echo's al vast konden stellen dat behandeling meteen na de bevalling noodzakelijk was.
Ik kijk ook call the midwife en krijg helemaal niet het idee dat ze daar onbezorgder zijn in hun zwangerschappen trouwens. Ze zijn alleen wat machtelozer en het is vooral afwachten of alles goed gaat komen. Terwijl wij meer het idee hebben controle te hebben over hoe een zwangerschap verloopt/eindigt.
dinsdag 10 oktober 2017 14:03
Valt zat mee. Van de voldragen kinderen sterft 2 op de 1000 rond of net na de geboorte. En volgens mij zitten daar ook de kinderen met afwijkingen etc bij (maar dat weet ik niet zeker).
dinsdag 10 oktober 2017 14:04
Call the Midwife is natuurlijk geen documentaire.Westworld schreef: ↑10-10-2017 13:54
Ik kijk ook call the midwife en krijg helemaal niet het idee dat ze daar onbezorgder zijn in hun zwangerschappen trouwens. Ze zijn alleen wat machtelozer en het is vooral afwachten of alles goed gaat komen. Terwijl wij meer het idee hebben controle te hebben over hoe een zwangerschap verloopt/eindigt.
dinsdag 10 oktober 2017 14:16
Ik had deze angst niet, maar toen het misging tijdens de bevalling heb ik die angst wel gevoeld. Dat was ook geen irreële angst op dat moment.
Ik vind het trouwens best normaal om je soms angstig te voelen tijdens de zwangerschap en bevalling. Het is nu eenmaal iets waar je weinig invloed op hebt en waar toch nog geregeld iets misgaat.
