Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 7)

Thanks meiden, fijn zon veilig plekje als dit. Ik voel me rusteloos ik kan hier niet zo goed tegen. Ik heb drie jaar lang of eigenlijk dus nooit een positieve test vast gehad. Ik had wel emotie verwacht maar buiten het feit dat ik ze soms even pak en kijk, niks. Tis nu drie jaar geleden dat we begonnen.
Thanks voor de tip puk, ik verwacht dat mijn arts niet moeilijk doet ze werkt meestal wel heel lief mee, eerst ook met onderzoeken. Ik krijg morgen nog vijf testen in de bus toch even kijken of streepjes oplopen. Bloedverlies lijkt nu weer wat af te nemen, blijft oud en meer een veeg en soms ie wat mini stolseltjes. Ik zit voor de zekerheid nog aan de vieze bolletjes mijn arts moet zeggen dat ik moet stoppen. Ik vind het allemaal wat. 1 positief feit ook al zou het nu mis zijn, ik ben voor het eerst dat ik het weet zwanger al is het maar 1 dag geweest, het lichaam doet het, iets waar ik lang geleden mn vertrouwen in kwijt was. Hopelijk laat het mij niet in de steek.

@Dazzle: Hoe gaat het met je? Wat een knappe beslissing dat jullie een grens getrokken hebben. Natuurlijk hoop ik heel erg dat het geluk alsnog nu jullie kant op komt.

@Sofie: Wat een fijn bericht dat je minder lang hoefde te stimuleren met een hogere dosering. Geeft hoop hier! Wat een mooi aantal cryo’s hebben jullie zeg!

@Duufje: Knuffel! (Gewoon omdat het kan <3)

@Windmolen: Fijn dat je een goed gevoel hebt bij jouw nieuwe arts! Je mag ook alweer bijna beginnen met stimuleren? Spannend meid! Ik duim zo hard voor je!

@Moos: Dat dromen met utro herken ik heel erg. Echt vreemd. En ik kreeg alle zwangerschapssymptomen die er maar bestaan. Ook heel chill…

@Redcurls: Jeetje, wat een rollercoaster! Hoe was het contact met jouw dokter?

@Yara: Wat maakt jouw lijf het spannend. Knuffel!!

@Jokke: Wat veel tegelijk dan ook! Logisch dat dit even niet goed valt. Heb je er nog wat van gezegd? Super *** dat iemand dan zo onhandig is!

Laatste diensten werken gaan goed. Gelukkig gaat daar veel aandacht en tijd naar toe. We vertrekken maandag naar Spanje en hoeven we dan pas een paar dagen later in de kliniek te zijn. Hebben alles expres heel ruim gepland zodat we geen stress krijgen als we toch een beetje uitlopen. Mijn struisvogeltactiek is nu vooral dat ik vakantie ga vieren, in het zwembad ga hangen en een boekje ga lezen en dat ik toevallig ook een traject er naast doe. Maar dat negeer ik zo lang het gaat.

Nog even kort helaas ongesteld geworden was er al bang voor, laat gesprek met de arts mooi staan

Redcurls; wat een rollercoaster! Negatief, positief, ongesteld... je wordt zo wel heen en weer geslingerd! Jeetje! Gaat het wel met je? En is het echt einde oefening?

Hier nog op het bankje en het valt me best zwaar deze keer. Heel chagarijnig en prikkelbaar. Arme man van mij

Redcurls, mag je wel stoppen met die vieze bollen bij een positieve test? Merk dat ik toch nog wat hoop voor je heb.
Sofie dikke knuffel voor jou en ook een kleintje voor je man.
Lauwie spannende vakantie, hoop dat jullie er ook echt van kunnen genieten. En ga uiteraard kei hard duimen.
Dazzle jullie stoppen er echt mee? Denk dat ik een periode wat gemist heb door mijn eigen verdriet. Ben namelijk erg benieuwd naar hoe mensen erin staan die stoppen, een grens trekken, hoe nu verder. Ons deurtje staat nog op een kier voor Duitsland, maar verlang ook zo naar de rust van stoppen.
Baggel hoe bevallen je dagen in Nederland. Fijn om bij je ouders te zijn. Hoop dat jullie genieten.

Ah jeetje redcurls ik was even zo blij toen ik je post las. En nu toch ongesteld. Misschien is het een innesteling bloeding? Wie weet...
Niet stoppen met de bolletjes lijkt me, ik moet ze gaan slikken tot 3 maand zwanger dus zou doorslikken totdat de arts zegt dat je moet stoppen ..
Hoe gaat het nu?

Jokke ik merk dat je idd zoekend bent want je bent best weer actief op het forum en misschien aan het voorbereiden op dat je ook weer mee gaat doen? Moeilijke keus hoor... Maar zo'n laatste poging kan misschien ook helpen om het eventueel definitief af te sluiten als het niet lukt, en heb je geen "wat als" meer in je hoofd.

@lauwie wat fijn die afleiding nog even tot jullie weggaan! Ik merk dat ik m'n agenda ook vol plan zodat de tijd lekker snel gaat.. en het eerder september is .. volgens mij niks mis mee hoe je erin staat, alleen maar eraan denken lijkt me ook niet goed en onzinnig. Het levert je niets op dat piekeren !

Sofie wat vervelend dat je zo prikkelbaar bent. Ik merk zelf dat ik af en toe een super kort lontje heb (echt niks voor mij) en ook snel emotioneel. Maar ik slik nog niks dus het slaat nergens op haha ik kan het niet op hormonen schuiven! Kan je vriend er een beetje mee omgaan?

Na een interessante maar intensieve vakantie ben ik weer terug. Heb zo af en toe wel eens meegelezen maar meestal was ik offline.

Jokke, wat verdrietig dat het niet gelukt is, ik lees dat je het voor jezelf een plekje geeft met heel veel dalen en ik begrijp dat je een beetje aan het kijken bent naar de toekomst dus al dan niet een traject in het buitenland. In jouw geval kan ik dat heel goed begrijpen, zeker omdat je jong bent en het een echte oorzaak ontbreekt. Hoop dat je de tijd neemt welke kliniek het meest geschikt is, zou België eventueel ook een oplossing zijn?

Puk, nu hoop ik zo voor jou dat die laatste cryo het gewoon gaat worden, het is toch niet te geloven dat je elke keer wel positieve testen hebt maar het gewoon niet doorgroeit. Ik hoop dat mocht het niet lukken ze in Duitsland meer kunnen.

Lauwie, wat spannend dat je nu weer aan het beginnen bent, wat een traject ga je door en ik hoop zo dat die spermebewerk techniek helpt en dat er nu ook echt embryo"s teruggeplaatst worden maar dat ze vooral mogen doorgroeien tot een kind.

Windmolen, gelukkig dat je nieuwe arts fijn is en je al weer bijna je laatste lucrin zet en dus snel mag beginnen,

Redcurls, heeft het gesprek met de arts je meer duidelijkheid opgeleverd?

Sipjepipje, dus jij mag dus nu ook bijna beginnen. Spannend allemaal.

Baggal, hoop dat het fijn is weer bij familie te zijn.

Sofie, succes op het wachtbankje, wanneer mag je testen?


Eigenlijk zijn we deze vakantie niet echt bezig geweest met het traject, of althans we hebben er weinig over gesproken maar vooral gericht op de reis. Ik raad iedereen Centraal Azië aan omdat het echt zo een andere cultuur is, en de mensen super behulpzaam en sociaal en reizen is gewoon heel gemakkelijk. In mijn achterhoofd maakte ik me wel wat zorgen over de ontwikkeling van mijn primordiale follikels omdat het zo heet was, maar ik heb ook nog door de sneeuw gelopen. Normaal eet ik geen vlees maar dat is erg lastig is die landen, dus af en toe vlees gegeten zelfs een hele karbonade die we kregen in de trein van twee mannen. Nee zeggen was geen optie. Wel heel veel gelopen, veel groente gegeten en paardenmelk gedronken. maar weinig alcohol. Ik slik wel braaf mijn vitamines. Afstand was dus fijn, we doen de 5e en laatste poging wel in oktober maar denk toch dat het ecd in Finland wordt. Tijdens de vakantie kan ik me heel goed een leven zonder kinderen voorstellen omdat het zo over andere dingen gaat. Toch blijf ik een gemis voelen zeker als een kind met ons kwam spelen. Zie ook wel tegen de laatste poging op omdat het elke keer zo spannend is terwijl de kans zo minimaal is. Vier pogingen zonder ook maar 1 embryo die is blijven zitten dat voelt nog steeds als falen. Vraag dan nog steeds af of we niet toch op de verwijdering van de spatader hadden moeten inzetten, maar aan het begin van het traject hadden we helemaal dat geduld niet, nu merk ik dat tijd neme juist ontzettend fijn is. Nou ja stap voor stap weer aan het werk en volgende week weer volop aan het werk.

@redcurls heb jij al meer duidelijkheid,? Hele dag veel an je gedacht en hoop zo op goed nieuws.
@Kasteel wat fijn dat de vakantie fijn was. En wat spannend dat jullie toch nog een poging willen doen. Voor ons is België niet echt een optie, wonen in het noorden van het land, ons zh had Düsseldorf aangeraden voor een evt vierde poging. Ook Düsseldorf is al erg ver voor ons. Ons leven staat al 3 jaar in het teken van zh bezoeken dat wordt met de reistijd er niet beter op. Ik kan mij een leven met en een leven zonder kinderen mij niet meer voorstellen, zit in een tussenfase denk ik. Durf niet te denken dat het ooit miss lukt en durf ook niet te denken om kinderloos te blijven.

Redcurls, wat een rollercoaster bij jou, meid. Dus toch een positieve test, maar direct erna alweer bloed, heel verdrietig. Hoe was het gesprek met de arts vandaag? Oh ja, en ik raad je aan toch nog even een test te doen over een paar dagen om te zien of het hcg nu idd gedaald is. Ik wil je niet bang maken, maar ik had ook een licht positieve test en ging bloeden, maar het hcg steeg alsnog en het bleek een bbz. De kans is niet zo groot dat dit gebeurd, maar sindsdien raad ik toch iedereen aan voor de zekerheid nog eens te testen. Ben blij te lezen dat je ook het positieve ervan ziet. Er is een innesteling geweest, dus dat werkt en maakt de kans groter dat het een volgende keer weer werkt (en dan hopelijk een goede plakker). Sterkte met alle emoties die er ongetwijfeld zullen zijn .

Duufje, lief dat je nog zo met me meeleeft . En Lilly, jij bent ook zo'n lieverd, dat je hier nog steeds reageert! Moet eerlijk zeggen dat ik het soms wel confronterend vind dat de meeste meiden met wie ik begon te schrijven ofwel zwanger zijn ofwel hun droom hebben moeten opgeven. Vind het daarom wel fijn dat een aantal 'oude vertrouwde' forummers hier nog blijven schrijven (ook Baggal bijv!).

Sofie, hoe gaat het met je meid? Het zal nu wel heel spannend zijn! Hou je het nog een beetje vol? Ik denk dat je man wel begrijpt dat je het niet zo bedoeld, hopelijk is-ie een beetje lief voor je. Ik ben heel benieuwd wanneer je gaat testen. Doe wat goed voelt en ik duim keihard voor je!

Moos, knuffel voor jou. Wanneer is je gesprek in Gent ook alweer? Moet je nog lang wachten?

Yaradreamz, wat fijn dat je een hartje gezien hebt! Maar wat lastig dat je nog steeds bloedverlies hebt. Dat zal heel zenuwslopend zijn... Hoe gaat het nu? Ik hoop dat het snel stopt en dat je een beetje van je vakantie kan genieten.

Puk, heb jij nou afgelopen zondag een TP gehad? Hoe is het gegaan? Hoe voel je je?

Dazzle, ben ook heel benieuwd hoe het met jou gaat. Ik hoop en duim zo hard voor je...

Lauwie, voor jou komt de start ook dichtbij nu. Ik hoop toch zo dat die nieuwe technieken daar jullie gaan helpen! Klinkt iig goed hoe je het beschrijft, lekker vakantie vieren en tussendoor af en toe ook iets van een traject doen.

Stipjepipje, 10 september komt ook in de buurt. Ben blij voor je dat het nu allemaal geregeld is en leuk om te lezen dat je er zo positief instaat. Ik hoop dat het verder ook allemaal goed zal verlopen en je midden/eind september een prachtige plakker terug krijgt. De arts verwacht mijn punctie ongeveer 11 september, waardoor mijn testdatum mogelijk precies op m'n verjaardag valt .

Kasteelbewoner, klinkt als een heerlijke vakantie. Denk niet dat je je zorgen hoeft te maken over de hitte, anders zouden de vrouwen daar toch ook massaal vruchtbaarheidsproblemen hebben, denk ik dan. Ecd is een nieuwe beslissing voor jullie, toch? Heeft de vakantie geholpen daarin duidelijkheid te krijgen? Ik lees dat een beetje uit je verhaal. Maar eerst nog keihard duimen voor jullie laatste poging in oktober.

Jokke, hele dikke knuffel van mij. Die vragen van wel of niet stoppen of toch nog verder gaan, wel of niet naar het buitenland etc lijken me heel zwaar. En dan die rotopmerking die je helemaal van slag maakt en een zwangerschap bij je zus en andere baby's in je omgeving. Zo confronterend allemaal .

Hier even een vraagje: mijn man heeft de afgelopen dagen last van een oorontsteking gehad. Het gaat nu langzaam weer wat beter, maar hij heeft iig één avond toch wat verhoging gehad. Ik weet niet hoeveel, hij heeft snel een paracetamol geslikt en na een uurtje ofzo voelde hij weer normaal qua temperatuur. Daarna heeft-ie braaf paracetamolletjes genomen als-ie zich slecht voelde. Denken jullie dat dit kwaad kan voor z'n sperma? Hij heeft de laatste tijd niet zulke geweldige scores steeds, daarom doen we 'gelukkig' sowieso icsi, maar toch. Hij is nu op reis en kan dus ook niet even een extra zaadtest laten maken voordat ik moet beginnen met stimuleren. Maar één avond verhoging zal toch hopelijk niet meteen zoveel kwaad kunnen? Of zal ik de kliniek bellen en vragen?

Redcurls, Ondanks dat je zelf al noemde wel het positieve in te kunnen zien van het feit dat er iets gebeurt, kan ik me toch helemaal voorstellen dat het er wel inhakt. Heb je een goed gesprek gehad?

Windmolen, koorts kan kwaad maar durf ook niet te zeggen in hoeverre als het van korte duur was. Ik heb me in maart suf gegoogled om hier het antwoord op te vinden. Mijn vriend heeft toen ook 1 avond koorts gehad. Ik heb toen niet gebeld en de gok genomen. Ik kon het toen gewoon niet aan als de poging gecancelled zou worden.. Ik gokte dat er wel genoeg goede zaadcellen zouden zijn voor ICSI. Nu achteraf: we hadden 5 embryo's dus goede resultaten maar het gevoel dat de embryo's niet goed zijn door rare koortsige zaadcelletjes blijft wel in mijn hoofd. Maarja, zo zijn we allemaal wel goed in twijfelen over van alles. Advies geven vind ik dus lastig en zelf ben ik er heel slecht in maar in principe is advies van de specialisten altijd wel goed natuurlijk.

Jokke, lastig he, die beslissingen nemen. Als het goed voelt gewoon de beslissing nog even uitstellen. Ik kan me voorstellen dat je over een paar maandjes wellicht al wel een duidelijker gevoel hebt naar stoppen of doorgaan. Mocht je toch naar het buitenland willen dan wellicht de mogelijkheid voor echo's in NL even uitpluizen? Ik kan de echo's gewoon in Veldhoven doen waardoor ik niet zo heel vaak naar DD hoef.

Kasteelbewoner, goed om te lezen dat je zo'n fijne vakantie hebt gehad! Klinkt ook alsof je voor jezelf meer duidelijkheid hebt over de vervolgstappen en ECD. Kun je dan ook al in oktober daar verder of ga je dan eerst voor een gesprek?
En inderdaad, vind het ook wel apart dat er iedere keer bij mij wel iets gebeurt. Maak me toch wel een beetje zorgen waarom dat is. Maarja, daar valt gewoon niks over te zeggen dus hopelijk vindt deze laatste cryo wel een lekker plekje.

Sofie, een dikke knuffel . Het zijn gewoon rotdagen. Weet je al wanneer je gaat testen?

Lauwie, ohhh het komt nu echt dichtbij! Klinkt als een goede tactief om gewoon lekker vakantie te gaan vieren (wellicht - de cocktails) . Heel veel plezier tijdens jullie vakantie .

HIer, emmy is helemaal goed ontdooit dus afgelopen zondag de terugplaatsing gehad. Kan er niet in geloven dat deze het gaat worden maar dat zullen mislukte terugplaatsingen ook wel met je gevoel doen. Hopen doe ik in ieder geval wel want wat zou het toch fijn zijn.

Jokke, kan mij zo goed voorstellen dat je er klaar mee bent maar dan is het zo definitief klaar. Moeilijk lijkt me dat om die keuze te moeten maken. Er zijn therapeuten speciaal op dit gericht he, die kunnen je begeleiden in het laatste stukje traject of eventueel het afsluiten van alles. Ik zag ze via de freya website voorbij komen. Lief dat je aan mij gedacht hebt.

sofie spannend! duimen draaien

lauwie wat spannend voor jou ook, nog even en het gaat echt beginnen.

Puk, spannend weer, ik snap je gevoel wel, na zoveel keren mis, maar hopelijk is dit de plakker voor je, blijft een dingetje dan he.

windmolen, mijn man wilde ook graag dat ik testte, meer omdat hij ook van mensen had gelezen dat die erna nog steeds zwanger waren, maar bbz is natuurlijk ook een risico, thanks voor je tip. Ik heb geen idee of het effect heeft, ik voelde laatst aan iemands gezicht die was heel warm, maar qua temp zelf viel dat wel mee. Echt koorts is anders als verhoging, maar binnen een uur weer goed voelen zal dan denk ik geen koorts zijn. Wat een onzekerheden he, met de kleinste dingen.

kasteelbewoner welkom terug van vakantie!

ik heb de arts kort gesproken, stond net op de wc bij de manege. ken je dat, ik durfde niet door te trekken want dan hoorde ze dat, maar kon ook niet weglopen haha. Dacht dus nog even snel te plassen voor ze zou bellen. Ze vond het jammer dat het toch mis was gegaan maar deed geen uitspraken er verder over, ik heb dr eigenlijk ook niet naar gevraagd. Wat ik pijnlijk vind is dat we dus al een gesprek met haar hadden moeten hebben gehad, of op zijn minst ingepland staan, over hoe we de terugplaatsing willen, met medicatie of natuurlijk. Ik vind dat de 2 ziekenhuizen wel wat missers maken zo. Ik mag zoiezo nu geen terugplaatsing, dat doen ze niet na een verse. Maar ondanks dat mijn volgende cyclus in Duitsland zal starten zei ze dat het geen probleem was dan voor de volgende terugplaatsing te starten. We spreken haar de 10e ik zal dr dan echt goed aan de tand voelen of het klopt wat ze zegt. Ik zei al tegen mn man als ze een echo willen of het allemaal goed ziet doet ze die dan maar hahahaha
verder zullen we het dan ook nog even over deze 2 testen hebben. Bizar dat je met clearblue s`ochtends positief test en smiddags/avond ongesteld. AL is het wel logisch natuurlijk, het vruchtje was al weg en de HCG was er nog.

ik blijf het positief vinden wat er is gebeurd en hoop dat het een goed voorteken is. Ik ben verdrietig en voel me rot, maar aan de andere kant ik heb voor gevoel zoveel pech al drie jaar gehad. Nu hebben we en 5 bevruchte eitjes(nog 4 dan) en direct 1 die bijna was blijven zitten. Ik zie dat ondanks mijn verdriet en teleurstelling wel als iets heel positiefs, wie had dat ooit gedacht, dat ik nog eens 2 positieve testen vast heb mogen houden. maar 1 ding, kan iemand die clearblue reclame van de buis halen.....................

Kasteel: Wat spannend dat jullie een ECD poging willen doen in oktober. Snap heel goed dat je ook nadenkt over een leven zonder kinderen, maar ook dat je een gemis ervaart. Het is gewoon heel lastig als je het zelf zo anders voor ogen hebt en een kindermens is toch iets fundamenteels. Het is iig niet iets waarbij de meeste mensen schouderophalend weer verder gaan als het niet lukt. Althans vaak niet zonder tranen en trauma.

En Jokke: je beschrijft dat enorm treffend. Aan de ene kant durf je niet meer te hopen/verwachten dat het lukt, maar aan de andere kant kan je je ook niet echt voorstellen dat het nooit lukt en je kinderloos achter blijft. Ik heb ook een hele tijd dat soort gedachtes gehad waarin ik mij niet kon voorstellen zwanger te worden/blijven, maar een leven zonder mij ook geen optie leek (al heb je soms helemaal niets te kiezen en is de beslissing voor je genomen).

Redcurls: Als je genoeg HCG in je lichaam hebt, kun je positief testen en ongesteld worden. Ik had dat na mijn 2e VMK. Een week na de 1e positieve test testte ik nog positief "pregnant 1-2', terwijl ik de morgen daarop begonnen te bloeden en voorafgaand aan die 2e test al gewoon wist dat het mis zou gaan (de kliniek had mij al gebeld dat mijn HCG levels niet omhoog gingen). Ik vermoed dat het verloop bij jou min of meer hetzelfde is geweest. Er was duidelijk wel iets gaande, maar op de een of andere manier is het gestopt met delen. Vaak omdat er iets niet goed was met het desbetreffende embryo. Een biochemische zwangerschap is een goed teken trouwens, al is het onder de streep gewoon verdrietig. Juist wanneer zwanger worden geen vanzelfsprekendheid is komt het extra hard aan. En ja alle clear blue / maandverband reclames en zwangere vrouwen zou je het liefst even willen weren

Windmolen: Of het invloed heeft gehad is moeilijk te zeggen. Fijn is anders natuurlijk, maar het is ook niet zo dat jouw man dagen met hoge koorts aan bed gekluisterd was. Even overleggen met de arts misschien?

Vienna: Ik hoop dat alles ok met je is.

Dazzle: Ik weet dat je in de wacht weken zit. Ik hoop toch zo dat dit embryo het wel gewoon wordt en je succesvol zwanger wordt/bent. Gun het jou, als IVF-warrior van het eerste uur, even heel, heel erg. Wij begonnen in 2015/16 samen met schrijven in deel 1 en nu ben jij naar mijn smaak enorm aan de beurt.

Lauwie: Hoop dat Spanje je bevalt - en daarmee doel ik ook op je vakantie! Ik denk dat de afleidiing die je voor ogen hebt je zeker helpt! Ik heb tijdens mijn IVF trajecten gewerkt - gewerkt - gewerkt. Ging na een ET ook gewoon terug naar kantoor en was er alleen op het forum mee bezig. Werken of vakantie vieren geeft afleiding en afleiding is gewoon goed is mijn ervaring.

Puk: Hopelijk heb je nu een keer het blijvende succes aan jouw kant. Dat je zwanger kan worden weet je inmiddels, maar ik hoop voor jou dat het een blijvende zwangerschap oplevert.

Sofie: Denk aan je!

MamaMaria: Ik ben benieuwd of je nog meeleest en hoe het verder met je is na de MK.

Duuf; Het is natuurlijk bijna September en als ik mij niet vergis hebben jullie aankomende maand een gesprek met een andere pleeg zorg organisatie. Hoop dat dit beter verloopt- zou bijna willen zeggen: slechter en botter dan bij de andere organisatie kan bijna niet. Succes en hopelijk zijn dit mensen met wat meer gevoel voor hun beroep / inlevingsvermogen / etc.

Yara: Bloedverlies hoeft niets te betekenen. Maar snap dat je er behoorlijk onrustig van wordt. Hoe is het verder met je? Wanneer heb je de volgende echo?

Gingerspice: Je hebt een PB meis!

Hier: inmmiddels weer terug uit NL. Tripje was een beetje dubbel aangezien mijn dochter doodsbang is voor mijn vader ivb zijn stoma en geluiden. Heel confronterend en ergens ook wel verdrietig.
De dochter van mijn man is gisteren bevallen trouwens na een zeer pittige bevalling en door de CCAM kwam hij zonder ademhaling ter wereld. Inmiddels stabiel, maar deze week volgt wel meteen de operatie en de vooruitzichten daarna zijn in beginsel redelijk/goed (gelukkig). En oh ja...hij heeft de naam die zijn oma inderdaad voor ogen had Bleeh, ha-ha . Verder doe ik het rustig aan op kantoor de komende maanden...

Windmolen, natuurlijk leef ik nog steeds erg met je mee en nog een paar oud gedienden. Voelt voor mij echt dat we destijds zo’n beetje met elkaar startte en ik voel me daardoor met jullie in het bijzonder verbonden. Kan me voorstellen dat het erg confronterend is. Laten we maar hopen dat het eindigt met een zwangerschap. Vind het altijd erg moeilijk dat het soms anders eindigt zoals bij Duufje. Deze forummers denk ik nog geregeld aan..
Moeilijk, je schrijft dat het verhoging is. Op Internet staat dat het vanaf 38 graden of hoger invloed heeft. Als het zo kort is geweest lijk het me dat het niet veel invloed heeft gehad, maar ik zou zeker overleggen met je arts. Met ronde 4 wil je wel dat de omstandigheden optimaal zijn. Ik hoop heeeel erg dat je een positief antwoord krijgt. Hoe gaat het verder met je endometriose nu?

Baggal, heftig van je dochter en vader. Ze realiseert zich nog helemaal niet wat het is en ergens kunnen we ons wel voorstellen dat het voor een kind maar gek is en dus een beetje eng. Maar voor je vader zo pijnlijk, juist omdat het voor hem ook heel moeilijk is. Plus hij wilt natuurlijk die beperkte momenten met zijn kleindochter juist zoveel mogelijk beleven. Pijnlijk voor iedereen, ook voor jou, omdat je er niets aan kan doen. Hopelijk went je dochter er snel aan. Heftig van de dochter van je man. Je weet wat er kan gebeuren doordat je bent ingelicht, maar als het zo gebeurd lijk me heel angstig als zo’n kleintje niet ademt. En een tandje minder met werk lijk me verstandig. Lekker genieten van je dochter hoor.

Duufje ben ook erg benieuwd!
Ik las laatst je berichtje in ander topic “vriend heeft longkanker” en het stukje as samenvoegen van je dochter met jullie t.z.t.. Brok in mijn keel. Ik vind het nog steeds zo oneerlijk allemaal. Hoe gaat het met je? Heb je nog veel moeilijke momenten?

Baggal " Wat spannend dat jullie een ECD poging willen doen in oktober" zover is het nog niet Voor deze poging zullen mijn oude eicellen alles in de strijd moeten gooien. Zal wel een heel geregel zijn alvorens ik mag starten met ecd.

Rot dat SA je vader eng vindt, ze begrijpt het nog niet maar ik neem aan je vader wel, wat super confronterend is. Hopelijk verloopt de operatie zonder complicaties.

Redcurls, zul je altijd zien dat de arts je belt op de wc, maar inderdaad slordig dat je nog niet weet hoe de tp van cryo's gaat. Een wachtmaand is vervelend maar mijn cysclus is altijd raar na een icsi-cyclus.

De hoop was groot bij deze verse terugplaatsing maar helaas de test was wit vanochtend (14 dagen na de punctie)
Even heel erg verdrietig

Vrijdag is officiële testdag. Ga ook tot die dag braaf door met de utro. Dan nogmaals testen (maar daar verwacht ik niks van, doe dat toch altijd netjes voor het idee) en dan mailen of ik meteen door kan voor de cryo. Hoop het!

Redcurls: wat ontzettend jammer! Vind het wel heel knap om te lezen dat je het als iets positiefs ziet dat nu eentje bijna was blijven zitten.
Ga echt super hard geluk jullie kant op sturen dat 1 van de 4 jullie droom mag laten uitkomen!

Sofie: wat naar dat je een witte test hebt!

Baggal: wat verdrietig met je dochter en vader, maar wat Lilly en Kasteelbewoner ook schrijven snap ik dat het voor een kind ook wel eng kan zijn. Hoop dat je vader er niet te veel door geraakt wordt. Duim in ieder geval voor een goede uitkomst met de operatie.
Lief dat je naar me vraagt!

Had even beetje radiostilte, schommel verschillende kanten uit de laatste tijd. We gaan deze cyclus weer een cryo terugplaatsing doen (rond half september) en heb toch wel moeite hoop te hebben. Gevoel zegt toch vooral dat het vast weer allemaal voor niets zal zijn. Aan de andere kant probeer ik mezelf wel een schop onder mijn kont te geven, want een kans is een kans (als het goed gaat met ontdooien...) en er is maar eentje nodig uiteindelijk. Dus wie weet!

Precies wat Jokke schrijft eigenlijk! Dat gevoel heb ik ook.

Sorry Kasteel - ik had 'em even verkeerd gelezen. Ik hoop natuurlijk dat je het met eigen eicellen redt, alvorens eventueel over te stappen op ECD. Ik las je post even heel anders.

Sofie: Ik had het natuurlijk al elders gelezen en vind het enorm rot en je mag ook best even heel verdrietig zijn. Je stopt er zo veel in: mentaal, fysiek, logistiek en alle hoop die je dan toch ook hebt... De strijd is nog niet gestreden met hetgeen je in de vriezer hebt, maar eerst even bijkomen van deze teleurstelling...

Vienna: volgens mij zijn de gevoelens die Jokke beschrijft heel erg normaal. Zeker als je al diverse teleurstellingen hebt moeten verwerken en klappen hebt moeten incasseren. Ik weet nog zo goed dat ik zo veel verwachtte van de eerste poging, vervolgens de eerste prille zwangerschap, etc. en toen die op een teleurstelling uitdraaiden (en ook de derde TP) had ik gewoon geen hoop meer, zelfs toen ik blijvend zwanger raakte na de vierde TP heeft het heel erg lang geduurd voordat dat besef er was. Ik had inmiddels geleerd (en mijzelf wijsgemaakt) dat het hebben van hoop ook zo verdomd wreed kon zijn. En ja - lieve Vienna: je hebt echt nog wel een kans en soms is er maar een nodig.

Tussen SA en opa komt het hopelijk (ooit?) wel goed, maar het was verdomd pijnlijk - precies zoals Lilly het beschrijft. Ook omdat mijn ouders met zulke hoge verwachtingen kwamen omdat ze ons al tijden niet gezien hadden. Was ook alleen maar hysterisch huilen wanneer hij ook maar een beetje in de buurt kwam. Ik weet trouwens dat de dochter van mijn broer er in het begin ook heel veel moeite mee had. Maar verdrietig is het natuurlijk wel...

PS. Windmolen: ik hoop dat je op jouw verjaardag dan het allermooiste cadeau krijgt... Zou je eventueel een dag eerder/later willen testen?

En Stipjepipje: Ik was jou helemaal vergeten: heel veel succes in September! Het komt nu toch echt heel dichtbij.

Recurls, hoe gaat het nu met je? Heb je nog een keer getest? En hoe gaat het emotioneel? Ik zou het ook als iets positiefs zien, hoor. Meteen bij je eerste TP een positieve test! Hopelijk blijft de volgende wel goed zitten!

Puk, hoe gaat het op het wachtbankje? Wanneer mag/ga je testen deze keer? Kan me voorstellen dat je er moeilijk in kan geloven inmiddels, maar toch kan het zomaar ineens de juiste embryo zijn. Ik duim keihard voor je iig!

Baggal, och, wat verdrietig voor je vader... En zeker als hij er zulke verwachtingen van heeft... Lijkt me voor jou ook zo lastig om te zien. Hopelijk zal ze er de volgende keer alweer minder bang voor zijn. En fijn dat het naar omstandigheden goed gaat met het zoontje van de dochter van je man.

Vienna, ook voor jou geldt, het kan zomaar ineens de juiste zijn! En weet ook dat of je nou hoop hebt of niet, een goed gevoel of niet, het heeft allemaal geen invloed op de afloop. Dus als je het allemaal niet zo voelt deze keer, dat mag ook, wees niet te hard voor jezelf!

Vanochtend de eerste spuit gezet, we zijn begonnen met nummer 4 (pfff, nooit gedacht dat ik dit zo vaak zou doen...). Ik heb uiteindelijk niet meer gebeld met de kliniek. Een beetje wat Puk schrijft, ik wil echt echt echt niet dat het weer 3 maanden uitgesteld wordt. En het was idd maar heel even, niet 3 dagen lang ofzo. Mss vergelijkbaar met naar de sauna gaan? Dat mag ook gewoon, zolang het niet elke dag is. Moest wel een beetje lachen, Puk, om je 'rare koortsige zaadcelletjes'. Zo herkenbaar! En idd, er is altijd wel iets waardoor we blijven twijfelen.

Redcurls, heb aan je gedacht deze dagen. Wat een rollercoaster moet dit zijn voor jullie, de test zwanger zien en dan toch een menstruatie.

Bagger, knuffels voor jou.

Windmolen, lief je bericht.
Wij hebben deze week nieuwe uitslag van man gehad.
Bizar verschil (beter) ten aanzien van de vorige keer wat meer isci zou zijn, en deze uitslag zou geen traject worden geadviseerd.
Mogelijk hebben de supplementen al effect of was het een momentopname.

Oktober vervolggesprek in Gent of het isci wordt en nu gewoon proberen.

Nog even over verhoging van je man, vooral bij meerdere dagen kan het iets doen maar hoeft niet. Dus verwacht dat het gewoon goed zit bij jullie. Sperma wordt elke 3 maanden opnieuw aangemaakt, dus als hij 3 maanden geleden goed bezit was zal uitslag nu goed zijn!

Windmolen zet 'm op! Duimen draaien…

Sofie

Baggal, wat verdrietig dat het contact tussen je vader en SA zo moeizaam was. Zo moeilijk dat je daar nu nog niet zoveel aan kunt doen, lijkt me. Ze is nog te klein om dat goed uit te kunnen leggen. Zal vast beter gaan als ze ouder wordt, maar dat maakt het nu niet minder verdrietig.
Hoop dat je verder wel een fijne tijd hebt gehad.

Hoe is het hier dames? Zitten er nog dames op het wachtbankje?
Redcurls hoe gaat het met jou?
@windmolen wat spannend, zal hard voor jullie duimen.
Stipje jullie start komt steeds dichterbij, ben je er veel mee bezig?
Duufje jullie gesprek komt ook steeds dichterbij, wat spannend. Hoop dat die beter verloopt als bij die andere organisatie.

Helaas is de laatste terugplaatsing niet gelukt. Na al die jaren is er een eind gekomen aan ons traject met helaas niet het gewenste resultaat.

Gelukkig gaan we over 1 1/2 week een 4-weekse rondreis maken. We hebben besloten dat we niet verder willen met het traject of welke andere optie dan ook. Het lijkt mij mooi/fijn om een momentje te hebben om een soort afscheid van het traject/ kinderwens te nemen. Niet dat we heel zweverig zijn ofzo. Maar gewoon er even bij stil staan. Nu gaan we beide gewoon op dezelfde manier door met ons leven/ werkritme etc. Wat ook moet natuurlijk.

Heeft iemand een idee? Bijvoorbeeld drijfkaarsjes aansteken en op het water laten ofzo.

Ach lieve Dazzle
Had zo anders gehoopt voor jullie...

Ah Dazzle, wat enorm verdrietig dat na zo’n lang traject jullie kinderwens niet ingevuld wordt. Het is soms zo verrekte oneerlijk.....

Mooi idee om er een moment aan te verbinden om er echt afscheid van te nemen. Doe wat voor jullie goed en fijn voelt, drijfkaarsen klinkt mooi.
Andere ideeën zijn misschien: een sieraad kopen/ (laten of zelf) maken als symbool voor een bepaalde periode/ afscheid; iets doen wat je ivm het traject al die tijd niet hebt gedaan/ niet zou doen als je kinderen hebt maar wel graag wil (zware klim naar bergtop/ parachutespringen/ jungletocht etc). Maar het belangrijkste is dat het bij jullie past.

Geniet ze van de rondreis en heel veel sterkte met het een plaats geven aan het eind van dit traject/ kinderwens.